«Εξωστρεφής» υποτέλεια

Του Δημήτρη Καζάκη
Οικονομολόγου – Αναλυτή

Η απόφαση για άμεση εμπλο­κή της Ελλάδας στη στρα­τιωτική επέμβαση στη Λι­βύη, πρώτη φορά μετά την Κορέα, φανερώνει ακόμη μια φορά πόσο επικίνδυνη και πόσο αδίστα­κτη είναι η σημερινή κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός είπε στη Βουλή ότι η Ελλάδα παρέχει μόνο «επικουρική υποστήριξη και δεν συμμετέχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λι­βύη», παρ’ ότι ολόκληρος ο διεθνής Τύπος στις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Γερ­μανία βοά για τις δεσμεύσεις εμπλο­κής που έχει αναλάβει η Ελλάδα. Ει­δικά σε περίπτωση που οι επιχειρή­σεις στη Λιβύη πάρουν σε μάκρος και απαιτήσουν, εκτός όλων των άλλων, χερσαία εισβολή.
Το γεγονός ότι ακόμη και η «επικου­ρική υποστήριξη» αντιβαίνει στις δι­ατάξεις του συντάγματος, που απαι­τούν ως μοναδική αποστολή των ενό­πλων δυνάμεων της χώρας την εθνική άμυνα, δεν φαίνεται να απασχολεί κα­νέναν στην κυβέρνηση.
Ο κ. Παπανδρέου χαρακτήρισε θέμα εθνικής σημασίας την κατάσταση στη Λιβύη και είπε: «Η Ελλάδα δεν πρόκει­ται να γίνει ο επιτήδειος ουδέτερος στις εξελίξεις στην περιοχή. Η στάση αυτή δεν θα βοηθούσε τα εθνικά συμ­φέροντα», ανέφερε ο πρωθυπουργός και δικαιολόγησε τις επιλογές της διε­θνούς κοινότητας για τη Λιβύη, ώστε, όπως ανέφερε, να αποφευχθεί η ομα­δική σφαγή αμάχων και ένα συνεπα­γόμενο μαζικό κύμα μετανάστευσης, καθώς και για να υπηρετηθούν οι δη­μοκρατικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.
Το γεγονός είναι ότι ο κ. Παπανδρέ­ου και η παρέα του σίγουρα δεν είναι «επιτήδειοι ουδέτεροι»: έχουν απο­δείξει ότι είναι απλά επιτήδειοι. Η «επικουρική υποστήριξη» στην ιμπε­ριαλιστική σφαγή του λιβυκού λαού, προκειμένου να μετατραπεί η Λιβύη σε προτεκτοράτο των πετρελαϊκών και άλλων επιχειρηματικών συμφερόντων της αγοράς, έδωσε μια ακόμη ευκαι­ρία στη σημερινή κυβέρνηση να απο­δείξει πόσο ανοιχτή είναι στις διεθνείς αγορές και πόσο αξιόπιστη όταν ανα­λαμβάνει δεσμεύσεις έναντι του επεν­δυτικού υπόκοσμου που ακολουθεί τις στρατιές της Δύσης στις «ανθρωπιστι­κές επεμβάσεις» της ανά την υφήλιο.
«Ως χώρα έχουμε συμφέρον να συμβάλουμε στην ενίσχυση της διε­θνούς μας αξιοπιστίας χωρίς τη λογι­κή των δύο μέτρων και δύο σταθμών», ανέφερε ο κ. Παπανδρέου ξεκαθαρί­ζοντας ότι και η συμμετοχή σε επεμ­βάσεις αποτελεί μέρος της αποκατά­στασης της αξιοπιστίας στις διεθνείς αγορές.
Η συμμετοχή της κυβέρνησης Πα­πανδρέου δεν οφείλεται μόνο ή απλά στις προφανείς σχέσεις δουλικότητας που τη διακρίνει απέναντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Συνιστά μια σοβαρή αλλα­γή του βασικού δόγματος της εξωτερι­κής πολιτικής, η οποία συνδέεται άρ­ρηκτα με την προσέγγιση με το Ισραήλ και αποκαλύπτει την ένταξη της Ελλά­δας στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου.
Συνιστά επιπλέον απόδειξη της σύμφυσης, της απροκάλυπτης ταύτι­σης αυτής της κυβέρνησης με τα πιο αδίστακτα και κερδοσκοπικά συμφέ­ροντα της διεθνούς αγοράς. Η εμπλο­κή της χώρας στις επιχειρήσεις στη Λιβύη εξυπηρετεί άριστα το καρτέλ πετρελαίου της Μεσογείου με έδρα τη Μασσαλία, στο οποίο περιλαμβά­νονται και τα πάλαι ποτέ κρατικά Ελ­ληνικά Πετρέλαια Α.Ε. Γι’ αυτό και η  Γαλλία, που οι δικές της πετρελαϊκές επιχειρήσεις, μαζί με την ισπανική Repsol, ηγούνται του καρτέλ, βιάστη­κε να επιτεθεί στη Λιβύη χωρίς να πε­ριμένει ούτε καν τις ΗΠΑ.
Ευκαιρία κερδοσκοπίας
Η επιχείρηση στη Λιβύη προσφέ­ρει μια ιδανική ευκαιρία κερδοσκο­πίας με τις τιμές του πετρελαίου, οι οποίες πολλοί παρατηρητές πιστεύ­ουν ότι μπορεί να εκτιναχθούν έως και τα 220 δολ. το βαρέλι στο τέλος του 2011. Προσφέρει επίσης την ευκαι­ρία για ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις στις τιμές διύλισης, που αποφασίζονται στην έδρα του καρτέλ στη Μασσαλία και πληρώνει η ελληνική οικονομία στο μονοπώλιο του ομίλου Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ο όμιλος, που ουσι­αστικά μονοπωλεί τον τομέα διύλισης πετρελαίου και διακίνησης καυσίμων στη χώρα, παρουσίασε καθαρά κέρδη το 2010 της τάξης των 180 εκατ. ευ-ρώ, παρά την κρίση και τη συρρίκνωση της οικονομίας.
Ο κύριος διευθύνων σύμβουλος του ομίλου σχολίασε: «Πετύχαμε ικανο­ποιητικά αποτελέσματα λόγω του κα­λύτερου διεθνούς περιβάλλοντος δι­ύλισης, της αύξησης των τιμών πετρε­λαίου, της ενδυνάμωσης του δολαρίου καθώς και της σημαντικής προόδου στα έργα βελτίωσης αποδοτικότητας, τα οποία αντιστάθμισαν το δυσμενές περιβάλλον στην εγχώρια αγορά».
Με άλλα λόγια τα Ελληνικά Πετρέ­λαια εξαρτούν την κερδοφορία τους από τη χειραγώγηση των τιμών, την κερδοσκοπία σε διεθνές επίπεδο και φυσικά την «εξωστρέφειά» τους. Δη­λαδή την επέκταση σε γειτονικές χώ­ρες με τον έλεγχο της διύλισης στο κράτος των Σκοπίων, αλλά και με την ΕΚΟ, η οποία ελέγχει σημαντικό μέ­ρος του δικτύου καυσίμων σε Σερβία και Βουλγαρία, όπου σημείωσε αύξηση κερδών το 2010 κατά 25%. Ένας από τους λόγους ήταν και η αυξημένη κίνηση από Βορειοελλαδίτες που με­ταβαίνουν σ’ αυτές τις χώρες για να γεμίσουν τα ρεζερβουάρ με χαμηλό­τερες τιμές.
Την κερδοσκοπία με τις τιμές και την αυξανόμενη εξωστρέφεια του μονο­πωλίου της διύλισης, αλλά και του δι­εθνούς καρτέλ καυσίμων υπηρετεί, εκτός όλων των άλλων, η εμπλοκή της κυβέρνησης στον τυχοδιωκτισμό του ΝΑΤΟ στη Λιβύη. Άλλωστε ο πρωθυ­πουργός της χώρας δεν χάνει ευκαιρία να θριαμβολογεί για τη δυναμική των εξαγωγών τους τελευταίους μήνες, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο σε μια εντυπωσιακή άνοδο της εξαγωγής πετρελαιοειδών γύρω στο 25%. Ούτε εμιράτο πετρελαίων να ήταν η Ελλάδα. Αν και πολύ φοβάμαι ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε τυπικό εμιράτο, όχι πε­τρελαίων, αλλά τυχοδιωκτών της οικο­νομίας και της πολιτικής.
Αυτή ακριβώς η ταύτιση συμφερό­ντων κυβέρνησης, μονοπωλίων και καρτέλ, ειδικά στον τομέα του πετρε­λαίου και των καυσίμων, αλλά και σε άλλους τομείς, ανοίγει ένα νέο κεφά­λαιο που θα σημάνει την άμεση εμπλο­κή της χώρας σε πολύ άσχημες περι­πέτειες στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια, καθώς η Δύση επέ­λεξε να την αναφλέξει με αυτόν τον τρόπο. Κι όλα αυτά για να ενισχυθεί η «επιχειρηματική εξωστρέφεια» της ελληνικής οικονομίας.
«Τέλος» η εσωτερική αγορά
Θα πρέπει να έχουμε καθαρό ότι, καθώς η εσωτερική αγορά πεθαίνει, χάνει κάθε δυναμική τζίρου και αγο­ραστικής δύναμης, το μόνο που μένει για μια πολιτική εξουσία που αρνείται να σπάσει τα δεσμά της εξάρτησης και της υποτέλειας είναι η εξωστρέφεια. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι κυβερνήσεις από εδώ και μπρος θα είναι πιο επιρ­ρεπείς και πρόθυμες να ενισχύσουν τυχοδιωκτικές επιχειρήσεις στο εξω­τερικό επ’ ωφελεία οικονομικών ομί­λων και επιχειρηματικών συμφερό­ντων που δεν ενδιαφέρονται πια τόσο για την εγχώρια αγορά.
Άλλωστε η προοπτική είναι, με ή χωρίς δημόσιο χρέος, να συρρικνω­θεί δραματικά η εγχώρια καταναλωτι­κή ζήτηση τόσο των νοικοκυριών όσο και του κράτους. Αυτό σημαίνει ότι δεν προβλέπεται ανάκαμψη της εσωτερι­κής αγοράς τουλάχιστον στο μεσοπρό­θεσμο μέλλον. Γι’ αυτό δίνεται τέτοια έμφαση στη λεγόμενη εξωστρέφεια των επιχειρήσεων και της οικονομίας.
Οι πολιτικές του μνημονίου δεν συ­ντρίβουν μόνο τις βιοτικές λειτουργίες της εγχώριας αγοράς σε επίπεδο εισο­δημάτων, παραγωγής και αγοραστικής δύναμης, αλλά και την προοπτι­κή της. Στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο που σφυρηλατείται με όλη τη βαρβα­ρότητα που διακρίνει το ΔΝΤ και την Ε.Ε. η εγχώρια αγορά θα επιβιώνει μό­νο ως απόηχος των εξωστρεφών δρα­στηριοτήτων και εξαγωγικών επιδό­σεων συγκεκριμένων μονοπωλιακών ομίλων. Κι όχι ως εσωτερική έκφραση της αγοραστικής δύναμης κυρίως των λαϊκών εισοδημάτων, όπως συνέβαι­νε μέχρι την Τετάρτη.
Αυτό σημαίνει, αφενός, ότι οι επι­χειρήσεις, ιδίως οι μικρές και μεσαί­ες, που εξαρτώνται από την εσωτε­ρική αγορά, δεν έχουν ούτε παρόν ούτε, πολύ περισσότερο, μέλλον. Θα επιβιώσουν μόνο εκείνες που θα λει­τουργούν ως υπεργολάβοι των μεγά­λων καρτέλ εξαγωγικού ή εξωστρε­φούς χαρακτήρα.
Σημαίνει αφετέρου ότι η χώρα με­τατρέπεται ανοιχτά σε εφαλτήριο τυ­χοδιωκτικών επιχειρήσεων από και προς το εξωτερικό, τόσο στο επίπεδο της οικονομίας όσο και στο επίπεδο της πολιτικής. Με άλλα λόγια η ίδια η επιβίωσή της θα εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το πόσο ανοιχτή θα είναι στις πιο αδίστακτες δυνάμεις της διεθνούς αγοράς και της διεθνούς πο­λιτικής. Κι αυτό είναι που θα τη σπρώ­χνει συνεχώς σε μια όλο και πιο ενερ­γό συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς, σε πολεμικές εμπλο­κές, σε βίαιες αλλαγές συνόρων και σε κάθε είδους στρατιωτικοπολιτικές επιχειρήσεις αναδιάταξης σφαιρών επιρροής.
Μπορεί πράγματι η τωρινή κυβέρ­νηση να είναι η χειρότερη, η πιο αδί­στακτη και η πιο επικίνδυνη για τη χώ­ρα που έχει υπάρξει από την εποχή του εμφυλίου, αλλά αυτό δεν οφείλε­ται απλώς στον κ. Παπανδρέου και την παρέα του. Οφείλεται πρώτα και κύ­ρια στο πώς οικοδομείται η οικονομία και η πολιτική της χώρας υπό το κα­θεστώς χρεοκοπίας που έχει επιβλη­θεί στον εργαζόμενο λαό. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτή την καταστροφική προοπτική μόνο με το να ξεφορτωθούμε την κυβέρνηση Παπανδρέου, έστω κι αν κάτι τέτοιο αποτελεί πρώτη και βασική προϋπό­θεση για οτιδήποτε άλλο.
Χρειάζεται ανατροπή των κυρίαρ­χων επιλογών και πλαισίων άσκησης πολιτικής. Χρειάζεται ανατροπή ολό­κληρου του καθεστώτος που οικοδο­μείται υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Χρειάζεται το τσάκισμα όλων των μονοπωλιακών καταστάσεων, των καρτέλ και των τραστ που κυρι­αρχούν στην ελληνική οικονομία και αναπαράγονται στη διακυβέρνηση της χώρας μέσα από το υπάρχον πο­λιτικό σύστημα.
Ευρωπαϊκή δυστοκία για ευρωπακέτο

Οι υπουργοί Οικονομικών κατέληξαν τη Δευτέρα σε ένα συνολικό πακέτο για το ευρώ, που αφορά τόσο το προσωρινό Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όσο και τον Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης του ευρώ. Η συμφωνία που πέτυχε το Eurogroup για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ΕΜΣ) είναι ιδιαίτερης σημασίας και θα οδηγήσει στη συνολική λύση της κρίσης χρεών στην ευρωζώνη, επισήμανε από τις Βρυξέλλες ο Αμαντέο Αλταφάζ, εκπρόσωπος του επιτρό­που Οικονομίας Όλι Ρεν.


Κατά την τακτική ενημέρωση της Επιτροπής προς τους δημοσιογράφους, ο Αλταφάζ τόνισε ότι η συμφωνία, που θα ισχύσει από τον Ιούνιο του 2013, οδηγεί στην επικύρωση της συνολικής λύσης στην κρίση χρέους, «για την οποία όλοι εργάστηκαν σκληρά τον τελευταίο μήνα». Επανέλαβε ότι θεμελιώδης παράγοντας γι’ αυτή τη συνολική λύση είναι το πακέτο περί οικονομικής διακυβέρνησης. Στο πακέτο αυτό περιλαμβάνονται οι υπο­χρεώσεις των κρατών - μελών για δημοσιο­νομική προσαρμογή, τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο για δημοσιονομι­κή σταθεροποίηση, αλλά και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Οι γερμανικές εφημερίδες αναφέρθηκαν στη συμφωνία με τίτλους όπως «190 δισ. από το Βερολίνο για το ευρωπακέτο διάσωσης» ή «Η Γερμανία επωμίζεται πάνω από το ένα τρίτο της συνολικής επιβάρυνσης». Χαρακτηριστικό είναι το ρεπορτάζ της οικονομικής εφημερί­δας «Handelsblatt» (21.3): «Η Γερμανία θα διασφαλίσει στο μέλλον εγγυήσεις για το ευρώ ύψους εκατοντάδων δισ. Η εισφορά της μεγαλύτερης χώρας της ευρωζώνης στον και­νούργιο μηχανισμό διαχείρισης των κρίσεων κυμαίνεται γύρω στα 190 δισ. ευρώ».

Πάνε για Ιούνιο
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τόνισε στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών ότι το ευρώ συνι­στά ζωτικό συμφέρον για τη Γερμανία: «Η αποτυχία του συνεπάγεται ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες για τη Γερμανία, για τις οποίες δεν θα μπορούσε κανείς να αναλάβει την ευθύνη».

Ωστόσο ανοιχτό παραμένει όμως ακόμη το πώς θα διευρυνθεί το πλαφόν του προσωρινού μηχανισμού στήριξης στα 440 δισ. ευρώ από τα μέχρι τώρα 250. Εάν συνυπολογιστούν μόνον εγγυήσεις, τότε η Γερμανία θα πρέπει να εγγυηθεί 190 δισ. ευρώ αντί των μέχρι τώρα 120. Σύμφωνα με τον κ. Σόιμπλε, όλες οι αλλαγές για τη σταθεροποίηση του ευρώ θα πρέπει να εγκριθούν το αργότερο μέχρι τον Ιούνιο από τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών της ευρωζώνης.


Με άλλα λόγια, τίποτε δεν είναι σίγουρο σχε­τικά με τον μηχανισμό ελεγχόμενων χρεοκο­πιών που ετοιμάζει η ευρωζώνη. Ουσιαστικά παραπέμπεται στον Ιούνιο του 2011, αφού τα εθνικά κοινοβούλια αποφασίσουν την αυ­τοκατάργησή τους μέσα από την έγκριση του πακέτου της «οικονομικής διακυβέρνησης» που προωθείται.


Πιέζουν αφόρητα οι αγορές για... «λύση»

Στην πράξη η Γερμανία, πρωτίστως, αλλά και άλλες χώρες του «σκληρού πυρήνα» προσπα­θούν να μεταθέσουν το όλο πρόβλημα για αρ­γότερα.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η δέσμευση στον μηχανισμό ελεγχόμενων χρεοκοπιών της ευρωζώνης μπορεί να ενθουσιάσει τους κερδοσκό­πους και τις αγορές, αλλά θα σημάνει πολύ μεγάλα δημοσιονομικά βάρη ακόμη και για τις ισχυρές οικονομίες.
Γνωρίζουν επίσης ότι ο μηχανισμός αυτός, από τη στιγμή που θα αναλάβει την αγορά κρα­τικών ομολόγων και τη χρηματοδοτική στήριξη των υπό χρεοκοπία χωρών, θα αναγκαστεί αργά ή γρήγορα να καταφύγει στο ευρωομόλογο. Κάτι που με τη σειρά του θα ανεβάσει τα κόστη δανεισμού για οικονομίες όπως της Γερμανίας και θα κάνει αναγκαία την υιοθέτηση των παράλληλων ευρώ, δηλαδή του σκληρού ευρώ και μια σειράς μαλακών ευρώ στη χρεοκοπημένη περιφέρεια της ευρωζώνης. Κάτι που απ’ ό,τι φαίνεται επιθυ­μούν διακαώς οι αγορές.
Αυτή την αναβλητικότητα των ηγετών και των κρατών - μελών της ευρωζώνης εισέπραξαν και
οι αγορές. Γι’ αυτό από την επομένη άρχισαν να πιέζουν ξανά άγρια. Μεγάλη άνοδο σημείωσαν την Τρίτη τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων στην Ελλάδα, αλλά και στην Ιρλανδία. Το spread στον 10ετή τίτλο ενισχύθηκε κατά 25 μονάδες περίπου, καθώς οι επενδυτές ανησυχούν για το ενδεχόμενο να μην συμφωνήσουν άμεσα οι χώ­ρες της Ε.Ε. στη λύση - πακέτο για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους. Ανησυχούν δηλαδή για τη διαφαινόμενη αναβολή για τον Ιούνιο και φυσικά θεωρούν αδιανόητη την αναμονή έως το 2013.
Αβεβαιότητα
«Δεν έχουν φτάσει ακόμα σε συμφωνία για τον σημερινό (προσωρινό) μηχανισμό. Κάνουν μικρά βήματα κάθε φορά. Υπάρχει ακόμα έντονη αβεβαιότητα», είπε στο Bloomberg οικονομολόγος της Rabobank Groep. Το επιτόκιο στο ελληνικό 2ετές ομόλογο σκαρφάλωσε μέχρι το 14,91%, σημειώνοντας την υψηλότερη άνοδο από τις 9 Μαρτίου, ενώ αργότερα υποχώρησε ελαφρά στο 14,85% με άνοδο 0,41% (41 μονάδες βάσης).
Κι όλα αυτά την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει έντονο ταμιακό πρόβλημα με το έλλειμμα να φτάνει τα 1,8 δισ. ευρώ αυτόν τον μήνα, χωρίς να μπορεί να το ανακουφίσει ούτε καν με έκδοση εντόκων γραμματίων. Θυμίζουμε ότι η σχεδιασμένη έκδοση για τον Μάρτιο ανα­βλήθηκε αμέσως μετά τη «μεγάλη επιτυχία» της έκτακτης συνόδου της 11ης του μηνός.
Κι έτσι αυτή τη «μεγάλη επιτυχία» της κυβέρ­νησης θα την πληρώσουν η υγεία με την ακόμη μεγαλύτερη ασφυξία των δημόσιων νοσοκομεί­ων, η παιδεία με περισσότερες περικοπές και κλεισίματα σχολείων, οι εργαζόμενοι και οι συ­νταξιούχοι, αλλά και γενικότερα η λειτουργία του Δημοσίου. Εν αναμονή νέων χειρότερων μέτρων και «παρεμβάσεων» προς όφελος των δανει­στών, κατ’ επιταγή των εκκαθαριστών της χώρας και των τοποτηρητών του πολύτιμου ευρώ.
Το Ποντικι

Πως γίνονται οι μεγάλες «αρπαχτές» στα εισοδήματα των καταναλωτών! (εκπληκτικό βίντεο!!)

