«Γιατί ξαφνικά πανικοβλήθηκαν και τρέχουν τραπεζίτες και πολιτικοί να κάνουν δηλώσεις για δήθεν συνωμοσία σε βάρος της χώρας επιστρατεύοντας μάλιστα και την ελληνική δικαιοσύνη για να τρομοκρατήσουν;
Όλα αυτά βέβαια μόνο στο κράτος της ψωροκώσταινας, γιατί, αν υπάρχουν στοιχεία ότι όλα αυτά είναι κακόβουλο σενάριο που... ποιος ξέρει τι σχέδιο να υπηρετεί... ας πάει η ελληνική δικαιοσύνη να ασκήσει δίωξη στα επίσημα δημοσιεύματα των έγκυρων δικτύων του εξωτερικού που επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο».
«Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Δημήτρης Πιέρος, ο οποίος ανέλαβε την υπόθεση, θα διερευνήσει το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων. Μεταξύ άλλων αναμένεται να καλέσει συντάκτες δημοσιευμάτων ώστε να εξακριβωθεί από πού προκύπτουν τα στοιχεία που παρατίθενται».
«Όσοι παροικούμε την Ιερουσαλήμ το τελευταίο χρονικό διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μιας υφέρπουσας φημολογίας που προδήλως εξυπηρετεί κερδοσκοπικά παιχνίδια, σύμφωνα με την οποία η χώρα οδεύει σε πτώχευση, αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, έξοδο από την ευρωζώνη και επαναφορά της δραχμής».
Σε συνέντευξή του στην αυστριακή «Ντερ Στάνταρντ», ο πρωθυπουργός 
\
διαβεβαιώνει ότι «η Ελλάδα δεν κινδυνεύει πλέον από χρεοκοπία».
Στο ΔΝΤ προσφεύγουν χώρες που δεν έχουν άλλη επιλογή δανεισμού από τις Αγορές. Η Ελλάδα προσέφυγε στο ΔΝΤ όταν τα spead της έφτασαν πάνω από 1000 καθιστώντας τον δανεισμό από τις αγορές αδύνατο και μόλις ένα βήμα πριν από την στάση πληρωμών. Στάση πληρωμών με την οποία οι ξένοι θα έχαναν τα λεφτά τους.
Αντι αυτών προτιμήσαμε την εσωτερική στάση πληρωμών την δραματική μείωση μισθων και συντάξεων, την συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και την εξαφάνιση του ασφαλιστικού συστήματος και όλα αυτά για να πληρωθούν οι ξένοι, για την σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας, για το ευρώ ρε γαμώτο. Η άμεση και σχετικά εύκολή ενεργοποίηση του μηχανισμού έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι είμαστε στο Ευρώ. Σε απλά Ελληνικά αυτό που μας συνέβει είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε ποτέ να συμβεί σε μια χώρα μέλλος της Ευρωζώνης. Και αυτό είναι αναμφισβήτητο
Όλα τα παραπάνω τα ξέρουν σε όλο τον κόσμο πλην ίσως όλης της Ελλάδας και αυτό οδηγεί σύντομα και σε μια τεράστια έκρηξη. Το Ψέμα θα μας πνίξει.
Η Ελλάδα λοιπον δεν κινδυνεύει από χρεοκοπία, όπως οι νεκροί της Ηλείας δεν κινδυνεύουν πια να καούν.
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από χρεοκοπία, όπως η βυθισμένη Ατλαντίδα δεν κινδυνεύει πια από Ξηρασία.
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από χρεοκοπία, όπως και η Κωνσταντινούπολη δεν κινδυνεύει να πέσει στους Τούρκους.
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από χρεοκοπία, όπως το Ιράκ δεν κινδυνεύει πια από ξένη εισβολή.
Μόνο έτσι Ελλάδα δεν κινδυνεύει από χρεοκοπία.
Η Ελλάδα χρεοκόπησε και άρα δεν κινδυνεύει από χρεοκοπία και δεν το λέω εγώ αλλά Ο επίτιμος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων
Το να λέτε δημοσίως και στον διεθνή τύπο ότι “η Ελλάδα δεν κινδυνεύει πλέον από χρεοκοπία” είναι αυτογελοιοποίηση κύριε πρόεδρε.
Γελούν μαζί σας.
Το μεγαλύτερο στον κόσμο χρυσό νόμισμα, ένα καναδικό νόμισμα διαμέτρου 53 εκατοστών και βάρους 100 κιλών, θα βγει σε δημοπρασία στη Βιένη στις 25 Ιουνίου, ανακοίνωσε ο οίκος δημοπρασιών Dorotheum.
Η τιμή εκκίνησης αυτού του χρυσού νομίσματος θα είναι μεγαλύτερη από την πραγματική του αξία που φτάνει το ένα εκατομμύριο καναδικά δολάρια (800.000 ευρώ), διευκρινίζει ο οίκος Dorotheum.
Το χρυσό νόμισμα, που έχει συμπεριληφθεί στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, κατασκευάστηκε το 2007 και απεικονίζει στη μία πλευρά του την βασίλισσα Ελισάβετ Β' της Αγγλίας και στην άλλη τρία φύλλα σφένδαμου (το φύλλο του σφένδαμου είναι το εθνικό σύμβολο του Καναδά).
Το νόμισμα ανήκε στην αυστριακή εταιρεία AVW, που πρόσφατα κήρυξε πτώχευση.
ΟΙ κυβερνήσεις παίρνουν μέτρα, η Δικαιοσύνη βγάζει αποφάσεις που οι πολίτες οφείλουν εφαρμόσουν. Αυτό κάνουν, αλλά όχι με.ζήλο και συχνά με δυσφορία. Κι όταν ο πολίτης διαπιστώσει την άδικη μεταχείριση, η σχέση του με την Πολιτεία χειροτερεύει. Και συχνά.πασκίζουν να τον εκνευρίσουν. Με χειροπιαστές αδικίες και με το στοιχείο της ανισότητας να του σπάει το ηθικό.
ΑΣ γίνουμε σαφέστεροι. Παίρνουν μέτρα για τη φτωχολογιά και ισχύουν απ' την πρώτη ώρα. Ενίοτε με αναδρομική ισχύ και χωρίς συμβιβασμούς, προθεσμίες ή αναστολές. Βγάζει τις αποφάσεις της η Δικαιοσύνη με «αποδέκτες» φτωχούς, μικρούς και αδύναμους. Δεν το συζητάμε. Θα εφαρμοσθούν πάραυτα και στο σύνολό τους. Με μαθηματική ακρίβεια και με την αυστηρότητα της δικαστικής επιταγής.
ΚΑΠΟΤΕ έρχεται και η ώρα του ισχυρού. Του κάθε Μαντέλη που έκανε υπουργός, σπούδασε τα παιδιά του «δημοσία δαπάνη» και ιδρώσαμε να τον κρατήσουμε.κοντά μας. Απαγορεύτηκε η έξοδός του απ' τη χώρα και.πανηγυρίζουμε. Για το αυτονόητο. Το προβάλλουν για «επιτυχία» και πράξη ηρωική. Προβάλλουν την Πολιτεία σαν.ανοιχτομάτισσα που δεν την πιάνεις στον ύπνο. Το' πιασε πως ο Μαντέλης φεύγει, πήρε τα μέτρα της κι είμαστε περήφανοι, πλήρεις και αυτάρκεις!
