ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

5.10.09

Η επόμενη μέρα..


Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Αρχίζοντας από τους νικητές, έχω την αίσθηση ότι αυτές οι πολλές μονάδες διαφοράς θα είναι ασήκωτο βάρος για το ΠΑΣΟΚ.. Πιστεύω ότι του έχουν γίνει ήδη θηλιά.. Κρατώ τη χαρακτηριστική χειρονομία του κ. Λοβέρδου σήμερα, στο τηλεοπτικό πανελ του ALTER, για να περιγράψει αυτή ακριβώς τη μετατόπιση βάρους. Διακρίνω μια υπερβολικά συγκρατημένη στάση στους πανηγυρισμούς, τόσο από τα στελέχη όσο και από τη βάση. Γνωρίζουν καλά τη τάση του Προέδρου στα λάθη και τώρα πια δεν μπορεί να κρύβεται. Κάθε λάθος δε, λόγω των υψηλών προσδοκιών που έχουν αναπτυχθεί στο λαό, θα έχει σημαντική αρνητική διάδραση στο υψηλό ποσοστό εμπιστοσύνης. Πολλά θα κριθούν στο κατά πόσο ο κ. Παπανδρέου θα διατηρήσει κομματικές ισορροπίες στο κυβερνητικό σχήμα, στο αν δηλαδή θα αφοπλίσει χειρουργικά ή αυταρχικά φωνές εκσυγχρονιστών και βουλές βουλιμικών.

Η Συντηρητική Παράταξη τώρα και καθώς τα βλέμματα όλων θα είναι στραμμένα πάνω της, θα κληθεί εν τάχει για το καλό της -και για το καλό μας- να ξεπεράσει το σοκ της ανέλπιστα μεγάλης ήττας και να αναστηλωθεί. Καταρχάς, δε νομίζω ότι σ’ αυτή τη κρίσιμη στιγμή για το τόπο υπάρχει περιθώριο κριτικής στον Καραμανλή και στους συν αυτώ. Ο απελθών Πρωθυπουργός παρέλαβε μια Νέα Δημοκρατία σε διάλυση και την έκανε κόμμα από άμπελο. Επιπροσθέτως, η ίδρυσή της έφερε τη σφραγίδα του ονόματός του, της χάρισε μέρες εξουσίας, έδωσε πρόσκαιρη χαρά στον για χρόνια αποκλεισμένο νεοδημοκράτη, δεν του έδωσε δουλειά γιατί φοβικά προσλάμβανε ΠΑΣόΚους σε θέσεις κλειδιά και από εκεί τη πάτησε και -ίσως- έχει δικαίωμα να παραβλέψει τη ψυχολογία του λαουτζίκου της παράταξης και να του την παραδώσει ένα βήμα πριν τη διάλυση για την ισονομία αυτού, των διαδόχων και των προκατόχων του. Γενικότερα, η περίπτωση Αρχηγείας Καραμανλή μου θυμίζει τα γνωστά παιχνίδια LEGO. Όταν τα αγοράζεις, θες γρήγορα να τα συναρμολογήσεις και μετά με την ίδια ευκολία και ηδονή τα καταστρέφεις. Για να μην γίνει η Νέα Δημοκρατία ένα blue «hotel» λοιπόν, θα πρέπει στο προσεχές Συνέδριο να υπάρχει ΜΙΑ μόνο υποψηφιότητα, παρακάμπτοντας τις γνωστές συνήθειες μέτρησης ιδεολογικού πατριωτισμού, διχασμού και εμφυλίου.

Εκτιμώ βαθύτατα την προσωπικότητα του Αντώνη Σαμαρά. Καθώς όμως, η κ. Μπακογιάννη έχει προβάδισμα στο κομματικό μηχανισμό, είναι γυναίκα και έχει μια εμβέλεια στη διεθνή πολιτική σκηνή αυτή τη στιγμή, πρέπει να αναλάβει με συνοπτικές διαδικασίες την Αρχηγεία. Ο αντιμητσοτακικός και πολυπληθής κόσμος, πρέπει να σιωπήσει, να ζυγιάσει, να κατανοήσει τη δύσκολη συγκυρία του τόπου και τις ανάγκες που απαιτούν ισχυρή αντιπολίτευση. Σημειώστε, ότι αυτά τα γράφει ένα «στρουμφάκι» που στη θέα και στο άκουσμα του «δρακουμέλ» αναστατώνεται..

ΥΓ Η φωτογραφία είναι έργο του Edward Munch και έχει τίτλο «The Day After»..

2 σχόλια:

brexians είπε...

ας ξεχασουμε τα στρουμφακια και τα δρακουλινια...οπως τα ξεχασαν στο ΠΑΣΟΚ και μας πηραν τα πασα με 10+ μοναδες...

η Ντορα ειναι η μονη λυση για ολα οσα γραφεις... και για πολλα αλλα που θα δουμε οσοι δεν την γνωριζουμε....

ΑΜΚΟ είπε...

Μ` αρέσει η τοποθέτησή σου. Μην ξεχνάς ότι ο Πρωθυπουργός λόγω του αυξημένου ποσοστού που "εισέπραξε" στις εκλογές έχει την δυνατότητα και για αλλαγές και για τομές. Αυτό όμως που με ξενίζει είναι η παρουσία υπουργού για το συντονισμό της κυβέρνησης. Δηλαδή αν δεν συντονίζει το κυβερνητικό έργο ο ίδιος ο Πρωθυπουργός τότε ποιός ο ρόλος του επιφυλάσσεται; Του δημοσιοσχετίστα και του συνομιλιτή των δημοσιογράφων; Ας περιμένουμε με αναμονή αν και με έχει πληγώσει πολλές φορές αυτή η απέλπιδα και εκ των υστέρων πληγωμένη αναμονή. Όσο αφορά τη Ντόρα μην ξεχνάμε την πορεία της. Είναι ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο σε σχέση με τις άλλες υποψηφιότητες. Θεωρώντας φαιδρή την υποψηφιότητα του Ψωμιάδη, δεν ασχολούμαι καν με αυτή θα ήθελα να σημειώσω ότι οι υπόλοιποι υποψήφιοι στην πρώτη ευκαιρία είχαν προδόσει το κόμμα της ΝΔ βάζοντας πάνω από όλα το προσωπικό τους συμφέρον και πάθος για αρχηγία. Ίδρυσαν δικό τους κόμμα ή πολιτικό σχηματισμό εμφάνισαν τα διοικητικά τους προσόντα και απέτυχαν. Αντιθέτως η κ. Μπακογιάννη ουδέποτε πρόδωσε τη ΝΔ, έμεινε σε αυτήν ακόμα και σε δύσκολες εποχές και υποστήριξε την κομματική γραμμή ακόμα και αν, πιθανόν, δεν συμφωνούσε. Την είδαμε να διοικεί το μεγαλύτερο δήμο της χώρας, όχι φορώντας μπλεϊζερ και βάζοντας καγκελάκια αλλά μεταμορφώνοντας την βρόμικη και παρατειμένη πρωτεύουσα σε μία λαμπερή και αξιοζήλευτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, σε μία καταξιωμένη ολυμπιακή πόλη. Είδαμε να έχει δυνατότητες να επιλέγει άξιους συνεργάτες καθώς όχι μόνο δεν έχει ακουστεί τίποτα για τους συνεργάτες της αλλά χαίρουν αποδοχής από κομματικούς και εξωκομματικούς φίλους και αντιπάλους. Επίσης μήπως είναι άδικο να την ταυτίζουμε με τον πρώην πρωθυπουργό; Ξεχνάμε ότι πέρα από κόρη του Μητσοτάκη είναι και γυναίκα, υπήρξε γυναίκα του Μπακογιάννη; Ενός από τους πιο φερέλπιδες πολιτικούς, με αγώνες για τον τόπο και τη δημοκρατία που "ενόχλησε" προφανώς κάποιους με τη δυναμική του πολιτική φυσιογνωμία; μήπως ξεχνάμε ότι η κ. Μπακογιάννη ήταν η μόνη γόνος πολιτικής οικογένειας που δεν δίστασε να διαχωρίσει τη στάση της από τον "Πατριάρχη" της οικογενείεας, όταν έκρινε πως το συμφέρον του τόπου είναι διαφορετικό από ότι πίστευε ο επίτιμος;