15.10.12
Γιανναράς: Συνειδητοποιείται πλέον η ανάγκη σύγκλισης Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης για Νέο Σύνταγμα.
Tρόικα και κόμματα σε ξένο αχυρώνα
Tο καταλαβαίνει και ο πλέον φυρόμυαλος: οι συνεχείς και απρόσωπες
(ίδιες για όλους) περικοπές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κοινωνικής
αλληλεγγύης, αποζημιώσεων για απόλυση από την εργασία, μαζί με συνεχώς
αυξανόμενη φορολογία, είναι πολιτικές ενέργειες που νεκρώνουν την οικονομία,
δυναμιτίζουν....
κάθε ενδεχόμενο ανάκαμψης. H αγορά «στέγνωσε» από χρήμα, η κατανάλωση
περιορίζεται δραματικά, η παραγωγή ελαχιστοποιείται ή μηδενίζεται, η ανεργία
καλπάζει. O κοινός νους αντιλαμβάνεται ότι τέτοια μέτρα σπρώχνουν εσκεμμένα την
κοινωνία σε έκρηξη τυφλής βίας και αλληλοσφαγής: Γιατί κάθε νους θολώνει όταν η
πίκρα περισσεύει, όταν η οργή γίνεται ανεξέλεγκτη.
Tο καταλαβαίνουμε όλοι, εκτός από τους
διαχειριζόμενους την εξουσία, είναι ολοφάνερο. Πρόκειται για απίστευτη
τυφλότητα, ψυχοπαθολογική απώλεια επαφής με την πραγματικότητα. Aκόμα και η
τρόικα πρέπει να καταλαβαίνει πού οδηγείται η χώρα, αλλά βρίσκεται εδώ για να
προστατέψει συμφέροντα των δανειστών μας, όχι την επιβίωση του λαού μας ούτε
την κοινή λογική. Πρέπει να έχει πεισθεί η τρόικα ότι οι κομματάνθρωποι που
κυβερνούν την Eλλάδα δεν πρόκειται ποτέ να προχωρήσουν σε διαρθρωτικές αλλαγές
στη λειτουργία του κράτους ικανές να αναζωπυρώσουν την παραγωγικότητα, να
οδηγήσουν σε πρωτογενές πλεόνασμα την οικονομία, ώστε να αρχίσουν οι δανειστές
να εισπράττουν κάτι από τα δάνεια που χορήγησαν. Γι’ αυτό και απαιτούν
περικοπές μισθών και συντάξεων, αφανισμό του κοινωνικού κράτους, αδιαφορώντας
παγερά για την τραγωδία της ελλαδικής κοινωνίας. Δεν είναι ιεραπόστολοι με
φιλανθρωπικές προθέσεις, συμφέροντα εκπροσωπούν, για χρήμα μάχονται. O θάνατός
μας ζωή τους.
Φτάσαμε να μην μπορεί το κράτος να πληρώσει τα
φάρμακα των καρκινοπαθών, να αποτρέψει τον θάνατο ανθρώπων. Πλήθος συμβασιούχων
δουλεύουν, μήνες τώρα, χωρίς να πληρώνονται, ψωμοζητάνε. Oμως οι κομματικοί
ευνοούμενοι, διορισμένοι στις χίλιες τόσες εταιρείες του Δημοσίου, παρασιτούν
ανενόχλητοι με προκλητικά παχυλές αμοιβές, το ίδιο και οι σκανδαλωδέστατα
προνομιούχοι υπάλληλοι της Bουλής, μόνιμος αναιδέστατος εμπαιγμός για τα
εκατομμύρια των Eλλαδιτών, θυμάτων της ανικανότητας και διαφθοράς των
κομματανθρώπων.
Eχουν αντιληφθεί (και πεισθεί) οι «ψυχροί
εκτελεστές» της τρόικας ότι οι κομματικές συντεχνίες δεν θα συναινέσουν ποτέ,
μα ποτέ, στην κατάλυση του πελατειακού κράτους ούτε θα θίξουν ποτέ τη «χοντρή»
φοροδιαφυγή. Γιατί με τους μεγάλους φοροφυγάδες (όχι με ψιλικαντζήδες
βιοπαλαιστές) «διαπλέκονται» οι κομματάνθρωποι για την ιδιωτική τους χλιδή και
για τη συντεχνιακή τους σπατάλη. Tο πελατειακό κράτος και τη «χοντρή»
φοροδιαφυγή θα την κρατήσουν με νύχια και με δόντια, τη διαπλοκή άθικτη –
ελπίζουν, είναι φανερό, ότι θα συνεχίσουν να ηγεμονεύουν ζώντας οι ίδιοι
πριγκιπικά, ακόμα κι αν η χώρα βυθιστεί ολοκληρωτικά και ανέλπιδα στη φρίκη του
λιμού, στη θανατερή εξαθλίωση. (Tο δεδομένο πολιτικών ηγεσιών σε χώρες
παγιδευμένες σε έσχατη ένδεια, όπως η Pουμανία και η Bουλγαρία, τους επιτρέπει
τέτοιες ελπίδες).
Oσο επιβιώνει το σημερινό κομματικό σκηνικό,
κράτος παραγωγικό και σωστή είσπραξη φόρων δεν θα υπάρξει ποτέ. Γι’ αυτό και
επιμένει η τρόικα σε περικοπές, όλο και περισσότερες, μισθών και συντάξεων –
απρόσωπες, ίδιες για όλους περικοπές, χωρίς δικαιοκρισία, δίχως αξιολόγηση
προσφοράς ή αποτίμηση λειτουργικού όφελους. Θέλει το σίγουρο, το «ένα και στο
χέρι». Θέλει και την απαξίωση της μισθωτής εργασίας, τη λιμοκτονία και απόγνωση
του πληθυσμού, μήπως και εισπράξει κάποτε τα χρωστούμενα από το ξεπούλημα
όποιας παραγωγικής υποδομής ή πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Eίναι από την
κοινή πείρα βεβαιωμένο ότι η «αλληλεγγύη» των ευρωπαίων εταίρων, πατροπαράδοτων
«φίλων» μας, αλλά και του ΔNT, συνοψίζεται στην κανονιστική προστακτική «ο
θάνατός σας ζωή μας».
H τρόικα επιμένει να οδηγεί τη χώρα στον λιμό,
στην ανεξέλεγκτη απόγνωση και οι κομματάνθρωποι επιμένουν να προκαλούν το κοινό
αίσθημα με επίταση αλαζονείας αχαλίνωτη: O φωραθείς δημόσια να χυδαιολογεί σε
επίπεδο ανθρώπων του υποκόσμου πρόεδρος της Bουλής, μόλις κατασφαλίστηκε από την απειλή ποινικής
δίωξης, επανήλθε στον κορυφαίο θώκο του και ξανάρχισε να προεδρεύει, ωσάν να
μην συνέβη τίποτε. Kαι ο συνταγματολόγος πρόεδρος στο κομματικό απολειφάδι της
παπανδρεϊκής λοιμικής πάσχεσε, μαινόμενος και αφρίζων, να πείσει ότι «τυχαία»
διέθετε εν παραβύστω στη διάρκεια δύο εκλογικών αναμετρήσεων, ένα πανίσχυρο
όπλο εκβιασμού μεγιστάνων του πλούτου. Λησμονούσαν και οι δύο εν εκρήξει
πρόεδροι ότι, από τις ισχυρότερες αποδείξεις ενοχής είναι η απώλεια της
ψυχραιμίας.
Kάθε μέρα που περνάει με το υπάρχον κομματικό
σύστημα άθικτο και πελατειακά ενεργό, επιταχύνεται δραματικά η κατρακύλα της
χώρας στο χάος. Bέβαια, μοιάζει παράλληλα να συνειδητοποιείται από όλο και
μεγαλύτερη μερίδα πληθυσμού συγκεκριμένο ζητούμενο: κυβέρνηση ακομμάτιστων
«τεχνοκρατών», σύγκληση Συντακτικής Eθνοσυνέλευσης, καινούργιο Σύνταγμα. Nα
θεσπιστούν όροι δημοκρατικής άρθρωσης και λειτουργίας των κομμάτων, να
αποκλείονται από τη Bουλή κόμματα που οι καταστατικές τους αρχές και οι
πρακτικές τους αποβλέπουν στην κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Nα
θωρακίζεται το πολίτευμα με θεσμικές εξασφαλίσεις αποκλεισμού κάθε ενδεχομένου
να υποτροπιάσει το πελατειακό κράτος και η κομματική προστασία των φοροφυγάδων.
Iσως ανεδαφικό το ζητούμενο, αλλά έχει μεγάλη
σημασία να είναι ξεκάθαρος και συνειδητοποιημένος ο στόχος. Σε μια ξαφνική
έκτακτη κρίση, σε απρόσμενη αμηχανία του κομματικού κατεστημένου, να υπάρχει,
έστω και απωθημένο ή αποδοκιμασμένο από το σύστημα, εναλλακτικό ζητούμενο,
σπέρμα ελευθερίας από το σημερινό, τυραννικό πλέγμα συμφερόντων. Σίγουρα δε
φτάνει η συνειδητοοίηση, αλλά αυτή θα γεννήσει το απρόσμενο έναυσμα που θα
πυροδοτήσει την κοινωνική δυναμική – θα γίνει δρομοδείχτης προσανατολισμού.
H ασυνειδησία και το εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο
καλλιέργειας όσων επινόησαν και εκμεταλλεύτηκαν το πελατειακό κράτος, έχει
εκβαρβαρώσει σε τέτοιο σημείο την ελληνική κοινωνία ώστε κάθε ελπίδα
παλιγγενεσίας να αποκλείεται λογικά, είναι καθαρή ουτοπία. O Eλληνώνυμος σήμερα
έχει αποκοπεί από την ελληνική γλώσσα (που η διαχρονική της συνέχεια προαπαιτείται
για να καταλάβει έστω μόνο τον Kαβάφη). Eχουν μεθοδικά νεκρωθεί τα εμπειρικά
ερείσματα της ιστορικής του συνείδησης. Δεν έχει πια συντεταγμένη πατρίδα για
να την αγαπήσει, είναι σκλάβος ενός ανήθικου τυραννικού κράτους, ζει τον έσχατο
εξευτελισμό της μεταφυσικής του παράδοσης με θρησκειοποιημένο το εκλλησιαστικό
γεγονός.
Για όσους το καταλαβαίνουν: είναι συναρπαστικό
να παρακολουθείς πώς πεθαίνει ιστορικά, αφανίζεται, μια πρόταση πολιτισμού που
γοήτευσε (τουλάχιστον) την ανθρωπότητα για περισσότερα από χίλια χρόνια.
Mακάβρια συναρπαγή.
Από: kathimerini.gr
Πρώην αναλυτής Goldman Sachs:Πόλεμο πριν το τέλος του 2012
Ο πρώην αναλυτής της Goldman Sachs, Charles Nenner, δήλωσε στο Fox Business Network, ότι ο δείκτης Dow Jones βρίσκεται στο επίπεδο κατάρρευσης των 5.000 μονάδων και στα πρόθυρα ενός «μεγάλου πολέμου», που θα ταρακουνήσει τον κόσμο στα τέλη του 2012,
προκαλώντας... αμηχανία στους συνομιλητές του.
Ο Nenner, πρώην τεχνικός αναλυτής της Goldman Sachs, προσπάθησε να να προβλέψει τις τάσεις της αγοράς με ένα πρόγραμμα, σε υπολογιστή, που προβλέπει την πορεία των... κινητών αξιών. Ο Nenner προέβλεψε την πτώση του χρηματιστηρίου και την κατάρρευση των κατοικιών, πάνω από δύο χρόνια, πριν την κατάρρευση της Lehman Brothers.
Ο Nenner προβλέπει ότι όταν ο Dow φτάσει τις 5.000 μονάδες, θα σημειωθεί γιγαντιαία πτώση και θα ακολουθήσει μεγάλη ύφεση, που θα φτάσει στα επίπεδα της οικονομικής κατάρρευσης του Μαρτίου του 2009.
Ο Nenner συμβούλευσε, τότε, τους πελάτες του να εγκαταλείψουν, σχεδόν εξ ολοκλήρου, την αγορά. "Είπα στους πελάτες μου, τα συνταξιοδοτικά ταμεία, τις μεγάλες επιχειρήσεις και στα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου, να εγκαταλείψουν την αγορά, σχεδόν εξ ολοκλήρου", δήλωσε ο Nenner. Τι θα μπορούσε, όμως, να οδηγήσει σε μια τέτοια δραματική μείωση;
Ίσως, μια πετρελαϊκή κρίση που θα μπορούσε να ξεκινήσει από την "ημέρα της οργής", στη Σαουδική Αραβία ή κάτι άλλο; Σύμφωνα με το Nenner, η κατάρρευση θα ξεκινήσει από "ένα μεγάλο πόλεμο, στο τέλος του 2012 - 2013. Αυτός, λοιπόν, ο «μεγάλος πόλεμος», θα οδηγήσει στην κατάρρευση του χρηματιστηρίου.
Bάσει των όσων ισχυρίζεται, λοιπόν, ο πόλεμος θα έχει τις ρίζες του, στην τρέχουσα αναταραχή που βλέπουμε εξαπλώνεται σαν "φωτιά" σε όλη τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
greece-salonika.
ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ!! (ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΙΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ή ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΛΗΤΗΡΑΣ Ή ΜΠΑΤΣΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΣ)
ΕΛΑΤΕ
Η έκρηξη των ληξιπρόθεσμων χρεών, που έφτασαν τον Οκτώβριο στα 53,47 δισ. ευρώ, φέρνει στο προσκήνιο το μέτρο της ...
αναγκαστικής είσπραξης μισθών, συντάξεων, καταθέσεων και ΙΧ αυτοκινήτων.
Ερχεται νέος γύρος κατασχέσεων μισθών, συντάξεων, ενοικίων, τραπεζικών καταθέσεων ακόμη και ΙΧ αυτοκινήτων για όσους χρωστούν στο Δημόσιο από 300 ευρώ και πάνω.
Η έκρηξη των ληξιπρόθεσμων χρεών, τα οποία έφτασαν τον Οκτώβριο στα 53,47 δισ. ευρώ (έχουν αυξηθεί κατά 10 δισ. ευρώ εντός του 2012), έχει θορυβήσει την τρόικα και το οικονομικό επιτελείο. Ετσι το υπουργείο Οικονομικών φέρνει στο προσκήνιο το μέτρο της αναγκαστικής είσπραξης, που είναι αλήθεια ότι είχε... ατονίσει τους τελευταίους μήνες. Θα πρέπει να σημειωθεί πως για χρέη μεγάλου ύψους προβλέπεται και κατάσχεση ακινήτων. Πέρα από το «μαστίγιο» για τους οφειλέτες του Δημοσίου, το υπουργείο Οικονομικών φέρνει ως «καρότο» νέα ευνοϊκή ρύθμιση χωρίς ελάχιστο ποσό δόσης. Δηλαδή οι φορολογούμενοι θα μπορούν να δίνουν στην εφορία όσα μπορούν, ακόμα και 100 ευρώ τον μήνα.
