ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

27.4.13

Σάλος από το δημοσίευμα της «Welt» για τις γερμανικές αποζημιώσεις ! ΑΣΧΕΤΟΙ ΟΙ ΝΕΟΓΕΡΜΑΝΟΙ Ή ΣΦΑΧΤΕΣ ΜΕ DNA???

Ρεκόρ σχολίων από αναγνώστες της ηλεκτρονικής έκδοσης της συντηρητικής γερμανικής εφημερίδας “Die Welt” , ιδιοκτησίας του ομίλου που εκδίδει τη λαϊκή “Bild”, κατέγραψε άρθρο που αναφέρεται στην πιθανότητα η Γερμανία να πρέπει να καταβάλει στην Ελλάδα το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο.
Η γερμανική εφημερίδα στο άρθρο που συνοδεύεται με φωτογραφία ναζί αξιωματικών στην κατεχόμενη Αθήνα, με λεζάντα «οι Ναζί στο λίκνο της Δημοκρατίας» αναφέρεται στις πρόσφατες δηλώσεις της ελληνικής κυβέρνησης για την καταβολή του κατοχικού δανείου αλλά και της κατηγορηματικής άρνησης του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας. «Ο Μανώλης Γλέζος αυτός ο βετεράνος ήρωας της ελληνικής αντίστασης ερεύνησε το ζήτημα, έγραψε βιβλία και ουδέποτε σταμάτησε να ζητεί την καταβολή των αποζημιώσεων στην Ελλάδα. Σε μια συνέντευξή του στη “Welt” πριν από λίγο καιρό υπογράμμισε πως η Γερμανία οφείλει περισσότερα από 160 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα» αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο. Η γερμανική εφημερίδα, στο δημοσίευμα με τίτλο «κύριε Σόιμπλε μιλήστε για τα χρέη του πολέμου», αναφέρεται ακόμα και στα αντιγερμανικά συνθήματα της αριστερής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, τα οποία μπορεί να σοκάρουν (σ.σ. τη γερμανική κοινή γνώμη) κάνοντας λόγο για την πίεση που δέχεται η ελληνική κυβέρνηση να απαιτήσει από τη Γερμανία να πληρώσει τις υποχρεώσεις της για τα εγκλήματα της ναζιστικής κατοχής. Τα περισσότερα σχόλια των αναγνωστών δείχνουν την αγανάκτηση του μέσου γερμανόφωνου αναγνώστη για τις απαιτήσεις της Ελλάδας έπειτα από περίπου επτά δεκαετίες καθώς και για τον χρόνο και τρόπο που η χώρα μας εκφράζει ένα τέτοιο αίτημα. «Δεν πρόκειται απλώς να ασχοληθώ ποτέ ξανά με την Ελλάδα. Ούτε για διακοπές δεν αξίζει να πάει κάποιος σε αυτή τη χώρα» αναφέρει χαρακτηριστικά ένας αναγνώστης, ενώ άλλο σχόλιο υποστηρίζει πως 160 δισεκατομμύρια ευρώ δεν κοστίζει ούτε ολόκληρη η Ελλάδα. «Αρχίζω να σιχαίνομαι την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη – μέλη της» αναφέρει άλλος αναγνώστης, ενώ τα περισσότερα σχόλια φέρεται να προέρχονται από γερμανόφωνους που δεν έζησαν την περίοδο του ναζισμού και αδυνατούν να κατανοήσουν για ποιο λόγο ένα κράτος –μέλος της Ε.Ε ζητεί κάτι τέτοιο από έναν εταίρο του.
http://www.protothema.gr/

ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ




Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ
26 Απριλίου 2013
Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ
26 Απριλίου 2013

SOLOUP
26 Απριλίου 2013
Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ
25 Απριλίου 2013

Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ
25 Απριλίου 2013
SOLOUP
25 Απριλίου 2013

Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ
24 Απριλίου 2013
Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ
24 Απριλίου 2013

SOLOUP
23 Απριλίου 2013
Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ
23 Απριλίου 2013

Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ
23 Απριλίου 2013
ΠΑΝΟΣ
22 Απριλίου 2013

Ο... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ

27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ....ΤΟΤΕ...ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ... ΣΗΜΕΡΑ.. ΟΙ ΔΗΘΕΝ ΕΠΙΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ.. ΕΓΙΝΑΝ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΤΟΥ Δ ΡΑΙΧ




1- Η Σβαστικα στην Ακρόπολη
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη

Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, Κυριακή του Θωμά. Οι σιδηρόφρακτες Μεραρχίες του Χίτλερ, μετά απο ένα 20ήμερο σκληρών μαχών, επι ελληνικού εδάφους, ευρίσκονται στα πρόθυρα των Αθηνών. Ο καταπονημένος ελληνικός στρατός, πολεμώντας γενναία επι ένα εξάμηνο, εναντίον δύο αυτοκρατοριών, με πανίσχυρους  Στρατούς, της Ιταλίας και της Γερμανίας κάμφθηκε μπροστά στον πολυάριθμο, ξεκούραστο και καλά εξοπλισμένο Χιτλερικό Στρατό.

 Η εμπροσθοφυλακή των γερμανικών στρατευμάτων κατηφορίζει απο την Κηφισιά, ενώ ταυτοχρόνως συντεταγμένα τμήματα εισέρχονται στην ελληνική πρωτεύουσα απο την Ιερά Οδό. Μία Επιτροπή που αποτελείται απο τον φρούραρχο στρατηγό Καβράκο, τον νομάρχη  Αττικοβοιωτίας αντιναύαρχο  Πεντζόπουλο και τους δημάρχους Αθηναίων Αμβρόσιο Πλυτά και Πειραιωτών Μιχαήλ Μανούσκο, αναμένουν, σκυθρωποί, αμίλητοι, ωχροί και συγκινημένοι στην συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Λεωφόρου Αλεξάνδρας στους Αμπελοκήπους για να παραδώσουν την πόλη στον επικεφαλής των γερμανικών στρατευμάτων.

 Οι κάτοικοι της ανοχύρωτης  και αφύλακτης πόλεως των Αθηνών με βουρκωμένα μάτια και λυγμούς απο την συγκίνηση κλείστηκαν στα σπίτια τους και σφάλισαν καλά τα παραθυρόφυλλα. Είναι μια πράξη βουβής διαμαρτυρίας. Δεν θέλουν να δουν την παράδοση. Αρνούνται να σταθούν μάρτυρες της σκληρής και αδυσώπητης εικόνας, να περνά ο εχθρός τα δεσμά της σκλαβιάς στην Ελλάδα.

Οι σειρήνες δεν ηχούν όπως τις προηγούμενες μέρες. Και η εχθρική αεροπορία έχει σταματήσει τους βομβαρδισμούς. Ξαφνικά γύρω στις 10 το πρωί, τα βογγητά των μηχανών ταράζουν την ως τότε περίεργη ησυχία στην πόλη… Προπορεύεται ο επικεφαλής του τάγματος των Μοτοσυκλετών της 2ας Τεθωρακισμένης Μεραρχίας αντισυνταγματάρχης Οττο Φόν Σέϊμπεν.

Με τεντωμένο το χέρι χαιρετά τους παρισταμένους που ανταποδίδουν τον χαιρετισμό.

“ Σας διαβεβαιώ οτι ο γερμανικός στρατός έρχεται ως φίλος φέρων την ειρήνη εις την Ελλάδα” είπε ο Σέϊμπεν στην Επιτροπή. Και μετά τις τυπικές προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις υπογράφουν το πρωτόκολλο παραδόσεως της πόλεως των Αθηνών σ΄ ενα στρογγυλό μεταλλικό τραπεζάκι του καφενείου “ Παρθενών” μπροστά απο την βίλλα του Νικολάου Θών, αυλάρχη του βασιλιά Γεωργίου του Α΄.

 Την ίδια στιγμή  ο ραδιοφωνικός σταθμός των Αθηνών διακόπτει την θεία λειτουργία, της Κυριακής του Θωμά, για να μεταδώσει ο αρχιεκφωνητής Κώστας Σταυρόπουλος  την έκτακτη είδηση.

«Εδώ ραδιοφωνικός σταθμός Αθηνών. Έλληνες, οι Γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών. Έλληνες, κρατείστε ψηλά την σημαία του Μετώπου. Σε λίγο ο σταθμός αυτός δεν θα είναι ελληνικός. Θα μεταδίδει ανακοινωθέντα του εχθρού. Ο βασιλεύς και η κυβέρνησις ευρίσκονται εις την Κρήτην όπου συνεχίζουν τον αγώνα! Ζήτη το Έθνος» Ακολουθεί ο εθνικός ύμνος…

Μία  μηχανοκίνητη φάλαγγα κατευθύνεται προς το κέντρο της Αθήνας.

Στην Βασιλίσσης Σοφίας οι μοναδικοί που τους υποδέχονται και τους χαιρετούν απο τα μπαλκόνια είναι οι 130 υπάλληλοι  της Γερμανικής πρεσβείας, οι περισσότεροι πράκτορες της Γκεστάπο.

Ένα απόσπασμα με επικεφαλής τον λοχαγό Γιάκομπι  και τον υπολοχαγό Ελσνιτς ανεβαίνουν στην Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως.  Σύμφωνα με μαρτυρίες ο λοχαγός Γιάκομπι διατάσσει τον στρατιώτη Κωνσταντίνο Κουκκίδη να υποστείλει την ελληνική σημαία. Φαίνεται διστακτικός στην αρχή αλλά υποκύπτει όταν ο αξιωματικός γίνεται πιο αυστηρός.

Κατεβάζει τη σημαία χωρίς να αφήσει τον εχθρό να την μολύνει. Δυο στρατιώτες υψώνουν στην θέση της ελληνικής σημαίας την γερμανική με τον αγκυλωτό σταυρό και το άγημα αποδίδει τιμές. Ο Ελλην στρατιώτης Κωνσταντίνος Κουκκίδης νοιώθει πληγωμένος και ταπεινωμένος. Και τα συναισθήματα αυτά τον σπρώχνουν να προβεί σε ένα εγχείρημα που θα τρομάξει τον εχθρό. Τυλίγεται την γαλανόλευκη και πέφτει απο τον Ιερό βράχο προς την πλευρά της Πλάκας και σκοτώνεται. Αυτά αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες..



Το  συνταρακτικό γεγονός  μεταδίδεται απο στόμα σε στόμα και συγκλονίζει τους πάντες. Πρώτος το έμαθε ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, ο ιεράρχης που αργότερα αρνήθηκε να ορκίσει κυβέρνηση κουίσλιγκ στην Αθήνα, τον στρατηγό Τσολάκογλου. «Η κυβέρνηση που έχω ορκίσει, συνεχίζει τον πόλεμο στην Κρήτη» είπε στον απεσταλμένο του διορισμένου απο τους γερμανούς, πρωθυπουργού στρατηγού Τσολάκογλου και τον απέπεμψε.

Συγκλονισμένοι απο την θυσία του Κουκκίδη ήταν και οι ίδιοι οι Γερμανοί.

Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, μετά απο  σύσκεψη που έγινε στο δημαρχείο της Αθήνας, ως χειρονομία καλής θελήσεως ο ανώτερος στρατιωτικός διοικητής Αθηνών στρατηγός Σαίρνερ, εξέδωσε διαταγή που όριζε : «παραπλεύρως των Γερμανικών σημαιών επι της Ακροπόλεως και του Δημαρχείου θα υψούνται και αι Ελληνικαί  σημαίαι».

Την θυσία του Κουκκίδη ανέφερε δυο μέρες μετά, το όργανο της Ναζιστικής νεολαίας “ Λαϊκός Παρατηρητής” αλλά και ο βρετανικός τύπος. Η εφημερίδα «Νταίηλυ Μαίηλ» έγραψε την Δευτέρα 9 Μαίου 1941: Ενας Έλλην παίρνει την σημαία του στο θάνατο. Αναφέρει εκτενέστερα την θαρραλέα πράξη του Κουκκίδη και  τις αθρόες συλλήψεις πολιτών απο την Γκεστάπο, μεταξύ των οποίων και τον εκδότη δύο αθηναϊκών εφημερίδων , τον θρυλικό καπετάν – Κόκκο του Μακεδονικού Αγώνα, Δημήτρη Λαμπράκη.

Και ενώ συνέβαιναν αυτά στην Ακρόπολη, ένα άλλο άγημα, περνώντας απο τον Άγνωστο Στρατιώτη όπου ακόμα υπήρχε το στεφάνι που κατέθεσε λίγο πριν αναχωρήσει για την Κρήτη ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β΄, έστριψε στο Ζάππειο και κατέλαβε τους ραδιοθαλάμους. Το σήμα του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών είχε φυγαδευτεί απο τον διευθυντή του σταθμού Δημήτρη Σβολόπουλο. Και αντί της γνώριμης φωνής του αρχιεκφωνητή Κώστα Σταυρόπουλου, οι Αθηναίοι άκουγαν τώρα το σήμα των γερμανικών εκπομπών και τον λοχαγό Γιάκομπι να στέλνει χαιρετισμό στον αρχηγό του τον  φύρερ και να του λέει οτι κατέλαβε την Αθήνα.

Τα διαδραματιζόμενα στην Αθήνα παρακολουθούσε με συγκίνηση απο το ραδιόφωνο στην Κηφισιά μία μεγάλη μορφή των γραμμάτων, η Πηνελόπη Δέλτα. Έμεινε άναυδη όταν ξαφνικά κόπηκε η ελληνική εκπομπή. Φώναξε την κόρη της να κλείσει το ραδιόφωνο.  Εκείνη έκανε καθώς πρόσταξε η μητέρα της, αλλά επιστρέφοντας στο δωμάτιο  την είδε ανήσυχη με μια έκφραση αγωνίας και τρόμου στο πρόσωπό της. Το κακό είχε συμβεί. Η Πηνελόπη Δέλτα είχε δηλητηριασθεί, άρχισε να χάνει το χρώμα της  και το βλέμμα της απλανές καρφώθηκε στην οροφή του δωματίου της.

Έτσι έσβησε η Πηνελόπη Δέλτα. Οπως δέκα μέρες πρίν, ο πρωθυπουργός Κορυζής με μία σφαίρα στην καρδιά και ο ταγματάρχης Κωνσταντίνος Βερσής αρκετές μέρες πρίν στα Γιάννινα επειδή δεν ήθελε να παραδώσει τα πυροβόλα του στους γερμανούς.

Μέσα σε λίγες ώρες τα γερμανικά στρατεύματα απλώθηκαν σε όλες τις συνοικίες της Αθήνας και άρχισαν να περιπολούν και να ελέγχουν.

Ταυτοχρόνως, απο το ραδιόφωνο άρχισαν τα διαγγέλματα που υπαγόρευαν  μια σειρά απο απαγορεύσεις  Και ο κόσμος που βγήκε έξω απο τα σπίτια του για να δεί τι συμβαίνει, άρχισε να συνειδητοποιεί οτι η παρουσία του εχθρού δεν ήταν πρόσκαιρη αλλά είχε προοπτική μονιμότητας και προμήνυε σκληρή σκλαβιά. Τότε άρχισαν και οι πρώτες αντιστασιακές πράξεις.

Τρείς νέοι, αντιδρώντας στην παρουσία των Γερμανών που περνούσαν απο την Ιερά Οδό, ανέβηκαν σε ταράτσα κτιρίου και άρχισαν να ανεμίζουν Ελληνικές σημαίες για να δεχτούν τα εκφοβιστικά τους πυρά. Και στην «πλατεία Αγάμων» την σημερινή Αμερικής, και στην Φωκίωνος Νέγρη, τολμηροί φοιτητές ξεφουσκώνουν με καρφιά τα λάστιχα σταθμευμένων γερμανικών αυτοκινήτων.

Έτσι άρχισε η ατέλειωτη νύχτα της σκλαβιάς, αλλά ταυτόχρονα και η αντίσταση των Ελλήνων εναντίον του Στρατού κατοχής. Με πρωτοπόρα τη νεότητα, με σκληρούς αγώνες στα βουνά, στους κάμπους και τις θάλασσες οι Έλληνες εμπνεόμενοι απο τα υψηλά ιδανικά της πατρίδας και της ελευθερίας κατόρθωσαν με την ηρωική Εθνική Αντίσταση να  σπάσουν τα δεσμά της σκλαβιάς.

Θα έπρεπε να περάσουν  1625 ατέλειωτα ημερόνυχτα, φρίκης, πείνας, αγωνίας, μαρτυρίου και θανάτου κάτω απο την μισητή ναζιστική κατοχή για να δούμε την μέρα του λυτρωμού και της λευτεριάς. Μιας λευτεριάς που δυστυχώς δεν είδαν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριωτών μας που θυσιάστηκαν, ή πέθαναν απο την πείνα και τις κακουχίες….

ΠΗΓΗ:

ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ!! ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ ΟΥΤΕ ΤΑ "ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ" ΤΟΥ

antartes-toy…-glykou-nerou-stin-ippokratoys--Η επικοινωνιακή έξαρση του Βαγγέλη Βενιζέλου συνεχίζεται μετά τα σημάδια ύφεσης που σημειώθηκαν κατά την κυβερνητική φιέστα επανέναρξης των έργων για τους οδικούς άξονες. Τα φλας άναψαν, οι κάμερες «κατέγραψαν» το μεγαλείο του καταπιεσμένου κυβερνητισμού αλλά δεν έγραψαν τίτλους τέλους…
Τα στοιχήματα στο Μαξίμου πέφτουν βροχή για το πόσο θα κρατήσει ο επαναστατικός οίστρος Βενιζέλου! Βέβαια, ήδη, έχουν αρχίσει και κουράζονται να παρακολουθούν το ίδιο έργο κάθε φορά που πλησιάζει η ώρα της ψηφοφορίας των μέτρων που έχει συμφωνήσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Αυτή τη φορά δεν ήταν μόνο ένα επεισόδια αλλά εξελίχθηκε σε σήριαλ.


Η επαναστατικότητα για τη μείωση του  ΦΠΑ στην εστίαση κράτησε μόλις λίγες ώρες με επικοινωνιακά άστοχους χειρισμούς που εξέθεσαν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.


Η νευρικότητα από τα κακά μαντάτα των δημοσκοπήσεων είναι εμφανής, ακόμα και το ΚΚΕ μετά την αλλαγή της ηγεσίας δείχνει σημάδια συσπείρωσης κάτι που δεν καταγράφηκε για το ΠΑΣΟΚ μετά το συνέδριο του.


Εκτός από τους άγαρμπους χειρισμούς, πλέον το όλο θέαμα, θυμίζει μάλλον, αντάρτες…του γλυκού νερού!


Η κατάσταση στην κυβέρνηση εξελίσσεται σε τραγέλαφο με συνέπειες στη αξιοπιστία της αλλά και στη δυνατότητα να προχωρήσει χωρίς ταλαντεύσεις στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων με τους δανειστές.

Βλέποντας τα ποσοστά του κόμματος του να συνεχίζουν να πέφτουν, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να ανακατέψει την κυβερνητική τράπουλα και να φέρει σε δύσκολη θέση τον Αντώνη Σαμαρά, αμφισβητώντας την ευνοϊκή γι αυτόν κατάσταση να κυβερνάει με τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ σε ρόλο κομπάρσων.

Έχει αποφασίσει να του κάνει τη ζωή δύσκολη και να εκθέτει τους υπουργούς του μεταβιβάζοντας το πολιτικό κόστος, που μέχρι σήμερα επιβαρύνει περισσότερο τους δύο εταίρους της Νέας Δημοκρατίας.

Στόχος του Βενιζέλου δεν είναι άλλος από την επαναδιατύπωση της προγραμματικής συμφωνίας, με στόχο και τη ΔΗΜΑΡ, η οποία θα αναγκαστεί να αποσαφηνίσει τη θέση της πέρα από τα «λίγο μέσα, λίγο έξω». Ο Βαγγέλης Βενιζέλος επιδιώκει η νέα προγραμματική συμφωνία να συνοδευτεί σίγουρα και από ευρύ ανασχηματισμό.

Η κίνηση Βενιζέλου δείχνει πως, παρά την οριακή κατάσταση της χώρας, δεν διστάζει για μικροπολιτικούς λόγους να διακινδυνεύει τη συνοχή της κυβέρνησης.

Τι και αν προηγήθηκαν και οι χαιρετούρες με τον Σαμαρά στην Πατρών-Κορίνθου κι όλα μέλι-γάλα…το σχέδιο εξελίσσεται κανονικά. 
Μετά το ξεκατίνιασμα που παρακολουθήσαμε μεταξύ Μανιτάκη και  Ρουπακιώτη και το μονόπρακτο της Σκοπούλη στο υπουργικό, μπορούμε εύκολα να πούμε ότι στην κυβέρνηση είναι: «μια ωραία ατμόσφαιρα!».

Η κυβέρνηση, δεν τραβάει, δεν μπορεί να ασκήσει πολιτική και εξαντλείται σε επικοινωνιακά τεχνάσματα. Μόνο που τώρα έχει χάσει και τον αρχικό αιφνιδιασμό, η επανάληψη τα κάνει όλα προβλέψιμα…

Το ΠΑΣΟΚ στην ουσία να καταγγέλλει τον υπουργό Οικονομικών και αδειάζει το Μαξίμου. Βέβαια δεν υπάρχει καμιά ανησυχία για την υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου, το θέμα είναι πόσο θα αντέξει το σκοινί… 
 
 
 
info by kafeneio

Επεισόδια στην Ιερρισό. Η αστυνομία έκανε περιορισμένη χρήση χημικών


Εκρυθμη ξανά η κατάσταση στην Ιερρισό. Κάτοικοι που αντιδρούν στην εγκατάσταση του εργοστασιου χρυσού συνεπλάκησαν  με δυνάμεις των Ματ , στην περιοχή Καρατζάς.