ΕΝΑΝ φουκαρά του κατάσχουν την περιουσία για μικροχρέη και του κόβουν τα ήπατα θυροκολλημένες δικαστικές αποφάσεις. Ο Χριστοφοράκος το' σκασε και του κουνούσαν το μαντήλι πολιτικοί και ο αρμόδιος δικαστής είχε.ρεπό. Τι άλλο να θυμηθείς, να μνημονεύσεις και να μελετήσεις; Πως το στρίμωγμα του υπαλλήλου έχει να κάνει με κρατήσεις και περικοπές του μισθού του που ισχύουν αναδρομικά; Και γιατί, ρε φίλε, δεν νομοθετείς για μεγαλοκλεφταράδες και να τους πάρεις το κεφάλι.αναδρομικά; Πλειοψηφία διαθέτεις, οι νομοθέτες μας πληρώνονται για υπερωρίες και «νυχτερινά» κι όμως τα μεγάλα ψάρια ξεφεύγουν απ' το δίχτυ με τις μεγάλες τρύπες. Για να διατηρούν τα προνόμιά τους οι «εργαζόμενοι» της βουλής και να τα χάνουν συμβασιούχοι και απολυμένοι. Αναδρομικά!
Θανάσης Ι. Νικολαΐδης
Συγγραφέας
thanikolaidi@hotmail.com
Άριστοι και Αρεστοί. Στήθηκε επάνω σε αυτή την φράση ένα σύνορο ανάμεσα σε κομματικά στελέχη και “Αρίστους με βάση το βιογραφικό. Κυριάρχησε ο συλλογισμός ότι τα κομματικά στελέχη που προέρχονται από την βάση της κοινωνίας με ψήφο κατά πλειοψηφία δεν είναι κάτοχοι υψηλής παιδείας και μόρφωσης, δεν είναι επαρκείς και πιθανών να είναι διεφθαρμένοι. Έτσι αναζητήθηκε η παιδεία ως εχέγγυο της «μη διαφθοράς» και λιγότερο ως εχέγγυο επάρκειας.
Και μόνο ανιστόρητοι και μη μετέχοντες της ελληνικής παιδείας θα τολμούσαν να ζητήσουν βιογραφικά. Δεν θα μπορούσε να το κάνει κανείς άλλος καθώς στην Ελλάδα μαθαίνουμε για τον Δήμο στην Αρχαία Αθήνα, για τον Κλεισθένη, και για το διαρκή αγώνα Δημοκρατικών και Ολιγαρχικών -Αριστοκρατων.
Με βάση αυτό το ανιστόρητο αίτημα στερήθηκαν μεγάλα τμήματα του ελληνικού Λαού την πρόσβαση τους στα ανωτέρα αξιώματα της χώρας . Ταυτόχρονα άνοιξε ο δρόμος διάπλατα στους αριστοκράτες Ολιγάρχες και την εν λόγω παράταξη.
Επαναλαμβάνω για να γίνει πληρως κατανοητό. Οι Έλληνες στερήθηκαν πολιτικά δικαιώματα καθώς αυτά αποκτιούνται βάση του πτυχίου του εξωτερικού και του βιογραφικού. Αυτό είναι εντελώς αντισυνταγματικό μας γυρίζει αιώνες πίσω.
Είναι βαθιά Αριστοκρατική επιλογή το να ζητείται βιογραφικό και πτυχία ανώτερων σπουδών όταν αυτά τα πτυχία δεν παρέχονται δωρεάν από το κράτος, αλλά αποκτούνται στην αλλοδαπή και σε πανεπιστήμια όπου η πρόσβαση δεν είναι δωρεάν αλλά μόνο για λίγους και οικονομικά σχυρούς. Για λίγες αριστοκρατικές οικογένειες των Αθηνών και άλλων πόλεων.
Δημοκράτες όλου το κόσμου ενωθείτε. Το δίλημμα δεν είναι μεταξύ “Αρίστων και αρεστών” αλλά μεταξύ Αριστοκρατών και ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ.
θα μείνω στην Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη
Τα επιπρόσθετα μέτρα που μπορούν να μας επιβάλουν οι δανειστές μας -εάν δεν τηρήσουμε του όρους του μνημονίου που υπογράψαμε με την Ε.Ε. το ΔΝΤ και την ΕΚΤ- είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου...! Τα καλύτερα για το τί μας περιμένει εάν αποκλίνουμε από τα συμφωνηθέντα «κρύβονται» στις 300 σελίδες των συμβάσεων των δανείων με τις χώρες της Ε.Ε.
"Ο μεσολαβητής του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, βρίσκεται σε επαφή με τους εκπροσώπους της Ελλάδας και των Σκοπίων αλλά δεν αποκαλύπτεται το περιεχόμενο των συζητήσεων τους", αναφέρει, σήμερα, η σκοπιανή τηλεόραση Σίτελ.
Σε γραπτή δήλωσή του ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του ΟΗΕ, Άρης Γαϊτάνης, υπογραμμίζει ότι «ο πρέσβης Μάθιου Νίμιτς έχει συχνές επαφές και με τις δύο πλευρές αλλά δεν είναι διατεθειμένος να προβεί σε οποιαδήποτε δήλωση για τις συζητήσεις αυτές».
Η τελευταία επίσημη επίσκεψη του Νίμιτς σε Ελλάδα και πΓΔΜ πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν μετά από μια διακοπή επτά μηνών επισκέφθηκε τα Σκόπια και την Αθήνα.
Ενώ στις 28 Απριλίου 2010 είχε χωριστές συναντήσεις με τους εκπροσώπους των δύο χωρών, Ζόραν Γιολέφσκι και Αδαμάντιο Βασιλάκη. Οι συναντήσεις αυτές αξιολογήθηκαν ως συνήθεις συμβουλευτικές επαφές στο πλαίσιο της εντολής που έχει λάβει από τον διεθνή οργανισμό
ΤΟ ερώτημα πλανάται. Νιώθουν ντροπή οι «κρεμασμένοι» στα μανταλάκια; Λες να νιώθουν συντριβή, ντροπή και «πόνο»; Και οι επόμενοι; Να μην κοιμούνται από τρόμο; Τους είδαμε συντετριμμένους στο φακό ή εκνευρισμένους και αμήχανους;
ΑΣ το δούμε καλύτερα. Ένας αγνός και τίμιος πολιτικός «φοβάται», αλλά ο φόβος του είναι αλλιώτικος. Μην τον αρπάξουν άδικα και τον τινάξουν. Μη πέσει στα χέρια «κανίβαλων» και του πάρουν το κεφάλι στον βωμό της τηλεόρασης και στο όνομα της τηλεθέασης. Αυτά για τον έντιμο και αναμάρτητο. Για όποιον δεν άρπαξε δημόσιο χρήμα κι ας του δόθηκαν ευκαιρίες.
ΜΕ τους κλέφτες και άρπαγες πολιτικούς (και όχι μόνο), το πράγμα αλλάζει. Παχύδερμα στη σκέψη και τη συμπεριφορά προς τρίτους, δεν θα' σκαζαν μπροστά στον πειρασμό. Το (βρώμικο) χέρι απλώθηκε άδειο και βγήκε γεμάτο φλωριά. Με την ηδονή απ' τα αργύρια (της προδοσίας) και μιας αιθέριας μουσικής που μεθάει το πνεύμα και ξεκουράζει το κορμί.
ΑΝ ήταν από τέτοια κοψιά αυτά τα καθάρματα, δεν θα αμάρταναν όπως αμάρτησαν και θα' χαν αναστολές μπρος στην κλεψιά, την απάτη και τη αρπαγή του δημόσιου πλούτου. Αν κοκκίνιζαν από ντροπή στη σκέψη της μίζας, δεν θ' άνοιγαν λογαριασμούς με κωδικούς στην Ελβετία. Αυτά, λοιπόν, τα παχύδερμα δεν νιώθουν ντροπή, τα αντανακλαστικά τους δεν λειτουργούν και με την καμπύλη των (συν)αισθημάτων τους εκφυλλισμένη σε ευθεία. Και, βέβαια, αφ' ης τα άρπαξαν, ανέβασαν την κλάση τους και άλλαξαν τρόπο ζωής. Με τους φρουρούς κι ανάμεσα σε άλλους λεφτάδες, με το ηθικό στα ύψη και με.συνήθειες κροίσων, δεν πρόκειται να ασχοληθούν με τα «ψιλά», συνήθη και καθημερινά.
ΕΧΟΥΝ την παρέα τους, πετιούνται για καφέ εις Παρισίους, μιλούν για μπίζνες και μετρούν χιλιάρικα. Στην κοινή τους γλώσσα των κλεφτών και απατεώνων. Συνεννόηση και.αλληλοκατανόηση. Όπως οι πόρνες στον οίκο ανοχής.
ΕΙΝΑΙ, λοιπόν αφέλεια να τους θεωρούμε δυστυχείς και συντετριμμένους. Πρόκειται για χρυσοκάνθαρους άνετους και χαρούμενους στην παρέα των ομοίων τους, με το πουγκί γεμάτο και άδεια την ψυχή από συναισθήματα.
Θανάσης Ι. Νικολαΐδης
Συγγραφέας
thanikolaidi@hotmail.com
Μια «τολμηρή» προειδοποίηση-έκθεση για επικείμενο μεγάλο σεισμό στον ελλαδικό χώρο, με βάση ηλεκτρικά σήματα που καταγράφηκαν στα μέσα Μαΐου από επίγειο σταθμό που βρίσκεται στην Πελοπόννησο, δορυφορικές μετρήσεις, αλλά και την εμφάνιση χιλιάδων βατράχων στην Εγνατία Οδό έχουν αναρτήσει Ρώσοι επιστήμονες στην επίσημη κρατική ιστοσελίδα της Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας της Ρωσίας.
===============
Σχόλιο Γιάννης Παπαϊωάννου : Το μπακαλοτέφτερο του ελλείματος. Τα famus greek statistics μας επιτίθενται
tag: Ανεξάρτητη στατιστική αρχή και κολοκύθια
by papanotas
Επιτέλους! Οι μάσκες έπεσαν. Η διεθνής του νεοφιλελευθερισμού αντιμετωπίζει τη χώρα και τους εργαζόμενους σαν πειραματόζωα. Η υπόθεση εργασίας στην οποία πειραματίζονται αφορά όχι, πλέον, στο πόσο κοινωνικό κράτος είναι το ελάχιστο ανεκτό, αλλά στο πως θα είναι ο κόσμος χωρίς κοινωνικό κράτος! Όχι στο πώς θα τεθούν κανόνες στις χρηματοπιστωτικές αγορές, αλλά στις προϋποθέσεις πλήρους ελευθερίας τους. Όχι στο πώς θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα με τη συνδρομή του παράγοντα «κεφάλαιο», αλλά με τη διαρκή συμπίεση του παράγοντα «εργασία». Όχι στο πως ο παράγων «κεφάλαιο» θα πάρει πρωτοβουλίες στο επιχειρείν αλλά στο πώς θα πάρει στα χέρια του τα κρατικά μονοπώλια. Μηδέν ρίσκο, σίγουρα κέρδη. Ο λαός και η χώρα όχι μόνο θα στερηθούν πλουτοπαραγωγικών πηγών-σημαντικών αναπτυξιακών εργαλείων, αλλά θα πληρώνουν ακριβότερα τις υπηρεσίες που θα ιδιωτικοποιηθούν. Διότι, οι ιδιώτες που θα προσφέρουν στο δημόσιο περίπου ένα δισ. ευρώ ετησίως, από «κάπου» θα το βγάλουν κι αυτό και πολλά περισσότερα. Κι αυτό το «κάπου» είναι οι Έλληνες πολίτες, ιδιώτες και επιχειρηματίες.
Προφανώς, και η πολιτική αυτή δεν είναι μονόδρομος. Είναι επιλογή. Αντιοικονομική, αντικοινωνική. Και δεν ενδιαφέρουν κανέναν τα άλλοθι του τύπου «η σωτηρία της πατρίδας», που χρησιμοποιούνται για αυτή την επιλογή καθώς ουδείς έχει περιγράψει «πώς» θα είναι αυτή η πατρίδα μετά τη «σωτηρία» της. Είναι κοινή διαπίστωση πως η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία αλλά, κυρίως, ο ελληνικός σοσιαλισμός, φαίνεται να εγκαταλείπουν το ένα μετά το άλλο όλα εκείνα τα στοιχεία πολιτικής που αποτελούσαν δομικά χαρακτηριστικά τους αλλά και διαφοροποιητικές παραμέτρους σε σχέση με την ευρωπαϊκή και ελληνική νεοφιλελεύθερη δεξιά. Βλέπουν ότι ασφαλιστικό και εργασιακό εκθεμελιώνονται ώστε η χώρα να καταστεί «ελκυστικός προορισμός επενδύσεων». Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, κατώτατα μεροκάματα, διασφάλιση των εργαζομένων, χρόνος εργασίας, συντάξιμες αποδοχές πετιούνται στο νεοφιλελεύθερο Καιάδα για χάρη κάποιων απροσδιόριστων επενδυτικών «εκρήξεων». Το κοινωνικό σώμα ανήσυχο, απαισιόδοξο και οργισμένο, αποδίδει μεν τα χάλια της οικονομίας και την προφανή κατάρρευση της χώρας στη ΝΔ αλλά αποδίδει και στο ΠΑΣΟΚ ελλειμματικά αντανακλαστικά, έλλειψη αφήγησης για την «επόμενη μέρα», αποφυγή αντιμετώπισης όσων -με την εξαγωγή κεφαλαίων στο εξωτερικό- αποφεύγουν να πάρουν μέρος στον «πόλεμο» που διεξάγει εκών-άκων ο λαός και αδυναμία αντίστασης στις πιέσεις και τις απαιτήσεις των πιστωτών.
Είναι προφανές ότι το ΠΑΣΟΚ οδεύει σ’ ένα σταυροδρόμι. Θα πρέπει να επιλέξει «πού» θα πάει και «ποιον» θ’ αφήσει. Κι αν το «πού θα πάει» διερευνάται, το «ποιον θ’ αφήσει» -για πολλούς- αναφαίνεται. Στη δεκαετία του 90 το ΠΑΣΟΚ διέρρηξε τις σχέσεις του με τον αγροτικό κόσμο και τον έστρεψε στην αγκαλιά της συντήρησης. Σήμερα κινδυνεύει να διαρρήξει τις σχέσεις του με τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Δηλαδή, μ΄ όλη την κοινωνική «ραχοκοκαλιά» του. Μ όλα εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που τα στήριξε και το στήριξαν. Αν αυτό συμβεί, θα πρόκειται για μια ιστορική μεταβολή στις σχέσεις αντιπροσώπευσης, όπως αυτές είχαν συγκροτηθεί μετά τη μεταπολίτευση. Κι αν αυτό το αντικαθιστούσε μια «νέα μεταπολίτευση», ενδεχομένως να αποτελούσε την πολιτική και κοινωνική επανάσταση της εποχής μας. Αυτό, όμως, θα προϋπέθετε την εμφάνιση νέων κοινωνικών συσσωματώσεων, νέων συλλογικοτήτων, νέων κοινωνικών αιτούμενων. Επειδή όλα αυτά δεν έχουν κάνει ακόμη την εμφάνισή τους, αυτό που θα απομείνει θα είναι μια κρίση αντιπροσώπευσης και πολιτικής και προγραμματικής νομιμοποίησης. Σαν να λέμε «βούτυρο στο ψωμί» των οικονομικών και εξωθεσμικών παραγόντων που φαντασιώνονται, αλλά και οργανώνουν, τη δική τους «σωτήρια» παρέμβαση στα πράγματα.
Η μεγάλη πλειοψηφία των μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ και της ελληνικής κοινωνίας κατανοεί τις συνθήκες αλλά δεν συναινεί ούτε στη «θεραπεία» ούτε στις «δοσολογίες» της. Η ρότα και πρέπει και μπορεί ν’ αλλάξει. Διαφορετικά, ακόμη και οι μεγάλες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για τη διαφάνεια, την ισονομία, τη φορολογική δικαιοσύνη, την αξιοκρατία και την αποκέντρωση, θα κονιορτοποιηθούν κάτω από το βάρος των αδιεξόδων που προκαλούν οι κοινωνικές και οικονομικές επιλογές της. Το πεδίο είναι μπροστά μας. Και θα είναι και κρίμα και άδικο. Για θεσμούς και ανθρώπους.
=======================================================
ΣΧΟΛΙΟ ΛΗΜΕΡΙ: Εμείς κρατάμε το "πρέπει" γιατί το "μπορεί" το εκλαμβάνουμε ως "συγκραφική αβρότητα" προς τους ομοϊδεάτες παραλήπτες Κυβερνητικούς "ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥΣ" ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ που τοποθετήθηκαν στην θέση αυτή εξαπατώντας και ομοϊδεάτες και λαό και επιμένουν να κρατούν κλειστά ωτα και όμματα δηλώνοντας κατ αυτόν τον τρόπο την δουλικότητα τους προς τους ξένους εντολείς τους.
Ο ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΔΗΛΩΣΕ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ 300.00Ο ΔΙΚΑΙΟΥΧΩΝ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ..
ΚΥΡΙΕ ΓΑΠ ........... ΑΝ ΑΥΤΗ Η ΔΗΛΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΩΣΗ "ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ" ...ΤΟΤΕ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!!!
«Πού να είναι άραγε;» αναρωτήθηκε για όγδοη φορά στο ίδιο απόγευμα. Από νωρίς έψαχνε ένα πιστοποιητικό που της είχαν ζητήσει από μια δημόσια υπηρεσία και δεν το είχε βρεί ακόμα και κόντευε εννιά. Άνοιγε φακέλλους, έκλεινε ντοσιέ, άνοιγε κουτιά, τα άδειαζε από το περιεχόμενό τους.
«Τι συνήθεια κι αυτή!» σκέφτηκε «Σκέτη κατάρα! Να μαζεύω πραγματάκια, για κάθε μια στιγμή της ζωής μου και να τα φυλάω σε κουτάκια, κουτιά, κούτες. Λες και έχω χρόνο να ανοίξω τα κουτάκια, τα κουτιά και τις κούτες και να χαζέψω» Άρχισε να σκαλίζει το σωρό από άσχετα μεταξύ τους αντικείμενα που είχε μαζευτεί μπροστά της, στο τραπέζι της κουζίνας: χαρτιά, διαφημιστικά, φωτογραφίες με σημειώσεις σε λευκό περιθώριο, εισιτήρια από μουσεία, αεροπλάνα, πλοία, μινιατούρες που προμηθευόταν με μανία σε κάθε τόπο που επισκεπτόταν, χαρτοπετσέτες, αποδείξεις ταμειακών μηχανών από τα καφέ που είχε καθήσει.
Ένας κίτρινος σκισμένος φάκελλος προσέλκυσε το ενδιαφέρον της και παραμέρισε ένα εισιτήριο αεροπλάνου για τη Ρώμη, για να τον πιάσει. Ήταν σα φαγωμένος από ποντίκια, ταλαιπωρημένος. «Τι να’ναι τούτο;» έκανε και τον άνοιξε γρήγορα. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες, τυπωμένες σε σκληρό χαρτί έπεσαν στο πάτωμα. Έσκυψε να τις μαζέψει και έμεινε να κοιτάει αποσβολωμένη το πρόσωπο που έβλεπε σ’αυτές.
