ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

31.5.14

Εμείς ψηφίσαμε. Αυτοί (δεν) φεύγουν;


Στην ταινία Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης, ο Θανάσης Βέγγος αλλάζοντας επαγγέλματα με χαρακτηριστική… αποτυχία, βρίσκεται σερβιτόρος. Ο Γιάννης Βογιατζής σε ρόλο πελάτη, ζητάει επιτακτικά παραγγελία, όμως είναι σχεδόν κουφός. «Πες μου επιτέλους παιδί μου τι έχεις για φαγητό;», απευθύνεται σε έντονο ύφος στον εκνευρισμένο Βέγγο, που του αντιγυρίζει: «Εγώ θα σου πω, αλλά εσύ θα το ακούσεις;». 
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόβαλε το σύνθημα «Ψηφίζουμε και φεύγουν».


Με δεδομένο το αποτέλεσμα, το ερώτημα του «μετά» δεν μπορεί να μένει αναπάντητο. Αν για κάτι κρίνονται οι πολιτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα σήμερα, στο περιβάλλον της βαθιάς απαξίωσης της πολιτικής, είναι η συνέπεια και η καθαρότητα στο λόγο τους, η ανάληψη ευθύνης και η δέσμευση. Η κυβέρνηση εκδηλώνει εσκεμμένη κώφωση. Το αποτέλεσμα είναι συντριπτικό. Δεν πρόκειται, απλώς, για αποδοκιμασία χαλαρής ψήφου Ευρωεκλογών, που αντιμετωπίζεται με το σύνηθες «λάβαμε το μήνυμα». Τα πλήγματα είναι βαριά στον πυρήνα της βάσης της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, σε αγρότες και μικρομεσαίους αυτοαπασχολούμενους και μάλιστα όχι μόνο στα αστικά κέντρα, αλλά και στο άβατο της επαρχίας. Κι όμως, δεν φεύγουν, γιατί μόνο γαντζωμένοι στην εξουσία μπορούν να υπάρχουν πολιτικά. Είναι αυτό το τελευταίο στάδιο του εκφυλισμού ενός (δι)κομματικού κατεστημένου, διεφθαρμένου και εθελόδουλου ώς εκεί που δεν παίρνει. Δεν θα παραδοθεί αμαχητί. Εννοείται πως το τίμημα είναι βαρύ: Η συνέχιση του προγράμματος καταστροφής της χώρας. Να, λοιπόν, πώς ερμηνεύεται το επιτακτικό «ψηφίζουμε και φεύγουν». Από τα «αριστερότερα», ας το πούμε έτσι, του ΣΥΡΙΖΑ, καταγγέλθηκαν επικίνδυνες κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Και ορίστε, αποδείχτηκε πως με την ψήφο δεν φεύγουν. Προφανώς! Όμως, πώς αλλιώς σε ένα περιβάλλον εμφανέστατης υποχώρησης της λαϊκής δυναμικής θα οξύνονταν η αντιπαράθεση θέτοντας στο επίκεντρο την κυβερνητική ανατροπή; Η ανάλυση των αποτελεσμάτων δείχνει πως συντελέστηκαν απευθείας μαζικές μετακινήσεις από το κυβερνητικό μπλοκ στον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα παρά την εντυπωσιακή κατανομή της ψήφου σε (α)διάφορα ψηφοδέλτια. Η Αριστερά, μετά από δεκαετίες, επικοινωνεί ξανά με παραδοσιακά μικροαστικά στρώματα. Είναι τώρα δική της υπόθεση η δέσμευση, η ουσιαστική απεύθυνση, η ενεργοποίηση αυτού του φρέσκου δυναμικού της απόγνωσης σε ράγες θετικής διεξόδου. Η Αριστερά οφείλει να εξηγήσει, να σταθεί αυτοκριτικά, να αλλάξει η ίδια, χωρίς υπεκφυγές και αποσιωπήσεις. Δεν υπάρχει τίποτα πιο γόνιμο από την επικοινωνία, όχι μόνο με όλους αυτούς που υπερψήφισαν, αλλά και με όσους ήδη από το βράδυ της Κυριακής ρωτούσαν με αγωνία και προσδοκία τι εξελίξεις αναμένονται, γιατί δεν ήρθε ένα ακόμη πιο εμφατικό ποσοστό για τον ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα αν οι ίδιοι δεν τον είχαν επιλέξει στην κάλπη. Κι έτσι το ερώτημα αντιστρέφεται, στην ίδια μορφή όμως, παραδόξως αμφίσημο και μετέωρο, όπως διαμορφώνεται και η νέα πολιτική φάση: Αυτοί (δεν) φεύγουν – εμείς τι κάνουμε; Οι πρώτες απαντήσεις περιέχονται στην λαϊκή ψήφο της 25ης Μάη.

