Γενέθλια

Έχουμε γενέθλια. Γιορτάζουμε ένα χρόνο ζωής. Στην πραγματικότητα γιορτάζουμε που αντέχουμε ένα χρόνο. Κανονικά έπρεπε να ανάψουμε κεράκι, αλλά με το τεύχος που κυκλοφορεί ανάψαμε το φυτίλι μιας ακόμη βόμβας. Όσοι το διάβασαν ή θα το διαβάσουν εκπλήσσονται και σοκάρονται. Υπάρχουν όμως και αυτοί που ακόμη και χωρίς να το διαβάσουν λένε διάφορα. Πως αυτοδιαφημιζόμαστε, πως σεναριολογούμε, πως θέλουμε να είμαστε στο επίκεντρο.
Τι παράξενο πράγμα; Να καταπίνουν καμήλους και να διυλίζουν ενοχλητικά κουνούπια όπως εμείς. Να ζουν σε μια κοινωνία που τα περισσότερα έντυπα διαφημίζονται στην τηλεόραση σκορπώντας χρήμα, που φιλοξενούν διαφημίσεις όλων αυτών που θα έπρεπε να ελέγχουν και να κριτικάρουν και παρ όλα αυτά να είμαστε εμείς που τους κοιτάνε με το μικροσκόπιο. Απ την άλλη αυτό είναι καλό. Σημαίνει ότι έχουμε πετύχει. Ότι είμαστε όσο ενοχλητικοί δεν θέλει η εξουσία.
Τη χρονιά αυτή που μετρά 26 τεύχη, έγιναν πάρα πολλά και συγκινητικά πράγματα για μας. Πετύχαμε. Δεκάδες έρευνες, ρεπορτάζ που δεν μπόρεσαν να διαψεύσουν γιατί ήταν δεμένα και δεκάδες αγωγές για να αποφύγουν ακριβώς αυτές τις απαντήσεις. Όποιος μπορούσε να τις δώσει θα τις έδινε στην κοινή γνώμη δεν θα τις στρίμωχνε σε επιχειρήματα περί «καλής διαγωγής» που γράφουν στις αγωγές.
Γίναμε το πρώτο περιοδικό με μέση αναγνωσιμότητα που αγγίζει τους 150.000 αναγνώστες ανά τεύχος. Χωρίς να έχουμε καμιά κρυφή χρηματοδότηση. Έχοντας ξεκαθαρίσει από το πρώτο τεύχος πως δεν βάζουμε από θέση αρχής διαφήμιση Τραπεζών και Δημοσίου. Έτσι είμαστε. Όπως ακριβώς γράφουμε. Χωρίς πίσω σκέψεις ή παρασκήνιο.
Το μοναδικό παρασκήνιο είναι αυτό που διαβάζετε σε αυτό το τεύχος. Ένα δολοφονικό παρασκήνιο. Ένα σχέδιο εξόντωσης από το σύγχρονο παρακράτος. Αφού απέτυχαν όλα τα σχέδια αποδόμησης και συκοφάντησης, αφού οι παπαγάλοι φαίνονταν εκδήλως ανέντιμοι μπροστά μας για να πείσουν, ξαναστήθηκε το παρακράτος πάνω στα απορρίματα και τα περιττώματα του μεγάλου γλεντιού της διαφθοράς.
Η σύλληψή μου μετά τη δημοσιοποίηση της λίστας αλλά και η επαναπομπή μου σε δίκη μετά την αθώωση, ήταν οι σπασμωδικές κινήσεις του στριμωγμένου συστήματος της διαπλοκής. Έπαψαν να γράφουν για μας τα ανώνυμα blogs και στο παιχνίδι μπήκαν τα συγκροτήματα. Το κομμάτι της μιντιακής διαπλοκής, ο ίδιος ο κύριος Ψυχάρης θυμήθηκε τα μαθήματα που είχε πάρει από τον χουντικό κουμπάρο του και τον Γεωργαλά. Ε, κύριε Ψυχάρη;
Και όταν δεν άντεξαν όλα αυτά, η ίδια η Βουλή, μετατράπηκε σε θεσμικό υποστηρικτή των εξωθεσμικών λειτουργιών. Στην Προανακριτική Επιτροπή Άδωνις Γεωργιάδης και Ευάγγελος Βενιζέλος, έστησαν με ερωταπαντήσεις ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο συνέφαγα με τον Παπανδρέου σε ταβέρνα και «στήσαμε» το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.
«Σε μια ταβέρνα στο Γαλάτσι» λέει ο Άδωνις. «Στο Γαλάτσι;» τον διορθώνει ο Βενιζέλος γιατί η ταβέρνα ήταν στο Ν. Ηράκλειο και είχε ξεχάσει το σενάριο.
Τραγικοί και άθλιοι, απεργάζονται διάφορα, θεωρώντας πως κάποια στιγμή θα καταρρεύσουμε. Τους είναι αδιανόητο πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταρρέουν με όλα αυτά απλώς γιατί ό,τι συμβαίνει με τέτοιο τρόπο, επιβεβαιώνει την ορθότητα όσων σκέπτονται. Και πεισμώνουν.
Πριν από μέρες ένας άγνωστος σε μία ταβέρνα μου είπε «φίλε με αυτά που βγάζετε για τη βρωμιά,έπρεπε να σας αγοράζουν 500.000 άνθρωποι, αλλά δεν καταλαβαίνουμε». Ίσως πραγματικά η κοινή γνώμη να πρέπει κάποια στιγμή να ισορροπήσει ανάμεσα στην απαίτησή της να αποκαλυφθεί η αλήθεια και την ευθύνη που έχει και η ίδια στο να γίνει αυτό.
Ένας παλιός δάσκαλος στη δημοσιογραφία λέει κάτι άλλο: «κάνετε τρεις νέους εχθρούς το 15μερο, κάντε λίγο κράτει». Είναι απ τα λίγα πράγματα που θα διαφωνήσω μαζί του. Η εποχή δεν χρειάζεται κράτει αλλά επίθεση και φωνή. Να ακουστεί η αλήθεια και να ξεφοβηθεί ο κόσμος.
Πριν από ένα χρόνο ήμασταν κάποιοι τρελοί. Σήμερα είμαστε κάποιοι επικίνδυνοι για το σύστημα. Ξέρουμε ότι οι επιθέσεις και οι προβοκάτσιες θα συνεχιστούν. Αυτός είναι ο λόγος που ότι κάνουμε και σκεφτόμαστε σας το λέμε. Είσαστε η μοναδική μας προστασία. Μακάρι να βοηθήσετε να γίνει μεγαλύτερη αυτή η προστασία και αυτοί πιο φοβισμένοι
Στους επίδοξους δολοφόνους,στον κύριο Βενιζέλο και την «υπηρεσία» που όπως θα διαβάσετε στο τεύχος, του ξέφυγε στη Βουλή, τους αφιερώνω μια ρήση της Βουλγάρας διάσημης φωτογράφου Μπλάγκα Ντιμίτροβα που φιλοξενεί ο Ρομπέρτο Σαββιάνο στο νέο του βιβλίο: «Δεν φοβάμαι να με πατήσουν. Πατημένο το γρασίδι γίνεται μονοπάτι».
Πατήστε πάνω στη φωτογραφία για να παρακολουθήσετε την αποκαλυπτική μαρτυρία για το σχέδιο εξόντωσης του Κώστα Βαξεβάνη.