Ο ορθολογισμός της καταστροφής

Προσθήκη λεζάντας

του Δημήτρη Μυ

από το Ποντίκι 

Οι δραματικές εξελίξεις στην Ιαπωνία επαναφέρουν στο προσκήνιο το δίλημμα που αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια οι ενεργοβόρες κοινωνίες μας: Αποτελεί η πυρηνική ενέργεια εναλλακτική λύση για την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων (πετρέλαιο- άνθρακας);

Πριν το τσουνάμι στην Ιαπωνία διαλύσει τις ψευδαισθήσεις περί ασφαλούς και καθαρής παραγωγής ενέργειας με πυρηνικούς αντιδραστήρες, το παραπάνω ερώτημα φαίνεται ότι είχε απαντηθεί. Στις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ρωσία, την Κίνα, την Ιαπωνία, αλλά και σε άλλες χώρες που φιλοδοξούν να πρωταγωνιστήσουν στη Διεθνή Σκηνή (Τουρκία, Βραζιλία, Ιράν κλπ) η πυρηνική ενέργεια προβάλλεται ως απάντηση για την ενεργειακή τους απεξάρτηση από το πετρέλαιο (που όσο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τη ζήτηση ακριβαίνει).

Η σταθερή ανοδική τάση των τιμών του πετρελαίου (είτε αυτή οφείλεται στην εξάντληση των κοιτασμάτων είτε στα χρηματιστηριακά παιχνίδια) έχει, εδώ και μια πενταετία ενισχύσει την επιχειρηματολογία του παγκόσμιου πυρηνικού λόμπι. Οι εταιρείες (αμερικανικές, ιαπωνικές, γαλλικές, καναδικές, νοτιοκορεατικές κλπ) συνεργάζονται για να προωθήσουν σε παγκόσμιο επίπεδο την ιδέα της «ασφαλούς, φτηνής και καθαρής περιβαλλοντικά» πυρηνικής ενέργειας.

Το πυρηνικό μάρκετινγκ ωστόσο, διατηρεί μια αμφίδρομη σχέση με τις πολιτικές επιλογές, καθώς οι πολιτικές αποφάσεις είναι τελικά αυτές που θα ανοίξουν ή θα περιορίσουν την πυρηνική αγορά. Υπό αυτήν την έννοια, είναι διαρκής και έντονη η προσπάθεια της πυρηνικής βιομηχανίας να επηρεάσει τις πολιτικές αποφάσεις.

Η προσπάθεια του πυρηνικού λόμπι να διευρύνει τον κύκλο εργασιών του δημιουργώντας μεγαλύτερα «ασφαλέστερα» και «καθαρότερα» πυρηνικά εργοστάσια σε όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες του πλανήτη θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση το προσεχές διάστημα. Οι άνθρωποι, άλλωστε, έχουμε την τάση να ξεχνούμε τις καταστροφές και οι τεχνικές χειραγώγησης της κοινής γνώμης έχουν εξελιχθεί στον υπέρτατο βαθμό.

Η πυρηνική ενέργεια άλλωστε, προβάλλεται ήδη ως ορθολογική επιστημονική απάντηση στο ακριβό πετρέλαιο και στην αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Προφανώς, πρόκειται για τον ορθολογισμό των αγορών. Και της καταστροφής...