Ας ξεκινήσουμε με ένα τεκμήριο του 2011: Τα καταναλωτικά δάνεια πενταπλάσια από τα στεγαστικά και δεκαπλάσια από τα επιχειρηματικά! Μέσα σε μία πρόταση συνοψίζεται η κατάντια του ελληνικού έθνους.
Δεν έχεις χρήματα για να πάρεις το νέο touch screen κινητό με κάμερα 15 mega pixels, wi-fi κ.α. κ.α.;; Μην ανησυχείς, υπάρχει η τράπεζα .... να σε βοηθήσει, παρέχοντάς σου την "υπερπολύτιμη" βοήθεια του καταναλωτικού δανείου (με επιτόκιο 8%). Δεν έχεις να ζήσεις και βλέπεις ότι τα φαστ φουντ ανοίγουν σαν τα μανιτάρια εδώ κι εκεί. Όλως παραδόξως, τα βλέπεις πάντα γεμάτα. Γιατί, βλέπεις, εμείς οι Έλληνες είμαστε και (ψωρο)υπερήφανοι, δεν ανεχόμαστε να μας λένε φτωχούς!! Η ιδέα του να ανοίξεις μία μικρή επιχείρηση, με το δικό σου ρίσκο -και με το δικό σου όραμα να πετύχεις- διαγραμμένη δεκαετίες τώρα! Και ξέρεις γιατί;; Γιατί έχεις μάθει και εσύ, και ο διπλανός και ο παραδιπλανός να τρώτε από το μέλλον σας. Παίρνεις δάνεια για να ζήσεις καλά;; Θα το βρουν μπροστά τα παιδιά σου σε λίγα χρόνια, μην ανησυχείς. Κάπως έτσι έκανε και η Ελλάδα: Για να "ευχαριστήσει" τα παιδιά της, μπήκε στον κύκλο των δανείων από λοιπές χώρες! Το αποτέλεσμα;; Εμφανέστατο την εποχή αυτή. Μα το χειρότερο είναι ότι δε λέει να λήξει αυτή η κουτοπονηριά που διακατέχει τον Έλληνα, η ιδέα του εύκολου χρήματος, του χρήματος που εξασφαλίζει το παρόν και στερεί το μέλλον. Εξάλλου, πώς γίνεται κάποιος να μιλάει για ανάπτυξη, όταν δεν υπάρχει η παραμικρή κινητοποιήση για οικονομικό αυτοπροσδιορισμό;; Ο πλούτος της χώρας μας;; Αστείρευτος.. Η ανάγκη μας να καθόμαστε ολημερίς; Αστείρευτη και αυτή.. Καταλήγουμε, λοιπόν, αγαπητέ μου Έλληνα, εύλογα στο συμπέρασμα ότι η λύση στο φαινομενικό αδιέξοδο που εσύ ο ίδιος έχει μπει βρίσκεται καλά κρυμμένη στον εγκέφαλο σου. Μήπως ήρθε η ώρα να κάνεις σωστή χρήση του..;;
Από
φρ@ουλίτο 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου