Όταν οι λύκοι… φορούσαν προβιές!

filologos10

Δια χειρός Αλιθέρση

 

Ένα από τα θέματα που είχαν απασχολήσει έντονα μεγάλη μερίδα των εργαζόμενων, μόλις ανέλαβε την εξουσία η κυβέρνηση του… «λεφτά υπάρχουν», ήταν, τότε, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Πολλοί, αφελώς, πίστεψαν τον κυβερνητικό ισχυρισμό ότι δηλαδή δεν πρόκειται να θιγούν όρια ηλικίας καθώς και συντάξεις, τη στιγμή μάλιστα που ήταν κάτι παραπάνω από ορατή η επερχόμενη θύελλα. Κάποιοι, τότε, έπεσαν από τα σύννεφα και αποδείχτηκε και γι αυτούς ότι οι κυβερνώντες που μας παρουσιάζονταν σαν πρόβατα ήταν λύκοι. Απλώς φορούσαν προβιές!

Από τότε κυριολεκτικά οι κυβερνητικές επιλογές πιστές στην υλοποίηση του σχεδίου, που από χρόνια πριν είχε χαραχθεί, μας οδηγούν συνεχώς και αδιαλείπτως στις… κρεμάλες της εξαθλίωσης. Είναι προφανές ότι εάν δεν υπάρξει έγκαιρα καθολικός ξεσηκωμός, πολύ πριν φτάσουμε έως εκεί, τότε θα είναι πολύ αργά και δεν θα υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο αντίδρασης!

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε με αφορμή την… πρώτη «κυβερνητική ανακολουθία», μόλις ανέλαβε την εξουσία η εν λόγω κυβέρνηση και αφορά τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Από εκεί αρχίσαμε, για να φτάσουμε έως εδώ! Έτσι, για να θυμηθούμε κάτι από τις μέρες εκείνες, που οι λύκοι -για τους περισσότερους τότε- φορούσαν… προβιές!

Σήμερα είναι επιβεβλημένο, όσο ποτέ, να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας πολιτικά γεγονότα, όχι μόνο βάθους διετίας αλλά ακόμη και βάθους πολλών δεκαετιών. Επίσης να ξεκαθαρίσουμε μια και καλή τον ρόλο των κυβερνητικών και εργοδοτικών συνδικαλιστών, που αποδείχτηκε περίτρανα ότι αυτήν την πορεία επί της ουσίας τη στήριξαν και τη στηρίζουν με νύχια και με δόντια!

Όμως και πάλι, οι λύκοι-πρωταγωνιστές, ποντάροντας στην ασθενική μας μνήμη, ετοιμάζονται να εμφανίσουν πρόσωπο προβάτου σε μια εναλλαγή ρόλων με τους σημερινούς κυβερνώντες. Άλλοι δε από αυτούς εμφανίζουν πρόσωπο «αριστερού!», εμβαπτιζόμενοι σε «αριστερές κολυμβήθρες»!

Σήμερα δε, περισσότερο από ποτέ, είναι ανάγκη να κρατήσουμε το χιούμορ μας –και φυσικά όχι μόνο- ως μια επιβεβλημένη πηγή αντίστασης.

Ο τίτλος του εν λόγω κειμένου τότε ήταν: «Επί του πιεστηρίου».

Επί του πιεστηρίου…

…Στροφή 180 μοιρών της κυβέρνησης για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης;

Διέρρευσε από κυβερνητικά στελέχη ότι λίγο πριν αναχωρήσει ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου για το Νέο Δελχί, στην αίθουσα VIP του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος, έγινε διαβούλευση κυβερνητικών παραγόντων, ύστερα από… απαίτηση του Υπουργού Εργασίας κ. Λοβέρδου, με θέμα: …μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης!

Στη διαβούλευση εκτός, του κ Λοβέρδου και των οικονομικών συμβούλων του Πρωθυπουργού πήραν μέρος ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος , οι αρμόδιοι για την οικονομία υπουργοί, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, καθώς και η κυρία Μπατζελή, τιμής ένεκεν, επειδή αποδείχτηκε κυματοθραύστης των αγροτικών μπλόκων. Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, για άγνωστους λόγους, ήταν απών. Ο πρωθυπουργός της βόρειας συμμάχου χώρας, αν και κλήθηκε κατεπειγόντως, δήλωσε κώλυμα.

Η πρόταση από τον Υπουργό Εργασίας έπεσε σαν κεραυνός στην κυβερνητική ομήγυρη. «Προκειμένου να ξεπλύνουμε την ντροπή της ανακολουθίας μας, γιατί υποσχεθήκαμε σ’ όλους τους τόνους ότι δεν θα αυξήσουμε τα όρια ηλικίας, προτείνω τώρα να τα μειώσουμε κατά δύο χρόνια». Πάγωσαν οι διαβουλευόμενοι, ενώ ο κύριος Αντιπρόεδρος είπε: «θα σου αστράψω μία» και κινήθηκε αργά, απειλητικά εναντίον του. «Δεν τέλειωσα» φώναξε τρομαγμένος ο Λοβέρδος. «Ακούστε! Τώρα που θα τους αλλάξουμε ταυτότητες είναι ευκαιρία να τους μειώσουμε και την ηλικία. Δέκα χρόνια είναι καλά». Σύμφωνα με παριστάμενο υπουργό, ο οποίος ζήτησε να κρατηθεί η ανωνυμία του, το τι έγινε δεν περιγράφεται! Άρχισαν να χοροπηδούν όλοι αγκαλιασμένοι σαν να είχε βάλει η ομάδα γκολ. Ο Αντιπρόεδρος τον σήκωσε επάνω με τα δύο του χέρια ως δεύτερος Πύρρος, ενώ ταυτόχρονα χοροπηδούσε. Και όλοι μαζί: «Μπράβο Ανδρέα! Μπράβο!» ..μνημονεύοντας άθελα τους και τον ιδρυτή του κινήματος.

Και ενώ η οχλαγωγία ξεπερνούσε τα όρια της αιθούσης VIP και ο ενθουσιασμός ήταν απερίγραπτος, ο Γιώργος είπε: «Μισό λεπτό! Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Πρέπει να ρωτήσω τον Μπαρόζο, είναι και ο Αλμούνια, τι θα πει η Άγγελα, ο Γκόρντον ,ο Σαρκοζί, ο Θαπατέρο που ετοιμάζεται να κάνει μια αυξησούλα στα όρια μέχρι τα 70 και τον βγάλουμε off ; Ίσως ο Σίλβιο δεν θα έχει αντίρρηση, αυτός εξάλλου δεν έχει και ελεύθερο χρόνο». Και εκεί που έλεγε όλα αυτά για μια στιγμή κοκκίνισε «όχι ρε παιδιά είναι και ο Ομπάμα, πρώτη φορά η Αμερική εξέλεξε έγχρωμο πρόεδρο θα μας περάσει για ρατσιστές ο άνθρωπος. Πρέπει να τον ρωτήσουμε. Και άντε καλά όλοι αυτοί, είναι δικοί μας άνθρωποι, τι πρόσωπο θα δείξουμε στους Κινέζους; Ολόκληρη COSCO μας έφεραν από την Άπω Ανατολή και δουλεύει το λιμάνι ρολόι. Ο Πούτιν μην μας κάνει καμιά στραβή με τον αγωγό; Αλλά όχι αυτός είναι… « υπεράνω».

Όλοι άκουγαν σιωπηλοί το Γιώργο. Ο Παπουτσής έδειχνε αμήχανος, κάτι πήγε να πει η Λούκα αλλά δίστασε. «Λούκα μη διστάζεις» είπε ο πρόεδρος, «ελεύθερα να διατυπώνεις την άποψή σου, το ΠΑΣΟΚ είναι δημοκρατικό σοσιαλιστικό κόμμα» και συνέχισε «όποιος θέλει να πάρει το λόγο για μισό λεπτό μπορεί. Και μην ξεχνάτε πετάω κιόλας». …Δεν έγινε γνωστό πόσοι μίλησαν. Πάντως διέρρευσε ότι η ομήγυρη αποφάσισε, επειδή το θέμα καίει, να πάρει ο πρόεδρος εν πτήσει τηλέφωνο στους ηγέτες, για να ζητήσει την άδεια, και από τους Κινέζους και από τον Πούτιν ένα ειλικρινές «συγγνώμη», γιατί αυτοί δεν είναι και… δικοί μας άνθρωποι! Ο Αντιπρόεδρος, Πάγκαλος έπρεπε επειγόντως να ενημερώσει τον Σαμαρά και τον αρχηγό του ΛΑΟΣ και να ζητήσει στήριξη, ο δε Λοβέρδος να ενημερώσει για τα ευχάριστα τον Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ. Η όλη διαβούλευση κρίθηκε μείζονος εθνικής σημασίας, της οποίας η μυστικότητα από εχθρούς, που θέλουν το κακό της πατρίδας μας, ήταν επιβεβλημένη.

