ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

23.7.11

Για τα ΜΜΕ και τους “δημοσιογράφους” η Ισλανδία δεν υπάρχει!


Της Μαργαρίτας Ισιδώρου

Υπάρχει πολίτης που πιστεύει ότι δεν υπάρχει πλήρης λογοκρισία στα ΜΜΕ;
Άραγε γιατί μας βομβαρδίζουν καθημερινά για την Αίγυπτο, τη Συρία, την κρίση, τις τράπεζες, το πόσο κακό κάνει η απεργία των ΤΑΞΙ (ειδικά αυτός ο Οικονομέας του megaλου καναλιού πρέπει να πάρει Πούλιτζερ γι’ αυτό το ζήτημα!), αλλά ούτε μια λέξη για την Ισλανδία.
Μάλλον οι έλληνες δημοσιογράφοι, όπως ακριβώς και οι συνάδελφοί τους σ’ όλο τον πλανήτη, παίρνουν χάπια λήθης από τα αφεντικά τους, όταν μια είδηση ξυπνάει συνειδήσεις κι έτσι παθαίνουν «αμνησία».
Λοιπόν, η Ισλανδία είναι νησιωτική χώρα της Βόρειας Ευρώπης και...
 βρίσκεται ανάμεσα στη Γροιλανδία, τη Σκωτία και τη Νορβηγία.
Τι συμβαίνει εκεί, στη χώρα που έπαψε να υπάρχει για τα ΜΜΕ τα τελευταία δύο χρόνια και μετά την «κρίση» του συστήματος που υπηρετούν δουλικά τα ΜΜΕ;
2008: Το Σεπτέμβρη εθνικοποιείται η Glitnir Bank, η σημαντικότερη και μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας. Ο θεός του καπιταλισμού (Χρηματιστήριο) παύει τη λειτουργία του και η χώρα δηλώνει πτώχευση.
2009: Το Γενάρη και μετά από καθημερινές διαδηλώσεις μπροστά στη βουλή, ο «σοσιαλιστής» πρωθυπουργός Geir Haarde και η κυβέρνησή του δηλώνουν παραίτηση, η βουλή ψηφίζει ΜΝΗΜΟΝΙΟ αλά Ελλαδιστάν και πληρωμή χρεών προς την Αγγλία και Ολλανδία με «ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ» αλά Ελλαδιστάν, μιας 15ετίας και τόκους 5,5%, που θα επιβαρύνουν το λαό.
2010: Οι πολίτες καταλαμβάνουν τις πλατείες και για ένα χρόνο απαιτούν ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για το ΜΝΗΜΟΝΙΟ και το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ κι όχι αν θα γίνουν 200 οι βουλευτές και αν θα έχουν γυμναστήριο και αυτοκίνητα…
2011: Το Φεβρουάριο ανακοινώνεται δημοψήφισμα με θέμα την πληρωμή ή όχι του χρέους και την τήρηση του Μνημονίου. Το ΟΧΙ στην πληρωμή του χρέους λαμβάνει 93%! Και ξεκινούν έρευνες και συλλήψεις για τους υπευθύνους της κρίσης (αυτούς που τα έφαγαν και όχι «τα φάγαμε μαζί»)!
Το δρόμο για της φυλακής τα σίδερα παίρνουν τραπεζίτες, πολιτικοί και golden boys (εδώ κάποια golden boys αναβαθμίζονται, όπως ο κ. Χριστοδούλου της Goldman Sachs, αναλαμβάνει Διευθύνων Σύμβουλος της κυβέρνησης του γΑΠ για τη διαχείριση του «Χρέους»!).
Όσοι προλαβαίνουν και την κάνουν από τη χώρα (βλέπε Χριστοφοράκους π.χ.) , το θέμα της σύλληψής τους γίνεται υπόθεση της Interpol.
Σ’ αυτή την «κρίση» της χώρας, με βάση το μοντέλο της Δανίας (θυμάστε που ο γΑΠ ήθελε να μας κάνει Δανία του Νότου;) εκλέγεται Συντακτική Εθνοσυνέλευση για να διατυπώσει ένα νέο Σύνταγμα. Με απευθείας εκλογή από το λαό, εκλέγονται 25 πολίτες (από τους 522 υποψήφιους). Η νόμιμη εκλογή ανάμεσα στους υποψήφιους θέτει δύο (2) μοναδικούς όρους-προϋποθέσεις:
1. Κανείς από τους υποψήφιους δεν θα έπρεπε να ανήκει, να έχει ταυτότητα οποιαδήποτε πολιτικού κόμματος!
2. Να είναι ενήλικας και να έχουν προσυπογράψει την υποψηφιότητά του, τουλάχιστον 30 πολίτες (κι αυτοί εκτός πολιτικών κομμάτων)
Η Συντακτική Εθνοσυνέλευση ξεκίνησε το έργο της τον Φλεβάρη και πραγματοποιεί Λαϊκές Συνελεύσεις σε ολόκληρη τη χώρα, ώστε να παίρνει υπόψη της τις γνώμες των πολιτών.
Με την ολοκλήρωση σύνταξης του νέου Συντάγματος, θα διενεργηθούν βουλευτικές εκλογές και η νέα βουλή θα κληθεί να επικυρώσει ή να μην επικυρώσει το νέο Σύνταγμα.
Κι όμως τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν απασχολούν τα ΜΜΕ, μιας και η «κρίση», οι «αγορές», οι «οίκοι αξιολόγησης», τα CDS, τα ομόλογα και σια δεν παίζουν παιχνίδι… Και φυσικά μούγκα στη στρούγκα οι δανειστές της Ισλανδίας!
Σκέφτεστε αν στην ψωροκώσταινα Ελλάδα έχωναν στη φυλακή τους τραπεζίτες που ενίσχυσαν με χρήματα του ελληνικού λαού, τους καναλάρχες-εργολάβους δημοσίων έργων, την ηγεσία του 2004, των ΠαραΟλυμπιακών του σήμερα, του ΟΠΑΠ, των ΜΚΟ που χρηματοδότησε το ελληνικό ΥΠΕΞ, τους υπουργούς που έδωσαν εντολές στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να πουλήσει τα CDS και τους προέδρους που πούλησαν, τους κάθε λογής Χριστοφοράκους, τους πρώην και νυν βουλευτές και υπουργούς που διαχειρίστηκαν την «κρίση», τους συγγενείς πολιτικών ανδρών και γυναικών που συμμετέχουν σε εταιρίες και τραπεζικούς ομίλους της χρηματαγοράς, τα golden boys και girls των λεγόμενων χρηματοπιστωτικών ομίλων, εντάλματα σύλληψης (Interpol) για τα στελέχη όλων των πολυεθνικών που δρουν και έδρασαν στην ψωροκώσταινα (π.χ. γερμανούς της SIEMENS, αλλά και υπουργούς της Γερμανίας), τους υπουργούς που έκαναν και κάνουν δηλώσεις, ανεβάζοντας spread και σια… θα είχαμε αντιδράσεις;
Θα είχαμε δανειστές να διαμαρτυρηθούν και να έχουν «απαιτήσεις»;
 
 
sibilla

ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Γράφει ο Β.Α. Κόκκινος

Οσο και αν προσπαθούν τα αργυρώνητα ΜΜΕ, να επιβάλουν τη λήθη ορισμένων κρισίμων γεγονότων, δεν πρέπει αυτά να λησμονηθούν από τους σκεπτόμενους – τουλάχιστον – Έλληνες. Ο πρωθυπουργός ανήλθε στην εξουσία εξαπατήσας το λαό, δια ψευδών υποσχέσεών του, εν γνώσει της αναληθείας τους, ότι θα διατηρήσει τους μισθούς και τις συντάξεις στα επίπεδα που ήσαν, αυξάνοντας τα ποσά τούτων, κατά το ποσοστό του πληθωρισμού. Eψεξε μάλιστα τον κ. Καραμανλή, διότι συνεφώνησε με τον κ. Αλμούνια το πάγωμα των μισθών και συντάξεων για μία τριετία, με παράλληλη μείωση των κρατικών δαπανών κατά 30%, κάτι που θα ήταν ανεκτό και κατανοητό από όλους τους Έλληνες.....


Oταν όμως ανήλθε στην εξουσία, έκοψε αμέσως τα δώρα και επιδόματα αδείας, περιόρισε σημαντικά τους μισθούς και τις συντάξεις, κατά τις επιθυμίες του, μοιραίου για την Ελλάδα, τότε υπουργού Οικονομικών, επέβαλε δε έκτακτες εισφορές και βαρύτατες φορολογίες. Αυτά ήσαν τα δώρα του προς τον ελληνικό λαό, διότι τον έφερε στην εξουσία.

Αντί δε να σπεύσει να δανεισθεί από τις αγορές τα αναγκαία για την Ελλάδα ποσά, διέσυρε τη χώρα με τις ανθελληνικές δηλώσεις του περί χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας και περί διαφθοράς της ελληνικής κοινωνίας, προκαλέσας έτσι αναποτρέπτως την αύξηση των επιτοκίων. Η αύξηση αυτή απετέλεσε και τη δικαιολογία προσφυγής μας στον κατ΄ επίφαση μηχανισμό στηρίξεως της τρόικας και του Δ.Ν.Τ., εκφραστού και βασικού οργάνου του καπιταλιστικού συστήματος.

Οι συμμέτοχοι της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ, για να μας «σώσουν», δεν μας έδωσαν μόνον τα ποσά, που ήσαν αναγκαία για ένα έτος, αλλά πολύ περισσότερα, ώστε να εξασφαλισθούν οι γνωστοί άγνωστοι παλαιοί δανειστές μας και διεθνείς κερδοσκόποι. Συνεπεία τούτου επιβαρύνθηκε και το δημόσιο χρέος κατά 43 δις ευρώ μέσα σε ένα έτος.

Με άλλα λόγια από το 100-112% του ΑΕΠ, που ήταν επί κυβερνήσεων Καραμανλή, έφθασε ήδη το 150% τούτου και μέχρι τέλους του έτους θα έχει ανέλθει στο 160% του ΑΕΠ. Με την επιβάρυνση δε, που θα προκύψει, αν μας επιβληθεί η επιλεκτική χρεοκοπία, δια του διπλασιασμού του επιτοκίου των νέων ομολόγων, το δημόσιο χρέος μας θα φθάσει στο 200% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει μόνιμη αδυναμία εξοφλήσεως των ομολόγων, για πολλές δεκαετίες και οικονομικός εξανδραποδισμός της φυλής μας.

Ο πατήρ Παπανδρέου υπήρξε ο εφευρέτης και πρώτος εφαρμοστής της υπερχρεώσεως της Ελλάδος. Και ο υιός παρέδωσε αυτή για πάντα στους κερδοσκόπους και δανειστές της. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι το ποσοστό του κυβερνώντος κόμματος, κατά την πρόσφατη δημοσκόπηση για την εφημερίδα «ΒΗΜΑ», μειώθηκε στο 16,5%, παρά την κυβερνητική προπαγάνδα.

Ο λαός έχει αντιληφθεί πλέον, ότι κάποιο άθλιο παίγνιο παίζεται εις βάρος αυτού και των απογόνων του, καθώς και τη σημασία του γεγονότος ότι η κυβέρνηση δια της αρχικής δανειακής συμβάσεως έχει παραιτηθεί και του αυτονοήτου δικαιώματος της χώρας να δανεισθεί ή να λάβει οικονομική βοήθεια από άλλη χώρα, προκειμένου να εξοφλήσει προώρως τα συναφθέντα δάνεια με την τρόικα και το Δ.Ν.Τ.

Αν και έγινε γενναία περικοπή μισθών και συντάξεων, οι δαπάνες του αρχικού προϋπολογισμού, αντί να μειωθούν, κατά το πρώτο εξάμηνο του πρώτου έτους, αυξήθηκαν σε ποσοστό 8,8%, γεγονός μη δικαιολογούμενο, πλην μόνον από την συνέχιση της σπατάλης των περισσοτέρων υπουργικών γραφείων, δια της διατηρήσεως στρατιών συμβούλων, ενδεχομένως δε και αργομίσθων.

Ελλείψει ουσιώδους αντιδράσεως της ελληνικής κοινωνίας, η κυβέρνηση μετά την επιβολή του λίαν αμφιλεγομένου και επιζημίου για τη χώρα «Καλλικράτη», επιχειρεί τώρα ποικίλες ρυθμίσεις, κάθε άλλο παρά ενισχυτικές του έθνους. Προεχόντως κατατέθηκε στη Βουλή νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας, για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων, κατά την εικαζομένη συναίνεση του δωρητή!

Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες θα είναι εν δυνάμει δωρητές οργάνων, εκτός αν οι ίδιοι έχουν εκφράσει εγγράφως την αντίθεσή τους. Την αφαίρεση των οργάνων θα αναλαμβάνουν οι ειδικοί «οργανισμοί αφαιρέσεως οργάνων», στα κρατικά νοσοκομεία και σε ιδιωτικές κλινικές, μετά «από ιατρική διάγνωση εγκεφαλικού επεισοδίου», ασφαλώς ανιάτου.

Ενόψει του ότι ελάχιστοι θα είναι εκείνοι, που θα σπεύσουν να αρνηθούν εγγράφως την αφαίρεση οργάνων τους προς δωρεάν,  ευλόγως υπολογίζεται ότι οι εκ του νόμου δωρητές τούτων θα είναι αμέτρητοι.

Στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, εισηγητής του οποίου είναι ένας βουλευτής και φαρμακοποιός, έχει ήδη εκφράσει την έντονη αντίρρησή του ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων, όπως και ομάδες πολιτών και ο Ιατρικός Σύλλογος της χώρας.
Η μετά θάνατον δωρεά οργάνων είναι μία πράξη ανθρωπισμού, η οποία όμως πρέπει να είναι προϊόν ελευθέρας και ανεπηρεάστου βουλήσεως.  Η δια νόμου επιβολή μιας «ανθρωπιστικής πράξεως» συνιστά προσβολή της προσωπικότητος του δωρητού, πέραν του ότι εγκυμονεί πλείστους κινδύνους εκμεταλλεύσεως δυσκολοτάτων καταστάσεων και εμπορευματοποιήσεως ανθρωπίνων οργάνων.

Πεντακόσιες χιλιάδες αλλοδαποί έχουν έλθει στην Ελλάδα σε ένα έτος, είναι δε άγνωστος ο συνολικός αριθμός των λαθρομεταναστών και ανεξιχνίαστες οι επιδιώξεις εκείνων, που τους προωθούν στην πατρίδα μας. Οι αρμόδιοι της πολιτείας παρατηρούν και γνωρίζουν τη συγκέντρωση των λαθρομεταναστών, αλλά σιωπούν. Ο λαός όμως ανησυχεί σοβαρώς, φοβούμενος ότι πολλοί από τους ξένους στο μέλλον θα αποτελούν κίνδυνο εθνικής ασφαλείας για την χώρα μας.

Οι προς το δημόσιον ανείσπρακτες οφειλές ανέρχονται σε 41 δις ευρώ περίπου και οφείλονται από 900.000 περίπου πολίτες. Το 92% όμως του άνω ποσού οφείλεται μόνον από 15.000 πολίτες. Εξ αυτού προκύπτει, ότι οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί του κράτους υπολειτουργούν, ενώ οργιάζει η άγρια φορολογική καταδίωξη των μικροοφειλετών και η ασυδοσία των μεγαλοοφειλετών, όπως και των κατά σύστημα φοροφυγάδων.
Ουδεμία κυβερνητική πράξη μας πείθει ότι η κατάσταση αυτή θα εκλείψει και ότι θα επιβληθεί φορολογική δικαιοσύνη στους Έλληνες.

http://www.xronos.gr

ΜΕ ΠΛΕΡΕΖΕΣ Η ΦΕΤΙΝΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!!! ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΤΗΜΕΝΗ ΔΕΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΓΑΠ ΥΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

41 ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΜΕΓΑΡΟ--ΠΑΠΟΥΛΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΗΝ "ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ" ΜΙΑΣ... ΑΣΗΜΑΝΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ...!!!

"ΚΕΝΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ" ή ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΕΞΙΩΣΗ ΤΟ... ΔΥΣΟΙΩΝΟ ΕΤΟΣ 2011...!!!

Εκτός τού Στάθη Παναγούλη πού πρωτος και καλύτερος διεμήνυσε ότι αρνείται να συμμετάσχει στην φετεινή "παράσταση"-- επέτειο στο Πρεδρικό Μέγαρο, γιά τη αποκατάσταση της Δημοκρατίας, άλλοι 41 αντισασιακοί αρνούναι όπως σημειώνουν:«Να προσφέρουν νομιμοποίηση στην οικονομική δικτατορία που εξυφαίνεται σε βάρος του λαού».Σε κείμενό τους εκφράζουν την αντίθεσή τους στις «αντισυνταγματικές και πολιτικά επικίνδυνες μεθοδεύσεις που μετατοπίζουν την έδρα της πολιτικής νομιμότητας από το Κοινοβούλιο στις «αγορές»» και επισημαίνουν ότι «αρνούμαστε τη μετάλλαξη της χώρας μας σ' αυτό που εμείς ονομάζουμε «ασήμαντη» δημοκρατία».Και καταλήγουν:
«Η δημοκρατική συνείδηση και το αίσθημα δικαίου μάς απαγορεύουν να συμμετάσχουμε σε μια εκδήλωση κενή περιεχομένου, επίφαση δημοκρατικής ευαισθησίας, ανούσια παράσταση δήθεν πολιτικής συναίνεσης και κοινωνικής ομοψυχίας, όπως, δυστυχώς, καταλήγει να είναι, το δυσοίωνο τούτο έτος 2011, η προεδρική δεξίωση της 24ης Ιουλίου «για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας».Το κείμενο υπογράφουν οι: Ιωσήφ Αναστασίου, Γιάννης Βασιλειάδης, Πέτρος Βλάσσης, Μπάμπης Γεωργούλας, Μαργαρίτα Γιαραλή, Κωστής Γιούργος, Μίμης Δαρειώτης, Βασίλης Δεμουρτζίδης, Μπούλη Θεοφυλακτοπούλου, Παναγιώτης Καϊσίδης, Τάσος Καζλάρης, Θανάσης Καλαφάτης, Μαρία Καλλέργη, Παύλος Κλαυδιανός, Μπάμπης Κοβάνης, Γρηγόρης Κοκοζίδης, Δημήτρης Κωσταράκος, Βασίλης Κωτούλας, Αντώνης Μαργαρίτης, Δημήτρης Μαστροδήμος, Νίκος Μανιός, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, Μάκης Μπαλαούρας, Γιάννης Μπαλάφας, Γιάννης Μπανιάς, Μάγδα Πίττακα, Χρήστος Ρεκλείτης, Γιώργος Σαγιάς, Σπύρος Σακέττας, Γιάννης Σταματάκης, Νικηφόρος Σταματάκης, Ελλη Στεφανίδου, Γιάννης Στρατής, Νίκος Συρμαλένιος, Περικλής Τερζής, Πόπη Τζεμπελίκου, Νίκος Τσαγκρής, Κλέαρχος Τσαουσίδης, Ελένη Φατούρου-Δούμα, Νίκος Χρυσανθόπουλος.

politikosafari

Aύριο το πρωί o κ. Κ. Παπoύλιας, παρέα, μαζί με νεοφιλελεύθερους γιάπηδες, τους…


Εθνική αιμορραγία: 1.000.000 λιγότεροι Έλληνες μέσα σε μια δεκαετία!

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ είναι τα αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού που δόθηκαν στην δημοσιότητα και δείχνουν μία Ελλάδα που όχι απλώς γερνάει, αλλά μία Ελλάδα που έχασε μέσα σε μόλις δέκα χρόνια περισσότερο από 1.000.000 Έλληνες (!) στην χειρότερη δεκαετία από την δεκαετία του 1940!

Ακόμα και στην δεκαετία του '40 για την ακρίβεια, δεν είχε υπάρξει τόσο μεγάλη αναλογικά πληθυσμιακή απώλεια καθώς ούτε οι περίπου 350.000 νεκροί από τον πόλεμο και την πείνα, ούτε οι 100.000 νεκροί του Εμφυλίου, ούτε η φυγή των ηττημένων κομμουνιστών στις χώρες του ανατολικού μπλοκ έφεραν πληθυσμιακή απώλεια ενός κατομμυρίου Ελλήνων μέσα σε δέκα χρόνια.
Και τώρα από την μία πλευρά η κρίση και από την άλλη η άρνηση των Ελλήνων να κάνουν παιδιά μας έφεραν σε πληθυσμιακά επίπεδα προς 20ετίας!