Ο ρόλος του χρήματος και ο πληθωρισμός.

Ποιος παίρνει τους φόρους, που πληρώνουμε στο κράτος.

Ένα καταπληκτικό τριαντάλεπτο καρτούν που μας δείχνει με αρκετά διασκεδαστικό τρόπο την απάτη πίσω από το τραπεζικό σύστημα.
Δείτε οπωσδήποτε το τέλος της ταινίας (στο δεύτερο μέρος), όπου τίμησαν δεόντως εμάς τους Έλληνες, αν και με έναν αρκετά αμερικάνικο τρόπο.
Απολαύστε και... μορφωθείτε!

Activistis

ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΑΜΠΑ!!!!!!!

ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΑΚΡΥΑ. ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ.. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
ΙΣΩΣ ΕΚΕΙΝΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΗ...


   Η.Π.Α.: Μακριά προς το παρόν από τα δρώμενα. Περιμένω τη συσπείρωση κατά το δυνατό περισσοτέρων χωρών του αραβικού χώρου και ενεργό συμμετοχή τους. Ιράκ και Αφγανιστάν με καθιστούν επικοινωνιακά σε δύσκολη θέση εάν ξεκινήσω πόλεμο παράλληλα και με τρίτη αραβική χώρα. Παιδιά των πετρελαϊκών μου.. Αρχίστε να ετοιμάζεστε για βουτιά σε καλό και τζάμπα πετρέλαιο και αέριο!!! Μην το ξεχάσετε όμως. στις επόμενες εκλογές θέλω στήριξη!
   ΡΩΣΙΑ: Με το μυαλό στους Τσετσένους αντάρτες απλά απέχω της ψηφοφορίας του συμβουλίου ασφαλείας του Ο.Η.Ε. και δεν ασκώ βέτο στην ψήφιση του εναέριου αποκλεισμού της Λιβύης. Ποιος ξέρει.. Μπορεί να χρειαστεί στο μέλλον να κάνετε «τα στραβά μάτια» και εσείς οι δυτικοί στον Καύκασο. Κατά τα άλλα, όσο δεν πλήττονται τα ενεργειακά μου συμφέροντα και δεν υπάρχει αποκλεισμός μου από τη Μεσόγειο, όλα κυλούν αδιάφορα. Έχουμε να σκεφτούμε και την εξόρυξη πετρελαίου και αερίου στην Αρκτική..
   ΚΙΝΑ: Αφήστε με να επεκταθώ επιχειρηματικά στην υφήλιο, δώστε μου λιμάνια για εκμετάλλευση και αύξηση του εμπορίου μου, φέρτε στο έδαφός μου πολυεθνικά μαγαζάκια να εισπράττω από τους φόρους, δώστε μου χώρο για δορυφόρο και εγώ απέχω από την ψήφιση του εναέριου αποκλεισμού της Λιβύης και την εκμετάλλευση της ΑΟΖ της. Κάτι σαν τη Ρωσία, αλλά με άλλες βλέψεις.
   ΓΑΛΛΙΑ: Η ακροδεξιά ανεβαίνει, μετά την πτώση του καθεστώτος της Τυνησίας βγήκαν στη φόρα σκάνδαλα υπουργών μου που «τα έπαιρναν» από Τυνήσιους καθεστωτικούς και καλοπερνούσαν συντροφιά, η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο, έρχονται νέα μέτρα για το λαουτζίκο.. Κάτι πρέπει να κάνουμε για να φανούμε ισχυροί στα μάτια των προβάτων-πολιτών μας και για να οικονομήσουμε με το μαύρο χρυσό της Μεσογείου. Έτσι θα φαντάζουμε ως υπερδύναμη!!!
   ΑΓΓΛΙΑ: Ό,τι πουν οι Η.Π.Α.!!!! Εμείς κλασικά ακολουθούμε. Πετάει ο γάιδαρος; Βρε, πετάει σου λέω..
   ΔΑΝΙΑ-ΝΟΡΒΗΓΙΑ: Μέσα και εμείς παιδιά!!!!! Έτσι και αλλιώς θα προτιμήσετε δικές μας εταιρείες για την εξόρυξη κάποιων κοιτασμάτων. Απλά μην το διαρρεύσετε όπως στην περίπτωση της Ελλάδας που κάποιοι λένε ότι κάναμε έρευνες και στο Αιγαίο.
   ΙΟΡΔΑΝΙΑ-ΚΑΤΑΡ: Είμαστε μαζί με τους φίλους-αδερφούς(πώς;;;) Γάλλους κλπ. Μια χάρη όμως ρε παιδιά.... Μπορείτε να κάνετε κανένα μαγικό τρικ να μην ξεσηκωθούν και οι δικοί μας υπνοβάτες;.... συγνώμη λάθος, εννοούμε οι δικοί μας πολίτες. Με τα πετρέλαια μας θα τα βρούμε, ξέρετε εσείς....
   ΤΟΥΡΚΙΑ: Οι φίλοι μας στη Λιβύη κινδυνεύουν! Πρέπει να δείξουμε για ακόμη μια φορά στην ιστορία το καλό μας πρόσωπο. Αφήστε μας το ναυτικό έλεγχο βορειοανατολικά της Λιβύης, μήπως ξεφύγει από εκεί ο Καντάφι. Παρεμπιπτόντως, στη γεωγραφική αυτή θέση κάτω από μία βραχονησίδα. Γαύδος (μου φαίνεται), μπορεί να φέρουμε και κανένα πλοίο αλά National Geographic, έτσι. για οικολογική έρευνα! Λες η Γαύδος να είναι και αυτή επέκταση του Τούρκικου εδάφους σαν το Καστελλόριζο;
   ΕΛΛΑΔΑ: Παιδιά, κάτι θα κάνω και εγώ. Να, πάρτε βάσεις στη Σούδα και στην Ανδραβίδα. Έχω και μία φρεγάτα, πάρτε την για να κάνετε ναυτικό αποκλεισμό. Σας παρακαλώ όμως, εγκρίνετε τις δόσεις του δανείου.. Αφού ξέρετε.. Θα ξεχάσω ότι έχω και εγώ ΑΟΖ για εκμετάλλευση! Κατά τύχη πάντως αλλάξαμε και θέμα συζήτησης στα «αυστηρά» media που με ρήμαξαν στην κριτική για την οικονομική μου πολιτική(λέμε τώρα). Κάντε και αλλού πόλεμο, αρχίζει και μ' αρέσει!!!!
   ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΛΙΒΥΗΣ (καθεστωτικός και μη): Θα αλλάξει κάτι αν φύγει ο Καντάφι; Δηλαδή, θα βγαίνει η κυβέρνηση που θέλω εγώ, ακόμα και αν δε βολεύει τους απελευθερωτές συμμάχους; Μήπως μετά θα μου φύγει η όρεξη να γίνω μετανάστης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού θα ζούμε ήρεμα και με δουλειά;

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!


/to-mati

Έφθασε ἡ στιγμή νὰ ξεσκίσουν τοὺς Ἕλληνες!

Τὰ χονδρά τους παιχνίδια πλέον παίζονται δίχως ἀντίπαλο! Στόχος ἡ πλήρης ἐξαθλίωσις τῶν Ἑλλήνων! Νὰ μὴν ἐπιβίωσῃ οὐδεῖς!

Τὶ ἦταν αὐτὸ ποὺ κράταγε σὲ ἕνα βαθμό τὸν Ἕλληνα ἀνεξάρτητο; Δὲν ἦταν ἡ γῆ; Τώρα ἔφθασαν τὰ κοράκια γιὰ νὰ τοῦ ἁρπάξουν τὰ τελευταῖα ἴχνη ἀνεξαρτησίας! Θὰ τὸν ξεσκίσουν! Θὰ τὸν ἀφανίσουν! Καιρός νὰ ἁρπάξουν τὰ πατρογονικά μας!

Ἕλληνες, σήμερα συντελεῖται ἕνα ἀπό τὰ μεγαλύτερα ἐγκλήματα κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ! Προσπαθοῦν νὰ φορολογήσουν ἀκόμη καὶ τὰ χωράφια μας. Προσπαθοῦν νὰ μᾶς τὰ ἁρπάξουν! Μέσα σὲ τόσο μεγάλη οἰκονομική καταστροφή, ποιός θὰ καταφέρῃ νὰ πληρώσῃ χρήματα γιὰ φόρους ποὺ ἀφοροῦν ἕνα χωράφι; Ἢ ἕνα ἀγροτεμάχιο ποὺ κάθεται κάπου δίχως νὰ πειράζῃ κανέναν;

Στὶς σχολὲς ποὺ διδάσκουν οἰκονομία, ὅπως λέει ὁ φίλος Λᾶμπρος, διδάσκουν μόνον τὴν φορολογία ὅσων παράσχουν εἰσόδημα. Δῆλα δή φορολογία εἰσοδήματος ἢ συναλλαγῆς! 

Ποιὸς διεστραμμένος νοῦς σκαρφίστηκε κάτι τέτοιο; Ποιός;

Σχόλιο-ἐρώτημα τοῦ Λάμπρου: «Τὸ θέμα/πρόβλημα εἶναι ὅτι δὲν λένε ποιὸς ἔκανε τὴν εἰσήγηση.
Ὁ Υπουργός; το ΔΝΤ; ὑπηρεσιακός παράγοντας; ἡ Παπαρήγα;
Ποιός/οί, τέλος πάντων, ἔχουν φαεινὲς ἰδέες….»

Θέλετε νὰ ἀπαντήσω γιὰ τὸ ποιός; (Ἀρχικῶς θὰ ἔλεγα ὁ κακός τους ὁ καιρός, ἀλλὰ…) Νομίζω πὼς ὅλοι γνωρίζουν… Ὡς ἄλλες ὕαινες ἔχουν βαλθεῖ νὰ καταρρίψουν τὸ σῶμα τοῦ Ἕλληνος στὴν γῆ γιὰ νὰ τὸ ξεσκίσουν… Νὰ ἁρπάξουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!! Τὰ πάντα!

