11.1.14
Η χρονιά της αλήθειας για την Ελλάδα και την Ευρώπη
Γράφει ο Σταύρος Λυγερός
Πριν αλέκτωρ φωνήσαι, κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι διέψευσαν την πλασματική εικόνα που ο Σαμαράς φιλοτέχνησε στο μήνυμά του για τη νέα χρονιά. Η αντίθεση αυτή δεν είναι τυχαία. Με ενέσεις αισιοδοξίας ο πρωθυπουργός προσπαθεί να αγοράσει πολιτικό χρόνο και να φτάσει χωρίς μεγάλες απώλειες μέχρι τις ευρωεκλογές του Μαΐου. Το ευρωιερατείο, όμως, δεν έχει λόγο να συμμεριστεί τις πολιτικές σκοπιμότητες του Έλληνα πρωθυπουργού. Για την ακρίβεια, φροντίζει από τώρα να μετατοπίσει τις ευθύνες στην Αθήνα. Δεν είναι τυχαίο ότι επανεμφανίστηκαν επικριτικά δημοσιεύματα και ότι επανέρχεται στο προσκήνιο ο παλαιότερος ισχυρισμός-δικαιολσγία ότι «το Μνημόνιο ήταν σωστό, αλλά δεν εφαρμόστηκε όπως έπρεπε». Το περιοδικό Der Spiegel, μάλιστα, έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει την Ελλάδα «κατά φαντασίαν θεραπευμένη».
Μπορεί οι Σαμαράς και Βενιζέλος να ισχυρίζονται το αντίθετο, αλλά στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες δεν έχουν την παραμικρή αμφιβολία ότι η Ελλάδα χρειάζεται νέα δάνεια το 2014 και, βεβαίως νέο Μνημόνιο, το οποίο για επικοινωνιακούς λόγους πιθανόν να ονομαστεί αλλιώς. Χωρίς την αναδιάρθρωση του μη βιώσιμου δημόσιου χρέους η χώρα μας δεν μπορεί να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες από τις αγορές. Ακόμα κι αν βρισκόταν κανείς να τη δανείσει, θα τη δάνειζε με τοκογλυφικά επιτόκια της τάξεως του 8%. Είναι ενδεικτικό ότι ο αρμόδιος για Δημοσιονομικά Θέματα Γερμανός σοσιαλδημοκράτης Κάρνστεν Σνάιντερ, δήλωσε αυτές τις μέρες ότι λόγω υψηλού χρέους δεν θα αγόραζε ελληνικά ομόλογα.
Το κύριο πρόβλημα του ευρω-ιερατείου δεν είναι η καταστροφή που έχει προκαλέσει στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Είναι η δυσκολία του να σχεδιάσει τις επόμενες κινήσεις του λόγω της διαφαινόμενης εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα δημιουργήσει όρους ρευστότητας στη σχέση της Ελλάδας με την Ευρωζώνη. Αυτός είναι ο λόγος που η διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δεν πρόκειται να γίνει ουσιαστική πριν ξεκαθαρίσει το εσωτερικό πολιτικό τοπίο.
Για προεκλογικούς λόγους θα γίνει μια πρώτη συζήτηση στο Eurogroup πριν από τις ευρωεκλογές αλλά η συζήτηση θα αρχίσει μετά. Μέχρι να ληφθεί απόφαση πάντως η ελληνική οικονομία θα σέρνεται. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ, δήλωσε ότι τα δάνεια που έχει λάβει η Ελλάδα από τον ESM δεν πρόκειται να αναδιαρθρωθούν. Κατ’ αυτόν, το πολύ πολύ να μειωθούν λίγο τα επιτόκια των δανείων που έχει λάβει από τις χώρες-μέλη στο πλαίσιο της πρώτης δανειακής σύμβασης.
Όσο το ελληνικό εκλογικό σώμα μετατοπίζεται προς αντιμνημονιακές επιλογές τόσο περιπλέκεται η σχέση της Ελλάδας με την Ευρωζώνη. Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ είναι κοινό μυστικό ότι το 2014 θα είναι έτος-καμπή για την πορεία της Ελλάδας και κατ’επέκτασιν για την παραμονή της στο ευρώ. Ο Βενιζέλος φρόντισε να το υπενθυμίζει αυτές τις μέρες. Επειδή, μάλιστα, έχουν μετατρέψει τη χώρα σε πειραματόζωο, οι εγχώριες εξελίξεις αναπόφευκτα θα επηρεάσουν τις εξελίξεις και στην Ευρώπη.
Η επιβίωση, άλλωστε, του κοινού νομίσματος δεν είναι δεδομένη. Το υπενθύμισε η ίδια η Μέρκελ, ασκώντας εκβιαστικές πιέσεις για να επιταχύνει τη διαδικασία μετατροπής της ΕΕ σε «γερμανική Ευρώπη». Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα αποδεχτούν τις απαιτήσεις του Βερολίνου ή, αντιθέτως θα αντισταθούν. Από την απάντηση που στην πράξη θα δοθεί σ’ αυτό το ερώτημα θα εξαρτηθεί όχι μόνο η τροπή που θα πάρει η κρίση του ευρώ, αλλά και το μέλλον του ενοποιηπκού εγχειρήματος.
Η ΕΕ οικοδομήθηκε στη βάση της ισοτιμίας κάθε εθνικού κράτους-μέλους ανεξαρτήτως του μεγέθους και της ισχύος του. Αυτή η αρχή ήταν, άλλωστε, που την κατέστησε ελκυστική. Είναι αληθές ότι ο γαλλογερμανικός άξονας λειτουργούσε παραδοσιακά σαν ατμομηχανή, αλλά οι Σύνοδοι Κορυφής ήταν πάντα πεδία σκληρής αλλά εποικοδομητικής διαπραγμάτευσης. Προφανώς η Γερμανία δεν μετρούσε το ίδιο με τη Μάλτα αλλά υπήρχε χώρος για τα συμφέροντα ακόμα και του πιο μικρού εταίρου. Κι αυτό ακριβώς ήταν που στο πολιτικό επίπεδο ενίσχυε το συνεκτικό δεσμό.
Καταλύτης για να εκδηλωθούν οι υφέρπουσες ηγεμονιστικές τάσεις του Βερολίνου ήταν αναμφίβολα η κρίση. Η σημερινή Ευρώπη είναι πολύ διαφορετική από αυτό που ήταν πριν από το 2008. Η αρχή της ισοτιμίας είναι παρελθόν. Για την ακρίβεια έχει καταντήσει άδειο κέλυφος. Από την «ευρωπαϊκή Γερμανία» έχουμε διολισθήσει στη «γερμανική Ευρώπη». Με άλλα λόγια, σήμερα η Ευρώπη έχει αποκτήσει αφεντικό και οι χώρες-μέλη έχουν ιεραρχηθεί. Κι αυτό έχει καταστεί δυνατόν επειδή η πολιτική της Μέρκελ συμπλέει και εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας του χρήματος.
Πηγή "Επίκαιρα"
Στην "ψειρού" και οι δυο σας...βδελύγματα της πολιτικής ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
Ρε
συ Προεδρε (!) της Ευρωπαικης Ενωσης... (ασχετα αν εμεις ΞΕΡΟΥΜΕ οτι
προεδρος εισαι μονον του αποκομματος της ΝουΔου/Πολαν του περιπου 10%
...και κανενος αλλου !!!)...και πολιτικε απατεωνα Σαμαρα μαζι με τον
ετερο συνεταιρο σου στην καταστροφη του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Αντιπροεδρο και πολιτικο κακουργο Βενιτζελο εχετε αραγε σκεφτει εχετε προβληματιστει εχετε αναλογισθει οτι ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΧΡΥΣΑΥΓΗΤΕΣ αυτην την στιγμη ΤΑ ΙΔΙΑ ΘΑ ΠΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ σε λιγο καιρο για ολα οσα κανετε στους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ σας και τα οποια ειναι ΟΛΑ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ !!!!
...οτι θα σας κυνηγανε ολοι ... και ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ και επιστημονικο προσωπικο (νομικοι...δικηγοροι...δικαστες...συνταγματολογοι...)
για οτι επιβαλλετε για να φανειτε αρεστοι στους εξωελληνες εντολοδοχους σας !!!!
Μιασματα της πολιτικης και στιγματισμενοι με την χειροτερη φημη στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ολοι αυτοι που εσεις κυνηγατε τωρα θα σας χωσουν βαθια...πολυ βαθια στα κελια που φτιαχνετε εσεις τωρα
για ολους εμας !!!
Ντροπη σας Αισχος σας βδελυγματα της πολιτικης ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ μιλατε για ναζιστες ...για φασιστες...για εγκληματιες ΤΙΜΙΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΛΑ ΑΝΤΡΑΚΙΑ ενω εσεις ειστε χειροτεροι και απο την πιο ακραια εννοια αυτων που μπορουν εκφραστουν και να πραγματοποιησουν οι πιο πανω χαρακτηρισμοι που ΑΔΙΚΩΣ κατηγορειτε τους πολιτικους αντιπαλους σας με το χουντικο κουβερνο σας !!!!
Ανδωνη και πολιτικε απατεωνα ....Βανγκελη και πολιτικε κακουργε...
θυμηθειτε οτι ..."εχει και ο καιρος γυρισματα" ... και το πολιτικο σας τελος ειναι πλεον ορατο !!!!
Ολοι μας σας θελουμε "μεσα" ...πολυ βαθια "μεσα" ...και οπως λεει και η Σιβυλλα :.... Ζητα και θα σου δοθει...
Αυτο ζητα ο εξαθλιωμενος σε Παγωνια σε Πεινα σε Πονο εξαιτιας σας
και αυτη η ευχη των 9.500.000 ΕΛΛΗΝΩΝ και ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ σας εχει δυναμη και δυναμικη για να βγει Πραγματοποιησιμη !!!...Στην "ψειρου" και οι δυο σας...
Αντιπροεδρο και πολιτικο κακουργο Βενιτζελο εχετε αραγε σκεφτει εχετε προβληματιστει εχετε αναλογισθει οτι ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΧΡΥΣΑΥΓΗΤΕΣ αυτην την στιγμη ΤΑ ΙΔΙΑ ΘΑ ΠΑΘΕΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ σε λιγο καιρο για ολα οσα κανετε στους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ σας και τα οποια ειναι ΟΛΑ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ !!!!
...οτι θα σας κυνηγανε ολοι ... και ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ και επιστημονικο προσωπικο (νομικοι...δικηγοροι...δικαστες...συνταγματολογοι...)
για οτι επιβαλλετε για να φανειτε αρεστοι στους εξωελληνες εντολοδοχους σας !!!!
Μιασματα της πολιτικης και στιγματισμενοι με την χειροτερη φημη στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ολοι αυτοι που εσεις κυνηγατε τωρα θα σας χωσουν βαθια...πολυ βαθια στα κελια που φτιαχνετε εσεις τωρα
για ολους εμας !!!
Ντροπη σας Αισχος σας βδελυγματα της πολιτικης ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ μιλατε για ναζιστες ...για φασιστες...για εγκληματιες ΤΙΜΙΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΛΑ ΑΝΤΡΑΚΙΑ ενω εσεις ειστε χειροτεροι και απο την πιο ακραια εννοια αυτων που μπορουν εκφραστουν και να πραγματοποιησουν οι πιο πανω χαρακτηρισμοι που ΑΔΙΚΩΣ κατηγορειτε τους πολιτικους αντιπαλους σας με το χουντικο κουβερνο σας !!!!
Ανδωνη και πολιτικε απατεωνα ....Βανγκελη και πολιτικε κακουργε...
θυμηθειτε οτι ..."εχει και ο καιρος γυρισματα" ... και το πολιτικο σας τελος ειναι πλεον ορατο !!!!
Ολοι μας σας θελουμε "μεσα" ...πολυ βαθια "μεσα" ...και οπως λεει και η Σιβυλλα :.... Ζητα και θα σου δοθει...
Αυτο ζητα ο εξαθλιωμενος σε Παγωνια σε Πεινα σε Πονο εξαιτιας σας
και αυτη η ευχη των 9.500.000 ΕΛΛΗΝΩΝ και ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ σας εχει δυναμη και δυναμικη για να βγει Πραγματοποιησιμη !!!...Στην "ψειρου" και οι δυο σας...
μπλακ-αης
Ποιός είναι πραγματικά εναντίον της Ευρώπης;
του
Μελέτη Η. Μελετόπουλου*
Η τελετή έναρξης της εξάμηνης Ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αξιοποιήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση γιά να θέσει τον Ελληνικό λαό ενώπιον του εξής βαρύτατου (ψευδο)διλήμματος: ή είστε με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας άρα με την κυβέρνηση-ή είστε υπέρ ενός ζοφερού τριτοκοσμικού μέλλοντος της χώρας μας, οπότε καταψηφίστε την κυβέρνηση.
Εδώ, αντιθέτως, θα υποστηρίξουμε ότι συμβαίνει ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ: το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης, που κυβερνά ακόμη σήμερα, έχει οδηγήσει την χώρα σε μία εντελώς αντίθετη προς τα ευρωπαϊκά ήθη και δεδομένα τριτοκοσμική κατάσταση. Τι το ευρωπαϊκό έχουν, κύριοι της κυβέρνησης, οι λίστες Λαγκάρντ, τα «δώρα» της Ζήμενς, τα ασύλληπτα διακομματικά σκάνδαλα των εξοπλισμών, οι «τουριστικές» επιδοτήσεις σε πολιτικούς,τα δομημένα ομόλογα, οι χρηματιστηριακές φούσκες και όλη η αηδιαστική διαφθορά που τώρα αποκαλύπτεται μπροστά στην έκπληκτη κοινή γνώμη; Αποπνέουν Ευρώπη τα ρουσφέτια, οι κομματικοί διορισμοί των διαφόρων Τομπούλογλου σε νοσοκομεία, οι εκατοντάδες χιλιάδες διορισμοί εκτός ΑΣΕΠ, οι «αναθέσεις» έργου σε διαφημιστικές εταιρείες ημετέρων; Υπάρχει κάν στην Ευρώπη ένας, μα ΕΝΑΣ πρωθυπουργός ή υπουργός, που να είναι έστω και κατά σύμπτωση γυιός ή κόρη πρωθυπουργού ή υπουργού; Το επίπεδο (μορφωτικό, ηθικό, ακόμη και αισθητικό) των μελών του ελληνικού κοινοβουλίου, των κομμ΄σατων και των κυβερνήσεων, που αναδείχθηκαν μέσα στα κομματικά φυτώρια, σε τι θυμίζει το αντίστοιχο των Ευρωπαίων «εταίρων» μας; Το σοβιετικών διαστάσεων κομματικό και πελατειακό, διεφθαρμένο και γραφειοκρατικό κράτος, που εσείς οι πολιτικοί της Μεταπολίτευσης δημιουργήσατε, είναι μήπως χαρακτηριστικό στοιχείο της Ευρώπης την οποία επικαλείσθε;
Τα πανεπιστήμια του κυρίου Πελεγρίνη και του κυρίου Αρβανιτόπουλου τι κοινό έχουν με τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης, της Σορβόννης, της Βόννης, του Μιλάνου; Ανήκουν στον ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με τις οποίες κυβερνάται η χώρα το τελευταίο εξάμηνο; Ανήκουν στο ευρωπαϊκό κεκτημένο η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και η εξαθλίωση της κοινωνίας; Μήπως προέρχεται από την ευρωπαϊκή εμπειρία (που παρήγαγε την έννοια του ανεξάρτητου εθνικού κράτους) η ιδέα της εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας σε μία κλίκα διορισμένων διεθνών υπαλλήλων; Η κατάσταση του σωφρονιστικού συστήματος προσομοιάζει με αυτήν οιουδήποτε ευρωπαϊκού κράτους; Η όψη της Αθήνας σε τι ακριβώς θυμίζει την όψη της Ρώμης, της Κοπεγχάγης, των Βρυξελλών; Ή μήπως θυμίζει περισσότερο κάποια πρωτεύουσα της Μέσης (ούτε κάν της Εγγύς) Ανατολής; Όταν από τις στήλες αυτές υποστηρίζουμε την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων, την απαλλαγή μας από την τρόϊκα και φυσικά, ως προϋπόθεση των παραπάνω, ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, το κάνουμε γιατί ακριβώς αποστρεφόμαστε την τριτοκοσμική μοίρα στην οποία καταδίκασε αυτό την χώρα μας. Αποστρεφόμαστε το ενδεχόμενο η χώρα μας να εκδιωχθεί από την ευρωπαϊκή οικογένεια ως ξένο σώμα ή να παραμείνει σ’ αυτήν ως παρίας. Περιμέναμε μάταια τις μεταρρυθμίσεις, που η συγκυβέρνηση ακόμη και σήμερα αρνείται να κάνει, με αποτέλεσμα η χώρα μας να μην έχει προσεγγίσει σε κανένα πεδίο την Ευρώπη. Τριαντατόσα χρόνια μετά την Συνθήκη Ένταξης στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, πακτωλοί κοινοτικών κονδυλίων, επιδοτήσεων και «πακέτων», χιλιάδες κοινοτικές «οδηγίες», «νόρμες» και «ποσοστώσεις», «κοινές υπουργικές αποφάσεις» και «συμπεράσματα συνόδων κορυφής» έμειναν ανεφάρμοστα, διότι θα χαλούσαν τις φαυλοκρατικές ισορροπίες της Μεταπολίτευσης και τις πελατειακές δομές του κράτους της. Με αποτέλεσμα να παραμένει μία βαθειά υπανάπτυκτη κοινωνία, μία χρεωκοπημένη οικονομία και ένα πολιτικό σύστημα που θυμίζει οθωμανικό ντοβλέτι και όχι κράτος δικαίου.
Αν εννοεί η κυβέρνηση ως «ευρωπαϊκή προοπτική» το Ευρώ, τότε θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι το Ευρώ δεν λειτουργεί πλέον ως έκφραση κοινής ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, αλλά ως εργαλείο οικονομικής και πολιτικής υποδούλωσης της Ευρώπης στο Βερολίνο. Όταν εδώ μιλάμε γιά Ευρώπη, δεν εννοούμε έναν χώρο άσκησης γερμανικής ηγεμονίας, αλλά μία εκούσια ένωση ανεξάρτητων και ισότιμων εταίρων, γιά την υλοποίηση της οποίας το ευρώ αποτελεί σήμερα εμπόδιο. Αν έχει μείνει, κύριοι της συγκυβέρνησης, μία και μόνη ελπίδα να παραμείνει η Ελλάδα στον ευρωπαϊκό κόσμο, αυτή είναι μία ριζική πολιτική αλλαγή, που θα φέρει στην διακυβέρνηση πρόσωπα με ευρωπαϊκή αντίληψη της άσκησης της εξουσίας: δηλαδή την ακριβώς αντίθετη από την δική σας.
Δημοσιεύθηκε στην πρωινή εφημερίδα “Kontra News” το Σάββατο, 10.1.2014.
* Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
του Μελέτη Η.
Μελετόπουλου*
Η τελετή έναρξης της εξάμηνης Ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
αξιοποιήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση γιά να θέσει τον Ελληνικό λαό
ενώπιον του εξής βαρύτατου (ψευδο)διλήμματος: ή είστε με την ευρωπαϊκή
πορεία της χώρας άρα με την κυβέρνηση-ή είστε υπέρ ενός ζοφερού
τριτοκοσμικού μέλλοντος της χώρας μας, οπότε καταψηφίστε την κυβέρνηση.
Εδώ, αντιθέτως, θα υποστηρίξουμε ότι συμβαίνει ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ: το
πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης, που κυβερνά ακόμη σήμερα, έχει
οδηγήσει την χώρα σε μία εντελώς αντίθετη προς τα ευρωπαϊκά ήθη και
δεδομένα τριτοκοσμική κατάσταση.
Τι το ευρωπαϊκό έχουν, κύριοι της κυβέρνησης, οι λίστες Λαγκάρντ, τα
«δώρα» της Ζήμενς, τα ασύλληπτα διακομματικά σκάνδαλα των εξοπλισμών, οι
«τουριστικές» επιδοτήσεις σε πολιτικούς,τα δομημένα ομόλογα, οι
χρηματιστηριακές φούσκες και όλη η αηδιαστική διαφθορά που τώρα
αποκαλύπτεται μπροστά στην έκπληκτη κοινή γνώμη;
Αποπνέουν Ευρώπη τα ρουσφέτια, οι κομματικοί διορισμοί των διαφόρων
Τομπούλογλου σε νοσοκομεία, οι εκατοντάδες χιλιάδες διορισμοί εκτός
ΑΣΕΠ, οι «αναθέσεις» έργου σε διαφημιστικές εταιρείες ημετέρων;
Υπάρχει κάν στην Ευρώπη ένας, μα ΕΝΑΣ πρωθυπουργός ή υπουργός, που να
είναι έστω και κατά σύμπτωση γυιός ή κόρη πρωθυπουργού ή υπουργού;
Το επίπεδο (μορφωτικό, ηθικό, ακόμη και αισθητικό) των μελών του
ελληνικού κοινοβουλίου, των κομμ΄σατων και των κυβερνήσεων, που
αναδείχθηκαν μέσα στα κομματικά φυτώρια, σε τι θυμίζει το αντίστοιχο των
Ευρωπαίων «εταίρων» μας;
Το σοβιετικών διαστάσεων κομματικό και πελατειακό, διεφθαρμένο και
γραφειοκρατικό κράτος, που εσείς οι πολιτικοί της Μεταπολίτευσης
δημιουργήσατε, είναι μήπως χαρακτηριστικό στοιχείο της Ευρώπης την οποία
επικαλείσθε;
Τα πανεπιστήμια του κυρίου Πελεγρίνη και του κυρίου Αρβανιτόπουλου τι
κοινό έχουν με τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης, της Σορβόννης, της Βόννης,
του Μιλάνου;
Ανήκουν στον ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό οι Πράξεις Νομοθετικού
Περιεχομένου, με τις οποίες κυβερνάται η χώρα το τελευταίο εξάμηνο;
Ανήκουν στο ευρωπαϊκό κεκτημένο η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και η
εξαθλίωση της κοινωνίας;
Μήπως προέρχεται από την ευρωπαϊκή εμπειρία (που παρήγαγε την έννοια του
ανεξάρτητου εθνικού κράτους) η ιδέα της εκχώρησης της εθνικής
κυριαρχίας σε μία κλίκα διορισμένων διεθνών υπαλλήλων;
Η κατάσταση του σωφρονιστικού συστήματος προσομοιάζει με αυτήν
οιουδήποτε ευρωπαϊκού κράτους;
Η όψη της Αθήνας σε τι ακριβώς θυμίζει την όψη της Ρώμης, της
Κοπεγχάγης, των Βρυξελλών; Ή μήπως θυμίζει περισσότερο κάποια πρωτεύουσα
της Μέσης (ούτε κάν της Εγγύς) Ανατολής;
Όταν από τις στήλες αυτές υποστηρίζουμε την ανατροπή της πολιτικής των
μνημονίων, την απαλλαγή μας από την τρόϊκα και φυσικά, ως προϋπόθεση των
παραπάνω, ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, το
κάνουμε γιατί ακριβώς αποστρεφόμαστε την τριτοκοσμική μοίρα στην οποία
καταδίκασε αυτό την χώρα μας.
