ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

2.4.11

Αυτά που κανείς δεν έχει άντερα να προβάλλει! Εμείς, μέχρι να …μας κλείσουν και να πάμε σε blogs που έχουμε σε άλλες χώρες .....θα τα ανεβάζουμε!

Οι δολοφονίες παιδιών στο Αφγανιστάν…
Οι δολοφόνοι έχουν το βίτσιο να φωτογραφίζουν τα θύματά τους. Το Αμερικανικό Πεντάγωνο έδωσε μάχη για να μην πάρει έκταση η δημοσίευση τους…
Αυτούς τους δολοφόνους φιλοξενούμε στη Σούδα, Άραξο, Άκτιο…
Όλες οι φωτογραφίες με τα...
 εγκλήματα των αμερικανών, ΕΔΩ!
Βίντεο με αμερικανούς που δολοφονούν δύο άοπλους σε μοτοσικλέτα, ΕΔΩ 'Motorcycle Kill'



απο sibilla

Διαδηλώσεις εναντίον των αμερικάνικων βάσεων και…

…του πολέμου στη Λιβύη, σήμερα σ’ ολόκληρη την Ιταλία
Έξω οι βάσεις του πολέμου από την Ιταλία, δεν υπάρχει δίκαιος πόλεμος, ήταν τα κεντρικά συνθήματα στις πλατείες των ιταλικών πόλεων…
Στη Νάπολη, ακτιβιστές εισήλθαν από τη θάλασσα στην αμερικάνικη βάση, διαδηλώνοντας για την Ειρήνη…
Από τη δεκαετία του ’70 είχε να δει η Ιταλία αντιαμερικανικές διαδηλώσεις…
Κάτι...
 «ξυπνάει» στους λαούς της Ευρώπης…






Niki Ventola, ο Περιφερειάρχης της Απουλίας στην πρώτη γραμμή εναντίον του πολέμου

sibilla

ΝΑ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ECONOMIST ....... (η κυρία ΡΑΪΚΟΥ ΑΚΟΥΕΙ???? ή δεν "αγγίζει" ότι είναι ΥΠΕΡΑΤΛΑΝΤΙΚΟ??)

Kυρια   ΡΑΪΚΟΎ μείναμε κατάπληκτοι στην εγρήγορση της Δικαιοσύνης να απαγγείλει κατηγόριες ..ακόμα και με email...μάλλον από κεκτημένη  ταχύτητα, για διασπορά ψευδών ειδήσεων περί χρεωκοπίας της Ελλάδας
Περιμένουμε να κινηθείτε με ανάλογη ταχύτητα κατά του economist που ψεύδεται θρασύτατα και κάνει διασπορά ψευδών ειδήσεων λέγοντας  Σε άρθρο του περιοδικού, με τίτλο «Είναι χρεοκοπημένοι: Παραδεχτείτε το»

Greece, Ireland and Portugal should restructure their debts now 

Επισημαίνεται ότι η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ στις 24-25 Μαρτίου υστέρησε σε σχέση με όλους σχεδόν τους στόχους που είχε θέσει και έκανε λίγα για να βοηθήσει την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία - τις χώρες της Ευρωζώνης με τα μεγαλύτερα προβλήματα. Ως αποτέλεσμα, προσθέτει ο Economist, η κατάσταση επιδεινώνεται, με μεγάλη ευθύνη των ηγετών της Ευρώπης. Το περιοδικό τονίζει στο άρθρο του ότι οι οικονομίες της Ελλάδας και της Ιρλανδίας συρρικνώνονται ταχύτερα του αναμενόμενου και οι αποδόσεις των ομολόγων τους παραμένουν επίμονα υψηλές - στο 13% για την Ελλάδα και στο 10% για την Ιρλανδία - καθώς οι επενδυτές δεν πιστεύουν ότι τα προγράμματα διάσωσης θα έχουν αποτέλεσμα.
Και για τις τρεις οικονομίες, Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία,όμως, η προοπτική γίνεται πιο δύσκολη, εν μέρει εξαιτίας των λαθών που έγιναν από τις Βρυξέλλες, τη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο. Ο Economist θεωρεί λανθασμένη την επιμονή της ΕΕ να μειώσουν πολύ οι τρεις χώρες τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις που θα υπήρχαν στην ανάπτυξη. Το αποτέλεσμα είναι με την ύφεση να αυξάνονται περισσότερο τα χρέη των χωρών και να φαίνεται ακόμη λιγότερο πιθανό ότι μπορεί να αποπληρωθούν, ενώ οι αποδόσεις των ομολόγων μένουν υψηλές και το αποτέλεσμα είναι ένα καθοδικό σπιράλ, παρατηρεί το περιοδικό
ΠΗΓΗ 
economist

ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΠΡΟΣ ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ "ΕΣΑΣ" ΟΙ ΣΑΘΡΟΙ BLOGGERS ΠΟΥ ΔΙΑΣΠΕΙΡΟΥΝ ΨΕΥΔΕΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

enomenoiblogers

Σε λίγο ψεκάζουν, σκουπίζουν, τελειώνουν.



Γράφει ο Κλεισθένης.

Ο λόγος για την πολυπόθητη κάθαρση και την λαϊκή απαίτηση για τιμωρία.
Η τελευταία πράξη του θεατρικού έργου « Η Κάθαρση» θα παιχτεί με το κλείσιμο της βουλής τον Ιούνιο. Η μόνη χρονική περίοδος για  αδικήματα πολιτικών (αν υπάρχουν) που δεν έχουν παραγραφεί είναι 2007-2009. Αν δεν κινηθεί καμία διαδικασία πριν τον Ιούνιο τότε και ότι τυχόν αδίκημα έχει τελεστεί μέσα στο διάστημα ’07-’09 παραγράφεται. Έτσι τουλάχιστον ίσως γλυτώσουμε και κάποια έξοδα που πληρώνουμε για την παρουσία των βουλευτών στις εξεταστικές.
Λογικό ακούγεται ότι η ΝΔ δεν πρόκειται να κάνει καμία ενέργεια γιατί το διάστημα ’07-’09 ήταν εκείνη στην κυβέρνηση και είναι ασύμφορο κομματικά να επιδιώξει έρευνες για τα δικά της στελέχη, απ’ την άλλη υποθέτω πως λένε «εδώ έχουν παραγραφεί όλα τα τυχόν αδικήματα των πασόκων εμείς θα ξεμπροστιάσουμε τους δικούς μας»; Και έχουν δίκιο, πάνω απ’ όλα το κόμμα.
Όσο αφορά το ΠΑΣΟΚ με ανοιχτό το θέμα της ζήμενς δεν πιστεύω να θελήσει να μπει σε περιπέτειες. Φυσικά και στην περίπτωση που αποφάσιζαν έρευνα για την περίοδο ’07-’09 και την υπόθεση ζήμενς το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν όπως και στις άλλες περιπτώσεις «μια τρύπα στο νερό» δεν έχω καμία αμφιβολία.  
Σχολιαστής σε τηλεοπτικό κανάλι χαρακτήρισε την χτεσινή συνεδρίαση της βουλής σαν «παιδική χαρά». Οι πολιτικοί αρχηγοί φυσικά και ξέρουν τι έγινε και τι γίνεται αλλά όπως έχω ξαναγράψει το «ή θα σωθούμε όλοι μαζί ή θα καταστραφούμε όλοι μαζί» διέπει τις σκέψεις και τις αποφάσεις τους. «Εδώ ο κόσμος καΐγετάϊ κάϊ το μοϋνί χτενίζετάϊ» (Ελληνικά του Ζισκάρ Ντ’ Εστέν. Χάρυ Κλύν). Αστειάκια, ευχές και χιουμοριστικές ατάκες μας μαράνανε.
Εμάς λίγο μας νοιάζει αν αυτοί θα καταστραφούνε, μας νοιάζει το ότι κανένας δεν θα τιμωρηθεί (εχέγγυο και για τους μελλοντικούς λαδιάρηδες) και τα κλοπιμαία δεν πρόκειται να επιστραφούν. Αυτό σημαίνει ότι  εμείς θα πληρώσουμε το χρέος μέχρι το τελευταίο σεντ όπως είπε ο Γιώργος και τα λαμόγια θα χαίρονται τον παράνομο πλούτο τους και θα γελούν σε βάρος μας (σύμφωνα με κάποιους το σύνολο των κλοπιμαίων είναι ίσο με το χρέος). Αυτή είναι η επιβεβαίωση ότι το πολίτευμα στην Ελλάδα είναι δημοκρατικό. Αρχαίε συνονόματε Κλεισθένη, πατέρα της δημοκρατίας, ξύπνα να δεις πως εφαρμόζεται σήμερα. Αρχαίοι νομοθέτες θέλατε την Θέμιδα τυφλή αλλά σήμερα είναι δεμένη χειροπόδαρα.

Και «ω του θαύματος» η τελευταία δημοσκόπηση επιβεβαιώνει ότι θα καταστραφούνε όλοι μαζί.
Καταλληλότερος ο κανένας και το άθροισμα των ποσοστών των δύο κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά βίας ξεπερνά το 40%. Η λαϊκή αποδοχή και των δύο αρχηγών στο ναδίρ. Τα «φερέλπιδα» κόμματα Ντόρας και Κουβέλη στα αζήτητα. Είναι αλήθεια και όχι πρωταπριλιάτικο ψέμα ότι ο Γιώργος και ο Κουβέλης παρουσία του μέντορα Κίρκου βρήκαν σημεία συμφωνίας για μελλοντική συνεργασία των δύο κομμάτων (τι άλλο θα δουν τα μάτια μας). Αύξηση στα ποσοστά των άκρων (ΚΚΕ και ΛΑΟΣ). Όταν αρχίσουν οι δημοσκοπήσεις και μετρούν και το κόμμα των Δημαρά-Οικονόμου τότε θα γελάσει και το «παρδαλό κατσίκι». Παρ’ όλα αυτά το μνημονιακό μέτωπο υπερισχύει του αντιμνημονιακού. Μία απλή πρόσθεση των ποσοστών είναι χαρακτηριστική. Στο μνημονιακό μέτωπο προσθέτω και τη ΝΔ και όχι αυθαίρετα γιατί στην ουσία στηρίζει το μνημόνιο απλώς ζητάει άλλο «μείγμα»;;; πολιτικής.
Το γενικότερο μπάχαλο, η κυβερνητική σύγχυση, η ανυπαρξία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το μούδιασμα του λαού που παρακολουθεί σαν υπνωτισμένος την χώρα να καταστρέφεται και τα κόμματα απλώς να ψάχνουν σανίδα σωτηρίας δεν δίνουν περιθώρια για ευχάριστες σκέψεις όσο αφορά τις εξελίξεις. Όλοι περιμένουμε την μετατροπή του δημοσκοπικού «κανένα» σε «από μηχανής θεό».  
Μία αυθαίρετη αλλά όχι και τελείως αβάσιμη εκδοχή της απάθειας και πολιτικής απραξίας των Ελλήνων είναι η «σωτήρια» άρνηση πληρωμής του χρέους που κάποιοι προπαγανδίζουν παραγνωρίζοντας ότι η χώρα έχει δεθεί χειροπόδαρα με την υπογραφή του μνημονίου και την ένταξή του κάτω από το Αγγλικό δίκαιο. Οι κουτόφραγκοι δεν είναι και τόσο κουτοί και η «σωτήρια» κυβέρνησή μας τα ‘χει υπογράψει.
Έχουμε και τον διεθνή τύπο που προβλέπει την πτώχευσή μας.
Εδώ είναι δύσκολο να πει κανείς τι απ’ τα δύο θα ισχύσει «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»; ή το «Η Ελλάδα αναγεννάται σαν τον φοίνικα απ’ τις στάχτες της»;
Ο θεός να βάλει το χέρι του.

