ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ΑΕ - Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΣΙΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

egerssi@otenet.gr

www.apostoloupanos.gr

Πάρα πολλές φορές κατά το παρελθόν έχω γράψει για τη συνειδητή προδοσία κατά της πατρίδας, η οποία συντελείται από όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο προσπάθησαν και εν πολλοίς κατάφεραν να αποδομήσουν την Ελληνική κοινωνία από διαχρονικές αξίες και ευαισθησίες, όπως η γλώσσα, η θρησκεία, η αλληλεγγύη, η τιμιότητα.

Το παγκόσμιο σύστημα της νέας τάξεως πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης, προκειμένου να κάνει ευάλωτο τον Ελληνικό λαό στην επιβολή των ιδεών του, επέλεξε ως όργανα αυτής της αποδόμησης πατροπαράδοτων αξιών του έθνους, πολιτικά πρόσωπα τα οποία ήταν κενόδοξα και επιδερμικά.

Σήμερα θα προσπαθήσω με κάποια στοιχεία, να παρουσιάσω μερικά από αυτά τα πρόσωπα, τα οποία συνετέλεσαν με τις πολιτικές-προδοτικές τους πράξεις στην διακόρευση της γλώσσας μας, των παραδόσεών μας και έθεσαν σε κίνδυνο τα Εθνικά μας ζητήματα. Θέλουν δε, να μας πείσουν πως ο οσφυοκαμπτισμός και ο ραγιαδισμός κάνουν καλό στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, από τη στιγμή που η Τουρκία εξακολουθεί την επεκτατική της πολιτική -η οποία από πλευράς της πράττει άριστα- εις βάρος της Ελλάδος.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2000 υπογράφηκε στην Αθήνα, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, από τους Υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδος (Γιώργος Παπανδρέου) και της Τουρκίας (Ισμαήλ Τζέμ) συμφωνία μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας για πολιτιστικά θέματα. Αυτή η συμφωνία κυρώθηκε από τη Βουλή και έγινε νόμος του κράτους (2929). Δημοσιεύθηκε δε, στο ΦΕΚ 142/27 Ιουνίου 2001. Μεταξύ των άλλων που αποφασίζονται προκειμένου “να συσφιχτούν” πολιτισμικά οι σχέσεις των δυο χωρών είναι και όσα αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος ι: «Θα συνεργάζονται (οι δυο χώρες) στην παρουσίαση της ιστορίας, της γεωγραφίας, του πολιτισμού και της οικονομίας της άλλης χώρας, ιδιαίτερα στα σχολικά βιβλία. Με αυτόν το στόχο θα συστήσουν μια Μικτή επιτροπή εμπειρογνωμόνων, η οποία θα ανταλλάξει και θα μελετήσει τα σχολικά βιβλία για να προτείνει τη διόρθωση των ανακριβειών».

Βλέπετε δηλαδή, πως ο πολιτικός ολετήρας των μνημονίων τα οποία εξαθλίωσαν τον Ελληνικό λαό και τον έκαναν ξένο μέσα στη χώρα του, εν μέσω ζεμπέκικων με τον Ισμαήλ Τζέμ, προετοίμαζε την αλλοίωση της ιστορικότητας των βιβλίων μας, προς όφελος των γειτόνων μας. Διότι μέχρι σήμερα τα Ελληνικά βιβλία στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, έχουν υποστεί δραστικές διαγραφές ή εκπτώσεις ιστορικών γεγονότων, αντίθετα με τα σχολικά βιβλία της Τουρκίας, τα οποία εξακολουθούν να σπέρνουν το μίσος κατά του Ελληνισμού.

Στις 20 Ιουνίου 2006, επί κυβερνήσεως ΝΔ και με τις υπογραφές της Υπουργού Μαριέττας Γιαννάκου και υφυπουργού Γεωργίου Καλού, δημοσιεύεται στο ΦΕΚ 867/10 Ιουλίου 2006, τροποποίηση του νόμου 1566/1985 όπου οι υπουργοί αποδέχονται την εισήγηση του παιδαγωγικού Ινστιτούτου, τμήματος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, για τη διδασκαλία της τούρκικης γλώσσας στην Α,Β και Γ τάξη του Γυμνασίου, επιδιώκοντας οι μαθητές να αναπτύξουν την επικοινωνιακή ικανότητα προκειμένου να έρθουν σε επαφή με την επίσημη γλώσσα μιας γειτονικής χώρας. Πιο συγκεκριμένα: «α) Να κατανοούν και να παράγουν προφορικό και γραπτό λόγο. β) Να αναπτύσσουν γλωσσολογική και κοινωνιογλωσσική ικανότητα. γ) Η εκμάθηση της Τούρκικης γλώσσας θα συμβάλλει στην ενεργό συμμετοχή σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία και την κατανόηση της διαφορετικότητας. δ) Να αναπτύσσουν λειτουργικές δεξιότητες λόγου και ε) Να χρησιμοποιούν την Τούρκικη γλώσσα ως μέσο απόκτησης νέων γνώσεων και πολιτισμικών εμπειριών».

Στο σημείο αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε πως επί υπουργίας Γιαννάκου και διά χειρός της συντακτικής ομάδας της κ. Ρεπούση (σημερινής βουλευτού της ΔΗΜΑΡ), γράφτηκε το προδοτικό και ανιστόρητο βιβλίο της Στ΄ Δημοτικού (2006), όπου μεταξύ των άλλων απαράδεκτων και τραγικών ανακριβειών, παρουσίαζε το σφαγιασμό του Ελληνικού Μικρασιατικού πληθυσμού στο λιμάνι της Σμύρνης το 1922, ως πληθυσμιακό συνωστισμό. Την εποχή εκείνη πολλοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος αντέδρασαν, αλλά και πολλοί άλλοι επώνυμοι χρησιμοποίησαν πολύ προσβλητικά λόγια για την Υπουργό και τη συντακτική ομάδα της κ.Ρεπούση. Ο πανεπιστημιακός, κ.Ζουράρις χαρακτήρισε το βιβλίο «κουρελόχαρτο», ενώ ο σκηνοθέτης, κ.Κούνδουρος, αποκάλεσε τη συντάκτρια του βιβλίου (Ρεπούση) «μουλάρι ξεκαπίστρωτο». Επιπλέον, η κ. Γιαννάκου δεν εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 2007 και φρόντισε ο Κώστας Καραμανλής, αυτή που την αποδοκίμασε ο Ελληνικός λαός, να την τοποθετήσει πρώτη στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ στις ευρωεκλογές που ακολούθησαν, προκειμένου να εκλέξει από την πίσω πόρτα ένα από τα πολυτιμότερα γρανάζια της μηχανής της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Οσονούπω, από τις παραπάνω αναφορές διαπιστώνουμε πως τα δυο κόμματα εξουσίας που μας κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια από το 1975 μέχρι σήμερα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) είναι μια Ανώνυμη Εταιρεία (ε Άδωνη Γεωργιάδη;) και δεν διαφέρουν σε τίποτα μεταξύ τους. Γι΄ αυτό παρά τα τόσα οικονομικά σκάνδαλα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, όλα συγκαλύφτηκαν με μαεστρία, γιατί «κόρακας-κοράκου μάτι δε βγάζει». Την ίδια πολιτική ακολουθεί και η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) και σχεδιάζονται οι νέες προδοτικές πολιτικές κατά της πατρίδας διά μέσω του πολύ σοβαρού εργαλείου που διαθέτει το «σύστημα» την βουλευτή, πλέον, της ΔΗΜΑΡ κ.Ρεπούση. Η κ.Ρεπούση εκτός από βουλευτής είναι και υπεύθυνη για θέματα παιδείας της ΔΗΜΑΡ. Δηλαδή ενός εκ των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης. Είπε, λοιπόν, ξεδιάντροπα και προκλητικά πως πρέπει να καταργηθούν οι αναπαραστάσεις της εξόδου του Μεσολογγίου (όχι ηρωικής), της ανατίναξης της Αρμάτας στις Σπέτσες, του ολοκαυτώματος του Κουγκίου, των εκδηλώσεων της ανυψώσεως του λάβαρου στην Αγία Λαύρα, της εισόδου των Ελληνικών στρατευμάτων στη Θεσσαλονίκη. Αυτές τις αναπαραστάσεις μεγάλων ιστορικών στιγμών του Γένους, τις χαρακτήρισε πως είναι «εθνικιστικά κιτς». Όμως, ξέχασε να μας πει, πως αντίθετα οι Τούρκοι στην Πόλη, στις 29 Μαΐου κάθε χρόνο με εορταστικές εκδηλώσεις που διαρκούν τρεις ημέρες, γιορτάζουν την Άλωσή της το 1453. Βέβαια, αυτό το αγλάισμα της πολιτικής, που πρόσφατα μας προέκυψε στην Ελληνική βουλή, ισχυρίστηκε επίσης, πως πρέπει να προωθηθεί ρύθμιση για να καταργηθεί ο υποχρεωτικός εκκλησιασμών των σχολείων. Σ΄ αυτήν τη χώρα τίποτε δεν γίνεται τυχαίο, και όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Και το «σύστημα» επιμελώς χρησιμοποιεί την κ.Ρεπούση ως «λαγό» για τα μελλοντικά του σχέδια. Σχέδια που εξυφάνθηκαν και με την αποχώρησή της από τα έδρανα της βουλής, όταν ο Πρόεδρος αυτής Βύρωνας Πολύδωρας, ζήτησε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Μετά όσα έχω ήδη αναφέρει, γιατί μας προκαλεί εντύπωση που έχει ενσκήψει στα υποταγμένα ΜΜΕ της χώρας, ακατάσχετη τουρκο-λαγνεία δια μέσω των Τούρκικων σήριαλ που επί μήνες παίζονται σ΄ αυτά τα κανάλια;

Το μαχαίρι στην αιμορραγούσα πληγή του Έθνους, το βάζουν σιγά-σιγά. Ξεκίνησαν με την προβολή σαπουνόπερων, όπου παρουσιάζουν χλιδάτα σπίτια, αυτοκίνητα, τοποθεσίες, ωραίους νέους και νέες και καθηλώνουν τον ευνουχισμένο λαό στους καναπέδες και τις πολυθρόνες. Λες και Τουρκία είναι μόνο η Ελληνική-Ελληνικότατη Κωνσταντινούπολη. Αποσιωπούν και αποκρύπτουν εικόνες από τα βάθη της Ασίας, στην Τούρκικη Επικράτεια όπου αντί για πόρτες έχουν ακόμη κουρελούδες. Όμως, το προϊόν «πούλησε» και έπρεπε να αρχίσει η διοχέτευση στην Ελληνική τηλεόραση, ιστορικών γεγονότων που διαστρεβλώνουν την Αλήθεια και πλασάρουν σε κάθε αδαή Έλληνα την ιστορία όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται. Και συνεχίζουν με την υπερπαραγωγή του «Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπή» η οποία προβάλλεται από τον τηλεοπτικό σταθμό, ΑΝΤ1 Μικροπρεπή, που παρά τις αντιδράσεις μεγάλης μερίδας του λαού μας, εξακολουθεί και προβάλλει στην πλέον επικερδή τηλεοπτική ζώνη των 9:00 κάθε βράδυ, έναν εκ των σφαγέων του Ελληνισμού, o οποίος κατέλαβε τη Ρόδο, σφάγιασε το λαό της Κέρκυρας, μαζί δε, με τον Σελίμ Α΄, τον οποίο διαδέχτηκε, διοργάνωσε τις μεγάλες εκστρατείες παιδομαζωμάτων.