Άγνωστο μέχρι στιγμής το τι έγινε εν πτήσει στο πρωθυπουργικό αεροπλάνο. Ο Σαμαράς στο τηλεφώνημα του Αντιπροέδρου είπε.. «συμφωνώ» και συμπλήρωσε … «Θεωρώ άτολμη την πρόταση. Εγώ προτείνω, είπε, να τους μειώσουμε την ηλικία δώδεκα χρόνια. Σαν υπεύθυνος αρχηγός όμως πρέπει να ρωτήσω την Ντόρα και τους πρώην πρωθυπουργούς». Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ απάντησε με ερώτηση: «Το μέτρο θα ισχύσει και για τους Αλβανούς»;

Ο πρόεδρος Σαμαράς, παρόντος του εκπροσώπου του κόμματος κ Παναγιωτόπουλου, του οποίου γελούσαν και τα αυτιά από τη χαρά, πήρε τηλέφωνο πρώτα τη Ντόρα. «Μπράβο Αντώνη είπε ..συμφωνώ. Ειλικρινά αυτό δεν το περίμενα από σένα». Από ότι μάθαμε η απάντηση του κ Καραμανλή ήταν: «και τι με νοιάζει εμένα;» Ενώ ο κ Μητσοτάκης επέπληξε τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας λέγοντας … «Είστε άπειρος κ Σαμαρά. Να μην παίρνετε άλλη φορά τέτοιες πρωτοβουλίες και να ρωτάτε πρώτα. Δεν ξέρετε τι είναι αυτοί στο ΠΑΣΟΚ! Δεν έπρεπε να δεχτείτε απόλυτο νούμερο. Μόνο με ποσοστά. Τα χρόνια του καθενός πρέπει να μικρύνουν τουλάχιστον 40 %. Δεν κάνετε για αρχηγός κ Σαμαρά!».

Εν τω μεταξύ η κ Μπατζελή έφυγε από το αεροδρόμιο, οδηγώντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα για την οικία της. Έκατσε στην κουζίνα της με φόντο τις μαρμελάδες, πεσκέσι των ευγνωμονούντων αγροτών, και σαν γυναίκα άρχισε να συντάσσει επιστολή προς τις γυναίκες των αγροτών, για να τις ενημερώσει, μόλις πάρει το ok από τον πρόεδρο, ότι σύμφωνα με απόφαση του ΠΑΣΟΚ η ηλικία τους μικραίνει τουλάχιστον κατά δέκα χρόνια, άρα έχουν ένα πολύ σοβαρό κίνητρο οι άνδρες τους αγρότες να αφήσουν κατά μέρος τα μπλόκα και να τρέξουν σπίτι. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση!…

Το τηλεφώνημα του Υπουργού Λοβέρδου βρήκε τον Παναγόπουλο στα γραφεία της ΓΣΕΕ. Με το άκουσμα της είδησης, ο πρόεδρος πετάχτηκε απάνω και αναφώνησε. …«Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται! Όλοι πίσω γραμμή στο διάλογο. Ζήτω το εθνικό συμφέρον. Η Ελλάδα έχει πρωθυπουργό με…! Ζήτω η εργασιακή ειρήνη. Όλοι αδέρφια είμαστε!» Και ενώ το μπαλκόνι της ΓΣΕΕ στολίστηκε με πράσινες γαλάζιες και πορτοκαλί σημαίες, ακούστηκε για πρώτη φορά το σύνθημα. «Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία μαζί με τη Νέα Δημοκρατία». Κάποιος άρχισε να τραγουδά Λοϊζο. «Ο γέρο Νεγροτζίμ… τι θέλουν τα παιδιά μας στο Αφγανιστάν» αντί να πει Βιετνάμ, μπερδεύοντας τους στίχους. Πληροφορίες ότι κάποιοι, που ενθουσιάστηκαν πέραν του δέοντος, φώναζαν «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» δεν επιβεβαιώθηκαν.

ΥΓ. Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στα στην ηλεκτρονική έκδοση της εφ. ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ (8/2/10)