Αποστρεφόμαστε το ενδεχόμενο η χώρα μας να εκδιωχθεί από την ευρωπαϊκή
οικογένεια ως ξένο σώμα ή να παραμείνει σ’ αυτήν ως παρίας.
Περιμέναμε μάταια τις μεταρρυθμίσεις, που η συγκυβέρνηση ακόμη και
σήμερα αρνείται να κάνει, με αποτέλεσμα η χώρα μας να μην έχει
προσεγγίσει σε κανένα πεδίο την Ευρώπη. Τριαντατόσα χρόνια μετά την
Συνθήκη Ένταξης στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, πακτωλοί κοινοτικών κονδυλίων,
επιδοτήσεων και «πακέτων», χιλιάδες κοινοτικές «οδηγίες», «νόρμες» και
«ποσοστώσεις», «κοινές υπουργικές αποφάσεις» και «συμπεράσματα συνόδων
κορυφής» έμειναν ανεφάρμοστα, διότι θα χαλούσαν τις φαυλοκρατικές
ισορροπίες της Μεταπολίτευσης και τις πελατειακές δομές του κράτους της.
Με αποτέλεσμα να παραμένει μία βαθειά υπανάπτυκτη κοινωνία, μία
χρεωκοπημένη οικονομία και ένα πολιτικό σύστημα που θυμίζει οθωμανικό
ντοβλέτι και όχι κράτος δικαίου.
Αν εννοεί η κυβέρνηση ως «ευρωπαϊκή προοπτική» το Ευρώ, τότε θα πρέπει
να της υπενθυμίσουμε ότι το Ευρώ δεν λειτουργεί πλέον ως έκφραση κοινής
ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, αλλά ως εργαλείο οικονομικής και
πολιτικής υποδούλωσης της Ευρώπης στο Βερολίνο. Όταν εδώ μιλάμε γιά
Ευρώπη, δεν εννοούμε έναν χώρο άσκησης γερμανικής ηγεμονίας, αλλά μία
εκούσια ένωση ανεξάρτητων και ισότιμων εταίρων, γιά την υλοποίηση της
οποίας το ευρώ αποτελεί σήμερα εμπόδιο.
Αν έχει μείνει, κύριοι της συγκυβέρνησης, μία και μόνη ελπίδα να
παραμείνει η Ελλάδα στον ευρωπαϊκό κόσμο, αυτή είναι μία ριζική πολιτική
αλλαγή, που θα φέρει στην διακυβέρνηση πρόσωπα με ευρωπαϊκή αντίληψη
της άσκησης της εξουσίας: δηλαδή την ακριβώς αντίθετη από την δική σας.
Δημοσιεύθηκε στην πρωινή εφημερίδα “Kontra News” το Σάββατο, 10.1.2014.
* Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών
Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
Περισσότερα: http://www.antibaro.gr/article/9793, Ἀντίβαρο
Περισσότερα: http://www.antibaro.gr/article/9793, Ἀντίβαρο
του Μελέτη Η.
Μελετόπουλου*
Η τελετή έναρξης της εξάμηνης Ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
αξιοποιήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση γιά να θέσει τον Ελληνικό λαό
ενώπιον του εξής βαρύτατου (ψευδο)διλήμματος: ή είστε με την ευρωπαϊκή
πορεία της χώρας άρα με την κυβέρνηση-ή είστε υπέρ ενός ζοφερού
τριτοκοσμικού μέλλοντος της χώρας μας, οπότε καταψηφίστε την κυβέρνηση.
Εδώ, αντιθέτως, θα υποστηρίξουμε ότι συμβαίνει ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ: το
πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης, που κυβερνά ακόμη σήμερα, έχει
οδηγήσει την χώρα σε μία εντελώς αντίθετη προς τα ευρωπαϊκά ήθη και
δεδομένα τριτοκοσμική κατάσταση.
Τι το ευρωπαϊκό έχουν, κύριοι της κυβέρνησης, οι λίστες Λαγκάρντ, τα
«δώρα» της Ζήμενς, τα ασύλληπτα διακομματικά σκάνδαλα των εξοπλισμών, οι
«τουριστικές» επιδοτήσεις σε πολιτικούς,τα δομημένα ομόλογα, οι
χρηματιστηριακές φούσκες και όλη η αηδιαστική διαφθορά που τώρα
αποκαλύπτεται μπροστά στην έκπληκτη κοινή γνώμη;
Αποπνέουν Ευρώπη τα ρουσφέτια, οι κομματικοί διορισμοί των διαφόρων
Τομπούλογλου σε νοσοκομεία, οι εκατοντάδες χιλιάδες διορισμοί εκτός
ΑΣΕΠ, οι «αναθέσεις» έργου σε διαφημιστικές εταιρείες ημετέρων;
Υπάρχει κάν στην Ευρώπη ένας, μα ΕΝΑΣ πρωθυπουργός ή υπουργός, που να
είναι έστω και κατά σύμπτωση γυιός ή κόρη πρωθυπουργού ή υπουργού;
Το επίπεδο (μορφωτικό, ηθικό, ακόμη και αισθητικό) των μελών του
ελληνικού κοινοβουλίου, των κομμ΄σατων και των κυβερνήσεων, που
αναδείχθηκαν μέσα στα κομματικά φυτώρια, σε τι θυμίζει το αντίστοιχο των
Ευρωπαίων «εταίρων» μας;
Το σοβιετικών διαστάσεων κομματικό και πελατειακό, διεφθαρμένο και
γραφειοκρατικό κράτος, που εσείς οι πολιτικοί της Μεταπολίτευσης
δημιουργήσατε, είναι μήπως χαρακτηριστικό στοιχείο της Ευρώπης την οποία
επικαλείσθε;
Τα πανεπιστήμια του κυρίου Πελεγρίνη και του κυρίου Αρβανιτόπουλου τι
κοινό έχουν με τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης, της Σορβόννης, της Βόννης,
του Μιλάνου;
Ανήκουν στον ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό οι Πράξεις Νομοθετικού
Περιεχομένου, με τις οποίες κυβερνάται η χώρα το τελευταίο εξάμηνο;
Ανήκουν στο ευρωπαϊκό κεκτημένο η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και η
εξαθλίωση της κοινωνίας;
Μήπως προέρχεται από την ευρωπαϊκή εμπειρία (που παρήγαγε την έννοια του
ανεξάρτητου εθνικού κράτους) η ιδέα της εκχώρησης της εθνικής
κυριαρχίας σε μία κλίκα διορισμένων διεθνών υπαλλήλων;
Η κατάσταση του σωφρονιστικού συστήματος προσομοιάζει με αυτήν
οιουδήποτε ευρωπαϊκού κράτους;
Η όψη της Αθήνας σε τι ακριβώς θυμίζει την όψη της Ρώμης, της
Κοπεγχάγης, των Βρυξελλών; Ή μήπως θυμίζει περισσότερο κάποια πρωτεύουσα
της Μέσης (ούτε κάν της Εγγύς) Ανατολής;
Όταν από τις στήλες αυτές υποστηρίζουμε την ανατροπή της πολιτικής των
μνημονίων, την απαλλαγή μας από την τρόϊκα και φυσικά, ως προϋπόθεση των
παραπάνω, ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, το
κάνουμε γιατί ακριβώς αποστρεφόμαστε την τριτοκοσμική μοίρα στην οποία
καταδίκασε αυτό την χώρα μας.
Αποστρεφόμαστε το ενδεχόμενο η χώρα μας να εκδιωχθεί από την ευρωπαϊκή
οικογένεια ως ξένο σώμα ή να παραμείνει σ’ αυτήν ως παρίας.
Περιμέναμε μάταια τις μεταρρυθμίσεις, που η συγκυβέρνηση ακόμη και
σήμερα αρνείται να κάνει, με αποτέλεσμα η χώρα μας να μην έχει
προσεγγίσει σε κανένα πεδίο την Ευρώπη. Τριαντατόσα χρόνια μετά την
Συνθήκη Ένταξης στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, πακτωλοί κοινοτικών κονδυλίων,
επιδοτήσεων και «πακέτων», χιλιάδες κοινοτικές «οδηγίες», «νόρμες» και
«ποσοστώσεις», «κοινές υπουργικές αποφάσεις» και «συμπεράσματα συνόδων
κορυφής» έμειναν ανεφάρμοστα, διότι θα χαλούσαν τις φαυλοκρατικές
ισορροπίες της Μεταπολίτευσης και τις πελατειακές δομές του κράτους της.
Με αποτέλεσμα να παραμένει μία βαθειά υπανάπτυκτη κοινωνία, μία
χρεωκοπημένη οικονομία και ένα πολιτικό σύστημα που θυμίζει οθωμανικό
ντοβλέτι και όχι κράτος δικαίου.
Αν εννοεί η κυβέρνηση ως «ευρωπαϊκή προοπτική» το Ευρώ, τότε θα πρέπει
να της υπενθυμίσουμε ότι το Ευρώ δεν λειτουργεί πλέον ως έκφραση κοινής
ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, αλλά ως εργαλείο οικονομικής και
πολιτικής υποδούλωσης της Ευρώπης στο Βερολίνο. Όταν εδώ μιλάμε γιά
Ευρώπη, δεν εννοούμε έναν χώρο άσκησης γερμανικής ηγεμονίας, αλλά μία
εκούσια ένωση ανεξάρτητων και ισότιμων εταίρων, γιά την υλοποίηση της
οποίας το ευρώ αποτελεί σήμερα εμπόδιο.
Αν έχει μείνει, κύριοι της συγκυβέρνησης, μία και μόνη ελπίδα να
παραμείνει η Ελλάδα στον ευρωπαϊκό κόσμο, αυτή είναι μία ριζική πολιτική
αλλαγή, που θα φέρει στην διακυβέρνηση πρόσωπα με ευρωπαϊκή αντίληψη
της άσκησης της εξουσίας: δηλαδή την ακριβώς αντίθετη από την δική σας.
Δημοσιεύθηκε στην πρωινή εφημερίδα “Kontra News” το Σάββατο, 10.1.2014.
* Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών
Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
Περισσότερα: http://www.antibaro.gr/article/9793, Ἀντίβαρο
Περισσότερα: http://www.antibaro.gr/article/9793, Ἀντίβαρο
O καθηγητής Γραμματικάκης φωνάζει: Συλλάβετέ με, είμαι υποψήφιος τρομοκράτης…
Γράφει ο κ. Γραμματικάκης:
«Είμαι ένας υποψήφιος τρομοκράτης. Δεν ξέρω από όπλα. Η ανάγκη μόνον με οδηγεί: Να δω πάλι λίγα χαμόγελα στους δρόμους, να αισθανθώ την ελπίδα να κυκλοφορεί», γράφει ο καθηγητής Γιώργος Γραμματικάκης, στο protagon.gr και επιτίθεται σε νυν και πρώην πρωθυπουργούς για την οικονομική κρίση.
«Είμαι ένας υποψήφιος τρομοκράτης. Δεν ξέρω από όπλα. Η ανάγκη μόνον με οδηγεί: Να δω πάλι λίγα χαμόγελα στους δρόμους, να αισθανθώ την ελπίδα να κυκλοφορεί», γράφει ο καθηγητής Γιώργος Γραμματικάκης, στο protagon.gr και επιτίθεται σε νυν και πρώην πρωθυπουργούς για την οικονομική κρίση.
Σας παρακαλώ, συλλάβετέ με. Είμαι ένας υποψήφιος τρομοκράτης. Πριν
λοιπόν οδηγηθώ στις πράξεις, που έχω με επιμέλεια σχεδιάσει, κάνω μια
τελευταία έκκληση προς όλους: Δεν χρειάζονται πια δισταγμοί, σας
παρακαλώ συλλάβετέ με.
Είναι αλήθεια, ότι αυτήν την πορεία ή την κατάληξή της δεν τη
φανταζόμουν. Δεν ήταν στις προθέσεις μου. Όταν ακούστηκαν για πρώτη φορά
οι λέξεις «κρίση», «δημοσιονομική προσαρμογή», «ελλείμματα», τα
πολιτικά κόμματα της χώρας άρχισαν όπως πάντα να αλληλοκατηγορούνται.
Δεν φαινόταν όμως να ανησυχεί κανένας. Τη μέρα μάλιστα που ο τότε
πρωθυπουργός -μου διαφεύγει προς ώρας το όνομά του- ανακοίνωσε ότι η
χώρα «προσφεύγει» στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θεώρησα ότι μπορεί να
ήταν και προς το καλό μας. Το περιβάλλον άλλωστε του διαγγέλματος, αυτό
υπονοούσε:
Ένα παραδείσιο και μοναχικό ελληνικό νησί, το Καστελλόριζο, αλλά και το αυτάρεσκο ύφος του τότε πρωθυπουργού μας -ξεχνώ τώρα το όνομά του- έπειθαν ότι μια παροδική δυσκολία ήταν όλα, και ότι γρήγορα θα επανερχόταν η εποχή της αμεριμνησίας.
Πόσο λάθος κάναμε, εγώ και οι συνταξιδιώτες μου. Καθώς το πλοίο όδευε προς το Καστελλόριζο, οι κλυδωνισμοί του ολοένα πλήθαιναν, και νερά έμπαιναν ήδη στα αμπάρια και τους διαδρόμους. Το χειρότερο όμως ήταν ότι ο καπετάνιος έμοιαζε να βρίσκεται σε ταραχή και σύγχυση, και δεν έπαυε να υπόσχεται ότι φτάνομε στο Καστελλόριζο· ενώ από δίπλα η αδράνεια των αξιωματικών και του πληρώματος μεγάλωνε την απειλή από τα κύματα. Έτσι ο πανικός οδήγησε κάποια στιγμή στην αλλαγή του καπετάνιου, και άλλα πληρώματα ανέλαβαν τη σωτηρία του σκάφους. Οι κλυδωνισμοί όμως συνεχίστηκαν, και τα νερά εξακολουθούσαν να εισέρχονται ορμητικά. Η φήμη, ότι δεν θα φτάναμε ποτέ στο Καστελλόριζο, άρχισε να γίνεται πια βεβαιότητα.
Πράγματι: Δεν φτάσαμε ποτέ στο Καστελλόριζο. Αντίθετα, μια λαίλαπα χωρίς προηγούμενο έχει σαρώσει τώρα την πατρίδα και τη μοίρα των Ελλήνων. Όχι ότι δεν φταίξαμε, κι ούτε νοσταλγούμε ένα παρελθόν διάτρητο. Δεν ήσαν όμως λίγα και τα επιτεύγματά μας. Άλλη λοιπόν έπρεπε να είναι η Εντολή, και άλλες οι διαδικασίες για να βαδίσει πιο σωστά η χώρα. Τώρα, η φτώχεια και η βαριά σκιά της ανεργίας θερίζουν την καθημερινότητά μας· και από δίπλα τα χιλιάδες κλειστά μαγαζιά, οι χιλιάδες κλειστές ψυχές, οι διαψεύσεις μιας ζωής. Κι ενώ στην ευρωπαϊκή ιδέα είχαμε τα θάρρη μας, για να υπάρξει κάποιο ξέφωτο, εκεί κυριάρχησαν η στυγνή λογική των αριθμών και τα χρονοδιαγράμματα. Καθώς μάλιστα χρειάσθηκε να συμπλεύσουν με το πολιτικό μας σύστημα, που σε κάθε κρίσιμο βήμα έδειχνε την ανεπάρκεια και την κομματική του ιδιοτέλεια, πολλά ήσαν τα δεινά και λίγη η πρόοδος που έζησε η αρχαία μας χώρα. Δεν αξίζει να συνεχίσω: Τώρα και χρόνια βιώνομε ένα θέατρο του παραλόγου, και ο εκφυλισμός των λέξεων και των εννοιών δεν έχει τέλος.
Έτσι λοιπόν, από συνεπής και δημοκρατικός πολίτης, και άνθρωπος -όπως με αποκαλούσαν- των γραμμάτων και των τεχνών, εξελίχθηκα με τον καιρό σε υποψήφιο τρομοκράτη. Λίγο πια με απασχολεί εκείνος ο θίασος, που χρόνια τώρα κατέχει ή ονειρεύεται εξουσίες. Η έγνοια του είναι να διαπληκτίζεται στις τηλεοπτικές οθόνες· και ενώ έπρεπε να επιδιώκει κάποια ενότητα, γιατί πολλοί είναι οι κίνδυνοι που απειλούν τη χώρα, αναλίσκεται σε λόγους διχόνοιας και φανατισμού. Έτσι στρώθηκε ο δρόμος σε δυνάμεις βίαιες και μισαλλόδοξες, που αποτελούν μια μόνιμη απειλή. Όχι, δεν έχω πια ελπίδες, ο δρόμος που επέλεξα εγώ είναι δύσκολος αλλά σωστός.
Γι’ αυτό και κάνω αυτήν την έκκληση: Σας παρακαλώ, συλλάβετέ με. Όπως δήλωσα ήδη, είμαι ένας υποψήφιος τρομοκράτης. Δεν έχω μάθει ωστόσο να εκδικούμαι, ούτε γνωρίζω από όπλα και εκρηκτικά. Η ανάγκη μόνον με οδηγεί: Να δω πάλι λίγα χαμόγελα στους δρόμους, να αισθανθώ την ελπίδα να κυκλοφορεί. Με συνοδεύει πάντα η σκέψη εκείνων, που μέσα στη θύελλα άπλωσαν το χέρι τους στους άλλους· και αντλώ το θάρρος μου από όσους κράτησαν -στην παιδεία, την τέχνη, τη ζωή- τις ανάσες της ευθύνης και του ήθους.
Κατάρτισα λοιπόν με επιμέλεια τους στόχους μου, χωρίς προκαταλήψεις αλλά και χωρίς πάθος. Η επόμενη ημέρα με ενδιαφέρει μόνον. Δεν έχω πρόθεση να κρυφτώ, ούτε να αποδράσω, όπως έκαναν πάντα οι θρασύδειλοι του είδους μου. Καθώς εγώ θα οδηγούμαι στις εισαγγελίες και τα κρατητήρια, τι καλύτερο από το να δω την ικανοποίηση στα πρόσωπα, τι πιο σπουδαίο από το να αισθανθώ τις ευχές του κόσμου να με συνοδεύουν.
Είναι βέβαια αλήθεια ότι η διαδικασία της εκδίκησης λίγο με ελκύει. Άλλα ήταν τα όνειρα, και άλλες οι κατευθύνσεις της ζωής μου. Όσο όμως κατάρτιζα με επιμέλεια τους στόχους μου, όλο και πλήθαιναν οι υποψήφιοι προς αφανισμό: Εδώ οι προύχοντες της πολιτικής, από δίπλα εκείνοι που έκρυβαν με ιδιοτέλεια την αλήθεια, παραπέρα οι κοντόφθαλμοι αξιωματούχοι της Ευρώπης, λίγο πιο κάτω οι αξιολογητές και οι μαύρες οθόνες τους, πιο πέρα όσοι δεν δάκρυσαν μπροστά στον άνεργο. Διαρκώς κατέγραφα κατηγορίες και ενόχους. Ενώ όμως έτσι κατέληξα στον τελικό κατάλογο, τον αριθμό και τα ονόματα των στόχων, εξακολουθούσαν πάντα να με βασανίζουν τα κριτήρια μου, διασταύρωνα ξανά και ξανά όσες πληροφορίες είχα. Δεν πρόκειται ωστόσο να μου ξεφύγει ούτε λέξη παραπάνω: Οι ένοχοι αγρυπνούν, κάθε τους κίνηση περιβάλλεται από φρουρούς και προφυλάξεις, φοβούνται ότι το έγκλημά τους θα αποκαλυφθεί, ξέρουν ότι υπάρχουν πάντα -όπως εγώ- υποψήφιοι τρομοκράτες.
Γι’ αυτό επιμένω: Η μόνη λύση είναι να συλληφθώ από τις αρμόδιες αρχές. Διότι, όσο και αν κατάρτισα με επιμέλεια τους στόχους μου, οι αμφιβολίες δεν με εγκαταλείπουν. Αν ήσαν αυτοί και όχι άλλοι, αν παρέλειψα ονόματα ή μερικοί δεν φταίνε, ποιοί επιτέλους οδήγησαν τη χώρα σε μια τραγωδία ανείπωτη. Ότι φταίξαμε και εμείς, οι απλοί πολίτες, δεν είναι δύσκολο να το παραδεχθώ· κι αναγνωρίζω ότι έλειψε πολύ η προσωπική ευθύνη. Άλλοι ωστόσο άνοιγαν διάπλατα τον δρόμο του λαϊκισμού, και κολάκευαν διαρκώς τις ψευδαισθήσεις μας.
Ελάχιστα πάντως με απασχολούν οι φήμες, που ισχυρίζονται ότι αύριο τα πράγματα θα είναι καλύτερα, και ότι η λαίλαπα όπου να ‘ναι θα κοπάσει. Θέλω να είμαι κατηγορηματικός: Το εύχομαι, και διπλή θα είναι τότε η χαρά μου. Τα σχέδιά μου όμως δεν πρόκειται να αλλάξουν. Ποιος τότε θα πληρώσει για τους νέους ανθρώπους, που η απόγνωση οδήγησε στα ξένα, πώς θα επιστραφούν τα αγαθά και οι αξίες, που έκλεψε το Άδικο από τους αθώους, με ποια διαδικασία θα αναστηλωθούν τόσες και τόσες ζωές ακυρωμένες; Όχι, οι φήμες ότι θα κοπάσει η θύελλα, δεν με αφορούν, ούτε με επηρεάζουν.
Ο χρόνος όμως της αναμονής έχει ένα τέλος. Είναι λοιπόν καθορισμένη και αμετακίνητη η μέρα, που οι τεχνολογικοί μηχανισμοί μου θα σπείρουν τον όλεθρο και τον αφανισμό. Στη φράση όμως αυτή δεν θα προσθέσω ούτε μια τελεία. Σε τίποτα δεν το ‘χουν οι ισχυροί του κράτους και οι επιτηρητές να ανιχνεύσουν την ημερομηνία αυτή της κάθαρσης, και να κηρύξουν από τώρα γενικό συναγερμό. Άδικος βέβαια κόπος: Οι δικοί μου τεχνολογικοί μηχανισμοί δεν ανιχνεύονται, ούτε έχουν να κάνουν με εκρηκτικά και όπλα. Στηρίζονται αντίθετα σε μια παραλλαγή του τρόπου, που οι αρχαίοι ήξεραν ως εξοστρακισμό. Στην ιδιοφυή αυτή εξέλιξη βοήθησαν τα διδακτορικά και οι επιστημονικές μου γνώσεις, που απέκτησα με επιμονή και μόχθο.
Το δίλημμα βέβαια δεν είναι πια μόνον δικό μου. Εγώ προσφέρθηκα, με ανιδιοτέλεια και αίσθημα ευθύνης, να με συλλάβουν οι αρχές, για να αποφύγουν τις σκληρές συνέπειες οι επόμενοι που έρχονται. Διότι όλο και πληθαίνουν οι Έλληνες, που αισθάνονται ως υποψήφιοι τρομοκράτες. Στις ρημαγμένες τους ζωές δεν χωρούν πια όνειρα, κι ούτε μετρούν οι υποσχέσεις που ακόμα ακούγονται. Υπάρχει μόνον μια αχνή ανάμνηση του Καστελλόριζου, και είναι πολλοί όσοι αναζητούν σιωπηλά τον τρόπο που θα φτάσουν στις ακτές του.
http://www.anixneuseis.gr
Ένα παραδείσιο και μοναχικό ελληνικό νησί, το Καστελλόριζο, αλλά και το αυτάρεσκο ύφος του τότε πρωθυπουργού μας -ξεχνώ τώρα το όνομά του- έπειθαν ότι μια παροδική δυσκολία ήταν όλα, και ότι γρήγορα θα επανερχόταν η εποχή της αμεριμνησίας.