Ειδικότερα, πρόσφατα το υπουργείο Οικονομικών απέστειλε στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων σχετικό έγγραφο με το οποίο ζητά επικαιροποιημένη λίστα όσων χρωστούν άνω των 300 ευρώ, προκειμένου να θέσει σε λειτουργία το σχέδιο για τις κατασχέσεις. Η επικαιροποίηση των στοιχείων κρίθηκε αναγκαία, καθώς εντός των τελευταίων μηνών τα χρέη αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Είναι χαρακτηριστικό πως από τα μέσα Αυγούστου έως τις αρχές Οκτωβρίου αυξήθηκαν κατά περίπου 3 δισ. ευρώ.
Εχει διαπιστωθεί πως πλήθος φορολογουμένων δεν πληρώνει το σύνολο των υποχρεώσεών του προς την εφορία και κυρίως τον φόρο εισοδήματος, παρά τις επτά δόσεις αποπληρωμής, αλλά και το «χαράτσι» στα ακίνητα.
Στο στόχαστρο του υπουργείου Οικονομικών μπαίνουν όσοι χρωστούν μικρά ποσά, καθώς θεωρείται ότι υπό τον φόβο της κατάσχεσης είναι δυνατό να εισπραχθούν το συντομότερο δυνατόν. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου, από τους 1,9 εκατ. οφειλέτες του Δημοσίου οι 1,8 χρωστούν ποσά κάτω των 10.000 ευρώ ο καθένας και συνολικά λίγο πάνω από 1,8 δισ. ευρώ. Επίσης, «στόχο» αποτελούν και 108.000 φορολογούμενοι που οφείλουν ποσά από 10.001 έως και 100.000 ευρώ και συνολικά 3 δισ. ευρώ.
Δυσκολία
Από την άλλη, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προκύψουν άμεσα έσοδα από τους 23.000 φορολογουμένους με ποσά οφειλής άνω των 100.000 ευρώ ο καθένας. Κι αυτό γιατί σε αυτήν την κατηγορία περιέχονται δεκάδες εταιρείες χωρίς δραστηριότητα, αλλά και φυσικά πρόσωπα με χρέη που ελέω προσαυξήσεων έχουν φτάσει σε ιλιγγιώδη ύψη (δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ).
Ο κλήρος, λοιπόν, πέφτει στους μικρο-οφειλέτες, οι οποίες σύντομα θα δεχθούν τηλεφώνημα ή επιστολή για να καλύψουν τα χρέη τους. Σε διαφορετική περίπτωση θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες κατάσχεσης.
Το μέτρο της κατάσχεσης «απαιτήσεων εις χείρας τρίτων», δηλαδή κατασχέσεων μισθών, συντάξεων, ενοικίων, επιδοτήσεων, ενεργοποιείται για όσους χρωστούν στο Δημόσιο ποσά από 300 ευρώ, ενώ το ακατάσχετο για μισθούς και συντάξεις έχει οριστεί στα 1.000 ευρώ (δηλαδή στους λογαριασμούς μισθοδοσίας και καταβολής συντάξεων θα πρέπει μετά την κατάσχεση να απομένουν 1.000 ευρώ).
Πιο αναλυτικά, για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο που δεν έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής ή σε νομοθετική ρύθμιση μπορούν να ληφθούν, κατά την κρίση του προϊσταμένου της ΔΟΥ, τα εξής μέτρα:
Κατάσχεση απαιτήσεων του οφειλέτη που βρίσκονται στα χέρια τρίτων, δηλαδή κατάσχεση μισθών, συντάξεων, ενοικίων, επιδοτήσεων και τυχόν άλλων εισοδημάτων που δικαιούται να εισπράξει από τρίτους.
Κατάσχεση κινητών περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, που βρίσκονται είτε στα χέρια του είτε σε χέρια τρίτων. Στο πλαίσιο αυτό, είναι δυνατή και η κατάσχεση ποσών που βρίσκονται σε τραπεζικές καταθέσεις των οφειλετών.
e-go.gr
αναγκαστικής είσπραξης μισθών, συντάξεων, καταθέσεων και ΙΧ αυτοκινήτων.
Ερχεται νέος γύρος κατασχέσεων μισθών, συντάξεων, ενοικίων, τραπεζικών καταθέσεων ακόμη και ΙΧ αυτοκινήτων για όσους χρωστούν στο Δημόσιο από 300 ευρώ και πάνω.
Η έκρηξη των ληξιπρόθεσμων χρεών, τα οποία έφτασαν τον Οκτώβριο στα 53,47 δισ. ευρώ (έχουν αυξηθεί κατά 10 δισ. ευρώ εντός του 2012), έχει θορυβήσει την τρόικα και το οικονομικό επιτελείο. Ετσι το υπουργείο Οικονομικών φέρνει στο προσκήνιο το μέτρο της αναγκαστικής είσπραξης, που είναι αλήθεια ότι είχε... ατονίσει τους τελευταίους μήνες. Θα πρέπει να σημειωθεί πως για χρέη μεγάλου ύψους προβλέπεται και κατάσχεση ακινήτων. Πέρα από το «μαστίγιο» για τους οφειλέτες του Δημοσίου, το υπουργείο Οικονομικών φέρνει ως «καρότο» νέα ευνοϊκή ρύθμιση χωρίς ελάχιστο ποσό δόσης. Δηλαδή οι φορολογούμενοι θα μπορούν να δίνουν στην εφορία όσα μπορούν, ακόμα και 100 ευρώ τον μήνα.
Ειδικότερα, πρόσφατα το υπουργείο Οικονομικών απέστειλε στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων σχετικό έγγραφο με το οποίο ζητά επικαιροποιημένη λίστα όσων χρωστούν άνω των 300 ευρώ, προκειμένου να θέσει σε λειτουργία το σχέδιο για τις κατασχέσεις. Η επικαιροποίηση των στοιχείων κρίθηκε αναγκαία, καθώς εντός των τελευταίων μηνών τα χρέη αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Είναι χαρακτηριστικό πως από τα μέσα Αυγούστου έως τις αρχές Οκτωβρίου αυξήθηκαν κατά περίπου 3 δισ. ευρώ.
Εχει διαπιστωθεί πως πλήθος φορολογουμένων δεν πληρώνει το σύνολο των υποχρεώσεών του προς την εφορία και κυρίως τον φόρο εισοδήματος, παρά τις επτά δόσεις αποπληρωμής, αλλά και το «χαράτσι» στα ακίνητα.
Στο στόχαστρο του υπουργείου Οικονομικών μπαίνουν όσοι χρωστούν μικρά ποσά, καθώς θεωρείται ότι υπό τον φόβο της κατάσχεσης είναι δυνατό να εισπραχθούν το συντομότερο δυνατόν. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου, από τους 1,9 εκατ. οφειλέτες του Δημοσίου οι 1,8 χρωστούν ποσά κάτω των 10.000 ευρώ ο καθένας και συνολικά λίγο πάνω από 1,8 δισ. ευρώ. Επίσης, «στόχο» αποτελούν και 108.000 φορολογούμενοι που οφείλουν ποσά από 10.001 έως και 100.000 ευρώ και συνολικά 3 δισ. ευρώ.
Δυσκολία
Από την άλλη, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προκύψουν άμεσα έσοδα από τους 23.000 φορολογουμένους με ποσά οφειλής άνω των 100.000 ευρώ ο καθένας. Κι αυτό γιατί σε αυτήν την κατηγορία περιέχονται δεκάδες εταιρείες χωρίς δραστηριότητα, αλλά και φυσικά πρόσωπα με χρέη που ελέω προσαυξήσεων έχουν φτάσει σε ιλιγγιώδη ύψη (δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ).
Ο κλήρος, λοιπόν, πέφτει στους μικρο-οφειλέτες, οι οποίες σύντομα θα δεχθούν τηλεφώνημα ή επιστολή για να καλύψουν τα χρέη τους. Σε διαφορετική περίπτωση θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες κατάσχεσης.
Το μέτρο της κατάσχεσης «απαιτήσεων εις χείρας τρίτων», δηλαδή κατασχέσεων μισθών, συντάξεων, ενοικίων, επιδοτήσεων, ενεργοποιείται για όσους χρωστούν στο Δημόσιο ποσά από 300 ευρώ, ενώ το ακατάσχετο για μισθούς και συντάξεις έχει οριστεί στα 1.000 ευρώ (δηλαδή στους λογαριασμούς μισθοδοσίας και καταβολής συντάξεων θα πρέπει μετά την κατάσχεση να απομένουν 1.000 ευρώ).
Πιο αναλυτικά, για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο που δεν έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής ή σε νομοθετική ρύθμιση μπορούν να ληφθούν, κατά την κρίση του προϊσταμένου της ΔΟΥ, τα εξής μέτρα:
Κατάσχεση απαιτήσεων του οφειλέτη που βρίσκονται στα χέρια τρίτων, δηλαδή κατάσχεση μισθών, συντάξεων, ενοικίων, επιδοτήσεων και τυχόν άλλων εισοδημάτων που δικαιούται να εισπράξει από τρίτους.
Κατάσχεση κινητών περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, που βρίσκονται είτε στα χέρια του είτε σε χέρια τρίτων. Στο πλαίσιο αυτό, είναι δυνατή και η κατάσχεση ποσών που βρίσκονται σε τραπεζικές καταθέσεις των οφειλετών.
e-go.gr
Ο λογαριασμός της επιμήκυνσης
Σταύρος Χριστακόπουλος
Από την εποχή που άρχισαν να μας μιλούν για μέτρα 11,5 δισ. ευρώ τη διετία 2013-14, προειδοποιούσαμε ότι θα φτάσουν τα 18 δισ. σε δύο δόσεις και τα 22 σε τρεις. Η καθυστέρηση συμφωνίας με την τρόικα απλώς ενοποιεί τα δύο στάδια σε ένα πακέτο και η εικόνα... «διαπραγμάτευσης» καταρρέει εκ νέου.
Προφανώς, εκτός από τα φληναφήματα περί διαπραγμάτευσης, ούτε για σκλήρυνση της τρόικας μπορούμε εύκολα να μιλάμε: αφενός ποτέ δεν ήταν ήπιες οι απαιτήσεις της, αφετέρου όλα όσα απαιτεί περιγράφονται στο μνημόνιο. Πόθεν λοιπόν η έκπληξη για τη στάση των τροϊκανών, τους οποίους η ίδια η Μέρκελ κατέστησε, στην επίσκεψή της στην Αθήνα, ως μόνους συνομιλητές της τρικομματικής κυβέρνησης;
Η ελληνική κυβέρνηση ίσως έλπιζε ότι το πρώτο πακέτο των 11,5 δισ., που στην πορεία έγιναν 13,5, θα αρκούσε για να εγκριθεί η δόση για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών. Όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή, όσο και αν την επενδύσεις με υποτιθέμενη «αλλαγή κλίματος» και βολτούλες στους κήπους του προεδρικού μεγάρου.
Από όσα προβλήματα γνωρίζαμε πριν αρχίσουν τα σούρτα - φέρτα μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας, ούτε μία πραγματική παράμετρος δεν έχει μεταβληθεί. Αντιθέτως γκρεμίζονται μία προς μία όλες οι κατασκευές που κατά καιρούς στήθηκαν από τις τρεις μνημονιακές κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά).
Πρώτος κατέρρευσε ο μύθος ότι το προηγούμενο κούρεμα θα καθιστούσε το χρέος «βιώσιμο». Οι αριθμοί που γράφονται στα διάφορα σενάρια, απ’ αυτά που δημοσιεύονται καθημερινά, είναι τερατώδεις συγκριτικά με το επιδιωχθέν 120% του ΑΕΠ το 2020. Είναι δε τραγικοί σε όσα σηματοδοτούν για τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Ακόμη χειρότερα, είναι τραγικά τα σενάρια που στηρίζουν τόσο η Γερμανία όσο και η ελληνική κυβέρνηση – επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων, αναβολή πληρωμής κ.λπ. Εγγυώνται μόνο παράταση του μαρτυρίου και όχι ανάσα. Επιδείνωση της οικονομίας και όχι ανάκαμψη.
Η δε επιμήκυνση κοστίζει κάπου 30 δισ. επιπλέον χρηματοδότηση, την οποία κανείς – ιδιαιτέρως η ευρωζώνη – δεν είναι πρόθυμος να παράσχει.
Επιπλέον η αναθεωρημένη επί τα χείρω ύφεση εκ μέρους του ΔΝΤ αναμένεται να φτάσει του χρόνου το 4%, ενώ, όταν υπεγράφη το δεύτερο μνημόνιο, υπολογιζόταν στο... 0%! Σημειώνει επ’ αυτού ο Peter Spiegel σε ανάλυσή του στους Financial Times:
«Αυτή η δραματική μείωση της ανάπτυξης θα οδηγήσει σε εξίσου δραματική μείωση των εσόδων από φορολογία, που σημαίνει ότι δεν θα εισπραχθούν δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν σε αυτό προστεθεί και το γεγονός ότι το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων δεν προχωρά, επειδή οι ιδιώτες επενδυτές εξακολουθούν να φοβούνται επιστροφή της χώρας στη δραχμή, τότε το κενό χρηματοδότησης γίνεται ακόμη μεγαλύτερο».
Τα τέσσερα σενάρια
Με αυτό το δεδομένο, πώς μπορούν να βρεθούν αυτά τα 30 δισ.; Τέσσερις είναι οι τρόποι, μας λένε οι FT:
1. «Ο πιο άμεσος τρόπος θα ήταν απλούστατα να αυξηθεί το μέγεθος του πακέτου στήριξης της Ελλάδας στα 204 δισ. ευρώ. Επειδή, όμως, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης έχουν δηλώσει ότι δεν θα δώσουν άλλα χρήματα, η επιλογή αυτή έχει αποκλειστεί».
2. «Η Ελλάδα θα μπορούσε να προχωρήσει σε νέες δημοσιονομικές περικοπές. Με την επέκταση του προγράμματος κατά δύο χρόνια, όμως, ΔΝΤ και Ε.Ε. ουσιαστικά αναγνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να χειριστεί τη συνταγή της λιτότητας. Το να ζητηθούν λοιπόν, νέα, επιπλέον, μέτρα λιτότητας δεν είναι η λύση».