Δὲν τὸ ἀνέχομαι πλέον Ἕλληνες! Δὲν τοὺς ἀντέχω… Δὲν πάει ἄλλο!

Φιλονόη.

Υ.Γ. Πρῶτα μὲ τὰ φωτοβολταϊκά καὶ τώρα μὲ τοὺς φόρους… Νὰ ἀναμένουμε καὶ τὴν ἄνευ προσχημάτων ὑφαρπαγή;

Ὅλη ἡ εἴδησις ἀπὸ τὸ  in.gr:

Εισηγήσεις για την επιβολή Φόρου Ακίνητης Περιουσίας στα μεγάλα εκτός σχεδίου οικόπεδα

Αθήνα

Εισηγήσεις για επιβολή Φόρου Ακίνητης Περιουσίας και στις μεγάλες εκτός σχεδίου επιφάνειες δέχεται η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, αν και κάτι τέτοιο θεωρείται πολύ δύσκολο να γίνει λόγω των ελλείψεων στο Κτηματολόγιο και των περιορισμένων δυνατοτήτων της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων.

Σημειώνεται ότι από τον συγκεκριμένο φόρο απαλλάσσονται γήπεδα εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού που ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα, δάση και δασικές εκτάσεις, ακίνητα για τα οποία έχει εκδοθεί άδεια ή πρωτόκολλο κατεδάφισης ή επιταγμένα από τον στρατό, παραχωρημένα στο Δημόσιο χωρίς αντάλλαγμα, εκκλησίες που χρησιμοποιούνται για θρησκευτικούς σκοπούς κ.ά.

Στις εκτός σχεδίου ιδιοκτησίες φόρος καταβάλλεται μόνο για τα κτίσματα.

Πολλοί ιδιοκτήτες μεγάλων εκτάσεων δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ φόρο, ενώ οι ιδιοκτήτες μικρότερων εντός σχεδίου εκτάσεων πληρώνουν, όπως επισημαίνουν από το υπουργείο Οικονομικών.

Υπενθυμίζεται ότι ο ΦΑΠ για τα φυσικά πρόσωπα επιβάλλεται μετά το αφορολόγητο των 400.000 ευρώ, με συντελεστές που κυμαίνονται από 0,1% έως 1% ανάλογα με το συνολικό ύψος της περιουσίας.

Προβλέπεται ελάχιστο ποσό φόρου 1 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Στον ΦΑΠ υπάγονται ακίνητα, θέσεις στάθμευσης, βοηθητικοί χώροι, πισίνες σε υπόγεια, πιλοτές, δώματα και ακάλυπτοι χώροι.

Newsroom ΔΟΛ

ΠΡΟΚΛΗΣΗ: Εκτός ενιαίου μισθολογίου οι υπάλληλοι της Βουλής!

Έπιασαν τελικά τόπο οι πιέσεις των υπαλλήλων της Βουλής προς τον Υπουργό Οικονομικών, διά του προέδρου του κοινοβουλίου ή και βουλευτών, προκειμένου να παραμείνουν στον ψαλιδισμένο μεν, ειδυλλιακό δε μισθολογικό τους κόσμο κι εκτός του ενιαίου μισθολογίου που θα ισχύσει για τους δημόσιους υπαλλήλους.
Σύμφωνα με τροπολογία που κατέθεσε χθες ο κ. Παπακωνσταντίνου τροποποιείται η αρχική τροπολογία κατά τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριληφθεί μεν η Βουλή στον προυπολογισμό της Γενικής Κυβέρνησης για λόγους στατιστικής ταξινόμησης, αλλά να εξαιρεθεί τεχνηέντως από το ενιαίο μισθολόγιο.
Επισημαίνεται συγκεκριμένα ότι «εντάσσεται στον προϋπολογισμό της γενικής κυβέρνησης σύμφωνα με τον κανονισμό της, ως προς τον προϋπολογισμό εξόδων και τον ισολογισμό απολογισμό της». Με δεδομένο ότι οι περισσότεροι από εκείνους που εργάζονται στη Βουλή είναι συγγενείς των εκάστοτε βουλευτών, οι ισορροπίες στον ναό της Δημοκρατίας δεν διαταράχθηκαν.

Εκβιάστε με – εκβιάστε με

Είσαι ένας υπουργός που λειτουργείς προς το συμφέρον του δημοσίου, δηλαδή του λαού. Και πρέπει να πάρεις μια απόφαση.

Να νοικιάσεις για παράδειγμα ελικόπτερα. Σου φέρνουν μια ληστρική (όπως ο ίδιος χαρακτηρίζεις) προσφορά, 40% ακριβότερα από την προηγούμενη χρονιά.

Και έχεις μπροστά σου τρεις επιλογές: Αφήνεις τα δάση να καούν, παραιτείσαι ή δέχεσαι τον εκβιασμό.

Τι κάνεις;

Το σωστό και τίμιο είναι να καταγγείλεις τον εκβιασμό και να παραιτηθείς. Ο Μαρκογιαννάκης όμως, που είναι ένα άλλο νέο και άφθαρτο μέλος του αποκόμματος της Ντόρας με προσδοκίες να μας σώσει, έκανε την πάπια και νοίκιασε τα ελικόπτερα.

Ακόμα και αν καλόπιστα δεχθώ (που δεν είμαι καλόπιστος, ιδιαίτερα με τους πολιτικούς – γιατί άραγε;) ότι δεν είχε τα χρονικά όρια για να βρει αλλού ελικόπτερα θα έπρεπε να βγει δημοσίως (και αν κατάφερνε να ξεκολλήσει από τον καναπέ και τον κουρασμένο να το έκαναν μαζί) και να μας έλεγε ακριβώς τι συνέβαινε.

Γιατί έτσι εγώ μπορώ να υποθέσω ότι ο εν λόγω σωτήρας του έθνους έχει φεσώσει την χώρα με πολλά εκατομμύρια υποκύπτοντας σε κάθε εκβιασμό που θα του έκανε κάποιος επιχειρηματίας.

Αν αυτόν τον εκβιασμό τον γνώριζε και ο κουρασμένος η υπόθεση μου μπορεί να τραβήξει κι άλλο. Ότι όλη η κυβέρνηση (όταν δεν δημιουργούσε σκάνδαλα ή δεν έκλεβε) φέσωνε την χώρα εκβιαζόμενη.

Σε χίλια κομμάτια χωρίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να είναι παρών σε όσες περισσότερες παρελάσεις ανά την Ελλάδα για να γιουχάρει τα κυβερνητικά στελέχη.

Τελικά αυτό το φαινόμενο θα πρέπει να έχει κάποια ψυχιατρική εξήγηση. Μήπως τελικά όλοι κρύβουμε έναν ΣΥΡΙΖΑ μέσα μας; (κατά το: όλοι κρύβουμε έναν μπάτσο μέσα μας).

Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι δεν κρύβουμε μέσα μας έναν μπουμπούκο. Θα ακούγονταν. Και θα μας τρέλαινε.

Μεγάλη διαδήλωση στην Βρετανία για τα μέτρα λιτότητας. Πάνω από 250 χιλιάδες άνθρωποι. Αλλά τι περιμένεις από τους ξενέρωτους άγγλους. Δεν αγαπάν καθόλου φαίνεται την πατρίδα τους και το καλό των τραπεζών τους.

Ούτε σκέφτονται την εικόνα που θα έχουν οι άλλοι λαοί για αυτούς.

Αφού ο μηχανισμός στήριξης κάνει τόσο καλό στις πτωχευμένες χώρες γιατί η Πορτογαλία δεν θέλει να στηριχθεί;

Λένε κάποιοι ότι οι πασόκοι αντιμετωπίζουν με υπεροψία τον λαό και στις συνεντεύξεις τους ισχυρίζονται ότι τα μέτρα που μας παίρνουν έχουν την έγκριση μας.

Με μια μικρή διαφορά. Ότι αυτό το δικαίωμα, όντως, το έχουμε δώσει εμείς. Με την ανοχή μας, το κουτσουρεμένο βόλεμα μας, τις φοβίες μας και την σχεδόν ανύπαρκτη αντίδραση μας.

Βλέπουν και στα γκάλοπ ότι υπάρχει ακόμα ένα 45% που στηρίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όπου με την αποχή στο 40% γίνεται αυτομάτως ένα 70% - 75% σε έδρες βουλής και παίρνουν τα πάνω τους.

Όχι στις πρόωρες εκλογές λέει ν ΝΔ. Αυτό σημαίνει ή ότι το ΠΑΣΟΚ προσφέρει στην χώρα και ακολουθεί πολιτική που θα μας σώσει ή ότι η ΝΔ δεν πιστεύει ότι μπορεί να κάνει κάτι διαφορετικό από το ΠΑΣΟΚ.

Η περίπτωση να ενδιαφέρονται μόνο για τις καρέκλες την αποκλείω. Είναι απλά συκοφαντία η άποψη που λέει ότι η ΝΔ αν γινόταν τώρα εκλογές δεν θα τα κατάφερνε οπότε γι΄ αυτό και δεν τις θέλει.

Όπως όλοι γνωρίζουμε τα κόμματα (κυρίως αυτά που τα έχουμε γνωρίσει στην εξουσία και τα ξέρουμε πολύ καλά) πρώτα βάζουν το καλό της χώρας και των πολιτών και έπειτα (αν και εφόσον) το καλό της παράταξης.

Μικρός Φωκίων

Σαν πρωθυπουργός πρέπει να ξεκινάς με αρχές και αξίες…

Διότι μπορεί να χρειαστεί κάτι να πουλήσεις…

Γ.Π

Το λαμόγιο

Μόλις πάτησε το πόδι του ο Ανδρέας στην Ελλάδα, αισθάνθηκε πως έφτασε στη γη της επαγγελίας. Ο θεός του, ή μάλλον, οι θεοί του, ήταν σαφείς στις εντολές που του έδιναν όταν τον τάιζαν και τον πότιζαν με άφθονο “λίπασμα” για να τον πασάρουν ως εθνοφύλαρχο του – κατ’ αυτούς – ελληνιστάν. Κάθε -σταν είχε άλλωστε και τον φύλαρχό του, που η σκούφια του κρατούσε άλλοτε από τζάκια, κι άλλοτε από κούτσουρα και μάλιστα “νότια”, υγρά.