Πόσο λάθος κάναμε, εγώ και οι συνταξιδιώτες μου. Καθώς το πλοίο όδευε προς το Καστελλόριζο, οι κλυδωνισμοί του ολοένα πλήθαιναν, και νερά έμπαιναν ήδη στα αμπάρια και τους διαδρόμους. Το χειρότερο όμως ήταν ότι ο καπετάνιος έμοιαζε να βρίσκεται σε ταραχή και σύγχυση, και δεν έπαυε να υπόσχεται ότι φτάνομε στο Καστελλόριζο· ενώ από δίπλα η αδράνεια των αξιωματικών και του πληρώματος μεγάλωνε την απειλή από τα κύματα. Έτσι ο πανικός οδήγησε κάποια στιγμή στην αλλαγή του καπετάνιου, και άλλα πληρώματα ανέλαβαν τη σωτηρία του σκάφους. Οι κλυδωνισμοί όμως συνεχίστηκαν, και τα νερά εξακολουθούσαν να εισέρχονται ορμητικά. Η φήμη, ότι δεν θα φτάναμε ποτέ στο Καστελλόριζο, άρχισε να γίνεται πια βεβαιότητα.
Πράγματι: Δεν φτάσαμε ποτέ στο Καστελλόριζο. Αντίθετα, μια λαίλαπα χωρίς προηγούμενο έχει σαρώσει τώρα την πατρίδα και τη μοίρα των Ελλήνων. Όχι ότι δεν φταίξαμε, κι ούτε νοσταλγούμε ένα παρελθόν διάτρητο. Δεν ήσαν όμως λίγα και τα επιτεύγματά μας. Άλλη λοιπόν έπρεπε να είναι η Εντολή, και άλλες οι διαδικασίες για να βαδίσει πιο σωστά η χώρα. Τώρα, η φτώχεια και η βαριά σκιά της ανεργίας θερίζουν την καθημερινότητά μας· και από δίπλα τα χιλιάδες κλειστά μαγαζιά, οι χιλιάδες κλειστές ψυχές, οι διαψεύσεις μιας ζωής. Κι ενώ στην ευρωπαϊκή ιδέα είχαμε τα θάρρη μας, για να υπάρξει κάποιο ξέφωτο, εκεί κυριάρχησαν η στυγνή λογική των αριθμών και τα χρονοδιαγράμματα. Καθώς μάλιστα χρειάσθηκε να συμπλεύσουν με το πολιτικό μας σύστημα, που σε κάθε κρίσιμο βήμα έδειχνε την ανεπάρκεια και την κομματική του ιδιοτέλεια, πολλά ήσαν τα δεινά και λίγη η πρόοδος που έζησε η αρχαία μας χώρα. Δεν αξίζει να συνεχίσω: Τώρα και χρόνια βιώνομε ένα θέατρο του παραλόγου, και ο εκφυλισμός των λέξεων και των εννοιών δεν έχει τέλος.
Έτσι λοιπόν, από συνεπής και δημοκρατικός πολίτης, και άνθρωπος -όπως με αποκαλούσαν- των γραμμάτων και των τεχνών, εξελίχθηκα με τον καιρό σε υποψήφιο τρομοκράτη. Λίγο πια με απασχολεί εκείνος ο θίασος, που χρόνια τώρα κατέχει ή ονειρεύεται εξουσίες. Η έγνοια του είναι να διαπληκτίζεται στις τηλεοπτικές οθόνες· και ενώ έπρεπε να επιδιώκει κάποια ενότητα, γιατί πολλοί είναι οι κίνδυνοι που απειλούν τη χώρα, αναλίσκεται σε λόγους διχόνοιας και φανατισμού. Έτσι στρώθηκε ο δρόμος σε δυνάμεις βίαιες και μισαλλόδοξες, που αποτελούν μια μόνιμη απειλή. Όχι, δεν έχω πια ελπίδες, ο δρόμος που επέλεξα εγώ είναι δύσκολος αλλά σωστός.
Γι’ αυτό και κάνω αυτήν την έκκληση: Σας παρακαλώ, συλλάβετέ με. Όπως δήλωσα ήδη, είμαι ένας υποψήφιος τρομοκράτης. Δεν έχω μάθει ωστόσο να εκδικούμαι, ούτε γνωρίζω από όπλα και εκρηκτικά. Η ανάγκη μόνον με οδηγεί: Να δω πάλι λίγα χαμόγελα στους δρόμους, να αισθανθώ την ελπίδα να κυκλοφορεί. Με συνοδεύει πάντα η σκέψη εκείνων, που μέσα στη θύελλα άπλωσαν το χέρι τους στους άλλους· και αντλώ το θάρρος μου από όσους κράτησαν -στην παιδεία, την τέχνη, τη ζωή- τις ανάσες της ευθύνης και του ήθους.
Κατάρτισα λοιπόν με επιμέλεια τους στόχους μου, χωρίς προκαταλήψεις αλλά και χωρίς πάθος. Η επόμενη ημέρα με ενδιαφέρει μόνον. Δεν έχω πρόθεση να κρυφτώ, ούτε να αποδράσω, όπως έκαναν πάντα οι θρασύδειλοι του είδους μου. Καθώς εγώ θα οδηγούμαι στις εισαγγελίες και τα κρατητήρια, τι καλύτερο από το να δω την ικανοποίηση στα πρόσωπα, τι πιο σπουδαίο από το να αισθανθώ τις ευχές του κόσμου να με συνοδεύουν.
Είναι βέβαια αλήθεια ότι η διαδικασία της εκδίκησης λίγο με ελκύει. Άλλα ήταν τα όνειρα, και άλλες οι κατευθύνσεις της ζωής μου. Όσο όμως κατάρτιζα με επιμέλεια τους στόχους μου, όλο και πλήθαιναν οι υποψήφιοι προς αφανισμό: Εδώ οι προύχοντες της πολιτικής, από δίπλα εκείνοι που έκρυβαν με ιδιοτέλεια την αλήθεια, παραπέρα οι κοντόφθαλμοι αξιωματούχοι της Ευρώπης, λίγο πιο κάτω οι αξιολογητές και οι μαύρες οθόνες τους, πιο πέρα όσοι δεν δάκρυσαν μπροστά στον άνεργο. Διαρκώς κατέγραφα κατηγορίες και ενόχους. Ενώ όμως έτσι κατέληξα στον τελικό κατάλογο, τον αριθμό και τα ονόματα των στόχων, εξακολουθούσαν πάντα να με βασανίζουν τα κριτήρια μου, διασταύρωνα ξανά και ξανά όσες πληροφορίες είχα. Δεν πρόκειται ωστόσο να μου ξεφύγει ούτε λέξη παραπάνω: Οι ένοχοι αγρυπνούν, κάθε τους κίνηση περιβάλλεται από φρουρούς και προφυλάξεις, φοβούνται ότι το έγκλημά τους θα αποκαλυφθεί, ξέρουν ότι υπάρχουν πάντα -όπως εγώ- υποψήφιοι τρομοκράτες.
Γι’ αυτό επιμένω: Η μόνη λύση είναι να συλληφθώ από τις αρμόδιες αρχές. Διότι, όσο και αν κατάρτισα με επιμέλεια τους στόχους μου, οι αμφιβολίες δεν με εγκαταλείπουν. Αν ήσαν αυτοί και όχι άλλοι, αν παρέλειψα ονόματα ή μερικοί δεν φταίνε, ποιοί επιτέλους οδήγησαν τη χώρα σε μια τραγωδία ανείπωτη. Ότι φταίξαμε και εμείς, οι απλοί πολίτες, δεν είναι δύσκολο να το παραδεχθώ· κι αναγνωρίζω ότι έλειψε πολύ η προσωπική ευθύνη. Άλλοι ωστόσο άνοιγαν διάπλατα τον δρόμο του λαϊκισμού, και κολάκευαν διαρκώς τις ψευδαισθήσεις μας.
Ελάχιστα πάντως με απασχολούν οι φήμες, που ισχυρίζονται ότι αύριο τα πράγματα θα είναι καλύτερα, και ότι η λαίλαπα όπου να ‘ναι θα κοπάσει. Θέλω να είμαι κατηγορηματικός: Το εύχομαι, και διπλή θα είναι τότε η χαρά μου. Τα σχέδιά μου όμως δεν πρόκειται να αλλάξουν. Ποιος τότε θα πληρώσει για τους νέους ανθρώπους, που η απόγνωση οδήγησε στα ξένα, πώς θα επιστραφούν τα αγαθά και οι αξίες, που έκλεψε το Άδικο από τους αθώους, με ποια διαδικασία θα αναστηλωθούν τόσες και τόσες ζωές ακυρωμένες; Όχι, οι φήμες ότι θα κοπάσει η θύελλα, δεν με αφορούν, ούτε με επηρεάζουν.
Ο χρόνος όμως της αναμονής έχει ένα τέλος. Είναι λοιπόν καθορισμένη και αμετακίνητη η μέρα, που οι τεχνολογικοί μηχανισμοί μου θα σπείρουν τον όλεθρο και τον αφανισμό. Στη φράση όμως αυτή δεν θα προσθέσω ούτε μια τελεία. Σε τίποτα δεν το ‘χουν οι ισχυροί του κράτους και οι επιτηρητές να ανιχνεύσουν την ημερομηνία αυτή της κάθαρσης, και να κηρύξουν από τώρα γενικό συναγερμό. Άδικος βέβαια κόπος: Οι δικοί μου τεχνολογικοί μηχανισμοί δεν ανιχνεύονται, ούτε έχουν να κάνουν με εκρηκτικά και όπλα. Στηρίζονται αντίθετα σε μια παραλλαγή του τρόπου, που οι αρχαίοι ήξεραν ως εξοστρακισμό. Στην ιδιοφυή αυτή εξέλιξη βοήθησαν τα διδακτορικά και οι επιστημονικές μου γνώσεις, που απέκτησα με επιμονή και μόχθο.
Το δίλημμα βέβαια δεν είναι πια μόνον δικό μου. Εγώ προσφέρθηκα, με ανιδιοτέλεια και αίσθημα ευθύνης, να με συλλάβουν οι αρχές, για να αποφύγουν τις σκληρές συνέπειες οι επόμενοι που έρχονται. Διότι όλο και πληθαίνουν οι Έλληνες, που αισθάνονται ως υποψήφιοι τρομοκράτες. Στις ρημαγμένες τους ζωές δεν χωρούν πια όνειρα, κι ούτε μετρούν οι υποσχέσεις που ακόμα ακούγονται. Υπάρχει μόνον μια αχνή ανάμνηση του Καστελλόριζου, και είναι πολλοί όσοι αναζητούν σιωπηλά τον τρόπο που θα φτάσουν στις ακτές του.
http://www.anixneuseis.gr
Ο Κ. ΤΟΜΠΡΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΓΙΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΨΑΡΙΑ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΩΝ!
Στο προχθεσινό "Αποκαλυπτικό Δελτίο" ο Κυριάκος Τόμπρας, επικεφαλής του κινήματος
"Υπέρβαση", ήταν εκπληκτικός. Ερμήνευσε με απόλυτη ακρίβεια πώς και γιατί βγαίνουν στη φόρα τα μεγάλα ψάρια και γίνονται σήμερα τόσες συλλήψεις για το ΤΤ. Και γι' αυτό τον λόγο άρχισε να φοβάται και ο Προβόπουλος.