Ομάδα κατοίκων πήγε το πρωί  στο σημείο Καρατζάς  οπού γινονται ξανά ι εργασίες από την εταιρεία , επενεβη η αστυνομία ανδρες της οποίς έκαναν χρήση χημικων για να τους απομακρύνει.Στο χωριό χτυπούν καμπάνες καλώντας τους κατοίκους σε επιφυλακή


Από την πλευρά της η ΕΛΑΣ. διαψεύδει τους ισχυρισμους των κατοικων  και κάνει λόγο για φθορές των κατοίκων σε ένα όχημα  της εταιρείας .

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΩΝ ΠΡΟΣ "ΠΕΝΤΑΡΟΛΟΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: " ΣΑΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ....ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΒΟΛΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ"

Αναρωτηθήκατε ποτέ τι σημαίνει στην πράξη ο πολυδιαφημισμένος "νομικός μας πολιτισμός"??? Έχετε συνειδητοποιήσει γιατί οι πρωταίτιοι της καταστροφής του τόπου - όλοι εκείνοι δηλαδή που διαχειρίστηκαν τις υποθέσεις του κράτους - δε συνεχίζουν μονάχα να κυκλοφορούν ελεύθεροι, αλλά μοστράρουν "άσπιλοι και αμόλυντοι" φορώντας τη μάσκα του "σωτήρα" και κουνώντας το δάκτυλο στην Ελληνική κοινωνία???...
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί αν και το Σύνταγμα αυτής της χώρας, κατέστη κουρελόχαρτο από τους ελεεινούς πολιτικούς της διαχειριστές, ουδέποτε οι δράστες αυτού του βιασμού αππεκτησαν ονοματεπώνυμο???
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί στη χώρα καταλύθηκε ακόμη και αυτή η κουτσουρεμένη κοινοβουλευτική δημοκρατία, και το νομοθετικό έργο ασκείται... 

Με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, κανείς δε μιλά και κανένας θεσμικός παράγοντας δεν εναντιώνεται σ αυτό το αίσχος???
Αν αναρωτηθήκατε για όλα τα παραπάνω, αλλά και για τόσα άλλα ων ουκ έστι αριθμός, τότε δείτε το σκεφτικό άλλης μια γνωμοδότησης του ΣτΕ, και τότε θα απαντήσετε με ασφάλεια σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα... 
"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"
Συνταγματική έκρινε το ΣτΕ την έκτακτη εισφορά του 2009... 
Συνταγματική, έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, την έκτακτη εισφορά που είχε επιβάλει η ΝΔ, το 2009 και υπολογίσθηκε επί των εισοδημάτων που είχαν αποκτηθεί πριν την 1η Ιανουαρίου του 2008.

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος Φ. Αρναούτογλου και εισήγηση, ο σύμβουλος Επικρατείας, Ι. Γράβαρης) με ισχυρή πλειοψηφία έκρινε ότι η έκτακτη εισφορά που είχε επιβληθεί με τον νόμο 3758/2009 δεν προσκρούει στο Σύνταγμα (άρθρα 78 και 4), ούτε όμως τίθεται θέμα αναδρομικής φορολόγησης.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας, με την υπ΄ αριθ. 1685/2013 απόφασή τους, επισημαίνουν ότι η επίμαχη έκτακτη εισφορά του 2009 δεν έχει τον χαρακτήρα αναδρομικής φορολόγησης, έτσι ώστε να προσκρούει στις συνταγματικές απαγορεύσεις του άρθρου 78 του Συντάγματος. Και αυτό, γιατί απλώς, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η δικαστική απόφαση, όταν ανέκυψε η έκτακτη δημοσιονομική ανάγκη λόγω της οικονομικής κρίσης και επιβλήθηκε η επίμαχη έκτακτη εισφορά, «δεν είχε καν ολοκληρωθεί η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων» του οικονομικού έτους 2009 και «εύλογα, θεωρήθηκαν από το νομοθέτη» ως τα πλέον πρόσφατα ασφαλή στοιχεία διαγνώσεων της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών, προκειμένου να επιβληθεί η έκτακτη εισφορά, οι αμέσως προηγούμενες φορολογικές δηλώσεις».

Ακόμη, υπογραμμίζει η Ολομέλεια του ΣτΕ, η επιβολή της επίμαχης έκτακτης εισφοράς δεν είναι αντισυνταγματική εκ μόνου του λόγου ότι δεν υπήρχε κατά την ψήφιση του νόμου στη Βουλή σχετική εγγραφή στον οικείο τακτικό προϋπολογισμό, ούτε όμως προσκρούει και στο άρθρο 4 του Συντάγματος περί ισότητας η μη υπαγωγή στην επίμαχη εισφορά των νομικών προσώπων.

Επίσης, οι δικαστές χαρακτηρίζουν συνταγματικά ανεκτό το προβλεπόμενο (από τον νόμο που επέβαλε την έκτακτη εισφορά) σύστημα καθορισμού του ύψους της επίμαχης έκτακτης εισφοράς ανά κλιμάκιο εισοδήματος, «με το ποσό της εισφοράς να αυξάνει κατά τη μετάβαση από χαμηλότερο σε υψηλότερο κλιμάκιο».

Εξάλλου, νόμιμο έκριναν οι σύμβουλοι Επικρατείας το γεγονός ότι επιβλήθηκε έκτακτη εισφορά και στα αυτοτελώς φορολογούμενα εισοδήματα, ενώ δεν δέχθηκαν τον ισχυρισμό του φορολογούμενου ότι παραβιάστηκε το άρθρο 20 του Συντάγματος που προβλέπει ότι, πριν την επιβολή διοικητικού μέτρου (όπως είναι η έκτακτη εισφορά), έπρεπε να κληθεί σε ακρόαση και στην προκειμένη περίπτωση από τον υπεύθυνο της ΔΟΥ.

Στη Δικαιοσύνη, έχει προσφύγει φορολογούμενος ζητώντας να ακυρωθεί το εκκαθαριστικό σημείωμα της έκτακτης εισφοράς της ΔΥΟ Ψυχικού, με το οποίο καταλογίστηκε, σε βάρος του, έκτακτη οικονομική εισφορά 10.000 ευρώ, υπολογισθείσα στα δηλωθέντα, σύμφωνα με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος του οικονομικού έτους 2008 (χρήσης 2007) εισοδήματα, που ανήλθαν σε 377.637,69 ευρώ.

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, με την υπ' αριθμ. 18440/2009 απόφασή του (πρωτοδίκης, η Αγλαΐα Δημητροπούλου), έκρινε ότι με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 78 «θεσπίζεται γενική απαγόρευση αναδρομικής επιβολής πέραν του προηγούμενου έτους οποιουδήποτε δυσμενέστερου των ισχυόντων οικονομικού μέτρου, ανεξαρτήτως του είδους αυτού ή της προσωρινότητας της επιβολής του» και προσθέτει ότι «το ταμειακό συμφέρον του Δημοσίου δεν συνιστά λόγο καταστρατήγησης συνταγματικών διατάξεων», όπως είναι αυτών που απαγορεύουν την αναδρομική επιβολή φόρων.

Αντίθετα, το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, με πρόεδρο τον Γ. Μπαλάτσο, εισηγήτρια την Αδαμαντία Παπασταμοπούλου και μέλος τη Μαρία Σούκα, έκρινε ότι η έκτακτη εισφορά προς αντιμετώπιση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης είναι συνταγματική (δεν προσκρούει στο άρθρο 78 του Συντάγματος) και δεν έχει αναδρομική ισχύ.

Επίσης, το Διοικητικό Εφετείο, στην απόφασή του, υπογραμμίζει ότι η έκτακτη εισφορά «δεν αποτελεί φόρο, αλλά έκτακτη φορολογική επιβάρυνση των οικονομικώς ισχυρότερων φυσικών προσώπων, κλιμακούμενη ανάλογα προς τη φοροδοτική ικανότητα των υποκειμένων σ' αυτήν προσώπων, χωρίς να παραβιάζεται η καθιερούμενη με το άρθρο 4 παράγραφος 1 και 5 του Συντάγματος αρχή της φορολογικής ισότητας».

Τέλος, ακολούθησε η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που έκρινε συνταγματική την επιβολή της επίμαχης εισφοράς.
Καταπληκτικός συλλογισμός??? Αυτή λοιπόν είναι η δικαστική μας εξουσία... Μ αυτό το σκεφτικό δικάζουν και αποφαίνονται -τυπικά - στο όνομα του Ελληνικού λαού...
Αξιος ο μισθός και τα αναδρομικά τους... 
"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

H Χρυσούλα Γιαταγάνα κάνει ρόμπα τον γερμανοτσολιά ΓΑΠ...

ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΓΙΑΤΑΓΑΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
«O Γ. Παπανδρέου από την έναρξη των εργασιών της Βουλής βρίσκεται συνεχώς εκτός Ελλάδος αμειβόμενος αδρά σε πανεπιστήμια της Αμερικής ».
Αίτηση προς τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Ευάγγελο Μειμαράκη, κατέθεσε η Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης Χρυσούλα Γιαταγάνα, με αφορμή τις συνεχείς άδειες του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου προκειμένου ο ίδιος να βρίσκεται στο εξωτερικό και να διδάσκει σε αμερικανικά πανεπιστήμια.
Ειδικότερα, η κ. Γιαταγάνα ζητά να πληροφορηθεί :
-Ποια είναι η μηνιαία βουλευτική αποζημίωση που λαμβάνει ο κ. Παπανδρέου από την έναρξη των εργασιών της Βουλής και μέχρι σήμερα;
-Του έχει παραχωρηθεί η χρήση βουλευτικού γραφείου ως βουλευτή περιφέρειας;
-Πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν διατεθεί στο...
βουλευτικό του γραφείο για την υποστήριξη του κοινοβουλευτικού έργου του έργου ;
- Μετακλητούς υπαλλήλους έχει προσλάβει;
-Πόσοι ένστολοι της ΕΛΑΣ έχουν διατεθεί για την ασφάλεια του και που παρέχουν τις υπηρεσίες τους κατά την πολύμηνη απουσία του στο εξωτερικό;
Από την πλευρά του ο Πρόεδρος της Βουλής παρέλαβε την αίτηση της κας Γιαταγάνα και δεσμεύθηκε να απαντήσει εγγράφως την επόμενη εβδομάδα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης :
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Κύριο Ευάγγελο-Βασίλειο Μεϊμαράκη
ΑΙΤΗΣΗ
Χρυσούλας-Μαρίας Γιαταγάνα, Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Περισσότερο από ποτέ, αυτήν την κρίσιμη περίοδο που βιώνει η πατρίδα μας για τέταρτο συνεχόμενο έτος, οι Βουλευτές οφείλουμε να εργαζόμαστε σύμφωνα με την εντολή που έλαβε ο καθένας από εμάς από τον Ελληνικό Λαό και με γνώμονα το συμφέρον του Ελληνικού Λαού.
Οφείλουμε με τη συμπεριφορά μας να επιδεικνύουμε ειλικρινή σεβασμό, πρωτίστως στους Έλληνες και στις Ελληνίδες που ζουν ουσιαστικά κάτω από συνθήκες εμπόλεμης κατάστασης, στερούμενοι ακόμη και τα στοιχειώδη μέσα για την επιβίωσή τους. Οφείλουμε σεβασμό στα παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα. Στις οικογένειες όσων δεν άντεξαν την εξαθλίωση και έδωσαν τέλος στη ζωή τους. Στους άνεργους και σε όλους τους νέους μας που μεταναστεύουν αναγκαστικά προς αναζήτηση εργασίας. Στους ανθρώπους που αιφνιδιαστικά ανατράπηκε η ζωή τους και βρέθηκαν να ζουν στους δρόμους.

