ΚΑΛΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ... ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ

 

ΑΝ ΚΑΙ Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ "ΤΡΕΧΕΙ" ΜΕ "ΧΙΛΙΑ" ....ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΓΚΡΙΝΙΑ" ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ ....ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΦΩΝΗΣΟΥΝ  ΤΟ "ΘΑΛΑΤΤΑ ΘΑΛΑΤΤΑ"

ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΛΗΜΕΡΙ ΜΑΣ ..

ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ ΜΑΣ ΚΑΙ "ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ"

ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ .

ΣΑΝ ΣΤΟΥΡΝΑΡΙΑ ΨΗΦΙΣΑΜΕ... ΣΤΟΥΡΝΑΡΙΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ

Μετά από ένα εξάμηνο περίπου άτυπης κι επίσημης προεκλογικής περιόδου και δύο εκλογικών αναμετρήσεων το έργο ξαναπαίζεται ολόιδιο, σαν να μην πέρασε μια μέρα: ή εφαρμόζετε το μνημόνιο ή διακυβεύεται η εκταμίευση της επόμενης δόσης. 

γράφει το ΜΑΡΙΚΑΚΙ

Ναι μεν επήλθε μερική εναλλαγή στα πρόσωπα, με τον τεχνοκράτη της υπόθεσης πότε στη θέση του πρωθυπουργού και πότε στη θέση του υπουργού Οικονομικών. 

Αλλά κατά τα άλλα τα ίδια: μνημόνιο και ξερό ψωμί, η δημοσιονομική προσαρμογή ως καθημερινή προσευχή, «ανταγωνιστικότητα» (μισθοί στον πάτο) και αόριστες εξαγγελίες για «ανάπτυξη» κι «επενδύσεις». 

Οι εκπρόσωποι των δανειστών και οι εταίροι εμφανίζονται αγριεμένοι κι έχοντες εξαντλήσει την υπομονή τους με την «απείθαρχη» Ελλάδα. Το μήνυμα που εξέπεμψαν: «καμία διαπραγμάτευση». 

Έτσι δεν θα χρειαστεί να αποδείξει τις δεινές του διαπραγματευτικές ικανότητες, ο «γεννημένος διαπραγματευτής» Γιάννης Στουρνάρας. 

Προφανώς είναι τέτοιος όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Τώρα... Στουρνάρας θα πάει στο Eurogroup, Στουρνάρας θα γυρίσει...

Επαναδιαπραγμάτευση «καπούτ», διότι οι δανειστές δεν αναγνωρίζουν αυτό το «εξωτικό φρούτο» τουλάχιστον όχι πριν δουν ... έργα. Χωρίς αυτά, η «διαπραγματευτική ισχύς» της χώρας είναι εξασθενημένη, οπότε δεν είναι θέμα προσώπου αλλά θέμα χώρας. Κάτι το οποίο, βέβαια, ανακαλύφθηκε – ω του θαύματος – μετεκλογικώς! Προεκλογικά, ούτε που το φανταζόντουσαν όταν διακήρρυσαν την επαναδιαπραγμάτευση όρων του μνημονίου. 

"Το πρόγραμμα είναι εκτός τροχιάς και δεν μπορούμε να ζητήσουμε κάτι από τους πιστωτές μας αν δεν το επαναφέρουμε σε σωστή πορεία", είπε ο υπουργός Οικονομικών  και μάλιστα στους Financial Times, σε ένδειξη νομιμοφροσύνης προς το στάτους της τροικανής εποπτείας. 

Το θέμα είναι ότι ακόμη κι αν οι επιταγές της τρόικας και οι στόχοι της κυβέρνησης παραμένουν στο ίδιο μοτίβο, φαίνεται να έχει αλλάξει ένα πράγμα: η ταχύτητα με την οποία οδεύουμε στην «καταστροφή». Και λέγοντας «καταστροφή» δεν εννοούμε, την έξοδο από το ευρώ, τη χρεοκοπία, κ.ο.κ. αλλά τη διαχείρισή της από ανθρώπους που έχουν παραχωρήσει γη και ύδωρ σε κάθε λογής διεθνή κι εντόπια συμφέροντα...

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Εκκρεμείς λογαριασμοί που θα πληρωθούν