"Στo δάνειο του κ. Γριβέα επί 4 χρόνια δεν εξυπηρετήθηκε ούτε η 1η δόση. Το αυτί της Τράπεζας της Ελλάδος ιδρώνει σήμερα; Και γιατί ιδρώνει σήμερα; Γιατί προηγήθηκε η Blach Rock. και γιατί κινητοποιείται σήμερα ο ελεγκτικός μηχανισμός; Γιατί όπως κοροϊδέψανε τον ελληνικό λαό με το μνημόνιο κατά τον ίδιο τρόπο επιχειρήσανε να κοροϊδέψουνε και τους δανειστές όταν τους είπανε "μην ανησυχείτε εμείς τα φάγαμε τα λεφτά αλλά θα βάλουμε δέκα εκατομμύρια ιθαγενείς να πληρώσουν τη ζημιά. Μόλις η τρόικα κατάλαβε ότι δεν πρόκειται να εισπραχθούν τα λεφτά από το ελληνικό χρέος, ότι δεν πρόκειται να καλυφθεί η τρύπα του τραπεζικού συστήματος γιατί κανένας Έλληνας δεν πληρώνει, τότε αποφάσισαν να τιμωρήσουν αυτούς που κορόϊδεψαν και τους Έλληνες και τους ξένους. Αυτό γίνεται σήμερα".
Ο εξυπνάκιας Καψαμπέλης αντί να καταλάβει την ερμηνεία των πραγμάτων από τον Κυριάκο Τόμπρα, αντί να καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται και για ποιο λόγο βγαίνουν στη σέντρα τα μεγάλα κεφάλια, έκανε την ερώτηση: "Μνημονιακοί είστε απόψε;"! Τι να του πεις τώρα;
Ακολουθεί το βίντεο. Η αποκάλυψη γίνεται από το 41'.08''
πηγη
Ο υπόκοσμος ξαναχτυπά…
Από τα πιό επίσημα χείλη εκτοξεύτηκε ο νέος εκβιασμός του πολιτικού υποκόσμου προς τον ελληνικό λαό.
Είπε λοιπόν ο ”πρωθυπουργεύων” στην χώρα και αρχηγός της κυβερνητικής Καμόρας:
“Το διακύβευμα των ευρωεκλογών θα είναι “ναι” ή “όχι” στην Ευρώπη!”
Καινούργιος λοιπόν και ΕΝΤΕΛΩΣ ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ…
Από έναν πρωτοφανή πολιτικό απατεώνα, με συμπεριφορά και ηθική νταβατζή, που επιχειρεί πάλι να εκφοβίσει με ψέματα αυτούς που θεωρεί τις π@@@άνες του, δηλαδή έναν ολόκληρο λαό!
Ο νέος εκβιασμός είναι εντελώς έωλος, αβάσιμος, ψεύτικος, παραπλανητικός.
ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, με την στενή έννοια του όρου.
Στις ευρωεκλογές οι πολίτες διαλέγουν ποιοί κι από ποιά κόμματα θα είναι οι εκπρόσωποί του στην Ευρωβουλή.
ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΙ ΩΣ ΠΟΥ ΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΚΛΕΞΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ “ΟΧΙ” ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ;
Ταυτίζει δηλαδή ο εκβιαστάκος το κόμμα του (πρώην ΝΔ και νυν Πολιτικός Χειμώνας), με την Ευρώπη;
Αυτό που σίγουρα διακυβεύεται είναι η ύπαρξη της άθλιας κυβέρνησής του και του ίδιου στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Γιατί όταν ο λαός στις ευρωεκλογές στείλει το κόμμα του κάτω από το 20%, και συνολικά το ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΤΟΞΟ κάτω απ’ το 25-28% το θράσος και η αναίδειά του προς την χώρα δεν θα αρκεί για να συνεχίσει να κυβερνά!
Ως τότε βέβαια θα του αρκεί για να κυκλοφορεί και να εκβιάζει τους πάντες και τα πάντα, σαν εκβιαστής, σαν νταβατζής, σαν μπράβος της νύχτας, σαν κοινός απατεώνας!…
Ουδέν Σχόλιον
Σκουριές: Συγκλονιστικές εικόνες από τη ρύπανση στο ρέμα Καρατζά. Εισαγγελέας υπάρχει;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το βίντεο και το φωτογραφικό υλικό που ακολουθεί, μέρος του οποίου δημοσίευσε χθες η AYΓΗ, είναι από το ιστολόγιο Χρυσές Αυτ-απάτες. Είναι δηλαδή της «ομάδας iosifsk»
που εδώ και σχεδόν δύο χρόνια επιτελεί ένα πολύτιμο για τον αγώνα μας
έργο καταγράφοντας, με μεγάλες δυσκολίες και συχνά με κίνδυνο, όλες τις
αυθαιρεσίες και τις παρανομίες της εταιρείας. Η
αναφορά της πρωτογενούς πηγής είναι ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνον ως
αναγνώριση της προσφοράς ατόμων και ομάδων αλλά και ως ασπίδα προστασίας
τους, ειδικά σε περιπτώσεις που έρχονται σε σύγκρουση με ισχυρά
επιχειρηματικά συμφέροντα. Πολύ απλά, δείτε τις λήψεις και θα καταλάβετε γιατί έχουν στοχοποιηθεί αυτοί οι άνθρωποι…
Οι τελευταίες εικόνες από το ρέμα
Καρατζά, από όπου προέρχεται το νερό που πίνει όλη η «πρό του Άθω»
περιοχή, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Μια πρώτη «ανάγνωση» αυτών που
βλέπουμε:
- Τα κόκκινα-πορτοκαλί-κίτρινα οξείδια σιδήρου που χρωματίζουν τα νερά γύρω από τη γεωτεχνική γεώτρηση ΒΚ-05, μοιαζουν καταπληκτικά με προϊόντα όξινης απορροής. Ας εξηγήσει η εταιρεία από πού προέρχονται.
- Μέσα στο ρέμα έχουν φτιάξει τέσσερα πρόχειρα φραγματάκια σαν αυτοσχέδια φίλτρα, σαν να θέλουν με πέτρες και χλωρά κλαδιά να συγκρατήσουν τα στερεά υλικά και να μη φύγουν στο ρέμα. Μάταιη η προσπάθεια βέβαια. Κόκκινο χρώμα, αραιωμένο, βλέπουμε και στα νερά του Ασπρόλακκα, αρκετά χαμηλότερα.
- Τα νερά του ρέματος είναι αφρισμένα σα να έχει βάλει κάποιος μπουγάδα. Οι αφροί είναι πιθανότατα αποτέλεσμα της εκτεταμένης χρήσης χημικών που γίνεται, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, για τη στεγανοποίηση της νέας υπόγειας στοάς που διανοίγεται τώρα στις Σκουριές. Τα νερά που αντλούνται από εκεί φαίνεται ότι διοχετεύονται στην παλιά στοά της TVX και από εκεί καταλήγουν με την υπερχείλιση στο ρέμα Καρατζά. Αυτά τα νερά όμως δεν είναι καθαρά καθώς, κατά την εκτίμησή μας, είναι ανακατεμένα με το εκτοξευόμενο σκυρόδεμα, τους επιταχυντές πήξης του σκυροδέματος και διάφορα άλλα χημικά.
- Ένας δρόμος διασχίζει την κοίτη του μη οριοθετημένου ρέματος Καρατζά για να περνάνε τα φορτηγά και οι μπουλντόζες της εταιρείας. Αυτό είναι σαφέστατα «τεχνικό έργο» και είναι προφανής η παραβίαση της απόφασης 1492/2013 του ΣτΕ που ορίζει ότι «πριν από τη διενέργεια οιασδήποτε επεμβάσεως στα ρέματα Καρατζάς Λάκκος και Λοτσάνικο, θα πρέπει να εγκριθεί ο καθορισμός των οριογραμμών τους από το αρμόδιο, κατά περίπτωση, όργανο» που στην περίπτωση των δασικών ρεμάτων στις Σκουριές είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η εταιρεία «ετοιμάζει» το ρέμα για να κατασκευάσει εκεί ένα φράγμα ύψους 150 μέτρων και να γεμίσει όλο το φαράγγι του με τα απόβλητα του μεταλλείου των Σκουριών. Όμως το φράγμα και ο χώρος απόθεσης αποβλήτων δεν έχουν ακόμα αδειοδοτηθεί, το ρέμα δεν έχει οριοθετηθεί με Προεδρικό Διάταγμα, κατά συνέπεια οποιαδήποτε εργασία μέσα στο ρέμα είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ.
Τίποτα
από όλα αυτά δεν πρέπει να συμβαίνει, τίποτα δεν είναι νόμιμο, τίποτα
δεν είναι σύμφωνο με τους περιβαλλοντικούς όρους της ΚΥΑ 201745/2011. Αλλά το βουνό μας έχει αφεθεί στο έλεος μιας άπληστης εταιρείας με τη λογική του αποικιοκράτη κατακτητή,
που θεωρεί δεδομένο ότι δεν θα ελεγχθεί ποτέ από καμμιά κρατική
υπηρεσία και ότι όλα της τα περιβαλλοντικά εγκλήματα θα είναι χωρίς
συνέπειες. Οι υπηρεσίες αδρανούν ή σκόπιμα συγκαλύπτουν και η εταιρεία πληρώνει την αστυνομία και της δίνει διαταγές να
μην επιτρέψει την πρόσβαση των πολιτών στους επίμαχους χώρους, για να
μη διαπιστώσουν οι ίδιοι την καταστροφή που γίνεται και τις παρανομίες
που συντελούνται. Για την
παρακολούθηση της δράσης της εταιρείας, για την προσπάθειά τους να δουν
και να πάρουν με προσωπικό κίνδυνο εικόνες σαν κι αυτές, με την ελπίδα
να φτάσουν εκεί που πρέπει ώστε να σταματήσει το κακό που γίνεται, οι
κάτοικοι αυτού του τόπου βαφτίστηκαν από την αστυνομία «εγκληματική
οργάνωση» που πρέπει να εξαρθρωθεί για να βασιλεύσει η νομιμότητα. Ποια
νομιμότητα και ποιοι τελικά είναι η εγκληματική οργάνωση;
Έχει πέσει πολύ χρήμα από την εταιρεία
στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και η σιωπή γύρω από την υπόθεση
Σκουριές/Ελληνικός Χρυσός είναι πλέον σχεδόν απόλυτη. Σχεδόν. Χθες το
βράδυ το κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΤ-3, της ανοιχτής στην κοινωνία ΕΤ-3, έπαιξε τις εικόνες από το ρέμα με τους αφρούς και τα κόκκινα νερά.
Θαυμάστε πώς έχουν καταντήσει τον Κάκαβο …
Οι… τσαχπινιές του Άδωνι
Ένα κάποιο φρένο στην ξέφρενη πορεία προς την κατάρρευση των δημόσιων παροχών υγείας, με εκτελεστή τον Άδωνι Γεωργιάδη, έβαλε προχθές η συγκυβέρνηση, φυσικά… όχι με το αζημίωτο.
Με επείγουσα τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή
αποσύρθηκε το άδικο και αντιλαϊκό μέτρο της είσπραξης των 25 ευρώ για
την εισαγωγή ασθενών στα δημόσια νοσοκομεία και προτάθηκε το «ισοδύναμο»
της αύξησης 5 λεπτών στον φόρο για τα τσιγάρα, ποσό που θα πηγαίνει
απευθείας στα ταμεία των νοσοκομείων.
Η κυβέρνηση με το μέτρο αυτό φιλοδοξεί, λέει ο Γεωργιάδης, να ισοφαρίσει τα 40 εκατ. ευρώ, τα οποία προσδοκούσε να εισπράξει από το μέτρο του 25ευρου, κάτι το οποίο είναι να απορεί κανείς γιατί δεν είχε αποφασιστεί από την αρχή, αν και είχε προταθεί.