Η εργασία μας ως αντιπροσώπων του Ελληνικού Λαού αποζημιώνεται από τον ίδιο τον Ελληνικό Λαό και έχουμε ύψιστο καθήκον αλλά και υποχρέωση να την παρέχουμε σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής.

Ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου, όπως είναι γνωστό σε όλους, από την έναρξη των εργασιών της παρούσας Βουλής έως και σήμερα, έχει εμφανιστεί στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας μόνο περί τις 3 ή 4 φορές. Επίσης, είναι γνωστό από δημοσιεύματα στον ημερήσιο τύπο, ότι παρέχει τις υπηρεσίες του σε Πανεπιστήμια της Αμερικής (Harvard, Columbia) για τις οποίες αμείβεται αδρά. Την ίδια στιγμή, αρνείται για δεύτερη φορά να προσέλθει και να καταθέσει ενώπιον της Προανακριτικής Επιτροπής, επιδεικνύοντας πρωτοφανή περιφρόνηση προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο, του οποίου είναι μέλος, αλλά και προς το θεσμό της Δικαιοσύνης, η οποία εν προκειμένω εκφράζεται μέσω της ανωτέρω Επιτροπής.
Κατόπιν όλων αυτών αιτούμαι να λάβω έγγραφη απάντηση στα κατωτέρω ερωτήματά μου που αφορούν τον προαναφερόμενο Βουλευτή:

1)Ποια είναι η μηνιαία βουλευτική αποζημίωση που λαμβάνει από την έναρξη των εργασιών της Βουλής και μέχρι σήμερα;
2)Του έχει παραχωρηθεί η χρήση βουλευτικού γραφείου, ως Βουλευτή περιφέρειας της επαρχίας;
3)Πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν διατεθεί στο βουλευτικό του γραφείο για την υποστήριξη του κοινοβουλευτικού του έργου;
4)Πόσους μετακλητούς υπαλλήλους έχει προσλάβει;
5)Πόσοι ένστολοι της ΕΛ.ΑΣ. έχουν διατεθεί για την ασφάλειά του και πού παρέχουν τις υπηρεσίες τους κατά την πολύμηνη απουσία του στο εξωτερικό;

Αθήνα, 18 Απριλίου 2013
Με εκτίμηση
Η Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης
Χρυσούλα-Μαρία Γιαταγάνα
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Από τη Σίβυλλα, μοντάζ "Το Γρέκι"

"ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ" ΑΠΟ ΣΑΜΑΡΑ ΓΙΑ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΑΙΦΝΙΔΙΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΤΑΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΟΤΙ ΝΔ ΚΑΙ "ΡΟΖ" ΕΓΧΩΡΙΑ ΤΡΟΙΚΑ ΕΠΙΑΣΑΝ ΠΑΤΟ

Με τρεις συγκεκριμένες πολιτικές ενέργειες ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σχεδιάζει να ανατρέψει το σκηνικό, αιφνιδιάζοντας «φίλιες και εχθρικές» πολιτικά δυνάμεις...
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν τα Παραπολιτικά, φέρεται αποφασισμένος να προχωρήσει στη δημιουργία νέου κόμματος, να το βαπτίσει με ονομασία που θα παραπέμπει σε πολιτικές προοπτικές (εδώ γελάμε) και ανανεωτική παρέμβαση και τρίτον να προχωρήσει σε εκλογικό αιφνιδιασμό.
Οι λόγοι πίσω από την τριπλή αυτή πρωτοβουλία Σαμαρά στοχεύει αρχικά στο να "βοηθηθεί" ο λαός και το εκλογικό σώμα , το οποίο έχει αποδείξει ότι εκβιάζεται - χειραγωγείται εύκολα αλλά και έχει μνήμη "χρυσόψαρου", να "ΞΕΧΑΣΕΙ" πιο εύκολα  την τυραννία της Ροζ εγχώριας Τρόικας και ειδικά της ΝΔ μετά από τις τραγελαφικές κωλοτούμπες του ίδιου του Σαμαρά ο οποίος εξελήχθηκε ως ο φανατικότερος οπαδός της Μνημονιακής πολιτικής  αλλά και έχει ασπαστεί  αναντίρητα την Γερμανική Ηγεμονία και τον Μερκελισμό!
Ο κ. Σαμαράς θεωρεί ότι ο διευρυμένος χαρακτήρας ο οποίος θα συμπεριλάβει και τα δύο δεκανίκια του στην κυβέρνηση του , θα καταστήσει δυνατή την προσέλκυση ψηφοφόρων και στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους κι έτσι θα ισοσταθμίσει τυχόν απώλειες από εσωκομματικές αντιδράσεις.
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την λαϊκή ψυχολογία (ΜΝΗΜΗ ΜΕ ΚΟΝΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ) αλλά και τα γονίδια της οπαδικότητας που ενδόμυχα ακόμα υπάρχουν στον ευκολόπιστο και "κομματικά φανατικό" ΈΛΛΗΝΑ ΨΗΦΟΦΌΡΟ , καθώς εκτιμάται ότι το νέο κόμμα θα απορροφήσει τη μεγάλη διαρροή από τη ΝΔ προς χώρους είτε συγγενείς είτε ιδεολογικώς αντίθετους που θα προκύψει από την οργή των πολιτών οι οποίοι εμφανίζουν δυσπιστία στις διαβεβαιώσεις ότι υπάρχει φως στο τούνελ και θα θεωρήσουν ότι παραπλανώνται για ακόμα μια φορά.
Ο τρίτος λόγος που αφορά κυρίως τον εκλογικό αιφνιδιασμό έχει να κάνει κυρίως με τον Χρόνο. Ο Σαμαράς στοχεύει στο να κερδίσει την λιγότερη δυνατή φθορά που έχει η ΝΔ για να μην καταντήσει σαν το πρώην κρατεό ΠΑΣΟΚ που όπως όλα δείχνουν δεν θα δεί ούτε την οριακή είσοδο του στην βουλή. Μην ξεχνάμε ότι τα νέα μετρά απλά θα ψηφισθούν και αν οδηγηθούμε σε εκλογές δεν θα τα έχουν νοιώσει στο πετσί τους οι εξαθλιωμένοι έλληνες.

