Μια ανάλυση και μια ματιά στο μέλλον…

Για να καλύψουμε το έλλειμμα μιας χρονιάς συνήθως δανειζόμαστε οπότε ανεβάζουμε το χρέος της χώρας μας. Τώρα όμως που δεν μπορούμε να δανειστούμε με τα spread  στο 900+ είμαστε υποχρεωμένοι να μην έχουμε έλλειμμα. Όμως έχουμε…

Μην μπορώντας να δανειστούμε κάνουμε περικοπές παντού οι οποίες δημιουργούν  φτώχια υποκατανάλωση και νέο έλλειμμα. Το χρέος σταδιακά γίνεται μη εξυπηρετήσιμο και συνεχώς αυξάνεται. Ήδη συμβαίνει…

Σήμερα μόνο τα 300 δις με 5% το χρόνο παράγουν νέο χρέος 15 δις τον χρόνο και  45 δις σε τρία χρόνια. Υπολογίστε ότι το χρέος είναι παραπάνω από 300 δις σε αυτά προσθέστε το μνημόνιο με τα 110 δις.

Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο οι κυβερνώντες κάνουν απλώς τους πρόθυμους και οδηγούν την κοινή γνώμη μεθοδικά ώστε να θεωρεί ότι αν πουλήσουμε δημόσια περιουσία αξίας 50 θα σωθούμε. Στην πράξη όμως θα έχουμε καταφέρει τρία χρόνια να κρατήσουμε το χρέος λίγο πάνω από τα σημερινά εξωφρενικά επίπεδα και δυστυχώς τότε δεν θα έχουμε κάτι άλλο να πουλήσουμε…

Αυτό στην Ευρώπη το ξέρουν και κάνουν τους χαζούς δεδομένου ότι κάνουν τους χαζούς και οι ελληνικές elites που επίσης το ξέρουν. Ο καταλύτης όμως γι αυτή την ενοχή σιωπή είναι τα 50 δις ευρώ τα οποία έχουν ενδιαφέρον για πολλούς εκεί έξω σε κάθε πλευρά.

Ακόμη πρέπει να ειπωθεί ότι η κατάσταση στην χώρα είναι τόσο οριακή που μια ανακοίνωση του eurogroup στην γραμμή «το χρέος της Ελλάδας είναι μη εξυπηρετίσιμο» θα προκαλούσε «χάος,  χρεοκοπίες τραπεζών, εξέγερση, κρεμάλες και έξωση από το ευρώ» κλπ. Για να μην βγει μια τέτοια ανακοίνωση τάξαμε 50 δις… και μας κατέβασαν το επιτόκιο 1% ενώ αύξησαν  τον χρόνο αποπληρωμής. Όμως το ήδη μη εξυπηρετήσιμο χρέος αυξάνει… Πάντως αγοράσαμε χρόνο και οι καιροί είναι όντως οριακοί.

Από την εποχή του μνημονίου ο κ.Παπανδρέου αγοράζει χρόνο υπέρ των elites δίνοντας ζεστό χρήμα και πλούτο φορολογούμενων και καταφέρνει να μεταθέτει το …«χάος χρεοκοπίες τραπεζών, εξέγερση, κρεμάλες, έξωση από το ευρώ» λίγο μπροστά.

Αυτή η στρατηγική σε πιο ευγενικές δόσεις είναι η μοναδική στρατηγική σε όλη την Ευρωζώνη η οποία κάθε φορά σπρώχνει να πράγματα λίγο πιο μπροστά. Όμως πλην ένα δυο κρατών που ίσως τελικά πέσουν, έχει χρόνο και λίπος να κάψει. Έτσι παίζει αμυντικό τοπικό παιχνίδι … Την ίδια στιγμή εμείς καίμε τα κόκαλα του κορμιού μας.

Χρειάζεται τα πράγματα να ταρακουνηθούν καθώς η ροη του παιχνιδιού δεν μας βολεύει και ο χρόνος κυλά εναντίων μας.   Όπως ο χρόνος δεν βολεύει την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία, τις χώρες που δεν έχουν πλεονάσματα. Τις χώρες που δανείζονται κάθε χρόνο ακριβότερα για να καλύψουν τα ελλείμματα τους. Τις χώρες που θα επιθυμούσαν να πληθωρίσουν το χρέος τους μέσα από υποτίμηση του ευρώ ή να προχωρήσουν σε ένα νέο ευρώ.

Υπάρχει κάτι που μπορεί να γίνει εδώ  και ένα ανάχωμα μπορεί να στηθεί βάζοντας ως κόκκινη γραμμή το «η Ένωση πάει για φούντο». Χρειάζονται οι elites να πάψουν να φοβούνται γιατί με την μη δράση τους  απλώς χειροτερεύουν τα πράγματα.

Το χειρότερο όμως που μπορεί να κάνει η Ελλάδα είναι αυτό που κάνει. Κρατά το πρόβλημα της αποκλειστικά ελληνικό και να ξεπουλά για να κερδίζει χρόνο.  Διότι  τα ασημικά τελειώνουν και αν το πρόβλημα  τότε είναι μόνο Ελληνικό, βγαίνουμε από το ευρώ είτε από μόνοι μας είτε μας διώχνουν και  το πρόβλημα λύνεται.

Γιάννης Παπαϊωάννου