ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

13.3.09

ΟΙ ΞΟΦΛΗΜΕΝΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ...ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ !

΄Ολοι στην κυβέρνηση της NΔ, με πρώτους τον ίδιο τον Kαραμανλή και τον Aλογοσκούφη υπήρξαν από τους πιο ενθουσιώδεις οπαδούς του "ιρλανδικού θαύματος", καθώς το μέγεθος της Iρλανδίας τους έκανε να νομίζουν πως, αυτό το μοντέλο, μ΄ αυτή την ξέφρενη ανάπτυξη, ταίριαζε και σε μια χώρα όπως η Eλλάδα.

Ο κ. Καραμανλής δεν είχε κρύψει ποτέ πως θαύμαζε την πορεία της Ιρλανδίας και την είχε ως πρότυπο της πολιτικής του. Να τι έλεγε το 2004, αμέσως μετά τη δημιουργία της κυβέρνησής του, μιλώντας στο ΣΕΒ : «…Σε αντίθεση με τη χώρα μας, η Iρλανδία είχε το θάρρος να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και πέτυχε να αυξήσει το κατά κεφαλήν εισόδημα από το 84,1% του μέσου κοινοτικού όρου το 1994 στο 120,6% το 2003».
Στην ομιλία του εκείνη, ο φρέσκος, τότε πρωθυπουργός, εξήγησε πως εκεί, στην Ιρλανδία, είχαν εφαρμοστεί πολιτικές, που διαμόρφωσαν ένα περιβάλλον φιλικό προς την επιχειρηματικότητα και τη δημιουργία. Mε γνώμονα το ιρλανδικό παράδειγμα, ο κ. Καραμανλής, είχε περιγράψει τις βασικές αρχές της νέας οικονομικής πολιτικής, που θα εφάρμοζε από το φθινόπωρο του 2004 και την οποία παρουσίασε να "…στηρίζεται σε μια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση, με μείωση των φορολογικών συντελεστών σε 25% για τις μεγάλες επιχειρήσεις και σε 20% για τις μικρές, με νέο αναπτυξιακό νόμο, με λιγότερο κράτος…".

Παράλληλα με τον αρχηγό και ο ιθύνων νους της οικονομικής πολιτικής της Ν.Δ. κ. Αλογοσκούφης, δεν έχανε ευκαιρία να μην εκθειάζει τις εξελίξεις στην Ιρλανδία τονίζοντας, (εκδήλωση στον ΙΟΒΕ, 11/4/2006 ), πως «…η Ιρλανδία είναι πολύ κατάλληλο υπόδειγμα για την Ελλάδα… και η πολιτική της Κυβέρνησης σε μεγάλο βαθμό έχει στόχο, μέσα στα ελληνικά πλαίσια βεβαίως, να αξιοποιήσει διδάγματα από το ιρλανδικό μοντέλο. Γι' αυτό και οι μεταρρυθμίσεις μας έχουν να κάνουν με την μείωση των δημοσίων δαπανών, με τον έλεγχο των ελλειμμάτων και τη μείωση της φορολογίας….».

Με το που ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση το καλοκαίρι, που μας πέρασε, η ιρλανδική οικονομία κατέρρευσε πλήρως, αποδεικνύοντας ότι επρόκειτο για μια... «χώρα-φούσκα» σαν την Ισλανδία ! Το έλλειμμα του προϋπολογισμού στη χώρα …θαύμα, ανήλθε το 2008 στο... 6,3%, ενώ η Κομισιόν προβλέπει πως το 2009 θα κατρακυλήσει στο βάραθρο του 11% και το 2010 στην άβυσσο του 13% !!!

Πως προσεγγίζουν, σήμερα, τα γεγονότα στη χώρα – μοντέλο τους, οι της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ; Απολαυστικός ο διάλογος στο πρεςς-ρουμ, πρόσφατα, ανάμεσα στους δημοσιογράφους και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο :

ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ : «…η ιρλανδική οικονομία είναι η μόνη που βρίσκεται σε πιο επώδυνη θέση σε σχέση με την ελληνική, μεταξύ των δυτικοευρωπαϊκών κοινοτικών κρατών. Στην Ιρλανδία αποφασίζεται ένας τύπος μέτρων αντιμετώπισης της κρίσης, για τον οποίο θα ήθελα το σχόλιο της κυβέρνησης και βεβαίως τη βούλησή της να εφαρμόσει ανάλογα μέτρα…».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΝΤΩΝΑΡΟΥ : «…Κάθε χώρα που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Έχει τις δικές της εσωτερικές δομές, έχει τη δική της διαδρομή την οποία έχει ακολουθήσει τις τελευταίες δεκαετίες… εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να συγκρινόμαστε με καμία άλλη χώρα…».

Μ΄ άλλα λόγια, δηλαδή, «…δεν σε ξέρω δεν με ξέρεις, υποφέρω κι υποφέρεις…».
Πρόκειται, σαφώς, για σοβαρότητα που σπάει κόκαλα !
ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: