ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

6.11.10

ΚΑΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ

«Τα μουστακάκια της αριστεράς αποτριχώνονται…»

Του Δημήτρη ΓιαννακόπουλουΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
Η μεταπολίτευση παρήγαγε πολλών ειδών αλλόκοτες προσωπικότητες στον χώρο της πολιτικής και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης, που ιδιαίτερα μετά το 1990 μετατράπηκαν … σε αυγοτάραχο, όπως θα έλεγε και η κ. Μαρίκα Μητσοτάκη. Οι πλέον ίσως χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι τα γνωστά μουστακάκια της αριστεράς που ξεκίνησαν από το ΚΚΕ ή την ΚΝΕ και δια του ΔΟΛ πέρασαν στον Συνασπισμό, για να καταλήξουν να υποστηρίζουν τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, ρίχνοντας και καμιά υποστηρικτική κουβέντα προς τις ηγεσίες της ΝΔ, όταν τα συγκυριακά συμφέροντά τους το απαιτούν. Ένα από αυτά τα «μουστακάκια» είναι κι ο κ. Παύλος Τσίμας.

Εδώ και πολύ καιρό ο κύριος αυτός επιδίδεται σε έναν αγώνα νομιμοποίησης αυτών που επέλεξαν την οδό του μνημονίου για να στηρίξουν το παραπαίον καθεστώς στην Ελλάδα. Δεν του δώσαμε σημασία διότι απλούστατα....
 κρίναμε ότι δεν αξίζει τον κόπο. Ο άνθρωπος αυτός έχει απομυθοποιηθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό και σ’ αυτές τις περιπτώσεις η στοιχειώδης ευγένεια απαιτεί να αφήνεις το συγκεκριμένο άτομο να βιώσει ήσυχα το δράμα του. Σήμερα, όμως, ο κύριος αυτός φαίνεται να αποφάσισε να περάσει στο επόμενο στάδιο της απομυθοποίησης που συνδέεται με την … αποτρίχωση του χαριτωμένου μουστακιού του.


Υπό τον τίτλο «Οι εκλογές και το Μνημόνιο» ο κύριος Τσίμας, μεταξύ άλλων διασκεδαστικών ως προς την πολιτικότητα του μνημονίου επιχειρημάτων, γράφει στα σημερινά «Τα Νέα»: «η Ιρλανδία βρίσκεται σε κύκλο λιτότητας από το 2008, προηγήθηκε της Ελλάδας κατά 14 μήνες και έχει ήδη πίσω της τρεις φάσεις αιματηρών περικοπών. Η οικονομία της βρίσκεται σε ύφεση βαθύτερη από ό,τι η ελληνική- συρρικνώθηκε κατά 3% του ΑΕΠ το 2008, κατά 8% το 2009 κι άλλο 1,5% μέσα στο 2010. Και- το σημαντικότερο- η χώρα αυτή δεν έχει υπογράψει κανένα μνημόνιο με το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Ενωση ή άλλον σατανικό οργανισμό. Αν όλα αυτά μεταφραστούν από την κελτική στην ελληνική γλώσσα, σημαίνουν, πολύ απλά, ότι όλη η περί Μνημονίου συζήτηση, που κυριάρχησε στην προεκλογική περίοδο και σφράγισε τον χαρακτήρα των εκλογών είναι, μάλλον, μια συζήτηση σε λάθος βάση. Αν χώρες που δεν έχουν υπογράψει μνημόνιο, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία ή η Ισπανία, υποχρεώνονται να κάνουν ό,τι κάνει και η Ελλάδα, και μερικές φορές σε πιο άγρια και επώδυνη εκδοχή, αυτό δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι το πρόβλημά μας- δυστυχώς- δεν είναι το Μνημόνιο.»


Δυστυχώς, είναι εμφανές από το απόσπασμα αυτό, ότι το πρόβλημά μας δεν είναι απλώς το μνημόνιο, αλλά μία χυδαία κάστα που αποτελεί τμήμα της πολιτικής τάξης της χώρας, εκφράζοντας μάλιστα την δήθεν προοδευτική πτέρυγά της.

Για τον κύριο Τσίμα και τους ομοίους του, με ή χωρίς «μουστακάκια», το μνημόνιο είναι τρίχες κατσαρές. Δεν αξίζει, κατά την γνώμη τους, να εστιάζει κανείς στην διαφορετική πολιτική πρακτική και πολιτική κουλτούρα που εισαγάγει αυτό στην άρθρωση της εξουσίας στην χώρα και στην λειτουργία του ελληνικού κράτους. Είναι σαν το μνημόνιο να αποτελεί ένα νομοθετικό εργαλείο για την δόμηση αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, που έστω και υπό εξωτερική πίεση, θα πρέπει να πραγματοποιηθούν στην χώρα μετά από ευρύτερη πολιτική συναίνεση. Είναι, με άλλα λόγια, σαν ο κ. Τσίμας να μην έχει καταλάβει απολύτως τίποτα για την πολιτική φύση του μνημονίου.

Δυστυχώς, όμως, για αυτόν κι ακόμα δυστυχέστερα για όλους εμάς τους υπόλοιπους, μουστακαλήδες ή μη, το μνημόνιο δεν είναι αυτό που επιχειρεί να εμφανίσει ο αγαπητός Παύλος. Είναι ένας πρωτόγνωρος μηχανισμός κατάλυσης της κυριαρχίας του ελληνικού κράτους, μέσω του οποίου διαμορφώνονται νέα δεδομένα στην άσκηση πολιτικής εξουσίας και μια νέα αντίληψη στις διεθνείς και υπερεθνικές σχέσεις της χώρας μας. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους που μέσω μιας διεθνούς συμβάσεως, η οποία μάλιστα στην βουλή περνάει ως κοινός νόμος, παραβιάζοντας την συνταγματική τάξη της χώρας, επιτρέπεται το εκπλειστηρίασμα περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου. Με την δανειακή σύμβαση που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του μνημονίου, η κυβέρνηση αποδέχτηκε απολύτως αυθαίρετα  την ένταξή μας σε καθεστώς χρεοστασίου υπό διεθνή επιτήρηση, με την μονομερή απεμπόληση της ασυλίας που παρέχει το διεθνές δίκαιο στα κυρίαρχα κράτη έναντι των δανειστών τους.

Αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζεται μεταξύ άλλων, στους δανειστές μας, μέσω του μηχανισμού διάσωσης, το δικαίωμα να προβούν σε αναγκαστική εκτέλεση εις βάρος της δημόσιας περιουσίας, αδιακρίτως αν πρόκειται για στοιχεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, μέσα αναγκαία για την εθνική μας άμυνα, δημόσια κτήρια, κοινόχρηστοι χώροι κλπ στοιχεία, που αποτελούν πάγια αγαθά του ελληνικού κράτους.

Δεν γνωρίζω πώς θα μπορούσε αυτά να τα μεταφράσει από την ελληνική ή την αγγλική, στην κελτική διάλεκτο ο κ. Τσίμας, αλλά εγώ που δοκίμασα προ καιρού να τα εξηγήσω σε μία Ιρλανδή συνάδελφό μου, ανατρίχιασε ρωτώντας με αν έχει συμβεί αυτό ξανά στην Ελλάδα. Της εξήγησα ότι τέτοιο πράγμα δεν έχει υπογράψει ποτέ η ελληνική κυβέρνηση από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, ούτε ακόμη σε απείρως δραματικότερες εποχές πτώχευσης. Ακόμα και την εποχή που η χώρα είχε καταστραφεί και τεθεί υπό διεθνή έλεγχο, είχε αποδεχτεί η αποπληρωμή των δανείων να γίνει μέσω των προσόδων από την εκμετάλλευση των δημόσιων πλουτοπαραγωγικών πόρων, αλλά ποτέ δεν ετέθη ζήτημα εκπλειστηριασμού της κρατικής περιουσίας. Η γυναίκα έμεινε άφωνη, αλλά ο κ. Τσίμας κελαηδάει ακόμα μνημονιακά.

Τέλος, για να μην ταλαιπωρούνται οι φίλοι αναγνώστες, ας κλείσω αυτό το σημείωμα θυμίζοντας στον Παύλο, ότι αρμόδιοι για να κρίνουν οποιαδήποτε αμφισβήτηση κατά την εκτέλεση της συμβάσεως που ενσωματώνεται στο μνημόνιο, θα είναι οι ίδιοι οι δανειστές μας και όχι οποιοσδήποτε άλλος επιδιαιτητής όπως προβλέπεται συνήθως σε τέτοιου είδους συμβάσεις. Ας θυμίσω επίσης, καθώς πλέον έχουμε απολύτως ξεχαστεί μέσα στον θόρυβο που προκαλεί η προπαγάνδα απ’ όλες τις μεριές, ότι η σύμβαση αυτή που καταλύει κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας, προνοούσε ότι θα υπογραφεί από τον υπουργό οικονομικών και απλώς θα ενημερωθεί η βουλή.

Αυτήν την δημοκρατία υπερασπίζεσαι Παύλο; Κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις πως η συγκεκριμένη πρακτική που ακολουθήθηκε για την επιβολή και την αποδοχή του μνημονίου, διαμορφώνει μία νέα πολιτική κουλτούρα στην χώρα και μια απίθανα αντιδημοκρατική αρχή στην ΕΕ, παράλληλα με έναν νέο νομικό πολιτισμό, που ουσιαστικά καθιστά το σύνταγμα κουρελόχαρτο;

Αν εσύ, όπως κι ο Γιώργος, θεωρείτε το σύνταγμα εμπόδιο στην παγκόσμια διακυβέρνηση που προδήλως ή καταδήλως οραματίζεστε, ζητήστε εκτός από εκλογές και την σύγκληση συντακτικής εθνοσυνέλευσης για να κατασκευάσετε έναν συντακτικό χάρτη στα μέτρα της παγκόσμιας διακυβέρνησης, διαλύοντας τους θεμελιώδεις θεσμούς που συστήνουν την κυριαρχία του ελληνικού κράτους. Σε άλλη περίπτωση, οι μεν κυβερνώντες λειτουργούν με το πνεύμα πραξικοπηματιών, οι δε υποστηρικτές τους με την κουλτούρα που την εποχή της μεταπολίτευσης χαρακτήρισε τα μουστακάκια της αριστεράς. Η επιχειρηματολογία του κ. Τσίμα σήμερα, έδειξε ότι η πολιτική του μνημονίου αποτελεί στρατηγική επιλογή του καθεστώτος και όχι συγκυριακή ανάγκη. Δεν ήταν, λοιπόν, μονόδρομος, αλλά εμφανίστηκε ως μονόδρομος, που σήμερα παρουσιάζεται ως ένα ασήμαντο δρομάκι, το οποίο, όμως, δεν επέλεξαν άλλες χώρες που αναγκάζονται να προβούν σε κοινωνικά επώδυνες μεταρρυθμίσεις ... Παύλο μας!

Ας δείξουμε, ότι οι Έλληνες μπορούμε ακόμα να γράψουμε ιστορία



Σε λίγα εικοσιτετράωρα ανοίγουν οι κάλπες των πιο κρίσιμων ίσως εκλογών απ' τη μεταπολίτευση και μετά. Παρότι αυτοδιοικητικές αυτές οι εκλογές απέκτησαν μεγάλη πολιτική σημασία και ο αυτοδιοικητικός χαρακτήρας τους, υποχώρησε κάτω απ' το βάρος των ιστορικών στιγμών που ζει η χώρα.

Οι εκλογές αυτές αποτελούν επίσης,
μια μεγάλη ευκαιρία για τους πολίτες να πάρουν μια ιστορική απόφαση και να εκδιώξουν με την ψήφο τους την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και μαζί τον πρωθυπουργό που υπέγραψε το επαχθέστερο κείμενο από καταβολής ελληνικού κράτους.

Αυτός ο πρωθυπουργός ή καλύτερα
πρωθυπουργεύων, Γ. Α. Παπανδρέου προσπάθησε με τη διακαναλική του συνέντευξη αλλά και με δηλώσεις του στη συνέχεια να μας εκβιάσει, λέγοντας μας ότι αν δεν τον ψηφίσουμε η χώρα θα μπει σε περιπέτειες.

Σ' αυτό έσπευσαν να τον σιγοντάρουν - άνθρωπός τους γαρ - οι αγορές (δηλαδή οι δανειστές μας) ανεβάζοντας τα σπρεντ και κάνοντας παιχνίδια, πουλώντας στο ΧΑΑ μετοχές ελληνικών τραπεζών για να προκαλέσουν την πτώση του και μετά να αγοράσουν χαμηλά για να βγουν (ξανά) κερδισμένοι. Μ’ ένα λόγο δηλαδή οι ίδιοι οι δανειστές μας ΚΑΙ παίζουν πολιτικό παιχνίδι στις πλάτες μας επιχειρώντας παρασκηνιακά να στηρίξουν την κυβέρνηση αλλά ΚΑΙ κερδοσκοπούν απ' αυτό.


Επανερχόμενος όμως στον
εκβιασμό του κ. Παπανδρέου αναρωτιέμαι, σε τι είδους περιπέτειες θα μπει η χώρα αν τον καταψηφίσουμε;
Μήπως η χώρα δεν... βρίσκεται ήδη εδώ και ένα χρόνο σε περιπέτεια;
Μήπως εδώ κι ένα χρόνο δεν πλανάται το φάντασμα της χρεοκοπίας πάνω απ’ τα κεφάλια μας;

Μήπως με τα βήματα που ακολουθεί η κυβέρνηση δεν είναι σίγουρη η χρεοκοπία, όπως βεβαιώνουν διακεκριμένοι οικονομολόγοι;
Τι χειρότερο λοιπόν θα μπορούσε να μας συμβεί αν καταψηφίσουμε το ΠΑΣΟΚ;; Ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται.
Δεν έχουμε να πάθουμε τίποτα χειρότερο απ’ ότι πάθαμε μέχρι τώρα ή θα πάθουμε αν αυτός ο άνθρωπος παραμείνει στην κυβέρνηση. Γιατί ας μη γελιόμαστε. Ελάχιστο πολιτικό κριτήριο αν διαθέτει κανείς, μπορεί να καταλάβει ότι ο πρωθυπουργεύων απ’ τη στιγμή που εκλέχτηκε φαίνεται να εκτελεί ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ καταβύθισης της χώρας.

Αφού ενέπαιξε τον λαό λέγοντας του ότι "λεφτά υπάρχουν" και υφάρπαξε την ψήφο του, στη συνέχεια παρέδωσε τη χώρα στους κάθε λογής κερδοσκόπους και στην διαβόητη τρόικα, υπογράφοντας το κείμενο της ντροπής, το μνημόνιο και φορτώνοντας στο χρέος της χώρας άλλα 110 δισ.

Κι αυτά ενώ υπήρχε εναλλακτική λύση δανεισμού πιο συμφέρουσα κι αυτό δεν το λέμε εμείς αλλά διαπρεπείς οικονομολόγοι. Παρόλα αυτά εκείνος με μια ακατανόητη, όσο και περίεργη επιμονή κι αφού η κατάσταση έφτασε στο μη περαιτέρω, έπεσε «στις αγκάλες» της τρόικας, εμφανίζοντας τους «εκτελεστές» μας, ως σωτήρες κι ελπίζοντας ότι θα αποπληρώνει το δάνειο που πήρε (με επιτόκια καταναλωτικού δανείου), βάζοντας συνεχείς εμμέσους φόρους και πετσοκόβοντας τα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Εγκληματική αφέλεια ή δόλος;

Το μνημόνιο της ντροπής συνυπέγραψε ο ΛΑΟΣ και φυσικά η Ντόρα Μπακογιάννη, που αφού το καθεστώς απέτυχε να την εκλέξει πρόεδρο της ΝΔ πέρσι το Δεκέμβριο για να ‘χει τα χέρια του λυμένα αφού έτσι θα μηδενίζονταν κάθε αντίδραση κι απ’ τη μείζονα αντιπολίτευση, τώρα προσπαθεί να τη βάλει ξανά στο παιχνίδι απ' την πίσω πόρτα.

Είναι τυχαίο άραγε που το κόμμα της Ντόρας αναγγέλλεται στις 21 Νοεμβρίου μία μόλις εβδομάδα μετά της εκλογές;
Είναι άραγε τυχαίο που ο πατέρας της την ώρα που ο πρωθυπουργεύων έδινε την διακαναλική αυτός την ίδια ώρα έκανε δηλώσεις στήριξής του τον Σκάϊ;

Για να προχωρήσουμε λίγο παρακάτω με τις «συμπτώσεις», θα αναρωτηθούμε επίσης:
Είναι άραγε τυχαίο ότι ο Γ. Δημαράς θυμήθηκε (στο ΜEGA) ραντεβού με πολιτικούς αρχηγούς, που ποτέ δεν έκανε, εκτός από μια τυχαία συνάντηση με τον Σαμαρά, που βαφτίστηκε μυστικό πολιτικό ραντεβού;;
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες, το παιχνίδι είναι στημένο, ωστόσο είναι στο χέρι μας να τους το χαλάσουμε όσο είναι ακόμα καιρός, γιατί τα «κατορθώματα» της κυβέρνησης σε τομείς πολύ πιο ευαίσθητους (κατά την κρίση του γράφοντα) απ' την οικονομία, όπως τα Εθνικά θέματα είναι πολύ ανησυχητικά.

Ο άνθρωπος αυτός όχι μόνο κλείνει τα μάτια στην επιχειρουμένη Κοσσοβοποίηση της Δυτικής Θράκης, αλλά επιπλέον στηρίζει στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, υποψήφια που προέχεται απ’ την μουσουλμανική μειονότητα κι επιμένει δημόσια να την χαρακτηρίζει τουρκική. Υποψήφια που έχει στενές σχέσεις με το διαβόητο προξενείο Κομοτηνής.

  • Είναι ο άνθρωπος που ετοιμάζει το δρόμο για συνεκμετάλλευση (πρώτος αν θυμούνται οι κάπως παλιότεροι, τη λέξη αυτή την είχε «πετάξει» σε ανύποπτο χρόνο, τάχαμου, ο Αποστάτης) στο Αιγαίο.
  • Είναι αυτός που κάλεσε τον Ερντογάν δυο φορές στην Αθήνα σε διάστημα λίγων μηνών κι ενώ η Ελλάδα αιμορραγεί οικονομικά και κοινωνικά. Έγιναν συναντήσεις των οποίων το αντικείμενο δεν έγινε ποτέ γνωστό. Ουδείς ενημερώθηκε τι διημείφθη σ΄αυτές τις συναντήσεις κι αρκούμαστε μόνο να εξάγουμε συμπεράσματα, απ’ το γεγονός ότι τα αποτελέσματα της δεύτερης συνάντησης Ερντογάν – Παπανδρέου, που έγιναν σημειωτέον στο περιθώριο της σύσκεψης για την κλιματική αλλαγή (!!) συζητιόταν επί πέντε (!!!) ολόκληρες ώρες στο τουρκικό υπουργικό συμβούλιο ! Ο καθείς ας βγάλει τα συμπεράσματα του.
  • Είναι αυτός που παρέδωσε στον νεαρό και εντελώς άπειρο Δρούτσα το τιμόνι της ελληνικής διπλωματίας, να αναμετρηθεί με τον Νταβούτογλοου, το ειδικό βάρος του οποίου παραδέχεται και στο οποίο υποκλίνεται σύμπασα η διπλωματική κοινότητα.
  • Είναι αυτός που έκανε κουρελόχαρτο το Σύνταγμα ορίζοντας πως είναι αρκετή η υπογραφή του υπουργού οικονομικών κι όχι η σύμφωνη γνώμη της Βουλής σε περίπτωση μεταβολών στο κείμενο του μνημονίου.
  • Είναι αυτός που εντελώς απροϋπόθετα και πρόχειρα, με μια σπουδή ανεξήγητη, την ώρα που το καράβι βούλιαζε έσπευσε να δώσει ιθαγένεια σε μετανάστες και λαθρομετανάστες, όχι εφαρμόζοντας δικό του σχέδιο, αλλά κάνοντας εξ ολοκλήρου δεκτή την εισήγηση μια ΜΚΟ !!!.
  • Είναι αυτός που επιμένει να λέει ότι πάμε καλά όταν ΟΛΟΙ σχεδόν οι διάσημοι οικονομολόγοι του κόσμου προαναγγέλλουν, στην καλύτερη περίπτωση την αναδιάρθρωση του χρέους ή στη χειρότερη, την χρεοκοπία.
  • Είναι αυτός που ψεύδεται ασύστολα διαβεβαιώνοντας ότι δεν πρόκειται να πάρει νέα μέτρα όταν τα προσδοκώμενα έσοδα σε σχέση με τα πραγματικά έχουν διαφορά δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ο κατάλογος των «κατορθωμάτων» του πρωθυπουργεύοντος τη χώρα είναι ατελείωτος. Θα μπορούσαμε να γράψουμε «σεντόνια» περιγράφοντας κι άλλες επιμέρους γκάφες, αστοχίες, παραλείψεις, ψεύδη, παλινδρομήσεις κλπ.
Στόχος μας όμως δεν ήταν αυτός. Στόχος μας είναι να υπενθυμίσουμε στον πολίτη που την Κυριακή θα βρεθεί πίσω απ' την κουΐντα μερικά πράγματα που έχουν να κάνουν με την κυβέρνησή του.

Ίσως πράγματι μερικοί χαρακτηρισμοί μας να είναι σκληροί, πράγμα για το οποίο μας έχετε κατηγορήσει κατά καιρούς στην «Παρέμβαση», αλλά εμείς είμαστε ιστολόγιο κι όχι αστικό ή καθεστωτικό μέσο ενημέρωσης σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Κι ότι είναι να πούμε το λέμε παστρικά, χωρίς περιστροφές με τ' όνομα του.
Ακόμα κι αν θέλαμε (που δεν το θέλουμε) να στρογγυλέψουμε τα πράγματα, οι ιστορικές στιγμές μπροστά στις οποίες βρίσκεται η χώρα δεν μας το επιτρέπουν. Κι επειδή αγαπάμε αυτόν τον τόπο, έχουμε μόνο ένα δρόμο, αυτόν της αλήθειας. Κι η αλήθεια ως γνωστόν δεν πατάει δυο βάρκες.


Για να κλείσουμε θα λέγαμε πως αυτές οι εκλογές της Κυριακής 7 Νοεμβρίου δεν είναι πια αυτοδιοικητικές, δεν είναι σε σημασία ούτε καν βουλευτικές, είναι κάτι περισσότερο: Ιστορικές.

Για το λόγο αυτό εμείς οι «απλοί», καθημερινοί άνθρωποι, η «μεσαία» και «κατώτερη» τάξη:
  • Ας δώσουμε ένα μάθημα στα ποικιλώνυμα συμφέροντα που στηρίζουν λυσσαλέα αυτή την κυβέρνηση!
  • Ας δείξουμε στην παρεΐτσα των μετρίων της κυβέρνησης που υποτιμούν με τις πράξεις και τα λόγια τους τη νοημοσύνη μας, ότι είμαστε ακόμα πολιτικά ζωντανοί!
  • Ας τους δείξουμε ότι δεν εκβιαζόμαστε, δεν χειραγωγούμαστε, δεν εξανδραποδιζόμαστε, όσους ψιττακούς κι αν διαθέσουν!
  • Ας στείλουμε ένα μήνυμα όχι μόνο στους εκτελεστές αλλά και στους εμπνευστές - σχεδιαστές του πρότζεκτ της καταστροφής μας, ότι είμαστε εις θέση ακόμα, ν' αποφασίζουμε ελεύθερα για τις τύχες μας και για τη ζωή μας κατά πως μας αρέσει!
  • Ας το κάνουμε για τα παιδιά μας, για το μέλλον και τη αξιοπρέπειά μας. Ας τους δείξουμε ότι ονειρευόμαστε μια άλλη Ελλάδα, διαφορετική απ' αυτή που θέλουν να μας φτιάξουν!
  • Ας τους δείξουμε ότι ακόμα ονειρευόμαστε και παλεύουμε για έναν καλύτερο κόσμο!
Φίλοι και φίλες
Οι στιγμές είναι ιστορικές κι οι αποφάσεις μας πρέπει να είναι αντάξιες αυτών των στιγμών.
Ας δείξουμε, ότι οι Έλληνες μπορούμε ακόμα να γράψουμε ιστορία.
Του Δημήτρη Κωνσταντίνου

apneagr

ΑΥΡΙΟ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ!! ....ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΨΕΥΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΜΙΑ ΨΗΦΟΣ !!!ΣΤΟΥΣ ΝΕΝΕΚΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΟΙΚΑΝΩΝ!!!!

ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ.....!!!!!!!!!!!!

Τέρμα τα ψέματα! Τέρμα οι απειλές και οι εκβιασμοί! Τέρμα ο φόβος και η ανασφάλεια που καλλιεργεί συνειδητά ο κυνισμός τους. Τέρμα οι προσβολές εκ μέρους των ολετήρων.
Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Τέρμα στη φλυαρία, την προπαγάνδα και τις φωτοβολίδες με τις οποίες προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια και να κρύψουν την ανικανότητα και τον λαϊκισμό τους. Τέρμα στα ψεύτικα πιστόλια τους, στις πομφόλυγες και στη μάσκα με την οποία κρύβουν το πραγματικό πρόσωπό τους. Τέρμα στους εξαρτημένους που αλυσόδεσαν τη χώρα και την έκαναν πειραματόζωο. Τέρμα στους δεδομένους! *** Ούτε ένας από τους βαρείς χαρακτηρισμούς δεν είναι άδικος. Μία-μία οι λέξεις το μαρτυρούν: Με χυδαία ψέματα πήραν την εξουσία. Ηξεραν με το νι και με το σίγμα τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά έλεγαν ότι «λεφτά υπάρχουν». Ηξεραν ότι δεν μπορούν να υλοποιήσουν τίποτε από αυτά που έταζαν και -ενώ είχαν έτοιμο το σημερινό, τραγικό σχέδιό τους- καθυστερούσαν εγκληματικά να πάρουν αποφάσεις γιατί δεν ήθελαν να εκτεθούν και να γίνουν αμέσως περίγελως στα μάτια των εξαπατημένων ψηφοφόρων τους. Και σκάρωσαν ψέματα μεγαλύτερα από τα προεκλογικά. Οτι δήθεν μάχονται σκληρά και διαπραγματεύονται επί ίσοις όροις με τους εταίρους. Οτι δήθεν ακούγεται η φωνή τους. Οτι βγάζουν πιστόλια στο τραπέζι. Και, βέβαια, ότι με το Μνημόνιο έσωσαν τη χώρα από τη χρεωκοπία. Το πιο κυνικό, το πιο ωμό, το πιο χυδαίο ψέμα τους. Η πιο μεγάλη απάτη… Απολύτως τίποτε δεν διαπραγματεύτηκαν. Απολύτως τίποτε καλό για τη χώρα δεν πέτυχαν. Ηξεραν -ή όφειλαν να γνωρίζουν- ότι ο κίνδυνος να χρεωκοπήσει η χώρα ήταν ανύπαρκτος. Διότι, εκείνοι που θα έβγαιναν πρωτίστως χαμένοι είναι οι Γαλλογερμανοί (θα έχαναν τα χρήματά τους). Και το ευρώ. Τέτοια τρικυμία, τέτοιον κλονισμό κανένας δεν ήθελε. Ο «κίνδυνος της χρεωκοπίας» ήταν όπλο στα χέρια της Ελλάδος, δεν ήταν δαμόκλειος σπάθη. Και αν υπήρχε σοβαρός ηγέτης να θέσει ευθέως και δραματικά το θέμα της «επαπειλούμενης πτώχευσης», οι Ευρωπαίοι θα βρίσκονταν ξαφνικά σε δυσχερέστατη θέση. Και εκόντες άκοντες θα ενέδιδαν. Με αποτέλεσμα και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής (των χρεών) να δοθεί, και δάνειο με ανεκτό επιτόκιο. Και όλα αυτά τότε, τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο του 2009, προτού η αθλιότης των ημετέρων δηλώσεων περί χρεωκοπίας εκτινάξουν τα spreads *** Τώρα τρέμουν! Γιατί ξέρουν ότι εξόντωσαν τη χώρα, αλλά και τις δικές τους -λιγοστές, αλλά υπαρκτές και σημαντικές- προτάσεις για το συμμάζεμα του κράτους. Τις εξόντωσε η ανικανότης, το απαράσκευον και τα μυαλά της δράκας που κυβερνά το Μαξίμου… Τώρα τρέμουν! Γι’ αυτό εκβιάζουν με… εκλογές και απειλούν. Γιατί ξέρουν ότι από όσα έχουν πει, μονάχα ένα θα βγει αληθινό: θα τους πάρουν με τις πέτρες!

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΛΗ -ΜΠΑΜΠΑ..... ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟΝ 40 ΚΛΕΦΤΕΣ

ΔΙΚΑΙΩΣ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΑΠ ΑΠΑΤΕΩΝΑ!! ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΛΕΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ)

Ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Παπανδρέου παρά των αποκαλύψεων των οποίων τον έφεραν  δια στόματος ΓΙΟΥΝΓΚΕΡ ως  "το βαθύ λαρύγγι" της δυσφήμισης των Ελλήνων αλλά και της χώρας που του έκανε την τιμή να τον έχει κυβερνήτη της, ....ασχέτως βεβαίως της θέσης κατάταξης του στις μελανές σελίδας της ιστορίας της, ....ο Απατεών ολκής,... ως πλήρως διαφαίνεται εκ των συνεχιζόμενων πεπραγμένων του...., αμετανόητα και προκλητικά συνεχίζει την συνειδητή διαβολή  της χώρας και των πολιτών της στους κύκλους του διεθνούς τύπου. 
Ο ΓΑΠ ερωτηθείς σχετικά στο ιταλικό περιοδικό "Panorama"  για το δίλημμα το οποίο ο ίδιος έθεσε για τις αυριανές δημοτικές και περιφερειακές εκλογές αλλά και για την περίπτωση που η κυβέρνηση του λάβει "αρνητική" ψήφο η οποία θα τον οδηγήσει ως ο ίδιος έχει δηλώσει στην διάλυση της βουλης και την προκήρυξη εκλογών ,....... ο ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ .... αμετανόητα και προκλητικά και χωρίς κανέναν ενδοιασμό απάντησε:""Όχι είναι πραγματικότητα. Αν οι ομάδες συμφερόντων , που πλήξαμε με τις μεταρρυθμίσεις μας πουν "φτάνει, πρέπει να σταματήσουμε τις αλλαγές που είναι σε εξέλιξη" τότε δεν μου μένει να απευθυνθώ σε όλο τον Ελληνικό λαό""

Πόσο υποκριτής και πόσο πολιτικό σαπρόφυτο μπορεί να είναι αυτό  το τυχάρπαστο φερέφωνο για να μπορεί έτσι αναιδέστατα να προκαλεί την νοημοσύνη και του πιο αδαούς πολίτη αυτής της έρμης χώρας???

Δηλαδή ο Απατεώνας πρωθυπουργός με λίγα λόγια , ....ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ  τολμά  εκτός του διχασμού που συνειδητά επιθυμεί να περιπέσει ο ελληνικός λαός , εντελώς ξεδιάντροπα και υβριστικά αποκαλεί ΟΜΑΔΕΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ...... τις οποίες μάλιστα καμαρώνει ότι ΕΠΛΗΞΕ η πολιτική του ..... τους:
  • Τους 1.200.000 περίπου ανέργους που  δημιουργήθηκαν με τη Μνημονιακή και οσφυοκαμπτική πολιτική του
  • Τα 250.000 Λουκέτα των εμπορικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων
  • Την περικοπή των ήδη συντάξεων φτώχειας ακόμα και των 400 € σε πάνω από 100.000 συμπολίτες μας
  • Την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την αβεβαιότητα των 350.000 εργαζομένων οι οποίοι τέθηκαν με τους Λοβέρδιους εργασιακούς νόμους στο νέο καθεστώς του μεταμοντέρνου φεουδαρχισμού. με την λήψη του αστρονομικού ποσού των 560 € ως απολαβή για τον κόπο της προσφερόμενης εργασίας τους
  • Την οδήγηση στο κρεματόριο της φτώχειας και της ανέχειας επιπλέον 200.000 συμπολιτών μας.
Όλους τους ανωτέρω ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ο ξεδιάντροπος ΤΖΕΦΡΥ τους θεωρεί ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ!!!!!

Δηλαδή την ανατροπή η οποία του επιφυλάσσει ο λαός την ΚΥΡΙΑΚΗ 7 του ΝΟΕΜΒΡΗ θα την έχουν επιτύχει τα ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ  της φτώχειας της ανεργίας και του λουκέτου αυτής της χώρας. 

Ο ΦΑΣΙΣΤΑ αμερικανοτραφής ΓΑΠ ως άλλος Παπαδόπουλος τολμά να υβρίζει  προκαταβολικά ...την βούληση του Ελληνικού λαόυ και να την αποκαλεί Γκαιμπελίστικα ως ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.  

ΤΟ ΦΕΡΕΦΩΝΟ ΤΩΝ ΗΠΑ Ο ΧΟΥΝΤΙΚΟΣ ΓΑΠ ΜΕ ΤΗΝ ΦΕΝΑΚΗ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ ΜΑΪΜΟΥ ΥΒΡΙΖΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΞΙΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΚΕΝΤΡΩΟΥΣ ...ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ "ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ "  και  ΩΣ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ..... 

ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΔΟΥΛΟ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ..... ΤΟΝ ΥΒΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ .....  ΤΟ "ΕΡΓΑΛΕΙΟ" ΤΗΣ ΝΕΟΤΑΞΗΚΗΣ ΕΛΙΤ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ .... ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ.....

Ο ΕΝ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

Ευρω-συναγερμός για την Ελλάδα


Συναγερμός σήμανε σε Κομισιόν και Ευ­ρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα λόγω των εξελίξεων στην ελληνική οικονομία. Τα αποτελέσματα του δεκαμήνου στο ρα­βασάκι που έστειλε το υπουργείο Οικονομικών εί­ναι ανησυχητικά και καταδεικνύουν την έλλειψη ρευστού στην αγορά και τη δεινή θέση στην οποία έχει περιπέσει η πραγματική οικονομία.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο «Π» κοινο­τικός παράγοντας, «τόσο καιρό λαμβάναμε τη δι­αβεβαίωση ότι ο Οκτώβριος θα ήταν ο μήνας που θα αντιστρεφόταν το κλίμα και γι’ αυτό δώσαμε τη συγκατάθεσή μας σε μέτρα προσωρινού χαρα­κτήρα, όπως η περαίωση». Όμως τα στοιχεία δεί­χνουν ότι ο ρυθμός είσπραξης των εσόδων έχει κολλήσει στο 3,6% σε σχέση με τον αναθεωρη­μένο (προς τα κάτω) στόχο 8,7%, ενώ οι εισπρά­ξεις από την πολλά προσδοκώμενη περαίωση και τη ρύθμιση χρεών δεν πιάνουν τους στόχους που έβαλε το ΥΠΟΙΟ.

Την προηγούμενη εβδομάδα, με άκρα μυστικό­τητα, το οικονομικό επιτελείο έστειλε στην Κομισι­όν ένα νέο προσχέδιο προϋπολογισμού του 2011, το οποίο περιλαμβάνει και το λεγόμενο απαισιό­δοξο σενάριο, που προνοεί μεγαλύτερο πληθωρι­σμό και ύφεση και χαμηλότερο στόχο εσόδων.


Φοροδιαφυγή

Ο εκτροχιασμός των στόχων του 2010, σε συν­δυασμό με τις αναθεωρήσεις των στοιχείων του 2009 αλλά και την αναμονή για τις όποιες πολιτι­κές εξελίξεις μετά τις δημοτικές εκλογές, έχουν παγώσει τις παρασκηνιακές συνομιλίες για αναδι­απραγμάτευση των όρων αποπληρωμής της δανει­ακής σύμβασης της χώρας μας.

Αρχικά Κομισιόν και ΕΚΤ δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο «εάν και εφόσον η Ελλάδα πετύχαι­νε τους στόχους του μνημονίου, να εξεταζόταν το ενδεχόμενο παγώματος της αποπληρωμής των δα­νείων του "μηχανισμού στήριξης" για 1-2 χρόνια ή επιμήκυνσης έως και 7 έτη, ώστε οι δόσεις να είναι μικρότερες».

♦ Όμως το γεγονός ότι το 2010 κινείται σταθε­ρά κάτω από τις προδιαγραφές, παρά τα σκληρά μέτρα, η συνειδητοποίηση ότι ο κρατικός μηχανι­σμός δεν μπορεί να «δουλέψει» ώστε να αποφέρει τα απαιτούμενα έσοδα, η αδυναμία του οικονομι­κού επιτελείου να πατάξει τη φοροδιαφυγή αλλά και η επιμονή της κυβέρνησης να συντάσσεται με το ΔΝΤ άλλαξαν τα δεδομένα.

Ενδεικτικό του κλίματος ήταν το σκηνικό απο­μόνωσης του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής από το Βερολίνο και το Παρίσι, αλλά και από τον πρόεδρο του Eurogroup Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος μέχρι πρόσφατα προσέφερε περίσσια κάλυψη στο Μαξίμου.


Σκληρά μέτρα

Ασφαλείς πληροφορίες ανέφεραν στο «Π» ότι τρία είναι τα σενάρια που εξετάζονται για το μέλ­λον της ελληνικής οικονομίας:

1. Να ληφθούν σκληρά μέτρα και να επισπευ­σθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε το 2011 να κινηθεί εντός στόχων. Σε αυτήν την περίπτωση η Ε.Ε. είναι διατεθειμένη να εξετάσει ευκολίες αποπληρωμής προς το τέλος του επόμενου έτους. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει

◆ να επιτευχθούν στόχοι όπως πάταξη της φο­ροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής,

◆ να περικοπούν δραστικά οι δαπάνες του Δη­μοσίου με επιπλέον συρρίκνωση του 30% του ευ­ρύτερου δημόσιου τομέα,

◆ να χρηματοδοτηθεί η αγορά με δάνεια από τις τράπεζες,

◆ να κλείσουν οι ελλειμματικές ΔΕΚΟ,

◆ να μειωθούν οι δαπάνες στην Υγεία

◆ και να απορροφηθούν πλήρως τα κοινοτικά κονδύλια – κάτι δύσκολο, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις.

2. Σε περίπτωση που οι στόχοι εξακολουθούν να υστερούν, τότε υπάρχει το σενάριο επιμήκυν­σης του παρόντος μνημονίου, που λήγει στο τέλος του 2013. Και εδώ είναι που αρχίζει η ακατάσχετη σεναριολογία. Παράταση του μνημονίου σημαίνει ότι πρέπει να συνεχιστεί η λιτότητα μέχρι να μει­ωθεί το έλλειμμα στο 3% και να ολοκληρωθούν οι προσταγές για τη φιλελευθεροποίηση των αγορών σε όλους τους τομείς: των ιδιωτικοποιήσεων, του ασφαλιστικού, της Υγείας, της εργασίας κ.λπ.

Παράλληλα, όμως, σημαίνει και παράταση της δανειοδότησης (δηλαδή επιπλέον κονδύλια) από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Σε αυτό το σημείο υπάρχει η ρήξη.

◆ Η ευρωζώνη, και ιδιαίτερα η Γερμανία, δεν φαίνονται διατεθειμένες να δώσουν επιπλέον χρήματα.

◆ Από την άλλη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπογείως προσδοκά τη λήξη του παρόντος μνη­μονίου και – εφ' όσον η ευρωζώνη... δεν μπορεί – επιθυμεί να «παρέμβει» με την υπογραφή νέας διμερούς δανειακής σύμβασης με την Ελλάδα υπό τους δικούς του όρους.

3. Εάν η κατάσταση συνεχίσει ως έχει και τα σπρεντ των αγορών εξακολουθούν να κινού­νται πάνω από τις 800 μονάδες βάσης, η επιλογή είναι μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση του συνολι­κού χρέους της χώρας. Τόσο η Κομισιόν όσο και η ΕΚΤ φοβούνται ότι η παρουσίαση των αποτελε­σμάτων του 2010 και η αναθεώρηση των στοιχεί­ων που θα ανακοινωθούν αυτόν τον μήνα θα φέ­ρουν νέο κύμα δυσπιστίας στις αγορές, που θα δουν το χρέος να εκτοξεύεται πάνω από το 127% για το 2009 και το έλλειμμα στο 15,6%.

Παράγοντες της Ε.Ε. σιωπηλά διερευνούν τις προθέσεις των δανειστών μας για μια πιθανή ανα­διάρθρωση του χρέους, συμπεριλαμβανομένων και των τραπεζών που κατέχουν ελληνικά ομόλο­γα. Προϋπόθεση είναι να συμφωνήσουν και αυτοί στο ύψος του λεγόμενου «κουρέματος» των ελ­ληνικών ομολόγων. Διερευνάται επίσης ο μηχανι­σμός που θα ακολουθηθεί σε τέτοια περίπτωση, καθώς δεν υπάρχει προηγούμενο ελεγχόμενης πτώχευσης στην ευρωζώνη.

Οι διαπραγματεύσεις που διεξάγονται αυτήν τη στιγμή στην Ε.Ε. για την αναθεώρηση της Συνθή­κης της Λισσαβώνας είναι ξεχωριστές από τα τεκταινόμενα στη χώρα μας και σύσσωμοι οι εταίροι φροντίζουν να υπογραμμίζουν ότι «η Ελλάδα αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση».

Οι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι δεν κινδυνεύει η εκταμίευση της τρίτης δόσης του δανείου, διότι, όπως υποστηρίζουν, «το μνημόνιο προνοεί συ­γκεκριμένα επιπρόσθετα μέτρα ώστε να καλυ­φθούν τυχόν τρύπες του 2010». Ήδη το οικονο­μικό επιτελείο μελετά την αύξηση του φόρου στα τσιγάρα, ενώ παράλληλα έχει διαμηνύσει στα με­γάλα υπουργεία ότι πρέπει να περικόψουν κονδύ­λια από τον φετινό προϋπολογισμό. Τα πράγματα όμως δυσκολεύουν όσον αφορά την εκταμίευση της τέταρτης δόσης στο τέλος Μαρτίου.


Ψάχνουν 1,7 δισ. ευρώ

Το εκβιαστικό δίλημμα του πρωθυπουργού, που έθεσε θέμα πρόωρων εκλογών, ασκεί μεγά­λη πίεση στο οικονομικό επιτελείο, το οποίο «πρέ­πει να είναι προετοιμασμένο για όλα», όπως ανέ­φερε χαρακτηριστικά στέλεχός του. Όπως ανα­φέρει, στην καλύτερη περίπτωση η μαύρη τρύπα από τα έσοδα φτάνει τα 1,7 δισ. ευρώ, «που πρέ­πει να καλυφθούν μέχρι το τέλος του έτους».

Αυτό σημαίνει ότι, για να κλείσει εντός στό­χων ο προϋπολογισμός (χωρίς όμως να ξέρουμε ακόμη την επίπτωση από τις αναθεωρήσεις της Eurostat), πρέπει να εισπραχθούν το δίμηνο Νο­εμβρίου - Δεκεμβρίου 11,8 δισ. ευρώ.

Εάν υπολογίσει κάποιος ότι το ΥΠΟΙΟ προσδο­κά να εισπράξει 4 δισ. ευρώ τον Νοέμβριο και 5,5 δισ. τον Δεκέμβριο, συμπεριλαμβανομένων και των τελών κυκλοφορίας, και 700 εκατ. από την περαίωση, το σύνολο των εισπράξεων φτάνει τα 10,2 δισ. ευρώ. Άρα υπολείπονται 1,6 δισ., τα οποία, εάν πιστέψουμε την κυβέρνηση, πρέπει να βρεθούν από περικοπή δαπανών και όχι από νέους φόρους.

Το περιβάλλον του Παπακωνσταντίνου επιμέ­νει να «διαρρέει» ότι η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ θα είναι αντίστοιχη με 500 εκατ. ευρώ και όχι 1 δισ. που προνοεί το μνημόνιο. Οι ίδιες δι­αρροές αναφέρουν ότι το μαχαίρι θα έρθει από:

◆ Περικοπές στις ΔΕΚΟ.

◆ Τα νοσοκομεία.

◆ Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (αντι­δρά η τρόικα θεωρώντας την κίνηση αντιαναπτυξιακή).

◆ Τους προϋπολογισμούς συγκεκριμένων υπουργείων.

Παράλληλα, τα ραβασάκια και οι οχλήσεις, εί­τε με γράμμα είτε τηλεφωνικά είτε με e-mail, από τις εφορίες και τη Γενική Υπηρεσία Πληροφοριών πέφτουν βροχή. Οι φορολογούμενοι καλούνται εντός πέντε ημερών να προχωρήσουν σε εξοφλή­σεις χρεών για υποβολή περιοδικών δηλώσεων ΦΠΑ και για αίτηση ένταξης στην περαίωση υπό την απειλή άμεσων ελέγχων.


Τέλη Μαρτίου η απόφαση

Το πρώτο τρίμηνο του 2011 αναμένεται να είναι ο καταλύτης για τις εξελίξεις. Όπως αναφέρουν αρμόδια στελέχη της Ε.Ε., στο τέλος Μαρτίου θα υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το πού βαδίζουν έλλειμ­μα και χρέος, επειδή, βάσει των κανόνων της Eurostat, οι εισπράξεις μέχρι και το τέλος Φεβρουαρίου του 2011 μπορούν να προσμετρηθούν στον προϋπολογισμό του 2010. Παράλληλα, με το τέλος του πρώτου τριμήνου, θα διαφανούν τα απο­τελέσματα από τον νέο φοροεισπρακτικό μηχανισμό που θα τεθεί σε ισχύ με την τε­χνογνωσία του ΔΝΤ.

Ο Παπακωνσταντίνου επενδύει πολύ στην επιθετική πολιτική που θα ακολουθηθεί από τους «κομάντο» των νέων ΣΔΟΕ που θα δημιουργηθούν. Βασίζεται ακόμη στην αναδιάρθρωση της φορολογικής κλίμα­κας και στην εφαρμογή του νέου μισθο­λογίου, ώστε να κλείσει η τρύπα του ελ­λείμματος. Υπολογίζει, τέλος, στην προς τα πάνω αναθεώρηση του ΑΕΠ, η οποία αυτομάτως θα «κόψει» μονάδες από έλ­λειμμα και χρέος.

Για τους Ευρωπαίους, όμως, «άγνωστος X» παραμένει η κοινωνική αντίδραση, που μπορεί να λειτουργήσει αποσταθεροποι­ητικά ανά πάσα στιγμή. Από τη μία όμως διαμηνύουν στην κυβέρνηση να αποφύ­γει τη βαριά φορολογία και από την άλλη ζητούν επιτακτικά τη συρρίκνωση του ευ­ρύτερου δημόσιου τομέα κατά 30%.
 pontiki

Ελλάς: "ΕΚΧΩΡΕΙΤΑΙ"...


Πάει "φουλ" για εκχώρηση εθνικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο η κυβέρνηση Παπανδρέου βάσει των αντιλήψεων της περί "ταχείας επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών" - δηλαδή των διεκδικήσεων της Τουρκίας - και μόνο ένα ισχυρό πανεθνικό μέτωπο που θα απορρίψει τους κυβερνητικούς υποψηφίους στις εκλογές του Νοεμβρίου, μπορεί να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη. Ένα μέτωπο ανεξάρτητo και πέρα από κόμματα. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου από την Σαγκάη όπου βρίσκεται προχώρησε σε άκρως αποκαλυπτικές δηλώσεις που φανερώνουν ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προχωρήσει σε εκχώρηση εθνικών δικαιωμάτων στο.....
Αιγαίο.
"Ξεκίνησαν και πάλι οι διερευνητικές επαφές που είχαν διακοπεί και δεν προχωρούσαν με τον επιθυμητό ρυθμό. Οι συνομιλίες αυτές προχωρούν αμοιβαία με καλοπροαίρετο τρόπο και σύμφωνα με την αντίληψη συμβιβασμού. Εμείς επιθυμούμε, το Αιγαίο να είναι θάλασσα ειρήνης μεταξύ των δύο πλευρών."
Και συνέχισε: "Προκειμένου να οικοδομηθεί μόνιμη ειρήνη στο Αιγαίο, θα πρέπει να επικρατήσει νέα αντίληψη στην περιοχή και είμαστε ικανοποιημένοι επειδή βλέπουμε ότι η αντίληψη αυτή έχει αρχίσει σιγά σιγά να ισχύει. Φυσικά είναι δύσκολο, αλλά πάμε σε συμβιβασμό. Πρέπει να δεχθούμε ότι το Αιγαίο είναι μία δύσκολη γεωγραφία. Ο διασκορπισμός των νησιών και το γεγονός ότι πολλά ζητήματα είναι αλληλένδετα, καθιστούν το θέμα περίπλοκο. Εάν αντιμετωπίσουμε το θέμα με υπομονή, αμοιβαία κατανόηση και ειρηνικό όραμα, μπορούμε να οδηγηθούμε σε μία λύση που θα διασφαλίζει το μέγιστο συμφέρον για τις δύο γειτονικές χώρες, τους δύο γειτονικούς λαούς".
Η ελπίδα της Ελλάδας είναι μόνο μία: Σαφής και πανηγυρική ήττα της κυβερνώσας ομάδας (δεν λέμε "κόμματος" γιατί η βάση του ΠΑΣΟΚ είναι πατριωτική). Μόνο αυτό μπορεί να αναχαιτίσει την εκχώρηση "γης και νερού" στον αντίπαλο...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Να παρέμβει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας

«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας, την διοίκηση των οποίων ασκεί η Κυβέρνηση, όπως νόμος ορίζει.» (Σύνταγμα της Ελλάδος, άρθρο 25).

Όταν ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης εκφράζεται υποτιμητικά και απαξιωτικά για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας, δεν μπορούμε να το ξεπεράσουμε με αδιαφορία. Προφανώς δεν μας ενδιαφέρει τι πράττει και τι λέγει ως άτομο ο κ. Πάγκαλος, μια και ούτως ή άλλως πρόκειται για αλλοπρόσαλλη και προβληματική προσωπικότητα, και όλοι τον έχουμε κατατάξει στα άτομα που έχουν το ακαταλόγιστο και άρα… απαλλάσσεται. Συμβαίνει όμως, δυστυχώς για την Ελλάδα, να κατέχει υψηλότατο δημόσιο αξίωμα και ως εκ τούτου να μετέχει στη λήψη αποφάσεων για το μέλλον της Χώρας και των Ελλήνων πολιτών. Ως θεσμός λοιπόν έχει σημασία τι πράττει και τι λέγει.
Όλοι εμείς οι ανήκοντες στη μεγάλη Οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων αισθανόμαστε υπερήφανοι για ότι προσφέραμε και ότι προσφέρουμε στην Πατρίδα. Κυρίως διότι ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ το απαραίτητο πλαίσιο ασφάλειας και ειρήνης για την ανάπτυξη όλων των δραστηριοτήτων του Κράτους και του Λαού. Φυσικά δεν αναμένουμε από άτομα σαν τον κ. Πάγκαλο να το κατανοήσουν και πολύ περισσότερο να το παραδεχθούν. Διότι εκτός των άλλων απαιτείται και στοιχειώδης εθνική ευαισθησία, εκείνη που διακρίνει τον πραγματικό Έλληνα από τον αδιάφορο, εκείνη που κάνει κάποιον να αισθάνεται σεβασμό και ρίγος απέναντι στη Σημαία!
Ο κ. Πάγκαλος ανήκει στο τμήμα εκείνο που οι Έλληνες πολίτες (94%) θεωρούν ως το πλέον διεφθαρμένο (Public Issue, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 13/6/10). Εμείς ανήκουμε στο τμήμα εκείνο που χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης και εμπιστοσύνης. Εμείς έχουμε νεκρούς που έπεσαν υπερασπιζόμενοι τη ΣΗΜΑΙΑ! Αυτήν που ο κ. Πάγκαλος παρακαλούσε να την «πάρει ο αέρας» για να ξεμπερδεύει!!!
Ως θεσμός λοιπόν ο κ. Πάγκαλος καταντά επικίνδυνος. Και μπορεί όταν μιλάει για θέματα οικονομίας, για άχρηστους δημοσίους υπαλλήλους ή για κομματικούς του αντιπάλους να προκαλεί δικαιολογημένες ή όχι αντιδράσεις. Όταν όμως επιτίθεται κατά των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας προσβάλλει έναν κύριο θεσμό και βασικό πυλώνα της εθνικής υπόστασης. Προσβάλλει τις Σημαίες. Προσβάλλει όλα όσα ο ελληνικός λαός θεωρεί ιερά και αδιαπραγμάτευτα.
Ο Πρωθυπουργός δεν ασχολήθηκε ή, ενδεχομένως, δεν μπορεί να αντιδράσει. Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας απάντησε, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους. Όμως, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ως «Αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων», αναμένουμε να λάβει θέση και μάλιστα κατά τρόπο ηχηρό!.

Δρ Ιωάννης Παρίσης /υποστράτηγος ε.α. / διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης

Μήπως «Μπλοφάρουν» ΟΛΟΙ;..

Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ


Τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή μορφοποιούν νέους θεσμούς, δομές και σχήματα είναι δύσκολο, εάν όχι σχεδόν ακατόρθωτο, να τα αξιολογήσουμε την ώρα που βρίσκονται στη δυναμική φάση της εξέλιξής τους. Στην Ελλάδα μας οι μορφοποιήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει και νέοι θεσμοί, δομές και σχήματα, άγνωστα μέχρι σήμερα, κρυσταλλώνονται με δραματικό τρόπο στην εποχή της τρόικας και του ΔΝΤ προοδευτικά στο συλλογικό μας υποσυνείδητο!
Το επαναλαμβανόμενο από τα πλέον επίσημα για μια Δημοκρατία όπως η Ελλάδα χείλη, δηλαδή αυτά του κ Πρωθυπουργού, δίλημμα που μπορεί να συνοψισθεί στη φράση «εκλογές εάν ΔΕΝ χρωματιστεί ‘πράσινος’ ο εκλογικός χάρτης το βράδυ της Κυριακής 7ης Νοεμβρίου» έχει φέρει στο προσκήνιο και πάλι τους κλασικούς προβληματισμούς που αφορούν αυτούς και αυτές που τα Κόμματα επιλέγουν και προβάλλουν ώστε εμείς να…»επιλέξουμε» και να τοποθετήσουμε σε «θώκους εξουσίας»!...
Τα πράγματα στις φετινές εκλογές της Τοπικής (ΔΗΘΕΝ) Αυτοδιοίκησης έχουν αγγίξει τα επίπεδα της φαιδρότητας εάν όχι της χυδαιότητας σε ότι αφορά την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ των τοπικών κοινωνιών που έχουν το «δικαίωμα» να επιλέξουν ΧΩΡΙΣ την παρέμβαση των Κομμάτων!
ΟΛΟΙ οι ενασχολούμενοι με την Πολιτική αρνούνται την ύπαρξη ΑΜΕΣΗΣ εμπλοκής της Κεντρικής Εξουσίας στις φετινές εκλογές για Περιφερειάρχες και Δημάρχους και υποβαθμίζουν τη σημασία της για να συνεχίσουν τον ερωτικό τους εναγκαλισμό με την εξουσία ή με την προσδοκία κατάκτησής της και τα μύρια όσα...αυτή η σχέση, αποδεδειγμένα από εξεταστικές επιτροπές, αποδίδει!
Η εξουσία είναι ΕΛΙΞΗΡΙΟ ζωής και ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΟ για όσους την κατέχουν!...
Με όσους περισσότερους φίλους, γνωστούς και άγνωστους συζητώ περιδιαβαίνοντας με τις ομιλίες μου την πατρίδα από άκρου σε άκρο τόσο περισσότερο διαπιστώνων ότι ΟΛΟΙ κουραστήκαμε να ακούμε αυτούς που διατείνονται ότι η πολιτική μας ζωή χαρακτηρίζεται από ... «χρυσές μετριότητες»!
Στα μεγάλο οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά προβλήματα που συσσωρεύθηκαν επί πολλά χρόνια προστίθενται νέα και αντί για λύσεις έχουμε «επιταγές της τρόικα» (δεν αντιλαμβάνονται τα Κυβερνητικά στελέχη ότι κάθε φορά που επικαλούνται την…τρόικα για τις ανάλγητες αποφάσεις τους ουσιαστικά ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ τον θώκο εξουσίας που κατέχουν;)
Τα χρονίζοντα σημαντικά αιτήματα του λαού όχι μόνο δεν ικανοποιούνται αλλά διογκώνοντα με ταχείς ρυθμούς, και επί πλέον ως έθνος, λαός και κοινωνία απογυμνωμένοι από οράματα και ΕΛΠΙΔΑ βιώνουμε την ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ έχοντας βουλιάξει στο τέλμα της μίζας, της ρεμούλας, της αφιλοτιμίας, του ωχαδερφισμού της ανυποληψίας!...
Δεν ισχυρίζομαι ότι οι νεότεροι πολιτικοί μας ηγέτες μας οδήγησαν εδώ...εκ προθέσεως! Είναι αλήθεια, όμως, ότι έρπουμε πλέον εμείς οι κάποτε υψιπετείς Ελληνες και Ελληνίδες. Νέοι και νέες μέσα στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα αλλά και σε ζωντανές ομιλίες μου σε διάφορες πόλεις της πατρίδας μας μου θέτουν ένα οδυνηρό και αφοπλιστικό ερώτημα «αλήθεια πόσο πρέπει να μας μισείτε για να μας κληροδοτήσετε τον κόσμο που ετοιμάσατε για το δικό μας αύριο;»
Να θυμίσω ότι στην πατρίδα μας, οι γονείς μας και οι παππούδες μας που ήταν δεμένοι με διάφορους τρόπους με τη γη το έλεγαν πεντακάθαρα ‘Όπου λιγοστεύουν οι ΑΕΤΟΙ και μαζί τους και οι πελαργοί πληθαίνουν τα...ερπετά!»
Τα προβλήματα του 21ου αιώνα οικονομικά, οικολογικά, κοινωνικά, πολιτικά και πληθυσμιακά διογκώνονται με γεωμετρικούς ρυθμούς και συνιστούν τεραστίων διαστάσεων προκλήσεις, που απαιτούν σπουδαίους ανθρώπους στους θώκους της πολιτικής, επιχειρηματικής, θρησκευτικής, ακαδημαϊκής και άλλων τύπων εξουσίας όχι μόνο για να μπορέσουμε άμεσα να τα αντιμετωπίσουν αλλά και και να τα επιλύσουν ώστε να δημιουργηθούν προοπτικές για τις επόμενες γενιές...
Για τους παραπάνω και άλλους ευνόητους και για εσάς λόγους φίλες και φίλοι αναγνώστες ΔΗΛΩΝΩ από το βήμα του blog, δημοσίως, ότι δεν αντιλαμβάνομαι τη λογική των «χρυσών» μετριοτήτων! Από πότε δηλαδή μιά μετριότητα μπορεί να είναι «χρυσή», όπως μερικοί περιγράφουν αυτούς και αυτές που πρυτανεύουν στην πολιτική, οικονομική, πνευματική ζωή του τόπου, όταν η ίδια η έκφταση είναι αντιφατική;
Η Ελλάδα βουλιάζοντας στην εξελισσόμενη δίνη τεραστίων προβλημάτων χρειάζεται Κοινωνική Συναίνεση και Αλληλλεγγύη στον μέγιστο δυνατό βαθμό που θα στηρίζονται με ιστορική συνέπεια, στο ξεχασμένο πλέον πατροπαράδοτο ελληνικό κυμπαρλίκι και φιλότιμο...
Ηγέτες ή μάλλον ΑΕΤΟΥΣ χρειαζόμαστε για να σταματήσουν να μας οδηγούν στον ευτελισμό και την έρπουσα αναξιοπρέπεια της αδιαφάνειας και της διαφθοράς εκείνοι και εκείνες που το κάνουν για να θησαυρίζουν όντας, φοβάμαι, μάλλον επιβήτορες και όχι ικανοί, αυθεντικοί και υπεύθυνοι ηγέτες στους κάθε λογής θώκους της εξουσίας!...
Απορρίπτω τη θέση του κ Παπανδρέου ότι συναίνεσα στις θυσίες στις οποίες με υπέβαλε, δεν με πείθει ο κ Σαμαράς λέγοντας ότι ΔΕΝ φοβάται τις εκλογές και μου προξενεί μεγάλη περιέργεια η εμμονή του κ Καρατζαφέρη που θέλει να συμμετάσχει σε μια ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ Κυβέρνηση…
Αύριο, Κυριακή θα ψάξω να βρω τους ΑΕΤΟΥΣ…
Εφόσον ΔΕΝ υπάρχουν ΑΕΤΟΙ (όπως ήδη έχω διαπιστώσει) τότε ΔΕΝ θα κάνω την ΗΛΙΘΙΑ επιλογή κάποιας δήθεν «χρυσής μετριότητας» αλλά θα ΕΠΙΛΕΞΩ να ψηφίσω ότι πιο ΑΣΧΕΤΟ υπάρχει ανάμεσα στην πληθώρα συνδυασμών!...
Αύριο ψηφίζω ΚΟΝΤΡΑ σε όλες τις «μπλόφες»…

Γ. Παπανδρεου, ο πολιτικος που θυμαται τους νεους και το ιντερνετ μονο στα δυσκολα.

Ακριβώς δύο μήνες πριν αποκαλύψαμε μέσα από αυτό το blog την ως δια μαγείας εξαφάνιση ενός ολόκληρου section από το προσωπικό site του πρωθυπουργού. Το section αυτό, όπως φαίνεται και στη σχετική φώτο, λεγόταν ‘’ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ’’ και ήταν αφιερωμένο σε blogs, forum απόψεων και γενικότερα στους νέους.

Σαν απλοί πολίτες και μέσω της επικοινωνίας ρωτήσαμε (δις) τον λόγο που αυτό το ενδιαφέρον section αποσύρθηκε από το site του πρωθυπουργού αλλά απάντηση δεν λάβαμε ποτέ. Φανταστείτε να είχαμε και καμιά μεγαλύτερη ανησυχία που θα ‘’καταχωρούμασταν’’.
Εν πάση περιπτώσει ο Παπανδρέου ξαναθυμήθηκε τους νέους δυο ημέρες πριν από τις εκλογές και μίλησε μαζί τους μέσω ίντερνετ. Είναι προφανές ότι μας θεωρεί όλους ηλίθιους, νέους και ηλικιωμένους. Καταδέχεται να απευθυνθεί στο λαό ώρες κυριολεκτικά πριν τις εκλογές παίζοντας το τεχνοκράτης και κουλ.

Ποντάρει για άλλη μια φορά στον τεράστιο συντηρητισμό και οπαδισμό των Ελλήνων που τα τελευταία πολλά χρόνια εκλέγουν κυβερνήσεις με το πάθος των ντέρμπυ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού. Και είναι πολύ λογικό να κινείται έτσι όταν δεν παίρνει μια αποστομωτική απάντηση από την κάλπη ώστε να κάτσει στη γωνιά του ήσυχος και να συλλογιστεί τι πήγε στραβά. Θα πάρει αυτή την απάντηση αύριο; Πολύ αμφιβάλλω…
 Himaira

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΦΑΥΛΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η συνεχής κατρακύλα του τόπου μας δεν έχει τελειωμό.
Την Κυριακή, όλοι μας, «δεξιοί», «κεντρώοι», «αριστεροί» βάζουμε το πρώτο λιθαράκι, κάνουμε το πρώτο βήμα για να ανατρέψουμε όσα μας σκοτώνουν: τους μαυρίζουμε και ψηφίζουμε ο,τιδήποτε άλλο εκτός από αυτούς. 
Γράφει η συνεργάτης μας Βίτσα

Θεωρούσαμε την προηγούμενη κυβέρνηση την χειρότερη του τόπου, αγωνιστήκαμε και την διώξαμε. Ήλθε αυτή η κυβέρνηση σε εκλογές που έγιναν με το πρόσχημα της «απόφασης» του λαού για την λήψη σκληρών οικονομικών μέτρων. Ο λαός, εμείς, «αποφανθήκαμε» ότι δεν θέλουμε τέτοια μέτρα και αυτή η κυβέρνηση ψηφίστηκε για να μην εφαρμόσει μέτρα, όπως άλλωστε υποσχόταν. Τα εφάρμοσε και τα εφαρμόζει με το πιο σκληρό τρόπο και μας έσυρε σε επαχθείς συμφωνίες με το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε., που όμοιές τους δεν έχουν υπάρξει ποτέ και σε κανένα μέρος του κόσμου. Δεν είναι όμως μόνο οι επαχθείς συμφωνίες και η αντίθεση με την λαϊκή εντολή, Αυτή η κυβέρνηση αποδεικνύεται μέρα με την μέρα τόσο προκλητικά φαύλη, γελοία και ανίκανη, που μόνη και μόνη η παραμονή της στην εξουσία της χώρας αποτελεί άγος, ντροπή για τον ελληνικό λαό. ...
Μήπως ο ελληνικός λαός είναι τόσο «φλώρος», φαύλος και ανίκανος όσο είναι η κυβέρνησή του; Δεν νομίζω, δεν το κρίνω, δεν το νοιώθω γύρω μου. Γύρω μου βλέπω ένα λαό που ασφυκτιά, που καταπιέζεται, που δεν αφήνεται να προχωρήσει, επειδή κυβερνήσεις γελοίων, άχρηστων και «φλώρων», δεν έχουν καμία ικανότητα να δημιουργήσουν πραγματικές πολιτικές που θα απελευθερώσουν τους Έλληνες πολίτες, τον ελληνικό λαό και θα αξιοποιήσουν τις τεράστιες συλλογικές του δυνατότητες.
Ναι εμείς, ο ελληνικός λαός πετάξαμε το γάντι στον πρωθυπουργό και την άνευρη και ανίκανη κυβέρνησή του και εμείς θα αναμετρηθούμε μαζί τους την Κυριακή.
Ναι, εμείς οι προοδευτικές δυνάμεις αυτού του τόπου, ξεκινάμε την Κυριακή για να ανατρέψουμε την πολιτική φαυλότητα, πρώτα των «κομμάτων εξουσίας» και μετά των υπόλοιπων. Ακόμα και εάν είμαστε ή αποτελέσαμε κομμάτια και ενεργά στελέχη αυτών των κομμάτων η φαυλότητα και η ανικανότητά τους, μας κάνει να αποφασίσουμε την τιμωρία τους και να βλέπουμε την πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού ως την μόνη λύση για την χώρα μας.

Τα κόμματα εξουσίας, αντί για χώρους πολιτικής παραγωγής και διαλόγου μετατράπηκαν σε ακανθώδεις για την κοινωνία, μηχανισμούς εξάρτησης του λαού και βολέματος άχρηστων ημετέρων. Τα καταστροφικά αποτελέσματα της κομματοκρατίας αυτής τα βιώνουμε επί δεκαετίες. Κοντά στους μηχανισμούς αυτούς, τα μικρότερα κόμματα, μετατράπηκαν σε δούρειους ίππους του ίδιου συστήματος. Πήραν και αυτά το μερίδιό τους από το πλιάτσικο σε βάρος του ελληνικού λαού και μετατρέπουν την δυναμική του σε ανούσιες ελεγχόμενες εκτονώσεις, χωρίς στην πραγματικότητα να θίγεται το σύστημα.
Η πρώτη μας αναμέτρηση αυτή την Κυριακή είναι με τα κόμματα εξουσίας και τους υποψηφίους τους, πρέπει να πάρουν μια και καλή το μάθημά τους. Κανείς να μην τους ψηφίσει, κανείς να μην τους δώσει τίποτα περισσότερο από την κοινή χλεύη. Κανείς να μην ψηφίσει υποψήφιους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ., ανεξάρτητα από την μέχρι σήμερα κομματική του προέλευση και σχέση.
Για τα μικρότερα κόμματα του κοινοβουλίου θα ακολουθήσει η λαϊκή «ετυμηγορία» ... .
Ψηφίστε λοιπόν ο,τιδήποτε άλλο πέρα από τα κόμματα εξουσίας και εάν δεν βρίσκετε ή δεν υπάρχουν άλλοι υποψήφιοι της προτίμησής σας, ψηφίστε ελεύθερα, ό,τι πιο «τρελλό» θέλετε. Τίποτα δεν συγκρίνεται με τα αποδεδειγμένα καταστροφικά κόμματα και τους υποψηφίους τους, κανείς δεν μπορεί να είναι χειρότερος και πιο καταστροφικός από αυτούς.
Πολλοί φίλοι, σύντροφοι και συναγωνιστές προτείνουν ως λύση την αποχή από τις εκλογές. Η αποχή θα ήταν μία λύση, εάν το σύστημα την προσμετρούσε και εάν αυτή είχε ουσιαστικές συνέπειες (όπως π.χ. την ακύρωση των υποψηφιοτήτων που αποδοκιμάστηκαν με την αποχή). Δυστυχώς, όχι μόνο δεν υπάρχουν έννομες συνέπειες για τους δι’ αποχής αποδοκιμασμένους, αλλά το εκλογικό σύστημα ενισχύει δια της αποχής και αποδοκιμασίας τους αποδοκιμαζόμενους, επαυξάνοντας τα ποσοστά τους. Έτσι μια καθαρή αποδοκιμασία, αυτή της αποχής, μετατρέπεται από το σύστημα σε ψήφο εμπιστοσύνης της φαυλότητας των αποδοκιμαζόμενων, αφού η αποχή δεν λαμβάνει ποσοστό, δεν προσμετράται πουθενά και δεν έχει καμία αρνητική έννομη συνέπεια. Αντίθετα, εάν στους χίλιους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, απέχουν οι εννιακόσιοι και ψηφίσουν άκυρο οι άλλοι πενήντα, σύμφωνα με το φαύλο εκλογικό σύστημα, αυτός που θα πάρει 26 ψήφους θα εμφανιστεί ότι έλαβε το 52% !!!. Ποιο θα ήταν το ποσοστό του, εάν ψήφιζαν όλοι άλλους υποψήφιους; Μόλις 5,1% !!!. Αυτά είναι τα αποτελέσματα από το φαύλο εκλογικό σύστημα. Μην παρασυρθούμε συνεπώς από την αηδία που νοιώθουμε. Πρέπει να τιμωρήσουμε, να ανατρέψουμε το πολιτικό σκηνικό της φαυλότητας, πρέπει επιτέλους να απαιτήσουμε το τέλος της φαυλοκρατίας και όχι να την «ενισχύσουμε». Για τους λόγους αυτούς η αποχή δεν είναι λύση αποδοκιμασίας της φαυλότητας.
Ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης των «φλώρων», άχρηστων και ανίκανων, μας επέστρεψε προκλητικά το γάντι και μας εκβιάζει με εκλογές, με εικονικές «καταστροφές» και άλλες αντίστοιχες γελοιότητες. Του απαντούμε ως λαός πως δεν αναγνωρίζουμε ως νόμιμη καμία από τις ενέργειές του, γιατί κατέλυσε το Σύνταγμα και πρόδωσε την πατρίδα, όσους τον στήριξαν και τις ιδέες τους. Ο,τι και να κάνει, ο ίδιος και η «κυβέρνηση των φλώρων» θα ανήκουν σύντομα στις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Δεν είναι μόνο το προδοτικό μνημόνιο που υπέγραψαν και κατέλυσε κάθε έννοια ελεύθερου κράτους, ούτε τα «ψευτοδάκρυά» τους για τα μέτρα που από την μία λένε πως είναι αντίθετα με την ιδεολογία τους (ποια ιδεολογία άραγε;) και από την άλλη τα παρουσιάζουν ως προοδευτικές μεταρρυθμίσεις. Αλήθεια κύριε πρωθυπουργέ, είναι διεφθαρμένη συντεχνία συμφερόντων ο ελληνικός λαός; ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο εργάτης, ο αγρότης, ο κάθε Ελληνας που μοχθεί; Γιατί έτσι μας κατονόμασες και μας προσβάλεις καθημερινά με όσα λες και πράττεις εσύ και η «φλωροπαρέα» σου. Το χειρότερο με την κυβέρνηση των πολιτικών νάνων, γιάπηδων και «φλώρων» είναι ότι δεν μπορούν να παράξουν ούτε μισή πολιτική προς το συμφέρον του ελληνικού λαού, για αυτό αντί για πολιτικές ουσίας, εξαπολύουν απειλές, φιμώνουν και τρομοκρατούν.
Εχουν το ίδιο μερίδιο ευθύνης ακόμα και τώρα που είναι στην αντιπολίτευση. Ένα χρόνο πριν υποστήριζαν τα ακριβώς αντίθετα. Σήμερα προσπαθούν να εγκλωβίσουν τον λαό και στρέφονται κατά το μνημονίου που οι ίδιοι θα υπέγραφαν και κατά των μέτρων που οι ίδιοι είχαν σχεδιάσει και υπερφίαλα υποστήριζαν ως επιβεβλημένα. Το χειρότερο από όλα : τάζουν «παραδείσους» και «ανάπτυξη» ενώ κανείς από δαύτους δεν έχει εκπονήσει και προτείνει έστω μισή πραγματική πολιτική για τον σκοπό αυτό.

Την Κυριακή, όλοι μας, «δεξιοί», «κεντρώοι», «αριστεροί» βάζουμε το πρώτο λιθαράκι, κάνουμε το πρώτο βήμα για να ανατρέψουμε όσα μας σκοτώνουν: τους μαυρίζουμε και ψηφίζουμε ο,τιδήποτε άλλο εκτός από αυτούς. 

ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ:ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΧΗ !! ΜΗΝ ΓΙΝΕΙΣ "ΕΡΓΑΛΕΙΟ" ΤΩΝ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ! ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΗΝ "ΕΚΚΛΗΣΗ" ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ ΓΙΑ ΑΠΟΧΗ ΑΦΟΥ ΘΑ ΕΡΜΗΝΕΥΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΙΤ ΩΣ ΑΠΑΘΕΙΑ Ή ΩΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ

Αποχή; Ξανασκέψου το...
Στις ευρωεκλογές του 2009, σε όλες τις χώρες της ΕΕ το «κόμμα» που κέρδισε ήταν η αποχή. Στο σύνολο των χωρών της ΕΕ το ποσοστό των Ευρωπαίων ψηφοφόρων που δεν προσήλθαν να ψηφίσουν ανήλθε στο 55%. Στις ευρωεκλογές, δηλαδή, η αποχή σχημάτισε πανευρωπαϊκή «κυβέρνηση» και μάλιστα... αυτοδύναμη. Ε, και;
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε την ΕΕ, στην ακριβώς επόμενη σύνοδό της, να κηρύξει τη μεγαλύτερη μεταπολεμική κατεδάφιση μισθολογικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων από τον Ατλαντικό μέχρι το Καστελόριζο.
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε την ΕΕ, μόλις πριν λίγες μέρες, στη σύνοδο του Οκτώβρη, να ανακοινώσει μνημόνια διαρκείας για όλες τις χώρες και όλους τους λαούς της ΕΕ.
*
ΤΟ ΜΑΡΤΗ του 2010 διεξήχθησαν περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία. Η αποχή εκτινάχτηκε στο 54% «εκλέγοντας» τον δικό της αυτοδύναμο «περιφερειάρχη». Ε, και;
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε τον Σαρκοζί να εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου αντιασφαλιστική επίθεση εναντίον των Γάλλων εργαζομένων και να μετατρέπει τα Ηλύσια Πεδία σε κέντρο του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και του αντιμεταναστευτικού πογκρόμ.
*
ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΜΑΗ η αποχή στις βουλευτικές εκλογές της Βρετανίας έφτασε στο 35%, ένα από τα μεγαλύτερα που σημειώθηκε ποτέ στη χώρα. Ε, και;
Η αποχή σε τίποτα δεν εμπόδισε τη συμμαχική κυβέρνηση που σχημάτισε ο Κάμερον να προχωρήσει, ανοιχτά, σε κήρυξη πολέμου κατά των λαϊκών στρωμάτων, με την ανακοίνωση προγράμματος 5ετούς (!) λιτότητας, φορτώνοντάς τους βάρη 83 δισ. στερλινών, με απολύσεις που ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο, με περικοπές που ξεκινούν από τις δαπάνες για τις βιβλιοθήκες και την αποκομιδή των σκουπιδιών μέχρι την κατάργηση έως και 40% των δαπανών για την εκπαίδευση!
***
Η ΑΠΟΧΗ, επομένως, ούτε «άγνωστο» φρούτο είναι, ούτε και «εύγευστο», όπως ισχυρίζονται οι τάχα μου «αντισυστημικοί» και «αντικομφορμιστές» θιασώτες της.
Ισα ίσα, με αυτό το (αμερικάνικο) φρούτο είναι που οι πολυεθνικές κυβερνούν την Αμερική εδώ και δεκαετίες.
Σε μια χώρα όπου οι Πρόεδροί της εκλέγονται μόλις από τους μισούς των... μισών που προσέρχονται στις κάλπες, τα 100 εκατομμύρια των φτωχών, των ανέργων, των ανασφάλιστων που συρρέουν στις ουρές των συσσιτίων, διαρκώς αυξάνονται.
*
Η ΑΠΟΧΗ ούτε «ελευθεριακή» στάση συνιστά, ούτε «αντιπατερναλιστικούς» δρόμους ανοίγει, όπως διατείνονται οι διαφημιστές της.
Η «ελεύθερη» επιλογή της αποχής είναι τελικά τόσο «ελεύθερη», όσο και η επιλογή της μαγνητικής βελόνας, που η «ελευθερία» της εξαντλείται στο να δείχνει, πάντα, προς το Βορρά.
Εν προκειμένω η αποχή «ψηφίζει» πάντα υπέρ των ισχυρών του συστήματος.
***
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που κόβει μισθούς και συντάξεις, που ναρκοθετεί το μέλλον της νέας γενιάς παράγοντας μια καθημερινότητα «γκρίζα» και μίζερη, δεν είναι φυσικά αφελές.
Δεν περιμένει την πάνδημη έγκριση και το ολόθερμο χειροκρότημα για όσα δεινά προκαλεί στα θύματά του.
Επομένως, για εκείνες τις λαϊκές μάζες που δεν μπορεί να προσεταιριστεί, να εγκλωβίσει, να εξαπατήσει, να θέσει σε ομηρία μέσω των εκβιασμών, των απειλών και των διλημμάτων, έχει επεξεργασμένη τακτική:
Την τακτική της «ουδετεροποίησής τους».
*
ΟΜΩΣ, αυτή η δήθεν «ουδετερότητα» στην οποία οδηγούνται οι υπνωτισμένοι από τις θεωρίες του «όλοι ίδιοι είναι» και του «τίποτα δεν αλλάζει», όχι μόνο δε συνιστά απόρριψη των υπευθύνων για τα κακώς κείμενα, αλλά μετατρέπεται και στον πιο «χρήσιμο» στυλοβάτη τους.
«Ουδετερότητα» δεν υπάρχει ποτέ και για τίποτα.
Πολύ δε περισσότερο σε συνθήκες κοινωνικών αναμετρήσεων και ταξικών διαφοροποιήσεων, η υποτιθέμενη «ουδετερότητα» είναι μια στάση και μια θέση που, εξ αντικειμένου, αθροίζεται με την πλευρά εκείνου που κρατά το μαστίγιο.
*
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, η αποχή αποτελεί μια «απόχη», με την οποία το κατεστημένο αδρανοποιεί, παθητικοποιεί και σε μεγάλο βαθμό εξουδετερώνει κοινωνικά στρώματα που «την πατάνε» και, αντί της αντίστασης, σπρώχνονται σε μια πολύ βολική για το κατεστημένο παραίτηση.
***
ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕ ότι ένα μέρος του κόσμου που σκέφτεται να απόσχει θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του απέναντι σε όσους του «μαυρίζουν» τη ζωή.
Οταν οι Βένετοι και οι Πράσινοι μετατρέπουν την πολιτική σε συνώνυμο της αρπαχτής, της δημαγωγίας, των «θα», των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, του μαυρογιαλουρισμού. Οταν σαν πολιτική λογίζεται η πασαρέλα του τίποτα, η αποθέωση της βλακείας, η φωταψία της υποκρισίας και του εξυπνακισμού, τότε ο αναχωρητισμός από τα κοινά αρχίζει να μοιάζει με «κίνηση διαφυγής».
Ομως, προσοχή! Η αποχή μπορεί να μοιάζει με «κίνηση διαφυγής», αλλά δεν είναι.
Στην πραγματικότητα είναι ομηρία και εγκλωβισμός στα κηρύγματα που πριμοδοτούν την ιδιώτευση, το «δε βαριέσαι», το «έλα τώρα καημένε», το «δε βγαίνει τίποτα», το «ασχολήσου με την πάρτη σου».
Και όσο ο «απέχων» θα (νομίζει ότι) ασχολείται με την πάρτη του, κάποιοι άλλοι - αυτοί που τον στείλανε στον «καναπέ» του - θα ασχολούνται μαζί του...
*
ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ σκέφτονται να απόσχουν από τις εκλογές, ας το σκεφτούν:
  • Η αποχή τους πόσο θα ενοχλήσει τον τραπεζίτη που πήρε το κομματάκι που του αναλογούσε από τα 28 δισ. του Καραμανλή κι από τα 50 δισ. του Παπανδρέου;
  • Η αποχή τους πόσο θα στενοχωρήσει τους βιομήχανους που αποφάσισαν από κοινού με τη ΓΣΕΕ να δώσουν «αύξηση» (το β' εξάμηνο του 2011) στον εργάτη ύψους 18 λεπτών του ευρώ;
  • Η αποχή τους πόσο θα πειράξει τους εφοπλιστές από το να αντλούν από δημόσιο ταμείο δισεκατομμύρια για να κατασκευάζουν τα πλοία τους στην... Κίνα;
  • Η αποχή τους πόσο θα «προβληματίσει» την τρόικα, τον τραπεζίτη Προβόπουλο, τον τραπεζίτη Τρισέ, τον «σοσιαλιστή» Ντομινίκ Στρος - Καν;
  • Η αποχή τους τι θα φέρει πίσω από τους κομμένους μισθούς, τις συντάξεις, τα δώρα, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα;
*
ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ, ειδικά οι νέοι, έχουν επομένως να απαντήσουν:
Εκτός από υποζύγια θα επιτρέψουν στους ΔυΝάσΤες τους να τους θεωρούν και απαθείς παρατηρητές;
Θα επιτρέψουν να σαμποταριστεί η έννοια της συλλογικότητας μέσα στη φενάκη και στα αδιέξοδα του ατομισμού;
*
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΙΝΑΙ:
Ασφαιρη διαμαρτυρία ή δραπέτευση από το θερμοκήπιο του «οχαδερφισμού»;
Αιχμαλωσία στην «ιλουστρασιόν» όχθη της αποξένωσης ή άρνηση του μηδενισμού;
Ανώδυνη για το σύστημα εκτόνωση της συσσωρευμένης οργής ή μετάπλασή της σε ριζοσπαστική συνείδηση;
***
ΤΕΛΟΣ - και για να είμαστε καθαροί - προς όσους «φλερτάρουν» με την αποχή, τους λέμε πως:
Ακόμα κι αν πάνε να ψηφίσουν,
εφόσον υποκύψουν σε εκείνους που έχουν βάλει την Ελλάδα σε «μνημόνια» εδώ και 40 χρόνια,
ή «τσιμπήσουν» στα φληναφήματα περί «καταγγελτικής» ψήφου γενικώς και αορίστως, ψηφίζοντας τους πολύχρωμους ένοικους της ίδιας καπιταλιστικής «πολυκατοικίας»,
τότε, πάλι μια τρύπα στο νερό θα κάνουν!
*
ΤΟ ΘΕΜΑ, λοιπόν, είναι να μην παραμυθιαστούν, με κανέναν τρόπο: Είτε διά της απουσίας τους, είτε διά της παρουσίας τους ενώπιον της κάλπης.
Που σημαίνει:
«Μαύρο» και στους επίσημους, «μαύρο» και στους ανεπίσημους, τους «ανεξάρτητους» και πολύχρωμους «οικιακούς βοηθούς» της τρόικας.
*
ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
Ψήφος απόρριψης της ξεστρατισμένης «εξέγερσης» του καναπέ,
ψήφος απόρριψης της ισοπέδωσης και της μοιρολατρίας,
ψήφος διεκδίκησης μιας κοινωνίας αγωνιστικής και ανθρώπινης,
ψήφος τιμωρίας των κομμάτων της πλουτοκρατίας, του ΔΝΤ, της ΕΕ, των «Ζήμενς», των Βατοπεδίων,
ψήφος ανατροπής
ψήφος υποστήριξης σε μια δύναμη που όσες διαφωνίες κι αν υπάρχουν μαζί της κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ανιδιοτέλεια, τη συνέπεια, τη σοβαρότητα, τη φερεγγυότητά της,
ψήφος στη «Λαϊκή Συσπείρωση», ψήφος στο ΚΚΕ.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η FED κρούει τα τύμπανα του (νομισματικού) πολέμου

Η Γερμανία και η Κίνα αντιδρούν έντονα στην απόφαση της FED να διοχετεύσει 600 δισεκατομμύρια δολάρια στην αμερικανική οικονομία.

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα λύσουν τα προβλήματά τους αλλά θα δημιουργήσουν «επιπλέον προβλήματα στον κόσμο».
Κάποιες χώρες εκτιμούν ότι η κίνηση της αμερικανικής ομοσπονδιακής τράπεζας θα μπορούσε να πλήξει τις εξαγωγές τους, καθιστώντας τα νομίσματά τους πιο ισχυρά σε σχέση με το δολάριο. Με τη διάθεση 600 δισ. δολαρίων για την αγορά κρατικών ομολόγων, η Fed ελπίζει να αναζωογονήσει την οικονομία της χώρας. Ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο, αποδυναμώνεται το δολάριο, ενισχύονται οι αμερικανικές εξαγωγές ενώ οι εισαγωγές γίνονται πιο ακριβές.
Από την πλευρά του ο κεντρικός τραπεζίτης της Κίνας Ζου Χσιάοτσουαν ζήτησε να γίνουν μεταρρυθμίσεις στο διεθνές νομισματικό σύστημα, ωστόσο δεν προχώρησε σε διευκρινίσεις. Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Κίνας Κουί Τιανκάι δήλωσε ότι η Fed είχε το δικαίωμα να κάνει βήματα, χωρίς να μιλήσει με άλλες χώρες, αλλά πρόσθεσε: «Μας χρωστούν μια εξήγηση».
Είναι τυχαία η ταυτόχρονη αρνητική αντίδραση Κίνας και Γερμανίας στην κίνηση ματ της Αμερικής ή μήπως ήταν αυτοί οι αποδέκτες του στρατηγικού μηνύματος;
Και πια είναι η άποψη της Ρωσίας;
Έχουμε λόγους να πιστεύουμε πως η κίνηση αυτή της Αμερικής είχε προβλεφτεί. Ο Διευθυντής του Τμήματος αναλυτικών πληροφοριών του Πρακτορείου “RBK” Αλεξάντρ Γιάκοβλεφ, δήλωνε πριν ένα περίπου μήνα:
«Οποιοιδήποτε παρεμβατισμοί στις συναλλαγματικές αγορές από μέρους των Κεντρικών Τραπεζών οδηγούν σε τελική ανάλυση στην εκτύπωση χρημάτων και στην αύξηση της πίεσης των τιμών και του πληθωρισμού. Οι προσπάθειες αύξησης της ανταγωνιστικότητας των εμπορευμάτων στις παγκόσμιες εμπορικές αγορές μέσω της υποτίμησης, η οποία προκαλείται από τις ενέργειες της Κεντρικής Τράπεζας μιάς χώρας, έχουν ως συνέπεια απώλειες καί στην οικονομία αυτής της χώρας, καί στην παγκόσμια οικονομία γενικά».
Ενδιαφέρον πάντως παρουσιάζει, πως μια ακόμη έντονη αντίδραση για την εφνιδιαστική κίνηση της FED, έρχεται και από μια άλλη γερμανόφωνη περιοχή, την Αυστρία:
Η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα της χώρας “Der Standard”, εστιάζει μόνο στην αμερικανική κεντρική τράπεζα και το «ριψοκίνδυνο παιχνίδι της», γράφει: «Τα 600 δισεκατομμύρια δολάρια που θα επενδύσει η Fed σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ δεν πρόκειται να φέρουν την ανάκαμψη. Διότι η αμερικανική οικονομία πάσχει όχι από τα υψηλά επιτόκια, αλλά από το υψηλό δημόσιο χρέος. Με φθηνά καταναλωτικά δάνεια δεν μπορούν οι τραπεζίτες της Fed να ‘αγοράσουν’ την οικονομική ανάπτυξη. Στην ουσία ο Μπεν Μπερνάνκε, ο επικεφαλής της Fed, στηρίζει με την πολιτική του φθηνού χρήματος λιγότερο την εθνική οικονομία της χώρας του και περισσότερο τις παγκόσμιες χρηματαγορές.
Η συνέπεια αυτής της πολιτικής; Χώρες όπως η Αυστραλία και η Βραζιλία θα γεμίσουν φρέσκο χρήμα και οι τιμές των πρώτων υλών θα εκτιναχθούν στα ύψη.
Στον παγκοσμιοποιημένο μας κόσμο δεν μπορεί η κεντρική τράπεζα μιας χώρας να δρομολογήσει οικονομική ανάκαμψη από το μηδέν, πόσο μάλλον όταν κατακλύζει τις άλλες χώρες με φθηνό χρήμα.»
Γιατί άραγε άρχισαν ξαφνικά οι γερμανόφωνοι να ενδιαφέρονται τόσο πολύ για την εθνική οικονομία της Αμερικής;
Ίσως ο λόγος βρίσκεται στο ότι η κίνηση αυτή ανακάμπτει την κερδοφόρα πορεία, στην οποία κινούταν η Γερμανία του τελευταίους μήνες, εξαιτίας της πτώσης του Ευρώ.
Όλα δείχνουν ότι τα στρατόπεδα είναι παρατεταγμένα, και δεν θα αργήσουμε μάλλον να δούμε να υψώνονται τα λάβαρα!

Σχετικά άρθρα:
.
- Στα πρόθυρα παγκόσμιου νομισματικού πολέμου;
- Ένα φάντασμα από το παρελθόν
.