Συνωμότες, συνωμοσιολογία και πολιτική

Δημήτρης Γιαννακόπουλος, διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία

 

 Διάφοροι ντερμπεντέρηδες του καθεστώτος καταβάλουν τον τελευταίο καιρό φιλότιμες προσπάθειες να διασκεδάσουν την έννοια της συνωμοσίας στα πολιτικά πράγματα της χώρας και στις διεθνείς μας σχέσεις. Μοιάζει σαν ο συνωμότης να επιχειρεί να νομιμοποιήσει την ύπαρξη και την λειτουργία του σε μια κατεξοχήν συνωμοτική δομή, λοιδορώντας και περιγελώντας όσους την αποκαλύπτουν.

Ήθελα να ήξερα τι άλλο από μια απέραντη συνομωσία είναι το πελατειακό κράτος που τόσα χρόνια στηρίζουν. Μακάρι να μπορούσε κάποιος να μου εξηγήσει κοινωνιολογικά ή με κάποια μορφή πολιτικής μεθοδολογίας τι λιγότερο από μια ελεεινή συνομωσία είναι η διαπλοκή την οποία έχουν καταγγείλει επανειλημμένως εκτός όλων των άλλων και οι ηγεσίας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι ίδιοι οι ντερμπεντέρηδες! Άραγε πώς χαρακτηρίζονται αυτοί που υπερηφανεύονται ότι διαθέτουν την ικανότητα να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και πώς αποκαλούμε την λειτουργία τους; Μήπως όλοι αυτοί έχουν κάποια σχέση με εκείνους που στηρίζουν και αναπαράγουν τον δικομματισμό στη χώρα με τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα, ενώ δεν διστάζουν να οργανώνουν ευρείας κλίμακας συνωμοσίες όπως εκείνη της περίφημης «κάθαρσης» του 1989;  Μήπως οι αρχισυνωμότες στη χώρα μας είναι εκείνοι που διαθέτουν ή νομίζουν ότι διαθέτουν το υψηλότερο κύρος; Μήπως ολόκληρη η διάχυτη ελληνική κουλτούρα είναι μια κατεξοχήν συνωμοτική κουλτούρα και αυτό με ευθύνη του πολιτικού συστήματος και των ιδίων των ντερμπεντέρηδων; Ποίος έχει τελικά συμφέρον από αυτή την κοινωνικο-πολιτική παθολογία, οι αντικαθεστωτικοί ή το καθεστώς;

Η ύπαρξη και λειτουργία των κυρίαρχων ΜΜΕ στη χώρα και ιδιαίτερα της τηλεόρασης είναι κάτι διαφορετικό από το αποτέλεσμα της συνωμοσίας μιας χούφτας ψευδο-επιχειρηματιών σε συνεργασία με τον δικομματισμό; Γνωρίζετε συνωμότες να συνωμοσιολογούν; Όχι ασφαλώς προσεγγίζοντας τις δικές τους συνωμοσίες! Συνωμοσιολογούν συνήθως για να διασκεδάσουν την δική τους συνωμοτική πρακτική και κουλτούρα, αναφερόμενοι στον δήθεν συνωμοσιολογικό χαρακτήρα που λαμβάνει η κριτική προς αυτούς. Οι συνωμότες απλώς συνωμοτούν και καταγγέλλουν ως συνωμοσιολόγους  -δηλαδή ως πρόσωπα που αποσπούν τον λαό από τα πραγματικά του προβλήματα -όσους σχολιάζουν την παθολογία του φαινομένου, το οποίο στρεβλώνει την δημοκρατία και αλλοιώνει τα φιλελεύθερα χαρακτηριστικά της πολιτείας.  

Οι συνωμότες διακρίνονται από απύθμενο θράσος. Αποτελούν μάλλον την επιτομή της θρασύτητας, στο βαθμό που ως καλοί συνωμότες μονίμως κατασκευάζουν συνωμότες που δήθεν απειλούν το καθεστώς, ενώ το ίδιο το καθεστώς στην Ελλάδα, το οποίο υπηρετούν με πάθος αυτοί οι ντερμπεντέρηδες, είναι το προϊόν μιας καλολαδωμένης  συνωμοτικής μηχανής. Έτσι και όχι αλλιώς τα κομματικά πελατειακά δίκτυα συνδέονται αρμονικά με τα δίκτυα των νταβάδων και όλοι μαζί με δίκτυα χειραγώγησης και χρηματισμού εξωτερικών παραγόντων, στοές, λέσχες, σέχτες και λόμπυ, που προωθούν τα συμφέροντά τους στη χώρα μας μέσω της ελληνικής κρατικοδίαιτης μεταπρατικής τάξης. Τα κάθε λογής σκάνδαλα δεν είναι προϊόντα συνομωσίας; Τι είναι, φυσικά επακόλουθα της δημοκρατικής διαδικασίας (;!). Τέλος, ο κύριος Παπανδρέου και τα ΜΜΕ δεν ήταν εκείνοι οι παράγοντες που χρησιμοποίησαν την απειλή της συνωμοσίας από αόρατα κέντρα εναντίον της Ελλάδας για να αναζητήσουν ευρωπαϊκούς μηχανισμούς σωτηρίας σε συνεργασία με το ΔΝΤ ασφαλώς, που τελικά φάνηκε να ενισχύουν αυτά τα συνωμοτικά κέντρα που απειλούσε ο κ. Παπανδρέου με το «πιστόλι»; Οι προσωπικές πολιτικές σε πια κατηγορία εντάσσονται; Δεν συνωμότησε ο πρωθυπουργός τουλάχιστον με το ΔΝΤ ή μήπως οι πρωθυπουργοί δεν συνωμοτούν εξορισμού;