«ΑΛΕΚΙΣΜΟΣ» : ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΙΤΙΣΜΟΥ

ή ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΝΤΟΙ ΣΤΟ «ΚΑΛΣΟΝ» ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Ορίζουμε στην κοινή νοηματοδότηση τον λαϊκισμό ως την ψευδεπίγραφη εκδοχή της λαϊκότητας, ως την κατ’ επίφαση λαϊκότητα, αυτού που δείχνει δηλαδή λαϊκό, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Ο λαϊκισμός πάντα εδράζεται σε ένα «στημένο» ψεύδος, που εξωθεί σε απλουστευτικά και εκβιαστικά διλήμματα, ανάμεσα σε ασπρόμαυρες (μανιχαϊστικές) εκδοχές. Για να λύσει υπέρ του τα διλήμματα που θέτει -στις πιο ακραίες εκδηλώσεις του- επιχειρεί την ενεργοποίηση των βασικών ανθρώπινων ενστίκτων -όπως αυτό της αυτοσυντήρησης-  και απλώνει ένα ισχυρό ενοχοποιητικό δίχτυ για να «συλλάβει» αυτούς που δεν φαίνονται διατεθειμένοι να αποδεχτούν έναν από τους δύο όρους του παιχνιδιού του.
Όμως το πιο ενδιαφέρον στον λαϊκισμό βρίσκεται εν τέλει στην αποτελεσματικότητα του να «πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες» φορώντας τη μάσκα του λαϊκού, ιδιαίτερα όταν και ο «Λαός είναι μαραζιάρης» και ευεπίφορος στην πρέζα της λουστραρισμένης παπαριάς,  
Ο υπαινιγμός είναι μάλλον εμφανής. Το μεταπολιτευτικό –τουλάχιστον- πολιτικό σύστημα     
θεμελιώθηκε στην ολόπλευρη προώθηση του λαϊκισμού ως εργαλείου λαϊκής χειραγώγησης, από το ένα μάλιστα άκρο του πολιτικού συστήματος ως το άλλο.
            Ώσπου φτάνει ένας καιρός –σαν τώρα- που το μασκοκαλσόν του λαϊκισμού χάνει πέντε-έξι χιλιάδες πόντους και από τις δεκάδες τρύπες ξεπροβάλλει το αξύριστο μπουτάκι της γκόμενας που το ‘παιζε -για 30 και πλέον χρόνια- λαϊκιά.
            Εδώ είμαστε. Το πολιτικό σύστημα παίζει τα ρέστα του και η τρανσέξουαλ που κρυβόταν κάτω απ’ το καλσόν σκούζει και τσιρίζει για να αποδείξει εκ νέου τη θηλυκότητα της. Και ποιός φταίει; Το καλσόν! Ο παρασιτισμός στον επιθανάτιο ρόγχο του, καταγγέλλει τον λαϊκισμό ως υπεύθυνο για τον θάνατο του!
            Έτσι και ο κος Αλέκος -ο φερόμενος στους κύκλούς του ως αποτελεσματικός ή εκσυγχρονιστής ή έντιμος ή ορθολογιστής ή εξευρωπαϊστής- , στην συνέντευξη του στον άλλο Αλέκο, τον Alexis, κάνει κυριολεκτικά τον Αλέκο.  Τ’ ακούς Αλέκο;
            Για την βεβαιωμένη χρεοκοπία της χώρας, φταίει ο μεταπολιτευτικός λαϊκισμός. Για την ακρίβεια ο ανατολίτικος λαϊκισμός. Διότι ως γνωστόν δεν υπάρχει δυτικός λαϊκισμός. Ο λαϊκισμός ενδημεί μόνον στην ανατολή και μάλιστα στην καθ’ ημάς Ανατολή. «Ή θ’ αποφασίσουν αυτές οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής προοπτικής και όχι οι δυνάμεις οι οποίες κουβαλάνε το πνεύμα του ανατολισμού στη χώρα μας, ή θ’ αποφασίσουν οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες έχουν ξεκάθαρο προσανατολισμό για την πορεία τη χώρας, είναι σωτήριο και δεν υπήρχε άλλη λύση, να γίνουμε μια πλήρως ευρωπαϊκή χώρα και να λειτουργούμε με τακτοποιημένο τρόπο θεσμικό και οργανωμένο όπως αυτές οι χώρες ή θα μείνουμε μια χώρα της καθ’ ημάς Ανατολής όπου θ’ αναπτύσσονται όλα αυτά.»
Η καθ’ ημάς Ανατολή, λοιπόν, φταίει για τη χρεοκοπία, διότι οι δυνάμεις της ασκούσαν την πολιτική εξουσία στο μεταπολιτευτικό πανηγύρι και δεν επέτρεψαν οι άθλιες τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας!
«Οι δυνάμεις που διαχειρίζονται σήμερα την κρίση είναι οι δυνάμεις που έφεραν τη χρεοκοπία. Και είναι αντίνομο να λέμε, κάποιος ο οποίος οδήγησε μία χώρα στη χρεοκοπία και θα τη σώσει. Δε γίνεται αυτό το πράγμα», λέει ο κυρ Αλέκος. Λογικότατο υποστηρίζω κι εγώ. Την έχει ψυλλιαστεί τη δουλειά ο κυρ Αλέκος και αναζητά άλλες δυνάμεις απ’ αυτές που δημιούργησαν το πρόβλημα. Και ποιές είναι αυτές; Μα «είναι άλλες εκείνες οι δυνάμεις, μπορεί να είναι και κρυμμένες, είναι οι δυνάμεις εκείνες του ευρωπαϊκού προσανατολισμού που έχουν πεποίθηση ότι αν δεν εκσυγχρονιστεί συνολικά η χώρα να λειτουργήσει όχι σαν ένα κράτος της Ανατολής αλλά σαν ένα κράτος της Δύσης επιτέλους, να γίνει ένα δυτικό κράτος, ένα πρόβλημα και μια διαμάχη, ένα δυισμός ο οποίος κατατρέχει τη χώρα από την επανάσταση και μπορούσα να σας πω, πριν την επανάσταση, από την εποχή ακόμα και του Αδαμάντιου Κοραή, δηλαδή «πού ανήκουμε, Ανατολή ή Δύση;»
            Μα Αλέκο, τί λές; Ακούς τι λές Αλέκο; Οι Γραικογάλλοι του Αδαμάντιου δεν είναι στο γκοβέρνο τόσα χρόνια τώρα; Και παρ’ όλα αυτά δεν καταφέραμε να συστήσουμε κράτος εφάμιλλον των καλυτέρων ευρωπαϊκών! Δεν καταφέραμε να γίνουμε φερ’ ειπείν  Πορτογαλία, ή Ιρλανδία, ή Ισλανδία ή Ισπανία ή Βέλγιο ή Ιταλία -εντός ολίγου- ! Χώρες βρε αδερφέ που δεν έχουν χρεοκοπήσει διότι αυτές δεν είχαν το πρόβλημα του λαϊκισμού της καθ’ ημάς Ανατολής ! Αυτές οι σοβαρές χώρες είχαν λύσει το δίλημμα Ανατολής – Δύσης. Ε κυρ Αλέκο; Το είχαν λύσει το δίλημμα! Ακούς Αλέκο;
            Αλλά μήπως και η δυτική μητρόπολη το έχει λύσει το πρόβλημα; Διότι είπε με πόνο ψυχής ο κύριος Υπουργός ότι είχε φέρει  «από τις ΗΠΑ, όποιος το θυμάται, με μια σύμβαση που έκανα με το αμερικάνικο Δημόσιο, το IRS, το περίφημο IRS των Ηνωμένων Πολιτειών, να μας βοηθήσει να οργανώσουμε αυτές τις Υπηρεσίες. Δε φαντάζεστε τι τράβηξαν αυτοί οι άνθρωποι διότι δεν τους έδιναν στοιχεία, τους έστηναν 3-4 ώρες έξω από τα γραφεία».
            Έχεις δίκιο κυρ Αλέκο. Είναι να ντρέπεσαι για αυτόν το Λαό ! Τέτοια ανατολίτικη αγένεια ! Άφησαν οι άνθρωποι της δουλειές τους με την Λίμαν Μπράδερς, την Ένρον, την AIG και την Γκόλμαν Ζαξ, άφησαν και τα ζαξ ντόνατς κι ήρθαν εδώ στους ανατολίτες που βάζουν κρεμμύδι στα μακ ντόναλτς, ήρθαν να τους βάλουν σε μια σειρά και εκείνοι τους έστηναν και στα ραντεβού! Λαουτζίκος αγαπητέ μου υπουργέ ! 
            Άλλωστε αυτός ο Λαός έφαγε και τα λεφτά! «Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε μια ελλιπής διαχείριση του δημοσίου χρήματος στη βάση μιας κατασπατάλησης. Δανειστήκαμε ως λαός.
Ως λαός ναι και καταναλώσαμε, γιατί δεν είναι μόνο αυτά που δανειστήκαμε, βάλτε και εκείνα που πήραμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση που ήταν δισεκατομμύρια κι αυτά, πήγαν κατ’ αρχάς για την διόγκωση, υπερδιόγκωση του ελληνικού κράτους, πήγαν σε κατασπατάληση, πήγαν σε κατανάλωση δημόσια και ιδιωτική. Και βεβαίως ένα μέρος τα έφαγε και η αδιαφάνεια». Ναί, ένα μέρος, ένα μικρό δηλαδή μέρος,  τα έφαγε και μια γκόμενα που είχα παλιά και την φωνάζαμε αδιαφάνεια, γιατί φορούσε πάντα λευκό παντελόνι που όταν είχε περίοδο έκανε διαφάνεια! Η πολιτική ελίτ, δεν ερχότανε στην παρέα μας και έτσι δεν έφαγε τίποτα, γιατί πάντα ήτανε απασχολημένη με κάτι υποβρύχια, με κάτι ψυγεία και κατσαρολικά siemens, με κάτι τηλεφωνικά κέντρα, κάτι συμφορά και άϊ, κάτι δομημένα ομόλογα και άλλα τέτοια που κάθε φορά που τα αναφέραμε η αδιαφάνεια –ναι αυτή με την περίοδο- μας έλεγε να πάμε τα στοιχεία στον εισαγγελέα! Αλλά πού να τα θυμάσαι τώρα αυτά εσύ Αλέκο!  Είχαμε στην παρέα και άλλη μία κολλητή, την οικονομική ελίτ, που είχε πάει και εθελόντρια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κι’ αυτήν δεν έφαγε τίποτα, γιατί έτρεχε μέρα νύχτα πάνω κάτω μ’ ένα χιουντάϊ που της είχανε κάνει χορηγία. Αυτή, Αλέκο, αν θυμάσαι, είχε μια ξαδέρφη που τη φωνάζατε «6.000 μονάδες» ή «Γενικό Δείκτη» και μετά μια μέρα την κοροϊδεύατε την κοπέλλα «εγκλωβισμένη». Τα είχε φτιάξει λέει μ’ έναν Κρητικό, κάποιον Νεον-άκη, που την έφτυσε μετά και καταλαβαίνεις πικράθηκε το κορίτσι. Ούτε αυτή έφαγε τίποτα. Μας το είχε πεί και ένας θείος της ο Γιάννος, αν θυμάσαι! Αλλά πού να θυμάσαι Αλέκο! Εδώ κι εγώ δεν θυμάμαι τώρα.
            Ναι και για όλα αυτά φταίει το ανατολίτικο πνεύμα μας. Αυτό οδήγησε σε «αποξήρανση της παραγωγικής βάσης της χώρας». Αυτό και όχι η πολιτική των κυβερνήσεων Σημίτη που «κατάφερε» μέσα σε μια δεκαετία την απομείωση της αγροτικής παραγωγής από 17% του ΑΕΠ σε μόλις 3%, ακολουθώντας τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Πολύ κοινή ρε Αλέκο αυτή η ΚΑΠ. Πολύ κοινή. Σαν την εξωτερική σας πολιτική που κατάντησε τελικά και την ίδια τη χώρα εντελώς κοινή. Αλλά πού να θυμάσαι τώρα Αλέκο τις βραχώδεις νύχτες και τους Μεγάλους Τραγουδιστές με τη Δεσποινίδα Κατεχάκη.      
Είναι βλέπεις κι’ αυτό το μεταβυζαντινό πρότυπο, που δεν βοηθάει το άτιμο στη μνήμη. «Υιοθετούμε μεταβυζαντινό πρότυπο, όπως κυκλοφορούσε ο συμπατριώτης μας ο Κωλέττης στο Παρίσι ως Πρέσβης, φράκο από πάνω, φουστανέλα από κάτω. Αυτό τον δυισμό τον πληρώνουμε. Όμως οι δυνάμεις οι οποίες κυριάρχησαν, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, μετρημένες. Δηλαδή στα 190 χρόνια οι δυνάμεις εκείνες του ρεαλισμού, της ευρωπαϊκής προοπτικής, οι δυνάμεις του εκσυγχρονισμού, των δομών, οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες ανήκαν στην αντιπέρα όχθη του λαϊκισμού, ήταν ας τις ονομάσουμε, αντιλαϊκιστικές δυνάμεις εκείνες, ήταν πολύ λίγες και πολύ μικρά τα διαστήματα»
Ναι, Αλέκο, δεν είναι το Οθωμανικό πρότυπο, μην έχουμε και καμιά παρεξήγηση με την φίλη και γείτονα χώρα. Άσε που κατά Βερέμη, Alexis κ.λπ.το Οθωμανικό πρότυπο μια χαρά ήτανε. Είναι το μεταβυζαντινό που φταίει, γιατί αυτήν την Ανατολή πρέπει να απαξιώσουμε. Την Ελληνική Ανατολή. Διότι -το ξέρουμε πια ότι- εκεί βρίσκεται το πρόβλημα ενός ανεμπόδιστου εκδυτικισμού. Εκεί είναι το μοναδικό εμπόδιο στην οριστική εκποίηση της πατρίδας στην δυτική αποικιοκρατία. Στο αντιστασιακό ήθος της Ελληνικής Ανατολής.
            Γι’ αυτό, πέρα από τις πλάκες, γίνεται τώρα εμφανές το τελευταίο χαρτί του μεταπολιτευτικού παρασιτισμού. Ο «άσος» στο κουρελιάρικο μανίκι της κομματοκρατίας που ρούφηξε το μεδούλι του τόπου, δεν είναι άλλος από την επείγουσα συγκρότηση ενός μετώπου των ελίτ-αλήτ και των ξένων αφεντικών τους που θέτει το δικό του πρόταγμα  του «ορθολογισμού, του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και του εκσυγχρονισμού» ενάντια στην πιθανότητα αφύπνισης του Έθνους και του Λαού.
            Γι’ αυτό ακριβώς οι δυνάμεις αυτές, θα ανασύρουν από το σκουληκιασμένο σεντούκι της ιστορίας τους, το πιο αποκρουστικό πρόσωπο τους φορώντας το μονταρισμένο μασκο-καλσόν του «ορθολογισμού, του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και του εκσυγχρονισμού» .
            Γι’ αυτό ακριβώς οι δυνάμεις αυτές, θα καταγγείλουν κάθε γνήσια και αυθεντικά λαϊκή προσπάθεια σαν ανορθόλογη, ανατολίτικη, αντιευρωπαϊκή, οπισθοδρομική και λαϊκίστικη, επιχειρώντας να στριμώξουν το λαό μας, για μια ακόμη τελευταία φορά, στα ψευτοδιλήμματα τέτοιου τύπου. Και δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να δείξουν το πιο απάνθρωπο πρόσωπο τους, κατηγορώντας την ανθρωπιά ως λαϊκισμό και τη συλλογική αλληλεγγύη ως ανατολίτικο εθνικισμό.
            Είναι που θυμάμαι ακόμη την απάντηση του αρμόδιου Υπουργού Υγείας κου Αλέκου Παπαδόπουλου σε ερώτηση δημοσιογράφου σε σχέση με το θάνατο ενός 4χρονου αγοριού από τη Μυτιλήνη. Το «ευρωπαϊκό κράτος των αντιλαϊκιστικών δυνάμεων» που κατείχε τότε την εξουσία δεν κατόρθωσε ούτε να αποδεσμεύσει από την αντ- Εθνική Τράπεζα το σημαντικό ποσό που είχε συγκεντρώσει η αλληλεγγύη του «ανατολίτικου» Λαού μας, ούτε από το ομόλογο των 10δις ευρώ που μόλις είχε εκδοθεί, περίσσευε κάτι για την μεταφορά του βρέφους στην Αμερική για θεραπεία, ούτε το «εκσυγχρονισμένο» Ε.Σ.Υ μπορούσε να διασφαλίσει την υγεία ενός παιδιού 4 χρονών.
            «Άλλη ερώτηση» είχε απαντήσει τότε ο αρμόδιος ορθολογιστής, ευρωπαϊστής και εκσυγχρονιστής κος υπουργός, θεωρώντας την ερώτηση λαϊκιστική! Τέτοια ανθρωπιά, ο σημερινός κήνσορας του εκσυγχρονισμού!
            Είναι που θυμάμαι ακόμη, εκείνη την «περίεργη» φιλολογία ότι όντας υπουργός οικονομικών διέγραψε –λέει- χρέος του ΑΝΤ1 προς το ΙΚΑ, ύψους 24 δις. δραχμών.
            Σήμερα, επανέρχεται  δίχως μια στοιχειώδη μεταμέλεια, ζητώντας «ριζική αναμόρφωση, να πεταχτεί ό,τι υπάρχει μέχρι σήμερα» και αναδεικνύοντας τον πανικό του πολιτικού συστήματος, φαίνεται να δρομολογεί την «απόσυρση» αυτής της κυβέρνησης και την ανάδειξη των «αρίστων» εφεδρειών που θα φέρουν σε πέρας τη δυσάρεστη δουλειά. Διαβάζοντας μάλιστα, πίσω από τις λέξεις του κ. Υπουργού, είναι φανερή η προσπάθεια συναρμολόγησης και συνεύρεσης με διάφορα σαπιόξυλα του καταρρέοντος σκηνικού, αφού όπως λέει,την « προοδευτική σκέψη τη συναντάει κανείς οριζόντια παντού».
            Ευτυχώς όμως και το νέο μασκο-καλσόν θα ξελουρίσει όπως λένε και στο χωριό μου, εν μία νυκτί αυτή τη φορά. Και θα ξημερώσει. Δεν μπορεί θα ξημερώσει !
Γιατί, όπως αυτή είναι η τελευταία μονοκομματική κυβέρνηση, έτσι και ο Αλεκισμός ή Alexism κατά το ευρωπαϊκότερον, θα είναι το έσχατο στάδιο του νεοελληνικού παρασιτισμού.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ
Οικονομολόγος
antonisandroulidakis@gmail.com

Ανοιχτό κάλεσμα στη βάση κοινής πολιτικής συμφωνίας γι αυτό το Σάββατο 2-4-2011

ΚΑΛΕΣΜΑ
Συνέχιση της ανοιχτής Συνέλευσης* της Συντονιστικής Επιτροπής Κινημάτων, πρωτοβουλιών και πολιτών για την οργάνωση μεγάλης Συγκέντρωσης και συναυλίας που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Συντάγματος μέσα στον επόμενο μήνα, και αυτό  το Σάββατο 2/4/2011 και ώρα 16.00 στην μουσική σκηνή "Αυλαία", οδός Αγίου Όρους 15 και Κωνσταντινουπόλεως.(πλησίον μετρό Κεραμεικός).
Η συνεχιζόμενη ανοιχτή Συνέλευση προχωρεί με δημοκρατική διαδικασία τόσο στη διαμόρφωση θέσεων ανα τομέα όσο και στην οργάνωση της παραπάνω συγκέντρωσης.
Αυτό το Σάββατο 2/4,τα θέματα τα οποία θα συζητηθούν και επι των οποίων θα ληφθούν αποφάσεις είναι τα εξής:
1.Αμεση δημοκρατική συγκρότηση της κοινωνίας.Εισηγητής  Γιώργος Κόκκας
2.Μέτρα άμεσης ανακούφισης των πολιτών.        Εισηγητής  Θανάσης Θεοδώρου
3.Διαρκής Συνέλευση πρωτοβουλιών,κινημάτων και πολιτών:Επιλογή διακριτικού τίτλου.  Εισηγητής Γιώργος Κοσμόπουλος
Καλούνται όλοι οι πολίτες που ενεργοποιούνται στις διάφορες πρωτοβουλίες,θεματικά κινήματα και δράσεις όλων των μορφών,να συμμετάσχουν σε αυτή την  συλλογική προσπάθεια με στόχο την έκφραση της λαικής ενότητας.
*Η Συνέλευση της συντονιστικής επιτροπής των κινημάτων και πρωτοβουλιών που άρχισε στις 26/2 και συνεχίστηκε στις 12/3, 19/3 και 26/3 οργανώνεται ανοιχτά στη βάση πολιτικής συμφωνίας η οποία περιλαμβάνει τα εξής σημεία:
1.Απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος που ευθύνεται για την κατάρρευση της χώρας.
-Η προκλητική ανακολουθία μεταξύ του πολιτικού προγράμματος της παρούσας κυβέρνησης βάσει του οποίου ψηφίστηκε από το εκλογικό σώμα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και των πολιτικών που σαν κυβέρνηση εφαρμόζει με το πρόσχημα της δημοσιονομικής και πιστωτικής κρίσης που οδήγησαν στην αποδοχή του μνημονίου, αποτελεί τη βάση της απονομιμοποίησης της παρούσας κυβέρνησης.
-Αλλά και σαν σύνολο το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα δεν δρα για το συμφέρον της κοινωνίας.
-Η διαπλοκή του πολιτικού προσωπικού με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, το καθεστώς της μίζας σε όλους σχεδόν τους τομείς των κρατικών προμηθειών,τα μεγάλα πολιτικοιοκονομικά σκάνδαλα,η προκλητική χρησιμοποίηση των δυνάμεων καταστολής κατά της βούλησης των πολιτών, η προστασία των κάθε είδους καρτέλ που απομυζούν οικονομικά τον λαό και συντηρούν όχι απλά την ενδημική φτώχεια αλλά τη φτωχοποίηση όλο και περισσότερων ομάδων του πληθυσμού, είναι μερικοί από τους λόγους απαξίωσης του πολιτικο-οικονομικού συστήματος στις συνειδήσεις των πολιτών.
-Η απογοήτευση,ο θυμός και η επιθυμία για ριζική ανατροπή,είναι οι έννοιες που αποδίδουν την άποψη της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση,στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης,  στα συνδικάτα και λοιπούς πυλώνες του πολιτικού συστήματος.
-Είναι φανερό ότι υπάρχει συνολική εναλλακτική λύση, απέναντι σ αυτήν που ακολουθεί η κυβέρνηση με την ανοχή (τουλάχιστον) αυτών που μετέχουν στο πολιτικό σύστημα σε πλήρη συνεργασία με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.
Στη συνολική αυτή εναλλακτική λύση ακρογωνιαίους λίθους άμεσης λυτρωτικής εφαρμογής, αποτελούν οι προτεινόμενες οικονομικές και πολιτικές επιλογές:
2.Μη αναγνώριση του χρέους.
Μη αναγνώριση του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές του ελληνικού κράτους.Με τον τρόπο αυτό εξοικονομούμε πάνω από 80 δισ. ευρώ που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.
-Γλιτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλώς για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
- Με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της οι επικριτές αυτής της πρότασης τονίζουν ότι η χώρα δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό, όμως, δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται επ άπειρον από τη διεθνή κερδοσκοπία: έχει χάσει το παιχνίδι από χέρι. Αν εκλείψει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό, με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ, χωρίς να κινδυνεύει από χρεοκοπία.
Σημαντική στην οικονομική αυτή διαδικασία είναι η παράλληλη διεκδίκηση πληρωμής πρός την χώρα όλων των συμβατικών οικονομικών υποχρεώσεων άλλων χωρών όπως πχ της περίπτωσης της Γερμανίας
 -Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάισμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα όποια ελλείμματά του αποτελούν μόνιμο βρόγχο για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή, που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
-Ηδη οι τράπεζες είναι υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία και του νοικοκυριού. Έτσι μπορεί να ελεγχθεί και η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό, που αποτελεί μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.
Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους,είναι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή και η μόνη ευκαιρία για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους,τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους . Για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα
3.Συνολική αναθεώρηση των σχέσεων της χώρας μας με την Ευρωπαική Ένωση
-Η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας δεν λύνει το μεγάλο πρόβλημα του τεράστιου δημόσιου χρέους το οποίο συνεχώς θα διογκώνεται.
-Η μόνη λύση για να ανακτήσει η Ελλάδα μέρος της χαμένης ανταγωνιστικότητάς της, δεν είναι να δεχθεί ένα νέο σύμφωνο στα πλαίσια εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Γερμανίας και άλλων χωρών της Β.Ευρώπης αλλά η ανάκτηση του ελέγχου της οικονομίας που σαν πρώτο και αναγκαίο όρο έχει την έκδοση εθνικού νομίσματος.

4.Τιμωρία των υπευθύνων του πολιτικο-οικονομικού συστήματος για την κατάρρευση της χώρας
-Η κατάρρευση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της χώρας που βιώνουν οι πολίτες δεν είναι προιόν αυτόματης διαδικασίας.
-Για την τραγική υπερχρέωση στούς διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους,την ανεργία που καλπάζει,το κόψιμο μισθών,μεροκάματων και συντάξεων,τα λουκέτα μικρομεσαίων επιχειρήσεων,τις εκατοντάδες αυτοκτονίες πολιτών για χρέη και την υποθήκευση της ίδιας της χώρας,υπεύθυνοι είναι συγκεκριμένοι πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση όπως και συγκεκριμένοι κρατικοδίαιτοι μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι στο βωμό των υπερκερδών υπέθαλψαν διαχρονικά τα φαινόμενα της διαπλοκής.
-Όλοι οι αναφερόμενοι παράγοντες αποτελούν θεμελιώδες μέρος του τραγικού προβλήματος του τόπου.Απαίτηση των πολιτών είναι η προσαγωγή τους σε δίκες από ειδικό δικαστήριο στο οποίο θα λογοδοτήσουν απολαμβάνοντας δίκαιη δίκη ,σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες απόδοσης δικαίου.