Ο Ανδρέας έγινε η πεπσικόλα, αφού ο μαγκούφης με τα φρύδια πρόλαβε το ρόλο της κοκακόλα, ύστερα από μειοδοτικό διαγωνισμό που έγινε στις κατά τόπους αμερικάνικες πρεσβείες. Ήταν η εποχή που... οι “ηγέτες” δεν κρεμιόντουσαν στα μανταλάκια αν πρώτα δεν ξελαρυγγιάζονταν στα μπαλκόνια και δε λιώναν τις παλάμες τους στη χαιρετούρα. Με τη μετριοφροσύνη που τους διέκρινε, πλέρωσαν το διευθυντή σκηνής, ώστε όλα τα προβόλια να πέφτουν στις φάτσες τους υιοθετόντας τις “γκαντάφειας” αισθητικής τίτλους του “σωτήρα” και του “εθνάρχη”.

Με ένα σώβρακο κι ένα ζιβάνγκο ξεμπάρκαρε στο Ελληνικό. Έφερε μαζί του ένα σωρό καθρεφτάκια και χάντρες, όλες μάντε ιν γιούσα, κι όλες είχαν άϋλη μορφή. “Πύρινους” λόγους κατά της ευεργέτιδός του αμερικής, και κάτι αντιστασιακά πιστοποιητικά που τα πήρε όταν η χούντα τον τσάκωσε να λουφάζει σα κλεφτρόνι στη σοφίτα του σπιτιού του. Την ώρα που τα ξερονήσια “βέλαζαν” απ’ το βάρος των ορίτζιναλ αντιστασιακών, αυτός “την έκανε” άρχοντας για έξω… Ποτέ δεν κατάλαβε κανείς πως μια τόσο σκληρή χούντα άφησε να της φύγει μέσα από τα χέρια της ένα τόσο μεγάλο αντιστασιακό “κεφάλαιο” όπως ο Ανδρέας …ένας Τσέ των Βαλκανίων.

Η διαδρομή είναι λίγο πολύ γνωστή. “Αντιστασιακός” τουρισμός σε Σουηδίες κι Αμερικές, ώσπου οι Αμερικάνοι να “αδειάσουν” Πατακούς και Ιωαννίδηδες για να πασάρουν στους ιθαγενείς τη γιαλαντζί δημοκρατία που επικύρωσε το “ΕΔΩ ΛΑΔΟΚΟΜΕΙΟ”.

Η “εποχή Ανδρέα” θα μείνει στην ιστορία ως η χρονική περίοδος που η πολιτική σκηνή κατακλύστηκε από “νάνους” που ανέλαβαν να παίξουν ρόλους “σεντόνια” χωρίς να γνωρίζουν ούτε το “Λόλα να ένα μήλο”. Ποτέ ξανά στην Ελληνική ιστορία δεν εμφανίστηκαν τόσοι άχρηστοι, ανίκανοι, εγωπαθείς, χαζομουνάκιδες, γυφτοκόμηδες και λιγδιάρηδες μέσα στην Βουλή. Όσα ποδάρια και να’ σπαγε ο διάολος δεν θα ταν δυνατόν να γίνει σε τόσο μικρό χώρο μια τόσο μεγάλη σύναξη από ΛΑΜΟΓΙΑ.

Όλα τα δεινά της μοίρας μας έχουν εκεί τη ρίζα τους. Η αισθητική των προτύπων που αποτυπώνεται σ’ εκείνη την εποχή ζέχνει σκυλάδικο, 316 “Μπαβάρια” και πλαστική σημαία με ήλιους και πυρσούς. Η πολιτική συμπυκνώνεται στο “δώστα όλα” και η παιδεία στον σχολικό συνδικαλισμό των κοματικών πιτσιρικάδων. Η “αυλή” του Ανδρέα ήταν πολυεπίπεδη. Για συνεργάτες επέλεξε κάτι αμέμπτου ήθους και εγνωσμένης ακεραιότητος τύπους σαν τον Τσοχαζόπουλο που μάλλον τ’ όνομά του το πήρε όταν έκανε “τράκες” στις χαρτοπαιχτικές από τους Έλληνες αρμπάϊτερς στη Φράνκγουρτ και κάτι ΔΗΚΗγορίσκους όπως ο “γίγαντας” Τσοβόλας που έπιασε δουλειά “καλησπεράκια” στο Μίζονε & Οικονομικόνε.

Σε μια χώρα που όποιο χώμα και να σκάψεις θα σκοντάψεις στον Αριστοτέλη, βρέθηκαν να κυβερνούν κάτι βραδύνοες τρομπαδούροι με το μισό ημισφαίριο καμένο και το άλλο μισό να ρετάρει αμερικάνικα. Κι επειδή πρώτη φορά στη ζωή τους είδαν αβαλσάμοτο αστακό και ξιφία στο τραπέζι τους, αποφάσισαν πως πρέπει να αποζημιώσουν τους εαυτούς τους για το “αντιστασιακό” τους παρελθόν. Ο καλύτερος τρόπος ήταν αυτός που τους ‘μάθαν όβερσίς, δηλαδή να σταθούν εκεί που κυλάει το χρήμα και να γίνουν οι τροχονόμοι του. Μπαστακώθηκαν λοιπόν ανάμεσα στην περιουσία του λαού και τις χρηματοροές που προκύπτουν απ’ αυτή, και το αδηφάγο εγχώριο κι αλλοδαπό κεφάλαιο. Μπήκαν σφήνα εισάγοντας τον μαγικό οικονομικό όρο ΤΗΣ ΜΙΖΑΣ.

Η ΜΙΖΑ, στη συνέχεια θα είναι και ο κύριος ρυθμιστής του πολιτικού συστήματος. Οι “πακέτοι” επινόησαν τις φυλλάδες που έγιναν λουριά και φίμωτρα για τους πολιτικάντηδες. Όσοι δεν κάθονταν στ’ αυγά τους, θα έβλεπαν τον κώλο και τα βυζιά της παστρικιάς τους στα μανταλάκια.

Κάπως έτσι έφυγε κι ο Ανδρέας πασάροντας το δαχτυλίδι στο χαμογελαστό τυπάκι και τη ΜΙΖΕρη ομήγυρη του. Έκαναν την εμφάνισή τους στρατηγοί του κώλου με μόνο σχέδιο το πανέλα από τη Ζήμενς στο Μαξίμου και τούμπαλιν με το ανάλογο παντελόνιασμα για τον κόπο τους. Ίσως η πιό σιχαμένη περίοδος που έζησαν οι πραγματικοί Έλληνες. Ήταν τότε που πληρωμένοι τσογλαναράδες αποκαλούσαν τους Έλληνες οπισθοδρομικούς πουλώντας φθηνιάρικο εκσυγχρονισμό. Απατεώνες που ξεπούλησαν την Πατρίδα μας για βίλες και δεκάμετρες καρίνες. Την ίδια στιγμή που έφτυναν την Ελλάδα έσκουζαν πως “δεν είναι κανείς περισσότερο πατριώτης”, ακριβώς την ίδια στιγμή που το παχύδερμο έψαχνε δικαιολογίες επιπέδου φλυτζανοδιαβάστρας για την σημαία των Ιμίων.

Το ΛΑΜΟΓΙΟ έγινε το πρότυπο επιτυχίας. Επαγγελματικής, κοινωνικής, πολιτιστικής αλλά κυρίως, πολιτικής. Τα παρατράγουδα της Πάνιας ωχριούν εμπρός στα τυπάκια που βρέθηκαν στο προσκήνιο διαχειριζόμενα όλες τις πηγές της ζωής στην Ελλάδα. Όσο ο Bravogiorgos χοροπηδούσε κατσικίσιο ζεϊμπέκικο, ο χλέμπουρας Κωστόπουλος δίδασκε στα δεκαπεντάχρονα ποιες στάσεις μπορούν να γίνουν πάνω σε πλυντήριο που στύβει. Η Σκύλα και η Χάρυβδη με όλα τους τα σόγια εγκαταστάθηκαν στη χώρα με χορηγία Ζήμενς. Όπου και να κοιτούσες μόνο λαμόγια, λαμόγια, λαμόγια, πετυχημένοι αεριτζήδες του χρηματιστηρίου, και “επιχειρηματίες” του κώλου, απ’ αυτούς που κάνουν φιλανθρωπίες με ότι περισσέψει απ’ το μιζαμπλί της κυράτσας τους… Γέμισε ο τόπος από “ευαίσθητους”, από χορηγούς, από “πετυχημένους”. Κι αναρωτιόμασταν… Αυτή είναι η Ελλάδα μας;

Όχι. Ήταν ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ. Σοσιαλιστές της αρπαχτής, της μίζας και της μειοδοσίας που έβριζαν αυτοί και τα σκυλιά τους όσους δεν γούσταραν “πολυπολιτισμούς”, συνοριοπήδουλες, εκσυγχρονισμούς, “ελληνοτουρκικές φιλίες”, αμερικανολαγνείες… Ο κάθε κυβερνητικός είχε και τις εμμονές του, άλλος με τον Πουλιανό επειδή βρήκε τον προπάππου του Έλληνα να είναι ντόπιος, άλλος να στέλνει τα κόκκαλα των Μαραθωνομάχων στα αμερικάνικα εργαστήρια για να τους βαπτίσει σιμήτες, άλλος να σκίζει τα σώβρακά του για να πείσει τους Θρακιώτες πως έιναι τούρκοι, κι άλλος να γλύφει τις πατούσες του Γκρουέφσκι σα πιστό σκυλί του Σόρος… Ξεσάλωσαν κι αποφάσιζαν για ότι κατεβάζει η γκλάβα τους μια και τα αναχώματα που 'στήσαν έδειχναν ν’ αντέχουν.

Το πρώτο ανάχωμα ήταν οι “και καλά” δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής τους. Το κάθε λαμόγιο αφού πρώτα συνδικαλίζονταν στα πράσινα λιβάδια γινόταν “Πρωτόπαπας” και “Ρέππας” υπουργός. Όλο το συνδικαλιστικό σύστημα στηρίχτηκε σε λιγδιάρηδες που με την πρώτη ευκαιρία πρόδιδαν τους εργαζόμενους για να γίνουν η τσατσά τους αλλάζοντας το αφμ της χώρας σε μπουρδέλου.

Το δεύτερο ανάχωμα ήταν τα δημοσιογραφικά καρακόλια, γνωστά τα τεκταινόμενα να μη τα ξαναλέμε, αρκεί να θυμηθείτε το μεσόκοπο τυπάκι εκείνο που τους εκπροσωπεί όταν οι καπνννοίιιι γίνονται πυκνννννοίιιι… Στο παρουσιαστικό του αποτυπώνεται το ανάστημα της δημοσιογραφίας.