Ο ΑΧΡΗΣΤΟΤΕΡΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ



Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

                                                                        egerssi@otenet.gr
twitter: @egerssi

            Οι αυτοδιοικητικές και οι ευρωεκλογές 2014 τελείωσαν και ο Πρωθυπουργός της χώρας μας, λες και ζει σε έναν άλλο κόσμο, «περιχαρής» μεταξύ των άλλων δήλωσε σχολιάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα: «Απέτυχαν όσοι προσπάθησαν να θέσουν θέμα κυβερνητικής σταθερότητας…Περάσαμε την πιο μεγάλη δοκιμασία. Καταφέραμε να κρατήσουμε την Ελλάδα όρθια και τώρα βγαίνουμε ενωμένοι με την πυξίδα σταθερή. Σήμερα αποτρέψαμε τον εφιάλτη να γυρίσουμε πάλι πίσω. Τώρα θα προχωρήσουμε και στο τελευταίο μέρος της διαδρομής…».
            Προφανώς, αυτός ο επικίνδυνος άνθρωπος πρέπει να παίρνει ψυχοφάρμακα για να μπορεί να λέει αυτές τις ασυναρτησίες που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Δεν μπορεί να μη βλέπει την ωμή αλήθεια που εκφράζει το εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν μπορεί να μη βλέπει πως καθημερινά η υποτακτικότητά του στα εγχώρια και ξένα συμφέροντα καταστρέφουν την χώρα και το λαό της. Αυτός ο πολιτικός άνδρας, είναι άκρως επικίνδυνος για τα συμφέροντα της πατρίδας μας. Στην προσπάθειά του να παραμείνει στην εξουσία, μετατρέπει πολύ εύκολα το μαύρο σε άσπρο.
            Ωστόσο, ο Αντώνης Σαμαράς, παρέλαβε την πάλαι ποτέ κραταιά κεντροδεξιά παράταξη της ΝΔ, από το 33,47% και την καταβαράθρωσε τον Μάιο του 2012 στο 18,85%. Τον δε, Ιούνιο στις επαναληπτικές Εθνικές εκλογές, επιστρατεύοντας τρομοκρατικά και διχαστικά διλήμματα, όπως ευρώ ή δραχμή, μετά βίας έφτασε το 29,66%. Αυτός λοιπόν, ο καταστροφικός πολιτικός στις προσεχείς ευρωεκλογές «κατάφερε» να πείσει το 22,80% του λαού μας να τον ψηφίσει. Και αντί να παραιτηθεί αμέσως - όπως έπραξε μια μέρα μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα των Εργατικών στις ευρωεκλογές, ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος της Ιρλανδίας και αντιπρόεδρος της Ιρλανδικής κυβέρνησης (ήσσονος κόμματος του κυβερνητικού συνασπισμού), Έιμον Γκίλμορ, αυτός και ο συνέταιρός του στην συγκυβέρνηση, Ευάγγελος Βενιζέλος, περί άλλων τυρβάζουν! 
            Άλλωστε, αυτός ο αχρηστότερος πρόεδρος της ΝΔ, κατάφερε για πρώτη φορά στην πολιτική Ιστορία της Ελλάδος να κάνει πρώτο κόμμα, ένα κόμμα της αριστεράς. Και ταυτόχρονα να καταποντιστούν όλες οι προσωπικές του επιλογές:
  • Στο Δήμο της Πρωτεύουσας της χώρας «κατάφερε» ο Αντώνης Σαμαράς, να διχάσει τους ψηφοφόρους της ΝΔ με την επιλογή του Άρη Σπηλιωτόπουλου, και έτσι στον δεύτερο γύρο, διεκδίκησαν το Δήμο της Αθήνας οι λαθρολάγνοι και περισσότερο επικίνδυνοι, Καμίνης και Σακελλαρίδης, με επικράτηση του πρώτου. 
  • Στο Δήμο της Θεσσαλονίκης η υποψηφιότητα Καλαφάτη πάτωσε σε ποσοστά, εκεί όπου υπήρχε δεδομένη κυριαρχία της ΝΔ και έτσι παρέδωσε για άλλη μια φορά τη Θεσσαλονίκη στον Εθνοκτόνο Μπουτάρη.
  • Στο Δήμο του Πειραιά, επέτρεψε λόγω ακατάλληλων χειρισμών του, να κυριαρχήσουν τα άνομα συμφέροντα και οι μπράβοι της νύχτας.
  • Στην Περιφέρεια Αττικής, εφηύρε από το πουθενά τον Κουμουτσάκο, και όπως ήταν αναμενόμενο η επιλογή Σαμαρά ήρθε τρίτη και καταϊδρωμένη, παραδίδοντας τη μεγαλύτερη περιφέρεια στον ΣΥΡΙΖΑ.
  • Στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, είχαμε τα αποτελέσματα της διχαστικής επιλογής Σαμαρά, δηλαδή του Ιωαννίδη, την οποία ο λαός της την αποδοκίμασε και στοιχήθηκε με τον «αντάρτη» της ΝΔ, τον Τζιτζικώστα, που στο δεύτερο γύρο κατέγραψε το εξωπραγματικό 70,56%. Δηλαδή, πλήρης η αποδοκιμασία της επιλογής Σαμαρά!    
      Κατάφερε επίσης, με τους άστοχους πολιτικούς χειρισμούς του, η «Χρυσή Αυγή» να καταγράψει ραγδαία αύξηση των ποσοστών της, με αποτέλεσμα να είναι σήμερα τρίτο κόμμα, επάνω από το συνασπισμό ΠΑΣΟΚ-ΕΛΙΑ. Κάτι που σημαίνει, πως δεν έπεισε τον Ελληνικό λαό πως η «Χρυσή Αυγή» είναι εγκληματική οργάνωση, από τη στιγμή που μεταχειρίστηκε σαθρά κατηγορητήρια για να προφυλακίσει τη μισή κοινοβουλευτική της ομάδα, χειραγωγώντας τις αποφάσεις της Δικαστικής Εξουσίας.
      Το μεγαλύτερο όμως έγκλημά του, είναι Εθνικό. Με την δουλική πολιτική του στην τρόικα και την υποχωρητικότητά του στην επιθετική πολιτική της Τουρκίας, κατάφερε σήμερα στην Θράκη μας, το κόμμα DEB, το μόνο κόμμα «Τούρκων» της Δυτικής Θράκης, με την αμέριστη βοήθεια του Τούρκικου Προξενείου της Κομοτηνής και της Άγκυρας, να τερματίσει πρώτο σε Ροδόπη και Ξάνθη. Έτσι, πιθανότατα να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου για τη Θράκη μας, μετά από αυτά τα τραγικά εκλογικά αποτελέσματα. Ήδη, στην Τουρκία κόμματα και ΜΜΕ πανηγυρίζουν. Κοντολογίς, ο άχρηστος-μειοδότης Αντώνης Σαμαράς, άφησε τη Θράκη μας έρμαιο στα νύχια των «γκρίζων λύκων».
      Αλλά τι να πρωτοθυμηθούμε από τον Αντώνη Σαμαρά:
·         Ως υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Τζανετάκη, αλλά και ως υπουργός Εξωτερικών στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα κατά την περίοδο 1989-90, συμφώνησε όταν εδραιώθηκε η πρακτική των απευθείας αναθέσεων των ψηφιακών παροχών στον ΟΤΕ, από τις εταιρείες Siemens και Intracom.
·         Ξεσήκωσε έναν ολόκληρο λαό το ΄93, δήθεν για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και σήμερα ισχυρίζεται πως δικαιώθηκε, όταν είναι υπέρμαχος της διπλής ονομασίας, στη διένεξη με τη γείτονα χώρα.
·         Έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το ΄93, με την ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή Γιώργου Συμπιλίδη, για τις ψηφιακές παροχές του ΟΤΕ προς την Intracom και τη Siemens, μπρος στο διαφαινόμενο κίνδυνο, να πουληθεί ο ΟΤΕ στους Ιάπωνες (συμφωνία Μητσοτάκη-Μάνου) και μας έκατσε στο σβέρκο εκ νέου το ΠΑΣΟΚ.
·         Δεν στήριξε στα χρόνια της 10ετούς «πολιτικής του ερήμου» τη ΝΔ. Απεναντίας, συνεργάσθηκε και βοήθησε επιλογές και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.  Χαρακτηριστικά την Άνοιξη του 1995, με τη λήξη της δεύτερης προεδρικής θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν επίκειτο νέα εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου για να εκλέξει Πρόεδρο και να αποφύγει τις εκλογές διατηρώντας την κυβέρνησή του, χρειαζόταν τουλάχιστον 180 ψήφους από τους 300 της Βουλής. Ο τότε πρωθυπουργός ήρθε τελικά σε συμφωνία με την «Πολιτική Άνοιξη» με στόχο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρώην υπουργός Κωστής Στεφανόπουλος, με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και της ΠΟΛΑΝ, όπως και έγινε. Αυτό έφερε σε δύσκολη θέση τη ΝΔ και τον Πρόεδρό της Μιλτιάδη Έβερτ, οι οποίοι επιζητούσαν τη διεξαγωγή εκλογών, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τη ραγδαία πτώση της δημοτικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ο Μ. Έβερτ και πολλά στελέχη της ΝΔ, μετά την εκλογή Στεφανόπουλου, επιτέθηκαν με βαρύτατες εκφράσεις εναντίον του Σαμαρά.
            Ωστόσο, είναι χρήσιμο για όλους μας, να καταγράψω τι έλεγε ο αντιμνημονιακός Αντώνης Σαμαράς, προκειμένου να το συγκρίνουμε με το σήμερα και να διαπιστώσουμε, το μέγεθος της πολιτικής του αλητείας και συνάμα ανικανότητας: «Το λέω κατηγορηματικά, αποκλείω κάθε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Συγκυβέρνηση θέλουν τριών ειδών συμφέροντα. Πρώτον: Τη συγκυβέρνηση τη θέλει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ για να πέσει στα μαλακά και για να μην ψάξουμε τις τεράστιες ευθύνες τους που μας έφεραν στο μνημόνιο. Νομίζουν ότι θα γλυτώσουν, αλλά δε θα γλυτώσουν. Δεύτερον: Τη συγκυβέρνηση τη στηρίζουν, όλα εκείνα τα συμφέροντα και όλες εκείνες οι συντεχνίες που δε θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ελλάδα και όσο το ΠΑΣΟΚ είναι στα πράγματα, ακόμη και με δεύτερο ρόλο στην κυβέρνηση, έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Τρίτον: Τη συγκυβέρνηση τη θέλουν όλες αυτές οι δυνάμεις, μέσα και έξω από την Ελλάδα, που θέλουν μια κυβέρνηση αδύναμη και μια κυβέρνηση ελεγχόμενη. Δεν μπορούμε, φίλες και φίλοι, να βγούμε από την ύφεση, μαζί με εκείνους που μας έφεραν στην ύφεση. Δεν μπορούμε να πούμε την αλήθεια στο λαό, μαζί με εκείνους που κορόιδεψαν το λαό. Όσοι θέλουν συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, είναι για να μην αλλάξει τίποτα, για να διασωθεί αυτό που χρεοκόπησε και για να σωθούν εκείνοι που μας χρεοκόπησαν».   
            Συνεπώς,  πότε έλεγες αλήθεια Αντώνη Σαμαρά; Τότε ή σήμερα; Μήπως, τελικά είχε δίκιο ο Άδωνις Γεωργιάδης, όταν ανήκε ακόμη στο ΛΑΟΣ, και έλεγε για σένα: «Προφανώς ο άνθρωπος έχει πολιτική σκέψη νηπίου»;

            Κλείνοντας να πω, πως το μόνο «ατύχημα» είναι πως έχουμε ακόμη εσένα Πρωθυπουργό!!!  

ΧΑΪΛ ΤΣΙΠΡΕΡ

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει ο ιδρώτας από τα συρτοτσιφτετέλια και τα ζεϊμπέκικα της μεγάλης νίκης για πρώτη φορά των «αριστερών» και μια βόμβα μεγατόνων έσκασε από το στόμα του Τσίπρα... 

 
 
του ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΖΑΡΟΥ
 
Μεθυσμένος από την μεγάλη νίκη αλλά και από την σιγουριά για την τεράστια ανατροπή που πραγματοποιήθηκε δήλωσε:... «Ο υποψήφιος της μεγαλύτερης ομάδας, κ. Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ, θα πρέπει πρώτος να προσπαθήσει να συγκροτήσει την απαιτούμενη πλειοψηφία, ξεκινώντας διαπραγματεύσεις με τις άλλες πολιτικές ομάδες». Σεβόμενος την δημοκρατία και εφόσον το Λαϊκό Κόμμα του Γιούνκερ νίκησε στις Ευρωεκλογές, ο Γιούνκερ δικαιωματικά πρέπει να στηριχθεί για πρόεδρος της Κομισιόν, σύμφωνα με την λογική του Τσίπρα. 
 
Με αυτήν την λογική λοιπόν, του «αριστερού» Τσίπρα, ο φασίστας Γιούνκερ που δήλωσε τον Ιούλιο του 2011 ότι «η κυριαρχία της Ελλάδας πρέπει να περιοριστεί», ο ναζίστας που δήλωνε ότι «στην Ελλάδα πρέπει να εφαρμοστεί ο θεσμός Treuhand» (θεσμός που εφάρμοσε την δεκαετία ’90 η Δυτική Γερμανία κάνοντας πλιάτσικο στην Ανατολική Γερμανία), είναι ο σωστός άνθρωπος για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή λόγω δημοκρατίας. Είναι ο άνθρωπος που ο Αριστερός Τσίπρας θα διαπραγματευθεί ευρωπαϊκά ως εκπρόσωπος της αριστεράς της Ευρώπης αλλά χαμένος της εκλογικής μάχης.
 
Τι άλλο θέλεις, ρε αριστερέ ψηφοφόρε για να πειστείς ότι τα «καλά παιδιά» της δήθεν προοδευτικότητας κρύβουν μεγαλειώδη φιλοναζισμό στο τομάρι τους! 
 
Ο άνθρωπος της «ανατροπής» που ήταν αντίθετος με την Ευρώπη των Τραπεζών και των ιδιωτικών συμφερόντων τώρα με πρόσχημα την δημοκρατία, στηρίζει τον φασίστα και έναν από τους πρωτεργάτες όχι της Ευρώπης των Λαών αλλά της Ευρώπης των Τραπεζών. Στο τεφτέρι του Τσίπρα γράφτηκε το αποτέλεσμα της δημοκρατικής μάχης: «Λαοί-Τράπεζες: 0-100». 
 
Ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου των 450,000 κατοίκων θα έχει στόμα και θα μειώνει όποτε του γουστάρει την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας των 11,000,000 κατοίκων δημοκρατικά; Πάει καλά στα λογικά του ο κύριος Τσίπρας; Στην δημοκρατία που αναφέρεται έβαλε το ποσοστό του 60% των Ευρωπαίων που δεν συμμετείχαν στις εκλογές της Ναζιστικής ΕΕ; 
 
Με την λογική της δημοκρατίας του Σύριζα δεν παίζει κανέναν ρόλο ποιος ήταν και είναι ο νικητής, τι θέλει ο νικητής και με ποιους συνεργάζεται ο νικητής. Αν πάμε πιο πίσω θα δούμε ότι δημοκρατικά πήρε την εξουσία ο Χίτλερ στην Γερμανία. Και ο Χίτλερ, λοιπόν, καλά έκανε και έκανε ό,τι γούσταρε με το σκεπτικό του Τσίπρα. Δημοκρατικά κατακρεούργησε! 
 
Ο ίδιος ο Σαμαράς ως κομματικό παιδί του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που προΐσταται ο Γιούνκερ δεν πρόλαβε να πει συγχαρητήρια στον αρχηγό του, αντιθέτως ο Τσίπρας πρόλαβε να δώσει και συμβουλές προς το Ευρωκοινοβούλιο για στήριξη στον Γιούνκερ. Γιατί λοιπόν δεν στηρίζει ο Σύριζα και την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας του Σαμαρά; Άλλη η δημοκρατία στην Ελλάδα και άλλη στην Ευρώπη; Όχι βέβαια. Το σκεπτικό είναι ίδιο αλλά ο Σύριζα για έναν λόγο γεννήθηκε ως «Συνασπισμός» κάποια εποχή. Να παίξει το παιχνίδι του φιλοευρωπαϊσμού και αντιπατριωτισμού. Για τον λόγο αυτό αντιτίθεται πολιτικά στον Λαϊκοευρωπαίο Σαμαρά, αλλά προτιμά τον Λαϊκοευρωπαίο αφεντικό του Σαμαρά να δίνει εντολές για «περιορισμό της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας» ως νικητής. 
 
Ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς δεν σταμάτησε όμως την λογική του εκεί, αλλά προτείνει να καταστρατηγηθεί η Συνθήκη της ΕΕ με την οποία θα μπορούσε το Ευρωκοινοβούλιο να απορρίψει ακόμα και τον πρώτο εκλεγμένο δημοκρατικά στις ευρωεκλογές. Ακόμη και η ΕΕ είχε κατά νου ότι μπορεί κάποια στιγμή ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος να είναι ένας δεύτερος Χίτλερ που μόνο μη στηρίζοντάς τον θα ανακόπτονταν η πορεία του προς την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ο Τσίπρας δηλώνοντας ότι αυτό «δεν είναι ηθικό» γιατί «δεν είναι δημοκρατικό» προτείνει να καταργηθεί το μοναδικό όπλο της ΕΕ απέναντι σε έναν πραγματικό λαϊκοεθνικοευρωφασισμό. 
 
Το θέμα είναι πως εσύ «Έλληνα αριστερέ», συμφωνείς με όλα αυτά! Πως ακόμη δεν βλέπεις ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έγινε υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την «Ευρώπη των Λαών» αλλά ως ο Δούρειος Ίππος της ναζιστοευρώπης να μετατεθεί ως ανάχωμα της αριστεράς από την Ελλάδα σε ανάχωμα της Ευρώπης. 
 
Να προσέξει ο αγαπητός Λαφαζάνης, μην μπατάρει η αριστερή πλατφόρμα ξεμπροστιάζοντας την ναζιστοευρωπαϊκή σκέψη του αρχηγού του στους «αριστερούς» οπαδούς και ψηφοκουβαλητές. Να προσέξει γιατί άλλο δεκανίκι προσποιούμενο την αριστερά δεν υπάρχει στο σύστημα. Απόδειξη πως ούτε στην Ε.Ε των 28 κρατών υπήρχε άλλος αριστερός για την ηγεσία της Κονομισιόν εκτός του Τσίπρα. 
 
Η «Πρώτη Φορά Αριστερά» θα μπορούσε κάλλιστα να ερμηνευτεί πίσω από τα ζεϊμπέκικα και τους πανηγυρισμούς ως «Ο Ναζισμός ποτέ δεν πεθαίνει». Βρίσκει πάντα προσωπεία τα βαφτίζει ανάλογα με την εποχή αριστερά, σοσιαλδημοκρατικά, κεντρώα κ.λπ, συνεχίζοντας την κυριαρχία των ολίγων και ολίγιστων. 
 
Όσο για τους λαούς με άρτον και θεάματα πορεύονται στο διάβα της ιστορίας πληρώνοντας το τίμημα που τους αξίζει. Δημοκρατικά πάντα! 

Είναι δεδομένο πλέον πως ο Ερντογάν εξάγει την κρίση της Τουρκίας στο Αιγαίο


Του Σωτήρη Σιδέρη

Τούρκοι διανοούμενοι προ ημερών, σε Διεθνές Συνέδριο στη Ρόδο, κατήγγειλαν με σφοδρότητα τον πρωθυπουργό της χώρας τους, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για την κρίση που μαστίζει την τουρκική πολιτική σκηνή αλλά και την κοινωνία. 


Οικονομολόγοι από τη γειτονική χώρα δηλώνουν με βεβαιότητα ότι είναι θέμα χρόνου να ξεσπάσει οικονομική κρίση, ενώ διεθνολόγοι μιλούν για επικίνδυνη κατάρρευση του δόγματος της εξωτερικής πολιτικής των Νταβούτογλου – Ερντογάν.

Η ραγδαία αύξηση της έντασης στο Αιγαίο τις τελευταίες εβδομάδες, που κορυφώθηκε πριν από λίγα 24ωρα, όταν ο μισός τουρκικός στόλος έκανε… κρουαζιέρα στις Κυκλάδες, επιβεβαιώνει όχι μόνο τις εκτιμήσεις αυτές, αλλά παράλληλα, και την απαρασάλευτη στρατηγική της Άγκυρας για την αλλαγή του καθεστώτος του Αιγαίου.

Ιδιαίτερα ως προς την εξωτερική πολιτική, τούρκοι διπλωμάτες και αναλυτές, όπως και Έλληνες πανεπιστημιακοί, υποστηρίζουν ότι πρακτικά έχει καταρρεύσει οριστικά το νεο-οθωμανικό δόγμα του Αχμέτ Νταβούτογλου στο οποίο βασίστηκε η εξωτερική πολιτική της γείτονος τα τελευταία δέκα χρόνια και ότι συνολικά η Τουρκία βιώνει ισχυρούς τριγμούς, που καθιστούν αβέβαιη τόσο την ευρωπαϊκή προοπτική της όσο και την εν γένει στάση της όχι μόνο έναντι της Ελλάδας, αλλά και σε ολόκληρη την περιοχή.

Τούρκοι πανεπιστημιακοί: «Δικτάτορας ο Ερντογάν»
Σε όλα αυτά συνοψίζεται το πνεύμα του διαλόγου που έγινε το τριήμερο 15-17 Μαΐου, στη μεγαλύτερη συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων πανεπιστημιακών που έγινε ποτέ, στο πλαίσιο του Συνεδρίου με θέμα «Ευρω-μεσογειακές σχέσεις και η ευρύτερη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική: Πολιτική Οικονομία, ασφάλεια και διεθνείς σχέσεις μετά την «αραβική άνοιξη».
Το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο και το συνδιοργάνωσαν το Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, το Πανεπιστήμιο Αιγαίο της Σμύρνης, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Σμύρνης και το “Araid” πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Σαραγόσας.

Οι τούρκοι πανεπιστημιακοί άφησαν ουσιαστικά να εννοηθεί ότι ο Ταγίπ Ερντογάν έχει γίνει επικίνδυνος, έχοντας εξελιχθεί σε ένα κράμα νεοσουλτάνου και Μεσανατολίτη δικτάτορα. Αυτή η διολίσθηση του Ερντογάν σε μία άτακτη πολιτική και στο εσωτερικό της χώρας του και στο εξωτερικό, τον καθιστά απειλή για την περιοχή, πρώτα και κύρια δε, για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Υπάρχουν, ωστόσο, συγκεκριμένες διπλωματικές και στρατιωτικές παράμετροι που καθορίζουν την στάση της Άγκυρας έναντι της Ελλάδας, και σε αυτές έχουν διαχρονική σταθερότητα και αφορούν στην αναθεωρητική πολιτική στο Αιγαίο. Απλώς, τα εσωτερικά προβλήματα και αδιέξοδα οξύνουν τα προβλήματα αυτά και καθιστούν την συμπεριφορά των κυβερνήσεων πιο επικίνδυνη.

Αιγαίο: Αναθεώρηση του status quo με την ανοχή της Αθήνας
Τίποτα, λοιπόν, δεν είναι τυχαίο. Η Τουρκία τις τελευταίες εβδομάδες εφαρμόζει στο Αιγαίο μία άλλη πτυχή της εξωτερικής της πολιτικής, που βασίζεται στον συνδυασμό της στρατιωτικής ισχύος και της αναθεώρησης του status quo και η οποία συνολικά έχει χαρακτηριστεί ως στρατηγική της έντασης, με στόχο να «θυμίζει» στην Ελλάδα τις τουρκικές αξιώσεις έναντί της.

Στον εναέριο χώρο του Αιγαίου έγιναν και γίνονται ιδιαίτερα σκληρές αερομαχίες, καθώς η ελληνική στρατιωτική ηγεσία θεωρεί ότι η Τουρκία με τις προκλήσεις της έχει περάσει «κόκκινες γραμμές» που δεν γίνονται αποδεκτές. Παράλληλα, θεωρείται βέβαιο ότι η Άγκυρα θα κλιμακώσει την τακτική των ερευνών εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, επιδιώκοντας τη δημιουργία τετελεσμένων. Σημειωτέον ότι η Τουρκία έχει προγραμματίσει επιστημονικές έρευνες μέχρι τις 15 Ιουνίου, χωρίς να έχει ζητήσει σχετική άδεια από την Ελλάδα. Νομικές πηγές επισημαίνουν ότι αν είχε οριοθετηθεί η ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, δεν θα υπήρχε λόγος να ζητηθεί άδεια. Επειδή όμως αυτό δεν συμβαίνει και καθώς η καχυποψία είναι ισχυρότερη από τις δημόσιες ή διπλωματικές διαβεβαιώσεις, κύκλοι του ΥΠΕΞ επισημαίνουν την προσπάθεια της Άγκυρας να αγνοήσει την Ελλάδα.