5.Εισαγωγή στη χώρα πολιτικών συνθηκών πραγματικής Δημοκρατίας
-Το παρον κοινοβουλευτικό σύστημα δεν εκφράζει γνήσια τη βούληση των πολιτών καθώς ρυθμίζεται από μεταβαλόμενους εκλογικούς νόμους που νοθεύουν την αρχή της ισότητας της ψήφου των πολιτών (κάθε πολίτης και μία ισοδύναμη πολιτικά ψήφος).
-Αφ ετέρου ο τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων και των πολιτικών από το δημόσιο ταμείο η από επιχειρηματικούς κύκλους δεν διασφαλίζει παρά τη διαιώνιση συνθηκών διαφθοράς και διαπλοκής.
-Η μορφή αντιπροσώπευσης των πολιτών από πολίτες-πολιτικούς με θητείες απεριόριστου χρόνου οδηγεί σε πελατειακές σχέσεις, φαινόμενα διαφθοράς και καλπάζουσα διαπλοκή.
-Με βάση τις αναφερόμενες εμπειρίες των τελευταίων δεκαετιών,οι πολίτες επιθυμούν να εκφράζουν τη βούλησή τους σε τοπικό η/και εργασιακό επίπεδο μέσα από συνελεύσεις οι οποίες θα εκλέγουν αντιπροσώπους μικρής θητείας με απλό σύστημα ψηφοφορίας.
-Εφαρμόζεται η αρχή της ανακλητότητας όλων των δημόσιων αξιωμάτων με απλή πλειοψηφία,η αρχή της ισοδυναμίας της ψήφου των πολιτών,η περιορισμένη διάρκεια κάθε δημόσιας θητείας.
-Για την υλοποίηση της δημοκρατικής διαδικασίας δεν απαιτούνται οι τεράστιες δημόσιες και ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις οι οποίες συντηρούν τη διαφθορά.Αντίθετα χρησιμοποιούνται θεσμοθετημένα και ελεύθερα πλέον τα συμβατικά ΜΜΕ και αξιοποιούνται οι επικοινωνιακές δυνατότητες του διαδικτύου.
-Αντιπρόσωποι των επί μέρους συνελεύσεων από όλη τη χώρα και τα πεδία εργασίας των πολιτών συγκροτούν την Εθνοσυνέλευση των πολιτών η οποία εκπονεί νέο Καταστατικό Χάρτη της χώρας που διασφαλίζει πραγματικούς δημοκρατικούς θεσμούς  οι οποίοι υλοποιούν τις παραπάνω βασικές αρχές.
-Εισάγεται η χρήση δημοψηφισμάτων άμεσης έκφρασης της βούλησης των πολιτών σε τοπικό η πολιτειακό επίπεδο για ζητήματα τοπικού,εργασιακού,οικονομικού και γενικού ενδιαφέροντος.

Φυντανίδης: MEGA-γλείψιμο VS Blogger-φτύσιμο



«Αιχμηρό ποίημα» (ο Θεός να το κάνει): Πού πας ορέ blogger της «ψευδώνυμης αναξιοπιστίας», χωρίς γραβάτα και κοστούμι; Να μπεις στα διαδικτυακά «σαλόνια» της «επώνυμης αξιοπιστίας»; Πήγες να κρίνεις τους πάπες της «δημοσιογραφίας»;… Να, που έφαγες πόρτα: Πόρτα λογοκρισίας.


Τι σημαίνει αυτό; Στέρηση αντίλογου! Διαβάστε την άποψη της κ. Βόζαμπεργκ, στο σχόλιό της: κλικ εδώ. (Η οποία, βέβαια, για άλλους τα λέει (δηλ. για τους blogger), όμως, όπως καταλαβαίνετε, άλλοι θα τα λουστούν…)


 (κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)
Σεραφείμ Φυντανίδης blogger ανωνυμία blogs ιστολόγια massmedia-gr


Ακολουθεί ο λογοκριμένος αντίλογος – κριτική, που συγγράψαμε ως σχόλιο, στη δημοσιογραφική ιστοσελίδα που φιλοξενεί το κείμενο του κ. Φυντανίδη με τίτλο: «Το “δικαίωμα” της ανωνυμίας» (Για να τη διαβάσετε τώρα, κάντε κλικ εδώ). Γιατί λογοκρίθηκε το σχόλιο;


Κύριε Φυντανίδη,

Ήθελα να γράψω κάτι έξυπνο ως απάντηση σε αυτό το άρθρο, αλλά το μετάνιωσα, όταν διάβασα την κατάληξή του.

Κρυμμένος πίσω από την επωνυμίας, χαραμίσατε τον πολύτιμο χρόνο σας για να ειρωνευτείτε (με λεπτότητα ομολογουμένως) και να συκοφαντήσετε τους «ανώνυμους» bloggers. Μόνο και μόνο για να καταλήξετε στο γλείψιμο του MEGA και του απαράδεκτου δελτίου του. Έχοντας ως ταπεινό κίνητρό, ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΘΕΑΣΗΣ των «επώνυμων» φίλων σας…

Φαντάζομαι, η υποτιμητική άποψή σας για την ανωνυμία ή την ψευδωνυμία στην ελεύθερη έκφραση (την οποία αναγνωρίζει και προστατεύει ο νόμος), να μην περιλαμβάνει και τους χιλιάδες καλλιτέχνες: λογοτέχνες, ζωγράφους, σκιτσογράφους, αγιογράφους κτλ. που επέλεξαν να εκφραστούν ανωνύμως ή ψευδωνύμως στο παρελθόν και τώρα. Την ποιότητα του λόγου τους ή του έργου τους δεν νομίζω ότι  την επηρέασε η ανωνυμία. (Και για να το ελαφρύνουμε…) Ελπίζω να είστε από αυτούς που διαβάζουν «Αρκά», χωρίς να ενδιαφέρονται αν ο δημιουργός του είναι: άντρας, γυναίκα, ψηλός, κοντός, άσπρος, μαύρος, γύφτος ή τσιγγάνος (από το Ζεφείρι ή από το Κολονάκι) κτλ.

Μιας που αναφερθήκατε «στην εκδίκηση της γυφτιάς»: των ανώνυμων bloggers. Θα ήθελα να σημειώσω ότι όλοι οι bloggers δεν είμαστε το ίδιο. Παράδειγμα, για ορισμένους εκ των συναδέλφων σας, που έχουν μεταφέρει τις κακές συνήθειες του επαγγέλματός σας στο blogging (νομίζοντας ότι είναι bloggers), ισχύει: «Γύφτος παπάς δεν γίνεται, κι αν γίνει δεν βλογάει». Επίσης, για τους καβγάδες του σιναφιού σας, οι οποίοι δεν αγγίζουν στο ελάχιστο την πλειονότητα των blogs: «Οι Γύφτοι τα μαλώματα για πανηγύρια τα ‘χουν». Και για να αποκαταστήσω –ομολογουμένως χωρίς να το έχει ανάγκη– την τιμή και την μαχητικότητα της ελληνικής μπογκόσφαιρας, που δεν συγκρίνεται με την κατάντια της ελληνώνυμης  «δημοσιογραφίας» (ειδικά του «μεγάλου» καναλιού), θα χρησιμοποιήσω άλλη μια παροιμιώδη έκφραση : «Εκεί που κρεμούσαν οι κλέφτες τ’ άρματα, κρεμούν οι Γύφτοι τα νταούλια».

Τέλος Σχολίου.-
----------------
Υ.Γ.
Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη από τις φυλές, που σίγουρα θα αισθάνονται θιγμένες, που τις παρομοίασα με «δημοσιογράφους».



Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του κ. Φυντανίδη (από το aixmi.gr):

 (κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό σχόλιο, από αυτά που δεν λογοκρίνουν οι κύριοι του aixmi.gr, της κ. Βόζεμπεργκ (περί λογοκρισία και χούντας ο λόγος...):

 (κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Φαρσοκωμωδίας το ανάγνωσμα.....

Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης
H απόλυτη γελιοποίηση…Οι ατελείωτες κοκορομαχίες μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μεταξύ των κομματικών αρχηγών(γιατί πολιτικοί δεν είναι) κάποτε ήταν.... ανεκτή και ενίοτε διασκεδαστική…..Σήμερα όμως και ενώ ο ελληνικός λαός υποφέρει πραγματικά μοιάζει περισσότερο σαν φαρσοκωμωδία παιγμένη αποκλειστικά στο θέατρο του παραλόγου….
Το παιγχνίδι των εντυπώσεων συνεχίζεται και μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες….
Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν…Ή δεν αντιλαμβάνονται τις συνέπειες των πράξεων τους ή ακριβώς επειδή τις αντιλαμβάνονται προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν….Το ένα είναι χειρότερο από το άλλο….
Σε όλο αυτό προστίθεται η άνευ λόγου και αιτίας εμπλοκή σε ένα πόλεμο για χατίρι των αμερικανικών συμφερόντων όπως ακριβώς κάποιοι υπέγραψαν ένα Μνημόνιο για χατίρι των συμφερόντων των Πιστωτών….
Κι ενώ η ελληνική κοινωνία βαστάζουσα τα προβλήματα που αφορούν το καθένα προσωπικά γίνεται όλο και πιο νωχελική στην αντίδραση της ,γιατί αυτό που κάποτε έμοιαζε με εφιάλτης -σήμερα είναι μια ψηλαφητή πραγματικότητα- οι Βουλευτάδες (Κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι) μοιάζουν να αποθρασύνονται όλο και πιο πολύ θεωρώντας αυτό το μούδιασμα ως παραδοχή αδυναμίας και συναίνεσης…..
Η πλάνη σε αυτό το σημείο είναι ανεπανάληπτη…..Αυτή η ησυχία είναι ο πρόδρομος της μαινόμενης καταιγίδας που θα ακολουθήσει…..Ησυχία που νομίζουν ότι προέρχεται από τα καθησυχαστικά τους λόγια και τις ελεγχόμενες ερωταποκρίσεις…
Το θέμα είναι τι θα πούν αν βγεί το εφιαλτικό σενάριο ενδεχόμενου παγώματος της εκταμίευσης της ερχόμενης δόσης από τη Τρόικα…..Θα τη κατηγορήσουν όπως και τους Οίκους Αξιολόγησης ή θα δώσουν μερικά στρέμματα γης ,επιπλέον αυτών που έχουν τάξει, για να κοιμούνται ήσυχοι…;

Υ.Γ.1 Κυρία Διαμαντοπούλου για κάθε σχολείο που κλείνει, ανοίγει μια φυλακή…..

Υ.Γ.2 Κύριε Καστανίδη ο λαός θέλει Δικαιοσύνη και όχι να τιμωρηθούν τα μη πολιτικά πρόσωπα που δεν έχουν παραγραφεί οι πράξεις τους…Έχει διαφορά….

Υ.Γ.3 Κύριε Πάγκαλε θα ήταν τιμή για την Ελλάδα να λέγονται τα Σκόπια Μακεδονία αν αναγνώριζαν την ελληνικότητα της και δεν προσπαθούσαν να την οικειοποιηθούν….Όπως λ.χ. οι Αιγύπτιοι που την Αλεξάνδρεια την έχουν καμάρι τους αλλά ποτέ δεν οικειοποιήθηκαν την ελληνικότητα της ή την καταγωγή του Μεγάλου Αλέξανδρου….Γιατί μπερδεύεστε συνέχεια….;

pikri-sokolata

Der Spiegel: Το ΔΝΤ επιθυμεί αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους!!!

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ασκεί πιέσεις στην Ελλάδα να αναδιαρθρώσει σύντομα το χρέος της, σηματοδοτώντας στροφή στη μέχρι τώρα προσέγγισή του, σύμφωνα με δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel!

Χωρίς να επικαλείται καμία πηγή..
το περιοδικό επισημαίνει ότι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ συζητoύν αυτή την σύσταση με ευρωπαϊκές κυβερνήσεις λόγω του μη βιώσιμου χρέους της Ελλάδας.

Τον περασμένο μήνα, ο επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ευρώπη Αντόνιο Μπόρχες είχε δηλώσει ότι είναι «βέβαιος ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο», προσθέτοντας ότι η Ελλάδα έχει σημειώσει προόδους και στον τραπεζικό τομέα.

Σύμφωνα με το Der Spiegel, το ΔΝΤ θεωρεί ότι, καθώς τα μέτρα που εφαρμόζονται δεν είναι πλέον αρκετά, θα πρέπει είτε να μειωθούν τα επιτόκια των ελληνικών δανείων, είτε να υπάρξει επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής τους, είτε ξεκάθαρο «κούρεμα».

Το ίδιο πάντα δημοσίευμα αναφέρει ότι, παρόλο που το ΔΝΤ θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να αρχίσει σύντομα συζητήσεις με τους πιστωτές της σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους της, δεν θέλει να απευθύνει δημοσίως μία τέτοια έκκληση λόγω φόβων ότι με αυτόν τον τρόπο θα ενισχύσει τις πιέσεις στην κυβέρνηση της Πορτογαλίας, που αντιμετωπίζει επίσης προβλήματα στα δημοσιονομικά της.
Πηγή: Reuters

Η αιφνίδια επίθεση Άκη

«Φωτιά στα τόπια» έβαλε η πρωτοβουλία οκτώ εν ενεργεία βουλευτών του ΠΑΣΟΚ να ζητήσουν με επιστολή τους προς τον υπουργό Δικαιοσύνης να ελεγχθούν τα περιουσιακά στοιχεία όλων όσοι διετέλεσαν υπουργοί από το 1984 ως σήμερα.
Τα ονόματα που υπογράφουν την επιστολή έχουν σημασία. Και μεγάλη μάλιστα. Αφού θεωρούνται όλοι πολι­τικοί φίλοι ή παλιοί συνεργάτες του Άκη Τσοχατζόπουλου. Πρόκειται για τους: Χρύσα Αράπογλου, Γιάννη Δριβελέγκα, Βασίλη Γιουματζίδη, Νίκο Ζωίδη, Τάκη Δημητρουλόπουλο και Όλγα Ρενταρή - Τεντέ. Η επιστολή στάλθηκε πολύ λίγο μετά τη δημόσια παρέμβαση του πρώην γενικού γραμμα-τέα Εξοπλισμών και τότε στενού συνεργάτη του Άκη Τσο­χατζόπουλου, Γιάννη Σμπώκου, ο οποίος έδειξε τον Γιάννο Παπαντωνίου. Και αυτό έγινε με την επισήμανση ότι η επόμενη πολιτική ηγεσία στο υπουργείο Άμυνας έκανε 11 τρο­ποποιήσεις στις συμβάσεις με τα υποβρύχια.Η επιστολή ερμηνεύτηκε από πολλούς ως απάντηση του ιστορικού στε­λέχους του ΠΑΣΟΚ στην πλήρη απαξίωσή του. Ουσιαστικά, το μήνυμα στρέφεται προς τον πρωθυπουργό ότι ακόμα δεν τελείωσε πολιτικά.
Τώρα, αν επί της ουσίας η κίνηση αυτή θα γίνει αποδεκτή κι αν από την έρευνα βγει κάτι που θα ελαφραίνει την πολύ δύσκολη θέση του Άκη, θα δείξει…

Το Ποντικι

Προς άσχετους... φορουμίτες των "Νέων" για την Κερατέα και όχι μόνο...

Αν δεν ξέρεις, καλύτερα μάσα, μην μιλάς!
                                                                           Άλλο ΧΥΤΑ
                                           
 
                                                                         άλλο ΧΥΤΥ
 
και στην Κερατέα όπως και στο Γραμματικό Αττικής, θέλουν να κατασκευάσουν ΧΥΤΑ που πρόκειται να καταργήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε τρία χρόνια.
Καταλαβαίνει και ο πιο βλάκας λοιπόν, ότι είναι ζήτημα εργολάβων και μίζας και... αρπαχτής...
Κι η αντίρρηση του γιατί στα Λιόσια κι όχι στην Κερατέα, είναι το λιγότερο μυωπική! Ούτε στα Λιόσια, ούτε στην Κερατέα, και κυρίως, μακριά από κατοικημένες περιοχές.
Κι όσο για τα αυθαίρετα σπίτια στην περιοχή... ψάξου λίγο καλύτερα πριν γράψεις, τι αυθαιρεσίες έχεις κάνει εσύ....
Πόσα σκουπίδια παράγεις; Τα διαχωρίζεις και στέλνεις για ανακύκλωση ό,τι ανακυκλώνεται; Αν ναι, θα είχες τη λογική της αλληλεγγύης και όχι του αλληλοσπαραγμού.
Υπάκουο πιόνι στο "διαίρει και βασίλευε" της εξουσίας, στην παρότρυνση του αλληλοφαγώματος των κοινωνικών ομάδων, των αντιθέσεων τύπου: ιδιωτικοί-δημόσιοι (λες και οι μεν ή οι δε, δεν είναι εργαζόμενοι) και χιλιάδες άλλα παραδείγματα
Αμα, δεν καταλάβεις, καημένε Έλληνα, πως, ό,τι κι αν είσαι, όπου κι αν δουλεύεις, ό,τι κι αν πιστεύεις, ό,τι κι αν κάνεις, είσαι μια μονάδα του όλου -δηλαδή του λαού-, έχεις χάσει το τρένο για το μέλλον..
Και δυστυχώς, μαζί με σένα κι εγώ, και πολλοί άλλοι που δεν σκεφτόμαστε το ίδιο..

Πηγή

 
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
Ου γαρ οίδασι τι «μιλούσι»,  ή μήπως…. είναι μέρος του παιχνιδιού.