Ο θυμός της Γερμανίας, τρία χρόνια μετά,


του Γιάννη Βαρουφάκη
 
Καθώς κλείνουν τρία χρόνια από το Μνημόνιο, οι επετειακές ανασκοπήσεις δίνουν και παίρνουν, όπως είναι φυσικό. Τρία χρόνια μετά, ίσως έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αντί να προβούμε σε μια ακόμα επισκόπηση του «κακού που μας βρήκε», να δούμε ξανά αυτά τα τρία χρόνια, μέσα από τα μάτια του μέσου Γερμανού.
Διαβάζοντας τα ευρήματα του πρόσφατου Ευρωβαρόμετρου, παρατηρούμε μια θεαματική άνοδο του ποσοστού των Γερμανών πολιτών που δεν εμπιστεύονται τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ούτε και τους χειρισμούς της κυβέρνησής τους ως προς την ευρωπαϊκή κρίση. (Εκεί που το 2007 μόνον το 36% δήλωνε έλλειψη εμπιστοσύνης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Γερμανίας, πέρσι, το 2012, το ποσοστό αυτό μετετράπη σε πλειοψηφία της τάξης του 59%.) Σε συνδυασμό με τη δημιουργία του νέου ευρω-σκεπτικιστικού κόμματος (Εναλλακτική για τη Γερμανία), καθώς και της όλο και πιο έντονης καμπάνιας από το Ifo του κ. Sinn και την Bundesbank του κ. Weidemann εναντίον της διάσωσης της Ευρωζώνης μέσα από μια πραγματική τραπεζική ενοποίηση, είναι πασιφανές ότι απομακρύνεται επικίνδυνα η προοπτική της απαραίτητης πολιτικής και οικονομικής συνεννόησης μεταξύ της γερμανικής ηγεσίας και της υπόλοιπης (ελλειμματικής) Ευρώπης.
Μερικές μέρες μετά την υπογραφή του Μνημονίου 1, τον Μάιο του 2010, σε άρθρο εδώ στο protagon με τίτλο «Ο Θυμός της Γερμανίας», είχα χαρακτηρίσει τη δανειακή εκείνη συμφωνία «τιμωρητική» απέναντι στην Ελλάδα. Και αναρωτιόμουνα: «Μας αξίζει μια τέτοια τιμωρία; Μπορεί. Τουλάχιστον ο μέσος Γερμανός έτσι νομίζει. Δεν είναι όμως αυτό το ζήτημα. Το ερώτημα τίθεται αλλιώς: Αξίζει στον μέσο Γερμανό το αποτέλεσμα μιας τέτοιας εκδικητικής τιμωρίας; Νομίζω πως όχι. Έχει εργασθεί πολύ σκληρά ο μέσος Γερμανός για να του πρέπει μια Κρίση σαν αυτή που θα έρθει αν η κυβέρνησή του επιμείνει να μας επιβάλει τις Νέες Βερσαλλίες».
Τρία χρόνια μετά είναι πλέον γενικώς αποδεκτό, ακόμα και για τους ιθύνοντες του ΔΝΤ, ακόμα και για τον κ. Τόμπσεν, ότι η δανειακή συμφωνία του Μαίου του 2008, και οι όροι που την ακολούθησαν, όντως εμπίπτει σε αυτό που ένας φίλος οικονομολόγος εδώ στην Αμερική ονομάζει Βιβλική Διαχείριση Κρίσης (Biblical Crisis Management) – δηλαδή μια αυστηρή, τιμωρητική πολιτική που, εν τέλει, αποτυγχάνει (σύμφωνα με τα δικά της τα κριτήρια) να σταθεροποιήσει την κοινωνική οικονομία των οποίων τους πολίτες τιμωρεί παραδειγματικά. Αυτό που δεν είναι πασιφανές, αλλά που νομίζω ότι ισχύει, είναι ότι, πράγματι, ο μέσος Γερμανός είδε τη ζωή του να χειροτερεύει λόγω των «τιμωρητικών» Νέων Βερσαλλιών που πρωτο-επιβλήθηκαν στην Ελλάδα και που, κατόπιν, επεκτάθησαν σε μεγάλο τμήμα της Ευρωζώνης.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του Βερολίνου, ο μέσος Γερμανός βρέθηκε στο μάτι μιας συστηματικής οικονομικής επιδείνωσης. Μπορεί η ανεργία στη Γερμανία να κρατιέται, προς το παρόν, χαμηλά, αλλά το ποσοστό των εργαζόμενων-πτωχών (δηλαδή εργαζόμενων που βρίσκονται κάτω από το επίσημο γερμανικό όριο της φτώχειας – που δίδεται ως το 60% του μεσαίου εισοδήματος) αυξήθηκε τα τελευταία πέντε χρόνια κατά 82%! Έτσι, οι σκληρά εργαζόμενοι Γερμανοί είτε βιώνουν πρωτοφανή οικονομική στενότητα είτε βλέπουν συναδέλφους τους, φίλους τους, να δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα χωρίς κρατικά επιδόματα. Παράλληλα, βλέπουν τις υπηρεσίες υγείας τους να πλήττονται από μεγάλες δόσεις κρατικής λιτότητας (καθώς η κυβέρνηση πασχίζει, στο πλαίσιο της αυτο-επιβολής αυστηρών δημοσιονομικών στόχων), και τα δημόσια σχολεία τους να υστερούν, την ώρα που ακούν από την τηλεόραση και διαβάζουν στην Bild για δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που πηγαίνουν ως δάνεια στις χώρες και στις τράπεζες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Φυσικό είναι, υπό αυτές τις συνθήκες, ο μέσος Γερμανός να μη θέλει να ακούσει για χαλάρωση της αυστηρής αντιμετώπισης εκείνων τους οποίους θεωρεί υπεύθυνους για τα δεινά του – τους Έλληνες, τους Πορτογάλους, τους Ιταλούς. Κι όποιος Γερμανός πολιτικός ή οικονομολόγος καταφερθεί εναντίον αυτών των Νέων Βερσαλλιών, χάνει αμέσως την εμπιστοσύνη του γερμανικού κοινού.
Κάπως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, το SPD, δεν τολμά να δηλώσει (παρά μόνο κεκλεισμένων των θυρών) ότι συμφωνεί με όσους εξ ημών επιχειρηματολογούν υπέρ ευρωομολόγων, υπέρ μιας πραγματικής τραπεζικής ενοποίησης, υπέρ ενός ευρωζωνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Κόμματα και πολίτες εγκλωβίζονται σε μια ισορροπία κατεστημένων στρεβλών απόψεων που αποκλείουν την οποιαδήποτε συζήτηση για γενναία βήματα προς ορθολογικές λύσεις σε επίπεδο Ευρωζώνης. Την ίδια στιγμή, οι γερμανικές τράπεζες κάνουν πάρτυ λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης (βλέποντας τα κεφάλαια των αποταμιευτών της Περιφέρειας να ρέουν προς αυτές) ενώ το γερμανικό κράτος ποτέ του δεν μπορούσε να δανείζεται με χαμηλότερα επιτόκια.
Κάπως ετσι, το default της γερμανικής κοινής γνώμης δεν είναι άλλο από την εμμονή στη γενικευμένη λιτότητα και στην κάθετη άρνηση οποιασδήποτε δημιουργίας μηχανισμού ανακύκλωσης των γερμανικών πλεονασμάτων που είναι απαραίτητος τόσο για τη διατήρηση και αναπαραγωγή τους, όσο και για τη διάχυσή τους σε πλατύτερα στρώματα της (χειμαζόμενης) γερμανικής κοινωνίας. Το χειρότερο είναι ότι όσο περισσότερους Γερμανούς εγκλωβίζει η ισορροπία αυτή στη (σχετική) φτώχεια, τόσο περισσότερο ενισχύεται, καθιστώντας ακόμα πιο δυσχερή την απόδραση του γερμανικού λαού από τη λογική των Νέων Βερσαλλιών που καταστρέφουν την Ευρωπαϊκή Περιφέρεια, πλήττοντας ταυτόχρονα τον μέσο Γερμανό εργαζόμενο.
Αν αναφέρομαι ξανά και ξανά στη Συνθήκη των Βερσαλλιών (κάτι που έκανα για πρώτη φορά το 2010), το κάνω (α) επειδή ο παραλληλισμός με τα δικά μας ευρωζωνικά Μνημόνια είναι πολύ χρήσιμος και διαφωτιστικός, και (β) επειδή ο μέσος Γερμανός θα έπρεπε να μπορεί να καταλάβει το παράδοξο που ελλοχεύει σε μια τέτοιου είδους και φύσης Συνθήκη. Σημασία δεν είχε, τότε, μετά το πέρας του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου, αν οι Γερμανοί άξιζαν να τιμωρηθούν συλλογικά για τον πόλεμο. Σημασία είχε, όπως προειδοποίησε ο Keynes τους Βρετανούς και τους Γάλλους νικητές, ότι η «τιμωρητική» Συνθήκη των Βερσαλλιών τελικά θα αποδεικνυόταν μπούμερανγκ για εκείνους (αγγλογάλλους) που την επέβαλαν με σκοπό την τιμωρία των Γερμανών. Όπως έγραφα σε εκείνο το άρθρο πριν από τρία χρόνια: «Από τη μία, οι
Επανορθώσεις ποτέ δεν βοήθησαν τους νικητές αρκετά ενώ, από την άλλη, είχαν εφιαλτικά αποτελέσματα στη Γερμανία, την οικονομική ζωή της οποίας αφαίμαξαν τόσο που ο Χίτλερ βρήκε εύφορο έδαφος πάνω στο οποίο να σπείρει τα δηλητηριασμένα κηρύγματά του. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Το γεγονός ότι μια μεγάλη βιομηχανική χώρα αναγκάστηκε να εισάγει όλο και λιγότερα αγαθά από τη Γαλλία και τη Βρετανία, αποσταθεροποίησε τη βιομηχανία των δύο Ευρωπαίων νικητών. Την αποσταθεροποίησε τόσο που όταν “χτύπησε” το 1929, το χτύπημα ήταν ακόμα πιο επώδυνο».
Κάτι αντίστοιχο ισχύει σήμερα στη Γερμανία και εξηγεί τους λόγους που ο μέσος Γερμανός υποφέρει πολύ περισσότερο τα τρία τελευταία χρόνια, ως αποτέλεσμα της επιβολής των Μνημονίων στην Περιφέρεια, από όσο του «άξιζε» να υποφέρει – από όσο «χρειαζόταν» να υποφέρει. Για να πάρουμε μια ιδέα του πόσο βασίζεται η γερμανική βιομηχανία, από την οποία εξαρτάται η διαβίωση του μέσου Γερμανού εργαζόμενου, το 2012, η Γερμανία παρουσίασε εμπορικό έλλειμμα €27 δισ. με χώρες από τις οποίες εισάγει ενέργεια – Ρωσία, Λιβύη και Νορβηγία. Παράλληλα, είχε έλλειμμα στο εμπορικό της ισοζύγιο της τάξης των €4,7 δισ. και €11,7 δισ., αντίστοιχα, με την Ιαπωνία και την Κίνα. Συνολικά, το γερμανικό εμπορικό έλλειμμα απέναντι στις υπόλοιπες πλεονασματικές (εξαγωγικές) χώρες (εκτός ΕΕ) έφτασε, για το 2012, τα €43,4 δισ. Και πώς κάλυψε αυτό το εμπορικό έλλειμμα; Το κάλυψε μέσω ενός γιγαντιαίου εμπορικού πλεονάσματος της τάξης των €54.6 δισ. που είχε με τις… ελλειμματικές χώρες της Ευρωζώνης (Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Κύπρο και Ιρλανδία). Με άλλα λόγια, οι καθαρές εξαγωγές της Γερμανίας, σε χώρες που η επικρατούσα στη Γερμανία «ισορροπία απόψεων» θεωρεί ότι πρέπει να μείνουν στον Προκρούστη των Νέων Βερσαλλιών, μειώνοντας την αγοραστική τους δύναμη, ήταν εκείνες που κάλυψαν (με τις αγορές τους γερμανικών εξαγωγών) ολόκληρο το εμπορικό έλλειμμα της Γερμανίας προς την Κίνα, την Ιαπωνία, τη Νορβηγία, τη Ρωσία και τη Λιβύη, αφήνοντας μάλιστα ένα υπόλοιπο €11,2 δισ. το οποίο βοήθησε τη Γερμανία να καλύψει μεγάλο μέρος των μεταβιβάσεων των γερμανικών βιομηχανικών θηρίων (π.χ. τη VW-Audi) προς τις θυγατρικές και τους προμηθευτές τους στην Τσεχία-Σλοβακία (€3,4 δισ.) και την Ολλανδία (€15 δισ.).
Το 2013, τι θα απογίνει αυτός ο ισολογισμός; Δεδομένου ότι οι Νέες Βερσαλλίες επιφέρουν μείωση της αγοραστικής δύναμης των ελλειμματικών χωρών, σε βαθμό που κόβει την ανάσα, από πού θα βρει η γερμανική βιομηχανία τη ζήτηση που απαιτεί ώστε να κρατηθεί πλεονασματική (για να μη χρειαστεί να προβεί σε απολύσεις); Από την Κίνα; Ήδη έχουμε εμφανή στοιχεία που δείχνουν μεγάλη πτώση των γερμανικών εξαγωγών στην Κίνα για το 2013. Από την Ιαπωνία; Αδύνατον, δεδομένης της επιθετικά επεκτατικής νομισματικής πολιτικής της Κεντρικής Τράπεζας του Τόκυο η οποία ρίχνει το γιεν. Από την Αμερική; Και πάλι η απάντηση μοιάζει αρνητική καθώς το δολάριο τείνει προς τα κάτω ως αποτέλεσμα της χαλαρής πολιτικής της Fed σε αντιδιαστολή με τη συστηματικά σκληρή πολιτική της ΕΚΤ.
Το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι ότι η τιμωρητική πολιτική εναντίον των ελλειμματικών Ευρωπαίων, που πρωτο-εφαρμόστηκε πριν τρία χρόνια στην Ελλάδα και επεκτείνεται στην Ευρωζώνη μέρα με τη μέρα (παρά τα λόγια του αέρα του κ. Μπαρόζο), η πολιτική που ονομάζω -τρία χρόνια τώρα- «Νέες Βερσαλλίες», θα πλήξουν κι άλλο, πολύ χειρότερα, τον μέσο, σκληρά εργαζόμενο Γερμανό – στον οποίο εξαρχής άξιζε καλύτερη τύχη. Κι όσο η νέα δυστυχία των νεόπτωχων Γερμανών γίνεται πιο εμφανής στη Γερμανία και τροφοδοτεί όλο και πιο πολύ την έφεση προς ακόμα αυστηρότερη τιμωρητική πολιτική απέναντι στους ελλειμματικούς λαούς, τόσο πιο μικρά θα είναι τα περιθώρια για μια ορθολογική λύση της Κρίσης του Ευρώ. Μια τέτοια διαδικασία δεν μπορεί να έχει αίσιο τέλος για την Ευρώπη – Βόρεια ή Νότια, ελλειμματική ή πλεονασματική.
Πηγή: protagon.gr

Βρετανός καθηγητής: "Παράνομα" τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα

Τι υποστηρίζει ο διακεκριμένος καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο King College του Λονδίνου, Keith Ewing για τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα


Οι Έλληνες θα μπορούσαν να καταγγείλουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τα μέτρα "απαράδεκτης λιτότητας" που τους έχουν επιβληθεί.
Αυτό υποστηρίζει ο διακεκριμένος καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο King College του Λονδίνου, Keith Ewing, που βρίσκεται στην Αυστραλία για σειρά διαλέξεων σε πανεπιστήμια της Μελβούρνης και του Σίδνεϊ.
Σε δηλώσεις του στο "Νέο Κόσμο" ο καθηγητής Ewing υποστηρίζει ότι τα μέτρα που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα είναι "παράνομα και αντισυνταγματικά", τόσο όσον αφορά το ευρωπαϊκό δίκαιο όσο και το ελληνικό σύνταγμα.
"Διεθνείς οργανισμοί και δημοκρατικές κυβερνήσεις θα πρέπει να σέβονται τη νομιμότητα και αυτό στην περίπτωση της Ελλάδας δεν έγινε" υποστήριξε ο Βρετανός καθηγητής, επικαλούμενος σχετική συνθήκη που υπέγραψαν οι χώρες της ΕΕ το 2008.
Καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα των λαών
"Οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, αναφορικά με τα εργασιακά δικαιώματα των λαών τους δεν ισχύουν πλέον" είπε ο καθηγητής Ewing.
Ο ίδιος αν και παραδέχεται ότι οι πιθανότητες να στεφθεί από επιτυχία τυχόν προσφυγή του ελληνικού εργατικού κινήματος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι περιορισμένες, υπογραμμίζει ότι τα μέτρα που επέβαλε η τρόικα στην Ελλάδα είναι "παράδειγμα προς αποφυγή".
Στη Μελβούρνη ο διακεκριμένος καθηγητής θα δώσει διάλεξη με θέμα το "Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο σε περιόδους κρίσης: Μαθήματα από την Ελλάδα" την Πέμπτη 2 Μαΐου, στα πλαίσιο της σειράς Σεμιναρίων της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας.
Η διάλεξη διοργανώνεται σε αίθουσα του οικήματος του Φιλανθρωπικού Συλλόγου Ιθακησίων.
Ο καθηγητής Ewing πρόκειται να αναφερθεί στα μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα, μετά την παρέμβαση της «τρόικας». Θα εξετάσει ορισμένες από τις αλλαγές που έγιναν υπό το φως της χρηματοπιστωτικής κρίσης και τη νομιμότητά τους, και αν οι υποχρεώσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι σύμφωνες με το Ελληνικό Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Επίσης, θα σχολιάσει τη νομιμότητα της συμπεριφοράς των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και τη συμβατότητα της συμπεριφοράς τους με τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Keith Ewing είναι καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο King College του Λονδίνου.
Εργάστηκε στα Πανεπιστήμια Εδιμβούργου (1978-1983) και του Cambridge (1983-1989) και ως επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων των Πανεπιστημίων Σίδνεϊ και Κουίνσλαντ. Είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Εργασιακών Δικαιωμάτων (μια συνδικαλιστική οργάνωση think tank) και αντιπρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Συνδικαλιστικών Δικαιωμάτων.
Πηγή: ΑΜΠΕ

26.4.13

Η «μεσαία» τάξη τελείωσε κάπου εδώ

"Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Ανδρέας Παπανδρέου αποτόλμησε κάτι που ήταν καινοφανές για την ελληνική κοινωνία. Ήταν μια καθαρά επαναστατική σκέψη και πράξη. Η δημιουργία της μεσαίας τάξης" 

Του Κώστα Καπνίση 
Κάποια στιγμή, σε αυτή τη ζωή τουλάχιστον, όλα τα πράγματα καλά και άσχημα, αληθινά και ψεύτικα φτάνουν σε ένα τέλος. Ούτε κάτι καινούριο είναι μα ούτε και καμιά φοβερή διαπίστωση. Τούτη η χώρα πορεύτηκε με έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και μια συγκεκριμένη στάση ζωής απέναντι στα πράγματα για δεκαετίες. Αυτή η θεώρηση των πραγμάτων που είχε και έχει ακόμα να κάνει με την προστασία του καθενός ξεχωριστά, που έχει να κάνει με το «εγώ» και ποτέ με το «εμείς» είναι και η γενεσιουργός αιτία της σημερινής κατάντιας. Η ζωή των ανθρώπων κατέληξε κατάντια.
Αυτή είναι η αλήθεια. Για να φτάσει το πράγμα μέχρι εδώ συνετέλεσε η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων. Για αυτό το λόγο άλλωστε και δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική αντίδραση από μια κοινωνία που σήμερα αργοσβήνει παραιτημένη από κάθε διάθεση αγώνα για αποφυγή του μοιραίου που έρχεται στο κατώφλι του καθενός με μαθηματική ακρίβεια. Το κερί έχει καλύψει πλήρως τα αυτιά των περισσότερων Ελλήνων όχι στο άκουσμα των Σειρήνων αλλά στην κραυγή αγωνίας όσων ελάχιστων πιστεύουν πως μπορεί η νοσηρή αυτή κατάσταση να ανατραπεί. Τα στοιχεία και οι αριθμοί που βλέπουν μέρα με την ημέρα το φως της «δημοσιότητας» είναι απογοητευτικά και συνάμα ανατριχιαστικά. Κι όμως. Ο δημόσιος διάλογος περιορίζεται στο «γήπεδο» που έχει επιλέξει μια χούφτα καλοπληρωμένων και καλοταϊσμένων επικίνδυνων ηλιθίων για να κρατήσουν μια κοινωνία αποχαυνωμένη και μακριά από τις όποιες φωνές αφύπνισης και αντίστασης.


Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Ανδρέας Παπανδρέου αποτόλμησε κάτι που ήταν καινοφανές για την ελληνική κοινωνία. Ήταν μια καθαρά επαναστατική σκέψη και πράξη. Η δημιουργία της μεσαίας τάξης. Προχώρησε και πέτυχε στην υλοποίηση αυτού του πρωτόγνωρου εγχειρήματος για τη Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας. Οι όποιες φωνές κάποιων εκ των συμβούλων του δε στάθηκαν εμπόδιο σε έναν ηγέτη που έτσι πορεύτηκε σε όλη την πολιτική του διαδρομή. Εκ των υστέρων, τριάντα χρόνια μετά από αυτή την πολιτική επιλογή μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι αυτή η πράξη ήταν και η απόλυτη καταστροφή για μια κοινωνία σαν την ελληνική. Ο Παπανδρέου δεν υπολόγισε σε ένα πράγμα που είχε πει ο ίδιος ο Λένιν: «Μη τον φοβάσαι τον πλούσιο. Τον υιό της πλύστρας να φοβάσαι».
Μεγάλη κουβέντα από έναν όντως μεγάλο άνδρα. Οι μεγάλες κουβέντες βέβαια είναι κοινό μυστικό πως δε λέγονται τυχαία. Είναι αποτέλεσμα μελέτης και εμπειρίας χρόνων αλλά και βαθιάς γνώσης της κουλτούρας και της παράδοσης ενός λαού. Όποιος αγνοεί αυτά τα βασικά στοιχεία ιδιοσυγκρασίας ενός κοινωνικού συνόλου είναι καταδικασμένος να αποτύχει ακόμα και αν έχει τις καλύτερες των προθέσεων, τα καλύτερα και πιο συναρπαστικά οράματα, αξίες, αρχές και ιδανικά. Η μεσαία τάξη οικοδομήθηκε πάνω σε σαθρά θεμέλια. Σε μια κοινωνία που όχι μόνο δεν ήταν έτοιμη να δεχτεί ένα τέτοιο δώρο αλλά φρόντισε σε πολύ σύντομο ιστορικά διάστημα να προδώσει την εμπιστοσύνη, το όνειρο και το όραμα.


Οι Έλληνες εγκατέλειψαν την περιφέρεια και σύντομα βρέθηκαν και κατέκλυσαν τα αστικά κέντρα της χώρας. Έζησαν τον μύθο τους στα κατά τόπους «πολιτιστικά κέντρα» όπου με την ρίψη κάποιων χιλιάρικων και τόνων λουλουδιών θέλησαν να δείξουν σε όλους πόσο «σπουδαίοι» είναι. Πολύ γρήγορα αυτό το καινούριο στρώμα που διαμορφώθηκε και πήρε θέση στην κοινωνική πυραμίδα της νεοελληνικής κοινωνίας κυριάρχησε και έγινε αναγνωρίσιμο κυρίως από τους πλούσιους. Η ντόπια πολιτική και επιχειρηματική ελίτ που πάντα υπήρχε δεν είδε με κακό μάτι αυτή την εξέλιξη. Τουναντίον. Το είδε ως ευκαιρία αύξησης των κερδών σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που ποτέ δε γνώρισε καμιά ουσιαστική αμφισβήτηση. Έτσι δημιουργήθηκε η γνωστή και ως «πελατεία». Η μεν πολιτική ελίτ τη χρησιμοποίησε για να κρατιέται στην εξουσία και να κυβερνά αδιάκοπα και ατάραχα. Η δε επιχειρηματική ελίτ για να συσσωρεύσει ακόμα μεγαλύτερο πλούτο από ότι πριν. Το παλιό εργατικό δυναμικό είχε πετύχει πια τον μετασχηματισμό του σε εργαζόμενο και μορφωμένο δυναμικό.
Σε απόλυτους αριθμούς αν κάποιος επιχειρήσει να κάνει έναν υπολογισμό του σε πόσους ανθρώπους μετριέται η μεσαία τάξη μπορεί να πει ότι πάνω – κάτω από τα 11 σχεδόν εκατομμύρια Ελλήνων η μεσαία τάξη αποτιμάται στα περίπου 7 εκατομμύρια. Θα ήταν μια «δίκαιη» μοιρασιά. Τόσοι ή και ελάχιστα λιγότεροι είναι αυτοί που πηγαίνουν να ψηφίσουν άλλωστε. Η περίφημη μεσαία τάξη κατέληξε να είναι τα τελευταία είκοσι σχεδόν χρόνια μια εγχώρια ομάδα συμφερόντων που χρησιμοποίησε και χρησιμοποιήθηκε από τις «συνδικαλιστικές» οργανώσεις παντός είδους και τύπου. Όπως συμβαίνει σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις και τα παραδείγματα που έχει αναδείξει η Ιστορία το μεγαλύτερο ψάρι τρώει το μικρότερο. Αυτό συμβαίνει και σήμερα στην Ελλάδα των Μνημονίων, της απώλειας εθνικής κυριαρχίας, της καταπάτησης του ελληνικού Συντάγματος, της βίαιης φτωχοποίησης, της έλλειψης κάθε μορφής κράτους δικαίου. Όσοι ψάχνουν για «πατριώτες» δεν πέρασε μάλλον ποτέ από το μυαλό τους η μια και μόνη αλήθεια. 


Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Δεν έχει ιδεολογία, δεν έχει συναίσθημα. Οι λίγες πια καταθέσεις της πρώην πια μεσαίας τάξης που υπάρχουν ακόμα σύντομα θα έχουν γίνει καπνός μέσα από την βαριά και άδικη φορολογία αλλά καθόλου απίθανο και από οποιαδήποτε διαδικασία bail in. Η «μεσαία» τάξη τιμωρείται πια παραδειγματικά. Οι περίφημοι εκείνοι «νοικοκυραίοι» που όταν έγιναν νοικοκυραίοι δεν άπλωσαν το χέρι τους σε αυτά τα δύο εκατομμύρια Ελλήνων που πάντα δυστυχούσαν για να τους τραβήξουν επάνω. Εκείνη η «μεσαία» τάξη που θέλησε να γίνει «άλλος». Που ξέχασε την καταγωγή της και θέλησε να μοιάσει στην «ελίτ». Ο μπαμπάς εκείνος που την κόρη του δεν την έδινε στον υιό του τεχνίτη. Ο κανακάρης εκείνος που αντί να ολοκληρώσει τις σπουδές του και να προσφέρει στην κοινωνία θέλησε τον γρήγορο και εύκολο πλούτο του Χρηματιστηρίου, της «αρπαχτής», της τέλειας κομπίνας, του γρήγορου αυτοκινήτου, της ξέφρενης διασκέδασης μέχρι πρωίας στην παραλιακή. Τα παραδείγματα πολλά και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Αυτή ήταν η μεσαία τάξη. Αυτό προσέφερε στην ελληνική κοινωνία. Αυτή η αλλοτρίωση της νεοελληνικής κοινωνίας είναι κάτι που δεν της επιτρέπει σήμερα να ορθώσει το ανάστημά της όχι για να πάρει πίσω αυτή την παλιά και σαθρή ζωή αλλά απλά να σταματήσει την καταστροφή. Να μαζέψει τα κομμάτια της και να σκεφτεί πως θα μπορέσει να σταθεί ξανά στα πόδια της. Πως θα εμποδίσει αυτούς που έστελνε κάθε τέσσερα χρόνια στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Τραγική ειρωνεία.
Όλοι αυτοί που τους μετέτρεψε από θυρωρούς σε «γίγαντες» της πολιτικής σκέψης και διανόησης είναι αυτοί που ψάχνοντας και μετερχόμενοι κάθε μέσο δικής τους επιβίωσης δε διστάζουν να «εκτελούν» εν ψυχρώ μια ολόκληρη κοινωνία. Οι συγκεκριμένοι βρίσκονται παντού. Στα κανάλια της διαπλοκής των φίλων τους και κουνούν απειλητικά το δάκτυλο. Χαμογελούν χαιρέκακα μπροστά στην εθνική τραγωδία. Δείχνουν πια ξεδιάντροπα και χωρίς συστολή τον πραγματικό τους εαυτό. Έναν εαυτό που όσοι τους γνωρίζουν από κοντά πάντα τον έδειχναν. Δεν το έκρυψαν ποτέ. Απόλυτα φυσιολογικό. Είναι άνθρωποι που αν δεν ήταν «πολιτικοί», «επιχειρηματίες», «δημοσιογράφοι» δε θα ήταν τίποτε στη ζωή τους. Δε θα έβρισκαν πουθενά αλλού δουλειά και αναγνώριση. Χρήσιμοι ηλίθιοι ενός σαρκοβόρου νεοκαπιταλιστικού μορφώματος. Μιας μετάλλαξης ενός καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης σε ένα αδηφάγο τέρας που κατασπαράζει τα πάντα στο πέρασμά του. Στην προσπάθεια αυτή έχει τοποθετήσει παντού μαριονέτες που προσφερόμενες να παίξουν αυτό τον ρόλο αδυνατούν λόγω της απληστίας τους να προσφέρουν έστω και τα στοιχειώδη για επιβίωση σε έναν λαό. Το αντίθετο μάλιστα. Του τα παίρνουν όλα. Του δείχνουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο ότι θα πληρώσουν πολύ ακριβά το ότι τους πίστεψαν και τους τοποθέτησαν σε θέσεις εξουσίας. Πίστεψαν έστω και αυτοί που τους ψήφισαν ότι θα γλιτώσουν.
Η «μεσαία» τάξη τελείωσε κάπου εδώ. Αν το αντιληφθεί και στρατευτεί στην κοινή προσπάθεια τότε θα υπάρξει ελπίδα. Κακά τα ψέματα. Αν η κοινωνία έστω και τώρα δεν καταλάβει ότι πρέπει να στείλει στους υπονόμους της Ιστορίας και ακόμα παραπέρα όσους καταστρέφουν το μέλλον όλων τότε μια ακόμα εθνική καταστροφή θα είναι αναπόφευκτη. Χρόνος υπάρχει ακόμα. Λίγος αλλά υπάρχει. Ο Κέννεντι άλλωστε έλεγε: «Αυτοί που καθιστούν μια ειρηνική επανάσταση αδύνατη, κάνουν μια βίαιη επανάσταση αναπόφευκτη»…
 
 
 

ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΘΕΤΕΣ: ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΚΟΥΡΕΜΑ ! Μ. ΞΑΦΑ : "ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΚΟΥΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ"!


Η οικονομολόγος Μιράντα Ξαφά, πρώην μέλος του ΔΝΤ, με άρθρο της Athens Voice, θεωρεί ότι είναι σωστό το "κούρεμα" των καταθέσεων. Εξηγεί τι έγινε στην Κύπρο και οδηγήθηκε σε «κούρεμα» καταθέσεων και υποστηρίζει ότι είναι σωστό αυτό το μέτρο να επεκταθεί και σε άλλες ζημιογόνες τράπεζες αφού δεν πρέπει να πληρώνουν οι απλοί φορολογούμενοι τα τραπεζικά ναυάγια. Αυτό γίνεται και στην Αμερική, γράφει.
Ετοιμαστείτε, το "κούρεμα" έρχεται.
Γράφει η Μιράντα Ξαφά στην Athens Voice:
Mετά από ένα δραματικό γύρο διαπραγματεύσεων και την απόρριψη της πρώτης συμφωνίας από το κυπριακό κοινοβούλιο, η κυπριακή κυβέρνηση κατέληξε σε οριστική συμφωνία με την τρόικα στις 25 Μαρτίου. Σε αντάλλαγμα, η κυβέρνηση της Κύπρου θα λάβει δάνειο 10 δις ευρώ από την τρόικα για να καλύψει το δημοσιονομικό έλλειμμα την τριετία 2013-16, ενώ παράλληλα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεσμεύτηκε ότι θα προσφέρει απεριόριστη ρευστότητα στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα.
Tο νέο στοιχείο της συμφωνίας ήταν η δέσμευση των καταθέσεων πάνω από 100.000 ευρώ στη Λαϊκή Τράπεζα και στην Τράπεζα Κύπρου μέχρι να προσδιοριστεί το ύψος των κεφαλαίων που θα χρειαστούν, αντίστοιχα, για την εκκαθάριση ή την ανακεφαλαιοποίησή τους. Η προσέγγιση αυτή στην εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου διαφέρει από αυτή που ακολουθήθηκε στην Ιρλανδία, όπου το κράτος εγγυήθηκε το σύνολο των υποχρεώσεων των τραπεζών – όχι μόνο τις καταθέσεις, αλλά και τα ομολογιακά και διατραπεζικά δάνεια που είχαν συνάψει. Αυτή η εγγύηση οδήγησε στον τριπλασιασμό του δημοσίου χρέους της Ιρλανδίας μέσα σε μία τριετία.
Για να αποτραπεί μία τέτοια εξέλιξη στην Κύπρο, συμφωνήθηκε η κάλυψη των ζημιών των τραπεζών με το κούρεμα των μη εγγυημένων καταθέσεων άνω των 100.000. Εναλλακτικά, θα έπρεπε να αναλάβει το κράτος –δηλ. οι Κύπριοι φορολογούμενοι– το κόστος διάσωσης των τραπεζών, πράγμα που θα καθιστούσε το δημόσιο χρέος μη βιώσιμο. Το κούρεμα των ομολόγων του κυπριακού δημοσίου δεν αποτελούσε λύση διότι θα αύξανε τις ζημίες των κυπριακών τραπεζών, που διακατέχουν το μεγαλύτερο μέρος τους. Ούτε η απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ήταν εφικτή διότι δεν έχει ολοκληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο της τραπεζικής ένωσης, αλλά και διότι οι πλεονασματικές χώρες δεν είχαν την πρόθεση να επιβαρύνουν τους δικούς τους φορολογούμενους για να διασώσουν Ρώσους ολιγάρχες.
Η δήλωση του υπουργού Οικονομικών της Ολλανδίας και επικεφαλής του Eurogroup κ. Dijsselbloem ότι το κούρεμα των καταθέσεων αποτελεί το νέο πρότυπο διάσωσης τραπεζών στην Ευρωζώνη πυροδότησε ανησυχία και έντονη κριτική από το διεθνή τύπο. Γιατί αυτή η αυτονόητη δήλωση προκάλεσε τέτοιο πανικό; Επισημάνθηκε ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης στον ευρωπαϊκό νότο, χωρίς όμως κανείς να προτείνει βιώσιμη εναλλακτική λύση. Οι αντιδράσεις του «επίσημου τομέα» ήταν ανάμεικτες. Μέλη του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ έκαναν δηλώσεις που εκ πρώτης όψεως μοιάζουν εκ διαμέτρου αντίθετες, από τον Γάλλο Benoît Coeuré («η Κύπρος είναι μοναδική περίπτωση») μέχρι τον Ολλανδό Klaas Knot («συμφωνώ απόλυτα με τον Dijsselbloem»). Τι ισχύει επιτέλους;
Ισχύουν και τα δύο. Το «νέο πρότυπο» της Κύπρου είναι σε αντιδιαστολή με την προσέγγιση που ακολουθήθηκε στην Ιρλανδία, σε μία περίοδο που ο φόβος της διάχυσης της κρίσης σε όλη την Ευρωζώνη με τυχόν μαζική πώληση τραπεζικών ομολόγων οδήγησε στην ανάληψη του τραπεζικού ρίσκου από το κράτος. Η Κύπρος είναι όμως μοναδική περίπτωση διότι, πέρα από το γεγονός ότι οι καταθέσεις είναι τετραπλάσιες του ΑΕΠ, το «μαξιλάρι» μεταξύ μετόχων και καταθετών είναι σχεδόν ανύπαρκτο (Διάγραμμα 1).
Τα τραπεζικά ομόλογα που έχουν εκδώσει κυπριακές τράπεζες ανέρχονται μόλις σε 1.4 δις ευρώ, σε σχέση με καταθέσεις ύψους 68 δις ευρώ. Προφανώς ακόμα και 100% κούρεμα ομολόγων δεν θα αρκούσε για να καλύψει τις ζημίες από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια! Η τράπεζες στη Μάλτα και την Ελλάδα έχουν επίσης μικρό «μαξιλάρι» ομολογιακών και διατραπεζικών δανείων. Όμως, η Μάλτα δεν έχει επενδύσει σε τοξικά ομόλογα και έχει επάρκεια κεφαλαίων. Η Ελλάδα ακολούθησε το ιρλανδικό μοντέλο και δανείστηκε 50 δις ευρώ για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες, οι οποίες έχουν χάσει την πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές εδώ και τρία χρόνια και χρηματοδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά από καταθέσεις και άντληση ρευστότητας από την ΕΚΤ. Στο άλλο άκρο είναι χώρες όπως η Αυστρία, η Ιταλία και η Ολλανδία, όπου τα τραπεζικά δάνεια ξεπερνούν το 20% του συνόλου των υποχρεώσεων των τραπεζών – υπάρχει, δηλαδή, ένα τεράστιο μαξιλάρι μεταξύ μετόχων και καταθετών για να απορροφήσει τυχόν ζημίες.
Το νέο πρότυπο διάσωσης τραπεζών είναι απόλυτα λογικό
Καμία χώρα δεν μπορεί να εγγυηθεί το σύνολο των καταθέσεων, ιδιαίτερα όταν αυτές ξεπερνούν το 100% του ΑΕΠ. Είναι λάθος να φορτώνουμε τις ζημίες των τραπεζών στους φορολογούμενους. Ο δίκαιος επιμερισμός των βαρών απαιτεί την επιβάρυνση πρώτα των μετόχων, εν συνεχεία των επενδυτών σε τραπεζικά ομόλογα ή διατραπεζικά δάνεια και τέλος των μεγαλο-καταθετών, ενώ οι καταθέσεις κάτω των 100.000 είναι εγγυημένες. Η πρόσφατη δήλωση του επιτρόπου Olli Rehn επιβεβαίωσε επίσημα ότι ετοιμάζεται Οδηγία ΕΕ για τη συμμετοχή των ομολογιούχων και μεγαλο-καταθετών στη διάσωση των τραπεζών, επισφραγίζοντας την πεποίθηση ότι αυτό είναι το νέο πρότυπο.
Αυτό γίνεται ήδη στην Αμερική
Αυτό εξ άλλου είναι το μοντέλο που χρησιμοποιείται στην Αμερική, όπου το Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) εγγυάται τις καταθέσεις μόνο μέχρι 100.000 δολάρια. Αντίθετα με ό,τι συνέβη στην Κύπρο, το γεγονός ότι πολλοί μεγαλο-καταθέτες στην Αμερική έχασαν μεγάλο ποσοστό των χρημάτων τους στην πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση πέρασε στα ψιλά γράμματα. Η πιο γνωστή περίπτωση είναι η Indy Mac, η μεγαλύτερη στεγαστική τράπεζα στο Los Angeles με καταθέσεις ύψους 19 δις δολαρίων, όταν κήρυξε πτώχευση το 2008.
Η διαφορά μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης στη διάσωση/εκκαθάριση τραπεζών είναι ότι το FDIC έχει πρόσβαση σε απεριόριστη ρευστότητα από το Υπουργείο Οικονομικών της Αμερικής, ενώ η Ευρωζώνη δεν διαθέτει κοινούς πόρους γι' αυτό το σκοπό. Κοινοί πόροι θα υπάρξουν όταν ολοκληρωθεί η τραπεζική ολοκλήρωση, που μόλις πέρσι άρχισε να δρομολογείται, με πρώτο βήμα την κοινή εποπτεία από την ΕΚΤ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι φορολογούμενοι δεν πρέπει να επιβαρυνθούν πριν εξαντληθούν όλες οι άλλες δυνατότητες κάλυψης των τραπεζικών ζημιών. Αυτό είναι το καινούργιο πρότυπο που σωστά αποφάσισε να υιοθετήσει και η Ευρώπη. Όμως οι καταθέσεις δεν θα επιστρέψουν στις νότιες χώρες, ώστε να λήξει η πιστωτική ασφυξία, αν δεν ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης, καταλήγει το άρθρο της Μιράντας Ξαφά, μέλους του κόμματος Δράση.