Ας σταματήσω εδώ τα ερωτήματα, μάλλον συνεννοηθήκαμε. Αγαπητοί ντερμπεντέρηδες, εγκαταλείψτε τα πεπαλαιωμένα εργαλεία της προπαγάνδας σας. Είναι φτηνιάρικα και βαθύτατα προσβλητικά, τουλάχιστον για τη νέα γενιά, που είναι εξοπλισμένη με συστηματική εκπαίδευση. Εξοργίζετε τον κόσμο με τον δήθεν ορθολογιστικό σας λόγο. Ο «ορθολογισμός» του καθεστώτος συμπίπτει με τον politically correct λόγο στη χώρα μας που καταγγέλλει τους συνωμοσιολόγους, ενώ δοξάζει την συνωμοσία ως μορφή αποκλεισμού. Διαλέξτε, αν δεν υπάρχει καλά οργανωμένη συνωμοσία  - στην οποία είναι μπλεγμένοι και Έλληνες ασφαλώς- πίσω από την ελληνική κρίση, τότε η πρώην ηγεσία της ΝΔ και η νυν του ΠΑΣΟΚ αποτελείται από ελεεινούς τυχοδιώκτες. Με πράξεις και παραλείψεις προκάλεσαν το ναυάγιο της ελληνικής οικονομίας και οδήγησαν στην άβυσσο την χώρα και τα δυο-τρίτα της κοινωνίας. Στο βαθμό μάλιστα που ο κ. Καραμανλής  δεν μιλά, ενώ ο κ. Παπανδρέου παραμιλά, έχοντας πάρει μόνιμο διαζύγιο από την αλήθεια ( πάλι ζήτημα προκάλεσε ο κ. Λοβέρδος, καθόλου τυχαία. Σε πολύ λίγο θα τα φορτώσουν όλοι όλα στον Γιώργο και θα το παίζουν θύματα) θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι οι ηγεσίες του δικομματισμού συνωμότησαν σε βάρος του εθνικού συμφέροντος και ότι τα ΜΜΕ είναι οργανικό τμήμα αυτής της συνωμοσίας. Μάλιστα, με αυτή την λογική, οι ντερμπεντέρηδες θα μπορούσαν να χαρακτηρστούν όργανα συνωμοσίας.  

Ο γράφων απέφυγε αυτή την διαλεκτική μέχρι τώρα. Δεν είναι παραγωγική και θα μπορούσε, υπό συνθήκες, να ζημιώσει την προοδευτική προοπτική. Θα την αποφύγει και στο μέλλον, αλλά πάψτε να προκαλείτε την συνείδησή μας. Δυστυχώς από τις υπερβολικές συνωμοσίες αθλίων πολιτικά υποκειμένων καταλήξαμε εδώ που φτάσαμε ως χώρα και κοινωνία. Οι «μαύρες λίστες» και οι μαφιόζικες συμπεριφορές οδήγησαν στα μαύρα χάλια και στο αδιέξοδο. Συνωμοσίες παραδοσιακά από αριστερά και παραδοσιακά από δεξιά, αλλά και «συνωμοσίες offshore» με μπόλικο εκσυγχρονιστικό «λάδι», βιώσαμε! Δεν συστήνεται ούτε συντηρείται, φίλοι, κράτος πατρωνίας δίχως συνωμοσίες και σκάνδαλα. Το Ελληνικό κράτος, ολόκληρο, είναι ένα σκάνδαλο, κοινωνικά, θεσμικά και δυστυχώς πολιτικά. Ούτε η αγορά μπορεί έτσι να λειτουργήσει, ούτε και το δημόσιο. Πρέπει ο λαός να φροντίσει να απαλλαγεί τουλάχιστον από τους επαγγελματίες συνωμότες και να θέσει στο περιθώριο τα παπαγαλάκι τους με τις πολλαπλές «απασχολήσεις».

Πρέπει να ξαναανακαλύψουμε την ιδεολογικοποιημένη πολιτική, διότι άλλη δεν υπάρχει. Η άλλη μορφή στηρίζεται στη συνωμοσία, η οποία εμφανίζει τα αποτελέσματά της ως προϊόντα αντικειμενικότητας, ώστε ουδετεροποιώντας το πολιτικό διακύβευμα να συγκαλύπτει τους συνωμοτικούς παράγοντες που τα προκαλούν. Διαλέξτε: ή δημοκρατική πολιτική ή συνωμοσία. Και τα δύο μόνον ο τέταρτος δρόμος του Γιώργου ή η σεμνοταπεινότητα  του Καραμανλή θα μπορούσαν να συνδυάσουν, ως πολιτική φάρσα, φυσικά..

 

stopcartel