Σε πολιτικό επίπεδο, η ελληνική κυβέρνηση τηρεί χαμηλούς τόνους, όχι γιατί αυτό είναι το σχέδιο, αλλά διότι πάντα αυτό συμβαίνει, κρατά, δηλαδή, παθητική στάση. Οι δε συνεννοήσεις σε διπλωματικό επίπεδο που έγιναν τις προηγούμενες ημέρες, -και μάλιστα στο υψηλότερο υπηρεσιακό επίπεδο- συνήθως λειτουργούν «πυροσβεστικά» για λίγα εικοσιτετράωρα και η ένταση επανέρχεται ελλείψει πολιτικής στρατηγικής αλλά και επειδή η Τουρκία δεν αλλάζει το σχέδιό της.

Ανώτατοι αξιωματικοί στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και διπλωμάτες στο υπουργείο Εξωτερικών, επιχειρούν να αναλύσουν την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας, που κλιμακώνεται διαρκώς. Ανεξάρτητα από τις επιμέρους εκτιμήσεις και διαφοροποιήσεις, το κοινό συμπέρασμα είναι ότι η Τουρκία έχει εισέλθει σε μεγάλη κρίση στρατηγικής, που καθοδηγείται από την προβληματική και απρόβλεπτη συμπεριφορά του Ερντογάν, ενώ και άλλοι κύκλοι εξουσίας, όπως ο στρατός που ανασυγκροτείται, δεν φαίνεται να έχουν διαφορετικές επιλογές –τουλάχιστον όχι ορατές- έναντι της χώρας μας.

Το τελευταίο διάστημα, και σίγουρα και το επόμενο, δημιουργούνται δύο μέτωπα στο Αιγαίο και λανθασμένα ορισμένα ΜΜΕ θεωρούν τη στρατιωτική πτυχή πιο σημαντική. Πιο θορυβώδης είναι, πιο σημαντική όχι, υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι δεν θα προκύψει θερμό επεισόδιο.
Το ένα μέτωπο όντως σχετίζεται με τις στρατιωτικές ασκήσεις, τις μεθοδευμένες κινήσεις των Τούρκων ψαράδων με τη στήριξη του Λιμενικού, π.χ. στη βραχονησίδα Ζουράφα, τις πτήσεις πάνω από νησιά κ.λ.π., με στόχο την καλλιέργεια έντασης μέσω της ισχύος.
Το δεύτερο, και, κατά την άποψή μας, πιο δύσκολο αλλά και προκλητικό μέτωπο είναι τα συνεχή προγράμματα ερευνών που εφαρμόζει η Άγκυρα είτε με το «Πϊρι Ρέις» είτε με το «Μπαρμπαρός», που εισέρχονται στην ελληνική υφαλοκρηπίδα χωρίς άδεια φυσικά, σε μία προφανή προσπάθεια να δημιουργήσουν «τεχνικά» τετελεσμένα, τα οποία μεταφέρουν στη διπλωματία και τις Ένοπλες Δυνάμεις τους «για τα περαιτέρω».

Ο απρόβλεπτος «σουλτάνος» και ο ρόλος ΗΠΑ και ΕΕ
Η αναβολή έπειτα από διπλωματική παρέμβαση των ερευνών του «Πϊρι Ρέις» μεταξύ Λήμνου και Σαμοθράκης, που είχαν προγραμματιστεί για την προηγούμενη εβδομάδα –συγκεκριμένα για τις 20 Μαΐου-, δεν αναιρεί τον τουρκικό σχεδιασμό.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η Άγκυρα θα κλιμακώσει την τακτική των ερευνών και στο Βόρειο Αιγαίο και στο Καστελλόριζο, και στην Κύπρο. Κατά την εκτίμηση των διπλωματικών και στρατιωτικών πηγών, κύκλοι της γείτονος πιστεύουν ότι η ένταση στις σχέσεις Ρωσίας – Δύσης, η αγωνιώδης προσπάθεια της Ευρώπης να εξασφαλίσει εναλλακτικές πηγές ενέργειας, η ανάθεση του ρόλου της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και η κρίση στην ΕΕ συνιστούν ευκαιρία για την Τουρκία προκειμένου να εδραιώσει τις διεκδικήσεις της, να επωφεληθεί από την κρίση και, δημιουργώντας «τεχνικά» ή και στρατιωτικά τετελεσμένα, να σύρει την Ελλάδα σε συνολική διαπραγμάτευση.

Ο ρόλος του τούρκου πρωθυπουργού είναι προφανώς πολύ σημαντικός, αλλά το εφαλτήριο της ανάλυσης διπλωματών και κυβερνητικών, όπως και άλλων κομματικών παραγόντων στην χώρα μας, είναι λανθασμένο. Ο κ. Ερντογάν έχει πράγματι πάρα πολλά προβλήματα, έχει γίνει απρόβλεπτος, αναζητεί μία θέση στην Ιστορία, είναι εξουσιομανής, αλλά μέχρι εκεί. Διότι εκεί που τελειώνει η αλαζονεία του Ερντογάν αρχίζει μία πολιτική δεκαετιών στο Αιγαίο. Κι αυτό γιατί ο τούρκος πρωθυπουργός δεν δημιουργεί τεχνητή κρίση στο Αιγαίο εκ του μη όντος, ώστε να απαλλαγεί από τα προσωπικά και πολιτικά του προβλήματα, αλλά «πατάει» σε μία ήδη προ ετών δημιουργηθείσα κατάσταση και διεκδικεί ό,τι διεκδικούσαν ο Ετσεβίτ, ο Γιλμάζ, η Τσιλέρ και το στρατιωτικό κατεστημένο στο Αιγαίο, διεκδικήσεις που ουδέποτε αντιμετώπισε αποτελεσματικά το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας.

Κατά συνέπεια, η νέα ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έχει όλα τα χαρακτηριστικά μίας κρίσης. Δηλαδή των ιδιαίτερα οξυμένων εσωτερικών προβλημάτων της Τουρκίας και του Ερντογάν προσωπικά, αλλά και της γεωπολιτικής αστάθειας που έχει προκληθεί με επίκεντρο την Ουκρανία. Ωστόσο, το σταθερό υπόβαθρο των τουρκικών διεκδικήσεων είναι που γεννά ανησυχία. Σε αυτό το σκηνικό, με τα έντονα στρατιωτικά και διπλωματικά χαρακτηριστικά, η ελληνική κυβέρνηση αναζητεί έξωθεν στηρίγματα προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Πρώτα και κύρια, οι ΗΠΑ, που κυριαρχούν πλέον και διπλωματικά στην Ευρώπη, ενορχηστρώνουν την παρουσία τους στην περιοχή, προωθώντας, φυσικά, τα αμερικανικά συμφέροντα, με άγνωστες όμως προς το παρόν τις ιδιαίτερες πτυχές των παρεμβάσεων αυτών, δηλαδή, με ποια ανταλλάγματα.

Οι αμερικανοί είναι παγκόσμιοι επιδιαιτητές και αποτελεί μείζον ερώτημα πως θα επιχειρήσουν να διευθετήσουν το σκηνικό. Στην ένταση μεταξύ Κίνας και Βιετνάμ ή Κίνας και Ιαπωνίας, που έχουν ομοιότητες με την ένταση στο Αιγαίο, η Ουάσινγκτον στηρίζει το Βιετνάμ ή το Τόκιο, ωστόσο με προσοχή. Στο Αιγαίο όμως, που έχει να κάνει με εταίρους της στο ΝΑΤΟ, με την Ελλάδα και την Τουρκία να ανήκουν σαφώς στη ζώνη επιρροής τους, είναι διαφορετικά τα πράγματα. Είναι επίσης ιστορικά επιβεβαιωμένο ότι η Τουρκία πάντα είχε τη δυνατότητα, είτε με την ανοχή των ΗΠΑ είτε με τη συγκατάθεσή τους, να κινείται σχετικά αυτόνομα, προκαλώντας προβλήματα σε Ελλάδα και Κύπρο.

Ερωτήματα, όμως, και μάλιστα έντονα, προκαλεί η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έναντι της γείτονος. Στην πραγματικότητα, η μετάλλαξη του Ερντογάν σε κοινοβουλευτικό δικτάτορα θα έπρεπε ήδη να έχει ωθήσει τις Βρυξέλλες στην επιβολή ποινών, στην καλύτερη περίπτωση στην διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Τίποτε όμως δεν συμβαίνει και ο τούρκος πρωθυπουργός απολαμβάνει όλες τις τιμές σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, χωρίς να τον ενοχλεί κανείς επί της ουσίας.
Στην πολιτική αυτή όμως έχει συμβάλλει και η Ελλάδα, η οποία επιμένει στην (απόλυτα λανθασμένη) πολιτική της άνευ όρων στήριξης της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή της προοπτική. Έτσι, ο Ταγίπ Ερντογάν συνεχίζει την πολιτική των εντάσεων, εσωτερικών και εξωτερικών, ενώ οι προκλήσεις για την Τουρκία μεγαλώνουν.

Η Ελλάδα, χωρίς ηγεσία, χωρίς συμμαχίες, χωρίς δόγμα και χωρίς σχέδιο, έχει εναποθέσει την οικονομική της κυριαρχία στις Βρυξέλλες, τη διπλωματική στην Ουάσινγκτον και πορεύεται χωρίς πυξίδα προς τις περιπέτειες που έχει μπροστά της…


epikaira.gr


Ξεκίνησε η νέα αποστασία. Διαλύουν Κουβέλη-Καμμένο

Ξεκίνησε η νέα αποστασία
Στόχος να βγάλουν Πρόεδρο και να παραμείνει η κυβέρνηση των κατακτητών άλλα δύο χρόνια
ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΗ η τρόικα και οι μαριονέτες της στην Ελλάδα από τη νίκη του Αλέξη Τσίπρα στις ευρωεκλογές, στήνουν τώρα σκηνικό εκτροπής, προκειμένου να αποφύγουν την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία και τη συντριβή των μνημονιακών κομμάτων.
Στην κατεύθυνση αυτή στήνουν σκηνικό νέας αποστασίας, διαλύοντας τα κόμματα του Πάνου Καμμένου και του Φώτη Κουβέλη, για να εξασφαλίσουν αποστάτες βουλευτές και για να απαιτήσουν τον απαραίτητο αριθμό για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, που θα επιτρέψει στα κόμματα του μνημονίου και στην τρόικα, να κυβερνήσουν για δύο ακόμα χρόνια, λεηλατώντας το δημόσιο πλούτο και ολοκληρώνοντας το έγκλημα σε βάρος του λαού και της χώρας. Το σκηνικό εκτροπής που στήνει ο κυβερνητικός συνασπισμός, μαζί με τις δυνάμεις της διαπλοκής που έχουν τεθεί στην υπηρεσία της τρόικας, παραπέμπει στις μαύρες μέρες του ’65 που οδήγησε τελικά τη χώρα στη Χούντα και την Κυπριακή τραγωδία.
Άρχισε η… «μεταγραφική» περίοδος για ορισμένους βουλευτές οι οποίοι το τελευταίο διάστημα έχουν αναπτύξει έντονη κινητικότητα, προκειμένου να προσφέρουν την ψήφο τους – με το αζημίωτο προφανώς – για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και έτσι να μπλοκαριστεί η προσφυγή στις εκλογές! Πρωταγωνιστές των φυγόκεντρων τάσεων από τα μικρά κόμματα είναι ορισμένοι βουλευτές των ΑΝΕΛ και της ΔΗΜΑΡ, ενώ άλλα μικρότερα σχήματα με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, παζαρεύουν τη συμμετοχή στον κυβερνητικό σχηματισμό με αντάλλαγμα υπουργεία.
Είναι τέτοια η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, που δεν επιτρέπει στο δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλο να προχωρήσουν σε ανασχηματισμό. Γιατί προκειμένου να ικανοποιήσουν όλες τις απαιτήσεις της μεταγραφικής περιόδου, θα πρέπει να… διπλασιάσουν τα υπουργεία! Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές, ενώ η ομάδα των ανεξάρτητων βουλευτών η οποία αυξάνει θεαματικά τη δύναμή της πάει να καταστεί ρυθμιστής.
Μετά τον κ. Καπερνάρο, που ανακοίνωσε χθες την ανεξαρτητοποίησή του, αναμένεται να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο και τρεις βουλευτές του κόμματος του Φώτη Κουβέλη.
Ήδη βρίσκονται σε φάση διαπραγμάτευσης με τον Αντώνη Σαμαρά για τη συμμετοχή τους στο νέο κυβερνητικό σχήμα, ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι αυτός που θα αποφασίσει τους όρους του συμβολαίου, αφού δεν αποκλείεται οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ που αυτομολούν να παρκάρουν προσωρινά στο ΠΑΣΟΚ, αφού χρειάζονται ένα κεντροαριστερό άλλοθι. Το μεταγραφικό παιχνίδι αναμένεται να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αποτελεί το έσχατο όριο εξευτελισμού του πολιτικού προσωπικού που οδήγησε τη χώρα στη χρεωκοπία.
Οι παλιές μεγάλες παρατάξεις που κατάντησαν μικρά κόμματα της συμφοράς και έχουν απολέσει τον κόσμο και την αξιοπιστία τους, έχουν χάσει και κάθε ηθικό στοιχείο που είναι απαραίτητο για τον πολιτικό μας πολιτισμό.
Ακολουθούν πλέον πρακτικές ποδοσφαιρικών ομάδων Β΄Εθνικής και επιδίδονται στο μεταγραφικό παιχνίδι χωρίς καμία πολιτική και ηθική αναστολή.
Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης είναι να εκπέσει το πολιτικό επίπεδο και στη θέση του να διαμορφωθεί ένα ιδιότυπο νταραβέρι, με συναλλαγές και παρασκήνιο το οποίο βρωμάει από μακριά και αναδύει επικίνδυνη μπόχα και δυσοσμία.
Το μεγάλο παζάρι του ανασχηματισμού απασχόλησε χθες τους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο. Στη συνάντηση συζητήθηκε τόσο η ποσόστωση των δύο κομμάτων στις υπουργικές καρέκλες, όσο και τις θέσεις που πρόκειται να δοθούν σε βουλευτές που θα αποστατήσουν. Το μόνο που δεν συζήτησαν ήταν η φυσιογνωμία και η πολιτική που θα ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση.
Βέβαια κάτι τέτοιο είναι περιττό, αφού έτσι κι αλλιώς η στρατηγική και οι αποφάσεις καθορίζονται αποκλειστικά από την τρόικα και τους δανειστές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ξένοι τοκογλύφοι απαίτησαν από τους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο, να εξασφαλίσουν πρώτα τον απαραίτητο αριθμό βουλευτών για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και στη συνέχεια να πάρουν αποφάσεις για το νέο κυβερνητικό σχήμα. Γιατί χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η ετοιμόρροπη έτσι κι αλλιώς συγκυβέρνηση, δεν θα έχει διάρκεια και προοπτική και θα υποστεί συντριβή στις εκλογές.

Μητρόπουλος: Ήρθε ο παντεπόπτης απεσταλμένος του ΔΝΤ για τις περικοπές στις συντάξεις


Μητρόπουλος: Ήρθε ο παντεπόπτης απεσταλμένος του ΔΝΤ για τις  περικοπές στις συντάξεις

Με μια σκληρή δήλωση ο Αλέξης Μητρόπουλος επιτίθεται στην κυβέρνηση για την έλευση του ειδικού απεσταλμένου του ΔΝΤ που ήρθε με μοναδικό σκοπό να επιβλέψει επί τόπου τις περικοπές τη διαδικασία κατάργησης των επικουρικών συντάξεων από 1-7-2014 και τη διαδικασία κρατικής εγγύησης μόνο της βασικής σύνταξης από 1-1-2015!
«Παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις της, η μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εμπαίζει απροκάλυπτα τους Έλληνες συνταξιούχους και ασφαλισμένους» τονίζει ο Αλέξης Μητρόπουλος.
Η δήλωση του Αλ. Μητρόπουλου, Βουλευτή Αττικής και υπεύθυνου Τομέα Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ:
«Με απόφαση της μνημονιακής κυβέρνησης στις 8-5-2014, ο τεχνοκράτης του ΔΝΤ Peter Ratcliffe ορίστηκε Επίτροπος της Τρόικα στα Ελληνικά Ασφαλιστικά Ταμεία, μετά από συμφωνία της μνημονιακής κυβέρνησης και της Τριαρχίας των δανειστών! Τοποθετήθηκε ήδη σε πλήρως οργανωμένο γραφείο στο Υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης.
Κύριο καθήκον του ειδικού εμπειρογνώμονα του ΔΝΤ θα είναι η παρακολούθηση της διαδικασίας κατάργησης των επικουρικών συντάξεων με την εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος-βιωσιμότητας των Ταμείων από 1-7-2014, καθώς επίσης και η πιστή εφαρμογή του μνημονιακού νόμου (ν. 3863/2010), που ορίζει ότι από 1-1-2015 το κράτος θα εγγυάται μόνο τη βασική σύνταξη που ανέρχεται σήμερα στα 360 ευρώ.
Έτσι, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις της, η μνημονιακή κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εμπαίζει απροκάλυπτα τους Έλληνες συνταξιούχους και ασφαλισμένους. Προετοιμάζεται να εφαρμόσει τους σκληρούς ασφαλιστικούς νόμους (ν. 3863/2010, 4093/2012 κ.ά.) στο πεδίο των συντάξεων.
Είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει τον ελληνικό λαό ότι μετά τις τριπλές εκλογές της 25ης Μαΐου 2014 η κυβέρνηση θα κλιμακώσει την εφαρμογή των πιο σκληρών μνημονιακών συστημάτων που έχουν ψηφιστεί, βάσει της ρήτρας της διαρκούς ανταγωνιστικής υποτίμησης όλων των παροχών του Κοινωνικού Κράτους.
Το πρώτο βήμα έγινε ήδη με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου 2015-2018 (ν. 4263/2014), σύμφωνα με το οποίο οι κοινωνικές δαπάνες του Ελληνικού Κράτους το 2018 θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις αντίστοιχες της Βουλγαρίας!
Έτσι η κυβέρνηση μετεκάλεσε, σύμφωνα με δέσμευσή της με την Τριαρχία των δανειστών, και τοποθέτησε ως πανεπόπτη-παρατηρητή όλων των Ασφαλιστικών Ταμείων τον κ. Peter Ratcliffe, προκειμένου να προβεί σε περικοπές των συνταξιοδοτικών δαπανών που θα συνεπιφέρουν δραματικές μειώσεις όλων των συντάξεων των Ελλήνων ασφαλισμένων.
Η ρήτρα του μηδενικού ελλείμματος για τα Επικουρικά Ταμεία και η εγγύηση του κράτους μόνο της βασικής σύνταξης από 1-1-2015 (που ανέρχεται σήμερα στα 360 €), δημιουργούν εκρηκτικό τοπίο και θα περιαγάγουν αφενός μεν τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων συνταξιούχων κάτω από το όριο της φτώχειας, και αφετέρου τα Ασφαλιστικά Ταμεία κάθε είδους χωρίς αποθεματικά.
Με τις διαρκείς ελαττούμενες εισροές εισφορών και τη διαρκώς μειούμενη κρατική επιχορήγηση, η μνημονιακή κυβέρνηση με την πολιτική της σκοπεύει να καταντήσει τα Ασφαλιστικά Ταμεία θλιβερά και καθημαγμένα φιλανθρωπικά ιδρύματα!
Οι περήφανοι Έλληνες συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι, όμως, δεν θα το επιτρέψουν!»

 tribune.

Έφυγε σιωπηλός ο ναύαρχος. Ποτέ δεν αποκάλυψε τι ήξερε ο Παπανδρέου για τον ρόλο Σημίτη και τα πετρέλαια


Σε ηλικία 82 ετών απεβίωσε  ο Λεωνίδας Βασιλικόπουλος. Ο άνθρωπος που δεν μίλησε τιμώντας μεν τον όρκο του, αλλά άφησε τον Σημίτη να καταστρέψει την Ελλάδα.
Ο ναύαρχος Λεωνίδας Βασιλικόπουλος υπήρξε Επίτιμος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ) και πρώην Διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ). Φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Βασιλικόπουλος παραγκωνίστηκε επί Κώστα Σημίτη.
Επί Χούντας, εξελίχθηκε στον «μεγάλο μπελά» των Συνταγματαρχών, και η αντιστασιακή του δραστηριότητα περιλάμβανε βομβιστικές επιθέσεις και συμμετοχή στο Κίνημα του Ναυτικού για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Ως Αρχηγός ΓΕΝ (1986-1989) αντιμετώπισε με επιτυχία τους Τούρκους στην κρίση του 1987, με την κινητοποίηση του Πολεμικού Ναυτικού να οδηγεί στην αποτροπή των τουρκικών σχεδίων για πετρελαϊκές έρευνες στο Αιγαίο. 
Ως Διοικητής της ΕΥΠ (1993-1996) στήριξε τους Σέρβους στη Βοσνία, αύξησε τη συνεργασία των υπηρεσιών Ελλάδας-Κύπρου και παρείχε έγκαιρα σωστές πληροφορίες στην κρίση των Ιμίων, οι οποίες όμως αγνοήθηκαν από τον Κώστα Σημίτη, που αρνήθηκε να συναντηθεί μαζί του.Επίσης, ήρθε σε σύγκρουση με τους συνδικαλιστές της Υπηρεσίας επιβάλλοντάς τους κυρώσεις, καθώς θεωρούσε βλαβερή τη δραστηριότητά τους.
Ο Λεωνίδας Βασιλικόπουλος γεννήθηκε το 1932 και αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1954. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Ναυτική Σχολή Πολέμου, στη Σχολή Εθνικής Άμυνας και στη Σχολή Επιτελών του ΝΑΤΟ.
Το 1966, επί κυβέρνησης των αποστατών, αποστρατεύτηκε από το Πολεμικό Ναυτικό γιατί παντρεύτηκε τη Νότα Ηλιοπούλου, πατέρας της οποίας ήταν ο πρώην βουλευτής της Αριστεράς Σταύρος Ηλιόπουλος.
Με το ξεκίνημα της Χούντας των Συνταγματαρχών, γίνεται «ο μεγάλος μπελάς» για το καθεστώς. Ήταν στέλεχος των αντιστασιακών οργανώσεων «Φιλική Εταιρεία» και«Ελεύθεροι Έλληνες», και διατηρούσε επαφές και με την «Ελληνική Αντιδικτατορική Νεολαία». Ο Βασιλικόπουλος πήρε μέρος σε δυναμικές ενέργεις κατά της δικτατορίας, πραγματοποιώντας βομβιστικές επιθέσεις και συμμετέχοντας στο Κίνημα του Ναυτικού για την ανατροπή του καθεστώτος.Για τη δράση του αυτή, φυλακίστηκε και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας επανήλθε στο Πολεμικό Ναυτικό και υπηρέτησε, μεταξύ άλλων, ως Διοικητής στολίσκου ναρκοπολέμου, Διευθυντής Β” Κλάδου του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, Διοικητής Ναυτικής Εκπαίδευσης και Αρχηγός Στόλου. Στις 22 Δεκεμβρίου του 1986 επελέγη Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού από το ΚΥΣΕΑ, και παρέμεινε στην ηγεσία του Ναυτικού ως τις 17 Ιουλίου 1989. Η επιλογή του ως Αρχηγού ΓΕΝ έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από την Αριστερά αλλά προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στις δεξιές εφημερίδες που έγραψαν ότι ο Βασιλικόπουλος κινείται ιδεολογικά «αριστερότερα του ΠΑΣΟΚ».Ο Βασιλικόπουλος επαινέθηκε για τους χειρισμούς του στην κρίση του Μαρτίου του 1987, όταν η αποτελεσματική και αποφασιστική κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων, κυρίως του Ναυτικού, οδήγησε στην ματαίωση των πετρελαϊκών ερευνών του τουρκικού σκάφους «Χόρα» στο Αιγαίο Πέλαγος.Αποστρατεύτηκε το καλοκαίρι του 1989.
Τον Οκτώβριο του 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου τον διόρισε Διοικητή της ΕΥΠ. Α” Υποδιοικητής ανέλαβε ο Υποστράτηγος Χρήστος Δενδραμής. Ο Βασιλικόπουλος ανέπτυξε σημαντικό δίκτυο πληροφοριών και στα Βαλκάνια στήριξε τους Σέρβους στη Βοσνία, είχε σκληρή αντιτουρκική στάση και αύξησε τη συνεργασία των υπηρεσιών Ελλάδας-Κύπρου (σ’αυτό βοήθησε και το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα που δημιουργήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Γλαύκο Κληρίδη).
Κατά την κρίση των Ιμίων η ΕΥΠ παρείχε έγκαιρα σωστές πληροφορίες: O σταθμός της ΕΥΠ στην Αλεξανδρούπολη είχε εντοπίσει εντολές του τουρκικού Αρχηγείου Στόλου προς δύο περιπολικά το απόγευμα της 29ης Ιανουαρίου. Η εντολή ήταν να πλησιάσουν και στις δύο βραχονησίδες και να ελέγξουν αν και πού υπάρχουν Έλληνες κομάντος, αλλά και Ελληνική σημαία. O κυβερνήτης του ενός περιπολικού ρωτήθηκε μάλιστα επίμονα από το κέντρο κατά πόσο θα μπορούσε να διαπιστώσει την τακτική κατάσταση κατά τη διάρκεια της νύχτας και με δεδομένες τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν. Η σχετική συνομιλία μεταφράστηκε και στάλθηκε στην κεντρική υπηρεσία της ΕΥΠ στις 29 Ιανουαρίου. Από εκεί στάλθηκε από τον απόρρητο τηλέτυπο στο Κέντρο Επιχειρήσεων του ΓΕΝ. Οι πληροφορίες αυτές δεν αξιοποιήθηκαν από την κυβέρνηση.
 
 
…σε μια σκηνή ακάθαρτη και οι πιο μικροί άνθρωποι μπορούν να παίξουν τους πιο μεγάλους ρόλους.
Αύγουστος 1995. Ο τότε Αρχηγός της ΕΥΠ, Ναύαρχος κ. Βασιλικόπουλος, παραδίδει έναν φάκελλο στον Ανδρέα Παπανδρέου. Μέσα στον φάκελλο υπήρχε ένας χάρτης.
“Πρόεδρε, Αμερικανικος δορυφόρος εντόπισε μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και υδρογονανθράκων στο Αιγαίο”.
Η σημείωση εκτείνετο από την Κάρπαθο εως την Γαύδο και συμπεριλάμβανε μία “ασήμαντη” περιοχή όπου λίγο αργότερα έμελλε να γίνει διάσημη: Τις βραχονησίδες “Ίμια”.”Προάγγελος γεγονότων, πρέπει να οργανωθούμε” ήταν η αντίδραση του Ανδρέα. “Εάν εμείς το μαθαίνουμε τώρα, οι Τούρκοι το γνωρίζουν εδώ και εβδομάδες” συμπλήρωσε.
Μέσα στον φάκελλο επίσης υπήρχαν έγγραφα που αφορούσαν τον τότε υπουργό βιομηχανίας, Κώστα Σημίτη.
Λίγες ημέρες μετά, στο πλαίσιο της 60ης Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Κάρολος Παπούλιας συναντώνται με τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών Αντρέι Κόζιρεφ. Το θέμα της συνάντησης ήταν η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης (!!!). Ανακοινώθηκε ότι τα δυο μέρη έχουν καταλήξει σε οριστική συμφωνία, όμως η έναρξη των έργων είναι θέμα των κατασκευαστικών εταιρειών.
Στην ομιλία του στην ΔΕΘ, ο Ανδρέας Παπανδρέου κάνει λόγο για επερχόμενο θερμό επεισόδιο με την Τουρκία. Αυτή η αναφορά πεφτει σαν κεραυνός εν αιθρία αφού οι σχέσεις των δύο χωρών διένυαν μία από τις ομαλότερες περιόδους της ιστορίας εκείνη την περίοδο.
Στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, καρατομεί τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος υποβάλλει την παραίτηση του και από το εκτελεστικό γραφείο στις 11 Σεπτεμβρίου.
 
 
Λίγους μήνες μετά, τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 1996 ο Ανδρέας Παπανδρέου συντάσσει την επιστολή παραίτησης του μέσα στο Ωνάσειο όπου νοσηλευόταν, υπό καθεστών πιέσεων, μεταξύ των οποίων και της επιμονής του γιού του, Γεωργίου τότε υπουργού παιδείας.Ενδεικτικά τα σχόλια κάποιων “ξένων”: “Μετά την επανεκλογή του, το 1993, κατηγορείται πως αναγορεύθηκε σε «πρωταθλητή της εθνικιστικής αδιαλλαξίας και της “υπεράσπισης του ελληνισμού και της ορθοδοξίας”!! Εθνικιστές Τάσο μου, εθνικιστές.
Αντικαταστάτης του εκλέχθηκε εσπευσμένα από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στις 18 Ιανουαρίου του 1996 ο …Κώστας Σημίτης!
Λίγες ημέρες μετά, σαν έτοιμοι από καιρό οι Τούρκοι ξεκινούν το θερμό επεισόδιο στα Ίμια. Λες και γνώριζαν την έλευση του “δυναμικού” Σημίτη, ώστε να ξεκινήσουν την ενέργεια που οδήγησε στην δημιουργία γκρίζων ζωνών στην περιοχή που όπως είδαμε, οι “ευχαριστούμε την κυβέρνηση τους” ΗΠΑ γνώριζαν για το κοίτασμα. Να γιατί δεν μιλούν για ΑΟΖ στο Αιγαίο…
Ο Ανδρέας Παπανδρέου έδινε την μάχη για τη ζωή, την οποία κέρδισε προσωρινά στις 22 Μαρτίου του 1996. Οι γκρίζες ζώνες ήταν ήδη γεγονός, ο ανεκδιήγητος Μπέρνς είχε δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζουν (οι ΗΠΑ) Ελληνική κυριαρχία στα “Καρντάκ”. Ο Γεράσιμος Αρσένης δηλώνει σιβυλλικά: ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα στείλει το μήνυμά του όταν έρθει η ώρα, αναφερόμενος στην πρόσφατη εθνική απώλεια.
Το 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ήταν αυτό που θα έκρινε την διαδοχή στην ηγεσία του κόμματος. Εκεί ο λόγος του Ανδρέα Παπανδρέου, θα ήταν καταλυτικός για τις εξελίξεις. Είχαμε μπει στον Ιούνιο. Στο τέλος του μήνα θα κρινόταν η τύχη του κόμματος και όπως δείχνουν τα σημερινά γεγονότα, ολόκληρης της χώρας.
Ο Ανδρέας έχει αποφασίσει να μιλήσει και να αποτρέψει αυτό που εξύφαιναν οι “σύμμαχοι”. Κλίντον και Γερμανοί χέρι – χέρι από τότε, όπως και τώρα. Καλεί τον Αντώνη Λιβάνη στο σπίτι του στην Εκάλη για να γίνει το σκαρίφημα και να συγκεντρωθούν τα στοιχεία πάνω στα οποία θα γινόταν η ομιλία που θα άλλαζε τον ρου της ιστορίας. Είναι 22 Ιουνίου του 1996.
8 το απόγευμα, ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει ολοκληρώσει την ομιλία και ο Νίκος Αθανασάκης την έχει δακτυλογραφήσει στον υπολογιστή του σπιτιού της Εκάλης, ο Λιβάνης έχει ήδη αποχωρήσει. Στο σπίτι παρέμειναν ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης όπου συνέφαγαν, τους οποίους ο Ανδρέας Παπανδρέου χαιρέτησε δια χειραψίας (!) όταν το δείπνο ολοκληρώθηκε.
Ήταν μία πύρινη ομιλία. Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από τα “Bullet Points” του προσχεδίου. Μία ομιλία με τρανταχτές αποκαλύψεις, μία κατάθεση ζωής που θα άλλαζε το πολιτικό κατεστημένο, μέρος του οποίου ήταν για δεκαετίες και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μα κυρίως, ήταν μία ομιλία για το μέλλον της χώρας και όσων το επιβουλεύοντο.Φανταστείτε έναν Ανδρέα υποβασταζόμενο στο συνέδριο να αποκάλυπτε σχέδιο εκποίησης της χώρας κατονομάζοντας συνεργάτες εντός του κινήματος…
Εκεί λοιπόν, επενέβει η μοίρα που έπαιξε ένα τραγικό παιχνίδι. 8 η ώρα το απόγευμα η ομιλία είναι έτοιμη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κοιμόταν, ο Νίκος Αθανασάκης με τον Τηλέμαχο Χυτήρη καθόντουσαν στην βεράντα της βίλας παρότι η ώρα ήταν περασμένη, προφανώς μαγεμένοι από την όμορφη καλοκαιρινή νύχτα.
1 τα ξημερώματα, βγαίνει η νοσοκόμα που παρακολουθούσε τον πρόεδρο και τους ανακοινώνει ότι υπήρχε πρόβλημα. Αμέσως καλούν τον Κρεμαστινό που καταφτάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, όμως ήταν ήδη αργά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν νεκρός.
Στο ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη αναφέρει: ” Περί ώραν 1,30 ο πρόεδρος Ανδρέας Παπανδρέου αιφνιδίως αισθάνθηκε δυσφορία και ανέπτυξε κοιλιακή ταχυκαρδία, η οποία εντός δύο λεπτών εξελίχθηκε σε ηλεκτρομηχανικό διαχωρισμό. Εγένετο παρατεταμένη προσπάθεια ανανήψεως. Η γενική εικόνα και τα εργαστηριακά ευρήματα, είναι συμβατά με οξύισχαμικό επεισόδιο, το οποίο τελικώς επέφερε και το θάνατο, στις 2,30 το πρωϊ Κυριακής 23 Ιουνίου 1996″.
Ο Νίκος Αθανασάκης, έτρεξε στον υπολογιστή για να περισώσει όπως θεωρήθηκε αυτή την ιστορική ομιλία – ντοκουμέντο. Έκανε ένα αντίγραφο και (προφανώς από λάθος λόγω της έντασης των γεγονότων) διέγραψε το αρχείο από τον σκληρό δίσκο.
Το συνέδριο έγινε στις 30 Ιουνίου όπου πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξελέγει ο Κώστας Σημίτης. Η ομιλία αυτή, δεν διαβάστηκε ποτέ, παρ’ ότι προοριζόταν για το συνέδριο.
Λίγους μήνες αργότερα, η χήρα του Ανδρέα, η Δήμητρα Λιάνη – Παπανδρέου, αναζήτησε αυτό το ιστορικό ντοκουμέντο. Προσπαθησε να επικοινωνήσει με τον μέχρι πρότινος “ευνοούμενο” Νίκο Αθανασάκη, αλλά δεν στάθηκε δυνατόν να τον βρει. Επικοινώνησε τότε με τον Τηλέμαχο Χυτήρη. Του ζήτησε να της βρει την ομιλία.
 
Δύο ημέρες μετά τον ξαναπήρε στο τηλέφωνο αφού δεν είχε ανταπόκριση. Ο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου της είπε τότε ότι δεν ήταν δυνατόν να της δώσει την ομιλία, διότι αυτός και ο Νίκος Αθανασάκης είχαν πάρει “όρκο τιμής” να μην την αποκαλύψουν ποτέ.
Έτσι λοιπον, η ιστορία σκέπασε με ένα πέπλο μυστηρίου αυτή την ομιλία, την τελευταία πολιτική πράξη ενός μεγάλου ηγέτη. Μία ομιλία που σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες, εάν την εκφωνούσε υποβασταζόμενος ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο συνεδριο, θα έκανε τον συμπαθή Σίμο Δανιηλίδη (που πρόσφατα επανήλθε στην επικαιρότητα) να μην φασκελώνει απλώς τον Κώστα Σημίτη. Μία ομιλία που ακόμα και με απλή ανάγνωση, θα άλλαζε την ροή της ιστορίας.
Έτσι λοιπόν, διαμορφώθηκε η νεώτερη Ελλάδα, αυτή που σήμερα στέκεται απαξιωμένη, σαν στιμένη λεμονόκουπα στον Γερμανικό στίφτη με Αμερικάνικες πινελιές. Οι Παπανδρεϊκοί ηττήθηκαν κατά κράτος και το σύστημα Σημίτη επικράτησε με τις γνωστές συνέπειες.
Ο Αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, έμελλε να επανενεργοποιηθεί από τον Κώστα Καραμανλή και να μπει στις καλένδες από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Τα ναυπηγεία που με εντολή Παπανδρέου το 1995 δεν εκποιήθηκαν αλλά εδόθηκαν στην ΕΤΒΑ και τους εργαζομένους, έμελλε να Γερμανοποιηθούν παράγοντας υποβρύχια που γέρνουν. Με λίγες κόκκινες πινελιές από το αίμα του Περατικού.
Ο φλογερός αντιπαπανδρεϊκός Τάσος Μαντέλης, δεν διάβασε ποτέ την επιστολή – κόλαφο σε βάρος του Ανδρέα Παπανδρέου την οποία είχε ετοιμάσει για να στηρίξει την εκλογή Σημίτη. Έβγαλε το άχτι του υπογράφοντας συμφωνίες με την Siemens και πρωτοστατώντας στην γκριζοποίηση του Αιγαίου μέσω της νέας δομής του ΝΑΤΟ.
Η νέα εποχή είχε φτάσει. Οι άνθρωποι του προέδρου παραγκωνίστηκαν μέχρις ενός. Όλοι;
Όχι. Οι δύο στενότεροι συνεργάτες του, ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης ήταν οι μόνοι που αξιοποιήθηκαν από το σύστημα Σημίτη. Μαζί του και ο Πέτρος Λάμπρου, ο “ταμίας” του Ανδρέα. Ήταν οι μόνοι που απέλαβαν “τιμές” από το νέο καθεστώς.
Τι οξύμωρο… Αυτοί με τον “όρκο τιμής” και αυτός με τα αργύρια. Άλλωστε, κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να καθορίζει ο ίδιος την “τιμή” του.
…όχι όμως και το τίμημα.

Υπό γερμανική εποπτεία 12 Δήμοι και 3 Περιφέρειες!