Κι ομως!! Αυτος ο αλητακος ειναι γιος της Αννουλας.... ηταν και Υπ. Παιδειας τρομαρα της

 
 
Τα σχολια περιττευουν μπροστα στα οσα γραφει κατακαιρους στο Facebook απευθυνομενους στους "βαζελους" ο γιος της Αννουλας Διαμαντοπουλου, Χαρης Σαβαλανος, που σπουδαζει και στην Αγγλια τρομαρα του... Δειτε ανατροφη παιδιου υπουργου Παιδειας και Εκπαιδευτηριων Γειτονα ... μετα περιμενουμε να συμμαζευτει ο οχλος στα γηπεδα...

ΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ?...Οι άστεγοι θα πληρώνουν φόρο 116,25€ τον χρόνο, με το νέο φορολογικό!


Μοιάζει με κακόγουστο χιούμορ, κι όμως είναι μια θλιβερή πραγματικότητα.
Ακόμη κι οι άστεγοι με μηδενικά εισοδήματα θα πληρώσουν φόρο, εφόσον υποβάλλουν την φορολογική τους δήλωση. Ας υποθέσουμε ότι .... ένας άστεγος θέλει να υποβάλλει φορολογική δήλωση γιά το 2012, δηλώνοντας ως εισόδημα 0 ευρώ.
Το τεκμήριο διαβίωσης ανέρχεται στα 3.000 ευρώ. Επιπλέον, θα πρέπει να προσκομίσει αποδείξεις 750 ευρώ, τις οποίες κανείς δεν ξέρει πού θα βρει. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να πληρώσει ποινή για την έλλειψη των αποδείξεων, ίση με το 10%, δηλαδή 75 ευρώ.
Ως προκαταβολή φόρου, θα πρέπει να καταβάλλει το 55% των 75 ευρώ, δηλαδή 41,25 ευρώ.
Αν προσθέσουμε τα δύο ποσά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο άστεγος θα πληρώσει συνολικά 116,25 ευρώ. Κι αυτό επειδή θα τολμήσει να υποβάλει μηδενική φορολογική δήλωση χωρίς να προσκομίσει τις απαραίτητες αποδείξεις.
www.zoomblog.org

Κατάσχεση της ιδιωτικής περιουσίας; Τι λένε οι συνωμοσιολόγοι!!



20130426-200152.jpg 
Τελικό: Ο Καμμένος αγόρασε το ΣΚΑΪ με την βοήθεια των Σιωνιστών. 


 olympiada

Βόμβα Ρουπακιώτη, εκθέτει Σαμαρά

Βόμβα Ρουπακιώτη: Η ρύθμιση αφορούσε και τον ιδιωτικό τομέα
Νέοι κλυδωνισμοί στην κυβέρνηση. Στοχοποιείται από το Μαξίμου ο υπ. Δικαιοσύνης
Σε νέα δήλωση-βόμβα προέβη ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης αποκαλύπτοντας ότι η ρύθμιση για την ακύρωση δικαστικών προσωρινών αποφάσεων δεν αφορούσε μόνο τους Δημοσίους Υπαλλήλους. Εξηγώντας τη στάση του, ο Αντώνης Ρουπακιώτης δήλωσε το πρωί της Παρασκευής στο Mega ότι χθες [Πέμπτη] προσπάθησαν να καταργήσουν το δικαίωμα των εργαζομένων που απολύονται να προσφεύγουν σε ασφαλιστικά μέτρα.
Με αυτή την κίνησ ο Αντώνης Ρουπακιώτης εκθέτει σύσσωμη την κυβέρνηση και ιδιαίτερα τον υπουργό Εργασίας, Γ. Βρούση, τον Α. Μανιτάκη και τον Γ. Στουρνάρα, οι οποίοι όπως φαίνεται γνώριζαν εκ των προτέρων. Επίσης αποκαλύπτεται συμπαιγνία και προσπάθεια παράκαμψης του υπουργού δικαιοσύνης. 
Οι εξελίξεις αυτές προκαλούν νέους τριγμούς στην κυβέρνηση, ενώ στελέχη της ΝΔ, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και σύμβουλοι του πρωθυπουργού στοχοποιούν εκ νέου τον Αντώνη Ρουπακιώτη, ο οποίος απολαμβάνει τη στήριξη του Φώτη Κουβέλη.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, μεταξύ άλλων. υπογράμμισε ότι οι διατάξεις, όπως αυτές έφθασαν στο υπουργείο Δικαιοσύνης από τον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Τάκη Μπαλτάκο για να μελετηθούν, δεν αφορούσαν μόνο το δημόσιο τομέα, αλλά και τον ιδιωτικό τομέα. Όταν διάβασαν τις διατάξεις οι επιστημονικοί συνεργάτες του δεν πίστευαν στα μάτια τους.
Ο Αντώνης Ρουπακιώτης έκανε λόγο για τερατούργημα και επέμεινε, παρά τις αλλεπάλληλες ερωτήσεις, ότι δεν γνωρίζει ποιος «κατασκεύασε τέτοια ρύθμιση». Ξεκαθάρισε, δε, ότι κανείς δεν τον είχε ενημερώσει για τη ρύθμιση, ούτε κι εκείνος «βγήκε στη γύρα να ψάχνει» μετά ποιος την κατασκεύασε.
Ερωτηθείς για τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ο κ. Ρουπακιώτης δήλωσε ότι ο κ. Μανιτάκης κάνει μεγάλη προσπάθεια για να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και συγκρούεται μεταξύ των δεσμεύσεων αυτών και της προσπάθειας να μην φύγουν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι.
Υπογράμμισε, δε: «Δεν αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση η κατάργηση της πολιτικής δικονομίας» και κάλεσε «να μην ευτελίσουμε εντελώς το κράτος δικαίου».



sofokleousin

Νέα χρέη προς το δημόσιο 862 εκατ. μόνο το Μάρτιο!


esoda



2,178 δις από την αρχή του 2013!

Αύξηση κατά 862 εκατ. ευρώ σημείωσαν τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη των φορολογούμενων προς το δημόσιο τον Μάρτιο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Την ίδια στιγμή το 24% των υπόχρεων για ΦΠΑ εξακολουθεί να μην υποβάλλει δήλωση στην εφορία, που σημαίνει ότι δεν καταβάλλει και τον φόρο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων το σύνολο των νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο που δημιουργήθηκαν από την αρχή του έτους ανήλθε σε 2,178 δισ. ευρώ τον Μάρτιο, από 1,316 δισ. ευρώ που ήταν τον Φεβρουάριο.
Πρόκειται για ληξιπρόθεσμες οφειλές για τις οποίες υπάρχει η δυνατότητα να υπαχθούν στην πάγια ρύθμιση για την εξόφλησή τους (σε έως 12 δόσεις ή και 24 δόσεις αν διαπιστώνεται αδυναμία του οφειλέτη). Το σύνολο των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το δημόσιο (παλαιές οφειλές έως 31.12.2012 και νέες) ανήλθε σε 55,103 δισ. ευρώ, έναντι 55,307 δισ. ευρώ τον Φεβρουάριο.
Παράλληλα όπως προκύπτει από τα στοιχεία το πρώτο τρίμηνο του έτους από τις υπηρεσίες ελέγχου του υπουργείου Οικονομικών υποβλήθηκαν 2.378 μηνυτήριες αναφορές για αδικήματα φοροδιαφυγής καθώς και 1.446 αναφορές προς την αρχή για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
πηγή: ΑΜΠΕ