3. «Η Αθήνα θα μπορούσε να προσπαθήσει να συγκεντρώσει μόνη της τα κεφάλαια. Κάτι που έχει περάσει σχεδόν απαρατήρητο είναι πως, παρά τις επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις της Αθήνας ότι εξαντλούνται τα διαθέσιμά της, η κυβέρνηση καταφέρνει να αντλεί χρήματα με βραχυπρόθεσμο δανεισμό από τις αγορές.
Το κόστος δανεισμού βεβαίως είναι υπέρογκο – τα ετήσια έντοκα γραμμάτια αυτή τη στιγμή διαπραγματεύονται στο 12%. Προφανώς, όμως, υπάρχουν ιδιωτικά κεφάλαια που είναι διατεθειμένα να αναλάβουν τον κίνδυνο. Αυτή, όμως, δεν είναι μία μακροπρόθεσμη λύση. Η μεγάλη εξάρτηση από το βραχυπρόθεσμο δανεισμό επιδεινώνει το πρόβλημα καθώς αυξάνει το βαρύ φορτίο του χρέους στην Ελλάδα».
(Σημείωση: Παρεμπιπτόντως, το πρόσφατο «σχέδιο Σαμαρά» για την επιμήκυνση, το οποίο είχε διαρρεύσει επίσης στους Financial Times, λέει ότι η Ελλάδα, προκειμένου να μην χρειαστεί περαιτέρω στήριξη από την ευρωζώνη, θα διασφάλιζε σημαντικό μέρος του δανεισμού της μέσω εντόκων γραμματίων – τα οποία, παρεμπιπτόντως, αγοράζουν συνήθως κατά τα δύο τρίτα... ελληνικές τράπεζες, οι οποίες καρπούνται το υπέογκο επιτόκιο...)
4. «Έτσι μένει η πιο δύσκολη επιλογή για τα μέλη της ευρωζώνης: να δεχθούν ζημίες στα δάνεια στήριξης που έχουν δώσει στην Ελλάδα. Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση της Commerzbank, από το συνολικό χρέος των 326 δισ. ευρώ της Ελλάδας, περίπου 126 δισ. ευρώ είναι από τα πακέτα στήριξης.
Και είναι πλέον το μόνο μεγάλο κομμάτι ελληνικού χρέους που μπορεί να αναδιαρθρωθεί δεδομένου ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΚΤ έχουν κανονισμούς που απαγορεύουν τις διαγραφές χρεών. Οι ιδιώτες επενδυτές – οι οποίοι κατέχουν το υπόλοιπο χρέος – υπέστησαν ήδη επώδυνη αναδιάρθρωση στις αρχές του έτους.
Οι υπουργοί της ευρωζώνης κατέστησαν σαφή την αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε αναδιάρθρωση των δικών τους δανείων. Το ΔΝΤ όμως, επιμένει ότι οποιαδήποτε ρεαλιστική επανεκτίμηση του ελληνικού προγράμματος – ειδικότερα η επιμήκυνση για δύο χρόνια – πρέπει να περιλαμβάνει κάποιας μορφής κούρεμα. Σε αντίθετη περίπτωση – υποστηρίζει – τα νούμερα απλώς δεν βγαίνουν».
Αμέσως μετά o Peter Spiegel αναρωτιέται: «Μπορούν, όμως, πραγματικά οι χώρες της ευρωζώνης να συγκεντρώσουν 30 δισ. ευρώ με μικροαλλαγές στα δάνεια στήριξης;».
Και απαντά ο ίδιος:
«Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, η Ελλάδα θα πρέπει να καταβάλει πληρωμές τόκων 48 δισ. ευρώ από το 2013 μέχρι το 2016. Δεν δίνονται πληροφορίες για το ποια δάνεια αφορούν αυτοί οι τόκοι. Δεδομένου όμως, ότι σχεδόν το 40% του ελληνικού χρέους είναι τα πακέτα στήριξης, ενδέχεται τα 20 δισ. ευρώ να είναι τόκοι για τα δάνεια που η Αθήνα οφείλει στους εταίρους της στην ευρωζώνη τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Κατά συνέπεια, αυτές οι... μικρές αλλαγές στα δάνεια θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν σημαντικά κεφάλαια. Ας μη γελιόμαστε όμως. Θα πρόκειται για επιβολή ζημίας στους πιστωτές της ευρωζώνης, την οποία βεβαίως δεν θα θέλουν να διατυμπανίσουν».
Αγορά χρόνου
Αν όμως και αυτή η επιλογή αποτύχει, κάτι που είναι η πιθανότερη κατάληξη με δεδομένο ότι η λιτότητα αποτελεί στρατηγική επιλογή για την περαιτέρω ύπαρξη του ευρώ και ότι το προς αναδιάρθρωση μέρος του χρέους είναι πολύ μικρό για να επιφέρει ουσιώδες αποτέλεσμα; Τότε απλώς δεν μένει άλλη λύση από μια σκληρή χρεοκοπία.
Είτε το θέλουμε είτε όχι, η επιμήκυνση είναι μια ακόμη αγορά χρόνου εκ μέρους της Γερμανίας, η οποία δεν δίνει καμιά λύση στο πρόβλημα.
Η Ελλάδα, παρότι ενδέχεται να χάσει συντόμως τον ρόλο της από την Ισπανία, θα συνεχίσει να αποτελεί τον αδύναμο κρίκο σε μια ευρω-αγορά χρέους ύψους 6 τρισ. ευρώ, εκ των οποίων πάνω από 2 τρισ. είναι γερμανικό χρέος.
Θα συνεχίσει λοιπόν για την ώρα να αποτελεί, με όποιο κόστος, όπως διαβεβαιώνει εσχάτως η γερμανική ηγεσία, την απόδειξη ότι κράτος της ευρωζώνης δεν χρεοκοπεί.
Αυτό όμως σε καμιά περίπτωση δεν μειώνει τη σημασία της φράσης που η Μέρκελ μάς έχει πετάξει δις κατά πρόσωπο στις δύο συναντήσεις της με τον Σαμαρά στο Βερολίνο και την Αθήνα: «Εύχομαι και ελπίζω η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ».
Κάτι που, εκτός από εκβιασμό, αποτελεί πάντα ένα ανοιχτό ενδεχόμενο , ιδιαίτερα όταν, εξ αιτίας της ακολουθούμενης διαχείρισης, η Ελλάδα θα έχει καταντήσει – στο όνομα της προστασίας του ευρώ – κρανίου τόπος...
Προφανώς, εκτός από τα φληναφήματα περί διαπραγμάτευσης, ούτε για σκλήρυνση της τρόικας μπορούμε εύκολα να μιλάμε: αφενός ποτέ δεν ήταν ήπιες οι απαιτήσεις της, αφετέρου όλα όσα απαιτεί περιγράφονται στο μνημόνιο. Πόθεν λοιπόν η έκπληξη για τη στάση των τροϊκανών, τους οποίους η ίδια η Μέρκελ κατέστησε, στην επίσκεψή της στην Αθήνα, ως μόνους συνομιλητές της τρικομματικής κυβέρνησης;
Η ελληνική κυβέρνηση ίσως έλπιζε ότι το πρώτο πακέτο των 11,5 δισ., που στην πορεία έγιναν 13,5, θα αρκούσε για να εγκριθεί η δόση για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών. Όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή, όσο και αν την επενδύσεις με υποτιθέμενη «αλλαγή κλίματος» και βολτούλες στους κήπους του προεδρικού μεγάρου.
Από όσα προβλήματα γνωρίζαμε πριν αρχίσουν τα σούρτα - φέρτα μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας, ούτε μία πραγματική παράμετρος δεν έχει μεταβληθεί. Αντιθέτως γκρεμίζονται μία προς μία όλες οι κατασκευές που κατά καιρούς στήθηκαν από τις τρεις μνημονιακές κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά).
Πρώτος κατέρρευσε ο μύθος ότι το προηγούμενο κούρεμα θα καθιστούσε το χρέος «βιώσιμο». Οι αριθμοί που γράφονται στα διάφορα σενάρια, απ’ αυτά που δημοσιεύονται καθημερινά, είναι τερατώδεις συγκριτικά με το επιδιωχθέν 120% του ΑΕΠ το 2020. Είναι δε τραγικοί σε όσα σηματοδοτούν για τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Ακόμη χειρότερα, είναι τραγικά τα σενάρια που στηρίζουν τόσο η Γερμανία όσο και η ελληνική κυβέρνηση – επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων, αναβολή πληρωμής κ.λπ. Εγγυώνται μόνο παράταση του μαρτυρίου και όχι ανάσα. Επιδείνωση της οικονομίας και όχι ανάκαμψη.
Η δε επιμήκυνση κοστίζει κάπου 30 δισ. επιπλέον χρηματοδότηση, την οποία κανείς – ιδιαιτέρως η ευρωζώνη – δεν είναι πρόθυμος να παράσχει.
Επιπλέον η αναθεωρημένη επί τα χείρω ύφεση εκ μέρους του ΔΝΤ αναμένεται να φτάσει του χρόνου το 4%, ενώ, όταν υπεγράφη το δεύτερο μνημόνιο, υπολογιζόταν στο... 0%! Σημειώνει επ’ αυτού ο Peter Spiegel σε ανάλυσή του στους Financial Times:
«Αυτή η δραματική μείωση της ανάπτυξης θα οδηγήσει σε εξίσου δραματική μείωση των εσόδων από φορολογία, που σημαίνει ότι δεν θα εισπραχθούν δισεκατομμύρια ευρώ. Εάν σε αυτό προστεθεί και το γεγονός ότι το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων δεν προχωρά, επειδή οι ιδιώτες επενδυτές εξακολουθούν να φοβούνται επιστροφή της χώρας στη δραχμή, τότε το κενό χρηματοδότησης γίνεται ακόμη μεγαλύτερο».
Τα τέσσερα σενάρια
Με αυτό το δεδομένο, πώς μπορούν να βρεθούν αυτά τα 30 δισ.; Τέσσερις είναι οι τρόποι, μας λένε οι FT:
1. «Ο πιο άμεσος τρόπος θα ήταν απλούστατα να αυξηθεί το μέγεθος του πακέτου στήριξης της Ελλάδας στα 204 δισ. ευρώ. Επειδή, όμως, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης έχουν δηλώσει ότι δεν θα δώσουν άλλα χρήματα, η επιλογή αυτή έχει αποκλειστεί».
2. «Η Ελλάδα θα μπορούσε να προχωρήσει σε νέες δημοσιονομικές περικοπές. Με την επέκταση του προγράμματος κατά δύο χρόνια, όμως, ΔΝΤ και Ε.Ε. ουσιαστικά αναγνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να χειριστεί τη συνταγή της λιτότητας. Το να ζητηθούν λοιπόν, νέα, επιπλέον, μέτρα λιτότητας δεν είναι η λύση».
3. «Η Αθήνα θα μπορούσε να προσπαθήσει να συγκεντρώσει μόνη της τα κεφάλαια. Κάτι που έχει περάσει σχεδόν απαρατήρητο είναι πως, παρά τις επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις της Αθήνας ότι εξαντλούνται τα διαθέσιμά της, η κυβέρνηση καταφέρνει να αντλεί χρήματα με βραχυπρόθεσμο δανεισμό από τις αγορές.
Το κόστος δανεισμού βεβαίως είναι υπέρογκο – τα ετήσια έντοκα γραμμάτια αυτή τη στιγμή διαπραγματεύονται στο 12%. Προφανώς, όμως, υπάρχουν ιδιωτικά κεφάλαια που είναι διατεθειμένα να αναλάβουν τον κίνδυνο. Αυτή, όμως, δεν είναι μία μακροπρόθεσμη λύση. Η μεγάλη εξάρτηση από το βραχυπρόθεσμο δανεισμό επιδεινώνει το πρόβλημα καθώς αυξάνει το βαρύ φορτίο του χρέους στην Ελλάδα».
(Σημείωση: Παρεμπιπτόντως, το πρόσφατο «σχέδιο Σαμαρά» για την επιμήκυνση, το οποίο είχε διαρρεύσει επίσης στους Financial Times, λέει ότι η Ελλάδα, προκειμένου να μην χρειαστεί περαιτέρω στήριξη από την ευρωζώνη, θα διασφάλιζε σημαντικό μέρος του δανεισμού της μέσω εντόκων γραμματίων – τα οποία, παρεμπιπτόντως, αγοράζουν συνήθως κατά τα δύο τρίτα... ελληνικές τράπεζες, οι οποίες καρπούνται το υπέογκο επιτόκιο...)
4. «Έτσι μένει η πιο δύσκολη επιλογή για τα μέλη της ευρωζώνης: να δεχθούν ζημίες στα δάνεια στήριξης που έχουν δώσει στην Ελλάδα. Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση της Commerzbank, από το συνολικό χρέος των 326 δισ. ευρώ της Ελλάδας, περίπου 126 δισ. ευρώ είναι από τα πακέτα στήριξης.
Και είναι πλέον το μόνο μεγάλο κομμάτι ελληνικού χρέους που μπορεί να αναδιαρθρωθεί δεδομένου ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΚΤ έχουν κανονισμούς που απαγορεύουν τις διαγραφές χρεών. Οι ιδιώτες επενδυτές – οι οποίοι κατέχουν το υπόλοιπο χρέος – υπέστησαν ήδη επώδυνη αναδιάρθρωση στις αρχές του έτους.
Οι υπουργοί της ευρωζώνης κατέστησαν σαφή την αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε αναδιάρθρωση των δικών τους δανείων. Το ΔΝΤ όμως, επιμένει ότι οποιαδήποτε ρεαλιστική επανεκτίμηση του ελληνικού προγράμματος – ειδικότερα η επιμήκυνση για δύο χρόνια – πρέπει να περιλαμβάνει κάποιας μορφής κούρεμα. Σε αντίθετη περίπτωση – υποστηρίζει – τα νούμερα απλώς δεν βγαίνουν».
Αμέσως μετά o Peter Spiegel αναρωτιέται: «Μπορούν, όμως, πραγματικά οι χώρες της ευρωζώνης να συγκεντρώσουν 30 δισ. ευρώ με μικροαλλαγές στα δάνεια στήριξης;».