Σηκώθηκε αργά νιώθοντας ζαλάδα να κατακλύζει την ύπαρξή της και ένα κενό στα πνευμόνια της. «Αέρα γαμώτη μου! Θα σκάσουμε αυτό το καλοκαίρι πάλι» προσπάθησε να κοροϊδέψει το σκοτάδι που ένιωθε στυφό στο στόμα της. «Ποια είναι τούτη η ξένη; Ποια είναι αυτή που με κοιτάει από το χαρτί;» Πήρε τις φωτογραφίες και άρχισε να τις παρατηρεί διστακτικά και επιφυλακτικά. «Τι θα δουν τα ματάκια μου». Ασπρόμαυρες τραβηγμένες πριν είκοσι και βάλε χρόνια από τη φωτογράφο φίλη της, τη Λήδα. Πολύ ταλαντούχο πλάσμα η φιλενάδα. Τι να απόγινε άραγε; Το πέρασμα των χρόνων την παρέσυρε και αυτή στη λήθη μαζί με τόσους άλλους γνωστούς και φίλους!
Νευρικά άπλωσε το χέρι της για να πιάσει τον καφέ. Μια λάθος κίνηση και η κούπα αναποδογύρισε λερώνοντας τις φωτογραφίες. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία έγινε σέπια, και ένας ποταμός λάσπης θαρρείς την κάλυψε. Ένα ορμητικό ποτάμι στιγμών, αναγκαστικών επιλογών, πήραμε τη ζωή μας λάθος και δεν την αλλάξαμε γιατί δεν είχαμε εναλλακτικές, ένα ποτάμι θολό γεμάτο ξεχασμένα όνειρα, γεμάτο στάλες πίκρας, χαμόγελα δεδομένα, ευχαριστώ αναγκαστικά, παρακαλώ δοτικά, συγνώμη που ανασαίνουμε.
«Πόσο διαφορετικός είναι ο στίβος όταν τον βλέπεις με μάτια είκοσι χρονών, πόσα θα τον αλλάξω τον κόσμο έλεγα, πόση διαφορά πίστευα ότι θα φέρω, πόση λαμπερή προσωπικότητα θα γινόμουν, τι καινοτόμες θέσεις θα δημιουργούσα», το τσιγάρο γινόταν όλο και πιο πικρό στο στόμα της, «και τελικά τι έγινα; Άλλο ένα μουλάρι στο μαγκανοπήγαδο να σπρώχνω και να τραβάω κατά τον ήχο του μαστιγίου περπατώντας σκυφτά, προσπαθώντας να μη μου πέσει η κορώνα της χρυσής μετριότητας από το κεφάλι»
Θόλωσε το ποτάμι από τα δάκρυα που έτρεχαν αβίαστα. Κρύα δάκρυα παράδοσης στην ανάγκη, την ευθύνη. Κρύα δάκρυα κρυμμένης οργής για την εύκολη παραδοχή, για τα βολικά όνειρα που κυνήγησε. Τα ζεστά δάκρυα είναι προνόμιο των ονειροπόλων.
Η φιγούρα στη φωτογραφία εξακολουθούσε να κοιτάζει λοξά το χρόνο και του έβγαζε τη γλώσσα. Η γυναίκα σήκωσε το βλέμμα & κοίταξε το καπάκι της κατσαρόλας που χόρευε από τους ατμούς. «Το χορόδραμα της φακής, τόσο ταιριαστό με τους αγωνιστές της φακής!» γέλασε πικρά και σηκώθηκε να ανακατέψει το φαγητό.
Ξαφνικά οι νόμοι της φύσης παραγκωνίζονται κάνοντας την γη να μοιάζει με μια πελώρια μπάλα που στροβιλίζεται μέχρι να τινάξει ένα εικονικό γαλαξιακό δίχτυ.
ΕΛΑΤΕ
Τα ψέμματα ΤΕΛΟΣ!Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του!
...«είναι η περιουσία μου!».... hggiken