Την απόφαση πήραν Σαμαράς και Βενιζέλος ύστερα από συνάντησή τους στο Μαξίμου, ενώ είχαν προκληθεί σοβαρές κόντρες, σε σύσκεψη που προηγήθηκε, του Γεωργιάδη με στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αντιδρούσαν στο τέλος εισαγωγής στα νοσοκομεία ζητώντας άμεση απόσυρση της τροπολογίας. Τελικά επικράτησε η άποψη του ΠΑΣΟΚ, ενώ είναι επίσης απορίας άξιον γιατί το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε τώρα σε ένα μέτρο που είχε ψηφιστεί χωρίς αντίδραση πρώτη φορά το 2012, με υπουργό Υγείας τον Ανδρέα Λοβέρδο.
Άρον άρονΗ κυβέρνηση με το μέτρο αυτό φιλοδοξεί, λέει ο Γεωργιάδης, να ισοφαρίσει τα 40 εκατ. ευρώ, τα οποία προσδοκούσε να εισπράξει από το μέτρο του 25ευρου, κάτι το οποίο είναι να απορεί κανείς γιατί δεν είχε αποφασιστεί από την αρχή, αν και είχε προταθεί.
Την απόφαση πήραν Σαμαράς και Βενιζέλος ύστερα από συνάντησή τους στο Μαξίμου, ενώ είχαν προκληθεί σοβαρές κόντρες, σε σύσκεψη που προηγήθηκε, του Γεωργιάδη με στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αντιδρούσαν στο τέλος εισαγωγής στα νοσοκομεία ζητώντας άμεση απόσυρση της τροπολογίας. Τελικά επικράτησε η άποψη του ΠΑΣΟΚ, ενώ είναι επίσης απορίας άξιον γιατί το ΠΑΣΟΚ αντέδρασε τώρα σε ένα μέτρο που είχε ψηφιστεί χωρίς αντίδραση πρώτη φορά το 2012, με υπουργό Υγείας τον Ανδρέα Λοβέρδο.
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΟΕΝΓΕ) Δημήτρης Βαρνάβας υποστηρίζει ότι το μέτρο του 25ευρου αποσύρθηκε άρον άρον όταν η κυβέρνηση αντιμετώπισε τον κίνδυνο να συμπαρασυρθεί από τον καταποντισμό του ΠΑΣΟΚ:
«Βλέποντας το ΠΑΣΟΚ ότι δημοσκοπικά καταποντίζεται, και με τις τεράστιες αντιδράσεις που υπάρχουν, έπρεπε να φανεί ως φιλολαϊκό κόμμα, ενώ η αγωνία του είναι να διασωθεί διατηρώντας ποσοστό άνω του 3% ώστε να μπει στη Βουλή. Έτσι λοιπόν οι βουλευτές του σήκωσαν υψηλούς τόνους για το 25ευρω, ενώ το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ήταν που είχε ψηφίσει όχι μόνο το 25ευρω, αλλά και όποιο άλλο επαχθές μέτρο υπήρχε στο Μεσοπρόθεσμο και τα Μνημόνια που προηγήθηκαν. Το στραπάτσο που θα υποστεί η συγκυβέρνηση – και ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ – είναι δεδομένο. Το διαπιστώνουν όλες οι ελληνικές και ξένες έγκυρες εφημερίδες, το επιβεβαιώνουν οι δημοσκοπήσεις.
Η συσσωρευμένη οργή της κοινωνίας θα οδηγήσει την κυβέρνηση σε εκλογική πανωλεθρία. Η κοινωνική οργή απορρυθμίζει παντελώς και τον Άδωνι Γεωργιάδη – άλλωστε δεν θέλει και πολύ –, αναγκάζοντάς τον να λέει ανοησίες ή να υπεκφεύγει ασχολούμενος με το σπίτι του Καμμένου. Οι πολίτες ενδιαφέρονται ασφαλώς για το 25ευρω, πρωτίστως όμως ενδιαφέρονται να πάει στα τσακίδια αυτή η καταστροφική συγκυβέρνηση, που απειλεί να εξοντώσει τα τρία τέταρτα του ελληνικού πληθυσμού».
Στη σχετική συνέντευξη Τύπου ο Γεωργιάδης πιέστηκε να τοποθετηθεί για το εάν θα υπάρξει και άρση του μέτρου του ενός ευρώ στη συνταγογράφηση, κάτι που ζητεί επιμόνως το ΚΚΕ, αλλά απέφυγε να απαντήσει λέγοντας ότι «αυτό είναι θέμα του κοινοβουλευτικού ελέγχου».
Ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γιώργος Πατούλης επιμένει, ωστόσο, στα εισοδηματικά κριτήρια προσβασιμότητας των ασθενών σε εξετάσεις και θεραπείες, μέσω δημιουργίας κοινής ηλεκτρονικής πλατφόρμας ενημέρωσης του Τaxis με την ΗΔΙΚΑ: «Χαιρόμαστε που σήμερα δόθηκε τελικά δίκαιη λύση. Ελπίζουμε να μην υπάρξουν άλλες τέτοιες αιφνιδιαστικές αποφάσεις, που να αποκλείουν στους μη έχοντες να βρουν την υγεία τους. Πιστεύουμε ότι οι στοιχειώδεις υπηρεσίες πρέπει να παρέχονται ισότιμα σε όλους τους πολίτες».
Μετά την κατάργηση της τροπολογίας για το 25ευρω, πάντως, αύριο ψηφίζεται στη Βουλή και η… κατάργηση του ΕΟΠΥΥ, ο οποίος μετατρέπεται από αγοραστή και πάροχο μόνο σε αγοραστή υπηρεσιών υγείας, κάτι το οποίο πρακτικά σημαίνει τη διαθεσιμότητα και κινητικότητα περίπου 8.000 εργαζομένων και γιατρών από τον ΕΟΠΥΥ στις Υγειονομικές Περιφέρειες (ΥΠΕ).
Το Ποντίκι
ΗΛΙΘΙΕ.... ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ !! Νέα μείωση στις συντάξεις απο τον Φεβρουάριο
Αυξήσεις-σοκ, από 27 έως και 200 ευρώ, στις μηνιαίες φορολογικές επιβαρύνσεις των συντάξεων αναμένεται να προκαλέσει ένα νέο σύστημα υπολογισμού της παρακράτησης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ), το οποίο θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά με την πληρωμή των συντάξεων του Φεβρουαρίου και αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2014.
Έμμεσο «ψαλίδι»
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», ουσιαστικά τα μηνιαία καθαρά ποσά των κύριων και των επικουρικών συντάξεων που θα λαμβάνουν από τον Φεβρουάριο πάνω από 1 εκατ. συνταξιούχοι του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα θα είναι μειωμένα κατά 2,8% έως και 7,5%, εξαιτίας της εφαρμογής του νέου τρόπου υπολογισμού των μηνιαίων κρατήσεων Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών, που προβλέπει το άρθρο 60 του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013).
Εν ολίγοις, με τις διατάξεις Στουρνάρα μειώνονται εκ νέου οι συντάξεις, παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Έτσι, πάνω από 1 εκατ. συνταξιούχοι θα λάβουν στο τέλος Φεβρουαρίου μειωμένη τη σύνταξή τους από 54 έως 400 ευρώ. Οι μειώσεις αυτές θα αφορούν τους δύο πρώτους μήνες του 2014, δηλαδή σε μηνιαία βάση θα κυμαίνονται από 27 έως 200 ευρώ. Θα οφείλονται δε στην αναδρομική από 1/1/14 εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 60 του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος με τις οποίες προβλέπεται νέος ενιαίος τρόπος υπολογισμού των μηνιαίων κρατήσεων ΦΜΥ για όλες ανεξαιρέτως τις συντάξεις.
Τι ίσχυε μέχρι και το τέλος του 2013
Μέχρι το τέλος του 2013, οι κρατήσεις ΦΜΥ υπολογίζονταν αυτοτελώς από κάθε ασφαλιστικό ταμείο για τις συντάξεις που αυτό κατέβαλε στους ασφαλισμένους του.
Για τις κύριες συντάξεις, ο υπολογισμός των μηνιαίων κρατήσεων ΦΜΥ γινόταν με βάση την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος των μισθωτών και των συνταξιούχων, δηλαδή με συντελεστές 22%, 32% και 42%.
Για τις επικουρικές συντάξεις και τα λοιπά βοηθήματα που λαμβάνουν οι συνταξιούχοι από ταμεία επικουρικά, αρωγής κλπ ίσχυε άλλη, ξεχωριστή κλίμακα υπολογισμού ΦΜΥ με πολύ πιο χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, 5%, 10% και 15%.
Τι αλλάζει
Από 1/1/14, τίθενται πλέον σε ισχύ οι διατάξεις του άρθρου 60 του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, σύμφωνα με τις οποίες ο ΦΜΥ που πρέπει να παρακρατείται κάθε μήνα από τις μηνιαίες αποδοχές των συνταξιούχων θα υπολογίζεται ενιαία, στο άθροισμα κύριων και επικουρικών συντάξεων, με βάση την κλίμακα φόρου εισοδήματος των μισθωτών και των συνταξιούχων, δηλαδή με βάση τους συντελεστές 22%, 32% και 42%. Ουσιαστικά καταργείται η αυτοτελής κλίμακα υπολογισμού των μηνιαίων κρατήσεων ΦΜΥ για τις επικουρικές συντάξεις, η οποία προέβλεπε πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές 5%, 10% και 15%, και ορίζεται ότι στις επικουρικές συντάξεις θα αθροίζονται με τις κύριες και θα υπόκεινται κι αυτές σε παρακράτηση με τους συντελεστές 22%, 32% και 42%.
Συνολικά 19 ανατροπές από το 2014 σε ασφαλιστικό και συντάξεις
Την ίδια ώρα, από 1/1/2014, έρχονται συνολικά 19 ανατροπές για συνολικά 4,4 εκατ. ασφαλισμένους. Πρόκειται για αλλαγές που προβλέπονται σε πέντε νόμους που χρονολογούνται από το 2002.
Οι ανατροπές αφορούν στα εξής:
1. Αύξηση ορίων ηλικίας για γυναίκες ασφαλισμένες στο ΙΚΑ.
2. Αύξηση ορίων ηλικίας σε Βαρέα και Ανθυγιεινά.
3. Μείωση ποσοστού συντάξεων σε Δημόσιο - ΟΑΕΕ - ΔΕΚΟ - Τράπεζες.
4. Μείωση κατά 4% της αναπλήρωσης συντάξεων σε ΔΕΚΟ - Τράπεζες.
5. Αναλογικός συντελεστής στη σύνταξη για τα έτη ασφάλισης από το 2011.
6. Αυξάνονται τα πλασματικά έτη σε επτά.
7. Παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του νόμου Πετραλιά για τις γυναίκες με ανήλικο και για τους άνδρες που κατοχύρωναν δικαίωμα με αναγνώριση προϋπηρεσίας το 2010.
8. Διακόπτεται το ΕΚΑΣ για τις ηλικίες κάτω των 65.
9. Μειώνονται οι επικουρικές συντάξεις με το νέο σύστημα υπολογισμού τους, που ξεκινά να ισχύει από τον Ιούνιο του 2014.
10. Αλλάζουν τα κριτήρια στη διαδοχική ασφάλιση, ώστε να μπει φραγμός σε πρόωρη συνταξιοδότηση από δύο ή περισσότερα Ταμεία.
11. Η εισφορά για την επικουρική ασφάλιση στον ΟΑΕΕ γίνεται υποχρεωτική για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες.
12. Επέκταση ασφάλισης στον ΟΑΕΕ και σε περιοχές κάτω των 2.000 κατοίκων.
13. Εφάπαξ με μειώσεις της τάξης του 25%-30%.
14. Έρχεται μείωση των εργοδοτικών εισφορών στο ΙΚΑ κατά 1,3%.
15. Μείωση εισφορών σε ΔΕΚΟ και Τράπεζες.