Και το τρίτο το πρωϊνομεσημεριανό τηλεπουταναριό που μεγαλώνει τα παιδιά μας. Δόθηκε βήμα στο κάθε ανωμαλίδιο επιτρέποντάς του να μπαίνει στα σπίτια μας. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα πουστράκια γνωρίζουν εποχές δόξας χάι-ντεφινίσιον. Κάθε κάδρο κι ένας κύναιδος. Κάθε εκπομπή και μια λουλού. Κάθε σήριαλ και μια ανωμαλία.

Και οι τρεις κατηγορίες είναι γέννημα-θρέμμα, ΛΑΜΟΓΙΑ. Με το κιάλι ψάχνεις να βρεις ένα ισορροπημένο άτομο στην κάστα τους. Και όλοι τους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ και ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ για τα κοινά. Όταν το 3-4% που αντιπροσωπεύουν όλοι αυτοί ελέγχει το υπόλοιπο τότε μιλάμε για ένα νέο είδος δια-κυβέρνησης, τη ΧΟΥΝΤΑ των ΛΑΜΟΓΙΩΝ.

Έτσι, ανενόχλητοι από τον κοιμησμένο λαό, οι διαδρομές του χρήματος είναι οι εξής: Μεγάλα έργα και παραχωρήσεις - μίζα + υπερκοστολόγιση - και τσαπατσουλοδουλειά -και βίλες, κότερα, αμύθητος πλούτος σε δέκα τσέπες.

Σήμερα δεν υπάρχει Έλληνας που να μη κατάλαβε τι του είχανε στημένο. Το σύστημα κατέρρευσε επειδή το καύσιμο του ΛΑΜΟΓΙΟΥ είναι η μίζα και οι τετράπαχοι μισθοί, και τα φράγκα δυστυχώς γι αυτούς, τελείωσαν. Το ρίσκο έγινε μεγάλο και δύσκολα θα διακινδυνεύσουν για ψίχουλα να φτύνουν σημαίες, αγώνες, πατρίδες, ιερά και όσια. Η οργή είναι παντού, πίσω από κάθε γωνιά, σε κάθε στενό υπάρχουν και πενήντα ερωτύλοι Έλληνες έτοιμοι να δείξουν την αγάπη τους στα λαμόγια τύπου ΣΚΑΪ. Κάποιοι το συνειδητοποίησαν κάποιοι όχι. Κάποιοι άρχισαν να χάνουν τον έλεγχο των σωματικών τους υγρών στο άκουσμα του Εθνικού Ύμνου.

Να τους υπενθυμίσουμε πως ο Ελληνικός Εθνικός Ύμνος έχει τίτλο:

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ.

Kατανοητόν;
Με την επική πένα του JZ
(ενός από τους κορυφαίους αρθρογράφους του διαδικτύου)

από το olympia

ΓΑΠ & Παπακωνσταντίνου βρήκαν τον νέο σωτήρα της χώρας και κανένας δεν ντρέπεται για το που κατάντησαν τη χώρα!

(στις εικόνες που ακολουθούν το κείμενο, ένα κλικ για καλύτερη ανάγνωση)

Έκαναν πρόσληψη 31χρονο, που πρόσφατα δημιούργησε "εταιρία" στην Αγγλία, με κεφάλαιο 1 λίρα (!), για να διαχειριστεί τα 50 δισεκατομμύρια που απαιτεί η τρόικα!

Στην προηγούμενη κυβέρνηση είχαμε τους...
 υπουργούς με τις offshore, στην κυβέρνηση ΓΑΠ έχουμε τους αχυράνθρωπους από το πουθενά για να ξεπουλήσουν τη χώρα;

 sibilla

Φτιάχνομαι όταν δέρνω υπουργούς......Είμαι νόμιμη;

Λοιπόν αυτοί έχουν τεράστια πλάκα.

Θα είχαν δηλαδή, αν δεν τους είχαμε
στην καμπούρα μας.

Βρακί δεν έχει ο πισινός μας, η εξουσία
τρώει και δεν χορταίνει και κανείς δεν
πάει φυλακή, ο αντιπρόεδρος μας
βρίζει, όπου πάνε τους γιουχάρουν και
δεν τους παίρνει η ντροπή από τα
μούτρα αλλά κοιτάνε να ξοφλήσουν τα
"πολυπολιτισμικά" τους γραμμάτια .

Επειδή οι όροι και οι έννοιες έχουν
υποστεί μεταποιήσεις, κατά το
συμφέρον της παγκόσμιας υποταγής των
λαών, να υπογραμμίσουμε ότι
"πολυπολιτισμικό" σημαίνει, πλέον, να
γίνουμε -στο βαθμό που δεν είμαστε-
τόσο ισόπεδες διαβάσεις για το
πέρασμα στην ομοιοχρωμία της Νέας
Τάξης, όσο και οι ήδη υποταγμένοι.

Δηλαδή να καμφθούν οι εναπομείνασες
αντιστάσεις που βασίζονται -κυρίως- σε
μνήμες ηθικής, ηθών και εθίμων.

Τα μέσα που μετέρχονται, προκειμένου
να εκτελεσθούν οι εντολές των
αφεντικών (τους) πολλά και
πολυεπίπεδα.

Ο της Δικαιοσύνης και Διαφάνειας
υπουργός, ο κ. Καστανίδης, έθεσε σε
διαβούλευση το σχέδιο Νόμου
"Καταπολέμηση ορισμένων μορφών και
εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας
μέσω του Ποινικού Δικαίου."

Μάλιστα!

Αλλη μία φορά η καραμέλλα του
ρατσισμού και της ξενοφοβίας και άλλη
μία φορά το τεράστιο ερώτημα τί είναι
στ'αλήθεια ρατσισμός και τί ξενοφοβία.

Πρόχειρα θα πω (γιατί αλλού εστιάζουμε
σήμερα) η απόλυτη κυριαρχία των ξένων
με κακοποιές διαθέσεις (δεν
κυκλοφορούμε ελεύθερα πια οι Ελληνες)
είναι ρατσισμός σε βάρος των γηγενών
και θα διωχθεί;

Αν φοβάμαι τον ξένο που ήρθε,
παραβαίνοντας τους νόμους της χώρας,
και τώρα ατιμώρητα καταλαμβάνει
δημόσια κτίρια, διαπράττω ποινικό
αδίκημα και θα διωχθώ;

Aλήθεια οι φοβίες (αν είναι τέτοιες)
από πότε διώκονται ή επιχειρείται η
εξάλειψή τους, δια του Ποινικού
Κώδικος;

Κλειστοφοβία, αγοραφοβία,
αρρωστοφοβία κ.τ.λ. θα κάνουμε νόμους
και γιαυτά;

Οχι! Αυτά επιτρέπονται.

Η ξενοφοβία απαγορεύεται και έτσι και
σε πιάσουν να φοβάσαι, σε πάνε στο
δικαστήριο....

Αυτοί οι .... άφοβοι όμως, δεν έχουν
γείτονα αλλοδαπό (ΟΧΙ ΟΛΟΙ ΟΙ
ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ) να δουν την γλύκα!

Αλλά το ζήτημα σήμερα είναι ότι μεταξύ
των άλλων "ορφανών και πονεμένων" που
προστατεύει το σχέδιο
νομου......"Δεδομένου ότι ο παραπάνω
νόμος έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και
ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των
σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει
σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβασή της
σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, η
ισότιμη προστασία όλων των ατόμων,
ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα φυσικά
και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ή
τον γενετήσιο-σεξουαλικό
προσανατολισμό τους, προβάλλει ως
πρωταρχική υποχρέωση του κράτους"

Δηλαδή επειδή δεν είμαστε τόσο....
πολυπολιτισμικοί, όσο μας θέλουν οι
Ευρώπες (για οφειλόμενη εναρμόνιση με
την ευρωπαϊκή νομοθεσία μιλάμε),
επειδή μας έχει απομείνει λίγη τσίπα
και λέμε, ακόμη, τον άνδρα άρρεν και
την γυναίκα θήλυ, θέλει ο υπουργός να
μας "εκπολιτίσει"!

Τί θα πεί γενετήσιος σεξουαλικός
προσανατολισμός κύριε Καστανίδη;

Υπάρχει κάτι άλλο εκτός από το
αρσενικό και το θηλυκό;

Μήπως εννοείτε διάφορες διαστροφές
όπως π.χ. παιδεραστία, νεκροφιλία κ.τ.λ.
τα οποία αν δεν σεβόμαστε θα μας
βάλετε φυλακή;

Οχι;

Πώς όχι;

Δεν είναι σεξουαλικοί
προσανατολισμοί αυτοί;

Σίγουρα θα πείτε πως εννοείτε εκείνον
που παλιά κουβεντιάζονταν στα
καφενεία, από αυτί σε αυτί, με
κρυφόγελα ως "κουνιστός" και τώρα
είναι τιμή και περηφάνεια μας....

Αλλά πού το είδατε γραμμένο, σε ποιόν
κώδικα ηθικής, σε ποιά θρησκευτική
αντίληψη ή επιστημονική πραγματεία,
ότι υπάρχει άλλο φύλλο εκτός από τα
δύο και μάλιστα το προστατεύετε δια
νόμου, το ανύπαρκτο έτερο φύλλο;

Eίναι τελείως διαφορετικό το να
αναγνωρίζεται το δικαίωμα του καθενός
στην αμαρτία ή την παρέκκλιση (δικές
του οι συνέπειες) και άλλο να
νομιμοποιούμε την ίδια την αμαρτία!

Συμπαθούμε τον παραβάτη, είμαστε
αγαπητικοί μαζί του αλλά
καταδικάζουμε την παράβαση.

Τα λύσατε όλα τα προβλήματα στην χώρα,
προστατεύσατε τα δικαιώματα των
πολιτών και είπατε να περάσετε και
σε...... αμφισβητούμενες περιοχές;

Μην το κάνετε κύριε Καστανίδη μου, μην
το κάνετε το καλό που σας θέλω, διότι
εγώ έχω ένα βίτσιο, συγνώμην
σεξουαλικό προσανατολισμό ήθελα να
πώ, που δεν θα σας αρέσει:
Φτιάχνομαι..... γεννετησίως, όταν δέρνω
υπουργούς που λένε κουλαμάρες!