Εισαγωγή στην Αναδόμηση: Χρειαζόμαστε αυτογνωσία, μανιφέστο και αντι-οιδίποδα ηγέτη

του Σωτήρη Γλυκοφρύδη

Ο άνθρωπος  φθίνει, αποδομείται. Βιολογικά βρίσκεται εξαρτημένος από ένα πλήθος βοηθημάτων άνευ των οποίων δεν είναι δυνατή η συνέχεια της ζωής του. Τα ρούχα, που κάποτε τον προστάτευσαν από το κρύο, έγιναν πυρηνική ενέργεια και δεν μπορεί ν’ απαλλαγεί ούτε από αυτήν, μια που έχει ανάγκη τον ηλεκτρισμό και το πετρέλαιο τελειώνει. Ο πολιτισμένος άνθρωπος που βρίσκεται στις εσχατιές της φύσης και ζει από τα  σκουπίδια και τα πτητικά αέρια της σήψης ως και από τη διάσπαση του ελάχιστου σωματίδιου της ύλης, μοιάζει σαν ένας έρπων τρωγλοδύτης που έφτασε στα ακραία όρια της αναζήτησης του άπιαστου ονείρου μιας ζωής που καταλήγει σε κατάθλιψη, αναλογιζόμενος σε μια κρίσιμη στιγμή το μέλλον του. Έφτασε στο σημείο να μη μπορεί να εκφραστεί, χάνοντας το λόγο ως τρόπο έκφρασης κι αιτία. Ο άνθρωπος, το πιο ιδεαλιστικά μεγαλόσχημο ον στη γη, αποδεικνύεται ανεπαρκής, αδύναμος να επιβιώσει χωρίς τα βοηθήματα τα οποία κατέληξαν δεύτερη φύση του. Κι ενώ φαινομενικά ανάγεται πολιτιστικά, σε δυνατότητες ουσίας σβύνει. Η φθορά, αποτέλεσμα της εξάρτισης, μεταλλαγής, προσαρμοστικότητας και της πανίσχυρης οικονομίας κλίμακας, αποδομεί το έμφρον ον των ιδεών και των βοηθημάτων.
Πήραμε τη ζωή μας λάθος και δεν αλλάζουμε ζωή, μπορούμε να πούμε ...παραφράζοντας ένα ποιητή. Η μη αντιστρεψιμότητα των γεγονότων είναι πάγιο δόμημα της φύσης. Στη χειρότερη ή κατ’ άλλους στην καλύτερη περίπτωση, ένα αυγό δεν μπορεί από βρασμένο να ξαναγυρίσει άβραστο παρά μόνο να σταματήσει ως έχει, βγάζοντάς το κάποιος από τη φωτιά. Έτσι, λοιπόν, τα βιολογικο-οικονομικά  φαινόμενα δεν μπορούν να οπισθοδρομήσουν εφόσον έχουν αναχθεί, ειμή μόνο να δοθεί μια στασιμότητα, μια χρονο-καθυστέρηση στην εξέλιξη, προσδίδοντας ο άνθρωπος ως τροφή στο στόμα του Κρόνου – Χρόνου σπάργανο μια πέτρα, για να τον σταματήσει να τρώει τα παιδιά του. Αυτό σημαίνει δυισμός, εκ των θεωρούμενων δυο αντίθετων (στην ουσία συμπληρωματικών) επιλέγω ως πιο δόκιμο το ένα και το προσφέρω με απόκρυψη για να επιβιώσω. Σε αυτό παραπέμπει ο μύθος του δυιστή μέγιστου Έλληνα θεού που σταμάτησε -βαρυστομάχισε τον πατέρα του, το Χρόνο. Το Χάος, Ο Κρόνος – Χρόνος Ουρανός και ο γιος του εκ της Γαίας, Ζεύς που έζευε ενώ σαν Δίας διαιρούσε και κατόπιν ο επίγονός του, άνθρωπος, που είτε άνω θρώσκει από τα Ιμαλάια την κορυφή του κόσμου είτε ψάχνει να αγκιστρωθεί στη ζήση του στη θάλασσα της Μεσογαίας, ζει από την ιδεοκρατία του και με αυτήν επιβιώνει.
Πήραμε τη ζωή μας σαν ιδέα, λάθος, και δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε πια ζωή παρά μόνο να την αναστείλουμε, χρονοκαθυστερώντας το δρόμο του θανάτου, ανθρωπιστικά, που σημαίνει υποκειμενικά. Οι 3 δυνάμεις που κινούν το ανθρώπινο γίγνεσθαι, ο φόβος, η απληστία και η ανοησία, είτε η τελευταία ως άνω ον (και μέγιστο) είτε ως άνοον (και ελάχιστο), θα χτίζουν και θα καταστρέφουν πάντα. Ο θεός καταστρέφει κι επανασυνθέτει, αποκομίζοντας από την εμπειρία - γνώση, και δεν είναι πάνσοφος και παντοδύναμος αλλά υποκείμενος στους νόμους. Ο νόμος προ-υπήρξε της δημιουργίας, βροντοφωνάζει από το όρος της μοναξιάς του ο «σκοτεινός» αλλά πέραν της εποχής του φωτεινός Ηράκλειτος. Το άπειρο ον γίνεται έμπειρο από τον έν-πυρο χαμό του που είναι και ο δικός μας ο χαμός (πέραν από το όποιο δίκαιο και την αδικία της τάξης της ροής του χρόνου), έχει σημειώσει λίγο πιο πριν ο μέγας Ίων, Αναξίμανδρος. Όλα υπάρχουν στο μυαλό μας, το σύμπαν είναι πνευματικό, ζούμε με τη σκέψη μας μέσα σε μια σκέψη άλλη ενός αυτοπροσδιοριζόμενου όντος - συμπαγές σύστημα κλειστό και ανεξάρτητο του χρόνου - περιορισμένο από δεσμεύσεις, συμπληρώνει κλείνοντας την πρώτη τριάδα των Τιτάνων προσωκρατικών ο Παρμενίδης, λέγοντας, ακόμη, ότι για να επανέλθει η ζωή στο αίσιον απαιτείται ο επαναπροσδιορισμός του λόγου.
Φθείνουμε, αποδομούμαστε, πεθαίνουμε… Το ανισοβαρές ζύγι της ζωής που κάποτε έκλινε στη γένεση τώρα τείνει προς το μέρος του θανάτου. Η αλήθεια, η πόρνη αυτή κατά τους πολλούς, η πλανεύτρα και ασκεπής, την οποία αναζητά ο άνθρωπος δια να την Πλατωνεύσει και να την Αριστοτελέψει στο δρόμο του εντελεχούς επέκεινα ως άλλος μανιακός των πρακτικών ιδεών ρακοσυλλέκτης, βρίσκεται κατατεμαχισμένη, όχι στο σώμα αλλά στο είδωλό της. Ευτυχώς που παρουσιάζεται με τις θυγατέρες της, τις Ηλιάδες, οι οποίες φοράνε πέπλα, κατανέμοντας το φως της γνώσης επιμερισμένα στους ανθρώπους. Αν όλοι οι άνθρωποι κατείχαν την αλήθεια και το ουσιώδες φως, τότε δεν θα υπήρχε η μαγεία του ουράνιου τόξου και η σύλληψη της ανθρωπότητας ως συνοθήλευμα χρωμάτων, δεν θα υπήρχαν ανάλυση κι επανασύνθεση. Αν η ανθρωπότητα παρουσιαζόταν σαν ένας άνθρωπος με συγκεκριμένη θέση, δεν θα εμφανίζονταν η διαμόρφωση, ο πλουραλισμός, η καλαισθησία και η αναζήτηση. Δεν θα υπήρχε καν η δημιουργία, θα παραμέναμε ανέπαφοι, ανέφικτοι και απραγείς στη θεϊκή κοιτίδα, λέει ο Ζαρατούστρα, ένας εκ των αφανών κοινωνικών μεταρρυθμιστών της ανατολής και δυιστής (όχι όμως ενιστής ολιστικός φιλόσοφος όπως ο πρόγονός του, Αναξίμανδρος, ο σύγχρονός του Ηράκλειτος, και ο επίγονός του Παρμενίδης).    
          Γιατί οι Έλληνες παραμένουν αξεπέραστοι διανοητές; Διότι μέσα από την αναζήτηση του απεριόριστου με το απροσδιόριστο ανακάλυψαν τη μονάδα. Η επιβίωση της μονάδος υπήρξε το πάγιο αίτημά τους, το εδώ και τώρα η γενεσιουργός αρχή και όχι το αύριο και βλέπουμε. Οι Έλληνες υπήρξαν οι μόνοι που κατάλαβαν την τραγωδία του ανθρώπου και την αξία του τραγουδιού ως φάλκημα και μοιρολόι. Οι Έλληνες υπήρξαν από τους λίγους που εννόησαν ότι των ανδρών επιφανών η πάσα γη είναι τάφος, και το εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης, πριν την έννοια της πατρίδας. Οι Έλληνες δημιούργησαν κράτος, έθνος και φυλή, χωρίς να έχουν κράτος έθνος και φυλή συγχρόνως. Υπήρξαν το όλο και το τίποτα, η βάση κι’ η μονάδα, το σπερματέγχυμα του νου, το σωστό μέτρο το ασυνείδητο. Η εποχή όμως αυτή του θαύματος πέρασε, και θλιβερή τώρα στέκει η Σπαρτιάτισσα η μάνα πάνω στον τάφο του παιδιού της και μοιρολογάει. Υπάρχουν όμως κι εξαιρέσεις: - Ο γιος μου δεν θα γυρίσει πίσω, σας λέω, είπε μια Λακώνισα μάνα για ένα σύγχρονο μεγάλο γιό της Σπαρτιάτη, που προτίμησε να γίνει αναχωρητής παρά της αποσύνθεσης γραικύλος. Τιμή αρμόζει στη Δωρική μας ράτσα, τιμή σε αυτούς που κρατάνε Θερμοπύλες, όχι απο χρέος κινούντες αλλά από τους νόμους τους εσωγενείς, πεθαίνοντας μαχόμενοι όλοι μαζί και μόνοι.     
          Γιατί πρέπει να υπάρξει επαναπροσδιορισμός των κεκτημένων; Διότι ζούμε σε μια κοινωνία παρωχημένων ιδεών, αποδομημένων αξιών και παρεκτραμένων νόμων.  Διότι προχωρώντας η ανθρωπότητα ως Οιδίποδας στο μονοπάτι του άγνωστου χαμού, προχωράει τυφλά και γρήγορα. Διότι πρέπει κάποιος Έλληνας ή Έλληνες στη συνείδηση να σταματήσουν, κάποτε, πάλι και ξανά το χρόνο. Διότι σκέψη πλέον δεν παράγουμε, έχοντας περιοριστεί σε μια ζωή ανάπηρη που είναι μοιρολόι. Διότι πρέπει να ξαναγεννήσουμε μια νεα θεωρία, ένα νέο μανιφέστο ανθρωποκεντρικό με φυσικές αξίες, στασιμότητα, ζωή και έρωτα. Ποιος είπε πως η ζωή δεν είναι τίμημα του παραλόγου; Ποιος είπε πως ο άνθρωπος δεν είναι το πιο τραγικό ον στη γη;     
Χρειαζόμαστε μια νέα βάση, εκτενή, και καίρια προσανατολισμένη, χρειαζόμαστε τη λογική, τον έρωτα, χρειαζόμαστε το μέτρο. Ω πόσο κακό έκανε ο Πλάτων που πήρε τους θεούς από τη γη και τους πήγε στο επέκεινα, πόσο κακό έκανε ο Αριστοτέλης που δημιούργησε τον ηθικό ωφελισμό, πόσο κακό έκαναν οι στωικοί που μετέφεραν την υπομονή στην Ιουδαία, και πόσο χαμένη ευκαιρία υπήρξε ο Επίκουρος με τον ευωδιασμένο κήπο. Χρειαζόμαστε μια νέα φιλοσοφία ζωής, ένα νέο μανιφέστο, παγκόσμιο, καθοριστικό, με ενεργή την κοινοκτημοσύνη ανάλογα με την εργασία, για να χρησιμεύσει ως αντιστάθμισμα της τραγωδίας και της κωμωδίας, του σατυρικού δράματος. Χρειαζόμαστε ένα σκληρό μεταμφιεσμένο δυισμό για φραγή στο χρόνο, την προσδιορισμό της στείρας παλιάς ιδέας, την τομή του timing - το πέτρινο βαλσάμωμα του χρόνου.
Αυτό που δεν χρειαζόμαστε είναι η ελπίδα. Η ελπίδα μπορεί να ιδωθεί ως το αφιόνι των κατατρεγμένων, το χασίσι των λαών. Χρειαζόμαστε το εδώ και τώρα, χρειαζόμαστε έναν αντι-οιδίποδα πνευματικό ηγέτη. Το σύμβολο της σοφίας υπήρξε στον τόπο ετούτο ένα νυκτόβιο πουλί που κρώζει τα δεινά και ανοίγει τα φτερά του βράδυ, και όχι το αηδόνι. Στον τόπο αυτό η λογική προωθήθηκε ως ιδιαίτερος θεσμός αξίας επειδή έγινε κατανοητό από μερικούς ανθρώπους ότι στους ανθρώπους δεν υπήρχε. Χρειαζόμαστε το παλιό γνώθι σ’ αυτόν, την εσώτερη πηγή του λόγου. 
Πράγματι, μας λείπουν η αυτογνωσία, ένα νέο μανιφέστο και ο αντι-οιδίποδας, ενωτικός του «όλου εμείς», ηγέτης.  
 

Η επανάσταση του enter

Τα blogs και κυρίως η δυνατότητα άμεσης  μετάδοσης μη ελεγχόμενης πληροφορίας μέσω Ιντερνέτ είναι μια στροφή που πρόκειται ίσως να χαρακτηριστεί  κοσμοϊστορική ή Επανάσταση.
Θα πρέπει να τοποθετηθεί  για να συγκριθεί δίπλα στην Γαλλική επανάσταση και σε όσα προηγήθηκαν αυτής. Τα γεγονότα του τότε, έβγαλαν οριστικά τα πλούτη και την πολιτικη εξουσία που έχουν από τα παλάτια των ηγεμόνων και εδραίωσαν τον καπιταλισμό, και -τέλος πάντων- έδωσαν την δυνατότητα πρόσβασης σε αυτόν από όλους. Ο καπιταλισμός το έχουμε ξαναπεί είναι η εξουσία που δίνει ο πλούτος και η κρίση είναι δημιούργημα της αλόγιστης χρήση της εξουσίας αυτής.
Σήμερα λοιπόν βγαίνει από τα Παλάτια ενημερωτική εξουσία. Το μονοπώλιο και η δυνατότητα μετάδοσης πληροφοριων. Μέχρι σήμερα μπορούσες απλά να φωνάξεις και όσο έφτανε η φωνή σου. Ο ηγεμών ακόμη και εάν μιλούσε χαμηλόφωνα είχε και έχει ακόμη το πρωτείο. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα όμως βγάζουν οριστικά την ενημέρωση από τα παλάτια των Νταβατζήδων και εδραιώνουν έναν -πολύ νεαρό ακόμη- καπιταλισμό της ενημέρωσης που τέλος πάντων- υπόσχεται να δίνει την δυνατότητα πρόσβασης σε αυτόν από όλους.
Και αυτός ο καπιταλιστές αναμένεται να γνωρίσει κρίσης από αλόγιστη χρήση του ως εξουσία.
Όλα αυτά για τους ηγεμόνες και του νταβατζήδες σημαίνουν απώλεια πλούτου εξουσίας και επιρροής.  Και σήμερα συμβαίνει ακριβώς αυτό που συνέβη το 1789.  Τότε ήρθαν στο φως νέα ιστορικά υποκείμενα και πολιτικοί όροι που λαθροβίωναν. Σήμερα βγαίνει στην επιφάνεια ένας κόσμος και δυνάμεις ή σκέψεις αποκλεισμένες από καιρό στα μπουντρούμια της ενημερώσεις.
Η κοινωνία μας συναντά τον υπόγειο κρυμμένο της εαυτό, ο όποιος διαλύει την επιφανειακή αστική ευγένεια και τουλάχιστον επιβάλει αργά ή γρήγορα την αλήθεια. Στα βήματα της τότε επανάστασης και η παρούσα τρομοκρατεί κάθε είδους κατεστημένο, καρατομεί με λέξεις ς και δημιουργεί επικοινωνιακή βία. Όμως οι φωνές πλέον ακούγονται στα παλάτια, δημιουργούνται συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις και οι δομημένες ιεραρχίες και επετηρίδες κλονίζονται.
Η ιστορία κινείται εκτός προκαθορισμένων πλαισίων
Υπήρχε έλλειμμα ενημέρωσης. Μεταφορικά υπήρχε πληροφοριακή πείνα και το λίγο φαγητό είχε έλλειψη ποικιλίας. Αν για παράδειγμα περιμέναμε από τον κ Παπανδρέου και τα κλασικά ΜΜΕ να μας πουν τι συμβαίνει με την Ελλάδα, πολύ πιθανό να τον είχαμε στεφανώσει ως καίσαρα, αποθεώσει και τοποθετήσει δίπλα στο Μ Αλέξανδρο, δεξιά από τον Μ Κωνσταντίνο στην Αγιά Σοφιά,  διανοητικά ανώτερο από τον Σωκράτη τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα μαζί.
Αν περιμέναμε να μάθουμε για την Κερατέα δεν θα μαθαίναμε τίποτα. Ο Γρηγορόποπουλος θα ήταν ατύχημα. Την μέρα που πέθαναν στην Μαρφίν τα ΜΜΕ είχαν απεργία. Στην υπατία θα είχε πέσει πολύ ξύλο. Πολύ δύσκολα μια εξουσία αντιστέκεται στον αυταρχισμός ξέροντας ότι δεν μαθεύεται τίποτα.
Σήμερα Πολίτες δημοσιογράφοι και δημοσιογράφοι που απελευθερώνονται στην ανωνυμία τους δημιουργούν καθημερινά ενημέρωση, σχολιάζουν λένε την άποψη τους καθοδηγούν και μεταδίδουν ελεύθερη πληροφορία. Ακόμη και έχουν τα χρωματιστά γυαλιά τους δεν πρέπει να μας χαλάει. Είναι το παλιό με το καινούργιο.
Ο χώρος και ο κόσμος αλλάξει δραματικά καθώς εφημερίδες  και αυλές κλείνουν. Τηλεοπτικά κανάλια και τηλεοπτικοί αριστοκράτες παραδίδουν τον πλούτο και την εξουσία της ενημέρωσης σε όλο και περισσοτέρους.
Έτσι και οι πολιτικοί κύκλοι κλείνουν πολύ νωρίτερα από το παρελθόν. Η εκλογική περιφέρεια είναι πλέον Μια ενιαία και μοναδική. Οι ηγέτες απομυθοποιούνται οι εξουσίες ελέγχονται καλυτέρα. To wikileaks  εξευτέλισε δισεκατομύρια δολάρια μέτρα ασφάλειας και τις καλυτερες  μυστικές υπηρεσίες του κόσμου. Στην Ελλάδα τα τζάκια σβήνουν στην απαξίωση. Η βουλή και ο βουλευτής αναγκάζεται να λειτουργήσει αλλιώς.  Τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί. Τίποτα δεν μπορεί να αποσιωπηθεί. Όλα γίνονται άμεσα γραπτός λόγος και φωτογραφία. Γίνονται πουλιά με τάση αποδημίας. Τίποτα πλέον δεν είναι ίδιο και αυτό μόνο του είναι κέρδος.
Όσοι αισθάνονται ασφαλείς από την βαβούρα -και ενδεχόμενος την σαβούρα- με τα εκατομμύρια δεδομένων που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο θα πρέπει να ανησυχούν. Ποτέ άλλοτε τόσο πολλοί δεν είχαν βρεθεί τόσο κοντά τόσο άμεσα και με τέτοια ορμή λίγο έξω από την Βαστίλη. Αν μια κάποια κρίσιμη στιγμή ο καθένας από όλους αυτούς βάλει ως μετρικό ένα ταπεινό σπίρτο, θα καεί και η Βαστίλη και το Παρίσι μαζί.
για να πιστοποιηθεί δηλαδή ιστορικά και η επανάσταση.
Με ένα απλό “enter” μπορεί να αλλάξει ο κόσμος. Η επανάσταση του enter…