Και απαντά ο ίδιος:
«Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, η Ελλάδα θα πρέπει να καταβάλει πληρωμές τόκων 48 δισ. ευρώ από το 2013 μέχρι το 2016. Δεν δίνονται πληροφορίες για το ποια δάνεια αφορούν αυτοί οι τόκοι. Δεδομένου όμως, ότι σχεδόν το 40% του ελληνικού χρέους είναι τα πακέτα στήριξης, ενδέχεται τα 20 δισ. ευρώ να είναι τόκοι για τα δάνεια που η Αθήνα οφείλει στους εταίρους της στην ευρωζώνη τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Κατά συνέπεια, αυτές οι... μικρές αλλαγές στα δάνεια θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν σημαντικά κεφάλαια. Ας μη γελιόμαστε όμως. Θα πρόκειται για επιβολή ζημίας στους πιστωτές της ευρωζώνης, την οποία βεβαίως δεν θα θέλουν να διατυμπανίσουν».
Αγορά χρόνου
Αν όμως και αυτή η επιλογή αποτύχει, κάτι που είναι η πιθανότερη κατάληξη με δεδομένο ότι η λιτότητα αποτελεί στρατηγική επιλογή για την περαιτέρω ύπαρξη του ευρώ και ότι το προς αναδιάρθρωση μέρος του χρέους είναι πολύ μικρό για να επιφέρει ουσιώδες αποτέλεσμα; Τότε απλώς δεν μένει άλλη λύση από μια σκληρή χρεοκοπία.
Είτε το θέλουμε είτε όχι, η επιμήκυνση είναι μια ακόμη αγορά χρόνου εκ μέρους της Γερμανίας, η οποία δεν δίνει καμιά λύση στο πρόβλημα.
Η Ελλάδα, παρότι ενδέχεται να χάσει συντόμως τον ρόλο της από την Ισπανία, θα συνεχίσει να αποτελεί τον αδύναμο κρίκο σε μια ευρω-αγορά χρέους ύψους 6 τρισ. ευρώ, εκ των οποίων πάνω από 2 τρισ. είναι γερμανικό χρέος.
Θα συνεχίσει λοιπόν για την ώρα να αποτελεί, με όποιο κόστος, όπως διαβεβαιώνει εσχάτως η γερμανική ηγεσία, την απόδειξη ότι κράτος της ευρωζώνης δεν χρεοκοπεί.
Αυτό όμως σε καμιά περίπτωση δεν μειώνει τη σημασία της φράσης που η Μέρκελ μάς έχει πετάξει δις κατά πρόσωπο στις δύο συναντήσεις της με τον Σαμαρά στο Βερολίνο και την Αθήνα: «Εύχομαι και ελπίζω η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ».
Κάτι που, εκτός από εκβιασμό, αποτελεί πάντα ένα ανοιχτό ενδεχόμενο , ιδιαίτερα όταν, εξ αιτίας της ακολουθούμενης διαχείρισης, η Ελλάδα θα έχει καταντήσει – στο όνομα της προστασίας του ευρώ – κρανίου τόπος...
Το Ποντικι
323 χιλιόμετρα Οργής και Ανατροπής !
Όλοι πλαισιώνουμε τον Αγώνα!Από τις 8 το
πρωί του Σαββάτου έρχονται με τα πόδια στην Αθήνα πολίτες του Βόλου
(άνεργοι, συνταξιούχοι, εργάτες, δημόσιοι υπάλληλοι, ελεύθεροι
επαγγελματίες, εργάτες γης (Αγρότες), ΑμΕΑ πολύτεκνοι κλπ με σύνθημα:
Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε!
ΔΕΚΑΔΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΑΠΟΤΟΛΜΟΥΝ ΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 320ΧΛΜ.!ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!
Μία απόσταση 323 χιλιομέτρων διανύουν από τις 8 το πρωί του Σαββάτου με τα πόδια πολίτες του Βόλου (άνεργοι, συνταξιούχοι, εργάτες, δημόσιοι υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, εργάτες γης (Αγρότες), ΑμΕΑ πολύτεκνοι και άλλες κατηγορίες πολιτών) και εκπρόσωποι φορέων,εκφράζοντας την οργή και την αγανάκτησή τους για την πολιτική τρικομματικής συγκυβέρνησης και τρόικας αλλά και διατρανώνοντας την ανάγκη ριζοσπαστικής ανατροπής των μνημονιακών αδιεξόδων.
Κεντρικό σύνθημα της πρωτότυπης και αγωνιστικής αυτής πορείας διαμαρτυρίας είναι το : Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε!
Οι συμμετέχοντες θα φτάσουν με τα πόδια από τον Βόλο στη Βουλή για να πουν όχι στις τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού! Παράλληλα καλούν σε συμπόρευση πολίτες και από την υπόλοιπη Ελλάδα!
Πεζοί λοιπόν ξεκίνησαν από την πόλη τους τον Βόλο και θα φτάσουν στη Βουλή.
Το ταξίδι θα διαρκέσει 11 μέρες και σε αυτό λαμβάνουν μέρος εκατοντάδες πολίτες όλων των ηλικιών και των κοινωνικών κατηγοριών. Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας πραγματοποιούνται οι απαραίτητες στάσεις για ξεκούραση και οι διανυκτερεύσεις θα γίνονται σε χώρους όπου έχουν εξασφαλιστεί από τους δημάρχους των πόλεων που βρίσκονται κατά μήκος της διαδρομής, ενώ για τη σίτιση των δρομέων προσφέρθηκε χορηγία από βολιώτικη εταιρεία catering.
Η Κίνηση Ελπίδας Πολιτών, όπως έχουν ονομάσει την πρωτοβουλία τους οι διοργανωτές, έχει στόχο να καταδείξει τα σοβαρά προβλήματα που έχει προκαλέσει η κρίση και να διεκδικήσει την αλλαγή αυτής της πολιτικής μέσω μιας ουσιαστικής ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών και αποτίναξης του ζυγού τόσο της τρόικας εσωτερικού όσο και της τρόικας εξωτερικού.
Άνεργοι, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι και άλλες κοινωνικές ομάδες, συμμετέχουν στη μεγάλη κινηματική πορεία προς τη Βουλή των Ελλήνων από το Βόλο προς την Αθήνα με τα πόδια μέσω της Εθνικής οδού.
Η μαραθώνια αυτή πεζοπορία κατά του μνημονίου και της εξοντωτικής πολιτικής που επιβάλλει θα ολοκληρωθεί την Τρίτη 23 Οκτωβρίου στο Σύνταγμα.
«Η κοινωνία μας βρίσκεται στα όρια μιας ανθρωπιστικής κρίσης, δεν επιτρέπεται οι πολίτες να αδιαφορούν, δεν επαιτούμε αλλά απαιτούμε να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη πολιτική. Να ανατραπούν οι πολιτικές της ΤΡΟΙΚΑΣ και της τρικομματικής κυβέρνησης, οι πολιτικές των μνημονίων που φτωχοποιούν τον ελληνικό λαό και ισοπεδώνουν κοινωνικές κατακτήσεις 100 χρόνων.
Ο ραγιαδισμός δεν ανήκει στην ψυχή του Έλληνα, κανένα μέτρο πίεσης δεν πρόκειται να μας ρίξει το ηθικό, όσα μέτρα και αν παρθούν, όσα χαράτσια και αν μπουν δεν πρόκειται να ραγίσουν την ηθική υπόσταση των συμπολιτών μας. Το ήθος, το φιλότιμο, η αξιοπρέπεια, η συλλογικότητα δεν αγοράζονται και δεν πουλιούνται σε κανένα πολιτειακό σύστημα». Εξ αυτού του λόγου, αγαπητοί φίλοι και φίλες, αγανακτισμένοι από όλα αυτά που συμβαίνουν ξεκινάμε μία νέα πρωτοποριακή μορφή πάλης με μοναδικό στόχο (ΩΣ ΕΔΩ - ΦΤΑΝΕΙ!!!)», αναφέρουν μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή τους.
Το πλαίσιο των διεκδικήσεων που θέτει η Κίνηση Ελπίδας Πολιτών περιλαμβάνει αιτήματα όπως πάγωμα όλων των οφειλών για όλους τους μικρομεσαίους, εργαζομένους, υπερχρεωμένα νοικοκυριά και για όλους τους πολίτες για διάστημα τουλάχιστον 2 ετών,συνταξιοδοτικές παροχές όλων των πολιτών τουλάχιστον τα 1.500 ? κ.α.
Από πολλούς από τους συμμετέχοντες αλλά και από κύκλους της Αριστεράς εκφράστηκε η ελπίδα το παράδειγμα των πολιτών της Μαγνησίας να ακολουθήσουν και πολίτες άλλων πόλεων ώστε να οδηγηθούμε σε νέες πρωτοποριακές, ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές μορφές πάλης σε όλη την ελληνική επικράτεια. Επίσης στάλθηκε ένα ηχηρό μήνυμα συμπόρευσης στην μαραθώνια πεζοπορία προς τους κατοίκους όλης της Ελλάδας και κυρίως των περιοχών από τις οποίες θα διέλθει η αντιμνημονιακή πορεία ανατροπής!
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΑΘΩΝΙΑ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ:
ΒΟΛΟΣ - ΑΘΗΝΑ , ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΕΩΣ ΤΡΙΤΗ 23 ΟΚΤΩΒΡΗ
Ξεκινάμε τη μεγάλη πορεία το Σάββατο 13 Οκτωβρίου από το λιμάνι του Βόλου στις 8:00 για την Αθήνα με τα πόδια.Έλα και εσύ φίλε να ενώσουμε τη φωνή μας για επιβίωση.
Όχι στον εφιάλτη της φτώχειας των πολιτών.
Δεν επαιτούμε αλλά απαιτούμε δικαίωμα στην εργασία.
Όχι άλλα αντιλαϊκά μετρά. Φτάνει, ως εδώ!
Οι σταθμοί υποδοχής και το πρόγραμμα της Πορείας προς τη Βουλή των Ελλήνων...
1η Ημέρα 13/10/12 ΒΟΛΟΣ - ΝΕΑ ΑΓΧΙΑΛΟΣ ΛΙΜΑΝΙ ΒΟΛΟΥ
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 15 χλμ
1η Ημέρα 13/10/12 ΝΕΑ ΑΓΧΙΑΛΟΣ- ΑΛΜΥΡΟΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:30 31 χλμ
2η Ημέρα 14/10/12 ΑΛΜΥΡΟΣ - ΣΟΥΡΠΗ (ΕΘΝΙΚΗ)
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 48 χλμ
3η Ημέρα 15/10/12 ΠΕΛΑΣΓΙΑ Διόδια-ΚΑΡΑΒΟΜΥΛΟΣ
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 83 χλμ
3η Ημέρα 15/10/12 ΚΑΡΑΒΟΜΥΛΟΣ- ΣΤΥΛΙΔΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:30 95 χλμ
4η Ημέρα 16/10/12 ΣΤΥΛΙΔΑ - Γέφυρα Αλαμάνας ΛΑΜΙΑ
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 111 χλμ
4η Ημέρα 16/10/12 Γέφυρα Αλαμάνας - ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:15 126 χλμ
5η Ημέρα 17/10/12 ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ - ΜΩΛΟΣ
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 141 χλμ
5η Ημέρα 17/10/12 ΜΩΛΟΣ - ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:30 157 χλμ
6η Ημέρα 18/10/12 ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ - ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 172 χλμ
6η Ημέρα 18/10/12 ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ - ΑΤΑΛΑΝΤΗ Διόδια
ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:30 187 χλμ
7η Ημέρα 19/10/12 ΑΤΑΛΑΝΤΗ Διόδια - ΜΑΡΤΙΝΟ
ΠΡΩΙ 8:00 -11:30 205 χλμ
7η Ημέρα 19/10/12 ΜΑΡΤΙΝΟ - ΚΑΣΤΡΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:15 220 χλμ
8η Ημέρα 20/10/12 ΚΑΣΤΡΟ - ΥΛΙΚΗ
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 235 χλμ
8η Ημέρα 20/10/12 ΥΛΙΚΗ - ΘΗΒΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:30 250 χλμ
9η Ημέρα 21/10/12 ΘΗΒΑ - ΣΧΗΜΑΤΑΡΙ Διόδια
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 265 χλμ
9η Ημέρα 21/10/12 ΣΧΗΜΑΤΑΡΙ Διόδια - ΜΑΛΑΚΑΣΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:30 280 χλμ
10η Ημέρα 22/10/12 ΜΑΛΑΚΑΣΑ - ΚΑΠΑΝΔΡΙΤΙ
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 297 >>
10η Ημέρα 22/10/12 ΚΑΠΑΝΔΡΙΤΙ- ΑΦΙΔΝΕΣ Διόδια ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:15 312 χλμ
11η Ημέρα 23/10/12 ΑΦΙΔΝΕΣ Διόδια - ΚΗΦΙΣΙΑ
ΠΡΩΙ 8:00 -11:15 327 χλμ
11η Ημέρα 23/10/12 ΚΗΦΙΣΙΑ - ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΒΟΥΛΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ 16:00 -19:15 340 χλμ
Τα αιτήματα
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ
Αγαπητοί φίλοι & φίλες,
Όπως γνωρίζετε τα τελευταία 2 χρόνια η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα επιβίωσης.
Καταλαβαίνει κανείς ότι δεν γίνεται να έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών μας, τα περιουσιακά μας στοιχεία και φυσικά να ζούμε κάτω από ένα καθεστώς ομηρίας και εξαθλίωσης.
Εμείς οι άνεργοι, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, ΑΜΕΑ, πολύτεκνοι και άλλες κοινωνικές ομάδες πήραμε την πρωτοβουλία να διοργανώσουμε την μεγάλη κινηματική πορεία προς τη Βουλή των Ελλήνων από το Βόλο προς την Αθήνα με τα πόδια. Η πορεία αυτή θα διαρκέσει 11 ημέρες. Το ξεκίνημα θα γίνει από το Βόλο το Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012 και θα ολοκληρωθεί την Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012 στην Αθήνα, προκειμένου να εκθέσουμε τη συνολική αγανάκτηση μας και να διαμαρτυρηθούμε έντονα για την εφαρμοζόμενη πολιτική που ακολουθείται. Το μέλλον των παιδιών μας, τις επιχειρήσεις μας αλλά και το δικαίωμα στην εργασία δεν τα χαρίζουμε σε κανένα.
