Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη
Βεβαρημένες οι κυριακάτικες εφημερίδες με σενάρια για την πορεία της οικονομίας και δι' αυτού έχω να κάνω μια ευτράπελη πρόταση. Ας μου την επιτρέψεις, με την δικαιολογία ότι σήμερα γιορτάζω και να μην την κρίνεις αυστηρά σου ζητώ. Αφού λοιπόν, το δημόσιο χρέος της χώρας αγγίζει τα επίπεδα των αποθεμάτων χρυσού των ΗΠΑ, η λύση νομίζω ακούει στο όνομα "μαρμότα". Και τί είναι αυτή ίσως αναρωτηθείς..
Η μαρμότα είναι από τα πιο μεγάλα τρωκτικά των βουνών. Στην Ελλάδα δε συχνάζει, αλλά κι εκεί όπου αφθονεί, δεν είναι πολύ γνωστή. Ίσως επειδή αυτό το ευκίνητο, παιχνιδιάρικο και χαριτωμένο ζώο κάνει διπλή ζωή. Τα καλοκαιρία ζει στα λιβάδια, αλλά με τα πρώτα κρύα τρέχει να κρυφτεί κάτω από τη γη. Η μαρμότα ή αρκτόμυς ζει στα ορεινά λιβάδια, σε υψόμετρο από 1.800 ως 3.000 μέτρα. Από την άνοιξη ως τα τέλη καλοκαιριού, αφιερώνει καθημερινά όλον της το χρόνο στην αναζήτηση τροφής. Και πώς θα μας σώσει αυτό το αξιολάτρευτο τροκτικό;
Aν είχες διαβάσει πιο προσεκτικά τον πρόγονό σου Ηρόδοτο, δεν θα απορούσες. Πρώτος αυτός κατέγραψε μια ξεχωριστή ιδιότητά της. Αυτό το ζώο, που συχνάζει κυρίως στο Πακιστάν και στο Κασμίρ, λατρεύει τα μπισκότα, αλλά ξεσκονίζει αρχαιόθεν τα ψήγματα χρυσού. Ο Ηρόδοτος λοιπόν, διηγήθηκε το πώς ο Δαρείος "αβγάτιζε" τον χρυσό στο θησαυροφυλάκιό του. Στα βουνά του σημερινού Πακιστάν, έγραφε, "γιγάντια μυρμήγκια με γούνα, μεγέθους λίγο μικρότερου από σκύλου, εξορύσσουν το χρυσάφι"! Η περιγραφή του μεγαλύτερου ιστορικού ήταν δικαίως μη πιστευτή και άγγιζε τα όρια της μυθοπλασίας, μέχρι που το 1996, ο γάλλος εθνολόγος Μισέλ Πεϊσέλ (Michel Peissel) ανακάλυψε ότι η φυλή Μινάρο του υψιπέδου Ντανσάρ συνεχίζει ακόμη και σήμερα να αντλεί χρυσό με τον ίδιο τρόπο. Το ίδιο ανακάλυψαν και αμερικανοί στρατιώτες όταν είδαν πακιστανούς να επιστρέφουν από περιπολίες με τις χούφτες γεμάτες χρυσόσκονη. Οι "υπερμεγέθεις σκίουροι" είχαν τις φωλιές τους σε κοιτάσματα χρυσού και συχνά-πυκνά τις καθάριζαν..
Είναι γνωστό ότι η χώρα μας έχει μεγάλα κοιτάσματα χρυσού στο υπέδαφός της και αρκετούς κρυμμένους θησαυρούς από ιστορικές στιγμές της.. Κάνεις και εσύ τον ίδια σκέψη;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου