Το αφεντικό τρελάθηκε και τα δίνει όλα τζάμπα

Στις αρχές του 2010, ο τότε επικεφαλής της Eurobank Equities Κωνσταντίνος Μητρόπουλος, λίγο καιρό πριν αναλάβει ο ίδιος το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, είχε εκπονήσει μία μελέτη, η οποία ανέβαζε το εν δυνάμει έσοδο από το ξεπούλημα των ελληνικών «ασημικών» σε περισσότερα από 60 δισ. ευρώ. Η μελέτη αυτή, αλλά και οι εκτιμήσεις άλλων παραγόντων, οδήγησαν την τότε κυβέρνηση Παπανδρέου και εξέχοντα στελέχη της να μιλήσουν με… άνεση για μια είσπραξη της τάξης των 50 δισ. ευρώ. Τα ίδια στελέχη, μάλιστα, νιώθοντας ιδιαίτερη άνεση για το αποτέλεσμα, υπερθεμάτιζαν πως αυτός δεν ήταν ένας στόχος που είχε επιβάλει η τρόικα, αλλά ένας στόχος που «προσφέρουν» οι Έλληνες κυβερνητικοί παράγοντες.
Σήμερα, έπειτα από πολλές εξελίξεις στο χρηματιστήριο και τις αγορές, που έγκαιρα έχει φωτίσει το «Π», αποδεικνύεται πως όλοι αυτοί οι υπολογισμοί έγιναν στου... κασίδη το κεφάλι. Σήμερα, λίγους Έλληνες απασχολεί το αν η χρηματιστηριακή αξία του ΟΠΑΠ ή της ΔΕΗ εξαϋλώθηκε από την περίοδο εκείνη μέχρι σήμερα. Τους απασχολεί όμως ότι οι μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις που θα ξεπουληθούν το επόμενο διάστημα θα εκποιηθούν σε κλάσματα της αξίας τους. Αυτό το γεγονός, το οποίο το «Π» εδώ και μήνες επισημαίνει, το παραδέχθηκε πριν από μερικές ημέρες και το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ, και για την ακρίβεια η νέα διοίκηση Εμίρη - Αθανασόπουλου, ανακοινώνοντας την προσαρμογή των στόχων των αποκρατικοποιήσεων για την τελική φάση.

Ψίχουλα
Από τα 50 δισ. που «έβλεπαν» το 2010 για την περίοδο 2011 - 2015, ο επαναπροσδιορισμός των στόχων προβλέπει πλέον έσοδα 9,51 δισ. ευρώ για ολόκληρη την περίοδο 2013 - 2016. Δηλαδή, μαζί με το 2011 και το 2012 οι εισπράξεις θα φτάσουν τα 10 δισ. όλα μαζί. Κι αυτά είναι λιγότερα από τις περσινές προβλέψεις μόνο για το 2012…
Το 2011, η αρχική πρόβλεψη για έσοδα 5 δισ. ευρώ μαζεύτηκε στα 1,7 δισ., ενώ το μεγαλύτερο μέρος προήλθε από την επέκταση της άδειας του ΟΠΑΠ και τα φρουτάκια. Το 2012 η αρχική πρόβλεψη μιλούσε για έσοδα 11 δισ. ευρώ, αλλά «συρρικνώθηκε» την άνοιξη στα 4,7 δισ. ευρώ και το καλοκαίρι επαναπροσδιορίστηκε μόλις στα 3 δισ. ευρώ για να φτάσει πριν από μερικές εβδομάδες στο επίπεδο των 250 εκατ. Και αυτό με την προϋπόθεση θετικής έκβασης στα Λαχεία.
Όλα αυτά ενώ το 2012 επρόκειτο να είναι το έτος της κοσμογονίας στις αποκρατικοποιήσεις, με 22 διαγωνισμούς να τρέχουν μέσα στον χρόνο. Τελικά, το μόνο πρόγραμμα που μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα στο έτος μετά το IBC είναι αυτό των Κρατικών Λαχείων, με προσφορές εντός Νοεμβρίου, ενώ η ΔΕΠΑ και ο ΟΠΑΠ θα χρειαστεί να γυρίσουν τον χρόνο για να αποδώσουν.
Πριν από έναν χρόνο το Δημόσιο δεσμευόταν ότι θα ολοκληρώσει τις ιδιωτικοποιήσεις αυτές μέσα στο 2012 και πως θα εισπράξει τα χρήματα το τελευταίο τρίμηνο. Δηλαδή πριν κλείσει ο χρόνος… Εάν κάτι τέτοιο συνέβαινε, θα υπήρχε και ελάφρυνση για τον κρατικό «λογαριασμό» με σημαντικά οφέλη για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Αντίθετα, τώρα, την αστοχία των αποκρατικοποιήσεων θα τη βιώσουμε με επιπλέον βάρη τόσο στα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου όσο και στον προϋπολογισμό.
Το πόσα λείπουν δεν είναι δύσκολο να το βρει κανείς. Λείπουν 40 ολόκληρα δισ. και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα τελευταία 24ωρα οι δανειστές έγιναν τόσο σκληροί μαζί μας. Διαπίστωσαν ότι είχαμε κάνει «λάθος» για την προίκα. Το κακό όμως είναι ότι θα τα ζητήσουν (και αυτά) πίσω. Και τα 40 δισ. είναι πολλά λεφτά για μια Ελλάδα που δεν παράγει πλέον σχεδόν τίποτα.

Πλήρης εποπτεία
Ήδη, οι ρήτρες των δανειστών για την επιτροπεία της Ελλάδας περιλαμβάνουν την πλήρη εποπτεία στο «πωλητήριο των 50 δισ. ευρώ» (σ.σ.: οι ξένοι επιμένουν στο νούμερο που τους είχαν υποσχεθεί οι Έλληνες, έστω κι αν οι τελευταίοι κατέβασαν τον πήχη στα 10 δισ. Και εκτός από την εκποίηση των πάντων, οι ξένοι για να είναι βέβαιοι πως θα πάρουν πίσω τα δανεικά ζητούν πρόσβαση στον ειδικό λογαριασμό που θα ελέγχει την εκταμίευση της δόσης και θα τροφοδοτείται από έσοδα ΦΠΑ, αλλά και στον προϋπολογισμό με αυτόματη περικοπή δαπανών σε περίπτωση που το έλλειμμα αποκλίνει. Με δυο λόγια ζητούν τα κλειδιά του κράτους.
Και το κακό είναι ότι το κράτος αυτό στοιχίζει πια μόνο 10 δισ. ευρώ, αν λάβουμε υπόψη την αξία των αποκρατικοποιήσεων. Δηλαδή, δύο funds που θα μαζέψουν τα 10 δισ. μπορούν σήμερα να αγοράσουν όλη την κρατική περιουσία της χώρας.

Το Ποντικι

Ανοιγμα Καμμένου σε ΣΥΡΙΖΑ‏ (vid)

Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση εξαπέλυσε ο αρχηγός των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος και ζήτησε...


άμεσα εκλογές αφού πιστεύει ότι «μέχρι την άνοιξη δεν βγαίνουμε. Εμείς θέλουμε εκλογές τώρα». Παράλληλα ο κ. Καμμένος ερωτηθείς για ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, είπε πως θα μπορούσε να υπάρξει ένας δρόμος συνεννόησης. Μιλώντας στο ΣΚΑΪ «ο κ. Τσίπρας προεκλογικά μιλούσε για διαγραφή του χρέους, μετά τις εκλογές άρχισε να μιλάει για επαναδιαπραγμάτευση. Εμείς πιστεύουμε στη διαγραφή του χρέους και εκεί πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί ένας δρόμος συνεννόησης».

Πρόσθεσε μάλιστα «θα πρέπει να δούμε και τι μας χωρίζει γιατί υπάρχουν θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ που μας βρίσκουν αντίθετους».

πηγη

ΕΛΛΑΣ - ΔΝΤ - Συμμαχία.

του Γιάνη Βαρουφάκη

Πριν δυο μέρες, η κα Lagarde βρέθηκε στην Κουάλα Λουμπούρ, στην πρωτεύουσα της Μαλαισίας. Εκεί προέβη σε δηλώσεις που, κατ’ ουσίαν, αποτελούν επίσημη συγγνώμη για την ανάλγητη συμπεριφορά.... του ΔΝΤ κατά την Κρίση του 1997 που έπληξε τις χώρες της ΝΑ Ασίας. «Γνωρίζω ότι το ΔΝΤ δεν έχαιρε πάντοτε εξαιρετικής φήμης, ιδίως σε αυτή την γωνιά της γης και ιδίως σε αυτή την χώρα», είπε κάνοντας το συνήθως συγκρατημένο και συντηρητικότατο κοινό της συγκεκριμένης χώρας να ξεσπάσει στα γέλια. Και για να μην αφήσει καμία αμφιβολία ότι θεωρεί πως για αυτό φταίχτης ήταν το ίδιο το ΔΝΤ, η κα Lagarde σημείωσε στην ομιλία της πόσο ορθά έπραξε η Μαλαισιανή κυβέρνηση το 1997 όταν, παρά την οικονομική κατάρρευση της χώρας, αντί να στραφεί στα δάνεια-μετά-Μνημονίου που την πίεζε να δεχθεί το ΔΝΤ, η Κουάλα Λουμπούρ επέλεξε πολιτικές που το ΔΝΤ έκανε τα πάνδεινα να αποτρέψει: π.χ. την επιβολή περιορισμών στην ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων προς και από την χώρα. «Με αυτή σας την επιλογή», παραδέχθηκε η κα Lagarde, «η Μαλαισία απεδείχθη ότι ήταν ένα βήμα μπροστά από εμάς τους υπόλοιπους».

Αυτή η επίσημη συγγνώμη της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ κρύβει μέσα της τους λόγους που το ΔΝΤ σήμερα έρχεται σε σφοδρή σύγκρουση με την ΕΕ. Είναι  ο ίδιος λόγος που θεωρώ πως η ελληνική κυβέρνηση έχει υποχρέωση να συστοιχηθεί με την κα Lagarde, να πάρει ξεκάθαρη θέση υπέρ του ΔΝΤ, και να δημιουργήσει μια νέα συμμαχία αρχικά με το ΔΝΤ, στην οποία πολύ γρήγορα μπορεί να προστεθεί η Γαλλία, η Ιταλία, ίσως και η Ισπανία - θέτωντας έτσι τις βάσεις για μια ουσιαστική αλλαγή πολιτικής της Ευρωζώνης που θα είναι σωτήρια όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη.

Θα μου πείτε: Καλά, η Ελλάδα θα βγάλει το φίδι από την τρύπα, σε αυτή την κατάσταση που είναι, παίρνοντας το ρίσκο να συμμαχήσει με το ΔΝΤ εναντίον της Γερμανίας; Μάλιστα, φίλες και φίλοι. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε. Για εμάς, για την μικρή και προβληματική Ελλάδα, άνοιξε πόλεμο η κα. Lagarde με την Γερμανία, επιμένοντας σε μια σειρά ευεργετικών μέτρων (από τα οποία μόνο ένα είναι το δεύτερο κούρεμα χρέους). Σε εμάς έλαχε λοιπόν ο κλήρος να παίξουμε τον ιστορικό ρόλο της ενίσχυσης του ΔΝΤ με στόχο την αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη. Δεδομένου ότι ο «τσακωμός» στο εσωτερικό της τρόικας γίνεται όχι για την Ισπανία ή την Ιταλία ή την Γαλλία αλλά για την Ελλάδα, ο έλληνας πρωθυπουργός είναι εκείνος που επιβάλλεται να πάρει σαφή θέση υπέρ του ΔΝΤ. Ούτε ο κ. Μόντι, ούτε ο κ. Ραχόι.

Ας δούμε όμως με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τι είναι εκείνο που «καίει» την κα Lagarde και που την εξωθεί σε μια καθόλου ευχάριστη κόντρα με τους ομοϊδεάτες, έως πρότινος, ευρωπαίους συναδέλφους της.

ΔΝΤ και Ασία

Πριν από λίγο καιρό, όταν το ΔΝΤ κινδύνευε να «μείνει» από χρήματα, καθώς υποσχέθηκε πάνω από το 80% των κονδυλίων του στην «διάσωση» των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, ζήτησε από τα μέλη του να αυξήσουν τα κεφάλαια που διαθέτουν στο ΔΝΤ. Καναδάς και ΗΠΑ αρνήθηκαν ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση προσέφερε ένα ποσό μικρότερο από εκείνο που θα έπρεπε το ΔΝΤ να έχει έτοιμο για να βοηθήσει τις καταρρέουσες χώρες-μέλη της... ΕΕ! Αντίθετα, φτωχότερες χώρες όπως η Μαλαισία και η Ινδονησία προσέφεραν ένα δυσανάλογο μέρος των 461 δις δολαρίων που ζήτησε το ΔΝΤ.

Δεδομένης της ύφεσης που πλήττει την Ευρώπη και την Αμερική, το ΔΝΤ γνωρίζει ότι αν δεν καταφέρει να επανακτήσει την χαμένη του αξιοπιστία στην Ανατολική Ασία (όπως και στην Ν. Αμερική), θα πάψει σύντομα να διαδραματίζει σημαντικό παγκόσμιο ρόλο. Πράγματι, όπως παραδέχθηκε και η κα Lagarde προχτές στην Μαλαισία, οι ασιατικές χώρες από τις οποίες εξαρτάται για την επιβίωσή του το ΔΝΤ ολοένα και περισσότερο, θεωρούν ότι το ΔΝΤ και δεν γνωρίζει πως να αντιμετωπίσει μια κρίση χρέους και δεν δύναται να προβλέψει το αποτέλεσμα των πολιτικών που επιβάλει όταν παρεμβαίνει. Οι μνήμες του 1997 στην περιοχή είναι ακόμα νωπές. Οι πολιτικοί όλων των κομμάτων θυμούνται πως για 100 δις δολάρια που δάνεισε το ΔΝΤ στην Ταϋλάνδη, στην Ν. Κορέα και στην Ινδονησία, το ΔΝΤ απαίτησε πολιτικές που παραλίγο να καταστρέψουν τις χώρες αυτές – κάτι που θα είχαν «πετύχει» αν οι κυβερνήσεις τους δεν αποφάσιζαν, πολύ σύντομα, να στείλουν τους αντίστοιχους κκ. Τόμπσεν σπίτι τους και να απεγκλωβιστούν από τις δηλητηριώδεις πολιτικές του ΔΝΤ οι οποίες δολοφονούσαν από και τα πιο υγιή, τα πιο παραγωγικά, μέρη των οικονομιών τους. (Το γεγονός ότι διατηρούσαν το δικό τους νόμισμα, καθώς και το δικαίωμα να επιβάλουν περιορισμούς στις μεταφορές κεφαλαίων εκτός των χωρών τους ήταν, βεβαίως, καθοριστικής σημασίας.)

Λόγω αυτής της κακής προϊστορίας, οι χώρες της ΝΑ Ασίας ακούνε ΔΝΤ και το βάζουν στα πόδια. Από το 1997 κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους να συσσωρεύουν ξένο συνάλλαγμα ώστε να μην έχουν ανάγκη το ΔΝΤ σε περίτπωση Κρίσης. Μάλιστα, κι αυτό έχει μεγάλη σημασία για το ΔΝΤ, εδώ και μερικά χρόνια η Ν. Κορέα, η Ιαπωνία, η Κίνα και άλλες δέκα χώρες της περιοχής έχουν ιδρύσει ένα δικό τους, άτυπο αντι-ΔΝΤ. Λέγεται Chiang Mai Πρωτοβουλία Πολυμέριας (Multilaterisation Initiative) και δεν είναι παρά ένας κοινός κουμπαράς, περί τα 240 δις δολάρια, που σκοπό έχει να δανείσει μια ή περισσότερες από τις χώρες-μέλη του σε περίπτωση που ξαναπάθουν αυτό που είχαν πάθει το 1997 (ή αυτό που έπαθε η Ελλάδα το 2010).

Παρακολουθεί λοιπόν αυτές τις εξελίξεις η κα Lagarde και πανικοβάλεται. Γιατί, παρά την γενναιοδωρία που δείχνουν χώρες όπως η Μαλαισία προς το ΔΝΤ (όταν Καναδάς και ΗΠΑ δεν του δίνουν ούτε δεκάρα ενώ η ΕΕ δίνει λιγότερα από όσα περιμένει να λάβει), είναι φυσικό να ανησυχεί ότι, σύντομα, δεν θα έχουν κανένα λόγο να συνεισφέρουν σε έναν θεσμό που ούτε εκτιμούν ούτε και τον έχουν ανάγκη.

ΔΝΤ και Ευρωζώνη

Όταν το 2010 ξέσπασε η Κρίση του Ευρώ, αρχής γενομένης με την Ελλάδα, το ΔΝΤ είχε ήδη δει τον χάρο με τα μάτια. Πράγματι, εν έτει 2006 είχε δανείσει λιγότερα χρήματα ανά τον κόσμο από όσα δάνεια είχε δώσει η Κίνα στην Αγκόλα! Τι είχε συμβεί; Απλά, η κάκιστη φήμη που απέκτησε το 1997 στην ΝΑ Ασία και το 2000-2 στην Αργεντινή, αποτέλεσε ισχυρότατο αντικίνητρο για όποια χώρα σκεφτόταν να απευθυνθεί για βοήθεια στο ΔΝΤ. Έτσι λοιπόν, η Κρίση του Ευρώ έδωσε στο ΔΝΤ μια χρυσή ευκαιρία να ξαναμπεί στο παιχνίδι των «διασώσεων».

Η αλήθεια είναι ότι, λόγω της παταγώδους αποτυχίας του (τόσο καθαρά οικονομικής όσο και ηθικής), το ΔΝΤ είχε ήδη αρχίσει να αλλάζει. Επί διεύθυνσης Strauss-Kahn πολλά άλλαξαν στον οργανισμό. Όταν, για παράδειγμα, κατέρρευσε η χώρα μας στις αρχές του 2010, και άρχισε η διαδικασία που τελικά οδήγησε στο Μνημόνιο 1, η θέση του ΔΝΤ ήταν σαφέστατα (τουλάχιστον κεκλεισμένων των θυρών) πιο προοδευτική και ορθολογική από εκείνη της Γερμανίας και του αμίμητου ντουέτου Trichet-Παπαδήμου που διοικούσαν την ΕΚΤ τότε (των χειρότερων κεντρικών τραπεζιτών στην ιστορία του καπιταλισμού). Όμως, υπό την σκληρή εμμονή των ευρωπαίων για επιβολή στην Ελλάδα (και αργότερα στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία), μέτρων τύπου ΔΝΤ της δεκαετίας του 1990, το ΔΝΤ του κ. Strauss-Kahn αποφάσισε, εντελώς κυνικά, να αφήσει τους Ευρωπαίους να επιβάλουν τους όρους που θέλουν μόνο και μόνο για να ξαναμπεί το ΔΝΤ στο παιχνίδι.

Έτσι, παρά το γεγονός ότι το ΔΝΤ έβλεπε εξ αρχής πως το Μνημόνιό μας θα αποτύγχανε με πιθανότητα 100%, αποφάσισε να μην πει κουβέντα, τουλάχιστον, δημοσίως, να εκμισθώσει υπαλλήλους του (π.χ. τον κ. Τόμπσεν) στην ΕΕ, και να περιμένει έως ότου η Ευρώπη βάλει μυαλό από μόνη της. Τον περασμένο Φεβρουάριο, τότε που υπογράφτηκε το Μνημόνιο 2, μετά του PSI, ξέσπασε μεγάλη διχογνωμία εντός των κόλπων του ΔΝΤ για το εάν ο οργανισμός θα έπρεπε, επιτέλους, να υψώσει το ανάστημά του στους ευρωπαίους ή να πει «όχι». Τελικά, επικράτησε η ενδοτική άποψη. Κάτι για το οποίο, σήμερα, έχει μετανιώσει πικρά η κα Lagarde. Σκεφτείτε το: Πως νομίζετε ότι ένιωσε όταν βρέθηκε στην Μαλαισία, και ο Μαλαισιανός πρωθυπουργός, τον οποίο θέλει να εξευμενίσει (για λόγους που εξήγησα πιο πάνω), της θύμισε με μεγάλη δόση ειρωνείας ότι πριν μερικούς μόνο μήνες το ΔΝΤ προέβλεπε το ελληνικό χρέος να φτάσει το πολύ το 160% του ΑΕΠ και σήμερα να παραδέχεται ότι θα ξεπεράσει το 192%; Τι σκέφτηκε όταν ο συνομιλητής της την ρώτησε: «Ακόμα να βελτιώσετε τις προβλεπτικές ικανότητες των συνεργατών σας;» 

Να λοιπόν τι κρύβεται πίσω από την κόντρα Lagarde-Schauble και Lagarde-Juncker όσον αφορά το ελληνικό δημόσιο χρέος και την βιωσιμότητά του: το μέλλον του ΔΝΤ (το οποίο προβλέπεται ζοφερό όσο ο οργανισμός κάνει τα στραβά μάτια στις τοξικές πολιτικές της ΕΕ στην χώρα μας και όσο συνυπογράφει ανόητες προβλέψεις για το χρέος μας). Τίποτα λιγότερο!

ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Περιφέρεια

Η ουσία βρίσκεται στην εξής πραγματικότητα: Η ΕΕ σήμερα επιβάλει στην χώρα μας μισανθρωπικές πολιτικές που το ΔΝΤ επέβαλε στην ΝΑ Ασία και στην Ν. Αμερική τα προηγούμενα χρόνια. Το ΔΝΤ πλήρωσε το αντίτιμο αυτών των πολιτικών, κινδυνεύοντας με πλήρη απαξίωση. Παραλίγο να πάψει να υφίσταται. Η ΕΕ δεν έχει καταβάλει, ακόμα, αυτό το τίμημα. Το ΔΝΤ γνωρίζει ότι, για να παραμείνει ζωναντό, πρέπει να σταματήσει άμεσα να συνηγορεί σε πολιτικές που ο υπόλοιπος πλανήτης αντιμετωπίζει ως αποκρουστικές και να πάψει να συνυπογράφει προβλέψεις που εντός μηνών αποδεικνύονται αστείες. Αντίθετα, οι πολιτικοί των πλεονασματικών χωρών της Ευρωζώνης δεν νοιάζονται ιδιάιτερα ούτε για το αποτέλεσμα των πολιτικών τους στις χώρες μας ούτε και για την ακρίβεια των προβλέψεών τους. Νοιάζονται για την επανεκλογή τους και μόνο. (Όπως παραδέχθηκε ο κ. Juncker: «Γνωρίζουμε τι πρέπει να γίνει αλλά όχι το πως θα επανεκλεγούμε αν το πράξουμε!») Όταν λοιπόν οι χώρες μας μετατρέπονται σε καμμένη γη, οι εν λόγω «εταίροι» μας απλά λένε στους ψηφοφόρους τους ότι φταίνε οι τεμπέληδες της Μεσογείου. Το ίδιο κι όταν οι προβλέψεις τους πέφτουν εξωφρενικά έξω: Φταίει η μη εφαρμογή του Μνημονίου – κάτι που το ΔΝΤ έχει αποφασίσει ότι, αν συνεχίζει να το λέει, θα γελάει μαζί του όλη η Ασία.

Προς μια τακτική συμμαχία με το ΔΝΤ

Πως μπορεί η χώρα μας να βοηθηθεί από την στροφή του ΔΝΤ; Πως μπορεί να την χρησιμοποιήσει ώστε να πετύχει μια νέα συμφωνία (δεδομένου ότι, έτσι κι αλλιώς, το Μνημόνιο 3 είναι στα σκαριά) που να της δίνει έστω και μια αμυδρή πιθανότητα να επιβιώσει αξιοπρεπώς εντός του ευρώ (κάτι που η σημερινή συγκυρία αποκλείει με μαθηματική ακρίβεια);

Το πρώτο που απαιτείται είναι μια καθαρή δήλωση, αν και διπλωματική, του πρωθυπουργού μας ότι συντάσσεται με την κα Lagarde -  ότι ούτε η επιμήκυνση, ούτε η επαναγορά χρέους ,ούτε και η μείωση των επιτοκίων θα θέσει το χρέος της χώρας σε βατό μονοπάτι. Επί τέλους, την αλήθεια κε πρωθυπουργέ! Τώρα μάλιστα που την βροντοφωνάζει όχι ο Σύριζα αλλά η κα Lagarde, τώρα είναι που πρέπει να την αρθρώσετε κι εσείς.

Το δεύτερο που απαιτείται είναι η παρουσίαση-πρόταση ενός εναλλακτικού προγράμματος το οποίο να κινείται σε τροχιά σύγκλισης τόσο με την κα Lagarde όσο και με τους ηγέτες της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας. Π.χ. να προταθεί όχι αναγκαστικά η διαγραφή του χρέους αλλά ένα moratorium αποπληρωμών το οποίο θα διασυνδέει τον ρυθμό αποπληρωμών με τον ρυθμό ανάπτυξης των χωρών μας. Ακόμα, να αιτηθούμε, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, τα κονδύλια που δεν διατέθηκαν από το ΕΣΠΑ της περιόδου 2007-2013 (όχι μόνο τα 12 δις της χώρας μας αλλά και των άλλων χωρών της Περιφέρειας) να δοθούν 100% στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων η οποία, πιθανώς σε συνεργασία με επενδυτές από την Ασία (κάτι που θα χειροκροτήσει η κα Lagarde, δεδομένου του ενδιαφέροντός της για καλλιέργεια καλύτερων και στενότερων σχέσεων ΔΝΤ και ΝΑ Ασίας – βλ. πιο πάνω) να προβεί σε άμεσες επενδύσεις στις χώρες που πλήτττονται από την Ύφεση (σημ. για επικοινωνιακούς λόγους, θα πρόσθετα ότι αυτό μπορεί να μεταφραστεί και σε κάποιες επενδύσεις στην... Ολλανδία, ακόμα και στην Γερμανία – αν αναλογιστεί κανείς ότι η Ύφεση χτυπά πλέον και τις δικές τους πόρτες).

Εν κατακλείδι, μια (έστω και ευκαιριακή) συμμαχία της Ελλάδας με το ΔΝΤ επιβάλλεται όχι επειδή ο εν λόγω οργανισμός είναι καλός κ' αγαθός αλλά επειδή έχει πληρώσει ακριβά την επιβολή σε χώρες που σήμερα έχει ανάγκη των πολιτικών με τις οποίες η Ευρώπη δολοφονεί την πατρίδα μας σήμερα.

ΥΓ. Τις προάλλες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απάντησε στην προτροπή μου να πάρει η ελληνική κυβέρνηση θέση υπέρ του ΔΝΤ λέγοντας ότι αυτή η διένεξη δεν μας αφορά, καθώς πρόκειται για εσωτερική υπόθεση των δανειστών μας. Δεν θα τον σχολιάσω. Αρκεί να πει αυτή την φράση δυνατά κάποιος για να κατανοήσει το πόσο επικίνδυνη για την χώρα μια κυβέρνηση που σκέφτεται έτσι.

http://www.protagon.gr

ΣΗΜΙΤΗΣ, ΑΡΣΕΝΗΣ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟ ΜΕ ΟΜΠΡΈΛΕΣ ΓΙΑ Τ' ΑΥΓΆ! {ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1998}

ΣΗΜΙΤΗΣ, ΑΡΣΕΝΗΣ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟ ΜΕ ΟΜΠΡΈΛΕΣ ΓΙΑ Τ' ΑΥΓΆ! {ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1998}

"ΣΙΓΑ Τ' ΑΥΓΆ".

ΟΙ ΝΕΚΡΟΊ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΣΗΚΩΘΕΊ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΠΝΙΞΕΙ.

ΘΑ ΕΙΧΕ ΓΛΥΤΏΣΕΙ Η ΕΛΛΆΔΑ!

"ΞΥΠΝΑ ΛΑΕ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΜΕΤΑ ΣΟΥ, ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΣΟΥ",

Εναντίον της κυβέρνησης των "δωσιλόγων" και ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Χανίων

Με μια πρωτοφανή για τα δικαστικά χρονικά καταγγελία εναντίον της κυβέρνησης των "δωσιλόγων"... Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Χανίων Γιάννης Πενταγιώτης απαντά "στους ελάχιστους συναδέλφους του που αντιδρούν στις κινητοποιήσεις" των δικαστικών.

 Διαβάστε όλο το κείμενο-καταπέλτης : 

Κινητοποιήσεις δικαστών και εισαγγελέων

 Συνάδελφοι δικαστές και εισαγγελείς σαν απάντηση στους ελάχιστους συναδέλφους που αντιδρούν στις κινητοποιήσεις μας αλλά και στις αμφιβολίες και στις αντιρρήσεις που ήδη εγείρονται για την κλιμάκωση του αγώνα, τις οποίες σέβομαι, αλλά δεν υιοθετώ αναφέρω τα κάτωθι:
 Αγωνιζόμαστε ως κλάδος, ως ανεξάρτητη εξουσία ενάντια στην προκλητική παραβίαση του Συντάγματος από την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, ενάντια στην κατεδάφιση όλων των κοινωνικών δικαιωμάτων, ενάντια στην ισοπέδωση της παιδείας και της υγείας του λαού μας, ενάντια στη γενοκτονία που επιχειρείται εις βάρος όλων μας με την μείωση των μισθών και των συντάξεων σε επίπεδα μη βιώσιμα στα πλαίσια δήθεν του αποκαλούμενου δημοσίου συμφέροντος το οποίο όπως φαίνεται σύμφωνα με την 668/20-2-2012 απόφαση του ΣτΕ, που έκρινε συνταγματικό το μνημόνιο σε όλα τα μέτρα του υπερισχύει του ίδιου του Συντάγματος, των άρθρων που κατοχυρώνουν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά και της ΕΣΔΑ.
 Εδώ υπάρχει και μια αντίφαση και ειρωνεία των σοφών του ΣτΕ καθώς όλα τα μέτρα που λαμβάνονται στα πλαίσια του δημοσίου συμφέροντος για τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας μας συγχρόνως τα ίδια μέτρα καταστρατηγούν, ισοπεδώνουν το δημόσιο συμφέρον και καταστρέφουν την κοινωνία μας για το καλό της οποίας εφαρμόζονται.
 Αγωνιζόμαστε ενάντια στο καθεστώς κατοχής που έχουν επιβάλλει η Τρόικα, οι σύμβουλοί τους, οι αξιωματούχοι της ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ και οι ντόπιοι και ξένοι τραπεζίτες. Αγωνιζόμαστεενάντια στην κυβέρνηση «δωσίλογων» που προσφέρουν γη και ύδωρ στους δανειστές μας εξοντώνοντας το λαό μας με την κατάλυση κάθε είδους εργασιακού και κοινωνικού δικαιώματός του. Αγωνιζόμαστεενάντια στο φαύλο αυτό καθεστώς της δήθεν κοινοβουλευτικής δημοκρατίας το οποίο νομοθετεί ενάντια στη θέληση και βούληση του λαού υποστηρίζοντας ότι διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση και εντολή. Αγωνιζόμαστε ενάντια στη λειτουργία της βουλής οπερέτας και της κυβέρνησης «yes men» που έχουμε, που νομοθετούν πάντα με δημοκρατικό τρόπο ψηφίζοντας όλα τα μέτρα που οδηγούν στην εξόντωση το λαό μας και στη διάλυση το κράτος μας, σε ένα άρθρο, για να μην υπάρξουν αντιδράσεις και διαρροές. Αλήθεια τι δημοκρατική πρακτική που είναι αυτή. Την επικροτούμε ως δικαστική εξουσία. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην ανεργία που έχει ξεπεράσει το 30%, αγωνιζόμαστε για τις οικογένειες των 3.000 συμπολιτών μας που αυτοκτόνησαν μην αντέχοντας την εξαθλίωση που τις οδήγησε η νόμιμα και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνησή μας. Αγωνιζόμαστε ενάντια στον ορυμαγδό των νέων αυτών μέτρων λιτότητας και ισοπέδωσής μας, τα οποία κατά τους κυβερνώντες παίρνονται για το καλό μας και για να υπάρξει ανάπτυξη, όμως εδώ και δύο χρόνια συνεχώς βαθαίνει η ύφεση και δεν υπάρχει διέξοδος και τέλος. Αγωνιζόμαστε για την εθνική μας κυριαρχία και ανεξαρτησία. Αλήθεια μήπως δεν έχετε αντιληφθεί ότι ήδη ζούμε σε καθεστώς κατοχής, δουλείας, αποικιοκρατίας γερμανικής προέλευσης. Ποιος πιστεύει ότι είμαστε ελεύθερο και κυρίαρχο κράτος που θα δώσει ένα τέλος στην αυτοκαταστροφή του, στο φαύλο κύκλο που μας οδηγεί η προδοτική αυτή πολιτική που δήθεν υπερασπίζεται τα συμφέροντά μας ως ελληνικό κράτος και πολίτες. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας, στην αμετάκλητη και άνευ όρων παραίτησή μας από την εθνική κυριαρχία στην οποία προβήκαμε στο άρθρο 14 παράγραφος 5 της δανειακής σύμβασης που υπόγραψε ο υπουργός οικονομικών το Μάιο του 2010 χωρίς την έγκριση και κύρωσή της από τη βουλή και με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας οι εκπρόσωποι της Τρόικας και του ΔΝΤ, οι οποίοι με τις ευλογίες των πολιτικών μας συμπεριφέρονται σαν να βρίσκονται σε αποικία ή μήπως βρίσκονται. Αγωνιζόμαστεγια να διατηρήσει ο καθένας το σπίτι του που με μόχθο και κόπο και με τις οικονομίες του έφτιαξε και αγόρασε και να μη του το πάρει η τράπεζα γιατί με την περικοπή του μισθού του δεν έχει πια τα χρήματα για να πληρώνει το στεγαστικό του δάνειο. Αγωνιζόμαστεγια να έχουν τα παιδιά μας μέλλον σε αυτό τον τόπο και όχι να μεταναστεύουν, να μένουν άνεργα και να αμείβονται με 500 ευρώ. Αγωνιζόμαστε για να παραμείνουμε ελεύθεροι πολίτες με γνώμη και άποψη και όχι δούλοι, απλοί διεκπεραιωτές και εφαρμοστές των άθλιων νόμων που ψηφίζει η βουλή αυτή των άθλιων εκπροσώπων μας οι οποίοι για άλλη μια φορά αφού υφάρπαξαν την ψήφο του λαού μας με ψευδή διλλήματα περί δήθεν καταστροφή μας αν δεν ακολουθήσουμε πιστά τις οδηγίες των δανειστών μας θεωρούν ότι έχουν τη λαϊκή νομιμοποίηση και εντολή.
 Η μέχρι τώρα στάση μας και η κλιμάκωση του αγώνα μας όχι μόνο δεν είναι αντισυνταγματική και παράνομη όπως θέλουν μερικοί να πιστεύουν και να παρουσιάσουν αλλά αντίθετα υπηρετεί το λαό και το Σύνταγμα που καλούμαστε να εφαρμόσουμε. Αγωνιζόμαστε για να σταματήσει η προκλητική ισοπέδωση των ατομικών, κοινωνικών, εργασιακών δικαιωμάτων του λαού μας. Αγωνιζόμαστε για την προστασία των αδύνατων. Αγωνιζόμαστε για να μην εξαφανιστεί η φυλή μας, το έθνος μας, η Ελλάδα μας, ο τόπος μας που τόσο ξεδιάντροπα αφανίζεται από τους δήθεν αντιπροσώπους του, από αυτούς που είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά και στην ανομία. Ας πληροφορηθεί λοιπόν η ηγεσία μας, η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου καθώς και οι εκλεκτοί συνάδελφοι που διαφωνούν με τη στάση μας ότι αγωνιζόμαστε για όλα τα ανωτέρω. Η μόνη διέξοδος στην κρίση είναι η σθεναρή και αποφασιστική στάση μας για να τεθεί τέρμα στην καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου και δικαιοσύνης που βιώνουμε και για να υπάρξει μέλλον στον τόπο μας. Διαφορετικά αν πάψει να υφίσταται και ο θεσμός της δικαστικής εξουσίας, της δικαιοσύνης που τώρα τελευταία με αφορμή τις κινητοποιήσεις μας βάλλεται από παντού και κυρίως από το εσωτερικό του, την ηγεσία του αλλά και τους ίδιους τους λειτουργούς του δεν θα υπάρχει, δεν θα έχει μείνει όρθιο τίποτα πια. Τότε ας συνεχίσουμε να μασάμε το κουτόχορτο που μας προσφέρουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι εργολάβοι - καναλάρχες και οι πολιτικοί πάτρωνές τους που θαυμάζουμε στη βουλή και ας συμμορφωθούμε με τις υποδείξεις.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

Γιάννης Πενταγιώτης

Εισαγγελέας Πρωτοδικών

Πηγή: Επίκαιρα

Και οι "κλέφτες" του Χρηματιστηρίου από το "Πολυτεχνείο ξεκίνησαν" ! ...

Νοέμβριος 17, του 1999. Πολυτεχνείο, γιορτές και σημιτικές παράτες.

Όπως είδε τον "εορτασμό της επετείου" ο σκιτσογράφος Ηλ. Μακρής, στην Καθημερινή:

Σχολιάζει κάποιος -στο σκίτσο- από το γκουβέρνο με τα ψιλά ή τα εβραϊκά (το ίδιο είναι) καπέλα της κυβερνητικής μαφίας(Γιάννη μου το μαντήλι σου....):

"....ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΉΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΊΟ ΓΙΑ ΝΑ ΓΊΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΊΜΑΣΤΕ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΓΙΟΡΤΆΣΟΥΜΕ ΦΈΤΟΣ;"

Και η απάντηση του Αρχιερέα της "συναγωγής":

ΣΤΗ ΣΟΦΟΚΛΈΟΥΣ !

[ ΚΙ' ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ, ΤΑ ΛΕΦΤΑΑΑ ΜΑΣ Ρεεε ΛΑΜΌΓΙΑααα !... ]

=ΑΣ ΟΨΕΣΑΙ ΚΩΣΤΆ ΚΑΡΑΜΑΝΛΉ, ΣΥΝΈΝΟΧΟΣ ΕΙΣΑΙ....

-ΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΚΡΕΜΆΣΕΙ -ΚΆΠΟΤΕ- ΑΥΤΟΎΣ ΚΙ 'ΣΥ ΤΗΝ ΊΔΙΑ ΑΓΧΌΝΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ "ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ"]

 http://eleftheroiellines.blogspot.gr/2012/11/blog-post_20.html

Έρχεται το Κόμμα των Αλβανόφωνων…

...ΜΕ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΤΣΕΝΑΪ! Το όνομα του, πριν από εννέα χρόνια, δίχασε μια ολόκληρη χώρα και λίγα εικοσιτετράωρα πριν την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου του 2003 κυριάρχησε στα ΜΜΕ. Το ερώτημα που αναστάτωσε την Ελλάδα ήταν εάν... ο Οδυσσέας Τσενάι, αριστούχος τότε μαθητής από το Λύκειο Μηχανιώνας, προερχόμενος από τη γειτονική Αλβανία, θα έπρεπε να κρατήσει την ελληνική σημαία στην παρέλαση για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου. Ο θόρυβος που προκλήθηκε ήταν πρωτοφανής! Ο Οδυσσέας Τσενάι αποφάσισε τελικά να μην κρατήσει τη σημαία, έστω κι αν ο Θεόδωρος Πάγκαλος ζήτησε τότε από τον υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου να του δοθεί ελληνική υπηκοότητα εντός 24ώρου! Μάλιστα, το θέμα του πέρασε και την πύλη του Προεδρικού Μεγάρου με τον κ. Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο να επικαλείται την αρχαία ιστορική ρήση του Ισοκράτη πως «Έλληνες είναι όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας». Ο θόρυβος που είχε προκληθεί, ωστόσο, ήταν τόσο μεγάλος που ξεκίνησε νέος διχασμός για το τι εννοούσε ο Ισοκράτης! Από το 2003 πέρασαν χρόνια και ο Οδυσσέας Τσενάι ξαναβρίσκεται στο προσκήνιο. Πληροφορίες, οι οποίες διακινούνται εδώ και δύο χρόνια στο διαδίκτυο, αλλά και ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελεύθερη Θράκη» τον φέρουν να ετοιμάζεται να ηγηθεί σε αλβανικό πολιτικό σχηματισμό με το όνομα «Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανόφωνων». Η φημολογία συντηρείται και προς το παρόν δεν επιβεβαιώνεται αλλά και δεν διαψεύδεται! Σήμερα, ο Οδυσσέας Τσενάι σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες στη Βοστόνη. Οι αντιδράσεις για το ότι σπούδασε με χρήματα των Ελλήνων στα καλύτερα κολέγια της Αμερικής δεν έχουν εκλείψει ακόμη και τώρα. Το ισχυρό αλβανικό λόμπι, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, τον «επέλεξε» από το 2003 ως το ιδανικό πρόσωπο στο οποίο θα μπορούσε να επενδύσει στο μέλλον. Τράπεζα με υποκαταστήματα στην Ελλάδα Στη χρηματοδότηση των σπουδών του στη Βοστόνη αλλά και στην εξέλιξή του συνεισέφερε γνωστή τράπεζα της Αμερικής, η οποία ανήκει κατά 100% στο αλβανο-αμερικανικό λόμπι. Ιδρύθηκε στην Πολιτεία Delaware των ΗΠΑ το 1989, με πράξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την υποστήριξη της δημοκρατίας στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η τράπεζα, η οποία είναι ο κύριος χρηματοδότης των μεγαλύτερων εκδόσεων στην αλβανική γλώσσα για τα Βαλκάνια και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο συντονισμό του αλβανόφωνου στοιχείου ανά τον κόσμο, με «εξειδίκευση» στις βαλκανικές χώρες, λειτουργεί με τρία υποκαταστήματα και στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, ο επικεφαλής του αλβανο-αμερικανικού λόμπι, ένας πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ, έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την υπόθεση Τσενάι και επέλεξε να «επενδύσει» στο δημοφιλές πρόσωπο του Οδυσσέα, προετοιμάζοντάς τον για τον νέο ηγέτη που θα εκπροσωπήσει τη μεγάλη παράταξη του «Δημοκρατικού Κόμματος Αλβανόφωνων». Μια παράταξη που σχεδιάζεται εδώ και χρόνια, με στόχο να ισχυροποιήσει ακόμη περισσότερο το ρόλο της Αλβανίας στα Βαλκάνια. Σχολή Ηγετών του Χάρβαρντ Κάποιοι ισχυρίζονται πως ο Οδυσσέας Τσενάι, αφού φοίτησε για μικρό χρονικό διάστημα σε τμήμα Κολλεγίου της Βοστόνης, παρακολουθεί πλέον μαθήματα στη Σχολή Ηγετών του Χάρβαρντ! Στο διαδίκτυο, μάλιστα, υπερτονίζεται και η προέλευση της οικογένειας Τσενάι. Ο πατέρας του φέρεται να έχει υπηρετήσει ως λοχαγός στις αλβανικές μυστικές υπηρεσίες και να είχε εμπλοκή σε οικονομικό σκάνδαλο της γειτονικής χώρας. Η οικογένεια Τσενάι, μάλιστα, είναι γνωστή οικογένεια Τσάμηδων από το Φίερε, περιοχή στην οποία κατέφυγαν υπό διωγμό πολλοί έποικοι αλβανικής καταγωγής. Υπάρχουν, βέβαια και φωνές που μιλούν για «αστεία πατριωτικού περιεχομένου και εθνικιστικού ύφους σε ανυπόγραφους ιστοτόπους». Διερωτώνται, μάλιστα, γιατί δεν έχει το δικαίωμα Έλληνας πολίτης στο «εκλέγεσθαι», δεδομένης της χρόνιας παραμονής του στη χώρα και ισχυρίζονται πως η Ελλάδα δεν απειλείται από τον οποιονδήποτε Οδυσσέα Τσενάι. Ο ρόλος του Ταχίρ Μήτσι Πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία του «Δημοκρατικού Κόμματος Αλβανόφωνων» στην Ελλάδα θα έχει και ο Ταχίρ Μήτσι, Πρόεδρος του Συνδέσμου Αλβανών Μεταναστών. Ο Ταχίρ Μήτσι έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από την παρουσία του στην τηλεόραση αλλά και για τις κατά καιρούς εμπρηστικές δηλώσεις του σε βάρος των Ελλήνων για το... μαρτύριο των μεταναστών στην Ελλάδα. «Ξεκινάμε έναν τίμιο και δημοκρατικό αγώνα για την υπεράσπιση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των Αλβανών μεταναστών που πλειοψηφούν στην Ελλάδα. Αγωνιζόμαστε για την Αλβανίδα εργαζόμενη μητέρα», λέει στις κατά καιρούς συνεντεύξεις του σε εγχώρια και ξένα Μέσα Ενημέρωσης. Ο επί πολλά χρόνια πρόεδρος του Συνδέσμου Αλβανών Μεταναστών Ελλάδος Ταχίρ Μήτσι, μάλιστα, φαίνεται να επικοινωνεί καθημερινά με Αλβανούς μετανάστες, προκειμένου να «πιάσει τον παλμό» για το νέο εγχείρημα. Οι υποστηρικτές του κόμματος Το νέο κόμμα υποστηρίζεται κυρίως από εξωκοινοβουλευτικές συσπειρώσεις της Αριστεράς στην Ελλάδα αλλά και από Αλβανούς επιχειρηματίες που ζουν και δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Την ίδια στιγμή, στο πολιτικό σκηνικό της γειτονικής χώρας όλα τα κόμματα συμφωνούν απόλυτα με τη δημιουργία κόμματος αλβανόφωνων στην Ελλάδα, με δεδομένο πως και η οικονομική ανάπτυξη της χώρας τους βασίζεται στα τραπεζικά εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών. Τη δημιουργία κόμματος αλβανόφωνων στην Ελλάδα ενθαρρύνουν, επίσης, εγχώριοι οικονομικοί κύκλοι, εκδοτικοί οίκοι, πολιτικές αλλά και μη κυβερνητικές οργανώσεις! Αν λάβουμε υπόψη ότι στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει συγκεντρωθεί τεράστιος αριθμός Αλβανών πολιτών, κυκλοφορούν αλβανικές εφημερίδες και περιοδικά με υψηλά ποσοστά πωλήσεων, ελληνικές τράπεζες έχουν προβεί στην προσθήκη αλβανικής γλώσσας σε αρκετά μηχανήματα αυτόματης ανάληψης, ενώ ιστοσελίδες επώνυμων δημοσιογράφων περιέχουν έκδοση και στα αλβανικά για περισσότερη επισκεψιμότητα, τότε τα συμπεράσματα είναι απλά και εύλογα... (NEWS 17/11/2012 – ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ)

απο ΣΤΑΡΑΤΑ

To τέλος των ψευδαισθήσεων

Κάποια στιγμή οι ψευδαισθήσεις τελειώνουν και η πραγματικότητα προβάλλει αδυσώπητη, ειδικά στην περίπτωση που οι ψευδαισθήσεις οικοδομούνται με υλικά (πολιτικής) ιδιοτέλειας. Μια τέτοια ακριβώς στιγμή είναι αυτή που σήμερα αντιμετωπίζει η ΔΗΜΑΡ…
Η αυτοχαρακτηριζόμενη και «Αριστερά της ευθύνης» ΔΗΜΑΡ πόνταρε στο ότι με τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση θα μπορούσε να κεφαλαιοποιήσει οφέλη από πιθανές διορθωτικές παρεμβάσεις στο κυβερνητικό «έργο» της τρικομματικής με «μεταρρυθμιστική χροιά». Ο απώτερος υπολογισμός της ΔΗΜΑΡ στην περίπτωση που η επιλογή της «έβγαινε» είναι προφανής: να φτιαχτούν οι βάσεις ώστε η «κυβερνώσα Αριστερά» να μπορέσει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανασυγκρότηση της σοσιαλδημοκρατίας, με δεδομένη την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ.
Προφανώς οι… σύντροφοι υποτίμησαν τα τρέχοντα και πάμπολλα παγκόσμια παραδείγματα του κόστους που συνεπάγεται ο συγχρωτισμός των πολιτικών δυνάμεων με τα λευκά κολάρα του ΔΝΤ και άλλων επιτηρητών. Κόστος βαρύτατο, το οποίο ήδη καλείται να πληρώσει και η ελληνική… κυβερνώσα Αριστερά.
Σήμερα, μετά την ψήφιση των μέτρων και του Προϋπολογισμού (με «παρών» της ΔΗΜΑΡ στο Μεσοπρόθεσμο και «ναι» στον Προϋπολογισμό), το κόμμα βρίσκει τον εαυτό του επί της ουσίας… τριχοτομημένο.
Αναζητώντας τη νέα της ταυτότητα, η ΔΗΜΑΡ αφήνει πίσω της την προγραμματική συμφωνία με την οποία μπήκε στον κυβερνητικό… Τιτανικό, ψάχνοντας ωστόσο τρόπους να διαφοροποιηθεί από τον σκληρό πυρήνα της κυβέρνησης, δηλαδή τον Σαμαρά. Παρά τις όποιες προσπάθειες, η τελική στάση της στον Προϋπολογισμό κρίνει το αποτέλεσμα δείχνοντας ότι η ΔΗΜΑΡ δεν μπορεί να απεμπλακεί από την κυβέρνηση και η μοίρα της ταυτίζεται με αυτήν της κυβέρνησης.
Κάπως έτσι, το κόμμα μοιράστηκε στα τρία, αφού στο εσωτερικό της έχουν αποκρυσταλλωθεί σχηματικά (όχι θεσμικά) τρεις τάσεις: εκείνοι που θέλουν πλήρη εμπλοκή στην κυβέρνηση, με πολιτικά πρόσωπα, εκείνοι που συσπειρώνονται περί την ηγεσία, η οποία έχει προς το παρόν μέλημα τις ισορροπίες, κι εκείνοι που εκφράζουν την αριστερή τάση ζητώντας αποχώρηση από την κυβέρνηση.
Οι διαφοροποιήσεις που καταγράφηκαν στις ψηφοφορίες για το Μεσοπρόθεσμο και τον Προϋπολογισμό, περιγράφουν μόνο την κορυφή του παγόβουνου προς το οποίο πλέει ολοταχώς η «Αριστερά της ευθύνης» και, όπως λένε αυτοί που παρακολουθούν από κοντά τις διεργασίες στο εσωτερικό του κόμματος, δεν είμαστε μακριά από τη στιγμή που θα ακούσουμε τα «ξεφωνητά» της σύγκρουσης. Ενδεικτικό μόνο, αλλά άκρως χαρακτηριστικό «ξεφωνητό» είναι η δήλωση του μέλους της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΔΗΜΑΡ Ανδρέα Νεφελούδη, με την οποία κατακεραυνώνει τον Νίκο Μπίστη για δηλώσεις του που βάζουν στους διαφωνούντες το δίλημμα «συμμόρφωση ή έξοδος»:
«Ο γυρολόγος του πολιτικού συστήματος, πρώην στέλεχος του ΚΚΕ, του ΚΚΕ εσ., του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ Α.Α., του ΣΥΝ, ιδρυτής της ΑΕΚΑ, στέλεχος, βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ και εσχάτως φιλοξενούμενος στη ΔΗΜΑΡ, δεν μπορεί να εγκαλεί για ανεντιμότητα τα ιδρυτικά στελέχη της ΔΗΜΑΡ και να προωθεί τη διάσπαση του κόμματος. Στο θέμα αυτό η ηγεσία του κόμματος πρέπει να πάρει θέση. Εμείς δεν θα επιτρέψουμε στον κ. Μπίστη να μετατρέψει τη ΔΗΜΑΡ σε ΑΕΚΑ Νο2».
Δεν χρειάζεται να σημειώσουμε ότι όλο αυτό το κλίμα έχει διαμορφώσει μια κατάσταση που αλλοιώνει την προεδρική φυσιογνωμία του κόμματος γεννώντας ερωτήματα για τους χειρισμούς του ίδιου του Φώτη Κουβέλη, απέναντι στον οποίο πλέον υπάρχουν φωνές αμφισβήτησης.
Με λίγα λόγια, παιδιά, καλά ξεμπερδέματα…

Το Ποντικι

Ετοιμάζουν νέο ...αντιμνημονιακό κόμμα, Οι "πρόθυμοι" του συστήματος;

Ποιοι είναι από πίσω και που ποντάρουν...

Μπορεί οι πληροφορίες να κάνουν λόγο για νέο σχήμα στην σύγχρονη φιλοευρωπαϊκή κεντροδεξιά , ωστόσο στο παρασκήνιο υπάρχουν και ...άλλες ζυμώσεις, όπως γράφουν τα parapolitika.

Κάποιοι επίδοξοι ...αρχηγοί συλλέγουν....στοιχεία για να δημιουργηθεί νέος αντιμνημονιακός φορέας , ο οποίος σύμφωνα με ρεπορτάζ από τα Επίκαιρα, θα προσπαθήσει να υπερκεράσει το κόμμα του Πάνου Καμμένου και θα  αποτελείται από 7 βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων, κάποιους παλιούς της ΝΔ, και δευτεροκλασάτους πρώην υπουργούς και υφυπουργούς του ΠΑΣΟΚ.

Ποια ονόματα ακούγονται; Από την πλευρά των Ανεξάρτητων Ελλήνων ο Μαρκόπουλος και ο Ζωής και από πλευρά της ΝΔ ο Κώστας Κιλτίδης...ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ   

Στοχασμος Πολιτικη

 

CNN: "Το τέλος της ελληνικής μεσαίας τάξης"

Το ρεπορτάζ του CNN για την ελληνική μεσαία τάξη (Greece's disappearing middle class) κάνει τον γύρο του κόσμου τον τελευταίο μήνα.
Σύμφωνα με το μεγάλο ειδησεογραφικό δίκτυο, η ελληνική μεσαία τάξη μετατρέπεται πλέον σε τάξη νεόπτωχων μέσα στη δύνη της οικονομικής κρίσης και υπό το βάρος των νέων μέτρων λιτότητας...

Το συγκεκριμένο βίντεο είναι ανάμεσα στα πιο δημοφιλή της ιστοσελίδας και εξακολουθεί να συγκεντρώνει χιλιάδες "κλικ" (views) κάθε μέρα κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των αναγνωστών.
Το ρεπορτάζ παρακολουθεί την καθημερινότητα πρώην ευκατάστατων Ελλήνων, οι οποίοι είδαν μέσα σε μόλις δύο χρόνια τη ζωή τους να καταρρέει και να αλλάζει άρδην.
Ανάμεσα στα πρόσωπα που συναντά ο ρεπόρτερ του CNN στην Αθήνα, είναι μία γυναίκα χήρα, πρώην νοσοκόμα, η οποία προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με ένα επίδομα 200 ευρώ.
Ο ανταποκριτής επισκέπτεται ακόμη το σπίτι μιας επταμελούς οικογένειας που αγωνίζεται να επιβιώσει.
Άδειο ψυγείο και ντουλάπια κουζίνας μαζί με την καθημερινή αγωνία για το τραπέζι και τα άδεια πιάτα των παιδιών συνθέτουν το σκηνικό μιας ακόμα οικογένειας που δυσκολεύεται να επιβιώσει εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Παρόμοιο το σκηνικό και στους γείτονες καθώς οι περισσότεροι είναι άνεργοι και χωρίς κοινωνική ασφάλιση. Προσωρινή λύση και "καταφύγιο" για τους νεόπτωχους της Αθήνας η αλληλεγγύη και η φιλανθρωπία.
Το ρεπορτάζ εστιάζει στις πολυάριθμες δράσεις αλληλοβοήθειας που λαμβάνουν χώρα στην Αθήνα, σε μία προσπάθεια στήριξης ανθρώπων που έχουν μεγάλη ανάγκη.
"Οργανώσεις, εκκλησία και μεμονωμένοι πολίτες βοηθούν καθημερινά προσφέροντας σχολικά είδη και ρούχα σε παιδιά, τρόφιμα σε χιλιάδες άπορες οικογένειες και άστεγους", καθώς όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ η μεσαία τάξη στην Ελλάδα εξαφανίζεται με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται για τα επόμενα χρόνια.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΕΛ.ΣΤΑΤ. πάνω από 900.000 νοικοκυριά, δηλαδή το 21.4% του πληθυσμού, αντιμετωπίζουν ήδη το φάσμα της φτώχειας. Πρόκειται συνολικά για 2.341.400 άτομα, αριθμός που κατατάσσει την Ελλάδα στη 2η θέση με το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη, αμέσως μετά τη Βουλγαρία.

απο καφενειο

Θα επαναληφθούν οι Δημοτικές εκλογές του 2010 τώρα που κρίθηκε αντισυνταγματικός ο νόμος για την παροχή ιθαγένειας σε μετανάστες;

Γράφει ο ..(( Λ ))..

• Εφόσον παράνομα «ελληνοποιήθηκαν» χιλιάδες μετανάστες… ψήφισαν και παράνομα!

• Έγινε αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος και πρέπει να απαιτήσουμε επανάληψη των Δημοτικών εκλογών.

Ζούμε σε μια χώρα που όλα τα παράλογα έχουν θέση στη σφαίρα πολιτικής λογικής. 

Όλα τα παράλογα και ανθελληνικά διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Όλοι οι Έλληνες πατριώτες αντιδράσαμε δυναμικά την περίοδο εκείνη που ψηφιζόταν το κατάπτυστο νομοσχέδιο που παρείχε ελαφρά τη καρδία την ελληνική ιθαγένεια σε μετανάστες που στην πλειοψηφία τους εισήλθαν παράνομα στη χώρα. Τότε χάσαμε τη μάχη και το ανθελληνικό καθεστώς προχώρησε ακάθεκτο στην χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας καθώς είχε και ...ψηφοθηρικούς σκοπούς πάνω από όλα…!

Το 2010 πραγματοποιήθηκαν Δημοτικές εκλογές στις οποίες το προδοτικό νομοσχέδιο έδινε δικαίωμα στους ελληνοποιηθέντες μετανάστες να ψηφίσουν, κάτι το οποίο φυσικά και έκαναν. Σήμερα , με μία φωτεινή εξαίρεση της όλης ακολουθούμενης καταστροφικής πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης, το νομοσχέδιο μετά από απόφαση του ΣΤΕ κρίνεταιαντισυνταγματικό. Η κυβέρνηση ακαριαίως, πράγμα που μας εκπλήσσει, αποφασίζει να παγώσει το νομοσχέδιο και να επαναφέρει νέα πρόταση τροποποιημένη σύμφωνα με τις προτάσεις του ΣΤΕ. Η ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ακόμα ή ακόμα χειρότερα ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει θέσει επισήμως… είναι τι θα γίνει με το αποτέλεσμα των Δημοτικών εκλογών του 2010στις οποίες ψήφισαν και οι ελληνοποιηθέντες μετανάστες….! Εφόσον η παροχή τουδικαιώματος ψήφου μέσω της παροχής ιθαγένειας κρίνεται ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ, δεν θα πρέπει και το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών να ΑΚΥΡΩΘΕΙ;;;

Τώρα αντιλαμβάνεσθε γιατί κάποια αριστερόστροφα πολιτικά κόμματα αντέδρασαν με την απόφαση…; Αντιλαμβάνεσθε ποιοι είχαν συμφέρον και θα συνέχιζαν να έχουν ψηφοθηρικά «πάρε – δώσε» με τους «Έλληνες Μετανάστες»…; Όσοι αντέδρασαν προφανώς δεν κόπτονται για τα δικαιώματα των μεταναστών…αλλά γιατί θα χάσουν τα μελλοντικά ψηφαλάκια. Υπενθυμίζουμε ότι με το νόμο Ραγκούση απέκτησαν δικαίωμα ψήφου περίπου 266.250 αλλοδαποί…!

Πίσω στο θέμα μας όμως. 

Τι θα γίνει με τις Δημοτικές εκλογές του 2010; Θα ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ;;;;;   

 ellinikiafipnisi

Με ένα σαφέστατο και περιεκτικό σε μήνυμα εξώφυλλο κυκλοφορεί το Economist στις 17 Νοεμβρίου.

 

Έχει φωτογραφία γαλλικές μπαγκέτες δεμένες με τη γαλλική σημαία και ένα αναμμένο φυτίλι που είναι έτοιμο να τα τινάξει στον αέρα!

 

Ο τίτλος, «Η ωρολογιακή βόμβα στην καρδιά της Ευρώπης» και δηλώνει το ουσιαστικό πρόβλημα της κρίσης. Δεν είναι η Ελλάδα ή η Ισπανία ή η Πορτογαλία, λέει εύλογα με τη φωτογραφία του εξωφύλλου του, το περιοδικό αλλά η Γαλλία που θα τινάξει στον αέρα όλη την Ευρώπη, εάν βέβαια κάποιος δεν σβήσει το φιτίλι…

 

Το περιοδικό περιλαμβάνει ένα 14σέλιδο αφιέρωμα για την κρίση στην Ευρώπη και για το πρόβλημα της Γαλλίας.

 

Πρόκειται στην ουσία για μία προειδοποίηση στη σημερινή Γερμανία και στους υποστηρικτές της που μάλλον δεν θα αισθάνονται ευχάριστα ούτε για τις προειδοποιήσεις του Economist, ούτε για τη διαφορετική προσέγγιση της αντιμετώπισης της κρίσης από τον Μπάρακ Ομπάμα.

Από "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ"

Ο πόλεμος του «Αντιφωνητή» με την Άγκυρα

Μία χούφτα Ελλήνων αποφάσισαν πριν από χρόνια να εναντιωθούν στα όσα η Άγκυρα προγραμμάτιζε για τη Θράκη και ένωσαν τις μικρές τους δυνάμεις απέναντι σε ένα σύστημα πρακτόρων και στο Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής. Καταγράφοντας τα «δρώμενα» και απαντώντας στις εμετικές προκλήσεις αρχιπρακτοριδίων και των παρελκομένων τους, κατόρθωσαν να στήσουν μία σειρά από εμπόδια στην τουρκική εξωτερική πολιτική, ξεγυμνώνοντας τους σκοπούς και διαλύοντας με επιχειρήματα την τουρκική προπαγάνδα που ρέει στην Θράκη.

Αυτοί οι άνθρωποι κατόρθωσαν το αδιανόητο. Να σταθούν απέναντι σε ένα σύστημα πρακτόρων που διακινούσε τεράστιες ποσότητες χρημάτων και να απογυμνώσουν τους εκάστοτε στόχους και σκοπούς την Άγκυρας. Και αυτό το έκαναν με προσωπικές οικονομικές θυσίες, μόνοι τους, χωρίς καμία κρατική στήριξη, την οποία φυσικά ποτέ δεν επεδίωξαν, αφού δεν τους το επέτρεπε η ηθική τους. Μέχρι και σήμερα, στέκονται όρθιοι στις σύγχρονες Θερμοπύλες, στην Θράκη, και πολεμούν με μηδαμινούς οικονομικούς πόρους αλλά με τεράστια ψυχικά αποθέματα.

Αυτούς τους ανθρώπους πρέπει όλοι να τους στηρίξουμε σήμερα, αφού η τουρκική εξωτερική πολιτική αποφάσισε να πολλαπλασιάσει τα κονδύλιά της στην Θράκη, που ιδιαίτερα αυτή την περίοδο πλήττεται όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα από οικονομικό μαρασμό. Η Άγκυρα διαπιστώνοντας τα τεράστια πλήγματα που δέχθηκε από μία ομάδα Ελλήνων, προχωρά σε πιο δραστικές παρεμβάσεις, αποκλειστικά οικονομικού περιεχομένου, την ίδια στιγμή που οι άνθρωποι του «Αντιφωνητή» παλεύουν πλέον - όπως όλοι οι Έλληνες - για την εξασφάλιση των καθημερινών τους αναγκών.

Αυτούς τους λίγους, αλλά γενναίους, οφείλουμε να τους στηρίξουμε, να τους ενδυναμώσουμε ψυχικά και υλικά, για να συνεχίσουν απρόσκοπτα και στηριζόμενοι από όλους μας τον όμορφο αγώνα υπέρ της πατρίδας. Τους το οφείλουμε, ιδιαίτερα λόγω της κλιμάκωσης των Ελληνοτουρκικών και της αποφασιστικότητας της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία διαβλέπει πως οι συγκυρίες είναι υπέρ της.

Να γίνουμε όλοι μας λοιπόν συνδρομητές του «Αντιφωνητή», ενός πραγματικού εντύπου γνώμης, που μάλιστα πέραν του αγώνα του για τη Θράκη, παρέχει πολύτιμη ενημέρωση και για τα άλλα ανοιχτά «μέτωπα» στην κατεχόμενη Ελλάδα των μνημονίων, αναλύει τις τοπικές αλλά και διεθνείς εξελίξεις, δίνοντας πραγματική μαρτυρία αντίστασης σ’ έναν εφιαλτικό νεοταξίτικο κόσμο, αποκαλύπτει χωρίς να μασάει τα λόγια του, σχολιάζει με δριμύτητα, αλλά και με καυστικό πολλές φορές χιούμορ. Να βρεθούμε χιλιάδες και να συνδράμουμε ο καθένας μας από λίγο, να γίνουμε άμεσοι ή έμμεσοι χορηγοί της προσπάθειας εκείνων που έβαλαν την προσωπική τους ζωή σε δεύτερη μοίρα, επειδή ένιωσαν πως αυτή η πατρίδα τους χρειάζεται.

Κωνσταντίνος

Μας κυβερνούν σοσιαλιστές!

Εντυπωσιάστηκα με ένα άρθρο της Αυγής. Σπάνια συμφωνώ με την συγκεκριμένη εφημερίδα αλλά σε αυτή τη περίπτωση μια χαρά τα λέει. Ζούμε πολύ … σοσιαλιστικές εποχές.

Μας κυβερνούν σοσιαλιστές!

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι είναι (κρυφο)σοσιαλιστές. Ο πρωθυπουργός μιλά φανερά πια με τσιτάτα του Λένιν (λέγεται ότι εδώ και καιρό έτσι μιλούσε στις κλειστές συσκέψεις, δεν τον καταλάβαινε ο Γ. Μιχελάκης και γι’ αυτό τον άλλαξε με τον Σ. Κεδίκογλου, που έχει σπουδάσει στην ΕΣΣΔ). Ο υπουργός Οικονομικών βάζει φόρους σε ό,τι κινείται και αναπνέει. Ζούμε εποχές υπαρκτού σοσιαλισμού! Με τα γνωστά οικονομικά αποτελέσματα, βέβαια: αύξησαν τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης, έπεσε η ζήτηση, μειώθηκαν τα δημόσια έσοδα.

Και στον Ιατρικό Σύλλογο είναι σοσιαλιστές. Ζητούν να επιβληθούν φόροι στα τρόφιμα, τα τσιγάρα κ.λπ. για να καλυφθούν τα χρέη του ΕΟΠΥΥ. Μετά θα ακολουθήσουν έξτρα διόδια (για τα έξοδα του ΚΑΤ) ή φόρος στα παϊδάκια - ξέρετε πόσο επιβαρύνουν τις καρδιολογικές κλινικές και τον ΕΟΠΥΥ οι εξετάσεις για καρδιά και η αυξημένη χοληστερίνη;

Πάντως άλλες χώρες αφαιρούν τους φόρους από τις "κακές" συνήθειες των ανθρώπων. Η Δανία καταργεί άμεσα τον φόρο στα τρόφιμα που περιέχουν κορεσμένα λίπη. Και ανάμεσα στους λόγους που επικαλέστηκαν οι αμαθείς του υπουργείου Οικονομικών της Δανίας ήταν πως το μέτρο οδήγησε σε αύξηση τιμών και ανεργίας, ενώ πολλοί Δανοί πέρναγαν τα σύνορα με τη Γερμανία και αγόραζαν από εκεί τα παχυντικά τους τρόφιμα!

Αυτοί όμως είναι καπιτάλες και δεν θέλουν τον λαό τους fit.


Μαρίνος

Γ. Βαρουφάκης: Για να μην πάει χαμένη… η δόση

Τι θα γίνει με την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αν ενστερνιστεί η κυβέρνηση την πρόταση για αλλαγή πορείας που κατέθεσα εδώ το Σάββατο; Προφανώς η επανακεφαλαιοποίηση της τάξης των 23 με 30 δις που θα χρηματοδοτούνταν από την επόμενη δόση... εφόσον ψηφιστούν τα μέτρα, θα αναβληθεί επ’ αόριστον (συγκεκριμένα μέχρι να ολοκληρωθεί μια νέα συμφωνία με την ΕΕ στο πλαίσιο της οποίας η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει άμεσα από την Ευρώπη, όπως προβλέπει η Σύνοδος Κορυφής του Ιουνίου).

«Δεν είναι τραγικό αυτό;», ρωτούν πολλοί. Όχι, δεν είναι. Για την ακρίβεια, παρόλο που η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι απαραίτητη, δεν πρέπει επ’ ουδενί να γίνει από τα χρήματα και με τους όρους της επόμενης δόσης. Αν γίνει έτσι, θα πάει χαμένη. Θα οδηγήσει σε περισσότερα προβλήματα από εκείνα που θα λύσει.

Έστω ότι τα μέτρα περνάνε από την Βουλή (όπως μάλλον θα συμβεί) και η δόση καταβάλλεται, αν και κουτσουρεμένη, ώστε να δοθούν πάνω από 20 δις στις τράπεζες (και τα υπόλοιπα να χρησιμοποιηθούν για αποπληρωμή παλαιών ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ συν κάποια ψίχουλα για τις ανάγκες του Δημοσίου). Η κυβέρνηση μας λέει ότι αυτά τα νέα κεφάλαια θα βρουν τον δρόμο τους, υπό την μορφή δανείων, προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Μακάρι να ήταν έτσι. Δεν είναι όμως.

Το γεγονός ότι τα κεφάλαια αυτά θα προστεθούν στο ήδη μη βιώσιμο δημόσιο χρέος, σημαίνει ότι οι επενδυτές (έλληνες και ξένοι) θα αποφύγουν να αγοράσουν μετοχές των τραπεζών. Ποιός επενδυτής αγοράζει μετοχές τραπεζών που εδρεύουν σε ένα κράτος το οποίο τελεί, και πάλι, υπό προσεχή πτώχευση; Το ίδιο και οι καταθέτες. Γιατί να φέρουν πίσω τα ξενητεμένα χρήματά τους όσο βλέπουν και διαβάζουν ότι το δημόσιο χρέος βρίσκεται σε εκρηκτική πορεία (δεδομένης μάλιστα της κοινής γνώσης ότι οι τράπεζές μας επιβιώνουν λόγω της γενναιοδωρίας του εν λόγω, υπό πτώχευση, κράτους);

Συνεπώς, και να πάρουν τα είκοσι τόσα δις οι τράπεζες από την επόμενη δόση, θα παραμείνουν πτωχευμένες, καθώς τα δις αυτά δεν αρκούν για να τις καταστήσουν υγιείς (σύμφωνα με τα κριτήρια της Βασιλείας ΙΙΙ) χωρίς την εισρροή ιδιωτικών κεφαλαίων και καταθέσεων σε αυτές. Οι τραπεζίτες το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά. Κι ας μην το λένε σήμερα. Στην απεγνωσμένη τους λοιπόν προσπάθεια να διατηρήσουν το ποσοστό των αδιάθετων κεφαλαίων τους όσο πιο κοντά γίνεται στο 9% με 10% (που επιβάλει η ΕΕ στο πνεύμα της Βασιλείας ΙΙΙ) δεν πρόκειται να δανείσουν από τα κεφάλαια των είκοσι τόσων δις στους επιχειρηματιές και στα νοικοκυριά παρά ψίχουλα για «τα μάτια του κόσμου» και μόνο. Οπότε τα δις αυτά θα πάνε πέρα-για-πέρα χαμένα, όσον αφορά τόσο την πραγματική οικονομία όσο και την εξυγίανση των τραπεζών. Και θα τα έχει επωμιστεί το ελληνικό δημόσιο και δεν θα τα «χαρεί» η αγορά.

Κάποιοι λένε: Τέλος πάντων, ας τα πάρουν αυτά τα χρήματα οι τράπεζες, από την επόμενη δόση, για να μην κλείσουν. Λάθος φίλες και φίλοι. Το αν θα κλείσουν δεν εξαρτάται από το αν θα πάρουν αυτά τα χρήματα αλλά από το εάν η ΕΚΤ θα συνεχίσει ή όχι σε καθημερινή βάση να παρέχει στις τράπεζες ρευστότητα αποδεχόμενη τους χάρτινους τίτλους που εκείνες προσφέρουν στο σύστημα Ευρωπαϊκών Κεντρικών Τραπεζών (π.χ. ελληνικά στεγαστικά δάνεια, κρατικά ομόλογα που προήλθαν από το PSI, έντοκα γραμμάτια του δημοσίου κλπ).

Περιληπτικά, το επιχείρημά μου, ως εδώ, λέει το εξής: Αν πάρουμε την δόση, και οι τράπεζες βάλουν στα ταμεία τους τα δις αυτά στο πλαίσιο της λεγόμενης «επανακεφαλαιοποίησης», θα φουσκώσουν καταστροφικά το δημόσιο χρέος με αποτέλεσμα τόσο να αποτύχει η επανακεφαλαιοποίηση όσο και να διοχετευτεί ελάχιστο ποσοστό τους, ως τραπεζική πίστη (δάνεια), στην αγορά. Εν ολίγοις, η μερίδα του λέοντος της επόμενης δόσης θα πάει, με μαθηματική ακρίβεια, χαμένη. Θα πέσει στην μαύρη τρύπα των τραπεζών και δεν θα ξαναδεί ποτέ το φως του ήλιου. Δεδομένου ότι για να πάρουμε αυτή την περίφημη δόση πρέπει να καταστρέψουμε ό,τι έχει μείνει από την δυναμική της οικονομίας μας (περνώντας μέτρα που όλοι γνωρίζουν ότι θα ρίξουν λάδι στην φωτιά της Ύφεσης), το επιχείρημα ότι πρέπει να περάσουν τα μέτρα για να επανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες είναι πέρα-για-πέρα σαθρό και αποπροσανατολιστικό.

Μα θα πουν κάποιοι: «Αν δεν περάσουμε τα μέτρα, επιλέγοντας τον δρόμο της σύγκρουσης με την Γερμανία, και δεν γίνει η επανακεφαλαιοποίηση, δεν θα κλείσουν οι τράπεζες;» Η απάντηση είναι ότι δεν θα κλείσουν όσο η ΕΚΤ τους παρέχει καθημερινή ρευστότητα (είτε άμεσα είτε μέσω του ELA). «Κι αν θυμώσουν τόσο που σταματήσουν κι αυτή την παροχή ρευστότητας;» Σοβαρό το ερώτημα, και για αυτό απαντώ ευθαρσώς: Αν σταματήσουν την παροχή ρευστότητας, τότε οι τράπεζές μας θα αναγκαστούν να κλείσουν και η χώρα θα έχει εκπαραθυρωθεί από το ευρώ. Πόσο πιθανό είναι όμως αυτό; Καθόλου, κτά την γνώμη μου. Μια τέτοια διακοπή ρευστότητας από την ΕΚΤ (πέραν του ότι είναι παράνομη, καθώς σημαίνει ότι χάρτινοι τίτλοι ελληνικών τραπεζών καλύτερης ποιότητας από τους αντίστοιχους ισπανικούς θα απορρίπτονται από την ΕΚΤ) προϋποθέτει πολιτική απόφαση της ΕΕ να διώξει την Ελλάδα από το ευρώ σήμερα. Αν μπορούσαν να έχουν πάρει μια τέτοια απόφαση στην διάρκεια του καλοκαιριού, σας διαβεβαιώ ότι θα το είχαν κάνει στην διάρκεια του καλοκαιριού όσο «καλά παιδιά» και να είμασταν – όσα μέτρα και να περνάγαμε. Δεν θα το κάνουν (γιατί αν το κάνουν καταστρέφεται η Ισπανία αύριο το πρωί, με ό,τι αυτό συναπάγεται). Αντίθετα, θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων, όσο βλέπουν ότι δεν ζητάμε την επόμενη δόση (εφόσον το κράτος μας ζει από τα έσοδά του, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα) να επαναδιαπραγματευτούν όχι απλά τα μέτρα, αλλά την όλη λογική της δανειακής μας συμφωνίας. Έτσι, έως ότου ολοκληρωθεί αυτή η πραγματική και ουσιαστική διαπραγμάτευση, οι τράπεζες θα συνεχίσουν να λειτουργούν όπως και σήμερα.

Συμπερασματικά και συνοπτικά, παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, στο προηγούμενο άρθρο μου κατέθεσα το εξής σκεπτικό:

1. Όλοι γνωρίζουμε, πλέον, αυτό που κάποιοι λέμε εδώ και καιρό: Το μνημονιακό πρόγραμμα δεν βγαίνει. Οι δόσεις δανείων αγοράζουν χρόνο χειροτερεύοντας το πρόβλημα (λόγων των μέτρων που προαπαιτούνται) και εξασφαλίζοντας το βάθεμα της κρίσης, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα εκπαραθύρωσης της Ελλάδα από το ευρώ όταν η Γερμανία κρίνει ότι είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο.

2. Όλοι συμφωνούμε, ακόμα, ότι για να σταματήσει η κατρακύλα απαιτείται μια νέα συμφωνία με τους εταίρους μας την οποία εκείνοι δεν θέλουν ούτε να ακούσουν.

3. Κανείς δεν διαφωνεί ότι όσο έχουμε πρωτογενές έλλειμμα στερούμαστε την διαπραγματευτική ισχύ να απαιτήσουμε την έναρξη διαπραγματεύσεων με θέμα την αλλαγή της λογικής του προγράμματος σταθεροποίησης (την οποία, όσο στερούμαστε διαπραγματευτικής ισχύος, η Γερμανία δεν έχει σκοπό καν να συζητήσει).

4. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ακόμα και του ΔΝΤ, τα μέτρα των 11 δις για την επόμενη χρονιά θα ρίξουν το ΑΕΠ κάτω από τα 175 δις και έτσι, παρά τις εικασίες του Υπουργείου Οικονομικών, θα αναβάλουν για αρκετά χρόνια την δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, στερώντας στο διηνεκές από την (οποιαδήποτε) κυβέρνηση της χώρας την ικανότητα ουσιαστικής διαπραγμάτευσης.

5. Η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σήμερα, στο πλαίσιο της ασκούμενης πολιτικής, αποτελεί όχι απλά δώρον-άδωρον αλλά μια κίνηση που καταδικάζει σε ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση τόσο τις τράπεζες όσο και το δημόσιο.

Από τα παραπάνω προκύπτει ένα απλό συμπέρασμα: Η επόμενη δόση όχι μόνο δεν είναι η σωτηρία που θα μας κρατήσει εντός του ευρώ αλλά, αντίθετα, είναι η χαριστική βολή που θα μας αποδυναμώσει σε βαθμό που να θέσει σε κίνδυνο της παραμονή μας στο ευρώ. Δεν πρέπει να την πάρουμε περνώντας τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα. Αντίθετα, όπως πρότεινα το Σάββατο, πρέπει να περάσουμε δικής μας έμπνευσης μέτρα των 2,5 μόλις δις (με από πάνω προς τα κάτω περικοπές μισθών και συντάξεων του δημοσίου και χωρίς να καταστρέφεται το εργασιακό καθεστώς της χώρας) έτσι ώστε να εξαλείψουμε σήμερα το πρωτογενές έλλειμμα και να μηνύσουμε στην Ευρώπη ότι δεν θα γίνει καμία αποπληρωμή ομολόγων μας στην ΕΚΤ αν δεν υπάρξει πρώτα μια συμφωνία (α) αποσύνδεσης των κεφαλαίων που έχουν λαμβάνειν οι ελληνικές τράπεζες από το ελληνικό δημόσιο χρέος και (β) παράλληλη μεταφορά των κονδυλίων ύψους 12 δις (που απομένουν από το ΕΣΠΑ 2007-2013) που έχει λαμβάνειν η ελληνική οικονομία στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (χωρίς ούτε μια δεκάρα από αυτά τα 20 δις να περάσουν στο ελληνικό κράτος) ώστε να χρηματοδοτηθούν επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.