Θα με βάλετε φυλακή;

Οχι βέβαια διότι θα με προστατεύει ο
νόμος σας!
ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΙΓΙΟΥ

Το ριάλιτι των βρικολάκων

Εξι βδομάδες μετά την έναρξη του θλιβερού υποκινούμενου από ενεργειακούς κολοσσούς «χορηγούς» εμφυλίου στη Λιβύη, η θηριωδία της μιντιακής προπαγάνδας έχει πάει τον γκαιμπελισμό εκατό χρόνια μπροστά. Πληροφορίες βγαλμένες κατευθείαν από τα χαλκεία κολοσσών της χειραγώγησης των μαζών (καθηγητάδες πανεπιστημίων, στρατιωτικοί με ντοκτορά στον ψυχολογικό πόλεμο, διαφημιστές, επικοινωνιολόγοι και κυρίως ιδιοκτήτες ΜΜΕ διεθνώς και τα φερέφωνά τους δημοσιογράφοι) σερβίρουν αμάσητη τροφή το δράμα του λιβυκού λαού καταπίνοντας όχι μόνο τα θύματά του, αλλά τη νοημοσύνη, την Παιδεία, την κουλτούρα και εν τέλει την κλίμακα αξιών των καταναλωτών θεατών σ' όλη τη Γη.

Αυτός ο κυνικός πετρελαϊκός πόλεμος στη Μεσόγειο των ποιητών, των φιλοσόφων, στο χωνευτήρι τόσων και τόσων πολιτισμών δείχνει να έχει ανυπολόγιστες «παράπλευρες απώλειες». Εξευτελίζει την ανθρώπινη ζωή, την έννοια της πολιτικής οργάνωσης των κοινωνιών και της ολοκληρωτικής διεκδίκησης δικαιωμάτων, με συνέπειες τραγικές για το μέλλον όλων μας. Μια πολύ προσεκτική ακρόαση ή και τηλεθέαση των όσων λέγονται για τη Λιβύη χτυπάει κόκκινο συναγερμό σ' όλους όσοι γνωρίζουμε και σκεφτόμαστε τη δύναμη των ΜΜΕ ως υπερόπλου στις κάθε μορφής συρράξεις. Οταν η σ. Αλέκα έθεσε στη Βουλή, στη συζήτηση για τη Λιβύη, το μείζον αφυπνιστικό ερώτημα «πότε τραβήχτηκε η γραμμή οριοθέτησης του Καντάφι ως κακού», απαντώντας στις υποκριτικές δικαιολογίες νηπιακής επιχειρηματολογίας των καπιταλιστών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, κάποιοι ξέραμε ότι δεν θα αναπαραχθεί από τα ΜΜΕ, γιατί κινδύνευε να ξυπνήσει και τους κοιμισμένους.

Μιλάνε τα χαλκεία για αμάχους, υιοθετώντας παρανοϊκά την άποψη ότι δεν υπάρχουν θύματα ανάμεσά τους όταν βομβαρδίζουν Αγγλοι - Γάλλοι - Αμερικάνοι. Η αποθέωση του τέλειου φονιά των λαών. Μιλούν για την Βεγγάζη σα να πρόκειται για το τηλεοπτικό πλατό ενός ριάλιτι που θ' αναδείξει την καλύτερη μαριονέτα των συνήθων βρικολάκων. Στήνουν μια κάμερα σε μια άσφαλτο που διασχίζει την έρημο κι επιδεικνύουν τα Datsun με τα πολυβόλα και τ' αποκαΐδια των αντιπάλων σαν τα τραπουλόχαρτα της εισβολής στο Ιράκ. Το αίμα συζητιέται αλλά δεν φαίνεται παρά μόνον επιλεκτικά, εκεί όπου χρειάζεται για να μην ακουστούν τα γουργουρητά των στομαχιών των εκατομμυρίων φτωχών Ευρωπαίων ή Αμερικανών κι ύστερα ταΐζουν το πόπολο - απόγονο του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη - με το τουριστικό πλιάτσικο, που μπορεί να καταλήξει να τους ωφελήσει το φετινό θέρος.

Ο πόλεμος στη Λιβύη, οι εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο πλασάρονται ως προϊόν ταχείας ταφής κάθε πανανθρώπινης ιεράρχησης αξιών. Είναι μια επικοινωνιακή χωματερή με τον άνθρωπο υποβιβασμένο από πιόνι σε σκουπίδι. Ξέρω ότι γίνομαι φρικιαστικά πικρή, αλλά αυτές οι εξελίξεις χρησιμοποιούνται όχι πια για να τρομοκρατήσουν, αλλά για να παραλύσουν κάθε, ακόμα και νοητική, αντίσταση των μαζών στις δυτικές κοινωνίες. Το σάστισμα των Αράβων το έχει αναλάβει το Αλ Τζαζίρα καθόλου τυχαία αποκαλούμενο και αραβικό CNN.

Με την ανεργία να χτυπάει τα όρια αντοχής των πολιτισμένων, τάχα μου, δήθεν δυτικών κοινωνιών μην απορρήσετε σύντροφοι αν σε μερικά χρόνια η πρόσβαση στη βιασμένη εικόνα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων θα γίνεται με την καταβολή συνδρομής...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Μόνιμος μηχανισμός ESM = Εuropean Sado-Masochism

Σε συμφωνία για το μόνιμο μηχανισμό στήριξης (ESM), ο οποίος θα ισχύσει από τα μέσα του 2013 και μετά, κατέληξαν οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης, κατά την έκτακτη συνεδρίασή τους εν όψει της Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου.

Και δεν θα περίμενε κάνεις τίποτα λιγότερο αν αναλογιστεί ποιοi συμμετέχουν στην Ευρώζωνη. Από την μια η Μέγαιρα Μαρκέλα και από την άλλη κάτι ανθρωπάρια σαν τον Χ Β Ρουμπόι τον Γιωργάκη και τον Μπαρόζο.

Πάντως  έχουν χιούμορ   με το ΕSM που  δείχνει μια ποιότητα  και ένα classιλίκι…

… Θα μπορούσαν να το ονομάσουν ΧΧΧ..

και να βγουν άπλα στους δρόμους σαν πρωτόγονο


Γιάννης Παπαϊωάννου,

Η μάχη της Αλαμάνας και η ηρωική θυσία του Αθανασίου Διάκου (23 Απριλίου 1821)

 (Σημ Φιλίστωρος: Χρόνια πολλά σε όλους!!)
Πρόλογος - η Βοιωτία επαναστατεί (27 Μαρτίου 1821)

Το τρίτο δεκαήμερο του Μαρτίου του 1821 υπήρχαν πολλές ενδείξεις και διάσπαρτες φήμες ότι οι Έλληνες θα επαναστατούσαν με κύρια εστία την Πελοπόννησο. Στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, στην περιοχή της Λιβαδειάς καπετάνιος στο αρματολίκι της περιοχής ήταν ο Αθανάσιος Διάκος γεννημένος στην Μουσουνίτσα Φωκίδος και μυημένος στην Φιλική Εταιρεία ήδη από το 1818, όταν ήταν πρωτοπαλίκαρο του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Όταν μέσω του αγγελιοφόρου και υπαρχηγού στο αρματολίκι Βασίλη Μπούσγου μαθεύτηκε η γενική εξέγερση στην Πελοπόννησο, ο Διάκος αποφάσισε να υψώσει την σημαία της Επανάστασης κάμπτοντας τους όποιους δισταγμούς και των προκρίτων της περιοχής (Λογοθέτης, Λάμπρος Νάκος, Φίλων).

Σύντομα έφτασαν στην περιοχή και τα νέα για την εξέγερση των Ελλήνων και την πολιορκία των Τούρκων στα Σάλωνα εκφοβίζοντας τους ντόπιους Τούρκους ότι κάτι τέτοιο έμελλε να συμβεί και στην επαρχία τους. Με ένα τέχνασμα ο Διάκος έπεισε τον Τούρκο βοεβόδα δήθεν ότι θα πολεμούσε τους εξεγερμένους και έτσι κατάφερε με τουρκική επίσημη γραπτή έγκριση να στρατολογήσει και να εξοπλίσει 5.000 χωρικούς. Στις 27 Μαρτίου ξεκίνησαν οι σποραδικές εχθροπραξίες και οι μεμονωμένες δολοφονίες Τούρκων, ενώ οι περισσότεροι από αυτούς κατέφυγαν στο κάστρο της Λιβαδειάς.

Η απελευθέρωση της Λιβαδειάς ( 1η Απριλίου 1821) 

Τη νύχτα της 28ης προς την 29η Μαρτίου οι επαναστάτες υπό τον Διάκο κατέλαβαν τον λόφο του

Προφήτη Ηλία έναντι της πόλης της Λιβαδειάς και από εκεί έστειλε ομάδες οπλοφόρων και απέκλεισε τους δρόμους που οδηγούσαν στην πόλη. Στις 30 και 31 Μαρτίου οι επαναστάτες υπό την σημαία του Διάκου (ο Άγιος Γεώργιος με την επιγραφή "Ελευθερία η Θάνατος") προήλασαν με τόλμη και κατέλαβαν την κυρίως πόλη συντρίβοντας την μικρή τουρκική αντίσταση που συνάντησαν. Οι κάτοικοι της πόλης ήταν περίπου 10.000 και έχοντας ξεχωριστή σημαία από κάθε συνοικία (Παναγιά, Άγιος Νικόλαος, Άγιος Δημήτριος) της πόλης, ενώθηκαν με τους επαναστάτες.  Οι Τούρκοι περιορίστηκαν στο κάστρο της πόλης που λεγόταν "Ώρα" η "ρολόι".

Μετά από συνεννοήσεις με τον Διάκο οι Αρβανίτες παρέδωσαν την εξωτερική πύλη του κάστρου που υπερασπίζονταν και αποχώρησαν αβλαβείς διατηρώντας τα όπλα τους. Μετά από αυτή την εξέλιξη οι Τούρκοι περιήλθαν σε δεινή θέση και παραδόθηκαν την 1η Απριλίου.  Οι Έλληνες φέρθηκαν με μεγαλοψυχία  στους Τούρκους τους οποίους απλώς αφόπλισαν και τους επέτρεψαν να κυκλοφορούν ελεύθεροι στην πόλη, ενώ ο χρυσός και τα πολύτιμα αντικείμενα τους έμειναν στην κατοχή τους. Μάλιστα οι επισημότεροι των Τούρκων για την ασφάλεια τους, φιλοξενήθηκαν σε σπίτια Ελλήνων.

Εκείνη την Ιστορική ημέρα σε πανηγυρική δοξολογία στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής Λιβαδειάς, οι επίσκοποι Σαλώνων, Ταλαντίου και Αθηνών ευλόγησαν την επαναστατική σημαία του

Διάκου. Ο Διάκος εκείνη την κρίσιμη στιγμή για την επανάσταση έδειξε πατριωτισμό παραμερίζοντας κάθε υλικό προσωπικό συμφέρον. Μάζεψε όλα τα όπλα που παραδόθηκαν από τους Τούρκους όπως και όλα τα λάφυρα και τα παρέδωσε στους προεστούς ώστε να χρησιμοποιηθούν για αγορά τροφών και εφοδίων για τον νεοσύστατο επαναστατικό στρατό.