16. Χορήγηση ΕΚΑΣ σε αναπήρους.
17. Αρχίζει η πολιτική του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
18. TAXIS στους αγρότες.
19. Η «Επιτροπή Σοφών» εξετάζει την κατάργηση 90 μικρών και διάσπαρτων Ταμείων.
H τελευταία αρπαχτή!
Σύμφωνα με την τρέχουσα ειδησεογραφία, ανάμεσα στα πρόσωπα
που κατηγορούνται ότι έσπασαν τον κουμπαρά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου για να φάνε και να ταΐσουν τα μεγάλα αρπακτικά και τα μικρότερα τρωκτικά που παρεπιδημούν στον σύγχρονο στάβλο
του Αυγεία, συμπεριλαμβάνεται και η «κυρία» που σήμερα ηγείται του Ταμείου
Χρηματοπιστωτικής «Σταθερότητας».
Δεν πρέπει να μας
εκπλήσσει που ο τοποτηρητής του κ. Schäuble στην Ελλάδα και οικονομικός διευθυντής της
κυβέρνησης των Ολετήρων, συνεχίζει να περιβάλλει αυτήν την «κυρία» με την
εμπιστοσύνη (sic) του. Προφανώς την εμπιστεύεται, επειδή από τη
σημερινή της θέση, η εν λόγω «κυρία» συνεχίζει να κάνει την ίδια δουλειά που τόσο καλά
έκανε και στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Το μόνο που
πρέπει να μας εκπλήσσει είναι αυτός ο ιδιότυπος μιθριδατισμός μας. Αυτή η
απάθειά μας και η ανοχή μας προς αυτή τη θλιβερή παρέα. Αυτή η έλλειψη
συγκίνησης μας, αυτή η
αδυναμία αντίδρασης μας, απέναντι σ' ετούτην τη συμμορία των αναίσχυντων
που κάθε μέρα δολοφονούν τους πιο αδύναμους από εμάς, την ώρα που,
ζεσταίνοντας τα ελικόπτερα, κάνουν καθώς φαίνεται την τελευταία μεγάλη
τους αρπαχτή, ξεπουλώντας αντί πινακίου φακής τα απομεινάρια από τις
επιχειρήσεις και τους οργανισμούς δημοσίου
συμφέροντος, ως σαν να επρόκειτο για τιμάρια εκχωρημένα στα (απο)κόμματά
τους.
Υ.Γ. Ας μην ξεχνάμε ότι με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και βάσει του καταστατικού της, η Τράπεζα
της Ελλάδας, ήταν πάντα επιφορτισμένη με δύο κυρίως ευθύνες: αφενός τη
διαμόρφωση της νομισματικής πολιτικής αφετέρου την εποπτεία και τον
έλεγχο των πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας. Μετά την υιοθέτηση του ευρώ
και την είσοδο της Ελλάδας στο Ευρωσύστημα, η πρώτη ευθύνη ατρόφησε.
Πάντως η δεύτερη ευθύνη παρέμεινε ακέραια. Με πολλές και διάφορες
αφορμές έχει σημειωθεί ότι σε οποιαδήποτε ευνομούμενη Πολιτεία ο
σημερινός Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας θα έπρεπε να κάνει παρέα
στον Ωραίο Μπρούμελ,
εδώ και πολύ καιρό. Αλλά η Ελλάδα δεν είναι μια ευνομούμενη Πολιτεία
και λογικό είναι, ο κ. Διοικητής να κυκλοφορεί ελεύθερος για να
διατυπώνει τη γνώμη του, τις προβλέψεις του κι ενίοτε να μας κουνά
επιτιμητικά και το δάχτυλο. Όχι παίζουμε!
Ποιοι τα “φάγανε”;;;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
Μονοπωλείται στις μέρες μας η ειδησεογραφία από τις εξελίξεις στον επιχειρηματικό κόσμο και όχι μόνο, για υποθέσεις που περιγράφουν ένα χορό εκατοντάδων εκατομμυρίων στον οποίο συμμετέχουν τρανταχτά ονόματα επιχειρηματιών που μέχρι τώρα εμφανίζονταν δαφνοστεφανωμένοι ή φωτοστεφανωμένοι, ευρισκόμενοι στο απυρόβλητο από κάθε ψόγο (τουλάχιστον επίσημα) από τη μια και στη θαυμαστή προβολή ως επιτυχημένων από την άλλη, προκαλώντας τον φθόνο ημετέρων τους, αλλά και αντιπάλων τους.
Επιχειρηματίες που κάθε κόμμα εξουσίας φρόντιζε να προσεταιρισθεί για να έχει την υποστήριξη που χρειαζόταν, για να αποδείξει στους οπαδούς του, τους χαχόλους ιθαγενείς, ότι έχει δύναμη και μάλιστα μεγάλη και στον επιχειρηματικό κόσμο και στην «υψηλή κοινωνία».
Όταν μικροεπιχειρηματίες με παραγωγικές και εφαρμόσιμες ιδέες έβρισκαν αυτιά και πόρτες τραπεζών κλειστές για χρηματοδότηση των σχεδίων τους, για τη δημιουργία μονάδων που θα προσέφεραν και εισφορές στα δημόσια ταμεία αλλά και θέσεις εργασίας, κάποιοι άλλοι με μοναδικό τους προσόν το «όνομα» είχαν το κλειδί και άνοιγαν πόρτες και χρηματοκιβώτια τραπεζών και τραβούσαν όσα χρήματα ήθελαν σε εξαψήφια νούμερα με μοναδικό εξασφαλιστικό κάλυμμα αυτό ακριβώς το «όνομα» και μόνο.
Μπορεί ο μικροεπιχειρηματίας να υποχρεωνόταν προκειμένου να δανειστεί πενήντα ή εκατό χιλιάδες ευρώ να υποθηκεύσει το σπίτι του, το κτήμα του, την οικογενειακή του υπόσταση τέλος πάντων, αυτοί όμως οι «τρανοί» χωρίς κανένα πρόβλημα, με ένα και μόνο τηλεφώνημα στον Διευθυντή, τον Γενικό Διευθυντή ή ακόμα και τον Πρόεδρο του «δικού» τους πιστωτικού ιδρύματος (ανάλογα με το ποσό), μπορούσαν να ενθυλακώνουν τεράστια ποσά, ποσά που ο πολίτης είχε εμπιστευτεί στο ίδρυμα για την εξασφάλισή του και που το ίδρυμα είχε την υποχρέωση να διαχειριστεί με σύνεση, με διαφάνεια και αποτελεσματικότητα.
Ποσά που κανείς αρμόδιος από τα πιστωτικά ιδρύματα δεν έλεγχε τον προορισμό τους και την χρήση τους.
Τελικά αυτά τα ιδρύματα καταντήσανε «εργαλεία» ανομίας, με την τοποθέτηση σε αυτά κομματικών στελεχών που κλήθηκαν να διαχειριστούν τεράστια ποσά για να βολευτούν οι «ημέτεροι» χωρίς έλεγχο, χωρίς διαφάνεια, σε βάρος της εθνικής οικονομίας και αυτό γιατί όλα αυτά τα θαλασσοδάνεια επιβαρύνουν τον εθνικό κορβανά.
Από παντού τώρα μετά τις δικαστικές ενέργειες που εξελίσσονται και βγαίνουν στη φόρα τα «πεπραγμένα» διοικήσεων τραπεζών (περιλαμβανομένου και του ΤΤ) και επιχειρηματιών, προβάλλονται οι απορίες και ο καταλογισμός ευθυνών στην εποπτεύουσα αρχή, την Τράπεζα της Ελλάδας, για την αποτελεσματικότητα των ελέγχων που ήταν και είναι υποχρεωμένη να ασκεί στα πιστωτικά ιδρύματα, ως προς την διαχείριση των κεφαλαίων που τους έχει εμπιστευτεί τόσο ο λαός, όσο και το κράτος με τις ενισχύσεις που τους παρέχει (πάλι σε βάρος του λαού).
Από την πλευρά πάλι της Τράπεζας της Ελλάδος για όλα αυτά που συμβαίνουν δεν ακούγεται τίποτα. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Λες και δεν υπάρχει. Γιατί;;; Δεν υπάρχει καμιά ανησυχία;;;
Μα και βέβαια δεν υπάρχει ανησυχία. Η ΤτΕ βρίσκεται στο απυρόβλητο και μάλιστα με το Νόμο.
Ποιο Νόμο;;; Τον Νόμο 3601 ΦΕΚ Α 178/1-8-2007 που αφορά στην «επάρκεια ιδίων κεφαλαίων Πιστωτικών Ιδρυμάτων και άλλες διατάξεις».
Και επειδή όπως όλοι γνωρίζουμε ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, αυτό το «άλλες διατάξεις» είναι που -όπως πάντα- κρύβει το ζουμί.
Αναφέρεται λοιπόν στο Άρθρο 69 του παραπάνω Νόμου, στην παράγραφο 5:
«Ο Διοικητής, οι Υποδιοικητές, τα μέλη συλλογικών οργάνων και το εν γένει προσωπικό της Τράπεζας της Ελλάδος δεν ευθύνονται αστικά έναντι τρίτων για πράξεις ή παραλείψεις κατά την άσκηση των καθηκόντων τους εντός των κατά τον παρόντα νόμο αρμοδιοτήτων τους, καθώς επίσης εντός των λοιπών αρμοδιοτήτων τις οποίες ασκεί η Τράπεζα της Ελλάδος κατ ανάθεση δημόσιας εξουσίας, εκτός αν τα υπαίτια πρόσωπα βαρύνονται με δόλο».
Καταλάβατε τώρα;;;
Εκτός από την ανευθυνότητα των υπουργών και βουλευτών που έχει κατοχυρωθεί συνταγματικά, υπάρχει και η ανευθυνότητα κατοχυρωμένη με νόμο, αυτή των αρμοδίων της Τράπεζας της Ελλάδος.
Να γιατί (τουλάχιστον έτσι πιστεύω) δεν γίνεται κανένας έλεγχος για τις ευθύνες που προκύπτουν από τη διαχείριση των αποθεματικών των Ταμείων που ενώ ήταν κατατεθειμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος, εξανεμίσθηκαν αφού μετατράπηκαν χωρίς εξουσιοδότηση από τις διοικήσεις τους (διαφορετικά θα ήταν υπόλογες) σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που στη συνέχεια «κουρεύτηκαν», και τώρα ψάχνουμε να βρούμε πως θα καλύψουμε τα ελλείμματα κόβοντας συντάξεις και παροχές υγείας.
Έτσι αναδύεται στην επιφάνεια και πάλι το γνωστό ερώτημα που είχε διατυπώσει παλαιότερα ένας μεγάλος πολιτικός «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο»;;;;;;;;;;; Μήπως η ΤτΕ;;;;
Άποψή μου είναι ότι πρέπει:
Α) Να καταργηθεί άμεσα και αναδρομικά το παραπάνω άρθρο για να φωτιστούν τα γεγονότα και να καταλαγιάσει η μπόχα που έχει αναδυθεί από τον βόθρο που έχει ανοίξει και να καταλογιστούν οι ευθύνες εκεί που πρέπει.
Β) Να απαγορευτεί με νόμο η χρηματοδότηση από τα πιστωτικά ιδρύματα επιχειρήσεων και επιχειρηματιών με μοναδική εξασφάλιση το άνευ ουσίας κάλυμμα, το «όνομα», ή όπως άλλως λέγεται «η προσωπική εγγύηση».
Γ) Να απαιτηθούν και να επιστραφούν άμεσα και με κάθε τρόπο ακόμα και με άμεση δήμευση περιουσιακών στοιχείων τα «δανεικά και αγύριστα» και να διεκδικηθούν με δικαστική συνδρομή σε όποιο μέρος του κόσμου και αν βρίσκονται.
Αυτά προς το παρόν, καλή σας μέρα και καλό Σ.Κ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)