Εν συντομία, μέτρα μόνο 2,5 δις τώρα για να ισοσκελιστεί άμεσα ο προϋπολογισμός του κράτους με παράλληλη επ’ αόριστον διακοπή αποπληρωμής των ομολόγων προς την ΕΚΤ έως ότου οι εταίροι μας (βλ. Γερμανία) αποδεχθούν διαπραγματεύσεις με στόχο (Α) την βιώσιμη επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, (Β) την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) με τα αδιάθετα κονδύλια (12 δις) που έχει λαμβάνειν η χώρα από τις Βρυξέλλες ώστε η ΕΤΕπ (χωρίς την συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου) να προβεί σε επενδύσεις στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα, και (Γ) την σύνδεση των μελλοντικών αποπληρωμών του δημόσιου χρέους, τόσο στην τρόικα όσο και στους ιδιώτες, με τον ρυθμό ανάκαμψης της οικονομίας.

Τα παραπάνω δεν αποτελούν φίλες και φίλοι τακτικισμό. Ούτε κάποιον εξυπνάκικο τσαμπουκά. Πρόκειται για το ελάχιστο που απαιτείται ώστε να μπορέσει η χώρα να μείνει στο ευρώ και να αποπληρώσει το μέγιστο δυνατό ποσοστό των χρεών της προς του εταίρους της. Αντίθετα, τα μέτρα που κατατίθενται στην Βουλή τώρα, και το όλο πρόγραμμα, οδηγεί με απόλυτη ακρίβεια στην κατάρρευση και την έξοδο από την Ευρωζώνη σε χρονική στιγμή που συμφέρει το πολιτικό προσωπικό του Βερολίνου, και εις βάρος τόσο του ελληνικού όσο και του γερμανικού λαού. Εκεί λοιπόν που ο κ. Πρωθυπουργός λέει (όπως έκαναν τα προηγούμενα χρόνια οι κύριοι Παπανδρέου και Παπαδήμος) «ναι στα μέτρα, ναι στο ευρώ», η πραγματικότητα επιτάσσει «ναι στο ευρώ, για αυτό όχι στα μέτρα».

Σημείωση: Και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές;

Από τα παραπάνω λείπει μια σημαντική αναφορά στις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου ύψους 8 δις, στην κατ’ ουσίαν εσωτερική στάση πληρωμών του κράτους στους προμηθευτές του. Το ζήτημα είναι σοβαρό. Το κράτος, άνευ της δόσης, δεν μπορεί σήμερα να εξοικονομήσει και τα 2,5 δις που προτείνω και τα 8 δις που ήδη χρωστά. Η πρώτη παρατήρησή μου ως προς αυτό είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λάβουμε δεδομένο πως τα 8 αυτά δις θα τα πάρουμε ακόμα κι αν η Βουλή ψηφίσει τα μέτρα. Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι, και να τα πάρουμε, εφόσον το χρέος παραμένει εκρηκτικό, πολύ γρήγορα το Δημόσιο θα δημιουργήσει νέα ληξιπρόθεσμα χρέη όταν σε σύντομο χρονικό διάστημα (δεδομένης μάλιστα του ότι θα πρέπει μόνο του να χρηματοδοτήσει τα 30 δις της επιμήκυνσης) ο προϋπολογισμός θα βρεθεί στον αέρα (εντός του 2013). Τέλος, προτείνω (στο πλαίσιο της στρατηγικής για πραγματική επαναδιαπραγμάτευση που θα ξεκινήσει με την μη ψήφιση των μέτρων) το εξής: Το Δημόσιο να αποπληρώσει τους προμηθευτές του όχι με ομόλογα αλλά με τίτλους που τους εγγυώνται απαλλαγή από φόρους των επόμενων πέντε ετών (2013-2018). Π.χ. μια εταιρεία στην οποία το κράτος χρωστά 500 χιλιάδες, να λάβει 500 τίτλους των χιλίων ευρώ έκαστος, κάθε ένας εκ των οποίων μπορεί να εξαργυρωθεί σε οποιαδήποτε εφορία έναντι μελλοντικών φόρων (όποιου έτους εκείνη επιλέξει).

sofokleous10.gr

Λαγκάρντ για Μέρκελ: Τίποτα δεν έχει τελειώσει μέχρι να τραγουδήσει η χοντρή κυρία

Με φλεγματικό χιούμορ που αφήνει υπονοούμενα για τη στάση της Άνγκελα Μέρκελ απάντησε η Κριστίν Λαγκάρντ σε ερώτηση σχετικά με την οριστικοποίηση του σχεδίου διάσωσης της Ελλάδας. Η επικφαλής του ΔΝΤ χρησιμοποίησε την έκφραση "τίποτε δεν έχει τελειώσει μέχρι να τραγουδίσει η χοντρή κυρία"...
Η Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία βρίσκεται στη Μανίλα στο πλαίσιο περιοδείας της στην Ασία, συντόμευσε το ταξίδι της στην περιοχή για να παρευρεθεί στη συνάντηση των υπουργών της ευρωζώνης στις 20 Νοεμβρίου στις Βρυξέλλες.
 «Δεν έχει τελειώσει μέχρι να τραγουδήσει η χοντρή κυρία, όπως λένε» δήλωσε, πετώντας ουσιαστικά την μπάλα στο γήπεδο της Γερμανίας για το «κούρεμα» και γενικότερα τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
 «Είναι θέμα σκληρής δουλειάς, επιμονής, εξασφάλισης ότι επικεντρώνουμε στον ίδιο στόχο ο οποίος είναι  να μπορέσει η Ελλάδα να λειτουργήσει σε βιώσιμη βάση, να μπορέσει να ανακάμψει, να μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια της και να μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές το συντομότερο δυνατόν», πρόσθεσε. 

 sofokleousin

Τρείς συλλήψεις από την ασφάλεια για τον προπηλακισμό του Γερμανού πρέσβη!!!

Στις συλλήψεις δημοτικών υπαλλήλων προχώρησε τελικά η ασφάλεια Θεσσαλονίκης καθώς ο προϊστάμενος της εισαγγελίας Θεσσαλονίκης έχει ζητήσει τη διενέργεια έρευνας για να εντοπιστούν οι υπαίτιοι του προπηλακισμού του Γερμανού πρέσβη,στα πλαίσια του αυτοφώρου.
Αν ισχύσει το αυτόφωρο, οι συλληφθέντες το πιθανότερο θα μείνουν όλο το Σ/Κ στα κρατητήρια για να οδηγηθούν στα δικαστήρια την Δευτέρα.

eglimatikotita

Αποκάλυψη – Σοκ από τον Ρουπακιώτη: Φερέφωνα οι υπουργοί, καταθέτουν νομοσχέδια “τρίτων”!

Κόλαφος Ρουπακιώτη για την κυβέρνηση, η δήλωσή του σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, όπου έθεσε το ρητορικό ερώτημα: Μπορείτε να μου δείξετε έναν υπουργό που να συνέταξε ο ίδιος αυτά που κατέθεσε στην Βουλή;

Η συγκεκριμένη τοποθέτηση του υπουργού Δικαιοσύνης, είναι φυσικό ότι θα αμφισβητηθεί ευθέως από την κυβέρνηση, αλλά στην ουσία έκανε μία αναφορά σε αυτό που όλοι οι πολίτες γνωρίζουν αλλά τα μέλη της κυβέρνησης (και όσοι βουλευτές ψήφισαν «ναι σε όλα») θα αρνηθούν μετ’ επιτάσεως. Κι αυτό επειδή εάν αναγνωρισθεί ως ορθή η τοποθέτηση του κ. Ρουπακιώτη, τότε αυτομάτως η κυβέρνηση αποδέχεται πως είναι ένα απλό διεκπεραιωτικό όργανο της τρόικα της οποίας τις εντολές νομιμοποιεί μέσω του Ελληνικού Κοινοβουλίου -και παρά τα όσα επιτάσσει το Σύνταγμα- ψηφίζονται νόμοι οι οποίοι αντιβαίνουν το ίδιο το Σύνταγμα.

Μάλιστα, ο κ. Ρουπακιώτης, θέλοντας να απαλύνει το «φαρμάκι», έτρεξε να συμπληρώσει πως η κυβέρνηση και το υπουργικό συμβούλιο αποδέχονται όσα αποδέχονται προκειμένου να μπορέσει να έρθει η περίφημη δόση (η οποία έχει γίνει κάτι σαν το γεφύρι της Άρτας) προκειμένου να υπάρξει ελπίδα για ανάκαμψη της χώρας…

Είναι λογικό, μετά από αυτή την τοποθέτηση του υπουργού Δικαιοσύνης (περί μη σύνταξης των νόμων από τους αρμόδιους υπουργούς και υπουργεία) η κυβέρνηση θα δείξει άμεσα (ίσως και εντός της ημέρας) την έξοδο προς τον κ. Ρουπακιώτη, αλλά το δια ταύτα παραμένει, αφού η ομολογία περί μίας κυβέρνησης που φέρεται να κυβερνά ως «βιτρίνα» της τρόικα, υποβιβάζει την χώρα σε αποικία ή προτεκτοράτο, ενώ καθιστά υπόλογους (όλους τους μετέχοντες στην σημερινή κυβέρνηση) απέναντι στο Σύνταγμα και στους πολίτες, αφού φέρονται να λειτουργούν με υποδείξεις – εντολές που δέχονται από το εξωτερικό και δεν λειτουργούν με υποδείξεις του Συντάγματος και εντολές του Ελληνικού λαού…

Στην ουσία με αυτό τον τρόπο ο κ. Ρουπακιώτης δείχνει ότι επαναστατεί τόσο εναντίον της τρόικας, αλλά και της ίδιας κυβέρνησης, της οποίας είναι μέλος, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο ότι δεν μπορεί πλέον να παραμείνει μέσα σε αυτή και προετοιμάζει ίσως με αυτό τον τρόπο την έξοδό του. Ωστόσο, προκαλεί ερωτήματα γιατί ο ίδιος δεν παραιτείται, αλλά προχωράει σε αυτές τις ενέργειες, έτσι ώστε το Μαξίμου να του δείξει την πόρτα της εξόδου.  Μάλλον, ο κ. Ρουπακιώτης έχει επιλέξει μία ηρωϊκή έξοδο, η οποία θα του εξασφαλίσει πως δεν πρόκειται να συναντήσει στο δρόμο του “ιπτάμενες πέτρες”, “κρεμάλες” ή “λυντσαρίσματα”…

Η κυβερνητική αντίστροφη μέτρηση έχει προ καιρού ξεκινήσει, όμως η παρέμβαση Ρουπακιώτη φαίνεται πως θα επιταχύνει διαδικασίες διόλου ευχάριστες για εκείνους που συνεχίζουν να εμπαίζουν και να οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια την χώρα σε κατάσταση απόλυτης υποτέλειας και τον Ελληνικό λαό σε κατάσταση εξαθλίωσης…

 

 

Πηγη