Μην έχοντας ελπίδα για καλυτέρευση της επιβίωσης μας είμαστε αναγκασμένοι να αγωνιστούμε, προκειμένου να μην χαθούν όλα τα κεκτημένα δικαιώματα που με πολύ κόπο και αγώνα αποκτήσαμε. Είναι δυνατόν να πληρώνουμε τόσα χρόνια τις ασφαλιστικές μας εισφορές όλοι εμείς προκειμένου να θεμελιώσουμε μία στοιχειώδη σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και φυσικά όταν συνταξιοδοτούμαστε να μας δίνουν συντάξεις πείνας; Είναι δυνατόν να πληρώνουμε τόσα χρόνια και όταν έχουμε αδυναμία πληρωμών να εισπράττουμε πρόστιμα και χαράτσια και διαταγές πληρωμής; Είναι δυνατόν να αγωνιζόμαστε να μορφώσουμε τα παιδιά μας και να στερούμαστε τα πάντα για να το πετύχουμε αυτό και το αποτέλεσμα να είναι η ανεργία και η μετανάστευση; Επιτρέπεται να αγωνιζόμαστε μέρα-νύχτα για επιβίωση και φυσικά εμείς να είμαστε στην απόγνωση και κάποιοι ελάχιστοι να πλουτίζουν εις βάρος μας; Επιτρέπεται τα κέντρα λήψης αποφάσεων να αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς; Ε, λοιπόν, αρνούμαστε να είμαστε χειραγωγημένοι, αρνούμαστε να μπούμε σε καθεστώς επαιτείας, είμαστε Έλληνες πολίτες και απαιτούμε να μας σεβαστεί η πολιτεία ως ισότιμα μέλη της.
Η κοινωνία μας βρίσκεται στα όρια μιας ανθρωπιστικής κρίσης, δεν επιτρέπεται οι πολίτες να αδιαφορούν, δεν επαιτούμε αλλά Απαιτούμε να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη πολιτική.
Ο ραγιαδισμός δεν ανήκει στην ψυχή του Έλληνα, κανένα μέτρο πίεσης δεν πρόκειται να μας ρίξει το ηθικό, όσα μέτρα και αν παρθούν, όσα χαράτσια και αν μπουν δεν πρόκειται να ραγίσουν την ηθική υπόσταση των συμπολιτών μας.
Το ήθος, το φιλότιμο, η αξιοπρέπεια, η συλλογικότητα δεν αγοράζονται και δεν πουλιούνται σε κανένα πολιτειακό σύστημα. Εξ' αυτού του λόγου αγαπητοί φίλοι και φίλες, αγανακτισμένοι από όλα αυτά που συμβαίνουν ξεκινάμε μία νέα πρωτοποριακή μορφή πάλης με μοναδικό στόχο (ΩΣ ΕΔΩ-ΦΤΑΝΕΙ!!!) Για αυτό το λόγο και ζητούμε από την κυβέρνηση τα κάτωθι:
1) Να υπάρξει πάγωμα όλων των οφειλών για όλους τους μικρομεσαίους, εργαζομένους, υπερχρεωμένα νοικοκυριά και για όλους τους πολίτες για διάστημα τουλάχιστον 2 ετών.
2) Να υπάρξει αναλογιστική μελέτη με προσδιορισμό των οικονομικών παραμέτρων ενός ενιαίου φορέα για όλους τους πολίτες με χρονοδιάγραμμα τουλάχιστον 50 ετών.
3) Οι συνταξιοδοτικές παροχές όλων των πολιτών δεν μπορεί να είναι κάτω 1.500 ?.
4) Να υπάρξει ειδικός λογαριασμός αποθεματικού χαρακτήρα και τα έσοδα του να προέρχονται από τις αποκρατικοποιήσεις και φυσικά να ενισχυθεί το ασφαλιστικό μας σύστημα.
5) Να υπάρξει Νόμος που να ρυθμίσει της ληξιπρόθεσμες οφειλές για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
6) Να σταματήσει επιτέλους η υποθήκευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τόσο των μικρομεσαίων επιχειρηματιών όσο και των εργαζομένων.
7) Να σταματήσουν όλες οι κατασχετήριες εκθέσεις για όλους τους πολίτες.
8) Να υπάρξει ένα σταθερό ενιαίο φορολογικό σύστημα για όλους που να έχει χρονικό ορίζοντα 5-10 χρόνια.
9) Να δοθούν φορολογικά κίνητρα τόσο στην παιδεία όσο στην υγεία ώστε να έχουμε βάσιμες ελπίδες για προοπτική ανάπτυξης και όχι να αναζητούν οι ασφαλισμένοι τα φάρμακα τους και να ματώνουν οικονομικά.
10) Να υπάρξει αφορολόγητο αποθεματικό επενδύσεων και κίνητρα για ανάπτυξη του παραγωγικού ιστού της χώρας.
11) Να υπάρξει σχεδιασμός για νέες θέσεις εργασίας που θα αποτρέπει την αύξηση της ανεργίας.
12) Να υπάρξει σχεδιασμός τόσο για τους εργάτες γης όσο και για την ανάπτυξη του παραγωγικού αγροτικού μας πλούτου.
13) Να ανατραπούν οι πολιτικές τις ΤΡΟΙΚΑΣ και της τρικομματικής κυβέρνησης, οι πολιτικές των μνημονίων φτωχοποιούν τον ελληνικό λαό και ισοπεδώνουν κοινωνικής κατάκτησης 100 χρόνων.
14) Να υπάρξει αυστηρότερος έλεγχος στο παράνομο εμπόριο, στο λαθρεμπόριο και συνεχείς καθημερινοί έλεγχοι.
15) Να φορολογείται ο κάθε φορολογούμενος πολίτης ανάλογα με την φοροδοτική του ικανότητα.
16) Να υπάρξει αφορολόγητο ατομικό όριο για κάθε φορολογούμενο πολίτη το ποσό 15.000,00 ?.
17) Να υπάρξει φορολογική επιβάρυνση στο μεγάλο κεφαλαίο, στην μεγάλη ακίνητη περιουσία και στα μεγάλα εισοδήματα.
18) Να υπάρξει μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα - καύσιμα - ποτά, κάμερες και γυαλιά κατά 2 τουλάχιστον μονάδες προκειμένου να υπάρχει ανάπτυξη και πάταξη του παραεμπορίου - λαθρεμπορίου.
19) Να υπάρξει μείωση του Φ.Π.Α. του υψηλού συντελεστή στο 17% από το 23% και του χαμηλού συντελεστή στο 9% από 13% που είναι σήμερα για ανακούφιση και ανάπτυξη των επιχειρήσεων.
20) Να υπάρξει ορθολογική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
21) Ζητάμε στο πλαίσιο των φορολογικών εσόδων του κράτους επιτέλους να υπάρξει κεφαλικός φόρος στα Πολυκαταστήματα και στις Τράπεζες.
22) Να δοθεί η δυνατότητα της διπλής ευκαιρίας για όλους τους πολίτες ώστε να απαλλαγούν από τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ Α.Ε. που σήμερα έχουμε 1.070,000 νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
23) Να σταματήσουν να πλειστηριάζονται περιουσιακά στοιχεία των επιχειρηματιών τουλάχιστον για διάστημα 2 ετών.
24) Να δοθεί η δυνατότητα διευθέτησης των ακάλυπτων και μεταχρονολογημένων επιταγών.
25) Πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ για όσο διάστημα ισχύει η υπάρχουσα κρίση.
26) Να υπάρξει ενιαίο Ταμείο Εγγυοδοσίας, το οποίο να γίνει ο εγγυητής του κάθε συμπολίτη μας ώστε επιτευχθεί η τόνωση της κάθε Τοπικής Αγοράς.
27) Το Ταμείο Αλληλεγγύης πρέπει να είναι ο κοινωνικός αρωγός του κάθε πολίτη.
28) Ζητάμε να συνεχιστεί η Αναστολή των πλειστηριασμών έως τις 31.12.2013, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ, από πιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες παροχής πιστώσεων, καθώς και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών.
29) Ουσιαστικά οικονομικά κίνητρα για την διατήρηση των θέσεων εργασίας, ώστε οι νέοι άνθρωποι να έχουν την δυνατότητα της απασχόλησης.
30) Να υπάρξει ένα δικαιότερο ανθρώπινο κράτος που θα στηρίζεται σε χρηματοδοτικές πρωτοβουλίες για όλους.
31) Να υπάρξουν προγράμματα για την στήριξη για όλες τις κοινωνικές κατηγορίες και κλάδους που στον επίκεντρο του θα έχει την πρόσληψη νέων εργαζομένων και ανέργων, για περαιτέρω ανάπτυξη των τόσο τον ιδίων επενδυτικών πρωτοβουλιών, όσο και συνολική μείωση της ανεργίας.
32) Ζητούμε τα δάνεια να δίνονται σε όλους τους πολίτες.
33) Θέσπιση αυστηρότερων κανόνων στην δημιουργία και λειτουργία των μεγάλων οικονομικών κέντρων (πολυκαταστήματα) ώστε να αποτραπεί η μερική απασχόληση .
34) Να ενταχθούν οι μετανάστες στην επίσημη αγορά εργασίας.
Για όλους τους παραπάνω λόγους σας καλούμε τo Σάββατο 13 Οκτωβρίου του 2012 & ώρα 8:00 π.μ. να ξεκινήσουμε από την παραλία του Βόλου τη μεγάλη πορεία προς τη Βουλή των Ελλήνων.
Καλούμε όλους τους Έλληνες πολίτες να συσπειρωθούν, να συμμετέχουν και να συμπορευτούν μαζί μας χωρίς καμία διάθεση κομματικής χειραγώγησης. Όσοι φίλοι & φίλες, άνεργοι, συνταξιούχοι, εργάτες, δημόσιοι υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, ΑμΕΑ, πολύτεκνοι, επίσης καλούμε όλους τους φυσιολατρικούς, πολιτιστικούς, ορειβατικούς φορείς της χώρας καθώς και άλλες κατηγορίες πολιτών που θέλουν να συμμετέχουν στην μεγάλη αυτή κινηματική πορεία ας δηλώσουν τη συμμετοχή τους στα:
Τηλέφωνα 24210-32780 - 24210-29811 και στα κινητά 6934832876.
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΙΑΝΟΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΦΙΛΕ ΝΑ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ.
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΛΑΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΦΤΑΝΕΙ ΩΣ ΕΔΩ !!!.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
stopcartel Newsdesk
Στημένη σύγκρουση με τρόικα
Κρύβεται πίσω από τον Μανιτάκη ο Βρούτσης. Επιχειρούν να τρενάρουν την έκθεση. Ανοίγουν δίαυλο με ΔΝΤ
Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν σειρά δημοσιευμάτων του Sofokleousin.gr με τελευταίο την Παρασκευή το πρωί "Τροφοδοτούν κόντρα Ελλάδας-ΔΝΤ". Εν συνεχεία η κυβέρνηση κατέληξε σε συμφωνία για 11000 απολύσεις. Από την Παρασκευή έχουν διαρρεύσεις οι φήμες για οριστική συμφωνία και για διορθωτικές πινελιές που θα μπουν έως την Κυριακή το απόγευμα.
Τελικά όπως είχε επισημάνει το Sofokleousin.gr από την Παρασκευή η κυβέρνηση έφτασε σε σύγκρουση με την τρόικα "αντιδρώντας" στη εμμονή των πιστωτών για 15,000 απολύσεις στο Δημόσιο έως το τέλος του έτους.
Οι εξελίξεις δείχνουν ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να πετύχει ένα διττό στόχο: Από τη μια να ανάγει το ζήτημα των μέτρων σε πολιτικό και όχι τεχνοκρατικό και από την άλλη διαμορφώσει το εσωτερικό σκηνικό στα μέτρα της με επικοινωνικούς χειρισμούς.
Επίσης επιχειρείται να γεφυρωθεί το τεράστιο χάσμα με το ΔΝΤ που προέκυψε από την τυφλή υπάκοή στο δόγμα Μέρκελ για σκληρή πειθαρχία χωρίς μείωση χρέους.
Η κόντρα Μανιτάκη
Κατά την αποχώρησή του ο κ. Μανιτάκης δήλωσε προς τους δημοσιογράφους «κάντε λίγο υπομονή, τα πράγματα θα γίνουν την κατάλληλη στιγμή». Στην ερώτηση «τελικά θα προτιμήσετε μειώσεις μισθών, αντί για απολύσεις;», απάντησε «προτιμώ να κάνω αυτό που πρέπει να γίνει».
Πιθανό είναι να υπάρξει νέα συνάντηση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης με την τρόικα.
Πάντως, κύκλοι του ΥΠΟΙΚ δήλωσαν ότι «δεν τελειώνουμε σήμερα τις διαπραγματεύσεις» καθώς σε όλα τα μέτωπα υπάρχουν ανοικτά θέματα.
Κατά τη χθεσινή συνάντηση του οικονομικού επιτελείου με την τρόικα διαπιστώθηκε διάσταση απόψεων όσον αφορά στο ύψος του πακέτου μέτρων. Όπως ανέφεραν, συγκεκριμένα η τρόικα επιμένει ότι απαιτείται η λήψη μέτρων ύψους 9,2 δισ. ευρώ για το 2013 ενώ το υπουργείο υποστηρίζει ότι το πακέτο πρέπει να κλείσει στα 7,8 δισ. ευρώ, σύμφωνα με το προσχέδιο του προϋπολογισμού.
Στο μέτωπο των εργασιακών, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, με σημερινή του συνέντευξη στον ΣΑΪ αφού επανέλαβε ότι είμαστε στο μέσον της διαπραγμάτευσης, ξεκαθάρισε ότι δεν κινδυνεύουν ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα, ενώ δήλωσε ότι δεν είναι σε θέση ούτε να διαψεύσει, αλλά ούτε και να επιβεβαιώσει ότι θα υπάρξει κατάργηση των δώρων των συνταξιούχων Δημοσίου.
Σύμφωνα με τον υπουργό, ο κατώτατος μισθός των 586 ευρώ παραμένει «σκαλοπάτι» για την κυβέρνηση και δεν πρόκειται να μειωθεί έως «το τέλος της δημοσιονομικής προσαρμογής», ενώ υπό διαπραγμάτευση βρίσκεται το ζήτημα των μειωμένων αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και το μειωμένο διάστημα προειδοποίησης.
sofokleousin.gr
Η κοινωνική λάβα θα κάψει τη συγκυβέρνηση
Γιάννης Ελαφρός
Έτοιμοι
να κτυπήσουν είναι πλέον οι «οικονομικοί δολοφόνοι» κυβέρνησης –
τρόικας. Αφού πήραν το πράσινο φως από την Μέρκελ και τις ντιρεκτίβες
από το Γιούρογκρουπ για την ανάγκη να έχουν κλείσει μέχρι 18 Οκτώβρη οι
περικοπές των 14 δις και τα 89 διαρθρωτικά μέτρα, έρχονται πια
-σαραβαλιασμένοι αλλά ντοπαρισμένοι από την ελληνική ολιγαρχία και την
ΕΕ- να περάσουν το άγριο πακέτο. Τι κι αν η ανεργία έχει φτάσει επισήμως
στο 25% μέσα στον Ιούλιο(!), στο 30% σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ.