Πλησιάζει λοιπόν η ώρα της αλήθειας για την κυβέρνη­ση. Δεν είναι βέβαιο ότι διαφωτιστήκαμε περισσότε­ρο από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνη­σης στη Βουλή. Είναι όμως βέβαιο ότι, είτε επισήμως στη Βουλή είτε ανεπισή­μως μέσω διαρροών στα ΜΜΕ, θα μα­θαίνουμε σταδιακά όλες τις λεπτομέ­ρειες της μνημονιακής ατζέντας – ει­δικά αυτές που αφορούν τα ζητήματα άμεσης προτεραιότητας για την τρόικα: ξεπούλημα, απολύσεις, διάλυση του κράτους, Ειδικές Οικονομικές Ζώνες.
Το ερώτημα ωστόσο δεν αφορά τό­σο πολύ τις πασίγνωστες από πολλών μηνών διαθέσεις των επιτηρητών όσο την πολιτική διαχείριση εκ μέρους της τρικομματικής συγκυβέρνησης.
1. Η Ν.Δ. γνωρίζει ότι την προηγού­μενη περίοδο, χωρίς κατ’ ουσίαν να κυβερνήσει, πλήρωσε πανάκριβα τη συμ­μετοχή της στη συγκυβέρνηση υπό τον Λουκά Παπαδήμο και τις αποφάσεις που συνυπέγραψε. Το 19% των εκλο­γών της 6ης Μαΐου θα της μείνει... αξέ­χαστο. Η άτακτη προσχώρησή της στις απαιτήσεις της τρόικας – αν δεν επιτύ­χει ένα σοβαρό και αναγνωρίσιμο από την κοινωνία πολιτικό και οικονομικό «δώρο» – είναι βέβαιο ότι θα πληρωθεί πάλι ακριβά.
2. Το ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τους ιθύ­νοντες του πάλαι ποτέ «Κινήματος», έφτασε στο «μη περαιτέρω», στον σκληρό πυρήνα του, από τον οποίο μό­νο ψηλότερα μπορεί να πάει στο μέλ­λον. Αμφίβολη η ορθότητα αυτής της προσέγγισης, διότι οι εσωτερικές ανα­ταράξεις βρίσκονται μόνο στην αρχή τους. Αν δεν δοθεί η αίσθηση ότι το ΠΑΣΟΚ σκοπεύει να συνεχίσει με όλους τους παράγοντές του, οι εξελίξεις μπορεί να είναι δραματικές.
3. Η ΔΗΜΑΡ, παρά τις πιρουέτες και την κάλυψή της πίσω από την προγραμ­ματική συμφωνία συγκρότησης της κυ­βέρνησης, είναι υποχρεωμένη να βου­τήξει στα βαθιά της κυβερνητικής σού­πας ή να εγκαταλείψει το σκάφος.
Προς το παρόν φαίνεται να διαπραγ­ματεύεται την εγκατάστασή της στο βαθύ κράτος ακολουθώντας το επιτυ­χημένο πρότυπο των Δήμων Αθήνας και Θεσσαλονίκης, όπου ο έλεγχος ή η αυξημένη συμμετοχή στις δημοτικές αρχές την εδραίωσε πολιτικά. Όμως το αριστερό προφίλ της κινδυνεύει να γίνει μια καρικατούρα χωρίς πολιτικό αντίκρισμα, όταν – πολύ σύντομα – έρ­θει η ώρα να υλοποιηθούν οι σκληρές απαιτήσεις της τρόικας.
Και για τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους άλλωστε τα πολιτικά και ιδε­ολογικά επιχρίσματα δεν θα μπορούν για πολύ να καλύπτουν τις συνέπειες των κυβερνητικών επιλογών στην κοι­νωνία.
Ύφεση, άγρια φορολόγηση, ανερ­γία, φτώχεια, εξώσεις, πείνα, δραμα­τική μείωση στις παροχές υγείας και παιδείας και όλες οι άλλες συνέπειες της εφαρμογής των μνημονίων και της «εσωτερικής υποτίμησης» δεν είναι απλώς αριθμοί αποτυπωμένοι σε στατι­στικούς πίνακες. Αλλά αποτύπωση της δυστυχίας και της οργής που απλώνε­ται στην κοινωνία. Είναι εκκρεμείς λο­γαριασμοί, που αργά ή γρήγορα – μάλ­λον πολύ γρήγορα – θα πληρωθούν στο ακέραιο...

Το Ποντικι

ΣΑΘΡΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Την Τρίτη 10 Ιουλίου, (ταχυδρομικώς) και την Δευτέρα 16 Ιουλίου, (ηλεκτρονικά), λήγει η προθεσμία υποβολής δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2011, από τους Έλληνες φορολογούμενους. Τα ενιαία εκκαθαριστικά σημειώματα, που θα αποστέλλονται στους φορολογούμενους,  θα περιλαμβάνουν και την επιβάρυνση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, σύμφωνα πάντα με τα νέα ληστρικά φορολογικά μέτρα που επέβαλαν  οι κυβερνήσεις των Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμου και Αντώνη Σαμαρά.

Το εκκαθαριστικό αποτέλεσμα αυτών των σημειωμάτων, θα επιφέρει σε όλους μας νευρική κρίση με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Όλοι οι Έλληνες πολίτες, εν τη πράξη πλέον, πρέπει να ξεχάσουν τις επιστροφές φόρου των προηγούμενων ετών ενώ πρέπει να γνωρίζουν πως θα πληρώνουν όλοι, ανεξαιρέτως εάν πληρώνουν δίκαια ή άδικα. Τα ποσά που θα κληθούν να πληρώσουν, λοιπόν, θα είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων, δυσανάλογα των εισοδημάτων τους, γιατί οι νόμοι που θεσπίσθηκαν τα τελευταία χρόνια δεν ήταν στη λογική μιας δίκαιης φορολογίας, αλλά στη λογική πως πρέπει να πληρώνουν μόνο εκείνοι που δεν μπορούν να φοροδιαφεύγουν. Όλοι αυτοί, όμως, οι πολίτες που λόγω της ανυπαρξίας ελεγκτικών κρατικών μηχανισμών, καθώς και της ανοχής και της ανεπάρκειας αντιμετώπισης του τεράστιου προβλήματος,  των διαφυγόντων φόρων, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, έκαναν την  φοροδιαφυγή εθνικό σπορ. 

Πολλάκις, σε προηγούμενα άρθρα μου, έχω αναφερθεί στις διαχρονικές παθογένειες που ταλανίζουν το Ελληνικό Έθνος, όπως η φοροδιαφυγή, η φοροκλοπή, και το παραεμπόριο. Αυτές οι παθογένειες, εάν είχαν τιθασευτεί από αυτό το σαθρό και διαβρωμένο κράτος των πολιτικών εγκληματιών, δεν θα υπήρχε ανάγκη καμιάς μεταβολής των φορολογικών δεδομένων. Μεταβολές που σήμερα διαλύουν τον κοινωνικό ιστό της πατρίδας μας και μεταβάλουν βιαίως τους Έλληνες, σε φτωχούς πολίτες τρίτης κατηγορίας.

Ωστόσο, πως είναι δυνατό να λειτουργήσει υπέρ του πολίτη αυτό το κράτος, όταν ουδείς ασχολήθηκε με τις σχετικά πρόσφατες καταγγελίες που έκανε δημόσια (Ant1-Παπαδάκης την 15^η Δεκεμβρίου 2011)  ο πρώην, πλέον, γενικός γραμματέας της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (είχε την απόλυτη ευθύνη για τη μηχανογράφηση των εφοριών και του Υπουργείου Οικονομικών), Διομήδης Σπινέλλης ως προς τη διαφθορά στις εφορίες. Πιο αναλυτικά, ο κ. Σπινέλλης, στη συγκεκριμένη εκπομπή κατήγγειλε την αναποτελεσματικότητα, την κακοδιοίκηση και τη διαφθορά του δημοσίου. Μίλησε για το σύστημα «40-40-20» που κατά την άποψή του, από κάθε φορολογικό έλεγχο, το 40% του προστίμου μένει στον επιχειρηματία με τον διακανονισμό, το άλλο 40% πηγαίνει στον εφοριακό που διενεργεί τον έλεγχο και μόνο το 20% οδεύει στο ταμείο της εφορίας και του Ελληνικού δημοσίου. Παρών, δε, στη ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή ήταν και ο κ. Νικολακόπουλος, πρόεδρος Ομοσπονδίας Εφοριακών Υπαλλήλων, που προς κατάπληξη όλων των παρισταμένων, αλλά και των πολιτών που παρακολουθούσαν την συζήτηση, κατήγγειλε ότι: α) για την πάταξη της φοροδιαφυγής δεν υπάρχει πολιτική βούληση, β) δεν υπάρχει νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο και γ) γίνονται στο έργο τους παρεμβάσεις από την πολιτεία. Επίσης, είπε αυτό που όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουμε, εκτός βεβαίως των πολιτικών ταγών της χώρας που όπως φαίνεται είναι κουφοί και τυφλοί, πως: «Στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε πως είναι δομημένο το σύστημα…». Επιπλέον, στην συζήτηση αυτή συμμετείχε και ο κ. Ρουμελιώτης, πρόεδρος των εργαζομένων ΚΕΠΥΟ, ο οποίος, επίσης, κατήγγειλε: «η φοροδιαφυγή, είναι θέμα πολιτικής ηγεσίας, είναι θέμα ενός ολόκληρου συστήματος….υπάρχει η τεχνολογία και μπορούν να βρουν τους φοροδιαφεύγοντες, αλλά δεν θέλει κανένας από αυτούς που κυβερνούν 40 χρόνια να τους πιάσει…».

http://www.youtube.com/watch?v=XIuYF_2XRIs&feature=player_embedded     

Οι παραπάνω καταγγελίες έγιναν από τους πλέον αρμόδιους φορείς και δυστυχώς, δεν άνοιξε καμιά μύτη. Καταγγέλλονται, οι κυβερνώντες σαν τυχάρπαστοι, απατεώνες, κλέφτες, λωποδύτες, που συνειδητά ρουφούν το αίμα των πολιτών οι οποίοι έχουν σωστή φορολογική συνείδηση, προς όφελος των ομοίων τους. Το τραγελαφικό, βεβαίως, αυτής της υποθέσεως είναι η μήνυση που υπέβαλαν εφοριακοί κατά του κ. Σπινέλλη και παράλληλα η δημιουργία ειδικής ιστοσελίδας από μέρους του, για συλλογή καταγγελιών διαφθοράς (spinellis.gr/istoria).  

Ο κ. Σαμαράς, ισχυρίσθηκε, προεκλογικά, πολλές φορές πως εφ΄όσον γίνει Πρωθυπουργός, θα πατάξει την διαφθορά του δημόσιου τομέα και την φοροκλοπή- φοροδιαφυγή. Παρ΄ότι από εκείνη την τηλεοπτική συζήτηση στον Ant1, έχουν περάσει οκτώ μήνες, θα ήθελα να γνωρίζω εάν οι συνεργάτες του τον ενημέρωσαν για το περιεχόμενο αυτής της τηλεοπτικής εκπομπής που απαξιώνει, συλλήβδην, όλο το πολιτικό σύστημα της αρπαχτής ή τελικά «διέλαθε», ίσως σκοπίμως, της προσοχής τους;

Ας αποδείξει, λοιπόν, εν όψει των προγραμματικών του δηλώσεων στη Βουλή των Ελλήνων πως έχει την πολιτική βούληση, που δεν είχαν οι προκάτοχοί του, για να χτυπήσει αυτά τα καρκινώματα που κατασπάραξαν και εξακολουθούν να κατασπαράσσουν τα σωθικά της Ελληνικής κοινωνίας. Ας αποδείξει πως η δραστηριότητά του και η πολιτική πυγμή-μαγκιά του δεν ολοκληρώθηκε με το κουκούλωμα του σκανδάλου της πολυεθνικής Σήμενς, όταν ως συνέταιρος της κυβέρνησης Παπαδήμου, η οποία τσάκισε τα Ελληνικά νοικοκυριά, έκλεισε άρον-άρον την υπόθεση αυτή χωρίς επί της ουσίας να ωφεληθεί το Ελληνικό δημόσιο απολύτως τίποτε. Ούτε, επίσης, πως η ολοκλήρωσή του ως Πρωθυπουργός συντελέστηκε με το κλείσιμο (πράξη ορθή) του πολυτελούς εστιατορίου του μεγάρου Μαξίμου.

Συνεπώς, ας αποδείξει με έργα και όχι με λόγια πως θα πατάξει τη φοροκλοπή, τη φοροδιαφυγή, το παραεμπόριο και την αθρόα λαθρομετανάστευση που οικονομικά αιμορραγεί την πατρίδα μας. Ας αποδείξει πως θα ασχοληθεί, άμεσα με τα καρκινώματα που νόσησαν, σαν το παραπάνω, την Ελληνική κοινωνία.  

Εμείς, εδώ είμαστε για να τον επαινέσουμε εάν πράξει όσα σωστά έχει ανάγκη ο λαός μας και το Έθνος μας και ταυτόχρονα είμαστε εδώ για να τον πολεμήσουμε εάν θα είναι ένας Πρωθυπουργός σαν όλους τους προηγούμενους.    

Παναγιώτης Αποστόλου

Οικονομολόγος

egerssi@otenet.gr

www.apostoloupanos.gr

ΥΓ: Το παρόν στάλθηκε στην ηλεκτρονική σελίδα της Νέας Δημοκρατίας 

ΑΠΟΝΕΝΟΗΜΕΝΟ ΓΚΑΛΟΠ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ:Πρώτος ο Κουβέλης σε δημοσκόπηση της Metron Analysis

Υψηλό είναι το ποσοστό αποδοχής της νέας κυβέρνησης, σύμφωνα με την πρώτη εκλογική δημοσκόπηση της Metron Analysis, για λογαριασμό της εφημερίδας "Ο Κόσμος του Επενδυτή".

Οι πολίτες, σε μεγάλο βαθμό, παραμένουν απογοητευμένοι, ωστόσο αποδέχονται τόσο τη νέα κυβέρνηση όσο και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Αντώνη Σαμαρά.
Αναλυτικά, σύμφωνα με την πρώτη μετεκλογική δημοσκόπηση, που διενεργήθηκε στις 3-4 Ιουλίου, το 57% των πολιτών έχει θετική άποψη για το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, ενώ το 36% αρνητική.
Υψηλό όμως είναι το ποσοστό αποδοχής του Αντώνη Σαμαρά, το οποίο φτάνει το 55%, έναντι του 39% που έχει αρνητική γνώμη.
Σε δημοτικότητα ωστόσο, πρώτος έρχεται ο Φώτης Κουβέλης με ποσοστό 66%, ακολουθεί ο Αντώνης Σαμαράς με 52%, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας διχάζει τους πολίτες, με τη θετική και αρνητική τους γνώμη να είναι αντίστοιχα από 49%.
Για το πού πάει η χώρα, το 30% των πολιτών πιστεύει πως βρίσκεται σε θετική κατεύθυνση, ενώ το 58% έχει αρνητική άποψη.
Όσον αφορά στη διάρκεια της νέας κυβέρνησης, οι πολίτες είναι «κομμένοι» στα δύο. Το 48% πιστεύει πως θα ξαναπάμε σύντομα σε εκλογές, και το 46% πως η νέα κυβέρνηση αντέχει το πολύ δύο χρόνια ακόμα.
Μοιρασμένες όμως είναι και οι απόψεις για τη διαχείριση της κρίσης: το 48% είναι υπέρ της καταγγελίας του Μνημονίου, ενώ το ίδιο ακριβώς ποσοστό είναι υπέρ της διατήρησης και μελλοντικής του βελτίωσης.
Απαισιόδοξοι είναι οι πολίτες για τη χρεοκοπία της χώρας, με το 40% να θεωρεί πως είναι αναπόφευκτη.
Τέλος, για το μέλλον της ευρωζώνης, η απαισιοδοξία αποτυπώνεται στο 39% των πολιτών που πιστεύει πως θα διαλυθεί, με το 56% να θεωρεί ότι θα αντέξει στην κρίση χρέους.

Ανθρωποφαγικό σχέδιο ή απύθμενη κοροϊδία

Η φιλοσοφική ενατένιση της θρυλούμενης, μελλούμενης, επαπειλούμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων (ΝΤΠ)από έναν υμνητή της ελευθερίας,της ισονομίας,της ισοπολιτείας, αναδεικνύει κάποια ερωτήματα που δυσκολεύουν όσο πιό πολύ προχωρούν στό πέλαγος των νοημάτων και των εννοιών που χαρακτηρίζουν και τροφοδοτούν αυτή την ίδια τη Ζωή(life όχι την Ζωή Λάσκαρη).Δυσκολεύουν όταν ξεφεύγουν από τον πατροπαράδοτο καπιταλισμό καί περνάνε σε μιά καινούρια μορφή κύκλου εργασίας-κατανάλωσης: της χρηματοπιστωτικής διακυβέρνησης και της γενικευμένης εμπορευματοκρατίας. Δυσκολεύουν όταν γίνει αντιληπτό οτι η μεσαία, αστική τάξη, της οποίας η εκπόρθηση από τον μέλλοντα αστό, ολοκληρωνόταν, αφού όμως αυτός απεμπολούσε όλες τις εργατικές αντιλήψεις του και υπερασπιζόταν ανοικτά  τα συμφέροντα των αφεντικών, που απατηλά του έλεγαν οτι είναι δικά του, ενώ στις μέρες μας η προαναφερθείσα μορφή εξουσίας δεν περιλαμβάνει την αστική ή μεσαία τάξη στους σχεδιασμούς της.
Αρα η ΝΤΠ δεν θέλει να υπάρχει μεσαία τάξη. Αρα η ΝΤΠ εχει σχεδιάσει την μεθοδευμένη κατάρρευση της μεσαίας τάξης.

Γράφει ο Μπαγασάκος για τα  ΑΛΗΘΙΝΑ ΨΕΜΑΤΑ

Μήπως η Μεσαία Τάξη, το 40% των κοινωνιών του δυτικού κόσμου, ενσωματωθεί αργά στην ανώτερη τάξη; Ή μήπως η μεσαία τάξη ενσωματωθεί στην εργατική, ανεβάζοντας το επίπεδο διαβίωσής της;
Τίποτε από όλα αυτά!! Η μεσαία τάξη θα εξοστρακιστεί στην τάξη των νεόπτωχων παρέα με όλους  τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

"Τγομεγό, μαζί με την πλέμπα, μέσα στο βουρβουτσουλιό"!!

"Γιατί, Γιατί, Γιατί να μας συμβεί αυτό!!"

"Χαράλαμπε κάνε κάτι, όχι εμείς"!!!

Δυσκολεύουν λοιπόν τα ερωτήματα όταν αναζητούν τις αιτίες, γιά τις οποίες η χρηματοπιστωτική διακυβέρνηση και η γενικευμένη εμπορευματοκρατία εξοστρακίζουν τους πιό πιστούς τους υπηρέτες, τις πιό αξιόπιστες ορντινάντσες, στην τάξη, γιά την χειραγώγηση της οποίας, τους είχαν μέχρι τώρα επιφορτισμένους.

Δυσκολεύουν λοιπόν οι απαντήσεις στό ερώτημα πώς θα κατασκευάζονται τα εμπορεύματα που νοηματοδοτούν την έννοια της πολυτελούς διαβίωσης, από σαλταρισμένους και πεινασμένους εργαζόμενους, από εργάτες που με δυσκολία αγοράζουν την πλειοψηφία των προϊόντων που παράγουν.

Από τί θα αντικατασταθεί η Ιεραρχία στην Εμπορευματοπαραγωγή, στον Σχεδιασμό, στην Διοίκηση;

Πώς θα αποτρέπεται ένα ενδεχόμενο σαμποτάζ; (σαμποτάζ: οι Γάλλοι εργάτες των υφαντουργείων έριχναν τα ξυλοπάπουτσά τους-τά σαμπό στα αργαλειά και τα αχρήστευαν γιά να είναι πιό πειστικοί στις διεκδικήσεις τους).

Πως θα είναι σχεδιασμένες οι συνοικίες των πάμπλουτων, του 2% της κοινωνίας, γιά να προστατεύονται από την μήνι των υπολοίπων;

Όλη η αρχιτεκτονική της Χρηματοπιστωτικής Διακυβέρνησης βασίζεται στην Πληροφορική. Ένα λογισμικό μπορεί να αντικαταστήσει δέκα σχεδιαστές, ένα άλλο μπορεί να αντικαταστήσει 50 εξειδικευμένους εργάτες εκτελώντας εντολές με ακρίβεια και συνέπεια, ένα τρίτο να υποκαταστήσει πέντε τμήματα λογιστικής και διοίκησης. Η γενικευμένη εμπορευματοπαραγωγή εξασφαλίζει και τα γενικευμένα κέρδη χωρίς τα πεζά και "γήινα" προβλήματα των εργαζόμενων και των διεκδικήσεων τους.

Η απρόσκοπτη και ανέξοδη επικοινωνία των επιχειρήσων μεταξύ τους και η απεριόριστη ελευθερία της  διακίνησης των εμπορευμάτων θα φάνταζε παράδεισος στα αυτιά των ιδεολόγων του 60 και 70, πού θα έλεγαν πάμε να πάρουμε τα μέσα παραγωγής και τα υπόλοιπα θα τά κάνει η "αυτοματοποίηση"(όρος της εποχής) και η οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας μέσω πληροφορικής. Εμεις θα απολαμβάνουμε την 4άωρη εργασία μας και τις δίμηνες διακοπές μας. Όντως αυτό "διαγγέλθηκε" στην κεντρική Ευρώπη αρχές δεκαετίας του 70 και γρήγορα πέρασε στην ιστορία, ενταφιάστηκε δε σαν άποψη στην Μ. Βρεττανία την δεκαετία του 80 από το γραφείο τελετών "Θάτσερ και συνεργάτες".

Ηταν τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύει κανείς πως από το DNA του καπιταλισμού θα γεννιόταν μιά  ανθρωπιστική διακυβέρνηση που θα εφήρμοζε 4ωρο με τις ίδιες απολαβές και δίμηνη άδεια.

Ο εσωτερικός ανταγωνισμός της εμπορευματοπαραγωγής και των αγορών γινόταν όλο και πιό λυσσαλέος, και οι εργοδότες πίεζαν με τη σειρά τους τους πολιτικούς γιά την τιθάσσευση του συνδικαλιστικού  κινήματος ως προς την διεκδικητικά ώριμη δυτική εργατική τάξη και σε αντιδιαστολή με την εργατική τάξη της αναπτυσσόμενης Ανατολής (Κίνα, Ινδία), που συνεχίζει να δουλεύει με μιά σιδερένια μπάλα στο πόδι. Η σχεδόν αυτιστική ενασχόλησή μας με την "κρίση" του δυτικού τμήματος της Χρηματοπιστωτικής Διακυβέρνησης δεν μας επιτρέπει να αναλογιστούμε σε τί συνθήκες εργάζεται ο Κινέζος ή ο Ινδός, πράγμα που σημαίνει, πως τά βασανιστήρια που ονοματίζουν εργασία, δεν απολαμβάνουν της δημοσιότητας που τους αρμόζει, αλλά και της παραπομπής έστω του θέματος στα Ηνωμένα Εθνη. Ειναι και αυτό στοιχείο της καλολαδωμένης μηχανής που συμπιέζει τα εργασιακά δικαιώματα παγκόσμια.

Μιά αχτίδα φωτός είδαμε στις εξαγγελίες των Κινέζων γιά ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς της χώρας που σηματοδοτεί αύξηση των μισθών, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι που παράγουν όλα τα εξαγόμενα στην  Δύση προϊόντα, να μπορούν συγχρόνως να τα καταναλώσουν. Όσο δηλαδή τα προϊόντα εξάγονταν με καλό  κέρδος στην Δύση, το σύστημα δεν νοιαζόταν γιά τον σκλάβο που τα παρήγαγε. Μόλις η αγορά της Δύσης μπούκωσε από το γεγονός οτι ο δυτικός εργαζόμενος έχανε την δουλειά του ακριβώς επειδή, ότι μέχρι τώρα παρήγαγε, ερχόταν πάμφθηνο απο την Ανατολή, τότε οι ίδιοι οι εργοδότες του, έριξαν μιά κλεφτή ματιά στο ενδεχόμενο να  μετατρέψουν σε καταναλωτή τον ίδιο τον κινέζο εργαζόμενο, αυξάνοντας τον μισθό του.

Το αποτέλεσμα θα είναι η τρομακτική ανάπτυξη που υπάρχει τώρα στην Κίνα και στην Ινδία, να μετατραπεί σε μιά τερατώδους τάξης μεγέθους ανάπτυξη, που δεν θα συγκρίνεται ιστορικά με καμμία φάση ανάπτυξης άλλης εποχής π .χ. της αμερικανικής ηπείρου. Το γεγονός δε οτι η παραγωγή όλων αυτών των προϊόντων θα απευθύνεται σε δύο κοινωνίες του 1,6 δίς ψυχών και των 700 εκτμ ψυχών και λαμβάνει χώρα με καταιγιστικούς ρυθμούς, μας δίνει μιά ιδέα μαζί με τις εικόνες της made in China ολυμπιακής προετοιμασίας, τι θα συμβεί στο περιβάλλον μέχρι να εξορθολογιστεί φιλοπεριβαλλοντικά η εις Ανατολάς παραγωγική  διαδικασία.

Όλα αυτά βέβαια δεν απαντούν στο βασικό ερώτημα γιατί εξοστρακίζουν την μεσαία τάξη, γιατί στέλνουν τις ορντινάντσες τους παρέα με τους σύγχρονους σκλάβους, αλλά και τι θα κάνουν με την ταχύτατα αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη στην Κίνα και στην Ινδία. Η μέχρι το millenium εμπορευματοπαραγωγή χρειαζόταν το εξειδικευμένο, "μορφωμένο" προσωπικό που θα σχεδιάσει τα προϊόντα, θα κάνει έρευνα και εξέλιξη, οργάνωση της παραγωγής και φυσικά έλεγχο των εργαζομένων μην πληρωθεί καμμιά αδούλευτη εργατοώρα. Μέχρι τότε η τάση ήταν να μειώνεται  το ανειδείκευτο προσωπικό λόγω της αυτοματοποίησης και της αυξανόμενης χρήσης της πληροφορικής και να αυξάνεται το εξειδικευμένο που οργάνωνε την αυτοματοποίηση, με αποτέλεσμα την ισχυροποίηση της μεσαίας τάξης που αποτελούσε ταυτοχρόνως ίνδαλμα και τιμωρό της εργατικής τάξης: δημοσιογράφοι, δικαστές και πολιτικοί είναι μίσθαρνα όργανα και ενεργούμενα της ανώτερης τάξης.

Μετά το millenium οι αποφάσεις των ανώτατων αρχόντων επικοινωνήθηκαν στο καφενείον "Το ωραίον Μπίλντερμπεργκ" και οι πολιτικοί ανέλαβαν να καθαγιάσουν τις οικονομικές βαναυσότητες των τραπεζιτών που επιδόθηκαν σε όργιο δανειοδοτήσεων σε όλο τον δυτικό κόσμο ανεξαρτήτως  φερεγγυότητας η εργασιακής σταθερότητας. Το σχέδιο ήταν να διατεθούν τα αδιάθετα κεφάλαια: η πραγματική οικονομία, ο κύκλος δηλαδή εργασίας κατανάλωσης, υπολογίζεται γύρω στα 80 τρις δολλάρια, ενώ το ύψος των παγκοσμίων κεφαλαίων, της συσσωρευμένης υπεραξίας εκ της εργασίας υπολογίζεται στα 900 με 1000 τρις δολλάρια.

Το πρώτο που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, είναι η υπαρξιακή αγωνία των κεφαλαίων αυτών να διαθέσουν τον εαυτό τους, ένα βιολογικό ανάλογο ενός ώριμου homo sapiens που δεν μπορεί να  έρθει σε γενετήσια επαφή γιατί ειναι υπεράριθμος-η  και τι εκτετραμένη συμπεριφορά θα μπορούσε να επιδείξει γιά να το επιτύχει!! Ετσι λοιπόν τα κεφάλαια αυτά μετέρχονται κάθε μέθοδο και κάθεμέσο γιά να έρθουν σε γενετήσια επαφή και να καρποφορήσουν. Ακόμα και παρά φύσιν.

Το δεύτερο είναι οτι η παρά φύση μεγέθυνση αυτή του χρήματος και η εξ αυτής αραίωση της σχέσης  του με την κοινωνία, μεγεθύνει τις προυπάρχουσες ανισότητες και αποκόπτει τον απλό πολίτη και  συνάμα καταναλωτή από την ίδια του την χρήση, καθιστώντας τον πιό "διαχειρίσιμο" από την Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Διακυβέρνηση και την ΝΤΠ.

Η "διανομή" λοιπόν αυτή των αδιάθετων κεφαλαίων ακόμα και σε άστεγους υπό μορφήν δανείου, φαντάζει  εξωπραγματική και άκρως επισφαλής γιά τους δανειστές κεφαλαιοκράτες. Αντιθέτως, το σχέδιο ήταν να εγκαθιδρυθεί το μή εξυπηρετούμενο χρέος σαν το όπλο των κεφαλαιοκρατών ενάντια τις κοινωνίες. Τι πιό πειστικό θα υπήρχε και χωρίς να ανοίξει μύτη, γιά να καμφθούν οι αντιδράσεις μιάς κοινότητας, ώστε να παραδώσει με συνοπτικές διαδικασίες την κυριαρχία της στα χέρια των δανειστών, μαζί με  όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και το υπέδαφός της. Ο ανατοκισμός του χρεωστούμενου ποσού στά καθυστερούμενα λειτουργεί με τέτοιο τρόπο που αποκλείει την πιθανότητα εξόδου από τον φαύλο κύκλο της χρηματοπιστωτικής μέγγενης. Το ελληνικό παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό, την στιγμή που
δεν ήταν η ελληνική οικονομία στις προδιαγραφές του "μηχανισμού στήριξης" (μηχανισμού διάλυσης ίσως;) και μαϊμουδεύτηκαν τα στοιχεία γιά να μπούμε "δημοκρατικοφανώς" σε αυτόν. Εναπόκειται πλέον στις υγιείς δυνάμεις των Ελλήνων και των Ευρωπαίων πολιτών να μήν δεχθούν το Ελληνικό μοντέλο κοινωνικής χειραγώγησης και να γνωρίζουν πως θα βρεθούν και στις χώρες τους επίορκοι και δωσίλογοι πολιτικοί που ευχαρίστως ενδίδουν με την συμμετοχή τους στο γκλομπάλ σχέδιο της χρηματοπιστωτικής διακυβέρνησης.

Ολαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον είναι ένας και ειναι πρόεδρος ενός λαού που έχει δημοκρατική συνείδηση και κοινοβούλιο από το 930μ.Χ., Κουϊσλιγκ υπήρξαν και θα υπάρξουν πολλοί.

Συγχρόνως εξέλιξαν την παραγωγική διαδικασία με την χρήση της σύγχρονης Πληροφορικής, έτσι ώστε να χρειάζονται πολύ λίγοι, αλλά πολύ εξειδικευμένοι εργαζόμενοι γιά τον σχεδιασμό του προϊόντος  και την οργάνωση της παραγωγής του.

Αυτό είναι το software, προοριζόμενο γιά εκλεκτούς και ολιγάριθμους εργαζόμενους-μετόχους της επιχείρησης.

Το hardware φυσικά δεν μένει στον τόπο καταγωγής του software αλλά μεταναστεύει νόμιμα εκεί που το μεροκάματο είναι αμελητέο μέρος του κοστολόγιου: bon pour l'orient.

Αυτός είναι ο μηχανισμός και ο λόγος της καταβαράθρωσης της μεσαίας τάξης, η οποία θα μεσουρανήσει πρόσκαιρα στην Ανατολή, μέχρι να περάσει και εκεί στα επουσιώδη εν υπερεπαρκεία. Εν τω μεταξύ θα υπάρξουν εικόνες απείρου κάλους, όπου "εξαθλιωμένοι μετανάστες με ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά εντοπίστηκαν  ανοικτά της Καλκούτας σε μπαγκλαντεσιανή ψαρόβαρκα. Οι δουλέμποροι εξαφανίστηκαν με φουσκωτό γιά να αποφύγουν την σύλληψη από το Ινδικό Λιμενικό. Η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση έχει πυροδοτήσει ρατσιστικές επιθέσεις μελών της "Βεδικής Αυγής" εναντίον των αναξιοπαθούντων οικονομικών μεταναστών.

Η αστυνομία του Νέου Δελχί συνέλαβε 17 ευρωπαίους μετανάστες που συμμετείχαν στά επεισόδεια". Έχω ακόμα το βινύλιο της εκδίκησης της γυφτιάς.

Την δεκαετία του 70 πίστευαν πως η Ιεραρχία στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις θα επαιρνε την μορφή του δακτυλίου, αντικαθιστώντας την πυραμίδα. Πίστευαν στον εξανθρωπισμό του κεφαλαίου,αυτό όμως ανθρωπομορφοποιήθηκε και εξουσιάζει ακόμα και τους κατόχους του. Αντιδρά και ελίσσεται προσπαθώντας να  πετύχει την καλύτερη εξέλιξη για τον εαυτό του, αδιαφορώντας γιά τον κάτοχό του. Είναι πλέον ζωντανός οργανισμός, προσπαθεί να υπερσκελίσει την κοινωνία και τους νόμους της. Η Ιεραρχία πλέον είναι δέκα υπερφωτεινά άστρα πάνω από πολλούς τεμνόμενους κόλουρους κώνους.  Λίγο πολύπλοκο το σχήμα,  αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη αντικατοπτρίζει πλήρως τα τεκταινόμενα. Αυτοί όλοι θα είναι η άρχουσα τάξη, το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού και θα υιοθετήσουν ένα ανάλογο της "νομενκλατούρας" μοντέλο ως πρός την προσωπική τους ζωή και τα ενδιαιτήματά τους, τα οποία  θα είναι πλήρως προστατευμένα από τα βλέμματα και "κακόβουλες ενέργειες". Πολύ ψηλοί μαντρότοιχοι  και κάμερες, κάμερες παντού και τά μυαλά απ'τις κάμερες στην μνήμη του υπολογιστού! (Τζιμάκο  μόνο εσύ νομίζεις οτι μαϊμουδεύεις τραγουδάκια). Η επιστήμη προχωράει. Κάνει έρευνα σε ασθενείς σε κώμα αλλά και σε εναργείς, γιά να αποκωδικοποιήσει τις διαφοροποιήσεις της αιματικής κυκλοφορίας σε σχέση με τα ηλεκτρεγερτικά δυναμικά που εμφανίζονται στον φλοιό του εγκεφάλου τα οποία ειναι και μετρήσιμα. Γιατί σε ασθενείς σε κώμα; Μά γιατί είναι ήσυχοι, πειθήνιοι και εμφανίζουν εγκεφαλική  δραστηριότητα πολύ περισσότερη απ' όση φαντάζονταν οι ερευνητές.

Ειδικές εγκαταστάσεις και μαγαζιά, εστιατόρια και φυσικά Clubs που ήδη υπάρχουν, θα λειτουργούν εν είδει μικρής πολιτείας γιά τους εκλεκτούς θαμώνες τους. Πασιφανές είναι πως η είσοδος σε άγνωστους δεν θα επιτρέπεται όσο καλοντυμένοι και "εποχούμενοι" και αν είναι.

Αυτοί λοιπόν θα κυβερνάνε τον κόσμο από τα απόρθητα κάστρα, διαθέτοντας την τελευταία γνώση πάνω στον ηλεκτρονικό έλεγχο του νού και της διάθεσης κάθε μεμονωμένου πολίτη-ενδεχόμενου εξεγειρόμενου, κάνοντας χρήση κάθε κατασταλτικού μέσου, μη εξαιρούμενης της προωθημένης ψυχοφαρμακευτικής καταστολής, υποστηριζόμενοι από τους ομοίους τους και εξασφαλισμένοι από μικρούς στρατούς με άριστη επαγγελματική  εκπαίδευση στην προστασία προσώπων.

Τώρα βέβαια θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς, αυτοί είναι οι προνομιούχοι που περνάνε "ζωή χαρισάμενη" ή μήπως είναι φυλακισμένοι που μπορούν να κινηθούν σε συγκεκριμένα σημεία και με συγκεκριμένα μέσα ατομικής μετακίνησης και να επικοινωνήσουν με συγκεκριμένους ανθρώπους; Μήπως τους λείπει πολύ το  να κατέβουν από το σπίτι τους να μπούνε στο Μετρό και να πάνε να ψωνίσουνε στήν ψαραγορά ή να πάνε  γιά μπάνιο σε μιά δημόσια λαϊκή παραλία; (Το οφθαλμόλουτρο δεν γίνεται βάσει τραπεζικών λογαριασμών και στις VIP πλάζ που συχνάζουν, τα μεταξωτά βρακιά δεν φιλοξενούν πάντα επιδέξιους κώλους ).
Μήπως γιά την προσωπική τους εξασφάλιση - power more power - εχουν φέρει την κοινωνία σε αποδρομή δημιουργώντας τεχνητά μηδενικά στα κεφάλαιά τους, έχοντας σαν προκάλλυμα μιά οποιαδήποτε παραγωγική επιχείρηση, κερδοφόρα ή όχι, τζογάροντας στα σύγχρονα χρηματοπιστωτικά προϊόντα, εχοντας βέβαια εξασφαλίσει την εσωτερική πληροφόρηση, ότι αύριο ο "δικός μας"  θα προτείνει διενέργεια  δημοψηφίσματος γιά την εισαγωγή στον μηχανισμό στήριξης, οπότε πουλάμε ακριβά τα ασφάλιστρα κινδύνου που αγοράσαμε κοψοχρονιά τους τελευταίους μήνες.

Μήπως πρέπει να αντιληφθούμε τους ίδιους σαν μηδενικά και να αγνοήσουμε αυτά των κεφαλαίων τους;

Μήπως ειναι η δικιά τους μικροσκοπική κοινωνία σε αποδρομή, μίζερη από τις ανούσιες και άπονευρωμένες επικοινωνίες του τύπου "πούλα προνόμιο, αγόρασε υψηλή", στερούμενη συναισθημάτων, εκτός από αυτό της ζήλειας και του φθόνου γιά τον αντίπαλο "επενδυτή";

Μήπως πρέπει να μιμηθούμε τους γάλλους εργάτες των υφαντουργείων που παρέδωσαν στην Ιστορία μιά  πιό συμβολική λέξη γιά την  δολιοφθορά: σαμποτάζ

Ναι σαμποτάζ. Να σαμποτάρουμε τον καθωσπρεπισμό τους με έξυπνες και δεξιοτεχνικές κινήσεις που δεν "εμπίπτουν στας διατάξεις του Νόμου".

Να σαμποτάρουμε την διακίνηση των παράνομων κεφαλαίων με ηλεκτρονικό τρόπο, στολίζοντας τις  ιστοσελιδες τους με μηνύματα του τύπου "η επενδυτική πορεία αυτού του κεφαλαίου αφαιρεί την δυνατότητα επιβίωσης από αυτό το κράτος ή αυτήν την κοινότητα".

Να σαμποτάρουμε τους σαμποτέρ της ανθρωπινότητας.

Να σαμποτάρουμε τους εμπνευστές της απύθμενης κοροϊδίας του εικονικού χρήματος που σχεδόν εννιαπλασιάζει το υγιές χρήμα, το οποίο διακινείται στην πραγματική οικονομία.

Να σαμποτάρουμε το ανθρωποφαγικό σχέδιο που εκπονήθηκε και εφαρμόζεται ήδη γιά την μακροημέρευση  μιάς και μόνης τάξης που συνεχίζει να έχει τα μέσα παραγωγής, μόνο και μόνο επειδή είναι δύσκολο  έως και απίθανο γιά την μεσαία τάξη να κατανοήσει , με ποιό τρόπο μεθοδεύεται αργά μα σταθερά η ενσωμάτωσή της στους νεόπτωχους εργάτες και να αντιδράσει ως μία τάξη όπως δυόμισι αιώνες πριν - Oh mon dieux, la revolution!!

Να κατανοήσει πως σε πείσμα της ελληνικής "σκηνής", που ζεί ακόμα με όρους Σαμαροβενιζελοκουβελισμού, στην παγκόσμια εμπορευματοκρατία, η κοινωνία των κολλητών, η ευνοιοκρατία δηλαδή, εχει τελειώσει  ανεπιστρεπτί.

Να κατανοήσει πως δεν θα υπάρχει εκεί κανείς να του αναγνωρίσει ή να του προστατεύσει κάποιο  προνομιακό ως προς την υπόλοιπη κοινωνία δικαίωμα. Το διάλειμμα τελείωσε, τα κεφάλια μέσα.
Αν λοιπόν καταλήξουν οι αστοί στην νεόπτωχη εργατική τάξη, να θυμούνται όλοι, εργάτες πλέον, οτι είναι κάτοχοι τόσο της διαδικασίας της εμπορευματοπαραγωγής, όσο και της διαδικασίας της κατανάλωσης.
Διαταρασσομένου αυτού του κύκλου σε οποιοδήποτε ημικύκλιο, ακυρώνεται το ανθρωποφαγικό σχέδιο και επιστρέφει η απύθμενη κοροϊδία στους εμπνευστές της.

Ο Μπαγασάκος γιά τα Αληθινά Ψέματα

Πάμε σαν...άλλοτε & ότι...προλάβουμε!...

Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

     Κυριακή 8 Ιουλίου 2012 σήμερα, Χρόνια Πολλά σε κάθε Προκόπη που σήμερα γιορτάζει και θα πω ότι, αφού ακούσαμε ήδη τις τοποθετήσεις των Πολιτικών μας Αρχηγών και αφού βιώσουμε ακόμη μία μεταμεσονύκτια ψηφοφορία…Προκόψαμε!

     Που να σταθώ;

     Στις ομιλίες του «επίσημου» Πρωθυπουργού μας και Πρόεδρου της «νέας» Ν.Δ. και των δύο «ανεπισήμων» Συν-Πρωθυπουργών μας που μάλλον «ξέχασαν την ταμπακέρα» ή, εάν έτσι το προτιμάτε, την ιστορικά-ανιστόρητη αλλά προεκλογικά αναχθείσα σε πράξη ηρωισμού και γενναιότητας «…επ-ανά-διαπραγμάτευση!»…

     Στους μύδρους και τους κεραυνούς που περιείχε η ομιλία του επίδοξου επόμενου Πρωθυπουργού μας και νυν  Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;…

     Στον εντυπωσιακό χαρακτηρισμό της παρούσας «συγκυβέρνησης» ως «4^η Κυβέρνηση Σημίτη» που έκανε ο κ Καμμένος;

     Στις γνωστές θέσεις που θα αναπτύξει σήμερα (περαστική να είναι η χτεσινή αδιαθεσία της) η κ Παπαρήγα…

     Στη διαβεβαίωση του κ Μιχαλολιάκου ότι το Κόμμα του θα παραμείνει πιστό σε ΟΛΕΣ τις υποσχέσεις του;

      Να σταθώ στις ομιλίες, δηλαδή στα ΛΟΓΙΑ ή όπως απαιτεί η ηθική της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ να αναρωτηθώ, όπως πολλά εκατομμύρια Ελλήνων, «τι ακριβώς υπογραμμίζει η ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ από την Αίθουσα της Βουλής όταν ήρθε η σειρά να πάρει το Βήμα η Χρυσή Αυγή που εκπροσωπεί σχεδόν μισό εκατομμύριο Ελλήνων;

      Κυριακή 8 Ιουλίου (στο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας Κυριακὴ Ε' Ματθαίου - Θεραπεία δύο δαιμονισμένων), και όσο διαβάζω και βλέπω να μπαίνουν στη σειρά Στελέχη της Συγκυβέρνησης για το μοίρασμα θέσεων στον Κρατικό Κορβανά που από αύριο Δευτέρα θα ξεκινήσει πλέον ΕΠΙΣΗΜΑ με πιάνουν… «τα δαιμόνια» όχι αυτά που σήμερα η Εκκλησία μας μνημονεύει ότι θεραπεύτηκαν, αλλά τα άλλα της Ελληνικής Πολιτικής σκηνής!...

      Σας παρακαλώ φίλοι «καλοθελητές» μη σπεύσετε να μου πείτε «καλά κ Πιπερόπουλε, στο πτώμα της Ελληνικής Οικονομίας, σε αυτή την Πατρίδα που χαροπαλεύει στα χέρια των δανειστών της ενώ κυκλοφορούν ελεύθεροι οι πολιτικοί της Δήμιοι, τι ακριβώς έμεινε για να…μοιραστεί σε ημετέρους;»

     Θα σας απαντήσω, πικρά, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της γνωστής στη Φύση διατροφικής αλυσίδας όπου, αφού το λιοντάρι πάρει το καλύτερο κομμάτι από το σώμα του θύματός του, ακολουθούν οι ύαινες, τα τσακάλια, τα κοράκια, τα σκουλήκια και ότι περισσέψει θα γίνει…λίπασμα!..