ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

26.1.13

Γιώργος Κατρούγκαλος: "Στην Ελλάδα λειτουργεί... παρασύνταγμα"


Καταργείται η Βουλή, ανοίγει ο δρόμος για τη Χρυσή Αυγή - Υπεύθυνος και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για την προστασία του Συντάγματος. Συνέντευξη στον Μάριο Διονέλλη


Για ουσιαστική κατάργηση της Βουλής και για παράδοση της νομοθετικής εξουσίας στην τρόικα και στο Εurogroup μιλά στον Δρόμο ο Γιώργος Κατρούγκαλος, συνταγματολόγος, καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης. Τονίζει πως αυτή τη στιγμή εισάγονται μια σειρά από «παράλληλες» με το Σύνταγμα διατάξεις που περιορίζουν τα δικαιώματα των πολιτών και παραλληλίζει την περίοδο αυτή με σκοτεινά χρόνια της ελληνικής Ιστορίας.
Επισημαίνει πως η καταπάτηση του Συντάγματος δίνει χώρο σε αντικοινοβουλε
υτικές στοχεύσεις και χαρακτηρίζει… χρυσή εφεδρεία του συστήματος τη Χρυσή Αυγή. Μιλά, επίσης, για την ανάγκη νέου Συντάγματος με περισσότερες εξουσίες στους πολίτες, που θα κατακτηθούν όμως με την ανατροπή των συσχετισμών όχι μόνο στη Βουλή, αλλά κυρίως στην κοινωνία.
Το τελευταίο διάστημα φαίνεται η νομοθετική εξουσία να έχει μεταφερθεί στα χέρια των υπουργών μέσω των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Ποια είναι η γνώμη σας;
Ουσιαστικά πρόκειται για κατάργηση της Βουλής ως βασικού νομοθετικού οργάνου της πολιτείας. Ένα μεγάλο κομμάτι αρμοδιοτήτων ουσιαστικά της έχει υφαρπαγεί. Ακόμα, όμως, και όταν έρχονται για να συζητηθούν εκ των υστέρων οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, δεν γίνεται πραγματική συζήτηση γιατί η κυβέρνηση διαλέγει τη διαδικασία του επείγοντος. Είναι διπλά προβληματικό αυτό το φαινόμενο: Αφενός επειδή το Σύνταγμα προβλέπει Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου να εκδίδονται μόνο για να αντιμετωπιστούν καταστάσεις επείγουσες και απρόβλεπτης ανάγκης. Τον Δεκέμβριο, όμως, είδαμε αίφνης μία από αυτές να προβλέπει την ίδρυση Φιλοτελικού Μουσείου…
Ακόμα όμως και όταν η Βουλή νομοθετεί, νομοθετεί καθ’ υπαγόρευση. Μην ξεχνάτε πως το φορολογικό νομοσχέδιο πρώτα συζητήθηκε στο Εurogroup, εγκρίθηκε από ‘κεί και μετά κατατέθηκε στη Βουλή, αποδεικνύοντας πως είμαστε ουσιαστικά υπό κηδεμονία και υπό απαγόρευση. Συνεπώς, οι βουλευτές δεν κάνουν πια ούτε το αυτονόητο, δηλαδή συζήτηση και αντιπαράθεση για τα νομοσχέδια. Η Βουλή έπαψε να είναι βήμα διαλόγου.
Πάντως, στην τελευταία περίπτωση οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου συγχωνεύθηκαν σε νομοσχέδιο. Μήπως πήραν το μήνυμα;
Αμφιβάλλω. Η κίνηση αυτή μαρτυρά απλώς διαχειριστική ανικανότητα. Απλά έχασαν την τυπική προθεσμία των 40 ημερών εντός των οποίων λέει το Σύνταγμα ότι πρέπει να κατατίθενται προς κύρωση οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου ώστε να ισχύουν και στο μέλλον πέραν της θεωρητικής «έκτακτης» περιόδου. Αυτό, λοιπόν, το όριο το έχασαν όχι επειδή σεβάστηκαν το Σύνταγμα, αλλά από καθαρή ανικανότητα.
Μήπως είναι το ίδιο το Σύνταγμα όμως που επιτρέπει τέτοιες… παρακάμψεις;
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι παράλογο το Σύνταγμα. Ούτε και οι ίδιες οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Προβλέπονται για κάποια χρήση. Έχουμε ας πούμε μια φυσική καταστροφή, μια θεομηνία και δεν μπορεί να συνεδριάσει η Βουλή. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου τίθεται σε εφαρμογή και δίνει στο Σύνταγμα περιθώριο 40 ημερών για να κυρωθεί αργότερα. Δεν είναι οι διατάξεις παράλογες, παράλογος είναι ο τρόπος που τις χρησιμοποιούν.
Παράλογη είναι και η αντιμετώπιση των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου από τη Δικαιοσύνη. Κατά πάγια νομολογία, το Συμβούλιο της Επικρατείας απέχει από το να κρίνει αν πράγματι συντρέχουν λόγοι έκτακτης ανάγκης που να δικαιολογούν την έκδοσή τους. Και αυτό συντηρεί την πρακτική της συνταγματικής παραβατικότητας από την πλευρά της κυβέρνησης.
Όσοι μιλούν περί κινδύνου για τη Δημοκρατία κατηγορούνται περίπου για λαϊκισμό.
Κι όμως, είναι προφανής ο κίνδυνος για τη Δημοκρατία. Με τη συνεχή καταπάτηση του Συντάγματος ο μέσος άνθρωπος πείθεται ότι οι θεσμοί δεν λειτουργούν. Άρα, αν παρανομεί το κράτος, τότε μπορεί να παρανομήσει και ο ίδιος. Ουσιαστικά, με τον τρόπο αυτό ενισχύονται μόνον όσοι έχουν αντικοινοβουλευτική στόχευση, όπως η Χρυσή Αυγή. Εμφανίζονται ως οι βασικές «αντισυστημικές» δυνάμεις ενώ στην ουσία είναι η χρυσή εφεδρεία του συστήματος. Στο αρρωστημένο κλίμα της παρακμής των θεσμών, ο λόγος τους βρίσκει έδαφος και παραπλανά.
Χρειαζόμαστε νέο Σύνταγμα
Ισχύουν στο ακέραιο οι ενστάσεις αντισυνταγματικότητας που είχατε προβάλει με κοινό σας κείμενο 5 συνταγματολόγοι κατά του δεύτερου Μνημονίου;
Βεβαίως, ισχύουν και για τα επόμενα. Με τα μνημόνια παραβιάζονται μια σειρά συνταγματικών, ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Όταν υπάρχουν άνθρωποι που για να φάνε ψάχνουν στα σκουπίδια, παραβιάζεται σαφώς η Αρχή της Προστασίας της Ανθρώπινης Αξίας. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει στην Ελλάδα Συνταγματικό Δικαστήριο για να το κρίνει αυτό. Η Ελλάδα χρειάζεται νέο Σύνταγμα και ασφαλώς πρόβλεψη για ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Οι πολίτες έχουν «συνείδηση» του Συντάγματος ή μήπως είναι κάτι μακρινό γι’ αυτούς; Γνωρίζει ο μέσος άνθρωπος ότι η περικοπή του μισθού του, εκτός από άδικη, είναι και συνταγματικά παράτυπη;
Νομίζω πως τα τελευταία χρόνια έχει επέλθει μια βίαιη συνειδητοποίηση. Ακόμα και αν οι πολίτες δεν έχουν ακριβή γνώση των διατάξεων του Συντάγματος. Συνειδητοποιούν ότι αυτό απαξιώνεται και παραβιάζεται με τον τρόπο που εφαρμόζονται οι μνημονιακές πολιτικές. Πολλές φορές οι πολίτες αναγκάζονται να δεχτούν νόμους άδικους, που όμως επιβάλλονται από την πλειοψηφία, γιατί έτσι λειτουργεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία. Τώρα όμως έχουμε νόμους άδικους που επιπλέον επιβάλλονται με αντισυνταγματικές διαδικασίες και μεθοδεύσεις. Οι νόμοι αυτοί δεν έχουν νομιμοποίηση.
Πάντως, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε συνταγματικό το Μνημόνιο…
Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται. Στην ουσία τα μνημόνια συνιστούν ένα νέο «παρασύνταγμα», δηλαδή ένα μπλοκ διατάξεων, παράλληλο και αντίθετο προς το Σύνταγμα. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό στην Ελλάδα. Μοιάζει με το πρώτο «παρασύνταγμα», τη σειρά διατάξεων που επιβλήθηκαν μετά τον Εμφύλιο από τους νικητές εις βάρος των χαμένων και εκμηδένιζαν τις ατομικές ελευθερίες, προέβλεπαν εκτοπίσεις και εκτελέσεις. Και τότε οι συνταγματολόγοι είχαν καταγγείλει εκείνο το «παρασύνταγμα» και δυστυχώς και τότε το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν είχε διαγνώσει καμιά αντισυνταγματικότητα στις ρυθμίσεις του. Πάντως, να σας θυμίσω πως η απόφαση του ΣτΕ αφορά μόνο το πρώτο Μνημόνιο και έχει αφήσει ένα παράθυρο για να επανέλθει, εφόσον ληφθούν και άλλα, ακόμη πιο σκληρά μέτρα, όπως συνέβη με τα επόμενα μνημόνια…
Ωστόσο, για το Σύνταγμα εκφράζονται διαμετρικά αντίθετες ερμηνείες με συναδέλφους σας να υπερασπίζονται τα μέτρα. Συνταγματολόγοι είναι και ο κύριος Βενιζέλος, και ο κύριος Λοβέρδος και ο κύριος Παυλόπουλος. Για το ίδιο Σύνταγμα δεν μιλούν στους φοιτητές τους και στην κοινωνία; 
Ξέρετε, στα κοινωνικά ζητήματα δεν μπορεί να υπάρχει αξιακή ουδετερότητα. Η δημιουργία των Συνταγμάτων προκύπτει από συγκρουόμενα συμφέροντα και αυτοί που τα ερμηνεύουν εκφράζουν και διερμηνεύουν τη σύγκρουση αυτή. Έτσι, οι διαφορετικές αξίες του καθενός φυσικό είναι να οδηγούν σε διαφορετικές προσεγγίσεις.
Πέραν τούτου, κατά τη γνώμη μου, ο καλός δάσκαλος είναι αυτός που διδάσκει την αμφιβολία. Η εκβιασμένη ομοφωνία είναι το κακό πράγμα, όχι η διαφωνία.
Πάντως, θα σας έλεγα πως ένα θετικό χαρακτηριστικό της δικής μου «γενιάς συνταγματολόγων», είναι πως δεν εκφραζόμαστε… μονομπλόκ, ακόμη και όταν για πολλά συμφωνούμε. Για παράδειγμα με τον Κώστα Χρυσόγονο, αν και στηρίξαμε μαζί την αντισυνταγματικότητα των μνημονίων, εν τούτοις διαφωνήσαμε δημόσια για τα θέματα της παραγραφής των αδικημάτων της λίστας Λαγκάρντ. Θέλω να πω ότι δεν συνεννοούμαστε ώστε να υπάρξει μια «γραμμή» που θα ακολουθηθεί. Αν ανατρέξετε στο παρελθόν θα δείτε πως οι τοποθετήσεις των συνταγματολόγων ήταν πιο απόλυτες και «στοιχημένες».
Η λίστα Λαγκάρντ και η παραγραφή
Τελικά, υπάρχει ζήτημα παραγραφής στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ; Μήπως πάλι το πολιτικό σκηνικό ετοιμάζεται να αθωώσει τον εαυτό του;
Είναι απαράδεκτη η ρύθμιση του άρθρου 86. Δείχνει πόσο το πολιτικό προσωπικό ήθελε να στήσει ένα προστατευτικό τείχος γύρω του. Έχουμε απαράδεκτες και σύντομες προθεσμίες που οδηγούν είτε στην «απόσβεση», όπως λέμε νομικά, είτε στην παραγραφή.
Θεωρώ πως δεν πρέπει να υπάρξει παραγραφή.
Στο κάτω-κάτω όσοι υπερασπίζουμε αυτή την άποψη, στην ουσία υπερασπίζουμε και την υπόληψη του πολιτικού κόσμου. Πρέπει, δηλαδή, να δοθεί η δυνατότητα να διερευνηθούν σε βάθος τα ποινικά αδικήματα. Δεν είναι μόνο η προσωπική μοίρα του κάθε εμπλεκόμενου που κρίνεται.
Ουσιαστικά, κρίνεται η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του.  
Να ελπίζουμε σε ένα «Σύνταγμα των Πολιτών»;
Χρειάζεται ένα νέο Σύνταγμα που θα δίνει περισσότερες άμεσες εξουσίες στον καθένα από μας. Υπάρχουν Συντάγματα που καθιερώνουν τη λεγόμενη «λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία», δηλαδή τη δυνατότητα των πολιτών μέσω συλλογής υπογραφών να ζητούν από τη Βουλή την ψήφιση ή την ακύρωση ενός νόμου ή να επιβάλλουν οι ίδιοι οι πολίτες δημοψηφίσματα για σοβαρά θέματα.
Επίσης άλλα Συντάγματα δίνουν τη δυνατότητα στον πολίτη όχι μόνο να εκλέγει τους αντιπροσώπους του, αλλά και να τους ανακαλεί. Πιστεύω, συνεπώς, πως δεν χρειαζόμαστε μια αναθεωρητική αλλά μια συντακτική Βουλή, δηλαδή ένα νέο Σύνταγμα ώστε να γυρίσουμε σελίδα και στα ζητήματα της πολιτικής και στα ζητήματα της λειτουργίας των θεσμών.
Ναι, αλλά το Σύνταγμα πάντα ένα καθεστώς δεν το φτιάχνει; Μήπως πρέπει πρώτα να αλλάξει η Βουλή; Μια ίδια Βουλή ένα ίδιο Σύνταγμα δεν θα έφτιαχνε;
Προφανώς. Αλλά η αλλαγή των συσχετισμών στη Βουλή δεν φτάνει. Υπάρχει και ο συσχετισμός στην κοινωνία, στο λαό και στο λαϊκό κίνημα. Ο λαός θα επιβάλει ένα πιο προοδευτικό Σύνταγμα. Προς το παρόν, η αντίδρασή του είναι μάλλον παθητική και μουδιασμένη, αλλά για το μέλλον είμαι αισιόδοξος.
Προσφέρει καλό παράδειγμα η Ισλανδία;
Βεβαίως, η Ισλανδία ξεκίνησε απορρίπτοντας σε δύο δημοψηφίσματα πολιτικές αντίστοιχες με αυτές που επιβάλλονται σε μας και κατέληξε να έχει ένα νέο Σύνταγμα, το πρώτο ίσως στον κόσμο που συζητήθηκε στα κοινωνικά δίκτυα παράλληλα με τη συζήτηση στα τραπέζια των διασκέψεων. Εν τέλει, το Σύνταγμα αυτό εγκρίθηκε με δημοψήφισμα και μάλιστα όχι απλά με ένα «ναι» ή ένα «όχι», αλλά με πέντε διαφορετικά ερωτήματα για τα πιο κρίσιμα ζητήματα. Κάτι τέτοιο φαντάζομαι και ελπίζω για την Ελλάδα.
Οι ευθύνες του Κ. Παπούλια
Θα έπρεπε να υπάρχει αντίδραση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;
Ασφαλώς! Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι υπεύθυνος για την τήρηση της τυπικής συνταγματικότητας, εάν δηλαδή εφαρμόζεται η διαδικασία και ισχύουν οι προϋποθέσεις που προβλέπει το Σύνταγμα. Όταν καλείται να υπογράψει πράγματα που είναι εμφανώς αντισυνταγματικά, θα πρέπει να ασκεί τις αρμοδιότητες του. Θα έπρεπε, συνεπώς, να αρνηθεί να υπογράψει Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, εφόσον δεν προκύπτει η κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Το ίδιο το Σύνταγμα δεν έχει περιορίσει τις αρμοδιότητές του;
Μα αυτό εντάσσεται στις σημερινές του αρμοδιότητες. Και όχι μόνο αυτό. Μπορεί να αναπέμψει στη Βουλή νομοσχέδιο που θεωρεί αντισυνταγματικό, τουλάχιστον ως προς τα θέματα της διαδικασίας, της «τυπικής συνταγματικότητας». Δείτε το παράδειγμα του τελευταίου Μνημονίου, όπου σε ένα άρθρο μόνο σωρεύτηκαν σε 260 σελίδες διατάξεις άσχετες μεταξύ τους. Είναι προφανώς αντισυνταγματικό κάτι τέτοιο.
Το Σύνταγμα ορίζει ρητά ότι σε ένα νομοσχέδιο δεν μπορούν να μπαίνουν άσχετες διατάξεις και ορισμένα θέματα, όπως τα συνταξιοδοτικά, πρέπει να ψηφίζονται μόνο σε αυτοτελή νομοσχέδια. Δεν το λέω εγώ αυτό, το γράφει ρητά το Σύνταγμα και το είπε ομόφωνα πρόσφατα και η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Είχε, συνεπώς, συνταγματική υποχρέωση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αναπέμψει το νομοσχέδιο αυτό στη Βουλή. Δεν το έκανε και προφανώς φέρει ευθύνη.
Η χώρα παραιτήθηκε από τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας
Ένα κράτος που υπογράφει την αυτοκατάργησή του
Έχει βάση η καταγγελία περί εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας, με τη δανειακή σύμβαση;
Ναι, έχει. Η σύμβαση περιέχει μια ρήτρα «παραίτησης από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας». Τι σημαίνει αυτό; Τα κράτη δεν αντιμετωπίζονται από τα δικαστήρια ως εταιρίες ή ιδιώτες. Ειδικότερα, απαγορεύεται να τους κατασχεθούν περιουσιακά στοιχεία που συνδέονται στενά με την άσκηση των σκοπών τους, η «δημόσια περιουσία» τους, όπως είναι ο νομικός όρος. Για παράδειγμα, ένα πολεμικό πλοίο δεν μπορεί να κατασχεθεί από έναν ιδιώτη επειδή του χρωστά χρήματα το Δημόσιο. Δυστυχώς η Ελλάδα παραιτήθηκε από τις «ασυλίες» αυτές. Σε αυτό υπάρχει αφενός ένας ισχυρός συμβολισμός, αφού το κράτος στην ουσία υπογράφει την αυτοκατάργησή του.
Αφετέρου, όμως, υπάρχει και ουσιαστικό θέμα. Πρόσφατα η Αργεντινή κινδύνευσε να χάσει όντως μια φρεγάτα η οποία επιχειρήθηκε να κατασχεθεί από κάποιον δανειστή της χώρας, ευρισκόμενη σε ξένα ύδατα. Η Αργεντινή απέτρεψε την κατάσχεση, επικαλούμενη τη σχετική διεθνή σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1926. Η Ελλάδα δεν θα μπορεί να το κάνει σε μια αντίστοιχη περίπτωση, εφόσον παραιτήθηκε από τις ασυλίες αυτές. Ουσιαστικά παραδίδουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε στους ξένους δανειστές.
Σχετίζεται η διάταξη αυτή με το Αγγλικό Δίκαιο;
Όχι ακριβώς. Οι δανειστές πάντα ζητούν την εφαρμογή του Αγγλικού Δικαίου στις συμβάσεις τους, επειδή οι διατάξεις του ευνοούν προδήλως αυτόν που δανείζει έναντι αυτού που χρωστάει. Κυρίως αυτό συνέβαινε στα δάνεια προς τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όμως μετά το PSI και τα ελληνικά ομόλογα υπήχθησαν στο Αγγλικό Δίκαιο. Εκείνο, όμως, που είναι πρωτοφανές είναι η παραίτηση από τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας που μας επεβλήθη ως πρόσθετος όρος.   
Τελικά κινδυνεύουμε «να χάσουμε και την Ακρόπολη», όπως ακούστηκε πρόσφατα;
Θεωρώ πως όχι. Για να γίνει αυτό θα πρέπει κάποιος να προβεί σε αναγκαστική εκτέλεση στο έδαφος της Ελλάδας. Θέλω να πιστεύω πως εκεί τα ελληνικά δικαστήρια θα κρίνουν αντισυνταγματικό ένα τέτοιο τερατούργημα… 

Σιγά-σιγά θα έρθει η ώρα της τιμωρίας, όλων…


Astegoi


Γράφει ο Begar
Το χειρότερο σφάλμα κάποιου ηγεμόνα είναι να πιστεύει ότι όλα θα πάνε όπως τα θέλει και ποτέ δεν θα τιμωρηθεί για τις πράξεις του.
Βλέπουμε ότι αργά, αλλά σταθερά, ένας ένας, θα οδηγηθούν στο δικαστήριο και μετά στη φυλακή, πολλοί υπαίτιοι για τα δεινά της χώρας μας. Χθες παραπέμφθηκε ο πρώην υπουργός οικονομικών, σήμερα ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ διώκεται ποινικά και έπεται συνέχεια.
Όπως είναι απολύτως φυσικό, αρχικά θα τιμωρηθούν οι λεγόμενοι «χρήσιμοι ηλίθιοι», που πούλησαν εκδούλευση στον πυρήνα της εξουσίας, αλλά δεν καλύπτονται από ασυλίες. Θα ακολουθήσουν και οι πολιτικοί, ανεξάρτητα αν σήμερα πιστεύουν ότι θα γλιτώσουν. Ο κόσμος έχει αγανακτήσει απερίγραπτα και αυτή η αγανάκτηση θα συνεχίσει να μεγαλώνει. Κάποια στιγμή η λαϊκή οργή θα φτάσει σε τέτοιο σημείο, που οι απαιτήσεις του κόσμου δεν θα αναφέρονται πια στην καθημερινότητα, όπως εργασία, τροφή, χρήματα κλπ, αλλά στη σύνταξη και εφαρμογή νέου Συντάγματος, που θα απαγορεύει κάθε ασυλία και παραγραφή και θα ζητά και ευθύνες προς τα πίσω. Εκεί θα την πατήσουν οι σημερινοί κυβερνώντες και βουλευτές.
Γι όσους θα βιαστούν να με χαρακτηρίσουν ρομαντικό, ονειροπόλο ή απλά αφελή, έχω να πω μόνο αυτό:
Αν κάποιος πριν από 10 χρόνια πήγαινε και έλεγε στους ηγέτες της Τυνησίας, Λιβύης, Αιγύπτου, Συρίας, Ιράκ, ότι μετά από 10 χρόνια θα έχουν άσχημο τέλος, απλά θα γελούσαν, λέγοντας ότι «ο λαός αποτελείται από ζώα και πάντα θα είναι του χεριού μας, ποτέ δεν πρόκειται να ξεσηκωθεί».


daneiakartes.info

ΕΚΤΑΚΤΟ!! Ο ΓΚΕΜΠΕΛΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ ΕΔΩΣΕ "ΓΡΑΜΜΗ" ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΥΣ ΤΩΝ ΜΜΕ ΓΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΡΕΨΟΥΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ

Τα τρακτέρ στους δρόμους – Οι αγρότες την Δευτέρα αποκλείουν την Εθνική οδό

Την απόφαση να αποκλείσουν την Δευτέρα την εθνική οδό με τα τρακτέρ τους στον κόμβο της Νίκαιας πήραν ομόφωνα όλοι οι πρόεδροι των αγροτικών συλλόγων απο Καρδίτσα,Τρίκαλα,Λάρισα και Φάρσαλα οι οποίοι συμμετείχαν σήμερα στην πανθεσαλλική σύσκεψη...
Οι αγρότες ειναι αποφασισμένοι να παραμείνουν σε αυτήν την μορφή πάλης μέχρι να ξεκαθαριστούν οι προθέσεις του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ενώ από την πλευρα των αγροτών της Λάρισας κ Ρίζος προέτρεψε τους αγρότες ακόμη και αυτούς που δεν συμμετέχουν να έρθουν να ενισχύσουν τους αγρότες που ήδη βρίσκονται στις πλατείες των χωριών και την Δευτέρα να είναι όλοι στον Κόμβο της Νίκαιας γιατί τα μηνύματα συμμετοχής είναι πολλά.

Το πρωί οι αγρότες του νομού Ημαθίας προχώρησαν σε συμβολικό αποκλεισμό τής Εγνατίας Οδού, στο ύψος της Κουλούρας, ενώ σε ό,τι αφορά την περαιτέρω μορφή των κινητοποιήσεών τους, αυτό θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις που θα λάβει αύριο το Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο των αγροτών που θα συγκληθεί στον Πλαταμώνα Πιερίας.

Την ίδια ώρα στους δρόμους βγαίνουν από το πρωί και  οι αγρότες της Περιφερειακής Ενότητας Δράμας.Μέλη του Αδέσμευτου Συλλόγου Αγροτών Δράμας έχουν παρατάξει τρακτέρ και αγροτικά μηχανήματα σε τρία σημεία της εθνικής οδού Δράμας - Καβάλας και πιο συγκεκριμένα στο ύψος του «Σκαρή», στη Μαυρολεύκη και στη διασταύρωση των Κοκκινογείων.

Μέχρι στιγμής δεν έχει αποφασιστεί αν θα κλείσουν κάποιο τμήμα των δρόμων. Τα μέλη του Αδέσμευτου Συλλόγου Αγροτών, που έχουν στο πλευρό τους το Εργατικό Κέντρο της πόλης και τον τοπικό Εμπορικό Σύλλογο, επισημαίνουν ότι αυτό θα αποφασιστεί μέσα στο Σαββατοκύριακο και θα έχει άμεση συνάρτηση με τις αποφάσεις που θα ληφθούν αύριο κατά τη συνεδρίαση του Πανελλήνιου Συντονιστικού Οργάνου στον Πλαταμώνα.
 
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ:
Ασφαλείς πληροφορίες θέλουν τον υπουργό Προπαγάνδας  ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατόπιν των ανακοινώσεων από πλευράς των αγροτών  για τις  κινητοποιήσεις τους ,να έσπευσε σε πυρετώδης ενημερώσεις των γνωστών μίσθαρνων Παπαγάλων των ΜΜΕ δίνοντας τις κατευθυντήριες γραμμές ώστε να απαξιώσουν τις κινητοποιήσεις των Αγροτών μέσα από τα δήθεν «ρεπορτάζ» τους

 

Σε ρόλο Γκέμπελς τα κυρίαρχα ΜΜΕ για τους συνδικαλιστές…



“Συνδικαλιστής: ο Εβραίος της Ελλάδας του 2013″, έτσι αντιμετωπίζει η κρατική προπαγάνδα που βρίσκει υπάκουους κομιστές στα ΜΜΕ τους συνδικαλιστές. Όταν το θέμα είναι: Το “κάναμε λάθος” του ΔΝΤ και το non paper “μετά τις καταλήψεις επίθεση στους συνδικαλιστές (που αντιστέκονται)”, τα πρόθυμα ενσωματωμένα παπαγαλάκια, συντονίζουν τις … γραφίδες και το λόγο τους, στη διάχυση και μαζική μετάδοση της προπαγανδιστικής επιχείρησης του κράτους.
Ο τίτλος Συνδικαλιστής, ο Εβραίος της Ελλάδας του 2013″, προέρχεται από το ΣΜΕΔ και το παρακάτω σχόλιο το δανειζόμαστε από το face book. (Για να δούμε πως αντιμετωπίζονται τα κυρίαρχα ΜΜΕ).
(Από Γ.Α)
Πρωτοστατεί το “Πρώτο Θέμα” του “διακομιστή” Θέμου, αυτού με τις βαλίτσες με τα εκατομμύρια, στη λασπολογία κατά του προέδρου των απεργών του Μετρό, Αντώνη Σταματόπουλου, και από κοντά ενορχηστρώνονται λαμόγια κάθε είδους, ανεπάγγελτοι εισοδηματίες, γλείφτες των αφεντικών τους, ανθρωπάκια που σέρνονται σαν τα σκουλήκια, αναμασώντας χυδαιότητες.
Ήταν, λέει, συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ και τώρα θέλει νακάνει πολιτική καριέρα με την… ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Προς τιμήν του που έφυγε όταν κατάλαβε πως ξεπουλιώνται τα πάντα από το ΠΑΣΟΚ, αλλά για καριέρα δεν νομίζω πως προσφέρεται και τόσο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Προσλήφθηκε, λέει, το Μετρό το 1999, στα 50 του! Δηλαδή; Οι 50ρηδες να μην προσλαμβάνονται; Και πού το περίεργο με τη χρονολογία; Αφού τότε φτιάχτηκε το Μετρό!
Παίρνει, λέει, 2.400 τον μήνα. Δεν “λέει” όμως πως σ΄αυτά περιλαμβάνονται οι προσαυξήσεις λογω δουλειάς μέσα στη νύχτα 30 μέτρα κάτω από τη γη.
Η κόρη του, λέει, έχει προποτζήδικο στο Κερατσίνι. Δηλαδή; Τα παιδιά των συνδικαλιστών απαγορεύται να κάνουν δουλειές για να μην ενοχληθεί ο Θέμος;
Αν καταλάβατε, καθετί που μας εξασφαλίζει στοιχειώδη αξιοπρέπεια το χρεωνόμαστε! Αν καταλάβατε, μας θέλουν εξαθλιωμένους! Αν καταλάβατε, το μίσος είναι ταξικό!

Αλληλεγγύη στους απεργούς των ΜΜΜ, από το Σύλλογο Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών
Κυβέρνηση και μέσα κυβερνητικής προπαγάνδας έχουν βαλθεί να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι δεν είμαστε εργαζόμενοι (ασφαλώς, επισφαλώς ή απλά άνεργοι), αλλά επιβάτες, κάτοικοι και καταναλωτές, με συμφέροντα αντίθετα από εκείνα των άλλων εργαζομένων – όπως αυτών στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Η πρωτοτυπία των ημερών: οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν είναι –μας λένε– καν εργαζόμενοι, αλλά… συνδικαλιστές! «Δεν μας φτάνει η εξαθλίωσή μας λόγω της κρίσης, έχουμε και αυτούς τους συνδικαλιστές, που δεν σκέφτονται την ταλαιπωρία εκατομμυρίων συμπολιτών τους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να διατηρήσουν τα προνόμιά τους!»
Δεν σκοπεύουμε να πιπιλίσουμε την καραμέλα τους. Δηλώνουμε έμπρακτα τη στήριξή μας στους εργαζόμενους που δεν φοβούνται να εναντιωθούν συλλογικά στη μνημονιακή πολιτική της ακραίας υποτίμησης της εργατικής δύναμης και της απαξίωσης των δημόσιων υπηρεσιών. Η πολιτική αυτή σκοπό έχει να μας τυλίξει σε συσκευασία δώρου για τους μεγάλους επιχειρηματίες, τις τράπεζες και τους επενδυτές που θέλουν να μετατρέψουν την κρίση τους σε ευκαιρία νέων κερδών και πιο έντονης εκμετάλλευσης.
Όποιος κάνει έκκληση στην «ανθρωπιά» των εργαζομένων του μετρό, ας αναλογιστεί ότι ανθρωπιά δεν σημαίνει σκυφτό κεφάλι σε έναν συρμό όπου θα στοιβάζονται άνεργοι και εξαθλιωμένοι εργαζόμενοι, με έναν μηχανοδηγό χωρίς συλλογική σύμβαση, και με πικρό αντίτιμο που ενδέχεται να φτάνει και το 1/10 του κατώτατου μισθού. Όποιος θυμώνει με τη συλλογική τους δράση, ας αναλογιστεί ότι όσο απομονώνεται και όσο σωπαίνει, η μπότα του κράτους και των εργοδοτών θα τον θάβει κι αυτόν, μαζί με όλους μας, ακόμα πιο βαθιά.
Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών εκφράζει την αλληλεγγύη του στους απεργούς των μέσων μαζικής μεταφοράς που, κόντρα στα μνημόνια των περικοπών και του ξεπουλήματος, αψηφώντας την άθλια προπαγάνδα των μισθοφόρων δημοκόπων και την επιστράτευση στην οποία κατέφυγαν οι κρατικοί επιτελάρχες, συνεχίζουν την αντίσταση που οφείλουμε όλοι να ορθώσουμε απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας.
-
Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών

Οι κρίσεις του 1987 (Σισμίκ) και του 1996 (Ίμια) και πως αυτές επηρέασαν τους ελληνοτουρκικούς συσχετισμούς στο Αιγαίο


Οι  κρίσεις του 1987 (Σισμίκ) και του 1996 (Ίμια) και πως αυτές επηρέασαν τους ελληνοτουρκικούς συσχετισμούς στο Αιγαίο


ΤΟΜΣΕΝ ΠΡΟΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ:: Νέες περικοπές αν δεν παταχθεί η φοροδιαφυγή

ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ: ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ... ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΩΝ ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΩΝ
Τόμσεν/ΔΝΤ: Νέες περικοπές αν δεν παταχθεί η φοροδιαφυγή
 Προειδοποίηση πως αν δεν αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή κινδυνεύουν πάλι μισθοί και συντάξεις, απευθύνει ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην τρόικα, Πολ Τόμσεν.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα του «Τα Νέα» υποστηρίζει ότι  «για να αποφευχθούν περαιτέρω μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, είναι ζωτικής σημασίας να προχωρήσει η κυβέρνηση στην οργάνωση της φορολογικής διοίκησης».
Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ αποδίδει την  αδυναμία είσπραξης φόρων στην Ελλάδα «σε κεκτημένα συμφέροντα και ανεπαρκείς πολιτικές δεσμεύσεις», που, όπως αναφέρει, «μπλόκαραν μεταρρυθμιστικές προσπάθειες».
Σημειώνει, ωστόσο, πως «η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι η έλλειψη προόδου στη φορολογική διοίκηση αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και το πρόγραμμά της τώρα περιλαμβάνει βήματα για την αντιμετώπισή του».
Παράλληλα, ο κ. Τόμσεν παραδέχεται ότι ΔΝΤ και Ε.Ε. αποδείχθηκαν υπερβολικά αισιόδοξοι στις προβλέψεις που είχαν εξαρχής διατυπώσει για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας .
«Υποτιμήσαμε τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές. Μία σειρά άλλων, άσχετων και απρόσμενων παραγόντων ήρθε στο προσκήνιο, όπως η παρατεταμένη ευρωπαϊκή κρίση και η πολιτική κρίση στην Ελλάδα, που κλόνισε σοβαρά την εμπιστοσύνη των επενδυτών και συνεισέφερε σε μια πιστωτική ασφυξία. Αυτή ήταν πολύ βαθύτερη από ό,τι αναμενόταν και έφερε καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονταν επειγόντως. Το σημαντικό είναι πως όταν έγινε εμφανές ότι χρειάζονταν διαφορετικές βασικές υποθέσεις, κινηθήκαμε γρήγορα για να τις επικαιροποιήσουμε», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Ξεκαθαρίζει, ωστόσο, πως θα χρειαστεί περαιτέρω ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, προκειμένου η Ευρώπη να εκπληρώσει τη δέσμευσή της για περιορισμό στο 110% του ΑΕΠ μέχρι το 2022.
«Η Ευρώπη πρώτη φορά αναγνώρισε ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο χωρίς χρηματοδοτήσεις από τη Ευρώπη στη χώρα. Σημειώστε ότι η δέσμευση είναι υπό τον όρο ότι η Ελλάδα θα εφαρμόσει πλήρως το πρόγραμμα και είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσει να πετυχαίνει τους στόχους», επισημαίνει, ενώ τονίζει ότι «παρά τις μακροοικονομικές αντιξοότητες η κυβέρνηση συνεχίζει να πετυχαίνει τους δημοσιονομικούς της στόχους».


sofokleousin

ΑΦΟΥ ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΓΙΑ 1000€ ΕΝΩ ΔΕΝ "ΕΧΩ".. ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ Η ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΜΟΥ... ΘΑ "ΠΑΡΩ ΜΑΖΙ" ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑ ΜΠΑΤΣΟ Ή ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΧΤΥΠΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ!!

Φυλάκιση για χρέη 1000 ευρώ στο Δημόσιο

Νίκος Παπαγεώργης, Δικηγόρος Αθηνών
Νίκος Παπαγεώργης, Δικηγόρος Αθηνών
Η κ. Μέρκελ σε παλαιότερη δήλωσή της ξεκαθάρισε σε όλους μας ότι όταν μία χώρα έχει χρέος πάνω από ένα ποσοστό του ΑΕΠ της δεν μπορεί να έχει εθνική κυριαρχία και κατά συνέπεια δεν χρειάζεται να αναλωνόμαστε σε υποπαραγράφους και αστερίσκους των μνημονίων για να καταλάβουμε το τι γίνεται σήμερα στην χώρα μας. Όταν λέει αυτό ο δανειστής σου και όταν εσύ υποκύπτεις (παρά το ότι έχεις πει άλλα προεκλογικά) παραδίδοντας την διοίκηση της χώρας σε αυτόν (φορολογία, κοινωνική πολιτική, εργατική νομοθεσία, εθνική άμυνα κτλ), τότε δεν υπάρχει το αυτεξούσιο της δημόσιας διοίκησης που απαιτείται για την στοιχειώδη ύπαρξη ενός κράτους. Πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για κρατική οντότητα, αλλά για ημιαυτόνομη επαρχία (κυρίως της Γερμανίας).
Σε αυτά λοιπόν τα πλαίσια κινούνται όσοι ετοιμάζουν νόμο για ποινικές διώξεις για οφειλή στο Δημόσιο από καθε αιτία ύψους 1.000, με το βάρος απόδειξης στον διωκόμενο να πείσει ότι οφείλει γιατί είναι άφραγκος. Και αυτό γιατί μόνο ολοκληρωτικά καθεστώτα τύπου Χότζα και Στάλιν, ή αποικίες πρώτα θα φόρτωναν στον απλο λαό ασήκωτους φόρους (και μάλιστα σε καιρό ύφεσης- έλλειψης ρευστότητας) και ύστερα θα τους σύρουν στα Δικαστήρια ως κοινούς εγκληματίες για να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες.
Στην ουσία θα επαναληφθεί ο απεχθής νόμος 3943/11 αρ. 3 παρ. 1, με τον οποίο ποινικοποιείται η οφειλή από κάθε αιτία στο Δημόσιο πάνω από 5.000 ευρώ (με αυτόφωρη διαδικασία), κατεβάζοντας το όριο στα 1.000 ευρώ, προκειμένου να μην γλιτώσει κανείς. Βεβαίως υπήρχε ήδη ο ν. 1882/90 αρ. 25 (τροπ. ν. 3220/04) με τον οποίο ποινικοποιούνταν η οφειλή από κάθε αιτία στο Δημόσιο με την σοβαρή όμως διαφορά ότι είχε θεσπιστει σε καιρό παχιών αγελάδων όπου το χρήμα έρρεε άφθονο και είχε όριο τα 10.000 ευρώ. Σήμερα όμως υπάρχει τελείως διαφορετική πραγματικότητα λόγω της τραγικής έλλειψης ρευστότητας και της υπέρογκης σημερινής φορολογίας, η οποία παραβιάζει ευθέως το Συντ. αρ. 4 παρ. 5 αλλά και την δημοκρατική αρχή, αφού εφαρμόζεται σε απόλυτη αντίθεση με σαφείς προεκλογικές δεσμεύσεις. Κατά συνέπεια δεν υπάρχουν συγκρίσεις με παλαιότερους νόμους και προκύπτει μόνο ο δόλος τρομοκράτησης και τιμωρίας του απλού πληθυσμού της χώρας.
Επίσης, η ποινικοποίηση της οφειλής στο Δημόσιο 1.000 ευρώ από κάθε αιτία, προβαίνει σε απαράδεκτη εξίσωση μιας απλής οφειλής προς το Δημόσιο, η οποία ενέχει μόνο διοικητική – αστική φύση (η φορολογία ως προϊόν κοινωνικού συμβολαίου παροχής – αντιπαροχής μεταξύ συμβαλλομένων) και η οποία μπορεί κάλλιστα να λυθεί με διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης υπέρ του Δημοσίου και πλειστηριασμό, με παραβατικές συμπεριφορές που πράγματι ενέχουν ποινική απαξία, όπως η απόκρυψη εσόδων – εικονικά τιμολόγια (ν.2523/97 ΦΕΚ Α’ 179/11-9-97) που εμπεριέχει το στοιχείο της απάτης και η παρακράτηση του ΦΠΑ (το οποίο ανήκει στο κράτος και επομένως προσβάλλεται η ιδιοκτησία του κράτους). Το δε ποσό των 1.000 ευρώ είναι τόσο μικρό σε σχέση με τα 10.000 ευρώ που προβλέπονταν παλαιότερα σε συνθήκες ρευστότητας, ώστε δεν μπορεί κανείς με βεβαιότητα να υποστηρίξει ότι δήθεν θίγεται το συλλογικό έννομο αγαθό της αναδιανομής – προστασίας του δημόσιου πλούτου από πολίτες που δέρνονται φορολογικά και προσπαθούν να επιβιώσουν σε συνθήκες ύφεσης. Ακόμα και ο ν. 3943/11 με τον οποίο κατέβηκε το όριο οφειλής από κάθε αιτία στα 5.000 αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ανεύρεσης του ποινικού εννόμου αγαθού που υποτίθεται ότι προστατεύει, καθώς δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για προσβολή του εθνικού πλούτου από έλλειψη 5.000 ευρώ… Πόσο μάλλον ο νέος νόμος που θα κατεβάσει τα όρια αυτά στο εξευτελιστικό ποσό των 1.000 ευρώ και δεν αποκλείεται αργότερα να κατεβεί στα 500, 100 ή ακόμα 10 ευρώ αργότερα.
Παράλληλα, επειδή το ποσό των 1.000 ευρώ είναι εξαιρετικά μικρό συμπεριλαμβάνοντας τα γνωστά ασήκωτα (και αντισυνταγματικά) χαράτσια και τέλη, το πλήθος των πολιτών που θα συρθεί στα Δικαστήρια για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας θα είναι τόσο μεγάλο, ώστε θα διασύρει την χώρα διεθνώς, ρίχνοντας νερό στο μύλο όσων μας κατηγορούν στο εξωτερικό με αοριστολογίες περί μαζικής διαφθοράς, ακόμα και αν η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα αθωωθεί, λόγω απόδειξης της αυτονόητης αδυναμίας αποπληρωμής.
Αλλά δεν θα είναι μόνο το ελληνικό κράτος που θα υποστεί διασυρμό. Δυστυχώς δεν έχει γίνει κατανοητό από πολλούς ότι η ποινική διαδικασία αποτελεί από μόνη της μία διαδικασία καταναγκασμού – ευτελισμού του ατόμου από την έναρξή της (σχηματισμός ποινικής δικογραφίας, δυσφήμιση), έως την διαδικασία αυτόφωρης σύλληψης (χειροπέδες, κρατητήριο) και την τελική απολογία στο ακροατήριο. Κατά συνέπεια είναι προφανές ότι αυτή η ταλαιπωρία – προσβολή που θα υποστεί ο απλός πολίτης από την ποινική διαδικασία είναι δυσανάλογα βαρύτερη από την απώλεια των 1.000 ευρώ που αντιπαραθέτει το Δημόσιο και μάλιστα με μόνη ηθική απαξία όχι παραβατική συμπεριφορά τύπου εξαπάτησης που αναφέραμε παραπάνω (γιατί η απάτη είναι απάτη ακόμα και για 1.000 ευρώ), αλλά με την ηθική απαξία ότι ο πολίτης δεν υπάκουσε σε αυτό που πρόσταξε ο αφέντης.
Τίθενται λοιπόν σοβαροί προβληματισμοί από άποψη συντάγματος και δυσανάλογης προσβολής της προσωπικότητας, για μία κατηγορία που θα μπορούσε να καταπέσει ήδη από τον φορολογικό έλεγχο, με απλή επίδειξη κάποιων δικαιολογητικών πχ κάρτα ανεργίας, εκκαθαριστικό εφορίας με το οποίο φαίνεται το πρόβλημα διαβίωσης με βάση τα επίσημα στοιχεία για τον δείκτη φτώχειας (6.000 ευρώ), έλλειψη ακίνητης περιουσίας και καταθέσεων κτλ.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε την τεράστια απήχηση που έχει στον ψυχισμό ενός ευυπόληπτου πολίτη από μόνη της η ποινική κατηγορία με την οποία θα βρεθεί ξαφνικά να κατηγορείται ως κοινός εγκληματίας με ορατό τον κίνδυνο φυλάκισης. Η καθημερινή δικαστηριακή πρακτική έχει δείξει ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο με τις ποινικές κατηγορίες, οι λεπτομέρειες είναι πολλές (κάθε υπόθεση είναι ξεχωριστή και δεν μιλάμε για απλή συλλογή δικαιολογητικών) και οι ισορροπίες λεπτές (απώλεια ψυχραιμίας, ένταση στο ακροατήριο), καθώς λείπει το στοιχείο της ποινικής απαξίας της απλής οφειλής 1.000 ευρώ στο Δημόσιο, με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
‘Αλλωστε, από μόνο του το ποσό των 1.000 ευρώ δημιουργεί πολλά παραπλανητικά ερωτήματα όπως “…μα καλά δεν έχεις ούτε ένα χιλιάρικο για να ξεχρεώσεις;…”, και “..σήμερα δεν έχεις να πληρώσεις γιατί είσαι άνεργος, αλλά όταν γεννηθηκε το χρέος σου έναντι του κράτους και τότε είχε δουλειά γιατί δεν το πλήρωσες;…”.
Τέλος, δεν χρειάζεται να επισημάνουμε τον κίνδυνο να αποκτήσουν οι τράπεζες υπερεξουσίες στο να καθορίζουν ποιος θα μπαίνει φυλακή και ποιος όχι, καθόσον θα μπορούν να επιλέγουν σε ποιον (διαπλεκόμενο ή μη) θα δίνουν μικρά δάνεια για να ξεχρεώσει και σε ποιον όχι. Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε τον κίνδυνο ακόμα και το κράτος (λέμε τώρα..) να αποκτήσει ασύμβατες με τον ρόλο του υπερεξουσίες, καθώς θα έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των πολιτών του, καθώς ο κόσμος θα παρακαλά πλέον όχι για δουλειές και κοινωνικές παροχές, αλλά για να μην μπει φυλακή.  Αν μάλιστα στο μέλλον εμφανιστεί και κάποιος που νομοθετήσει νόμο σκούπα, σαν τον ν. 4043/12, αποφυλακίζοντας τον “κοσμάκι”, τότε θα πάρει τον τίτλο του “σωτήρα” και του “ευεργέτη”, ακόμα και αν εξακολουθεί να έχει την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών του στην πείνα.
Ο ετοιμαζόμενος αυτός νόμος δεν είναι απλά αντισυνταγματικός και δυσανάλογα τιμωρητικός έναντι των πολιτών, αλλά ενέχει και τον σοβαρό κίνδυνο της απαξίωσης του θεσμού της Δικαιοσύνης, καθώς με αυτό τον τρόπο οι Δικαστές μετατρέπονται σε απειλητικό – τρομοκρατικό μηχανισμό της εφορίας, όχι κατά των πραγματικών δραστών οικονομικών εγκλημάτων, αλλά κατά της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Πρόκειται μάλιστα για πραγματική απειλή και κατά των ίδιων των Δικαστών καθώς αυτοί, με τον νόμο αυτό, θα μετατραπούν εντέχνως σε δοχείο διοχέτευσης της οργής του κόσμου, κατά την τακτική της παρούσας Κυβέρνησης να στρέφει την μία κοινωνική ομάδα κατά της άλλης και τον έναν θεσμό εις βάρος του άλλου. Κλασικές τακτικές σε αποικίες Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες ανέκαθεν φρόντιζαν να σπέρνουν την διχόνοια στους ντόπιους πληθυσμούς των αποικιών τους για να τους κυβερνούν καλύτερα.



Η "ΛΟΥΜΠΙΝΑ" ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΤΟ "ΓΥΡΙΣΕ" ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΕΙΤΑΙ ΣΕ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ "ΠΙΑΤΣΑ" ...ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ....

Κουβέλης: Όχι σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αυτόνομη παρουσία η ΔΗΜΑΡ


Παραθέτω ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτη Κουβέλη στην εφημερίδα «Παραπολιτικά»:

-Υπάρχει θέμα εκλογικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ;

Όχι. Η ΔΗΜΑΡ έχει τη δική της...


...αυτόνομη παρουσία, που ορίζεται από τις δικές της θέσεις και το πρόγραμμα .

-Άρα η ανασύσταση της κεντροαριστεράς μπήκε πάλι στο ψυγείο;

Εμείς, διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε, δουλεύουμε για την διεύρυνση του χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Η δημιουργία αυτού του χώρου δεν έχει καμία σχέση ούτε με συναντήσεις κορυφής ούτε με συναντήσεις σε επίπεδο κομμάτων. Είναι μια ουσιαστικότερη διαδικασία η οποία προωθείται από την μεριά μας.

Σχόλιο Παραπολιτικής: Δεν είναι τυχαίο το σχόλιο του Φώτη Κουβέλη. Τις τελευταίες ημέρες η Ιπποκράτους πιέζει ιδιαίτερα προς την κατεύθυνση αυτή, διοχετεύοντας μάλιστα στον Τύπο «πληροφορίες» περί συμφωνίας με τη Δημοκρατική Αριστερά.

Όπως σας έγραψα και χθες, ο Βενιζέλος αναζητά απεγνωσμένα μια σανίδα σωτηρίας για το Συνέδριο.


Το Σύνταγμα καταπατήθηκε, η Δικαιοσύνη που είναι;


Υπάρχουν αδέκαστοι δικαστές; Και αν ναι, τι κάνουν με την συστηματική παραβίαση του Συντάγματος;

Το ισχύον Σύνταγμα που χαρακτηρίζει το νομικό πλαίσιο λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού ορίζει στο άρθρο 87 ότι:

1. Η δικαιοσύνη απονέμεται από δικαστήρια συγκροτούμενα από τακτικούς δικαστές, που απολαμβάνουν λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία,

2. Οι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος.

Εκ των πραγμάτων και με βάση τα όσα καθημερινά διαδραματίζονται, βλέπουμε ότι ούτε η πρώτη παράγραφος εφαρμόζεται, αλλά ούτε και η δεύτερη.

Με την λέξη «αδέκαστος» χαρακτηρίζεται ο αμερόληπτος, ο ακέραιος, ο αδιάφθορος, αυτός που δεν εξαγοράζεται και τον χαρακτηρισμό αυτό κυρίως τον προσάπτουμε σε δικαστές που ασκούν το λειτούργημά τους προσανατολιζόμενοι στο γράμμα και το πνεύμα του Νόμου χωρίς να δέχονται την επιρροή άλλων παραγόντων, όπως πολιτικών προσώπων, σκοπιμοτήτων, συναισθηματισμών κ.λ.π.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που εξαγγελίες κυβερνητικών στελεχών «προκαταλαμβάνουν» δικαστικές αποφάσεις που δεν έχουν ακόμα εκδοθεί, ή ακόμα αποφάσεις δικαστικών λειτουργών αν δεν συμφωνούν με κυβερνητικά μέτρα δεν εφαρμόζονται ή να ανατρέπονται με άλλη απόφαση.

Έχουμε προκλητικές παραβιάσεις πολλών άρθρων του Συντάγματος:

'Οπως του αρθρου 1 που ορίζει ότι « Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα», τη στιγμή που ο λαός έχει οδηγηθεί στην εξαθλίωση.

Επίσης προκλητική παραβίαση συνιστούν οι υπέρμετρες φορολογικές επιβαρύνσεις κατά παράβαση του άρθρου 4 που ορίζει ότι «Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Ποιές δυνάμεις; Όταν οι φοροφυγάδες και φοροκλέφτες οι διασπαθιστές δημοσίου χρήματος τυγχάνουν πλήρους ασυλίας και μας τους μοστράρουν σε λίστες σαν επιτυχόντες σε ανώτατα ιδρύματα και οι οφειλές τους δεν εισπράττονται, ενώ επιβαρύνονται συνεχώς μισθωτοί και συνταξιούχοι;;

Τηρείται η επιταγή του άρθ. 5 του Συντάγματος ότι « Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας», όταν παρά τις επί χρόνια ασφαλιστικές εισφορές των πολιτών για τις παροχές υγείας καλούνται τώρα να επιβαρύνονται με έξοδα για ιατρικές επισκέψεις, φάρμακα και νοσήλια διαφορετικά να περιμένουν το «μοιραίο»;

Μήπως το άρθρο 21 «Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων»;

Όταν καταστρατηγείται το Σύνταγμα ακόμα και στην περίπτωση των εκλογικών αναμετρήσεων με τις παραπλανητικές διακηρύξεις των κομμάτων ότι «λεφτά υπάρχουν» ή ότι θα προβούν σε «επαναδιαπραγμάτευση» των όρων των μνημονίων και συγκεκριμένα του άρθρου 120 που στην παράγραφο 3 αναφέρει ότι «ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος» ποιος ελέγχει ποιον για τη συγκεκριμένη πραξικοπηματική κατάλυση του Συντάγματος;;

Μήπως λοιπόν πρέπει να κινητοποιηθεί ο λαός (ή μήπως ο Στρατός;) ως οφείλει με βάση το ακροτελεύτιο άρθρο 120 παράγραφος 4 που ορίζει ότι «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία», – γιατί το «με τη βία» δεν προϋποθέτει μόνο τα τάνκς αλλά και την αυθαίρετη ετσιθελική καταστρατήγηση του από οποιαδήποτε κυβερνητικά ή μη στελέχη που καλύπτονται με «δημοκρατικό» ή «κοινοβουλευτικό» μανδύα που βάζουν πάνω από την τιμή και την υπόληψη τους την κομματική πειθαρχία και συμφέρον...

Που είναι οι αδέκαστοι λειτουργοί του Νόμου που έχουν ορκιστεί για να εποπτεύουν και να τον προφυλάσσουν από τις πολιτικές αυθαιρεσίες, από τις πολιτικές αγυρτείες, από πολιτικά εγκλήματα και προδοτικές ενέργειες κατά της Χώρας ως ανεξάρτητη Εξουσία;


«Ουδείς εξαιρείται» από την γκιλοτίνα!

Ακούστε τους, ακούστε πώς ουρλιάζουν:
«Ουδείς εξαιρείται του νόμου»!
Αλλά όλοι αυτοί του «μαύρου μετώπου» που μιλούν για το «νόμο που άπαξ και ψηφίστηκε ουδεμία αντίρρησις νοείται» (!), νομίζετε ότι απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Λάθος!
  • Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία που… «πρέπει να συμμορφωθεί»! Τι λένε: Οτι αφού τα μνημόνια τα έκαναν νόμους, αφού τις φορολεηλασίες τις έκαναν νόμους, αφού τη λαϊκή χρεοκοπία την έκαναν νόμο, αφού τις μειώσεις μισθών τις έκαναν νόμους, ακόμα κι αν αυριο ψηφίσουν με νόμο πως κάθε οικογένεια, εκτός από τους φόρους, τα εισοδήματα, τη σύνταξη θα καταβάλλει στο ΔΝΤ και τα πρωτότοκα τέκνα της, τότε ουδείς θα πρέπει να αντιδρά, διότι θα… «το λέει ο νόμος»!
Οταν όλα αυτά τα επίλεκτα μέλη του κλαμπ της πιο παρασιτικής συντεχνίας, της συντεχνίας των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των «νταβατζήδων», μιλούν για τις «συντεχνίες» όπως έπραξε προχτές ο κ. Σαμαράς, και όπως πριν είχε πράξει ο Παπανδρέου, και όπως πριν είχε πράξει ο Σημίτης, και όπως πριν είχε πράξει ο Μητσοτάκης, δεν απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.

  • Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία, στην κοινωνία των καταπιεσμένων, στην κοινωνία της φτώχειας και της απελπισίας, την οποία θέλουν να συκοφαντήσουν. Να την «παθητικοποιήσουν». Να την «κομματιάσουν». Να την καταστήσουν έρμαιο του «διαίρει και βασίλευε». Να «ξεμοναχιάσουν» το κάθε τμήμα της. Να το απομονώσουν και αφού θα του έχουν στερήσει τις εφεδρείες της κοινωνικής αλληλεγγύης να το τσακίσουν. Ετσι, με την ίδια μέθοδο, θέλουν να καθυποτάξουν, τελικά, όλη την «κατατεμαχισμένη» κοινωνία.
Οταν όλα τα φερέφωνα των «αφεντικών», αυτοί που δε δίνουν δεκάρα για την «ταλαιπωρία» της ανεργίας, για την «ταλαιπωρία» της ανέχειας, για την «ταλαιπωρία» των χαρατσιών, για την «ταλαιπωρία» της πείνας, μιλούν για την «ταλαιπωρία της κοινωνίας» από τους απεργούς και αντιπαραθέτουν στο «δικαίωμα της απεργίας» το… «δικαίωμα στην εργασία» - ποιοι; αυτοί που έφτασαν την ανεργία στο 30%! - δεν απευθύνονται στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.
  • Απευθύνονται στην ταλαίπωρη κοινωνία, η οποία πάνω από έναν αιώνα μετά την εξέγερση στο Σικάγο θα πρέπει να «ρυθμίσει» τη συνείδησή της, ώστε να μη θεωρεί πια ότι «η δουλειά είναι δικαίωμα». Να ξεχάσει ότι ο αξιοπρεπής μισθός είναι δικαίωμα. Να μάθει ότι «δικαίωμα» είναι η απεργοσπασία (!), να μάθει να βλέπει την εργασία σαν… «προνόμιο». Σαν… «παραχώρηση». Σαν… φιλάνθρωπη «προσφορά». Να μάθει να δέχεται αδιαμαρτύρητα κάθε νέα περικοπή του μισθού της, για την οποία οφείλει κιόλας να δοξολογεί τον καλοκάγαθο καπιταλιστή που από το ξεροκόμματο της αφαίρεσε «μόνο» το… μισό.
Και φυσικά:
Οταν έμβλημα της πολιτικής τους έφτασαν να καθιστούν τις νυχτόβιες επιδρομές των ΜΑΤ, την απειλή της … φυλάκισης(!), όταν ποινικοποιούν ως «κακούργημα» τις κινητοποιήσεις, όταν ομολογούν πως οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και οι επιστρατεύσεις κατά των απεργών αποτελούν έναν εκσυγχρονισμό των… γραφειοκρατικών διατάξεων της χούντας (!),
σίγουρα δε μιλούν στους εργαζόμενους των ΜΜΜ.
  • Απευθύνονται σε όλο το λαό, του κουνούν ως «γκαουλάιτερ» του κεφαλαίου το δάκτυλο της καταστολής, τον απειλούν με τον πιο χυδαίο, τον πιο ιταμό, τον πιο απροκάλυπτο τρόπο, ότι ή θα γίνει ραγιάς να τους προσκυνάει ή θα τον… ξεκάνουν!
***
Ο πόλεμος, επομένως, που έχουν εξαπολύσει είναι καθολικός.
Τα «νταϊλίκια» του Σαμαρά θα ήταν ανάξια να γίνουν ακόμα και γελοιογραφία, αν δεν επρόκειτο για τον γραβατοφορεμένο «τσαμπουκά» μιας πρωτοφανούς πολιτικής αγριότητας που
αφορά τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ, όπως χτες αφορούσε τους ναυτεργάτες, όπως προχτές αφορούσε τους δημόσιους υπάλληλους, όπως αντιπροχτές αφορούσε τους αγρότες, όπως κάθε μέρα αφορά τους εργάτες.
*
Αν αυτός ο καθολικός πόλεμος ενάντια σε κάθε τμήμα της κοινωνίας δεν πάρει καθολική απάντηση μέσα από ένα κοινό μέτωπο εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχής αγροτιάς, βιοτεχνών, μικρεμπόρων,
που σημαίνει λαϊκή συμμαχία, συμπόρευση, συστράτευση και αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλα τα στρώματα που υφίστανται την εκμετάλλευση και τη φτωχοποίηση,
αν κόντρα στο «σφάξε με αγά μου ν” αγιάσω» δεν πάρει σάρκα και οστά το «ο ένας για όλους και όλοι για έναν»,
τότε,
τα υποκινούμενα της πλουτοκρατίας μπορεί κι αυτά να φύγουν νύχτα, όπως οι προηγούμενοι, αλλά προηγουμένως θα έχουν αφανίσει έναν ολόκληρο λαό κάτω από τις «ερπύστριες» των «νόμων του κεφαλαίου», που πράγματι από τις «γκιλοτίνες» του «δεν εξαιρείται κανείς».


Γράφει ο:

Νίκος Μπογιόπουλος

Χαϊκάλης σε Άδωνι: "Είσαι ξεφτιλισμένος, καραγκιόζης και βλάκας" (βίντεο)

Την αποχώρηση του Άδωνι Γεωργιάδη από το τηλεοπτικό στούντιο του ΣΚΑΙ προκάλεσαν οι χαρακτηρισμοί του Παύλου Χαϊκάλη, ο οποίος τον αποκάλεσε «ξεφτιλισμένο, καραγκιόζη και βλάκα».

Αφορμή στάθηκε η πρόταση του βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων να ενταχθούν και οι βουλευτές...

στο ενιαίο μισθολόγιο.

«Πως θα ζήσει ένα άτομο με 586 ευρώ», ανέφερε ο κ. Χαϊκάλης απευθυνόμενος στον Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος του απάντησε : «σε προκαλώ για να μην είσαι ψεύτης από τον επόμενο μήνα να κρατήσεις 586 ευρώ και τα άλλα να τα μοιράσεις».

«Είσαι ξεφτιλισμένος», του ανταπάντησε ο Παύλος Χαϊκάλης με τον κ. Γεωργιάδη να λέει: «εγώ ψέματα για να πάρω ψήφους δε λέω».

«Είσαι καραγκιόζης και βλάκας. Πας αλλού το θέμα», του είπε ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, και ο Άδωνις Γεωργιάδης αποχώρησε.



ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ "ΚΑΡΕΚΛΑ"' ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΣΕ ΟΛΑ!!! ΚΟΙΝΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΤΟΥΣ Ο ΝΕΟΤΑΞΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!!


2335bc6cb06b18c883390e19c75ac23a_XLΠολιτική και κυβερνητική συνεργασία, ΕΛ.ΣΤΑΤ, Γ. Παπανδρέου και στο βάθος… ενιαίο κόμμα.

Σε συμφωνία-πακέτο έχουν καταλήξει ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελο Βενιζέλο.

Οι βασικές αρχές έχουν συμφωνηθεί από τις αρχές Οκτωβρίου ενώ η ατζέντα της συμφωνίας επικαιροποιείται συνεχώς.

Η κυβερνητική συνεργασία των δύο κομμάτων ήταν μόνο η αρχή. Από εδώ και πέρα, σημαίνοντα ρόλο διαδραματίζουν η παραμονή στην εξουσία και μετά τις επόμενες εκλογές αλλά και το ένστικτο αυτοσυντήρησης.

Ο κ. Σαμαράς, παρά το γεγονός ότι η ΝΔ φαίνεται να κρατάει δυνάμεις, γνωρίζει ότι δεν έχει άλλους συμμάχους σε αυτό το πολιτικό σκηνικό αφού η ΔΗΜΑΡ αποτελεί ασταθές μέγεθος.

Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου που κινείται μεταξύ 5-7% σήμερα, γνωρίζει ότι σε περίπτωση κατάρρευσης της κυβέρνησης , κινδυνεύει να εξαερωθεί πολιτικά. Εκτός από την κυβερνητική σταθερότητα και συνεργασία, αντιλήφθηκε ότι είναι μονόδρομος η συμπόρευση με τον Αντώνη Σαμαρά.

Έγκυρες πληροφορίες του newsbomb αναφέρουν ότι οι συζητήσεις Βενιζέλου-Σαμαρά έχουν προωθημένη ατζέντα, που εκπλήσσει πραγματικά.

Έχουν συζητήσει όλα τα σενάρια που περιλαμβάνουν από την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την καθιέρωση της λίστας αντί του σταυρού προτίμησης έως ακόμα και την κοινή κάθοδο στις εκλογές, με ένα νέο και ενιαίο κόμμα με καθαρά ευρωπαϊκή φυσιογνωμία και κατεύθυνση.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία, έχουν υπάρξει διευθετήσεις για μία σειρά ζητημάτων όπως:

- H πολιτική κάλυψη του Ε.Βενιζέλου.

Ο Α. Σαμαράς έδωσε μάχη για να εμποδίσει την παραπομπή Βενιζέλου, για τη λίστα Lagarde, αν και διαπίστωσε ότι δεν ελέγχει την Κ.Ο. της Ν.Δ (λιγότερο από το 1/3 των βουλευτών της Ν.Δ πήγε στη μία μόνο κάλπη, όπως είχε ζητήσει το Μαξίμου).

Ο κ. Βενιζέλος είχε εύλογες ανησυχίες και για την υπόθεση της PROTON BANK και εξακολουθεί ακόμα να έχει. Φοβάται ότι ο Σύριζα, εκμεταλλευόμενος και τον έγκλειστο στις φυλακές Κορυδαλλού Λ.Λαυρεντιάδη, ενδέχεται να ανακινήσει την υπόθεση για να τον πλήξει πολιτικά.

Επίσης ο Υπουργός Άμυνας κ. Παναγιωτόπουλος κάλυψε σήμερα τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για το θέμα των αμυντικών σχεδίων της χώρας, που υποθετικά είχε πάρει ο κ. Βενιζέλος μαζί του, φεύγοντας από το συγκεκριμένο υπουργείο.

- Η υπόθεση της ΕΛ.ΣΤΑΤ και η εμπλοκή του κ. Γ. Παπανδρέου.

Για το θέμα της ΕΛ.ΣΤΑΤ η κυβέρνηση, κάτω και από την πίεση των δανειστών, είναι αποφασισμένη να το κλείσει αγνοώντας την παρέμβαση της δικαιοσύνης και την ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος κατά του κ. Γεωργίου, ο οποίος παραμένει στη θέση του.

Αν καταθέσει πρόταση γα σύσταση εξεταστικής επιτροπής ο Σύριζα ή ακόμα και προανακριτικής εναντίον του κ. Παπανδρέου, τα πράγματα περιπλέκονται. Ο κ. Σαμαράς γνωρίζει ότι δεν θα μπορέσει να ελέγξει τους βουλευτές του στη ψηφοφορία, ιδιαίτερα μάλιστα τον σκληρό πυρήνα των Καραμανλικών. Αυτό που θα επιλέξει σε μία τέτοια περίπτωση ο Πρωθυπουργός θα είναι η αποχή της Ν.Δ από τη συζήτηση και την ψηφοφορία ενώ ανάλογη στάση θα κρατήσει και το ΠΑΣΟΚ. Επίσης ο κ.Σαμαράς δεν έχει πρόθεση να εμπλέξει τον κ.Παπανδρέου σε δικαστικές περιπέτειες ενώ κάτι τέτοιο διευκολύνει τον κ.Βενιζέλο που είχε κάνει ανάλογη συμφωνία κάλυψης του κ,Παπανδρέου την περίοδο της διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ.

- Η αντιμετώπιση του Σύριζα και των κοινωνικών ομάδων.

Οι δύο αρχηγοί έχουν συμφωνήσει να επιτίθενται με σφοδρότητα στο ΣΥΡΙΖΑ, να τον ταυτίζουν με τα άκρα και τη βία.

Θέλουν να δημιουργήσουν κλίμα πόλωσης και όξυνσης στην κοινωνία προκειμένου να αισθανθεί την απειλή ο αστικός κόσμος και να συσπειρωθεί γύρω από την κυβέρνηση.

Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί έχουν επιλέξει να ”παίξουν” με την κ.Μέρκελ την ώρα που ο κ.Τσίπρας προσεγγίζει τον αμερικανικό παράγοντα και φαίνεται να βρίσκει εκεί συνομιλητές και ίσως και στήριξη στο μέλλον.

Αμέριστη θα είναι και η στήριξη που θα προσφέρει το ΠΑΣΟΚ στον κ.Σαμαρά, στη σύγκρουση με τα αιτήματα κοινωνικών ομάδων και συντεχνιών.

Σε όσους διατύπωσαν ενστάσεις, ο κ,Βενιζέλος αντέτεινε ότι δημόσιοι υπάλληλοι και συντεχνίες έχουν στραφεί εναντίον του ΠΑΣΟΚ εδώ ναι πολύ καιρό και δεν πρόκειται να επιστρέψουν. Αυτό το νόημα άλλωστε είχε και η αποστροφή της ομιλίας του,στα στελέχη του, στην οποία τόνισε με νόημα ”να ξεχάσουν κάποιοι το παλιό ΠΑΣΟΚ”.

-Η κυβερνητική και πολιτική συνεργασία.

Eίνα βέβαιο ότι στον επόμενο ανασχηματισμό το ΠΑΣΟΚ αντί για 4 θα πάρει 6 υπουργεία ενώ θα τοποθετηθούν και υφυπουργοί του ΠΑΣΟΚ σε υπουργεία, που ο υπουργός προέρχεται από τη Ν.Δ, για να ενδυναμωθεί, στην πράξη, το κλίμα συνεργασίας και σύμπνοιας.

Ο κ.Βενιζέλος ενδέχεται να συμμετάσχει,ως Αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση ενώ η πολιτική συνεργασία θα επεκταθεί και μετά τις επόμενες εκλογές.

Ως προς τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις, οι δύο αρχηγοί κινούνται στη λογική ”βλέποντας και κάνοντας”, αφού όλα θα εξαρτηθούν από τους συσχετισμούς και το κλίμα που θα υπάρχει.

Έχουν ήδη συμφωνήσει πάντως στη μείωση του αριθμού των Βουλευτών, στην καθιέρωση της λίστας ενώ σε ότι αφορά το εκλογικό σύστημα συζητούν ακόμα και την απλή αναλογική. Ανοιχτό είναι και το ενδεχόμενο κοινής καθόδου με ένα νέο πολιτικό σχηματισμό με ευρωπαϊκή και μεταρρυθμιστική φυσιογνωμία

Πηγή: newsbomb.gr

“Η ταν ή επί τας…

Ο κύβος ερρίφθη. Η απόφαση πολιτικής επιστράτευσης των εργαζομένων στο μετρό που πήρε η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη σηματοδοτεί την επιθυμία της να μετατρέψει τη… σύγκρουση με τους εργαζόμενους στα μέσα μαζικής μεταφοράς σε τελική μάχη για τον οικονομικό…
εξανδραποδισμό όλων των εργαζόμενων στρωμάτων του ελληνικού πληθυσμού. Αρνούμενη κάθε διαδικασία διαλόγου και εκτιμώντας ως αδυναμία των εργαζομένων και όχι ως κίνηση καλής θέλησης εκ μέρους τους την πρόταση τρίμηνης ανακωχής με παράλληλη συνέχιση της ισχύος της υφιστάμενης συλλογικής σύμβασης, η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ θεώρησε ότι έχει το πάνω χέρι. Επέλεξε έτσι συνειδητά την κλιμάκωση της αναμέτρησης έχοντας τη βεβαιότητα ότι αυτή θα βγει νικήτρια. Στο Μέγαρο Μαξίμου κυριαρχεί η άποψη ότι οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν είναι οργανωτικά έτοιμοι για μια ανελέητη σύγκρουση μέχρις εσχάτων. Η κυβέρνηση επίσης πιστεύει ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση είναι απροετοίμαστη για φάση σφοδρότατων κοινωνικών συγκρούσεων. Επιπροσθέτως, κατά την κυβερνητική αντίληψη, τα κόμματα της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης και δη εκείνα της Αριστεράς είναι ανίκανα αυτή την εποχή να κινητοποιήσουν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής ώστε να δημιουργήσουν σοβαρά πολιτικά προβλήματα στην κυβέρνηση, στρέφοντας μαζικά και μαχητικά την κοινωνία εναντίον των ενοίκων του Μεγάρου Μαξίμου. Ευνόητο είναι ότι όλες αυτές οι κυβερνητικές εκτιμήσεις και υποθέσεις θα κριθούν στην πράξη.
Τα κόμματα της συγκυβέρνησης πάντως συσπειρώνονται εναντίον των εργαζομένων. Αποκαλυπτική η στάση του ΠΑΣΟΚ. Την Τρίτη είχε εκδώσει ανακοίνωση στην οποία υπενθύμιζε την πρότασή του για την κατάθεση τροπολογίας εξαίρεσης από το ενιαίο μισθολόγιο των μηχανοδηγών, οδηγών και τεχνικών των μέσων μαζικής μεταφοράς. «Καλούμε την κυβέρνηση να αποδεχτεί τις προτάσεις μας έστω και τώρα και να οδηγήσει στην εκτόνωση της κρίσης» υπογράμμιζε το ΠΑΣΟΚ στην ανακοίνωσή του την Τρίτη. Την Τετάρτη όμως ο πρόεδρός του Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε εντυπωσιακή πολιτική κωλοτούμπα: «Πρέπει να σταματήσει η ταλαιπωρία του κόσμου… Δεν προστατεύουν τα συμφέροντα των εργαζομένων όσοι φέρνουν τους εργαζόμενους σε αντίθεση με την κοινωνία… Κάνουν μεγάλο λάθος και συνδικαλιστικό» δήλωσε, τασσόμενος εναντίον των εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς. Την Πέμπτη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προχώρησε ακόμη παραπέρα, χαρακτηρίζοντας την πολιτική επιστράτευση των απεργών ως την… «πιο ήπια λύση»!
Η ταχύτατη προσχώρηση του ΠΑΣΟΚ στη σκληρά αντεργατική γραμμή Σαμαρά προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση αντιπαραβαλλόμενη με τη γραμμή της συνδικαλιστικής παράταξης της ΝΔ, της ΔΑΚΕ. Σε κοινή τους ανακοίνωση η ΔΑΚΕ – ΠΟΣ (των εργαζομένων στους σιδηροδρόμους και στον προαστιακό), η ΔΑΚΕ- ΣΤΑΣΥ (των εργαζομένων στο μετρό, τον ηλεκτρικό και το τραμ) και η ΔΑΚΕ – ΟΣΥ (των εργαζομένων σε λεωφορεία και τρόλεϊ) έκαναν βίαιη φραστική επίθεση εναντίον του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα -εκμεταλλευόμενες το γεγονός ότι προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ και όχι από τη ΝΔ- γράφοντας μεταξύ άλλων: «Επιτέλους, ας σταματήσει να παριστάνει τον κόκορα στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, την ώρα που στέκεται κότα στους έχοντες και κατέχοντες. Αλλωστε, τώρα είναι υπουργός των Ελλήνων και όχι πρόεδρος του ΙΟΒΕ, εκπρόσωπος του ΣΕΒ».
Η ανακοίνωση αυτή σηματοδοτεί ενδεχομένως την έκταση και την οξύτητα που θα προσλάβουν οι εσωκομματικές αντιδράσεις ακόμη και στους κόλπους της Δεξιάς, τουλάχιστον σε επίπεδο εργαζομένων, εξαιτίας της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών.
Η άμεση αντίδραση της παράλυσης κάθε μέσου μαζικής μεταφοράς -μετρό, ηλεκτρικός, λεωφορεία, τρόλεϊ, τραμ, προαστιακός- αμέσως μετά την ανακοίνωση της επιστράτευσης υπογραμμίζει την κλιμάκωση της σύγκρουσης που επεδίωξε η κυβέρνηση. Οι εργαζόμενοι συνειδητοποίησαν ότι η συγκυβέρνηση τους υποχρεώνει να πάνε σε μια μάχη όπου ισχύει το «’Η ταν ή επί τας» για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Η έκβαση θα κριθεί από την αντοχή και τη μαχητικότητά τους. Οι δημαγωγικές επικλήσεις πάντως του πρωθυπουργού και των μετακινούμενων με λιμουζίνες υπουργών περί «ταλαιπωρίας των πολιτών» που αποσκοπούν να προκαλέσουν την εχθρότητα καθυστερημένων στοιχείων των λαϊκών στρωμάτων εναντίον των απεργών, είναι αμφίβολης αποτελεσματικότητας αυτή τη φορά. Μέχρι τώρα η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων της Αθήνας που μετακινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και πάνω από όλα οι εργαζόμενοι τάσσονται ολόψυχα υπέρ των απεργών.
Γιώργος Δελαστίκ