Στην συνέχεια ο Διάκος συνεργαζόμενος με τον Δυοβουνιώτη απελευθέρωσαν εύκολα το Ταλάντι και την Θήβα ενώ είχαν πρόθεση να καταλάβουν την Λαμία (Ζητούνι), που ήταν το διοικητικό κέντρο της περιοχής, καθώς και την Υπάτη. Όλοι οι επαναστάτες μαζεύτηκαν στους Κομποτάδες ζητώντας την σύμπραξη του ισχυρού αρματολού Μήτσου Κοντογιάννη της περιοχής Πατρατσικίου για να επιτεθούν στο Ζητούνι (Λαμία). Ο Κοντογιάννης όμως δίσταζε να αποστατήσει και δεν απαντούσε στις δραματικές εκκλήσεις για βοήθεια. Μετά από οκτώ κρίσημες μέρες παρασυρόμενος από τους συγγενείς του, ο Κοντογιάννης ενώθηκε με τους επαναστάτες και όλοι μαζί επιτέθηκαν στην επαρχία Πατρατσικίου. Οι Έλληνες όμως δεν πρόλαβαν να καταλάβουν την πόλη καθώς την νύχτα είδαν να έρχονται από το Λιανοκλάδι χιλιάδες Τούρκοι κρατώντας αναμμένες δάδες και έτσι υποχώρησαν για να μην παγιδευτούν μέσα στην πόλη. 

Η μάχη της Αλαμάνας (Θερμοπυλών) (23 Απριλίου 1821)

  Ο Χουρσίτ πασάς, που πολιορκούσε στα Ιωάννινα τον Αλή πασά, έστειλε τον Κιοσέ Μεχμέτ και τον Ομέρ Βρυώνη με 8.000 πεζικό και 900 ιππείς  να καταπνίξουν την επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα και έπειτα να προχωρήσουν στην Πελοπόννησο, για να ματαιώσουν τα σχέδια του Κολοκοτρώνη για την Τριπολιτσά. Ο κίνδυνος για την επανάσταση ήταν μεγάλος. Ο Διάκος και το απόσπασμά του, που ενισχύθηκαν από τους μαχητές οπλαρχηγούς Πανουργιά και Δυοβουνιώτη, αποφάσισαν να αποκόψουν την τούρκικη προέλαση στη Ρούμελη με την λήψη αμυντικών θέσεων κοντά στα στενά των Θερμοπυλών όπου οι Τούρκοι δεν θα είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν το ιππικό τους και την αριθμητική τους υπεροχή. Μετά από σύσκεψη στο χωριό Κομποτάδες, στις 20 Απριλίου 1821, η ελληνική δύναμη των 1.500 ανδρών χωρίστηκε σε τρία τμήματα: ο Δυοβουνιώτης θα υπερασπιζόταν την γέφυρα του Γοργοποτάμου με 600 άνδρες, ο Πανουργιάς το Μουσταφάμπεη με 500 άνδρες, και ο Διάκος την γέφυρα της Αλαμάνας με 500 άνδρες.

 Στρατοπεδεύοντας στο Λιανοκλάδι, κοντά στη Λαμία, οι Τούρκοι διαίρεσαν γρήγορα τη δύναμή τους, επιτιθέμενοι αιφνιδιαστικά το πρωί της 23ης Απριλίου, χωρίς να επιτρέψουν στους Έλληνες να οργανωθούν. Η κύρια τούρκικη δύναμη υπό τον ικανότατο στρατηγό Ομέρ Βρυώνη επιτέθηκε στον Διάκο. Ένα άλλο τμήμα Τούρκων υπό τον Χασάν Τομαρίτσα  επιτέθηκε στο Δυοβουνιώτη, του οποίου το απόσπασμα γρήγορα οδηγήθηκε σε οπισθοχώρηση λόγω της αριθμητικής υπεροχής του αντιπάλου, ενώ έτερη δύναμη επιτέθηκε με σφοδρότητα στις θέσεις του Πανουργιά, οι άντρες του οποίου έδωσαν σκληρή μάχη αλλά υποχώρησαν όταν τραυματίστηκε σοβαρά ο αρχηγός τους που πολεμούσε στην πρώτη γραμμή. Στην μάχη αυτή βρήκε ηρωικό θάνατο ο επίσκοπος Σαλώνων Ησαίας, καθώς και ο αδερφός του. Μετά τις δύο αυτές πολύ σημαντικές νίκες που απογύμνωσαν τα άκρα της Ελληνικής αμυντικής διάταξης, ο Ομέρ Βρυώνης συγκέντρωσε όλη την επιθετική του ισχύ ενάντια στη θέση του Διάκου στη γέφυρα της Αλαμάνας.

Ο Διάκος είχε τάξει 200 άνδρες υπό τους οπλαρχηγούς Μπακογιάννη και Καλύβα πάνω στη γέφυρα της Αλαμάνας, ενώ ο ίδιος με 300 άνδρες κατείχε την θέση Ποριά από όπου με αντεπιθέσεις ανακούφιζε τους συμπολεμιστές του στη γέφυρα. Όταν όμως οι δυνάμεις του Πανουργιά και του Δυοβουνιώτη κατέρρευσαν οι Τούρκοι ξεκίνησαν να σφίγγουν τον κλοιό γύρω από τους αμυνόμενους. Ενώ η κατάσταση γινόταν κρισιμότερη σύμφωνα με τον ιστορικό Σπυρίδωνα Τρικούπη, πρότειναν στον Διάκο να διαφύγει, ενώ ο ψυχογιός του, του έφερε το άλογο του προτρέποντας τον να σωθεί όσο ήταν καιρός. Αυτός όμως απάντησε "ο Διάκος δεν φεύγει" και δεν εγκατέλειψε την θέση του.Η άνιση μάχη συνεχίζεται κι απ’ τους πρώτους νεκρούς που πέφτουν μπροστά του, είναι ο αδερφός του Κωνσταντίνος Μασαβέτας, τον οποίο ο Διάκος χρησιμοποιεί πλέον σαν ασπίδα στις επιθέσεις που δέχεται. Με μόνο 10 αγωνιστές που του έχουν απομείνει, μεταβαίνει στην εκ φύσεως οχυρή θέση Μανδροστάματα της μονής Δαμάστας, όπου οχυρώνεται και πολεμά εκεί για μια ώρα περίπου.
Τα πυρομαχικά όμως είναι περιορισμένα, ο ένας μετά τον άλλο οι περισσότεροι σύντροφοί του σκοτώνονται και ο ίδιος ο Διάκος συλλαμβάνεται ζωντανός. και οδηγείται ενώπιον του Ομέρ Βρυώνη.
Ο τελικός απολογισμός της μάχης της ημέρας εκείνης, ήταν περίπου 300 Έλληνες κι ελάχιστοι Τούρκοι νεκροί, ενώ αρκετοί ήταν και οι τραυματίες.

Το τραγικό τέλος του Αθανασίου Διάκου (24 Απριλίου 1821)

Ο Ομέρ Βρυώνης σεβάσθηκε αρχικά τον ήρωα και δεν άφησε να τον σκοτώσουν επί τόπου.Την νύχτα της 23ης Απριλίου 1821, αφού έφτασαν στη Λαμία, τον ανέκριναν, παρόντος και του Χαλήλ Μπέη, σημαίνοντα Τούρκου της Λαμίας και του πρότειναν να ασπαστεί τον Μωαμεθανισμό με την υπόσχεση ότι θα τον έχρηζαν αξιωματικό του Οθωμανικού στρατού. Ο Διάκος όμως αρνήθηκε επίμονα όλες τις δελεαστικές προτάσεις που του έγιναν  για να γλυτώσει την ζωή του, αρνούμενος κατηγορηματικά να απαρνηθεί τον χριστιανισμό και απαντώντας με περιφρόνηση στις απειλές των Τούρκων. Την επόμενη μέρα, την 24η Απριλίου, ημέρα Κυριακή και κατόπιν επίμονης απαιτήσεως του Χαλήλ μπέη, εκδόθηκε απόφαση για θανατική ποινή με ανασκολοπισμό (σούβλισμα), καθώς όπως υποστήριζε, ο Διάκος είχε σκοτώσει πολλούς Τούρκους και θα έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Ο Διάκος εξαναγκάστηκε να κουβαλήσει με τα ίδια του τα χέρια το σύνεργο της φρικτής τιμωρίας του και μαρτύρησε με καρτερία για αρκετές ώρες πριν εκπνεύσει.

Μετά τον μαρτυρικό του θάνατο (για την περιγραφή του οποίου υπάρχει μια ποικιλία από ανατριχιαστικές εκδοχές), οι Τούρκοι έρριψαν το λείψανο του νεκρού σε ένα χαντάκι της περιοχής. Οι χριστιανοί της περιοχής κρυφά την νύχτα βρήκαν το νεκρό σώμα του Διάκου και το έθαψαν σε μυστικό σημείο στην πόλη. Τον τάφο του Διάκου βρήκε τυχαία ο αντισυνταγματάρχης Ρούβαλης το 1881. Το 1886 έγινε το πρώτο μνημόσυνο για τον Αθανάσιο Διάκο και τοποθετήθηκε η προτομή του που σώζεται ως σήμερα. Επίσης στην οδό Καλύβα Μπακογιάννη (πλησίον της πλατείας Λαού) στην πόλη της Λαμίας, υπάρχει σήμερα ένα κενοτάφιο για να μας θυμίζει αυτόν τον μεγάλο και πραγματικό ήρωα. Ένα εκ των χωριών που τον διεκδικεί ως τόπος γεννήσεώς του, το χωριό Άνω Μουσουνίτσα, μετονομάστηκε αργότερα Αθανάσιος Διάκος προς τιμήν του, ενώ υπάρχει άγαλμα του Αθανασίου Διάκου στην Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας κοντά στο ύψος των Θερμοπυλών δίπλα στο άγαλμα του προγόνου του Λεωνίδα.

Ι. Β. Δ.

Πηγές
Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του νέου Ελληνισμού, εκδόσεις Σταμούλη

Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της ελληνικής Επαναστάσεως, εκδόσεις "Γιοβάνης"

Δημήτριος Μπόμπης, Αθανάσιος Διάκος ο πρώτος μάρτυρας του Αγώνα, περιοδικό "Στρατιωτική Ιστορία"

Αθανάσιος Διάκος (1788-1821) – Ο μάρτυρας της Επανάστασης

http://www.athanasios-diakos-museum.gr 
http://www.istorikathemata.com/