Κλείνοντας θα ήθελα να πιστεύω πως πρέπει επιτέλους, ο Ελληνικός λαός να καταλάβει πως μεθοδεύουν την εξαφάνισή του, είτε μέσω της ιστορικής του αμνησίας, είτε μέσω της διαγραφής των ιερών παραδόσεων που ήταν οδηγοί του επί αιώνες, είτε δια μέσω της υποβολής του στην οικονομική του εξαθλίωση.

Συνεπώς, αν δεν επαναστατήσει τώρα, θα μετατραπεί σε δούλο της νέας τάξεως και της παγκοσμιοποιήσεως και η κατοχή του θα διαρκέσει περισσότερο από όσο διήρκησε η Τουρκική κατοχή.

Υ.Γ. 1: Στην εφημερίδα «Πρωινά Νέα» των Ιωαννίνων, στις 8 Ιουνίου 2007, δημοσιεύθηκε το άρθρο μου «Απίστευτα και όμως αληθινά τα του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων», το οποίο αφορούσε το βιβλίο της Στ΄ Δημοτικού.

Υ.Γ. 2: O κ. Άδωνης Γεωργιάδης είχε πει κατά το παρελθόν, ως βουλευτής του ΛΑΟΣ, «ΝΔ-ΠΑΣΟΚ Α.Ε.»

Μισούν θανάσιμα την κοινωνία…

Γράφει ο Μαγια
Μέσω της γνωστής γερμανικής φυλλάδας Bild πληροφορηθήκαμε το …όραμα του Σαμαρά, να μετατρέψει την Ελλάδα σε «υπόδειγμα χώρας».
Προφανώς, ο εξαπατήσας τους πολίτες πρωθυπουργός (ακόμη και μέχρι πριν λίγα 24ωρα, διαβεβαίωνε ανερυθρίαστα πως βρίσκεται δίπλα στη μεσαία τάξη) εξέφρασε τους μύχιους πόθους της υποτελούς κυβέρνησής του να αναδείξει την αποικία της Ευρωζώνης σε οικονομικό και κοινωνικό ερειπιώνα.
Ετσι, ουδόλως εκπλήσσει η νέα φορολογική επιδρομή σε βάρος του ήδη εξαθλιωμένου
εχθρού λαού.
Ωστόσο ανακύπτει το (πραγματικό) δίλημμα: Είναι πολιτικά διεστραμμένοι ή μισούν θανάσιμα την Κοινωνία;
Ο,τι κι αν συμβαίνει η τραγωδία είναι αναπόφευκτη. Το 2013 ολόκληρη η χώρα θα παραλύσει. Ελάχιστες οικονομικές και εμπορικές δραστηριότητες θα απομείνουν, η κοινωνία θα εξαθλιωθεί και ο κρατικός μηχανισμός θα διαλυθεί.
Εγκληματούν οι εγχώριοι εντελοδόχοι της διεθνούς τοκογλυφίας, εκτελώντας τα «συμβόλαια θανάτου» της κρίσης, που οι ίδιοι δημιούργησαν, εναντίον των αδύναμων κι ανήμπορων, αλλά και των πάλαι ποτέ μεσαίων στρωμάτων που τροφοδοτούν σήμερα τις τάξεις των νεόπτωχων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνι­κή συνοχή.
Όλοι αυτοί του δόγματος «δεν υπάρχει άλλη λύση» έκαναν πως δεν άκουσαν ούτε τη δήλωση του αφεντικού Σόιμπλε, ότι για την ελληνική κρίση ευθύνονται οι εγχώριες ελίτ, η ποικιλόχρωμη συμμορία των …εντιμότατων κλεπτοκρατών, την οποία η συγκυβέρνηση των πολιτικών ανδρεικέλων συνεχίζει προκλητικά να προστατεύει!
Εχουν ονοματεπώνυμο οι φοροφυγάδες, οι λαθρέμποροι, τα μεγαλόσχημα λαμόγια της διαπλοκής, οι κουμπάροι και οι κολλητοί, οι ληστές με τα λευκά κολάρα, τα πολιτικά αρπαχτικά, οι μιζ-άκηδες της διακομματικής ρεμούλας, που ρήμαξαν τη χώρα, οδηγώντας την στην καταστροφή.
Τώρα, πρέπει να μιλήσει η καρδιά του κατατρεγμένου λαού, που αποζητώντας δικαιοσύνη, να αξιώσει την επιστροφή των κλεμμένων!
Υ.Γ. Η αντίστροφη μέτρηση του μνημονιακού θιάσου, Σαμαρά και Βενιζελοκουβέλη, άρχισε…
olympia.gr

«Ελεεινοί και τρισάθλιοι παιδοκτόνοι»

Του Νίκου Καρούτζου
nkaroutzos@gmail.com
Δεν ξέρω ποιοι νοσηροί εγκέφαλοι του Υπουργείου Οικονομικών εισηγούνται τη φορολογική πολιτική. Είναι βέβαιον όμως ότι την πρώτη και κύρια ευθύνη για τα όσα γίνονται έχει η πολιτική ηγεσία με αποτέλεσμα να γεννάται το ερώτημα αν οι άνθρωποι έχουν σώας τας φρένας τους.
Σε μια χώρα που γερνά και η υπογεννητικότητα ξεπερνά κάθε όριο (έχουμε αυτή την απίστευτη ΕΛΣΤΑΤ που αν δούλευε ως σοβαρή στατιστική θα πρέπει να είχε πλήρη στοιχεία και να τα δίνει στη δημοσιότητα) οι εγκέφαλοι του ΥΠΟΙΚ ασκούν φορομπηχτική πολιτική σε όσους έχουν παιδιά.
Όσο ποιο πολλά παιδιά έχεις τόσο περισσότερα καλείσαι να πληρώσεις σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν και μάλιστα σε περίοδο μεγάλης κρίσης. Και υποτιμούν τη νοημοσύνη κάθε Έλληνα με αυτή τη γελοιότητα της παροχής επιδομάτων με εισοδηματικά κριτήρια. Δήθεν πληρώνουν από το πρώτο παιδί αλλά στην ουσία δεν πληρώνουν και στην πραγματικότητα τιμωρούν όποιον έχει πολλά παιδιά.
Μήπως δεν γνωρίζουν πόσο κοστίζει κάθε παιδί. Έχει πάει ποτέ η αφεντιά τους να αγοράσει πάνες και γάλατα για ένα παιδί που βρίσκεται στο πρώτο έτος της ηλικίας του; Αν δεν έχει πάει να τους πληροφορήσω ότι στην καλύτερη των περιπτώσεων θες 150 Ευρώ το μήνα. Και αυτοί δίνουν 40 Ευρώ για το πρώτο παιδί και μάλιστα με 6000 Ευρώ ανώτερο ετήσιο εισόδημα.
Θα τους έλεγα λοιπόν αυτά τα 40 ΕΥΡΩ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό; Υπάρχουν και οι συνεχείς μειώσεις του αφορολόγητου. Πρώτα ξέσκισαν τους έχοντες πάνω από 3 παιδιά κατεβάζοντας κατά 11.000 και πλέον αφορολόγητο και τώρα το καταργούν πλήρως. Χώρια την κατάργηση των υπόλοιπων φοροαπαλλαγών περιλαμβανόμενης της περίφημης απάτης της φορολόγησης των ασφαλιστικών εισφορών που είναι υποχρεωτικές ως εισόδημα.
Επειδή λοιπόν θεωρούν ότι όλα τα κάνουν αγγελικά πλασμένα μπορούν να μας πουν πόσο φόρο πλήρωνε ένας τρίτεκνος και ένας γονέας με 4 παιδιά το 2009 με εισόδημα 26.000 Ευρώ και πόσα θα πληρώσει φέτος;

Είμαι βέβαιος ότι αυτό δεν ειπωθεί ποτέ. Γιατί όταν θα ειπωθεί θα μπορεί αυτός που κάθεται απέναντι σε αυτόν τον εγκέφαλο του ΥΠΟΙΚ που θα αναλύει τέτοιου είδους τερατουργήματα θα μπορεί να αναφωνήσει δικαίως «Ελεεινοί και τρισάθλιοι παιδοκτόνοι».

Του Νίκου Καρούτζου
nkaroutzos@gmail.com

Οι Έλληνες περιόρισαν ακόμη και την κατανάλωση τροφίμων

Δραματική είναι η κατάσταση στις αγορές της Ελλάδας σύμφωνα με έρευνα και πρόσφατες μετρήσεις του Boston Consulting Group, που δείχνουν ότι οι Έλληνες περιόρισαν ακόμη και την κατανάλωση τροφίμων.
Πρόκειται για μια πραγματική αλλαγή σε ό,τι αφορά το μοντέλο αγορών στη χώρα, καθώς για πρώτη φορά μεταπολεμικά σημειώνεται κάμψη στο συγκεκριμένο τομέα. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι Έλληνες έχουν μειώσει σημαντικά τις δαπάνες σε βιολογικά τρόφιμα και φρέσκα προϊόντα κάθε είδους.
Σε δείγμα 780 Ελλήνων, βάσει της έρευνας, το 87% των ερωτηθέντων δήλωσε μείωση της διάθεσης αγοράς αθλητικού εξοπλισμού, 86% είπε το ίδιο για τις αγορές ηλεκτρικών ειδών, αντίστοιχο ήταν το ποσοστό και για τις μικροσυσκευές, στο 83% έφτασε η άρνηση αγοράς λευκών συσκευών, ειδών πολυτελείας, υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, ειδών διακόσμησης, επίπλων και στο 82% οι υπηρεσίες κομμωτηρίου.
Πέρυσι, ο αντίστοιχος δείκτης έδειχνε μείωση της αγοραστικής διάθεσης σε κοσμήματα 76%, σε αλκοολούχα ποτά 71%, στην εστίαση 71% . Αυτή η αλλαγή προς καθετί που θεωρείται ακριβό ή και περιττό δείχνει στάση φόβου και φυσικά έλλειψη καταναλωτικής διάθεσης.
Στο παραπάνω πλαίσιο, το 68% των Ελλήνων δηλώνει ότι θα μειώσει κι άλλο τις αγορές του, το 28% πως θα παραμείνει στα ίδια επίπεδα και μόλις το 4% αναφέρεται σε αύξηση δαπανών.

Πηγή

Μήπως πρέπει να κινηθεί Εισαγγελέας εναντίον του πολλά βαρύ κυρίου Στουρνάρα…;

Όλοι ακούσαμε τον ορισμό του “Εθνικού Συμφέροντος” δια στόματος του κυρίου Στουρνάρα,τον οποίο συνέδεσε με την είσπραξη του “χαρατσιού”.Ας δούμε όμως τι προβλέπεται για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης αλλά και τι γίνεται όταν κάποιος προσπαθεί να παρεμποδίσει τη Δικαιοσύνη….

Aπό εργασία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών:
Το άρθρο 87 § 2 Σ ορίζει ρητά ότι «οι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος». Από την απόλυτη αυτή συνταγματική επιταγή προκύπτει (εξ αντιδιαστολής μεν, αλλά με περισσή ενάργεια) ότι αποκλείονται οποιεσδήποτε παρεμβάσεις παραγόντων της εκτελεστικής εξουσίας στο δικαστικό έργο.
Είναι αυτονόητο δε ότι από το Σύνταγμα απαγορεύονται και οι άτυπες παρεμβάσεις στην άσκηση του δικαιοδοτικού έργου . Επομένως, είναι ανεπίτρεπτες κυβερνητικές δηλώσεις για την πορεία μιας δίκης ή την πιθανολόγηση της έκβασής της, καθώς τέτοιες αξιολογήσεις εμπεριέχουν τον κίνδυνο παρέμβασης στη διαμόρφωση της δικανικής πεποίθησης. Ομοίως πρέπει να αποφεύγεται η εκ μέρους της Κυβέρνησης δημόσια επίκριση ή ο δημόσιος εγκωμιασμός συγκεκριμένης απόφασης επί συγκεκριμένης υποθέσεως, καθώς θα μπορούσε κατ’ αντικειμενική κρίση να εκληφθεί ως απόπειρα επηρεασμού των δικαστών στη διαμόρφωση της δικαιοδοτικής τους κρίσης στην υπόθεση αυτή.
Άλλωστε όπως προβλέπεται εκ του νόμου (Ποινικός Κώδικας) Παρεμπόδιση δικαστών, κλπ. και παρέμβαση σε δικαστική διαδικασία
122. Όποιος προβαίνει σε οποιαδήποτε πράξη-
(α) προορισμένη ή η οποία είναι ενδεχόμενο να αποτρέψει κάποιο πρόσωπο από το να ενεργήσει με οποιαδήποτε δικαστική ιδιότητα ή με οποιοδήποτε τρόπο ως συνήγορος, μάρτυρας ή διάδικος σε δικαστική διαδικασία
(β) προορισμένη ή η οποία είναι ενδεχόμενο να παρεμποδίσει ή με οποιοδήποτε τρόπο να επηρεάσει οποιαδήποτε δικαστική διαδικασία ή οποιαδήποτε αστυνομική έρευνα που διεξάγεται με σκοπό έναρξης δικαστικής διαδικασίας ή έρευνα που διεξάγεται με βάση τις διατάξεις οποιουδήποτε νόμου, είναι ένοχος πλημμελήματος και υπόκειται σε φυλάκιση τριών χρόνων.
pikri-sokolata

Οι μπίζνες της κυρίας Στουρνάρα

Πολυεθνικοί κολοσσοί στο χώρο του φαρμάκου οι χορηγοί της Λίνας Νικολοπούλου. Τα ιατρικά συνέδρια και οι συζητήσεις για την επιμέλεια ιατρικών εκδόσεων

Σίγουρα πολλοί θα απορούν τι σχέση μπορεί να έχει η σύζυγος του υπουργού Οικονομικών με τον χώρο των φαρμάκων και ακόμη περισσότερο πώς οι υψηλές γνωριμίες του συζύγου της αποτέλεσαν το χρήσιμο “εργαλείο” της…
Η κ Λίνα Νικολοπούλου λοιπόν είναι όπως διαβάζουμε στο ρεπορτάζ της εφημερίδας “Παραπολιτικά” γενική διευθύντρια της εταιρείας Mindwork Business Solutions (που εδρεύει στην οδό Μάρκου Μπότσαρη στην Κηφισιά) και στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων της βρίσκεται η διοργάνωση ιατρικών συνεδρίων και συζητήσεων ανά την Ελλάδα, καθώς και η επιμέλεια σχετικών εκδόσεων.
Η ίδια έχει σπουδάσει Βιολογία και μάλιστα είχε φύγει για σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μαζί με τον Γιάννη Στουρνάρα με τον οποίο από τότε διατηρούσε σχέση.
Και μην νομίζετε ότι η Mindwork Business Solutions είναι μια μικρή εταιρεία η οποία απλά επιβιώνει στο χώρο αλλά πρόκειται για έναν πραγματικό κολοσσό! Μεταξύ άλλων δουλεύει συστηματικά για την προώθηση, αλλά και τη γενικότερη οργάνωση των εκδηλώσεων του “Forum για την Υγεία και τις πολιτικές Υγείας” ενώ ασχολείται καθημερινά και με τη διαχείριση της ιστοσελίδας του. Κάθε χρόνο μάλιστα πραγματοποιούνται δύο συναντήσεις, στις οποίες συμμετέχουν πολιτικοί ερευνητές, ακαδημαϊκοί επιστήμονες του υγειονομικού συστήματος  καθώς και εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων και μεγάλων ασφαλιστικών οργανισμών και επιχειρήσεων του υγειονομικού τομέα.
Εκτός από τα οικονομικά της χώρας ο υπουργός φαίνεται πως… πονοκεφαλιάζει και για τις δουλειές της γυναίκας του εν μέσω κρίσης.

newsbomb.gr

ΟΡΘΗ Ή ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ Η ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΤΟΥ Α/ΓΕΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ;

Ακόμη δεν έχει καταλαγιάσει ο απόηχος της ενέργειας του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού να προσφύγει με συνέντευξή του στην κοινή γνώμη, προκειμένου να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις στο προσωπικό, το υλικό και την μαχητική ικανότητα εν γένει του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.), από τις πρόσφατες τεράστιες περικοπές στον αμυντικό μας προϋπολογισμό.

Τα περισσότερα σχόλια των τηλεοπτικών παραθύρων είναι επικριτικά και περιστρέφονται γύρω από το επιχείρημα ότι ο Α/ΓΕΝ δεν έχει το δικαίωμα να επισημαίνει δημοσίως θέματα με πολιτικές προεκτάσεις αλλά σε κάθε περίπτωση να αναφέρεται ιεραρχικά στους πολιτικούς του προϊσταμένους. Οι επικρίσεις επεκτείνονται στο ρητό «τα εν οίκω μη εν Δήμω», με τον ισχυρισμό ότι οι αδυναμίες των Ε.Δ. γίνονται γνωστές σε αντιπάλους της χώρας. Επιπλέον κάποιοι προσθέτουν ότι η ενέργεια του Α/ΓΕΝ υποκρύπτει την διάθεση να αποσείσει τις όποιες μελλοντικές ευθύνες του. Τέλος ορισμένοι αναρωτιούνται γιατί ο Α/ΓΕΝ δεν παραιτείται αφού η κατ’ αυτόν κατάσταση είναι τόσο ζοφερή.

Παρά την ισχύουσα αρχή ότι οι Ε.Δ. καλούνται να επιτελέσουν με υψηλό φρόνημα την εκάστοτε αποστολή τους με τα μέσα που τους διαθέτει η πολιτεία, η επιχειρηματολογία που ακολουθεί, δικαιολογεί την ενέργεια του Α/ΓΕΝ Αντιναυάρχου Κ. Χρηστίδη και θεωρεί ότι αυτή αποτελεί πράξη ευθύνης, έναντι των στελεχών του Π.Ν., καθώς και έναντι του ελληνικού λαού. Η μη παράθεση αριθμητικών σχετικών στοιχείων στο παρόν κείμενο, είναι σκόπιμη και δεν σημαίνει ότι δεν είναι διαθέσιμη.

Η ιδιαιτερότητα στα στελέχη των Ε.Δ. έγκειται στο γεγονός ότι υπόκεινται πλήρως στις υποχρεώσεις ενός δημοσίου λειτουργού, ενώ παράλληλα εξαιρούνται από τα περισσότερα πλεονεκτήματα του δημοσίου υπαλλήλου. Επί παραδείγματι το στέλεχος των Ε.Δ. δεν συνδικαλίζεται (και ορθώς), δεν απεργεί, δεν διεκδικεί, δεν διατυπώνει δημοσίως την άποψή του, μετατίθεται συχνά δίχως να ερωτηθεί, απουσιάζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα από την οικία του (μακρές αποστολές), δεν έχει ωράριο εργασίας, τα υποτυπώδη οδοιπορικά που λαμβάνει επ’ ουδενί ανταποκρίνονται στις ώρες εργασίας του, αναλαμβάνει καθήκοντα υψηλής ευθύνης (π.χ. Κυβερνήτης πολεμικού πλοίου, πιλότος αεροσκάφους, Διοικητής μεγάλων σχηματισμών) έναντι κοινού μισθού δημοσίου υπαλλήλου κ.λ.π.. Λόγω των δεσμεύσεων αυτών το προσωπικό των Ε.Δ. προσβλέπει στην φυσική του ηγεσία, ως μοναδικό τρόπο, για την προώθηση των εκάστοτε αναγκών του και αισθάνεται προδομένο όταν και αυτή αδρανεί.

Παρά τις ανωτέρω ιδιαιτερότητες η γαλούχηση των στελεχών των Ε.Δ. δεν θα τους επέτρεπε ούτε και την σκέψη να εξαιρεθούν από τις μειώσεις εισοδημάτων που υφίστανται όλες οι κοινωνικές τάξεις της χώρας, λόγω της εθνικής οικονομικής κρίσεως. Επιπλέον ουδείς εξ αυτών θα είχε αντίρρηση εάν η πολιτική ηγεσία θωράκιζε θεσμικά τις Ε.Δ., ώστε οι εκάστοτε πολιτικοί της ταγοί να μην σφετερίζονται τα χρήματα του αμυντικού προϋπολογισμού, οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις ανά την επικράτεια να μην επιλέγονται με τοπικιστικά κομματικά κριτήρια, η πολεμική βιομηχανία να μην αποτελούσε όαση κομματικών προσλήψεων και η βιομηχανία παραγωγής εφέδρων ανωτάτων αξιωματικών να μην εξυπηρετούσε σε μεγάλο ποσοστό κομματικές σκοπιμότητες. Αντί όλων αυτών, η πολιτική ηγεσία εκμεταλλευόμενη τις προαναφερθείσες δεσμεύσεις του προσωπικού των Ε.Δ. (πειθαρχία, μη συνδικαλισμός) εξαντλεί την οικονομική της αυστηρότητα στα στελέχη αυτά, κατά τρόπο ανισοβαρή, αναξιοπρεπή και απαξιωτικό για τα καθήκοντα που επιτελεί και αποδυναμώνει άκριτα την ποσότητα και ποιότητα των μονάδων και του υλικού των Ε.Δ.. Είναι μάλλον προκλητικό και προσβάλλει την νοημοσύνη ακόμη και του πλέον αδαούς συμπολίτου, το φαινόμενο μετά από κάθε δυσβάστακτη περικοπή του αμυντικού προϋπολογισμού, να ακολουθεί η υπουργική φραστική επωδός «αλλά επ’ ουδενί θίγεται η μαχητική ικανότητα των Ε.Δ.».

Οι Ε.Δ. προασπίζουν την ακεραιότητα και την ασφάλεια της χώρας από υπαρκτές ή δυνητικές απειλές, βάσει των πολιτικών κατευθύνσεων οι οποίες απαριθμούν και περιγράφουν σειρά Εθνικών Σκοπών. Η Δομή των Ε.Δ. (οργάνωση, προσωπικό, ποσότητα και ποιότητα μονάδων και υλικού, εκπαίδευση, Δόγμα κ.λ.π.) σχεδιάζεται βάσει της απειλής και των εθνικών σκοπών που θέτει και υποδεικνύει πάντοτε η πολιτική ηγεσία. Λόγω οικονομικών περιορισμών είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Δομή των Ε.Δ. πάντοτε θα υπολείπεται της επιθυμητής και αυτό είναι αποδεκτό εφ’ όσον η διαφορά Εθνικών Σκοπών και διατιθεμένων μέσων, ενέχει έναν λογικό βαθμό επικινδυνότητος (λογικό ρίσκο). Εάν η διαφορά αυτή ξεπερνά την λογική επικινδυνότητα και φθάνει στα όρια του τζόγου (αναμονή του από μηχανής θεού), παρά την προσπάθεια της Στρατιωτικής Στρατηγικής να εναρμονίσει τους σκοπούς με τα μέσα, τότε οι πιθανές λύσεις περιορίζονται σε τρείς:

• Ισχυροποίηση της Δομής των Ε.Δ. προκειμένου το ρίσκο επιτελέσεως των Εθνικών Σκοπών να είναι αποδεκτό.
• Τροποποίηση των Εθνικών Σκοπών (μείωση εθνικών φιλοδοξιών), προκειμένου αυτοί να εναρμονίζονται με τα διατιθέμενα μέσα.
• Επισημοποίηση της πολιτικής κατευνασμού, αφού η επίκληση της αποτροπής θα προκαλεί μάλλον θυμηδία στον αντίπαλο, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Βάσει της ανωτέρω προσεγγίσεως θεωρώ ότι ο Α/ΓΕΝ Αντιναύαρχος Κ. Χρηστίδης, αφού επεσήμανε ιεραρχικώς τις σχετικές του ανησυχίες και αντιμετωπίζοντας την πολιτική αδιαφορία και αδράνεια, έκρινε σκόπιμο ότι θα πρέπει και η κοινή γνώμη να είναι ενήμερη, δεδομένου ότι η αποστολή του, εκτός από τον πολιτικό προϊστάμενό του, τον καθιστά επιπλέον υπόλογο και έναντι του ελληνικού λαού (γι’ αυτό άλλωστε μετά από εθνικές καταστροφές εκτελούνται ανώτατα στελέχη των Ε.Δ. και σπανιότερα οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι). Ο Α/ΓΕΝ με την ενημέρωση της κοινής γνώμης στην οποία προέβη, έπραξε το καθήκον του έναντι των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού και έναντι του ελληνικού λαού. Σε καμία περίπτωση δεν αποποιείται των ευθυνών του αφού σε κάθε περίπτωση το Π.Ν. θα πράξει το καθήκον του με τα μέσα που διαθέτει και ο ίδιος παραμένει επί κεφαλής, μη παραιτούμενος (δεν αποποιείται τα δύσκολα), προκειμένου να οδηγήσει το προσωπικό του στο καθήκον αυτό. Οι προπέτες ας μην σπεύσουν να κρεμάσουν στον Α/ΓΕΝ κομματική ταμπέλα και κίνητρα, διότι η νοοτροπία αυτή έχει καταντήσει πλείστες όσες στρατιωτικές ηγεσίες απλούς δημοσίους υπαλλήλους. Όσο δε για την εκμετάλλευση των πληροφοριών από αντιπάλους, θεωρείται βέβαιο ότι οι τελευταίοι γνωρίζουν, χωρίς ιδιαίτερο κόπο, πολύ περισσότερα. Παρ’ όλα αυτά δεν θα αποτέλεσει έκπληξη η αποστρατεία του Α/ΓΕΝ, στις προσεχείς κρίσεις, αφού τόλμησε να εκθέσει στην ανενημέρωτη κοινή γνώμη την σχετική έλλειψη πολιτικής βουλήσεως να θέτει τους Εθνικούς Σκοπούς (που η ίδια έχει θέσει) σε πρώτη προτεραιότητα.

Στα πλαίσια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, ορισμένοι «κοινωνικά ευαίσθητοι» προβάλλουν το ψευδοδίλημμα «βούτυρο ή κανόνια», παραβλέποντας την απλή διαπίστωση ότι οι ευημερούσες και κοινωνικά ευαίσθητες χώρες είναι αυτές που έχουν και ισχυρές Ε.Δ., αφού η ορθολογική επένδυση στην πολεμική βιομηχανία και την υψηλή τεχνολογία αποτελεί πηγή σημαντικού εθνικού εισοδήματος.

Η αποδυνάμωση των Ε.Δ. δεν οφείλεται τόσο στην οικονομική κρίση αλλά κυρίως στις λανθασμένες προτεραιότητες της πολιτικής βουλήσεως η οποία ελλείψει Εθνικής Στρατηγικής, πάντοτε έπεται των γεγονότων. Οι γεωπολιτικές μεταβολές στην γειτονιά μας είναι ραγδαίες και η εθνική μας δυσπροσαρμογή είναι θέμα χρόνου να επιφέρει βαρύ τίμημα. Σε ανάλογες περιπτώσεις οικονομικής δυσπραγίας του παρελθόντος, οι τότε πολιτικοί ηγέτες διέθεταν την προβλεπτικότητα να ενισχύσουν εγκαίρως τις Ε.Δ. προκειμένου αυτές να γράψουν τα έπη των Βαλκανικών Πολέμων 1912 – 1913 και του 1940 αντίστοιχα.

Το γεγονός ότι η αιρετή πολιτική ηγεσία έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να θέτει πολιτικούς εθνικούς στόχους, δεν την απαλλάσσει από την υποχρέωση να ακούει προσεκτικά τους καθ’ ύλη αρμοδίους και τεχνοκράτες, όπως τον Α/ΓΕΝ, προκειμένου να ελέγχουν ρεαλιστικά το εφικτό των στόχων αυτών. Εάν η εν λόγω υποχρέωση αποτελεί πάρεργο για το πολιτικό κατεστημένο, τότε ίσως θα πρέπει η κοινή γνώμη να αφυπνισθεί και να την υπενθυμίσει στους πολιτικούς της ταγούς ασκώντας σχετική πίεση (φαίνεται δυστυχώς ότι το σημαντικότερο πολιτικό κριτήριο δράσεως είναι το ενδεχόμενο μη επανεκλογής). Χρήματα για επένδυση στον αμυντικό προϋπολογισμό είναι δυνατόν να ευρεθούν σε μεγάλους καταλόγους αλόγιστης σπατάλης δημοσίου χρήματος. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές κατά τις οποίες ένας ώριμος λαός οφείλει να προστατεύσει με ειρηνικό και αποφασιστικό τρόπο τις Ένοπλες Δυνάμεις του, για το κοινωνικό και εθνικό του συμφέρον.

27 – Νοεμβρίου – 2012

Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν.

Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.

Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.

Οι πολιτικοί των…επικύψεων!

του Στέλιου Συρμόγλου
Ευρισκόμενος ίσως στις παρυφές της αφέλειας ή και της άγνοιας, με βασανίζουν κάποια διερωτήματα, δηλωτικά της φθοράς των σταθερών της σοβαρότητας σε τούτο τον τόπο. Στη χώρα όπου θάλλει η μηλέα και η πορτοκαλέα, η αλαζονεία, η αμετροέπεια, η νερώνεια αδιαφορία και η οσφυοκαμψία πολιτικών και διαφόρων παραγοντίσκων της πολιτικής ζωής είναι αυτοφυή οπωρικά…
Τα ίδια διερωτήματα έχουν κι άλλοι “αφελείς” σαν κι εμένα, οι οποίοι παρακολουθούν τα πολιτικά δρώμενα και υφίστανται τους “ευδαίμονες” της πολιτικής, καθηλωμένοι χωρίς μέλλον σ’ έναν καναπέ, τον ίδιο απαράλλαχτο με το χθεσινό και τον αυριανό, που ολοένα και θυμίζει σύγχρονο θυσιαστήριο…
Όλοι μας γινόμαστε θεατές των πολιτικών των επικύψεων. Και μην πάει ο νού σας στο…πονηρό. Και, βέβαια, υπάρχει και το ρόζ χρώμα που προσδίδει μια “χαριτωμενιά”, μια αδρή πινελιά πικάντικου καρυκεύματος στον πολιτικό καμβά της μαύρης απόχρωσης. Κι αυτή η…ρόζ πινελιά έχει να κάνει με ούκ ολίγους πολιτικούς, στην πρώτη γραμμή, αλλά και στην οπισθοφυλακή της πολιτικής φαυλότητας, που εντρυφούν στις πολυποίκιλες απολαύσεις και ενδίδουν στις ανομολόγητες επιθυμίες τους. Και…θύουν στη Αφροδίτη, επικουρίζουν και επιδίδονται στο προσφιλές άθλημα της αρρενοβασίας ως επιρρεπείς ουρανιστές και εναλλάκτες, για να μην χρησιμοποιήσω μια πιο μεστή σε περιεχόμενο και ευρέως διαδεδομένη λέξη!..
Αναφέρομαι, ωστόσο, στους πολιτικούς που η όποια “ανδροσύνη” τους εξαντλείται στο οικείο περιβάλλον τους…Και έχουν αποδείξει με την έλλειψη φιλελεύθερου φρονήματος, το δουλικό ήθος και ύφος ενώπιον εγχώριων και ξένων συμφερόντων, ότι η ανδραποδώδης και εθελόδουλη συμπεριφορά τους έχει να κάνει με την ηθική τους γυμνότητα,τον τυχοδιωκτισμό τους και ενίοτε με την εθελοκακία τους. Είναι οι “ασπόνδυλοι” της πολιτικής, με εξαιρετικά εύκαμπτη σπονδυλική στήλη, ώστε να συνιστούν τη μεγάλη κατηγορία των πολιτικών των επικύψεων!…
Σηματοδοτούν την παρουσία τους στο πολιτικό προσκήνιο, επικεντρώνοντας το κύριο βάρος τους στην “εικόνα” και στο θάμβο της εντύπωσης. Ο πολιτικός τους λόγος απλώς υπομνηματίζει τα δρώμενα και επιδίωξή τους είναι ο εθισμός του πολίτη στην πολιτική υπό μορφή θεάματος. Και εγείρουν διαφωνίες. Και συντηρούν μια “λειτουργία” ατελεύτητης πολιτικής φλυαρίας, με όλα τα δομικά χαρακτηριστικά της μικροαστικής νοοτροπίας και με τους ίδιους κομματικούς φανφαρονισμούς. Με απόκλιση μονίμως λόγων, αλλά με σύγκλιση στόχων και σύμπλευση συμφερόντων, ανταποκρινόμενοι έτσι στις επικύψεις που τους επιβάλλει η διαπλοκή και η εξάρτησή τους από την εξουσία…
Οι πολιτικοί των επικύψεων έχουν θέσει στο περιθώριο της ζωής την πολιτική της ουσίας. Και οριοθετούν το έργο τους ανάλογα με το “πως και το πότε” των εκλογικών τους συμφερόντων. Με ικανές δόσεις νοθείας στις ιδέες τους και επιστρατεύοντας τους τεχνίτες των “στοχαστικών προσαρμογών” και τους συγκροτούντες απόψεις με ποσοστά, ώστε να αρέσουν σε όλους, έχουν αποσυνθέσει τον πολιτικό και κοινωνικό βίο. Και μας κοροιδεύουν. Μας εμπαίζουν με τις δηλώσεις τους και την υποσχεσιολογία τους, με προεξάρχοντα τον σημερινό πρωθυπουργό, ο οποίος μόλις προχθές δήλωνε στη γερμανική εφημερίδα Bild ότι αποσόβησε τον κίνδυνο της χρωκοπίας και έθεσε τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης!..Κι αν δεν πρόκειται για φρεναπάτη του Αντώνη Σαμαρά, σίγουρα τέτοιου είδους υπερφίαλες δηλώσεις και ψέματα παθολογικού πλέον χαρακτήρα, συνιστούν τρισδιάστατη πολιτική βλακεία και πολιτικό παλιμπαιδισμό.
Δεν βλέπει ο οσφυοκάμπτης πρωθυπουργός ότι η πολιτική της απάτης κατατρώει κι αλλοιώνει το περιεχόμενο και την έννοια του φιλότιμου και της αδρής παλικαριάς, που πράγματι είναι ιδιότυπα χαρακτηριστικά του λαού μας; Δεν βλέπει ότι η κυβερνητική “αισοδοξία” και η “ευδαιμονία” της κυβέρνησης του προκαλεί κάθε εχέφρονα πολίτη; Δεν βλέπει ότι η μνημονιακή πολιτική της ανεργίας ρεκόρ, της δραματικής μείωσης μισθών και συντάξεων, της εκμετάλλευσης ανθρώπων από ανθρώπους στον εργασιακό χώρο, ως απόρροια της κυβερνητικής αδιαφορίας και αναλγησίας, οδηγεί στον αφανισμό και στην εξαθλίωση χιλιάδες οικογένειες που ζουν με δανεικά, χωρίς πλέον ιδανικά; Δεν βλέπει ότι η όποια “είδηση” για έξοδο από την κρίση, που δεν είναι μόνο οικονομική, προσλαμβάνεται ως ειρωνεία από τους συμπολίτες του που ζούν κάτω από τα όρια της φτώχειας;
Κι όμως, δεν βλέπει. Πώς να δεί ο “δύσμοιρος” της πολιτικής και εθισμένος στις…καταδύσεις στα βαθιά νερά των πολιτικών ναυαγίων. Ο ουδέποτε μοχθήσας για τον “άρτον τον επιούσιον”. Δεν βλέπει ο Αντώνης Σαμαράς είτε γιατί κοιμάται τον ύπνο τον ενδυμίωνο με γεμάτο τον υπνόσακκό του με πρόσκαιρα συμφέροντα, είτε γιατί με τις μόνιμες επικύψεις του στις επιταγές των αναγκών του για παραμονή στην εξουσία και ικανοποίηση των δανειστών, ώστε να υποθηκευτεί κάθε προοπτική της χώρας, έχει υποστεί σοβαρή βλάβη στην όρασή του και στην ακοή του…
Και τώρα μάλιστα που ετοίμασε τις βαλίτσες του για δεκαήμερο ταξείδι σε Κύπρο, Γερμανία και Βρυξέλλες, από τις πολλές “επικύψεις” κινδυνεύει να πάθει και αγκύλωση, οπότε το πρόβλημα της όρασης και της ακοής θα επιδεινωθεί…θα έχει, όμως, αποσπάσει τα…εύσημα της υπακοής από το Βαυαρό πρωθυπουργό με τον οποίο συναντάται και τα υποσχετικά χαμόγελα συγκεκριμένων ομολόγων του στη Ευρωπαική Σύνοδο Κορυφής, για τα…διατάγματα νομοθετικού περιεχομένου που έσπευσε να εκδώσει για να επισφραγίσει την άτεγκτη εφαρμογή των μέτρων και των όρων του μνημονίου. Λίγα είναι αυτά που μας επιφυλάσσει ο πρωθυπουργός μας; Ας μην είμαστε και αχάριστοι!
freepen.gr

Βαρουφάκης: Η Ελλάδα πτώχευσε δύο φορές εντός του 2012

«Το 2012 θα μείνει στην παγκόσμια οικονομική ιστορία ως η χρονιά που μια χώρα της ευρωζώνης, η Ελλάδα μας, πτώχευσε δις. Μία φορά τον Φεβρουάριο και μία τον Δεκέμβριο» γράφει ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης και εξηγεί ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να το συγκαλύψει.

Σε ανάλυσή του στο τουίτερ ο κ. Βαρουφάκης γράφει:
«Και δεν είναι μόνο το επίτευγμα της διπλής σε έναν χρόνο πτώχευσης που θα καταχωρίσει το σωτήριον 2012 με γράμματα μαύρα κι άραχνα στην ιστορία.
Υπάρχουν άλλοι δύο λόγοι: πρώτον, ότι και οι δύο αυτές πτωχεύσεις συνέβησαν εν μέσω θριαμβολογιών των κυβερνώντων πως η χώρα σώθηκε από την... πτώχευση. Και, δεύτερον, ότι το δημόσιο χρέος παραμένει μη βιώσιμο παρά τις δύο, διαδοχικές πτωχεύσεις.
Ξέρω ότι η παραπάνω παράγραφος θα ξενίσει πολλούς αναγνώστες, οι οποίοι έχουν πειστεί από τους κυβερνώντες και τα «μέσα» ότι, τελικά, με το PSI του Φεβρουαρίου και την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup η χώρα απέφυγε την πτώχευση. Κι όμως, φίλες και φίλοι. Το κράτος μας πτώχευσε δύο φορές σε μία χρονιά και οδεύει προς την τρίτη πτώχευσή του κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον. Επιτέλους, ήρθε η στιγμή να θέσουμε στο περιθώριο τους ευφημισμούς που μας αποκρύπτουν την εικόνα της πραγματικότητας με ζοφερά αποτελέσματα και να την αντιμετωπίσουμε.
Καταρχάς, ας θυμηθούμε τι σημαίνει ότι πτωχεύει ένα κράτος. Δεν σημαίνει ότι «κατεβάζει τα ρολά» αλλά ότι αναγκάζεται να ανακοινώσει πως δεν μπορεί να αποπληρώσει τα τοκοχρεολύσιά του στο ακέραιο. Ότι επιβάλλει στους δανειστές του το «κούρεμα» μέρους των τόκων που τους χρωστά ή ακόμα και μέρους του κεφαλαίου που δανείστηκε από αυτούς. Αυτό σημαίνει.
Και αυτό συνέβη τον Φεβρουάριο με το PSI, τότε που «κουρεύτηκε» το 75% της διαχρονικής αξίας των τοκοχρεολυσίων που χρώσταγε το ελληνικό Δημόσιο στους ιδιώτες (με αποτέλεσμα, αν θυμάστε, την πυροδότηση των CDS). Το γεγονός ότι βαπτίστηκε «εθελοντικό» το κούρεμα, με το λατινικό ακρώνυμο PSI να του δίνει μια αίσθηση «καθωσπρεπισμού», δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Και η Μαφία «προσφορές» έκανε, τις οποίες εκείνοι που αποδέχονταν «επέλεγαν» να αποδεχτούν (θα θυμάστε τη φράση-κλειδί του μέσου μαφιόζου του Χόλιγουντ: «Θα σου κάνω μια προσφορά που δεν θα μπορείς να αρνηθείς!»).
Σήμερα; Θα θυμάστε ότι στο προηγούμενο Eurogroup πηγαίναμε με την απαίτηση του ΔΝΤ για ένα OSI, δηλαδή για ένα «κούρεμα» των δανείων μας από την Τρόικα – καθώς η εκρηκτικότητα του δημόσιου χρέους είναι τέτοια που οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ δεν δύνανται πλέον να προσποιούνται (όπως τους αναγκάζει το καταστατικό του ΔΝΤ) ότι δανειοδοτούν μια χώρα, της οποίας το χρέος έχει μπει σε μία «σειρά». Επειδή, όμως, οι γερμανικές εκλογές καραδοκούν και η κυβέρνηση Μέρκελ δεν θα μπορούσε να σταθεί μπροστά στη γερμανική κοινή γνώμη, αν αποδεχόταν μερικούς μόνο μήνες μετά την ψήφιση του Μνημονίου 2 από την Ομοσπονδιακή Βουλή, πως κι αυτό το «σχέδιο» για την Ελλάδα ναυάγησε, η ιδέα του OSI παραπέμφθηκε στις καλένδες. Τι την αντικατέστησε; Η ιδέα της «επαναγοράς χρέους».
Για να μιλάμε, όμως, για πραγματική επαναγορά χρέους, η διαδικασία αγοράς του πρέπει να εντάσσεται στους κανόνες της αγοράς. Πράγματι, πολλές επιχειρήσεις αγοράζουν ομόλογα που έχουν στο παρελθόν διαθέσει σε επενδυτές (δανειζόμενες από αυτούς), εάν δουν ότι, για κάποιον λόγο, η τιμή τους έχει πέσει (με σκοπό να τα «σκίσουν», διαγράφοντας έτσι ένα μέρος του μακροπρόθεσμου χρέους τους)
. Εξ ορισμού, όμως, ποτέ δεν αγοράζουν μεγάλο ποσοστό αυτών των χρεών τους (των ομολόγων τους), καθώς, αν το κάνουν, θα σπρώξουν την τιμή τους στα ύψη, με αποτέλεσμα η επαναγορά να είναι δώρον άδωρον.
Το ίδιο ισχύει και με την επαναγορά που επιχειρεί το κράτος μας τώρα: αν προσπαθήσει να επαναγοράσει (δανειζόμενο από το EFSF) μεγάλο ποσοστό του χρέους του που βρίσκεται στα χέρια των ιδιωτών, όπως συμβαίνει σήμερα, τότε η ελεύθερη τιμή διατίμησης των ομολόγων θα ανέλθει σε επίπεδα που θα αναιρέσουν τη λογική της επαναγοράς.
Γνωρίζοντας ότι έτσι έχουν τα πράγματα, η κυβέρνηση (συνεπικουρούμενη από την Ε.Ε. και την ΕΚΤ) κάνει δύο πράγματα: πρώτον, παρεμβαίνει στην τιμή των ομολόγων (επιβάλλοντας μέγιστο επίπεδο τιμής) και, δεύτερον, ασκεί πιέσεις στις τράπεζες και σε όποιον μπορεί, ώστε να πουλήσουν μεγάλες ποσότητες των ομολόγων που κατέχουν. Ιδού το δίλημμα: αν δεν ασκηθούν αυτές οι ασφυκτικές πιέσεις (συνοδεία διάφορων απειλών, φανερών και κρυφών) ώστε να αυξηθεί η ποσότητα των προσφερόμενων ομολόγων και να συγκρατηθεί η τιμή τους, τότε η επαναγορά δεν θα πετύχει τον στόχο της μείωσης του χρέους. Αν ασκηθούν, τότε το αποτέλεσμα θα είναι ένα δεύτερο PSI, το PSI No 2 (καθώς οι ιδιώτες θα έχουν εξαναγκαστεί να «κουρέψουν» τα τοκοχρεολύσια του ελληνικού Δημοσίου).
Τι από τα δύο θα συμβεί θα διαφανεί τις επόμενες μέρες κι εβδομάδες. Το μέγα ζητούμενο, βέβαια, είναι πόσοι ξένοι ομολογιούχοι (δηλαδή hedge funds) θα συμμετάσχουν. Ίδωμεν. Έως τότε, δύο είναι τα δεδομένα: αφενός η απομείωση του χρέους, αν και όσο επιτευχθεί, θα αποτελεί άλλη μια κεκαλυμμένη πτώχευση, τύπου PSI, ένα PSI Νο 2! Αφετέρου, αντί αυτό το PSI Νο 2 να βοηθήσει την ελληνική οικονομία, θα βαθύνει την Κρίση, όπως ακριβώς έκανε το PSI No 1.
Γιατί PSI Νο 2; Επειδή, στην ουσία, οι ελληνικές ιδίως τράπεζες εξαναγκάζονται να αποδεχτούν ένα «κούρεμα «των τοκοχρεολυσίων του κράτους, το οποίο δεν θα το αποδέχονταν, εάν δεν ήταν απόλυτα δεσμευμένες θεσμικά και οικονομικά από το υπουργείο Οικονομικών, το EFSF και την ΕΚΤ. Και γιατί γράφω ότι αυτό το PSI Νο 2 θα είναι κακό για την οικονομία της χώρας; Επειδή θα διογκώσει τις μαύρες τρύπες στο εσωτερικό των ελληνικών τραπεζών, χωρίς να θέσει το δημόσιο χρέος σε βιώσιμο μονοπάτι, και θα εγγυηθεί πως τα είκοσι τόσα δισ. που θα δανειστεί ο Έλληνας φορολογούμενος για να τα δώσει (υπό τη μορφή νέων κεφαλαίων, η λεγόμενη «επανακεφαλαιοποίηση») στις τράπεζες δεν πρόκειται ποτέ να διατεθούν στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά ως δάνεια.
Έτσι έμελλε να «φύγει» το 2012: τυλιγμένο στην ιστορική απαξίωση που του επιφύλαξαν δύο ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες αναλώθηκαν σε ευφημισμούς με τους οποίους προσπάθησαν να συγκαλύψουν δύο πτωχεύσεις εις βάρος της πραγματικότητας, που γίνεται ολοένα και σκληρότερη όσο προσπαθούν να μας την κρύβουν.

Οι δανειστές δείχνουν εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που τους εξαπάτησαν και επιχειρούν να τους εξαπατήσουν ξανά

Tasos Avrantinis

Δεν θα σταθώ στην ανικανότητα, στους πολιτικαντισμούς και στην αναβλητικότητα του πολιτικού συστήματος να εφαρμόσει όσα έχει δεσμευτεί προς τους δανειστές μας με το πρώτο και δεύτερο Μνημόνιο. Οι πολιτικοί είναι μεσίτες των συμφερόντων των συμμοριών που κρατούν όμηρο την κοινωνία. Οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις προϋποθέτουν συγκρούσεις που το υπάρχον πολιτικό σύστημα δεν θέλει και δεν μπορεί να κάνει.

Θα σταθώ -για μια ακόμη φορά- στις μεγάλες ευθύνες των δανειστών μας που εξακολουθούν για τους δικούς τους λόγους ο καθένας να δείχνουν εμπιστοσύνη (;) ή/και επιείκεια (;) σε ανθρώπους που τους εξαπάτησαν και επιχειρούν να τους εξαπατήσουν ξανά.

Ταυτόχρονα οι δανειστές μας επιχειρούν να εφαρμόσουν και στην Ελλάδα μια λανθασμένη δημοσιονομική εξυγίανση αμιγώς κεϋνσιανής εμπνεύσεως που συνίσταται σε άμεση δημοσιονομική προσαρμογή με μείωση των ελλειμμάτων που επιτυγχάνεται κυρίως με την αύξηση των φορολογικών εσόδων και όχι με τη μείωση των κρατικών δαπανών. Αλλά έτσι, ακόμη κι αν καταφέρουν να αυξήσουν τα έσοδα -για το οποίο αμφιβάλλω- τα ελλείμματα δε πρόκειται να μειωθούν, απλώς κουκουλώνονται.

Με την επιβολή εξοντωτικής φορολογίας όμως σε συνδυασμό με την αδυναμία προώθησης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς εξαιτίας, όπως είπαμε, των λυσσαλέων αντιδράσεων των συμμοριών των βολεμένων και των πολιτικών καταλήγουμε σε περαιτέρω μείωση του διαθέσιμου λαϊκού εισοδήματος, σε εξόντωση των παραγωγικών ελλήνων και εντέλει σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση και σε βεβαία κοινωνική έκρηξη.

Συνεπώς το δημόσιο χρέος μας παρά τις μέχρι σήμερα διαγραφές του και όσες ήθελε υποστεί στο μέλλον δεν είναι διαχειρίσιμο εφόσον επιμείνουμε σε αυτή την πολιτική που ακολουθείται από την κυβέρνηση με την επιδοκιμασία ή την ανοχή των δανειστών μας.

Η λύση του προβλήματος προϋποθέτει την χωρίς καθυστέρηση μείωση του κράτους, με κλείσιμο των άχρηστων οργανισμών του δημοσίου (ας ξεκινήσουμε από τους οργανισμούς που κατέγραψε η επιτροπή Πάγκαλου), και δραστική μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων σε συνδυασμό με απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, μεγάλη μείωση των φορολογικών συντελεστών και άμεση εφαρμογή των μεγάλων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που η Τρόϊκα ομολογεί ή απλώς παρατηρεί ότι δεν έχουν γίνει.

Μια κυβέρνηση που θα είχε το θάρρος να μειώσει το κράτος και να υλοποιήσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα δεν θα έτρεμε να μειώσει τους φόρους και να αξιώσει από τους δανειστές μας νέα διαγραφή του χρέους ευθέως ανάλογη των δικών της μέτρων.

Απίστευτη Ομολογία Ενοχής

Ο φερόμενος ως υπουργός οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας ομολόγησε δημοσίως ότι δεν μπορεί να ζήσει κάποιος άνθρωπος με 500 ευρώ. Παρόλο που γνωρίζει ότι με αυτό το ποσό δεν μπορεί κάποιος να ζήσει ως υπεύθυνος υπουργός οικονομικών έχει αποφασίσει και επιβάλλει σε εκατομμύρια Έλληνες να έχουν εισόδημα λιγότερο από 500 ευρώ το μήνα, έως και καθόλου.

Οπότε το λογικό συμπέρασμα είναι ότι ο κύριος αυτός αν και γνωρίζει ότι οδηγεί στον θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους με την  πολιτική του την εφαρμόζει.  Δικαίως λοιπόν μπορεί αν κατηγορηθεί για τους θανάτους αυτών των ανθρώπων.

Καλοπροαίρετα αποδέχομαι την

κρίση των μέσων μαζικής παραπληροφόρησης περί ευφυούς πολιτικού και θεωρώ ότι και ο προηγούμενος υπουργός οικονομικών ο Βαγγέλης Βενιζέλος γνώριζε τα αποτελέσματα της πολιτικής του οπότε η κατηγορία βαρύνει και αυτόν.

Φυσικά κατηγορούμενοι είναι όλοι όσοι εμπνεύστηκαν αυτά τα μέτρα (όπως πρωθυπουργοί)  που επιβάλλουν εισοδήματα μικρότερα των 500 ευρώ που κατά ομολογία του υπεύθυνου υπουργού οδηγούν στον θάνατο καθώς και όσοι με τις πράξεις τους (όπως ψήφιση) τα στήριξαν.

Το κατηγορητήριο φυσικά είναι ανοιχτό…

 

Μικρός Φωκίων

Μας κουνούν μαντήλι καλαματιανό οι επενδυτές

Με ελαφρά πηδηματάκια ετοιμάζονται να την κάνουν από τη χώρα επτά από τις μεγαλύτερες ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αιολικής ενέργειας.
Με επιστολή τους προς τους προς τον Αντώνη Σαμαρά, τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Φώτη Κουβέλη, επιστολή που αποκάλυψε το energypress, οι 7 μεγάλοι του Αίολου επισημαίνουν στην επιστολή τους ότι η τακτική του υπουργείου Περιβάλλοντος  «εξαναγκάζει τους επενδυτές να επανεξετάσουν την αναπτυξιακή στρατηγική τους καθώς και την παρουσία τους στην ελληνική αγορά».
Έτσι την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη σκίζουν τα ιμάτιά τους στο όνομα μιας ανάπτυξης κενής περιεχομένου,  προσπαθώντας να φλερτάρουν επίδοξους επενδυτές, λαμβάνουν μέτρα που θέτουν σε κίνδυνο υπαρκτές επενδύσεις, με
αποτέλεσμα ξένες εταιρείες να απειλούν με αποχώρηση από την Ελλάδα.
Την ίδια ώρα που λαμβάνουν μέτρα για την πάταξη δήθεν της «γραφειοκρατίας» με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων, βάζουν εμπόδια σε έργα μεγάλων ξένων εταιρειών που ήδη λειτουργούν και δεν αποτελούν μαγική εικόνα.
Οι εταιρείες Iberdrola – Rokas, Enel, EDF, Acciona, Gamesa, Jasper και Vestas που υπογράφουν την επιστολή προς τους τρεις αρχηγούς, κατακεραυνώνουν την κυβέρνηση για την φορολόγηση του τζίρου των ΑΠΕ και μάλιστα αναδρομικά και επισημαίνουν ότι το δημόσιο επιλεκτικά αθετεί τις υποχρεώσεις του επιβάλλοντας αντιαναπτυξιακά μέτρα που επιφέρουν σοβαρότατο πλήγμα στα οικονομικά των λειτουργούντων έργων ΑΠΕ.
Οι μεγαλύτερες ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα επιτίθενται και στις νέες ρυθμίσεις που έχει θέσει σε διαβούλευση το ΥΠΕΚΑ και οι οποίες όπως έχει καταγγείλει και η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας  αφαιρούν και τα τελευταία ίχνη οξυγόνου που είχαν παραμείνει στην αγορά ΑΠΕ οδηγώντας την σε ασφυξία.
Επισημαίνεται ότι οι 7 εταιρείες έχουν συνολικά σε λειτουργία έργα όπως αιολικά, φωτοβολταϊκά και υδροηλεκτρικά που υπερβαίνουν τα 1.000 MW και άμεσες ξένες επενδύσεις ύψους άνω των 2,5 δισ. ευρώ.
Από “Το Ποντίκι”

ΙΔΟΥ ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΟΡΝΕΥΤΕΣ ΜΑΣ!!! ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΜΕ ΟΛΟΨΥΧΑ ΣΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΝΤΕΣ ΝΔ

ΒΙΝΤΕΟ: Ιδού οι προεκλογικές δεσμεύσεις της ΝΔ!