Οι
μεγάλες διαδηλώσεις κατά της επίσκεψης Μέρκελ, συνέχεια της μεγάλης
απεργίας της 26ης Σεπτέμβρη, έδειξαν ότι μεγάλο τμήμα του λαού κινείται.
Αλλά ακόμα δεν έχει πάρει χαρακτηριστικά χιονοστιβάδας, η θερμοκρασία
ανεβαίνει, αλλά το καπάκι δεν έχει πεταχτεί ακόμα. Μην μας γελάει η
δυσκολία να βγουν τα εκατομμύρια ακόμα στο δρόμο. Η δυσαρέσκεια, η
αγανάκτηση, η οργή σαρώνει στον κόσμο της εργασίας και στη νέα
φτωχολογιά, και δυστυχώς συχνά ντύνεται στα μαύρα του νεοναζισμού. Από
την άλλη, κρατάει δεμένο τον κόσμο ο φόβος για το αύριο, η αυταπάτη κάποιας ατομικής λύσης, παρότι υπονομεύονται δραματικά από την άγρια και καθολική επίθεση.
Τι
θα πάρει κεφάλι; Η τάση της υποταγής ή η τάση της ρήξης και της
ανατροπής; Η θετική απάντηση μπορεί να έρθει μόνο από μια νέα έμπνευση.
Να δει ο εργαζόμενος κόσμος μια δύναμη, ένα αντίπαλο δέος στο κανιβαλικό
σύστημα, που δεν πάει με μία από τα ίδια, όχι πάλι
με το γνωστό παρακαλετό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ούτε με κομματικά ραντεβού
στο ανέφελο δήθεν μέλλον μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης της νέας
«δημοκρατικής παράταξης» ή στη θολή λαϊκή εξουσία.
Σήμερα,
εδώ και τώρα, οι μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος
πρέπει να ορθώσουν μία βασική θέση – πύργο ατίθασο: το νέο εξοντωτικό
και σκληρά ταξικό πακέτο μέτρων δεν πρέπει να περάσει και δεν θα
περάσει! Ότι πρέπει να αποκρουστεί η επίθεση με ένα ταξικά
ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, με τη δυναμική παρουσία της
νεολαίας και των ανέργων. Αυτή η απαίτηση αποκτά εκρηκτική δύναμη όταν
εξοπλίζεται με τη διεκδίκηση ενός άλλου δρόμου, που απαιτεί άμεσα
αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και γενικότερα άμεση απόσπαση πλούτου
από τους καπιτα-ληστές προς όφελος των εργαζόμενων παραγωγών, μονομερή
κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, σπάσιμο της χρεομηχανής –
διαγραφής του χρέους, έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, πέρασμα στο δημόσιο,
υπό εργατικό έλεγχο και χωρίς αποζημίωση, τραπεζών, ΔΕΚΟ και όλων των
επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας. Ένα τέτοιο πολιτικό πλαίσιο περνά
μέσα από την ανατροπή της κυβέρνησης και την επιβολή αυτών των μέτρων
από ένα πολιτικοποιημένο μαζικό κίνημα, που θα πάρει και θα κρατήσει την
πρωτοβουλία των κινήσεων.
Η
ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ευρύτερα ο υποταγμένος συνδικαλισμός, παρά τις
αγωνιστικές κορώνες κινούνται με μια συγκεκριμένη λογική ήττας, με ένα
πρόγραμμα
εκτόνωσης του αγωνιζόμενου κόσμου, που δεν συγκεντρώνει και δεν
κλιμακώνει την πίεση. Η 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 18 Οκτώβρη, και η
προοπτική άλλης μίας 24ωρης όταν τα μέτρα πάνε στη Βουλή, σηματοδοτούν
μια λογική διαμαρτυρίας, αλλά όχι ένα αναγκαίο μέτωπο σύγκρουσης για να
μην περάσουν τα μέτρα. Δυστυχώς, το ΠΑΜΕ δεν διαφοροποιήθηκε στο
σχεδιασμό, ενώ η Αυτόνομη Παρέμβαση μέσα στα όργανα της ΓΣΕΕ κατέθεσε
την πρόταση για 48ωρη σε συνδυασμό με την κατάθεση των μέτρων.
Αυτή
η συζήτηση δεν έχει να κάνει με ένα αγωνιστικό πλειστηριασμό, ποιος θα
προτείνει ...περισσότερες απεργίες. Εκφράζει πολιτική λογική, για το πως
θα δοθεί νικηφόρα η μάχη. Το πρώτο βήμα είναι βεβαίως να πετύχει η
απεργία στις 18 Οκτώβρη, να ξεχυθεί ένα μεγάλο
μέρος της κοινωνικής λάβας στους δρόμους. Για το σκοπό αυτό δεν φτάνουν
τα λόγια. Πρέπει όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία, η ταξική αγωνιστική
πτέρυγα του εργατικού κινήματος, αλλά και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να δώσουν την μάχη
για την απεργία, με εξορμήσεις παντού. Το βασικό είναι όμως να
αναδειχθεί η συγκεκριμένη 24ωρη ως η έναρξη ενός αποφασιστικού αγώνα, ως
πρώτο βήμα στο άνοιγμα ενός άλλου δρόμου στο εργατικό κίνημα. Ήδη
σχήματα και συνδικαλιστές της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και της
ταξικής πτέρυγας προτείνουν σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία και σε
ομοσπονδίες, η 18η Οκτώβρη να αποτελέσει το πρώτο βήμα ενός δεκαήμερου
ξεσηκωμού, που θα κορυφωθεί στις 28 Οκτώβρη και θα συνεχισθεί μέχρι την
κατάργηση του «πακέτου».
Σε
αυτό το δεκαήμερο προτείνεται η χρησιμοποίηση όλων των μορφών πάλης,
ανεβάζοντας την ένταση στα επίπεδα που απαιτεί η επιδρομή κυβέρνησης –
ΕΕ – ΔΝΤ. Απεργιακή καταιγίδα, μπλοκαρίσματα, καταλήψεις, αποκλεισμοί
βουλής και άλλων κτιρίων, ο κόσμος ξανά στις πλατείες, απογευματινές
διαδηλώσεις και πανελλαδική κινητοποίηση – σεισμό, πορείες στις
γειτονιές και μετατροπή των παρελάσεων της 28ης Οκτώβρη σε
παρελάσεις του λαού για την απελευθέρωση από το σύγχρονο ζυγό, την
επιδρομή στα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα από κράτος, εργοδοσία
και φασισμό.
Για
να προχωρήσει όμως ένα τέτοιο σχέδιο υπάρχουν δύο κρίσιμες
προϋποθέσεις: Πρώτο, να περάσει ο αγώνας στα χέρια των εργατών, με
συνελεύσεις – επιτροπές αγώνα – απεργιακές επιτροπές. Δεύτερο, να
συγκροτηθεί ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα, που θα πάρει την πρωτοβουλία
κινήσεων από την ΓΣΕΕ και θα συσπειρώσει όλες τις δυνάμεις που θέλουν
πραγματικά να παλέψουν. Από τα πρωτοβάθμια σωματεία και τους
συντονισμούς τους, το ΠΑΜΕ (με τη θετική κίνηση να ανέβει στο Σύνταγμα
την Τρίτη) και ομοσπονδίες που διαφοροποιούνται από το σχεδιασμό και το
πολιτικό πλαίσιο της ΠΑΣΚΕ.
Η
ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέτει ανοικτά και ειλικρινά, ενωτικά και αποφασιστικά, αυτά τα
κρίσιμα ζητήματα σε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και του
κινήματος (και στο ΚΚΕ και στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ), ζητώντας να
συμβάλλουν από κοινού -παρά τις διαφορές τους- σε αυτή την αναγκαιότητα.
Το
βάθος της καπιταλιστικής κρίσης εγκυμονεί κολοσσιαίες και σκληρές
αναμετρήσεις. Οι απαντήσεις δεν θα είναι εύκολες. Δεν θα πάει μακριά η
διαχείριση και ο κυβερνητισμός, ούτε η αναπαλαίωση. Είναι εξαιρετικά
επείγουσα ανάγκη η πολιτική συσπείρωση και αναβαθμισμένη κοινή δράση
όλων των αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιΕΕ και
αντιδιαχειριστικών δυνάμεων της Αριστεράς (τόσο οργανωμένων δυνάμεων όσο
και αγωνιστών που διαφοροποιούνται από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ ή
ριζοσπαστικοποιούνται πολιτικά μέσα από το κίνημα), από τη σκοπιά του
αναγκαίου αντικαπιταλιστικού πόλου – μετώπου της Αριστεράς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ
θα συμβάλλει αποφασιστικά σε αυτή την κατεύθυνση.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ στις 14/10/12
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΒΡΕΙΤΕ ΕΝΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΟΔΗΓΗΘΕΙ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ
Δείτε το βίντεο...
http://ellinikoforoum.blogspot.gr/
Δεν παίρνουν κάβο αυτοί: Μνημονιακοί σε κρίση, μέτρα σκέτη τρέλα!
(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να κατανοηθεί ότι οι «εταίροι» και η κυβέρνηση έχουν αλλάξει μόνον τη μέθοδο του εκβιασμού των πολιτών. Κατά τα άλλα, ο παρανομαστής παραμένει ίδιος: Αν δεν ψηφιστεί το καταστροφικότερο Μνημόνιο 2 με τα παράλογα μέτρα, απειλούν
ξανά με έξοδο της Ελλάδας από την ΟΝΕ, έξοδο από την ΕΕ, έξοδο από τον
πλανήτη γη κτλ. Δεν έχει σημασία αν δεν το δηλώνουν ευθέως, το λένε
πλαγίως αυτή τη φορά (σημ.: για να μην διαψεύσουν το προπαγανδιστικό
σύνθημα του ΓΑΠ2 – Α. Σαμαρά, ότι δήθεν: «Η Ευρώπη θα ψηφίσει Ελλάδα»).
Εκτός από το βαρετό μοτίβο των εκβιασμών, έχουμε επιπλέον το παραμύθι των «δραματικών διαπραγματεύσεων» μεταξύ των υποτελών στούρνων της κυβέρνησης και των σχιζοφρενών τεχνοκρατών της Τρόικας.
Οι «διαπραγματεύσεις» δεν έχουν κανένα νόημα. Διότι όταν κάποιος ξεκινάει να διαπραγματεύεται εξωφρενικά παράλογες απαιτήσεις, το περισσότερο που θα μπορέσει να επιτύχει θα είναι η αφαίρεση του εξωφρενικού από το παράλογο.
Λ.χ., αν η Τρόικα ζητάει την αύξηση των ημερών της εβδομάδας κατά μία,
προκειμένου οι Έλληνες να δουλεύουν οχτώ(!) ημέρες την «εβδομάδα»
(...για βγουν τα νούμερα…), δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί επιτυχία ο
συμβιβασμός για εργασία εφτά ημέρες την εβδομάδα.
(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)
Αντίθετα με ό,τι ακούγεται από τα ελεγχόμενα και απατηλά ΜΜ’Ε’, τίποτα δεν έχει αλλάξει υπέρ της Ελλάδας. Η δημοκρατία και οι πολίτες της εξακολουθούν να βρίσκονται σε ομηρία
εξωθεσμικών κέντρων, παράφρονων τεχνοκρατών και ψευτών πολιτικατζήδων.
Κανένας τους δεν γνωρίζει πότε θα τελειώσει το μαρτύριο της Ελλάδας: η
φτωχοποίηση και ο εξανδραποδισμός του λαού.
Για αυτό το Μνημόνιο 2 δεν γίνεται αποδεκτό, ούτε καν από τους ψηφοφόρους των ψεύτων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Οι παρελκυστικές διαβεβαιώσεις που κάνουν λόγο για «τελευταίο κάβο» και τα παρόμοια, είναι λόγια του αέρα του πολιτικού μάρκετινγκ. Εκείνοι που τα λένε δεν «παίρνουν κάβο» – δεν χαμπερίζουν, δεν αντιλαμβάνονται τα προβλήματα και τα αδιέξοδα στα οποία έχουν οδηγήσει την κοινωνία.
Όσοι έχουν επαφή με τους πολίτες, ξέρουν τα αιτήματά τους. Καταρχάς, θέλουν να δoθεί τέλος στον παραλογισμό και τον εμπαιγμό, ΤΩΡΑ!
Η Ελλάδα να προωθηθεί από το μεσαίωνα (όπου βρίσκεται) στον 21ο αιώνα,
χωρίς Μνημόνια. Η ΕΕ πρέπει να αποδείξει ότι είναι φιλική ένωση ισότιμων
εταίρων, κι όχι μια κλίκα εχθροπάθων, ιδιοτελών δανειστών.
Οι Έλληνες πολίτες δεν επιθυμούν να γίνουν το γεύμα της γερμανοποιημένης ευρωπαϊκής κλίκας των ανθρωποφάγων.
massmedia-gr
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΑΣ "ΕΥΛΟΓΟΥΝΤΑΙ" ΠΡΙΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ξύλο, μετά της ευλογίας του Μεγαλοδύναμου!
---------------------------------------------------------------
Είναι μία φωτογραφία που σαρώνει τα social media!
---------------------------------------------------------------
http://www.briefingnews.gr |
Είναι μία φωτογραφία που σαρώνει τα social media!
Πρόκειται για έναν άνδρα των ΜΑΤ, που κάνει ένα διάλειμμα από το… ξυλοφόρτωμα, για να πάρει την ευχή του ιερωμένου.
Για ποιο λόγο;
Κάποιοι, λένε για να πάρει δύναμη από τον Μεγαλοδύναμο και να μπορέσει να συνεχίσει απρόσκοπτα και χωρίς προβλήματα το… Θεάρεστο έργο του ξυλοδαρμού…
Άλλοι πάλι, υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη εικόνα δείχνει τη σχέση των Σωμάτων Ασφαλείας (sic) με τη Θρησκεία...
Όπως και να έχει, πρόκειται για μία εικόνα ασυνήθιστη…
Εσείς τι λέτε;
Για ποιο λόγο;
Κάποιοι, λένε για να πάρει δύναμη από τον Μεγαλοδύναμο και να μπορέσει να συνεχίσει απρόσκοπτα και χωρίς προβλήματα το… Θεάρεστο έργο του ξυλοδαρμού…
Άλλοι πάλι, υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη εικόνα δείχνει τη σχέση των Σωμάτων Ασφαλείας (sic) με τη Θρησκεία...
Όπως και να έχει, πρόκειται για μία εικόνα ασυνήθιστη…
Εσείς τι λέτε;
Ο Χάρρυ Κλυνν απαντά στην πρόταση Μπουτάρη
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Γιάννης Μπουτάρης,
κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ονοματοθεσίας οδών του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, πρότεινε να ξαναμπούν οι... παλιές τούρκικες ονομασίες στους δρόμους της πόλης, που τις είχαν μέχρι την απελευθέρωση.