  • Τραγική επανάληψη της ιστορίας, εις βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων
  • Η γερμανική μπότα είναι ήδη εδώ, αλλά η φιλογερμανική κυβέρνηση το κρύβει επιμελώς
  • Στόχος η καταλήστευση των επικερδών δημοτικών οργανισμών και του ΕΣΠΑ, καθώς και η εισαγωγή γερμανικών επιχειρήσεων σε τομείς σκουπιδιών, τουρισμού και ενέργειας
Κίνηση απελπισίας από την Γερμανία, η οποία βλέποντας την σοβαρή πιθανότητα να βρεθεί μπροστά σε ένα οικονομικό κραχ, εξαιτίας της δεινότατης οικονομικής κατάστασης των γερμανικών δήμων, αποφάσισε να κατακλέψει κονδύλια και χρηματοδοτικές πηγές από δήμους και περιφέρειες της Ελλάδας.
Η είδηση είναι παλιά, αλλά είναι καλά κρυμμένη από την κυβέρνηση Σαμαρά και, φυσικά, από τα κυβερνο-χρηματοδοτούμενα ΜΜΕ. 
Αξίζει να την προσέξουμε, επειδή επίκειται σοβαρότατη οικονομική επιδρομή από την πλευρά της Γερμανίας, της οποίας η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να τραφεί από τις σάρκες της Ελλάδας.
Κάτω από άμεση γερμανική εποπτεία περνούν τον Μάρτιο δώδεκα ελληνικοί δήμοι, δύο αιρετές περιφέρειες και μια αποκεντρωμένη διοίκηση, σε εφαρμογή της ελληνογερμανικης συμφωνίας του Μαρτίου 2010, μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Αγκελας Μέρκελ. Πρόκειται για τους δήμους Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Λάρισας, Καλλιθέας , Βέροιας, Κοζάνης, Καρδίτσας, Ρόδου, Αμφιλοχίας, Παιωνίων, Πλαστήρα και Νεάπολης, τις αιρετές περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας και Δυτικής Μακεδονίας και την αποκεντρωμένη διοίκηση Αττικής.
Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών Ευρ.Στυλιανίδη, το Γερμανικό Υπουργείο Εσωτερικών θα αξιολογήσει δομές και υπηρεσίες και θα ετοιμάσει το κατάλληλο « μοντελάκι» για κάθε τύπο Δήμου της νέο-αποικίας που λέγεται Ελλάδα, ήτοι: Δήμος –πρωτεύουσας, μεγαλούπολη, αστικός, ημιαστικός, αγροτικός, τουριστικός, ορεινός, κ.α.
Στόχος της γερμανικής διοίκησης είναι:
- Η μείωση κατά τα 2/3 του προσωπικού που εργάζεται σήμερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
- Η ανάληψη από επιχειρηματικα σχήματα των κερδοφόρων λειτουργιών και αρμοδιοτήτων που ασκούν σήμερα οι Δήμοι και τα νομικά τους πρόσωπα.
- Η εξυπηρέτηση των γερμανικών επιχειρηματικών συμφερόντων, μέσα από την δημιουργία μικτών επιχειρήσεων (ΣΔΙΤ), με αξιοποίηση των κονδυλίων του αναπτυξιακού νόμου και του ΕΣΠΑ.
Πρωταρχικοί τομείς που ενδιαφέρουν τη γερμανική πλευρά είναι η διαχείριση των απορριμμάτων, η ενεργεία κάθε μορφής και τα ελληνικά τουριστικά θέρετρα. Για να καταλάβουμε τι σημαίνουν όλα αυτά θα θυμίσουμε ότι σε παλιότερη ανακοίνωσή της η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. δημοσιοποίησε ορισμένα ονόματα αιρετών που βρίσκονται σε συνεργασία με τον Γερμανό Υφυπουργό Εργασίας και απεσταλμένο της Καγκελαρίας στην Ελλάδα, Χανς-Γιοαχιμ Φούχτελ .
Τους αποκάλυψε άλλωστε ο κ. Φούχτελ, όπως και το αντικείμενο των συνομιλιών τους. Δεν είναι άλλο από το ξεπούλημα των βασικών αρμοδιοτήτων των Δήμων, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, σε ιδιώτες εγχώριους και μη.
Ο κ. Φούχτελ και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ επιβεβαίωσαν την Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ως προς τη σπουδή της κυβέρνησης και των αιρετών να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών των Δήμων.
Προς τι όλο αυτό το ενδιαφέρον;
Μήπως για να έρθουν οι οργανωμένοι και έμπειροι Γερμανοί να μας φτιάξουν τους δήμους;
Το ακούμε αυτό από ορισμένους οπαδούς της «νέας τάξης πραγμάτων».
Άλλωστε μια νέα τάξη για την Ευρώπη δεν ευαγγελιζόταν και ο Αδόλφος Χίτλερ;
Η αλήθεια όμως είναι άλλη.
Οι Γερμανικοί δήμοι είναι καταχρεωμένοι σε βαθμό κακουργήματος.
Με άλλα λόγια οι Γερμανικοί δήμοι και τα κρατίδια είναι στο χείλος της χρεοκοπίας. Είναι λοιπόν αναγκασμένοι, δήμοι και κρατίδια, αν δεν βάλουν στο χέρι τα κονδύλια των ελληνκων δήμων μεσω ΕΣΠΑ καθως και τις ελληνικες πλουτοπαραγωγικες πηγες, να χρηματοδοτηθούν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση γεγονός που θα σημάνει την εκτίναξη του δημόσιου χρέους και ελλείμματος με αποτέλεσμα να υποβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας, οι οίκοι αξιολόγησης και να εκτιναχθούν τα επιτόκια δανεισμού που σήμερα είναι γύρω 1% και δεν δημιουργούν πρόβλημα δανεισμού στην χώρα.
Έτσι η Γερμανία θα γευτεί κι αυτή τον φαύλο κύκλο της χρεοκοπίας όπως και οι χώρες του Νότου, αν δεν λεηλατήσει την ελληνικη Τοπική Αυτοδιοικηση.
Έτσι εξηγείται γιατι με τόση επιμονή όλο το προηγούμενο διάστημα ο «καλοκάγαθος» χερ Φούχτελ, εντεταλμένος πληρεξούσιος υπουργός (όπως και επί Κατοχής 1941-44) της γερμανικής κυβέρνησης για την Ελλάδα, όργωσε απρόσκλητος κάθε γωνιά της πατρίδας μας.
Αποστολή του ήταν να πείσει με «καθρεφτάκια και κάθε λογής υποσχέσεις» για συνεργασία «από τα κάτω» και κοινή δράση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέσω δικτύων, αδελφοποιήσεων πόλεων κ.λπ. με εμπειρογνώμονες, επιχειρηματίες και κοινωνία των πολιτών.
Και απ΄ότι φαίνεται, σε ορισμένες περιπτώσεις τα κατάφερε. Στο επίπεδο της συνεργασίας από τα «κάτω «εντάσσεται και η Ελληνογερμανική Συνέλευση, που οργανώθηκε φέτος επεισοδιακά το Νοέμβριο στη Θεσσαλονίκη.
Σε κυβερνητικό επίπεδο τώρα, υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ του ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομικών και Τεχνολογίας της Γερμανίας με τη συμμετοχή της Taskforce EU και τον γερμανομαθή υπουργό Εσωτερικών κ. Στυλιανίδη, την Ένωση των Περιφερειαρχών (ΕΝ.ΠΕ) και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας(ΚΕΔΕ).
 Ας σημειωθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων και περιφερειαρχών, που συνεργάζονται με τους Γερμανούς, εξελεγησαν στις εκλογές του Οκτωβρίου 2010, και ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Σήμερα οι ίδιοι αιρετοί των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων πιέζουν μέσω υπουργείου Εσωτερικών, να παραταθεί η θητεία τους έως το τέλος του 2015, γιατί όχι και μέχρι το 2022, όταν περατωθεί η εφαρμογή των μνημονίων;
Ο λόγος είναι απλός. Γνωρίζουν γιατί έρχονται καθημερινά σε επαφή με πολίτες, ότι η επανεκλογή τους, ακόμα και με τρικομματικη στήριξη στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Ιουνίου του 2014, θα είναι από δύσκολη έως αδύνατη.
Οι τοπικές κοινωνίες τους έχουν γυρίσει τη πλάτη και τους έχουν ταυτίσει με ότι εκπροσωπούσαν και συνεχίζουν να εκπροσωπούν: το Μνημόνιο και την νέα τάξη πραγμάτων.
Άρα έχουν ένα λόγο παραπάνω ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ο κ. Σαμαράς να αναβάλλουν τις αυτοδιοικητικες εκλογές, τουλάχιστον για 18 μήνες, αφού έτσι επιθυμεί και το Βερολίνο.
Ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει, αν στη θέση των σημερινών πειθήνιων δημάρχων, εκλεγούν δήμαρχοι, πολιτικά αντίθετοι από τις πολιτικες του Μνημονίου, με αυτοδιοικητική συνείδηση και πατριωτικό πνεύμα; Τότε πραγματικα αρχίζουν τα δύσκολα…
Τα συμπεράσματα δικά σας, λοιπόν. Τι θα συμβεί ή τι μπορεί να συμβεί στους δήμους και τις περιφέρειες της Ελλάδας μόνο η κυβέρνηση του «πρωθυπουργού» Αντώνη Σαμαρά μπορεί να το δημοσιοποιήσει…
Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν τραγική φάρσα, αφού όπως τον χειμώνα του 1943 η Γερμανία αποφάσισε να στερήσει από την Ελλάδα όλες τις πηγές τροφοδοσίας της χώρας (ακόμη και την τροφή) για να στηρίξει τους γερμανούς πολίτες.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους…
Ετοιμαστείτε να ζήσετε μία ακόμη επανάληψη της ιστορίας…