Πάμε σαν...άλλοτε & ότι...προλάβουμε!...

Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

     Κυριακή 8 Ιουλίου 2012 σήμερα, Χρόνια Πολλά σε κάθε Προκόπη που σήμερα γιορτάζει και θα πω ότι, αφού ακούσαμε ήδη τις τοποθετήσεις των Πολιτικών μας Αρχηγών και αφού βιώσουμε ακόμη μία μεταμεσονύκτια ψηφοφορία…Προκόψαμε!

     Που να σταθώ;

     Στις ομιλίες του «επίσημου» Πρωθυπουργού μας και Πρόεδρου της «νέας» Ν.Δ. και των δύο «ανεπισήμων» Συν-Πρωθυπουργών μας που μάλλον «ξέχασαν την ταμπακέρα» ή, εάν έτσι το προτιμάτε, την ιστορικά-ανιστόρητη αλλά προεκλογικά αναχθείσα σε πράξη ηρωισμού και γενναιότητας «…επ-ανά-διαπραγμάτευση!»…

     Στους μύδρους και τους κεραυνούς που περιείχε η ομιλία του επίδοξου επόμενου Πρωθυπουργού μας και νυν  Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;…

     Στον εντυπωσιακό χαρακτηρισμό της παρούσας «συγκυβέρνησης» ως «4^η Κυβέρνηση Σημίτη» που έκανε ο κ Καμμένος;

     Στις γνωστές θέσεις που θα αναπτύξει σήμερα (περαστική να είναι η χτεσινή αδιαθεσία της) η κ Παπαρήγα…

     Στη διαβεβαίωση του κ Μιχαλολιάκου ότι το Κόμμα του θα παραμείνει πιστό σε ΟΛΕΣ τις υποσχέσεις του;

      Να σταθώ στις ομιλίες, δηλαδή στα ΛΟΓΙΑ ή όπως απαιτεί η ηθική της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ να αναρωτηθώ, όπως πολλά εκατομμύρια Ελλήνων, «τι ακριβώς υπογραμμίζει η ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ από την Αίθουσα της Βουλής όταν ήρθε η σειρά να πάρει το Βήμα η Χρυσή Αυγή που εκπροσωπεί σχεδόν μισό εκατομμύριο Ελλήνων;

      Κυριακή 8 Ιουλίου (στο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας Κυριακὴ Ε' Ματθαίου - Θεραπεία δύο δαιμονισμένων), και όσο διαβάζω και βλέπω να μπαίνουν στη σειρά Στελέχη της Συγκυβέρνησης για το μοίρασμα θέσεων στον Κρατικό Κορβανά που από αύριο Δευτέρα θα ξεκινήσει πλέον ΕΠΙΣΗΜΑ με πιάνουν… «τα δαιμόνια» όχι αυτά που σήμερα η Εκκλησία μας μνημονεύει ότι θεραπεύτηκαν, αλλά τα άλλα της Ελληνικής Πολιτικής σκηνής!...

      Σας παρακαλώ φίλοι «καλοθελητές» μη σπεύσετε να μου πείτε «καλά κ Πιπερόπουλε, στο πτώμα της Ελληνικής Οικονομίας, σε αυτή την Πατρίδα που χαροπαλεύει στα χέρια των δανειστών της ενώ κυκλοφορούν ελεύθεροι οι πολιτικοί της Δήμιοι, τι ακριβώς έμεινε για να…μοιραστεί σε ημετέρους;»

     Θα σας απαντήσω, πικρά, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της γνωστής στη Φύση διατροφικής αλυσίδας όπου, αφού το λιοντάρι πάρει το καλύτερο κομμάτι από το σώμα του θύματός του, ακολουθούν οι ύαινες, τα τσακάλια, τα κοράκια, τα σκουλήκια και ότι περισσέψει θα γίνει…λίπασμα!..