Δηλαδή κάτω από το "Εθνικής Αμύνης" να βάλουμε το "Χαμιντιέ" και... πάει λέγοντας.
Δηλαδή κάτω από το "Εθνικής Αμύνης" να βάλουμε το "Χαμιντιέ" και... πάει λέγοντας.
Ο Χάρρυ Κλυνν απαντά στην πρόταση Μπουτάρη για Τούρκικη μετονομασία των οδών της πόλεως, προτείνοντας μετονομασία του ... Μπουτάρη !
Tου Χάρρυ Κλυν:
Αγαπητέ Δήμαρχε της Θεσσαλονίκης, με όλο το θάρρος θα πρότεινα
Η Λεωφόρος Νίκης να μετονομαστεί Καφενέ ταπί παζάρ.
Η Τσιμισκή σε Σεφτέ γιοκ καλτερίμ.
Η Βασ. Όλγας σε Τσουτσού Χανούμ ντοβλέτ.
Η πλατεία Αριστοτέλους σε Φερετζέ ασκέρ μαχαλά.
Το Δημαρχείο σε Νταχτιρντί τσουτσού Οντά.
Και το γραφείο δημάρχου σε Καραγκιόζ μπερντέ.
14.10.12
Η Δηµοκρατία της Βαϊµάρης
Την ήττα της Γερμανίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ακολούθησε μια πρωτοφανής οικονομική κρίση υπό τον ασφυκτικό και ταπεινωτικό έλεγχο της διεθνούς κοινότητας. Υπό το πρίσμα των ασφυκτικών διεθνών πιέσεων που υφίσταται η χώρα μας σήμερα, η επίκληση της Βαϊμάρης έχει τη βάση ενός ιστορικού προηγούμενου που θα μπορούσε, τηρουμένων των αναλογιών, να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την παρούσα κατάστασή μας αλλά και να προλάβουμε ενδεχομένως τα χειροτέρα. Πρέπει να γίνει ακλόνητη πεποίθηση ακόμα και στον τελευταίο πολίτη ότι, μπορεί να γίνονται ανεκτές οι περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά οι περικοπές στη Δημοκρατία δεν πρέπει να γίνουν ανεκτές για κανέναν λόγο και από κανέναν. Η Γερμανία του Μεσοπολέμου υπήρξε έργο των μετριοπαθών πολιτικών δυνάμεων και συγκεκριμένα του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, όπως επίσης και του Κόμματος του Κέντρου και των Φιλελευθέρων. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις βρέθηκαν αντιμέτωπες με τον άκρατο λαϊκισμό και την ακραία δράση πολιτικών σχηματισμών, όπως των ναζί, των συντηρητικών και των κομμουνιστών. Η πρώτη Γερμανική Δημοκρατία έλαβε το όνομά της από την ομώνυμη πόλη (Weimar), επειδή εκεί συνήλθε η Γερμανική Εθνοσυνέλευση για να δημιουργήσει ένα νέο σύνταγμα μετά την κατάλυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.
Το Ράιχσταγκ
Το Ράιχσταγκ και μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου συνέχισε να λειτουργεί ως νομοθετική Εθνοσυνέλευση, όπου συμμετείχαν οι εκπρόσωποι που ο λαός ψήφιζε στις γενικές εκλογές. Τα καθήκοντά τους ήταν η ψήφιση νόμων και προϋπολογισμών καθώς και η κύρωση συν-θηκών. Στα καθήκοντά τους επίσης ήταν η κήρυξη πολέμου ή η σύναψη ειρήνης. Με δυο λόγια, το Ράιχσταγκ αποτελούσε την κορυφαία πολιτική δύναμη διακυβέρνησης της Γερμανίας. Ωστόσο, παρά τον δημοκρατικό προσανατολισμό με τα χαρακτηριστικά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, το γερμανικό σύνταγμα παραχωρούσε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (Bundesprasident) το δικαίωμα να αποφασίζει ακόμα και τη διάλυση του Ράιχσταγκ. Το δικαίωμα αυτό ασκήθηκε τέσσερις φορές: το 1924, το 1930, το 1932 καθώς και το 1933. Ακόμα και με την άνοδο των εθνικοσοσιαλιστών στην εξουσία, το Ράιχσταγκ συνέχισε να λειτουργεί με τα χαρακτηριστικά του Κοινοβουλίου, ωστόσο όχι για πολύ.
Στις 27 Φεβρουαρίου του 1933 το περίφημο κτήριο του γερμανικού Κοινοβουλίου τυλίχτηκε στις φλόγες. Ο εμπρησμός ήταν εμφανής και εμφανέστερος υπήρξε ο δράστης και ο λόγος αυτού του εμπρησμού. Ο Χίτλερ άδραξε αμέσως την ευκαιρία να πιέσει και να πείσει τον τότε πρόεδρο της Γερμανίας Πάουλ φον Χίντενμπουργκ να προβεί στην έκδοση διατάγματος «Περί προστασίας του λαού και του κράτους». Βασιζόμενος στο διάταγμα αυτό, ο Χίτλερ προχώρησε στη διάλυση όλων των κομμάτων προκηρύσσοντας άμεσα εκλογές με ένα μόνο κόμμα, το Εθνικοσοσιαλιστικό. Παρά ταύτα το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα δεν κατάφερε, παρ’ ότι ήταν μόνο του, να κερδίσει την πλειοψηφία, αλλά καθώς φάνηκε αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο για τους εθνικοσοσιαλιστές του Χίτλερ στο να πείσουν το Κοινοβούλιο να ψηφίσει έναν νόμο «Περί νομοθετικής εξουσιοδότησης», που πέρασε με 444 ψήφους υπέρ και 94 κατά. Όπως γίνεται φανερό, οι εθνικοσοσιαλιστές πήραν «με τον νόμο» όλες τις εξουσίες στα χέρια τους. Έτσι το Υπουργικό Συμβούλιο εγκαθίδρυσε και με τους τύπους τη δικτατορία του Χίτλερ. Ο δε θεσμός του Ράιχσταγκ διατηρήθηκε μέχρι και τον επόμενο χρόνο, όταν με ειδικό διάταγμα καταργήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου του 1934.
Η ανακήρυξη της Δημοκρατίας
Το μεγαλύτερο κόμμα της Γερμανίας το 1918 ήταν το Κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών υπό την ηγεσία του Φρίντριχ Έµπερτ και του Φίλιπ Σάιντεµαν. Είναι γεγονός ότι εκείνη τη χρονιά, και συγκεκριμένα το φθινόπωρο του 1918, η Γερμανία δεν περνούσε τις καλύτερες μέρες της καθώς παρέπαιε μετά την οδυνηρή ήττα της σε έναν πόλεμο που η ίδια είχε προκαλέσει.
Το μελαγχολικό απόγευμα της 9ης Νοεμβρίου 1918 στο Ράιχσταγκ του Βερολίνου έχει αρχίσει η συνεδρίαση του Κόμματος των Σοσιαλδημοκρατών ενώ ο καγκελάριος πρίγκιπας Μαξ της Βάδης έχει υπογράψει την παραίτησή του και έχει εκθρονιστεί ο Κάιζερ. Εκείνη την περίοδο η Γερμανία βυθίζεται στο απόλυτο χάος. Στην ίδια πόλη και την ίδια χρονική συγκυρία, όχι πολύ μακριά από το Ράιχσταγκ, κοντά στην Unter den Linden, οι σπαρτακιστές σχεδιάζουν τις δικές τους ενέργειες. Επικεφαλής τους είναι δυο εμβληματικές μορφές, η Ρόζα Λούξεµπουργκ καιο Καρλ Λίµπκνεχτ. Στις επείγουσες προτεραιότητές τους είναι να κηρύξουν τη Γερμανία Σοβιετική Δημοκρατία.
Με κινηματογραφική ταχύτητα, παρασυρμένος σαν από μια έμπνευση της στιγμής, ο Σάιντεµαν, εις εκ των δύο ηγετών του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, σηκώνεται από τη θέση του την ώρα της συνεδρίασης και δίχως προηγουμένως να έχει ενημερώσει κανέναν κατευθύνεται στο παράθυρο εκείνο της αίθουσας που έβλεπε προς την Koenigsplatz και, μπροστά στους χιλιάδες συγκεντρωμένους πολίτες που αγωνιούσαν για το μέλλον της χώρας και το δικό τους, αναγγέλλει την ίδρυση της δημοκρατίας, μιας δημοκρατίας της οποίας το σύνταγμα θα ψηφιστεί με μεγάλη πλειοψηφία στις 31 Ιουλίου 1919 στο θέρετρο της Βαϊμάρης και θα μείνει γνωστή στην Ιστορία ως η Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Αυτή η «ανάπηρη» δημοκρατία, όπως μάλλον εύστοχα χαρακτηρίστηκε από τους ιστορικούς της περιόδου, κατάφερε να σταθεί όρθια δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια εν μέσω μιας πρωτοφανούς γενικής κρίσης, μέσα στην οποία – οφείλουμε να σημειώσουμε – αναπτύχτηκαν εντυπωσιακά ο πολιτισμός και οι τέχνες
Χρήσιμα συμπεράσματα
Η αλήθεια είναι ότι οι όροι που επέβαλε η Συνθήκη των Βερσαλλιών ήταν δυσβάστακτοι για την ηττημένη και εξαθλιωμένη Γερμανία και κυρίως αφορούσαν τις πολεμικές επανορθώσεις που έπρεπε να καταβάλει στους νικητές. Κρίνοντας εκ των υστερών την Ιστορία, με τη νηφαλιότητα που απαιτείται, όλοι οι ιστορικοί συγκλίνουν στην ερμηνεία που θέλει τις υπερβολές των νικητών στις Βερσαλλίες να οδηγούν στην καταπόνηση της Δημοκρατίας και την πρωτοφανή έξαρση του εθνικισμού, ο οποίος υπήρξε η κινητήριος δύναμη που έφερε τον Χίτλερ στη εξουσία, δημιουργώντας ταυτόχρονα τον πιο καταστροφικό πόλεμο στην Ιστορία της ανθρωπότητας.
Το πρόβλημα που ενσκήπτει από αυτά τα ιστορικά γεγονότα που αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη, είναι αν η Ιστορία διδάσκει. Αν ναι, η προβολή στο σήμερα μας οδηγεί σε απογοητευτικά αλλά και ανησυχητικά συμπεράσματα. Στεκόμαστε στα ανησυχητικά φαινόμενα γιατί η σύγχρονη πολιτική που εφαρμόζει η Γερμανία απέναντι στη χώρα μας αλλά και ευρύτερα στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, δημιουργώντας οικονομικά αδιέξοδα μέσα από μια αδιάλλακτη, στενόμυαλη και εκδικητική πολιτική, ξυπνά εφιαλτικά αυτό που ακολούθησε τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, μια ιστορική περιπέτεια του γερμανικού λαού που τελικά την πλήρωσε ακριβά ολόκληρη η Ευρώπη με την άνθιση του φασισμού και τη φρίκη που ακολούθησε.
Είναι πολύ σημαντικό οι σημερινοί ηγέτες της Ευρώπης να σταθούν στοιχειωδώς στο ύψος των περιστάσεων και να μην αρκούνται μόνο σε αριθμούς και προσθαφαιρέσεις. Δεν είναι που θα τους καταδικάσει η Ιστορία, είναι που ο κίνδυνος μιας πανανθρώπινης τραγωδίας παραμένει περισσότερο από ορατός προ των πυλών, πράγμα σοβαρότερο από τις σκοπιμότητες της προσεχούς εκλογικής αναμέτρησης της κυρίας Μέρκελ.
Η περίπτωση της Βαϊμάρης
Η περίπτωση της Βαϊμάρης μοιάζει να στοιχειώνει πλέον πολλές «ανάπηρες» δημοκρατίες της Ευρώπης, βρίσκοντας περισσότερο ευάλωτη τη δική μας. Η «ανάπηρη» δημοκρατία είχε να αντιμετωπίσει την κρίση μιας χώρας που περνούσε από τη μοναρχία στη δημοκρατία αιφνίδια, δίχως καμιά προετοιμασία και εν μέσω της πρωτοφανούς δοκιμασίας, υλικής και ψυχολογικής, μιας μεγάλης ήττας. Η Γερμανία της Δημοκρατίας ήταν μια χώρα διαιρεμένη, που δοκιμαζόταν σκληρά και από τις πολιτικές σκοπιμότητες. Χαρακτηριστική υπήρξε η στάση των Χίντεµπουργκ και Λούντεντορφ, οι οποίοι ως αρχηγοί του στρατού δεν δίστασαν να ρίξουν τις ευθύνες για την ταπεινωτική Συνθήκη των Βερσαλλιών στους σοσιαλδημοκράτες, πράγμα που επιβάρυνε αβάσταχτα τη διακυβέρνησή τους.
Αυτήν την απαράδεκτη στάση των στρατιωτικών αρχηγών θα την πλήρωνε η χώρα ανυπολόγιστα στα χρόνια που ακολούθησαν. Καλπάζων πληθωρισμός του 1922, κατάληψη της περιοχής της Ρουρ έναν χρόνο αργότερα από τους Γάλλους, εμφάνιση αποσχιστικών τάσεων στη Βαυαρία, δυναμικές συγκρούσεις με το ιδιαίτερα ισχυρό Κομμουνιστικό Κόμμα. Αποκορύφωμα δε των δεινών της Δημοκρατίας υπήρξε το περίφημο οικονομικό κραχ του 1929, που βύθισε τη Γερμανία στην απελπισία. Το τι συνέβαινε στη Γερμανία φαίνεται ιδιαίτερα «εύγλωττα» από τα ποσοστά του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας. Στις εκλογές της 20ής Μαΐου 1928 μόλις το 2,3% των ψήφων, για να λάβει τρία χρόνια αργότερα το 43,9% των ψήφων.
Το Ποντικι
O λαός μας θα εμπνεύσει το νέο Παύλο Μελά
Γράφει ο Παναγιώτης
Αποστόλου
Το 1900 ιδρύεται
στην Αθήνα, το Μακεδονικό Κομιτάτο, προκειμένου να εμψυχώσει τον απογοητευμένο ελληνικό πληθυσμό της Μακεδονίας.
Οι πρωτοπόροι της κινήσεως, Στ. Δραγούμης και δημοσιογράφος Δ. Καλαποθάκης, συναντούν
παντού κατανόηση, από την Κυβέρνηση έως τα Ανάκτορα. «Αόρατος Αρχή» του
Κομιτάτου, γίνεται ο διάδοχος Κωνσταντίνος. Με τη δύση του 1903, τερματίζεται η
απάθεια μακαριότητας των ελληνικών κυβερνήσεων. Το 1904 εμφανίζονται στα
μακεδονικά βουνά οι πρώτες μικρές ελληνικές αντάρτικες ομάδες, με πρώτο-πρώτο
καπετάνιο τον Βαγγέλη Στρεμπενιώτη (από το Στρέμπενο, ανάμεσα Καστοριάς και
Φλώρινας). Γίνονται αναγνωριστικές αποστολές αξιωματικών στη Μακεδονία (Αν.
Παπούλιας, Αλ. Κοντούλης, Γ. Κολοκοτρώνης, Παύλος Μελάς κα).
Ο Παύλος Μελάς
(1870-1904), ήταν αξιωματικός του Πυροβολικού, γαμπρός του Στ. Δραγούμη και
στις 18 Αυγούστου 1904, περνάει τα σύνορα, με ισχυρή ομάδα, εισερχόμενος ένοπλα στα Μακεδονικά εδάφη, αναλαμβάνοντας
την αρχηγία του Μακεδονικού Αγώνα
ενάντια στους Βούλγαρους και με την
εντολή να ασκεί καθήκοντα αρχηγού και στις μικρότερες ομάδες που δρούσαν εν τω
μεταξύ στις περιφέρειες Μοναστηρίου και
Καστοριάς. Η χρονική δράση του μικρή, αλλά το αποτέλεσμα πολύ σπουδαίο, γι΄αυτό
χαρακτηρίστηκε ως ο πρωτομάρτυρας της απελευθερώσεως της Μακεδονίας από
τους Τουρκο-Βούλγαρους. Έγινε πραγματικά ο πρωτοπόρος αρχηγός και το σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα. Ο τουρκικός
στρατός τον καταδίωκε με πολυάριθμους άντρες. Παρά, λοιπόν, τις συνεχείς διώξεις του Οθωμανικού στρατού ο
Παύλος Μελάς αποδεκάτιζε τις βουλγαρικές ομάδες. Όμως, στις 13 Οκτωβρίου
1904, βρισκόμενος στα Σιάτιστα, σε μια απρόβλεπτη σύγκρουση, προδομένος από
βουλγαρική συμμορία του κομιτατζή Μήτρου Βλάχου, σκοτώνεται και ο θάνατός του, φλογίζει το Πανελλήνιο.
Το χρονικό του
θανάτου του, χιλιοδιαβασμένο. Ξεψυχούσε και φωνάζοντας έναν από τους συντρόφους
του και βγάζοντας από το λαιμό του το Σταυρό που φορούσε είπε: «Να τον δώσεις στη γυναίκα μου και το
τουφέκι στο γιό μου. Να πεις ότι το καθήκον μου το έκαμα».
Χρόνια,
δεκαετίες αργότερα, οι Μακεδονομάχοι, περασμένοι πια στην ηλικία, θα τραγουδούν
με ρίγος συγκινήσεως: «Σαν τέτοια ώρα στο
Βουνό, ο Παύλος λαβωμένος, μέσ’ το νερό του αυλακιού, βογγάει ξαπλωμένος…».
Ο θάνατός του
σηματοδοτεί τον ορμητικό Μακεδονικό Αγώνα στους δύο ισόβαρους τομείς του: Στα
βουνά με τις ανταρτικές ομάδες και στις πόλεις και στα χωριά με την αιματηρή
πάλη κατά των δολοφόνων των βουλγαρικών κομιτάτων. Και στον ένα και στον άλλο
τομέα, αθρόα είναι η συμμετοχή αξιωματικών και πολιτών. Χωρίς τις οργανώσεις,
δηλαδή χωρίς τα παραρτήματα του κομιτάτου στις πόλεις και στα χωριά, δεν μπορούν
να σταθούν αντάρτες στα βουνά. Και στους δύο τομείς, οι ίδιοι οι Μακεδόνες
προσφέρουν τα περισσότερα. Ιδιαίτερα, όμως, στον δεύτερο με την μαζική
συμμετοχή του πληθυσμού σε όλους τους κινδύνους και στις θυσίες, θυσίες από την
άγρια αντίδραση των Τούρκων, που η μανία τους στρέφεται κατά των αμάχων, θυσίες
με μαζική συμμετοχή των γυναικών, που πολλές φορές πρέπει να φθάσουν στα
χιονισμένα λημέρια με τρόφιμα, να περιποιηθούν τραυματίες και αρρώστους, να
τους κρύψουν από τον τουρκικό στρατό, να ξεφύγουν οι ίδιες από τις καταδιώξεις
των λόχων, αλλά και τις δολοφονικές ενέδρες των κομιτατζήδων. Καμιά φορά πρέπει
να κρύψουν οι χωρικοί και ολόκληρες ανταρτικές ομάδες από τον στρατό. Στόχος
για καταστροφή και εξόντωση, έπρεπε να είναι οι βουλγαρικές συμμορίες. Σύμφωνα
με προξενικά στοιχεία, στη διάρκεια του ένοπλου μακεδονικού αγώνα, σκοτώθηκαν
37 αρχηγοί (περιφερειών), 60 οπλαρχηγοί (ομάδων) και 2.945 αντάρτες και έλληνες
χωρικοί. Στο μεγαλύτερο ποσοστό, οι ένοπλοι σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις με τον
τουρκικό στρατό. Η βουλγαρική μαχητικότητα εκδηλώθηκε πιο έντονα στις
δολοφονίες στελεχών και σε άγριους διωγμούς των Ελλήνων της Ανατολικής
Ρωμυλίας. Τότε, στη διάρκεια εκείνου του αγώνα, άλλο ένα κύμα προσφύγων, έφθασε
από εκεί. Από την Φιλιππούπολη, τη Βάρνα, Στενήμαχο, Αγχίαλο, Πύργο. Ένα μέρος
των προσφύγων, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλία (Νέα Αγχίαλος Μαγνησίας) και αλλού. Ο
ένοπλος αγώνας σταματάει το καλοκαίρι του 1908, με το επαναστατικό κίνημα των
Νεότουρκων. Το οποίον είναι συνέπεια και απάντηση στη νέα μορφή του «Ανατολικού
Ζητήματος», όπως διαμορφώνεται μεταγενέστερα.
Ο Μακεδονικός Αγώνας ανέβασε το φρόνημα του
Ελληνικού πληθυσμού στις υπόδουλες περιοχές της Μακεδονίας μας και απετέλεσε
τον προπομπό για τους Βαλκανικούς πολέμους που διπλασιάσθηκε η χώρα μας σε
έκταση και πληθυσμό.
Εν έτει 2012,
οι τελευταίες κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και του
Αντώνη Σαμαρά αποδέχτηκαν και υπέγραψαν, μια Ευρωπαϊκή συνθήκη λεγόμενη
Μνημόνιο, που η εφαρμογή του εξαθλίωσε οικονομικά τους Έλληνες και μια Δανειακή
Σύμβαση, η οποία υποθήκευσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος, με την
ταυτόχρονη παραίτηση, από κάθε ασυλία που πηγάζει από νόμους ή διεθνείς
συνθήκες! Έτσι, φθάσαμε στο εξευτελιστικό σημείο να ξεροσταλιάζει ο
Πρωθυπουργός της χώρας, επί 40 λεπτά,
στο αεροδρόμιο, αναμένοντας την έλευση της Γερμανίδας Καγκελαρίου και
στη συνέχεια ο Υπουργός Εξωτερικών της χώρας να χαιρετάει, υπό τύπου φιλεναδίτσας,
την αποχώρησή της. Φθάσαμε στο τραγελαφικό και εξωφρενικό σημείο, οι τροϊκανοί
να ζητούν με περίσσια θρασύτητα την εκκένωση μικρών νησιών μας, από τη στιγμή
που δεν ξεπερνούν τους 150 κατοίκους, με την αιτιολογία πως η διαβίωση αυτών
των κατοίκων κρίνεται ασύμφορη οικονομικά. Με
άλλα λόγια, η χώρα που λέγεται Ελλάδα, δεν ανήκει, πλέον, στους Έλληνες και ο
ιδιοκτήτης είναι το ΔΝΤ και η κ. Μέρκελ.
Ωστόσο, είναι
σε όλους γνωστό πως όταν μια χώρα εξαθλιώνεται οικονομικά και εκχωρεί τα
κυριαρχικά της δικαιώματα σε τρίτους, τότε αυτή η χώρα θα ζήσει με μαθηματική
ακρίβεια, Εθνικές τραγωδίες με παραχώρηση εδαφών της. Όπως, είναι επίσης
γνωστό, πως η πατρίδα μας έχει πολλά ανοικτά θέματα με τους γείτονές μας και
για τα οποία οι κυβερνώντες θα έπρεπε να ανησυχούν. Από τη στιγμή, όμως, που δεν ανησυχεί και δεν
ενεργεί κατάλληλα η Ελληνική Κυβέρνηση, έχουμε φαινόμενα σαν το παρακάτω που θα
αναφέρω, γιατί ως γνωστόν, «ο λύκος στην
αναμπουμπούλα χαίρεται»!
Η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή, λοιπόν, στις 10/10/2012, ημέρα επισκέψεως στην πατρίδα μας του
Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, κ. Νταβούτογλου, πρότεινε να αρχίσουν
ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Ε.Ε. με τη ΠΓΔΜ, τονίζοντας πως το θέμα της
ονομασίας θα ληφθεί υπόψη στα πρώτα στάδια των διαπραγματεύσεων. Ο αρμόδιος επίτροπος
δε, για θέματα διεύρυνσης, Στέφαν Φούλε, παρουσιάζοντας την έκθεση προόδου της
ΠΓΔΜ για το 2012, είπε: «Η επιτροπή θα
παρουσιάσει πρόταση για το πλαίσιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΠΓΔΜ με
την ΕΕ, στην οποία θα λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη επίλυσης του θέματος της
ονομασίας, από τα πρώτα κιόλας στάδια της ενταξιακής διαπραγμάτευσης».
Έτσι,
αργά αλλά σταθερά η γείτονα χώρα δουλεύει παρασκηνιακά για το συμφέρον της στα
διεθνή forum, όταν όλο
το πολιτικό σύστημα της πατρίδας μας, «κοιμάται
του ύπνο του δικαίου». Θα ξημερώσει, λοιπόν, μια ημέρα και με τη «βούλα»
της ΕΕ, η χώρα «Μακεδονία», θα είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Ο
Παύλος Μελάς, λοιπόν, που θα μπορούσε να εφησυχάζει εις τας Αθήνας, μιας και
ήταν από εύπορη οικογένεια, έδωσε τη ζωή του για το μεγάλωμα της Ελλάδας μας.
Αντίθετα, κάποιοι άλλοι, με την συνεχή προδοτική τους στάση φροντίζουν να τη
φέρουν στα όρια του 1913. Αχ! Παύλο Μελά, κράτα κλειστά τα μάτια σου, για να μη
δακρύσεις και αηδιάσεις!
Μεγάλοι ηγέτες που θα εμπνεύσουν, σήμερα το
λαό δεν υπάρχουν. Υπάρχει, όμως, υπερήφανος και επαναστατημένος λαός για να
εμπνεύσει τέτοιους ηγέτες;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Η τρόικα, βλέποντας ότι το οικονομικό επιτελείο και τα συναρμόδια υπουργεία δεν μπορούν να ποσοτικοποιήσουν τα οφέλη και την προοπτική των διαρθρωτικών αλλαγών από το άνοιγμα των επαγγελμάτων μέχρι και τον έλεγχο της σπατάλης στο Δημόσιο, ζητά περισσότερα μέτρα άμεσης απόδοσης.
Ενώ ο επικοινωνιακός σχεδιασμός της κυβέρνησης δίνει βάρος στην προετοιμάσια της κοινωνίας για τις νέες περικοπές και προετοιμάζεται για τις αντιδράσεις των Δημοσίων Υπαλλήλων, επιχειρεί να μην ανοίξει το ευαίσθητο θέμα των συντεχνιών, καθώς τότε το πολιτικό κόστος θα είναι δύσκολα διαχειρίσιμο και δυσβάσταχτο.
Αδυνατώντας να αντιπαρατεθεί με τους "ταλιμπάν" του ιδιωτικού τομέα όπως οι φαρμακευτικές εταιρίες και οι γιατροί, η κυβέρνηση επιλέγει να ισοσκελίσει τον κατάλογο των μέτρων με... περικοπές μισθών και συντάξεων.
Αφού δεν κατάφερε να κυνηγήσει τη φοροδιαφυγή των πλουσίων και να αντλήσει έσοδα από τον πακτωλό του μαύρου χρήματος, στρέφεται τώρα στα "εύκολα θύματα"...
Σύμφωνα με τις διαρροές στο πακέτο των
διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων περιλαμβάνονται:
1. Το πακέτο των μέτρων ύψους 13,6 δισ. ευρώ, περιλαμβανομένων των περικοπών στα ειδικά μισθολόγια.
2. Περαιτέρω εξορθολογισμός των φαρμακευτικών δαπανών και της λειτουργικής δαπάνης των νοσοκομείων και προσδιορισμός των χρηματικών παροχών πρόνοιας. Την Παρασκευή αναμένεται να υπογραφεί και το νέο Δελτίο Τιμών Φαρμάκων, ενώ σημαντικές είναι και οι αλλαγές στο σύστημα συνταγογράφησης και σε ό, τι αφορά τη χρήση γενόσημων.
3. Η ενίσχυση του ελεγκτικού μηχανισμού με την είσοδο νέων ελεγκτών στο υπ. Οικονομικών και η ανασυγκρότηση των υπηρεσιών του υπουργείου. Πρέπει να τοποθετηθεί και ο μόνιμος γραμματέας φορολογικών θεμάτων.
4. Παρεμβάσεις στον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι δημόσιες προμήθειες.
5. Η νομοθετική κατοχύρωση του κατώτατου μισθού.
6. Η περαιτέρω μείωση του μη μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων.
7. Η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων με νέες παρεμβάσεις στις αμοιβές δικηγόρων και στον τρόπο λειτουργίας τους, ενώ θα πρέπει να προχωρήσει και η κατάργηση της ελάχιστης αμοιβής για τις παρεχόμενες υπηρεσίες ενεργειακού ελέγχου.
8. Η κατάργηση του μη ανταποδοτικού τέλους που καταβάλλεται μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ, του μη ανταποδοτικού τέλους επί της τιμής των καυσίμων.
9. Η διασφάλιση της πρόσβασης τρίτων στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη.
sofokleousin.