Σε μόλις έξι μήνες, η Νέα Δημοκρατία -ως κυβέρνηση, πλέον- έχει καταφέρει να πετάξει στα σκουπίδια όλες τις προεκλογικές της υποσχέσεις
Μισό χρόνο μετά τις εκλογές και ήδη όσοι ψήφισαν τον Αντώνη Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία, πιστεύοντας τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, νιώθουν εξαπατημένοι. Ο πρωθυπουργός και το κυβερνόν κόμμα έχουν ξεχάσει, υποσχέσεις, δεσμεύσεις μεγαλόστομες διαβεβαιώσεις. Το Newsbomb.gr σας θυμίζει τι υποσχόταν ο Αντώνης Σαμαράς ως πρόεδρος της Ν.Δ. και τι κάνει τώρα ως Πρωθυπουργός για να κρίνετε μόνοι σας την (α)συνέπεια λόγων και έργων…
Συγκυβέρνηση
Πριν:
O Αντώνης Σαμαράς επέμενε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ίδια με το ΠΑΣΟΚ και ότι το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης δεν υπήρχε.
“Δεν πρόκειται να συγκυβερνήσουμε με το ΠΑΣΟΚ”, “Φιλί της ζωής εμείς στο ΠΑΣΟΚ δε θα δώσουμε”, “Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι το ίδιο με το ΠΑΣΟΚ”: αυτή ήταν η προεκλογική φρασεολογία της ΝΔ. Ακόμη κι όταν όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν είχε άλλη λύση, αυτός επέμενε, όπως και ο Γιώργος Μουρούτης, το δεξί του χέρι…
 
Μετά:
Τα κουκιά δεν βγήκαν και η συγκυβέρνηση ήρθε και είναι μάλιστα τρικομματική.
Εξ άλλου, τούς το είπε και ο Κώστας Σημίτης: «Τα κόμματα που υποστήριξαν στις εκλογές την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Αριστερά) έχουν στην υπάρχουσα συγκυρία κρίσης την υποχρέωση να συνεργασθούν. Διαφορετικά θα οδηγήσουν την Ελλάδα στην έξοδο από την Ευρωζώνη και στη δραχμή”.
Αναδιαπραγμάτευση Μνημονίου
Πριν:
“Πρέπει να επαναδιαπραγματευτούμε το Μνημόνιο” έλεγε πριν τις εκλογές και ζητούσε ισχυρή εντολή για να το κάνει.
Η ρητορική Σαμαρά βασιζόταν κυρίως πάνω σ’ αυτό το επιχείρημα. Ότι οι κ.κ. Παπανδρέου, Βενιζέλος, Παπακωνσταντίνου δεν ήθελαν να πάνε στις Βρυξέλλες και να ζητήσουν να συζητηθεί από νέα βάση το Μνημόνιο.
Ότι εκείνος, έχοντας μια ισχυρή λαϊκή εντολή, θα το έκανε. Ότι θα συζητούσε με την τρόικα πολιτικές ανάπτυξης για να σβήσουν μαζί τα σκληρά, φορολογικά μέτρα…
Ο Κωστής Χατζηδάκης, σε συνέντευξή του στις 2 Μαΐου έδειχνε και το πώς: “Στους στόχους είμαστε απολύτως προσηλωμένοι, όμως –το λέει και το ίδιο το μνημόνιο– υπάρχει μια δυνατότητα αναθεώρησης ανά τρίμηνο ανάλογα με την εξέλιξη των πραγμάτων. Δεν νομίζω ότι αν έχουμε ένα συγκεκριμένο τρόπο να ελέγξουμε τη φοροδιαφυγή στα καύσιμα ή αν εγκαταστήσουμε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα για τον έλεγχο των δαπανών, θα μας πει κάποιος «γιατί το κάνατε»”


 


Μετά:
Αμέσως μετά την εκλογική του νίκη, ο Αντώνης Σαμαράς ξεχνά την έννοια “επαναδιαπραγμάτευση” και λέει: “Θα συνεργαστούμε με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για να ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ τις αναγκαίες πολιτικές για την ανάπτυξη”.
Έξι μήνες μετά, καμία επαναδιαπραγμάτευση δεν έχει γίνει.
Αντιθέτως, ψηφίστηκε το Μνημόνιο 3, με ακόμη πιο σκληρά, φορομπηχτικά μέτρα και σίγουρα όχι με πολιτικές ανάπτυξης.
Όσο για τις εναλλακτικές μεθόδους που πρότεινε ο Κωστής Χατζηδάκης, τίποτε δεν έχει αλλάξει από το προηγούμενο καθεστώς. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν;
Αποκατάσταση αδικιών
Πριν:
Αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων, των πολυτεκνικών επιδομάτων καθώς και των εποχικών επιδομάτων στα επίπεδα που ήταν το 2009.
Επίσης, αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν οι ομολογιούχοι και τα ασφαλιστικά ταμεία.
“Δεσμεύομαι να αποκαταστήσουμε τις περικοπές των συντάξεων” είναι η φράση που βγαίνει από τα χείλη του μετέπειτα πρωθυπουργού κατά την ομιλία του στην 75η ΔΕΘ.

Μετά:
Όλα αυτά ακούγονται σαν ανέκδοτο. Οι συντάξεις κόπηκαν κι άλλο, τα επιδόματα δεν επανήλθαν και τα παιδιά άρχισαν να θεωρούνται τεκμήριο, ενώ οι ομολογιούχοι απειλούνται με νέο κούρεμα!
Από 1.1.2013 η κυβέρνηση Σαμρά φέρνει αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, περικοπές στο εφάπαξ και κατάργηση επιδομάτων …
Βοήθεια στους ανέργους 
Πριν:
Υποσχέσεις για επέκταση του επιδόματος ανεργίας κατά ένα χρόνο ακόμα, στα δύο χρόνια, αλλά και για έκτακτο επίδομα ανεργίας και για μη μισθωτούς.
Διαβάστε τα μέτρα που πρότεινε ο ίδιος ο μετέπειτα πρωθυπουργός στα τέλη Μαΐου.
Πιο νωρίς, με αφορμή την γιορτή της Πρωτομαγιάς, δήλωνε: 
«Τιμούμε σήμερα την Εργατική πρωτομαγιά. Την προσφορά της Εργασίας, στη σύγχρονη κοινωνία. Την αξία της Εργασίας και τις αρετές της εργατικότητας και την παραγωγικότητας. Το δικαίωμα στην Εργασία. Και τα τιμούμε σε μια στιγμή, που εδώ, στην Ελλάδα πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες βρίσκονται στην ανεργία. Και οι περισσότεροι είναι πια μακροχρόνια άνεργοι…», παρατήρησε ο αρχηγός της ΝΔ, θέτοντας ως προτεραιότητα του κόμματος να ανακόψει, όπως είπε, τον εφιάλτη της ανεργίας.
Ο Μάκης Βορίδης, πάλι, δήλωνε σε όποια ομιλία κι αν έκανε πριν τις εκλογές, ότι η βασική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας ήταν ότι θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.


Μετά:
Περικοπές ως και 40% στο υπάρχον επίδομα.
Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση για τους εποχικά απασχολούμενους.
Τα ημερήσια επιδόματα ανεργίας, εντός της προηγούμενης «από την εκάστοτε έναρξη της επιδότησης λόγω ανεργίας, τετραετίας», δεν πρέπει να ξεπερνούν συνολικά τα 450. Εάν από το 2009, ο άνεργος έχει επιδοτηθεί για χρονικό διάστημα μικρότερο από τα 450 ημερήσια επιδόματα, τότε, δικαιούται να επιδοτηθεί για τον υπόλοιπο αριθμό ημερήσιων επιδομάτων, μέχρι να συμπληρωθεί το όριο των 450 ημερήσιων επιδομάτων. Από 1η Ιανουαρίου 2014 τα ημερήσια επιδόματα ανεργίας στην τετραετία δεν είναι δυνατόν να ξεπερνούν τα 400».
Όσον αφορά, βέβαια, στην ίδια τη ανεργία, έξι μήνες μετά φτάνει στο συγκλονιστικό ποσοστό του 26%. Καμία νέα θέση εργασίας δεν άνοιξε, όσο κι αν ο κ. Βορίδης υποσχόταν ότι αυτό θα ήταν το πρώτο μέλημα της κυβέρνησης.

 

Ιδιωτικός τομέας
Πριν:
Δέσμευση να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα.
“Το μέλλον της χώρας είναι ο ιδιωτικός τομέας”, έλεγε ο Νότης Μηταράκης

 

Μετά:
Ακόμη χαμηλότερος βασικός μισθός και αλλαγές στις συμβάσεις που ρίχνουν κι άλλο τους υπόλοιπους μισθούς. Μείωση στο μισθό τους βλέπουν περίπου 4 εκατομμύρια εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα ελέω κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων και των επιδομάτων.
Φορολογία
Πριν:
Δεσμεύσεις για σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών.
Τα περίφημα “ισοδύναμα” ήταν καραμέλα της Νέας Δημοκρατίας πριν τις εκλογές.

 


Μετά:
Αλλαγή των φορολογικών συντελεστών προς τα πάνω.
Επίσης, η κυβέρνηση φαίνεται πως προσανατολίζεται στην αύξηση του τέλους επιτηδεύματος, το οποίο καταβάλλουν σήμερα περίπου 770.000 αυτοαπασχολούμενοι, από τα 500 ευρώ στα 550-650 για την κύρια εγκατάσταση κάθε ελεύθερου επαγγελματία και από τα 500 στα 900-1.000 ευρώ ή και υψηλότερα για την κύρια εγκατάσταση κάθε εταιρίας.
Το οικονομικό επιτελείο εξετάζει επίσης φορολόγηση 45% σε εισοδήματα από 48.000 και πάνω, αλλά και κλιμακωτή μείωση της έκπτωσης φόρου των 1.950 ευρώ.
Και βέβαια, την κατάργηση των φοροαπαλλαγών για όσους έχουν παιδιά!
Επανεκκίνηση οικονομίας
Πριν:
Δεσμεύσεις για εξασφάλιση ρευστότητας στην πραγματική οικονομία και ειδικότερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
«Το “λεφτά υπάρχουν” ήταν μία ψεύτικη υπόσχεση. Ο λαός ξεγελάστηκε. Ήταν όμως η τελευταία μεγάλη απάτη του μεταπολιτευτικού λαϊκισμού. Τα ψέματα όμως τελείωσαν», δήλωνε χαρακτηριστικά ο κ. Σαμαράς.
Το σχέδιο της ΝΔ για την επανεκκίνηση της οικονομίας προέβλεπε άμεση και δραστική μείωση φορολογικών συντελεστών. Για όλες τις επιχειρήσεις πρότεινε συντελεστή φορολόγησης κερδών 15%, ενώ η υψηλή κλίμακα στο φόρο εισοδήματος πρότεινε να μειωθεί στο 40% και σε 3-4 χρόνια σε 30% μέσα, με λιγότερα κλιμάκια.
Ο Κωστής Χατζηδάκης δήλωνε σε συνέντευξή του λίγο πριν τις εκλογές: “Προτεραιότητα είναι η ενίσχυση της ρευστότητας και η αξιοποίηση των διαθέσιμων κονδυλίων άμεσα, ώστε να μπορέσει να αναπνεύσει η αγορά με το ΕΣΠΑ, το ΕΤΕΑΝ, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μέσα από την ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, με ένα εργαλείο ρευστότητας που θα διαπραγματευτούμε με τους εταίρους μας”.
 


Μετά:
Οι νέοι φόροι, για τους οποίους μιλήσαμε ήδη πιο πάνω.
Σε επιστολή της προς τον κ. Σαμαρά, η ΓΣΕΒΕΕ επισημαίνει χαρακτηριστικά: Ο ιδιωτικός τομέας και ιδιαίτερα οι μικρές επιχειρήσεις έχουν «γονατίσει». Πρέπει να εξαιρεθεί από τη διαδικασία μείωσης του ελλείμματος».
Οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις στη χώρα εξακολουθούν να καλύπτουν το 69,9% της οικονομικής προστιθέμενης αξίας και το 85,1% της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα (εξαιρείται ο χρηματοπιστωτικός). Κι όμως, παρά τις δεσμεύσεις της Νέας Δημοκρατίας, οι επιχειρήσεις αυτές πλήττονται ακόμη περισσότερο, αναγκάζονται να βάζουν λουκέτο και να αφήνουν στο δρόμο χιλιάδες οικογένειες…
Όσο για τα διαθέσιμα κονδύλια, μισό χρόνο μετά, είμαστε ακόμη στις διαπραγματεύσεις
newsbomb.gr

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Γιατί αυτός ο λαός ανέχεται ένα μαφιόζικο σύστημα πολιτικής διακυβέρνησης που του στερεί την αξιοπρέπειά του και τον μετατρέπει σε ... επαίτη στην ίδια του τη χώρα.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ.....

1. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Πώς αυτός ο λαός συναινεί στο ξεπούλημα της Δημόσιας Περιουσίας που δημιουργήθηκε με τα δικά του λεφτά (των ταμείων του). 

Πώς ξεπουλά κομμάτι από τη ζωή του.

2. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Γιατί αυτός ο λαός ανέχεται ένα μαφιόζικο σύστημα πολιτικής διακυβέρνησης που του στερεί την αξιοπρέπειά του και τον μετατρέπει σε ...επαίτη στην ίδια του τη χώρα.

3. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Γιατί ο λαός αυτός αποδέχτηκε την εικόνα του τεμπέλη όταν είναι ο πιο σκληρά εργαζόμενος λαός της ζώνης του €.

4. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Γιατί αυτός ο λαός πίστεψε ότι είναι ολοκληρωτικά διεφθαρμένος όταν και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες συμβαίνουν τα ίδια γεγονότα στη δε Γερμανία οι πολιτικές ελίτ έχουν επιβάλλει πρακτικές απίστευτης διαφθοράς.

5. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Πως επιλέγουμε κυβερνήτες που τόσο ξεδιάντροπα παραπλανούν ατιμώρητα το λαό τους και τον βυθίζουν στην μεγαλύτερη ιστορική ανέχεια που γνώρισε αυτός τόπος από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.

6. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Γιατί αυτός ο λαός αυτός αρνείται πεισματικά να μάθει από την Ιστορία, να καταλάβει το σωστό και να το διαχωρίσει από το λάθος. Γιατί δεν μπορεί να καταλάβει ότι χρειάζονται κοινωνικοί δεσμοί, ρυθμιστικοί κανόνες που θα αποτρέπουν την υπερβολική ισχύ των παρασιτικών οικονομικών συμφερόντων και θα προστατεύουν την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και την ισονομία.

7. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Πώς αυτός ο λαός με τόση ευκολία απαρνείται την εθνική του ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια χωρίς κανένα θετικό αντάλλαγμα. Αντίθετα αποδέχεται να είναι το σκουπίδι της Ευρώπης και το παραπαίδι της Ιστορίας.

8. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Πώς αυτός ο λαός που με την ευστροφία και τη δημιουργικότητά του έκανε τη χώρα του να είναι στις 24 πιο πλούσιες και ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου τώρα να πιστεύει ότι αυτό έγινε με δανεικά και όχι με δουλειά. Πολύ περισσότερο δε που τα δανεικά τάισαν παράσιτα και διεφθαρμένους ενώ αν ενίσχυαν την παραγωγική του ικανότητα τούτος ο λαός θα ήταν ακόμη πιο ψηλά. 

9. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Πώς τούτη η γενιά ξεπουλά με τόση ευκολία το μέλλον των παιδιών της στερώντας της τη δυνατότητα να έχει αποτελεσματική εκπαίδευση, αξιοπρεπή δουλειά και δικαίωμα στην ανθρώπινη ζωή.

10. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ: Πώς τούτος ο λαός που επαναστάτησε σε εσωτερικούς και εξωτερικούς τυράννους πέφτει με τόσο γλοιώδη τρόπο στα πόδια των διεφθαρμένων ντόπιων και ξένων «αφεντικών» εκλιπαρώντας να του δοθεί αυτό που παλιά έμαθε να απαιτεί με αγώνα και αξιοπρέπεια.

Λυπάμαι αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να καταλάβω την ψυχολογική, ηθική και ιστορική κατάντια αυτού του λαού.

Τι θα σας πάρει η εφορία μέχρι το τέλος του έτους

Τα νέα μέτρα και το νέο φορολογικό θα αρχίσει  να εφαρμόζεται από το νέο έτος.

 Όμως πριν τελειώσει το 2012, και αφού δεν έχουμε καταστραφεί στι 21 Δεκεμβρίου, θα πρέπει να καλύψουμε κάποιες οικονομικές υποχρεώσεις. Αυτές είναι:



Ο φόρος εισοδήματος
Ο ΦΠΑ
Οι φόροι σε τσιγάρα, ποτά και πετεέλαιο
Ο Φόρο ακίνητης περιουσίας
Και τα τέλη κυκλοφορίας

Παράδειγμα

Αν κάποιος αμείβεται με 1000 ευρώ το μήνα με  δελτίο παροχής υπηρεσιών, έχει ένα σπίτι αξίας 300.000 ευρώ, ένα ΙΧ 1400 κυβικών και ένα εξοχικό, θα κληυεί να πληρώσει ως εξής:

Φόρο εισοδήματος :300 ευρώ
Εισφορά Αλληλεγγύης: 120 ευρώ
Τέλος επιτηδεύματος: 500 ευρώ
Δόση Δεκεμβρίου: 200 ευρώ
Και  μέσα σε αυτά δεν υπολογίζονται τα τέλη κυκλοφορίας που κυμαίνονται από 100-250 ευρώ για τα 1400 κυβικά.



*Τα στοιχεία στους πίνακες είναι από τη ΝΕΤ

 

 briefingnews

 

Το «κατά συρροή» πειραματόζωο

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
Η Ελλάδα θα αγοράσει 30 δις € χρέους, πληρώνοντας μόλις 10 δις €. Πρόκειται ασφαλώς για ένα εξαιρετικά «αυστηρό μάθημα», με το μεθοδικό σχεδιασμό της Γερμανίας, στους εντολείς του ΔΝΤ: στις αγορές και στις Η.Π.Α. Προγραμματίζεται λοιπόν προσεκτικά η δεύτερη παραδειγματική τιμωρία όλων όσων δάνεισαν την πατρίδα μας στο παρελθόν, χωρίς να σταθμίσουν το ρίσκο.
Οι μεγάλοι κερδισμένοι της «τιτανομαχίας» μεταξύ της Γερμανίας και των Η.Π.Α., εντός του ελληνικού εδάφους, θα είναι τα κερδοσκοπικά κεφάλαια – τα οποία, έχοντας προφανώς εσωτερική πληροφόρηση, «ρισκάρισαν» την αγορά ελληνικών ομολόγων από τους κανονικούς επενδυτές, σε τιμές κάτω του 20% της ονομαστικής τους αξίας.
Ενδεχομένως δε η διαδικασία αυτή θα επιτύχει – γεγονός όμως που θα σημαίνει ότι, οι νέοι κάτοχοι των ομολόγων είναι πεπεισμένοι πως η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, αφού διαφορετικά δεν θα έχαναν την ευκαιρία να πολλαπλασιάσουν τα ήδη τεράστια κέρδη τους.
Ο μεγάλος τώρα χαμένος φαίνεται πως θα είναι το «κατά συρροή» πειραματόζωο στην όλη διαμάχη – η Ελλάδα. Η αιτία είναι το ότι, με τη συμπεριφορά της αυτή «καίει» στην κυριολεξία όλες τις προοπτικές επιστροφής της στις αγορές, κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον – με αποτέλεσμα να είναι πλέον απολύτως εξαρτημένη από τη χρηματοδότηση της Γερμανίας, η οποία θα απαιτήσει τα πολλαπλάσια ανταλλάγματα εκ μέρους της.
Ευχόμενοι να κάνουμε λάθος, έχουμε την εντύπωση πως μία ακόμη ελληνική κυβέρνηση εργάζεται όσο καλύτερα μπορεί, οδηγώντας (μάλλον ανόητα και όχι σκόπιμα) τους πολίτες της πατρίδας της στην καταστροφή, στη λεηλασία, στην υποδούλωση και στην εξαθλίωση – έχοντας την ουτοπική ελπίδα πως η Γερμανία θα ανταποδώσει στην Ελλάδα τις μεγάλες υπηρεσίες που της προσφέρει, στα πλαίσια των προσπαθειών της πρωσικής κυβέρνησης να διώξει το ΔΝΤ (Η.Π.Α.) από την ΕΕ και να κυριαρχήσει στην ήπειρο μας.
Την ίδια στιγμή Ελλάδα κατατάσσεται στις πλέον διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης – από τη γερμανική οργάνωση, από τη (δήθεν) «Διεθνή Διαφάνεια» με έδρα το Βερολίνο, μέλη της οποίας είναι οι μεγαλύτεροι διαφθορείς παγκοσμίως: η γερμανική βαριά βιομηχανία.
Παράλληλα, ο ΟΟΣΑ υπολογίζει τη διαφθορά στην πατρίδα μας στα 14 δις € σε ετήσια βάση, ενώ τη φοροδιαφυγή στα 20 δις € – χωρίς καμία αναφορά βέβαια στην τεράστια φοροαποφυγή των πολυεθνικών, απέναντι στο μέγεθος της οποίας η φοροδιαφυγή των μικρομεσαίων μοιάζει με παιδικό παιχνίδι.
Φυσικά κανένας δεν αναρωτιέται πως είναι δυνατόν να παταχθεί η φοροδιαφυγή σε μία χώρα με ανύπαρκτο Κράτος Δικαίου – όπου οι πολίτες του βομβαρδίζονται καθημερινά με ειδήσεις, όπως για παράδειγμα ότι κάποιος πρωθυπουργός της χώρας είχε σε λογαριασμό συγγενούς του 500 εκ. €, κάποιος υπουργός διακίνησε πάνω από 40 εκ. € με ανάλογο τρόπο, παραμένοντας επίσης στο απυρόβλητο, ένας τρίτος τιμωρήθηκε επειδή αποδείχθηκε η υπεξαίρεση τεράστιων ποσών δημοσίου χρήματος, μία μικρή «οικονομική ολιγαρχία» χρηματίζει τους πάντες, απομυζώντας μεγάλα ποσά από το κράτος κοκ.
Πως είναι δυνατόν λοιπόν να υπάρξει φορολογική συνείδηση (το ζητούμενο σε μία ευνομούμενη κοινωνία είναι τα ανασταλτικά και όχι τα κατασταλτικά μέτρα) σε μία χώρα, η οποία υποφέρει για πολλές δεκαετίες από μία πολιτική διαφθορά άνευ προηγουμένου;
Πως είναι δυνατόν να συμμετέχουν, ως οφείλουν, οι πολίτες στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, όταν καλούνται να εξοφλήσουν τα τεράστια δημόσια χρέη που συσσώρευσε η πολιτική ηγεσία στην πατρίδα τους, με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, με εγκληματικά, υφεσιακά μέτρα «κατάσχεσης» των μισθών τους, με την υπερβολική φορολόγηση των εισοδημάτων τους και με την «κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας;
Από την άλλη πλευρά, πως είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί η «κοινωνική βία» των «εξτρεμιστικών» κομμάτων, η οποία πηγάζει και τρέφεται από το εύλογο μίσος που προκαλεί η οδυνηρή φτώχεια, όταν την ίδια στιγμή οι πολίτες δεν βλέπουν κάποιον άλλο αποτελεσματικό τρόπο, με τον οποίο θα μπορούσαν να αντισταθούν απέναντι στους εισβολείς, καθώς επίσης απέναντι στην «ανικανότητα» ή/και στη διαφθορά» της εξουσίας;