Τα λόγια εξαντλήθηκαν. Η κοινωνία προχωράει σε «επανάσταση».

Ειπώθηκαν τόσα πολλά που πλέον τα λόγια εξαντλήθηκαν. Όλοι πια ζούμε τον εφιάλτη και η συνεχής περιγραφή του, όπως και ο εξορκισμός του δεν έχουν πια νόημα. Και να φανταστεί κάποιος ότι αυτό που ζούμε είναι μόνο η αρχή του εφιάλτη. Η συνέχεια θα είναι κόλαση. Εξάλλου η βίαιη αποκάλυψη του απαίσιου και αντιδημοκρατικού προσωπείου τουσάπιου πολιτικού συστήματος, δεν μπορεί άλλο να αποκρυβεί ούτε καν από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Αυτή τη στιγμή (πέρα από τα νεοδημιουργούμενα καθημερινά συστημικά πολιτικά κόμματα πρώην και νυν πολιτικών), αναπτύσσονται ταυτόχρονα πολυπληθή κοινωνικά κινήματα και κινήσεις (τα οποία προς το παρόν δεν φτάνουν στους τηλεοπτικούς δέκτες) με μοναδικό στόχο την ανατροπή του πολιτικού συστήματος. Αυτά τα κινήματα και οι κινήσεις, βλέποντας το αδιέξοδο που οδηγεί η αυτοπεριχαράκωσή τους, έχουν αρχίσει να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, συζητώντας για κοινό σχέδιο δράσης. Ένα πολιτικό σύστημα ανατρέπεται είτε με τα όπλα, είτε από τον ίδιο το λαό μέσα από ειρηνικές διαδικασίες έκφρασης της Λαϊκής Κυριαρχίας.
Η ιδέα που έχει πέσει στο τραπέζι και η οποία άρχισε ήδη να συζητιέται έντονα και να κερδίζει έδαφος είναι ότι, αφενός θα πρέπει να υπάρξει κοινή δράση κάτω από τη μορφή μιας συντονιστικής, αφετέρου ότι θα πρέπει να κτυπηθεί το πολιτικό σύστημα με τα ίδια τα όπλα του. Δηλαδή με ενιαία συμμετοχή των κινημάτων και των κινήσεων στις εκλογές όχι ως ένα κόμμα εξουσίας, αλλά κινηματικά ως κόμμα ειδικού σκοπού και περιορισμένου χρόνου με μοναδικό στόχο τη στήριξη του λαού με την ψήφο του ώστε να προκηρυχθεί ένα Συνταγματικό δημοψήφισμα που φυσικά αρνείται το ισχύον πολιτικό σύστημα.
Μέσα από αυτό το δημοψήφισμα, ως υπέρτατη εκδήλωση της Λαϊκής Κυριαρχίας, θα εκφραστεί η βούληση του λαού για την κατάργηση του πολιτικού συστήματος και την αντικατάστασή του από ένα δημοκρατικό σύστημα στο οποίο θα συμμετέχει διαρκώς ο ίδιος ο λαός στη λήψη των αποφάσεων. Στο ίδιο δημοψήφισμα θα αποφασιστεί και ο ακριβής τρόπος θέσπισης του νέου πολιτικού συστήματος από τον ίδιο το λαό και όχι από πολιτικούς, μέσα από δημόσια διαβούλευση.
Ήταν επόμενο ότι η κατάσταση δεν θα πήγαινε για πολύ μόνο με τα λόγια. Η κοινωνία δεν μπορούσε να παραμένει απαθής. Μπορεί τα καθεστωτικά ΜΜΕ να προσπαθούν να κρατήσουν τον κόσμο απαθή στον καναπέ του, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Όποιος λοιπόν πιστεύει ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να διασωθούμε, για να διασωθεί η χώρα, για να εγκαθιδρυθεί πραγματική δημοκρατία, για να γίνει πραγματική οικονομική ανάπτυξη, είναι να αντικατασταθεί το ισχύον πολιτικό σύστημα, θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί στην πλησιέστερη κοινωνική κίνηση που τον εκφράζει. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Φυσικά η πορεία αυτή δεν είναι μία γρήγορη πολιτική “κούρσα ταχύτητας” αλλά ένας πολιτικός “Μαραθώνιος”, αλλά αν δεν γίνει η αρχή δεν θα υπάρξει ποτέ και τερματισμός.



 filologos10