Στο σύνολο της Χώρας απεγράφησαν 10.787.690 μόνιμοι κάτοικοι, εκ των οποίων 5.303.690 άρρενες (49,2%) και 5.484.000 θήλεις (50,8%) όπως αναφέρουν τα πρώτα προσωρινά στοιχεία της επίσημης απογραφής που ανακοίνωσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή.  

Στη γενική απογραφή του 2001 ο πληθυσμός της χώρας είχε καταμετρηθεί σε 10.964.020 άτομα, ενώ το 2009 σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ υπολογίσθηκε πως ξεπέρασε τα 11.282.571 άτομα. Μπορεί να φαίνεται μείωση πληθυσμού σε σχέση με το 2001 μόνο 190.000 άτομα μόνο, αλλά να υπολογίσουμε περισσότερο από ένα εκατομμύριο ξένους οι οποίοι δεν υπήρχαν το 2001, καθώς τότε υπολογίζονταν σε 300.000 περίπου και τώρα ξεπερνούν το 1.300.000!

Η κρίση φαίνεται μέσα στην διετία που ο πληθυσμός από τους Έλληνες που φεύγουν για να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό τους αυξημένους θανάτους και τις μειωμένες γεννήσεις ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 500.000 των ξένων συμπεριλαμβανομένων!

Από τα προσωρινά αποτελέσματα προκύπτει ότι οι πέντε Δήμοι με τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή πυκνότητα (μόνιμοι κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο) είναι οι Δήμοι Καλλιθέας (21.067,6), Ν. Σμύρνης (20.740,6), Αθηναίων (16.830,4), Θεσσαλονίκης (16.703,3) και Νέας Ιωνίας (15.109,7). Ακόμη, οι πέντε Δήμοι με τη μικρότερη πληθυσμιακή πυκνότητα είναι οι Δήμοι Πρεσπών (3,05), Ζαγορίου (3,78), Παρανεστίου (3,85), Σφακίων (4,11) και Νεστορίου (4,27).

Με τον υπάρχοντα ρυθμό μείωσης του πληθυσμού που έχει ενταθεί κατακόρυφα την τελευταία διετία, υπολογίζεται ότι στα τέλη της δεκαετίας θα έχουμε φτάσει στα επίπεδα του 1970 με την Ελλάδα των 8 εκατομμυρίων ψυχών!

Η ΚΑΡΠΑΖΙΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ ΣΤΟΝ ΓΑΠ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ "ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ" ΤΟΥ

H Aλέκα Παπαρήγα κάνει ρόμπες τα pretty boys του γΑΠ και τους "επικοινωνιακούς" σχεδιασμούς περί δημοψηφισμάτων και πράσινα άλογα…

«Και με 200 βουλευτές θα βρείτε εσείς δουλειά;»
Η ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΕΙΡΩΝΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
Δημοψήφισμα-κοροϊδία χαρακτήρισε η Αλέκα Παπαρήγα αυτό που φέρεται να μελετάει να διοργανώσει η κυβέρνηση το φθινόπωρο, καλώντας συγχρόνως τον πρωθυπουργό «αν θέλει να δοκιμάσει τη θέληση του λαού, ας κάνει εκλογές».
«Αυτό είναι "όλα τα 'χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε"», είπε η γ.γ. του ΚΚΕ, μιλώντας στους...
ναυτεργάτες του πλοίου «Φαιστός» και συνέχισε: «Θέλει να κάνει ένα δημοψήφισμα να κοροϊδέψει τον κόσμο και να υφαρπάξει διάφορα "Ναι" για να τα χρησιμοποιήσει ως συναίνεση».
Η ίδια αναρωτήθηκε για τα θέματα που θα τεθούν μέσω του δημοψηφίσματος και απάντησε: «Οι 300 βουλευτές να γίνουν 200! Και μόλις γίνουν 200 εσείς θα βρείτε δουλειά και υψηλούς μισθούς! Θα βάλει π.χ. να βελτιωθεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών. Οσους θέλουν να διασώσουν τους διασώζουν, αν θέλουν κάποιον θα τον στείλουν φυλακή. Και τι θα αλλάξει στη ζωή των εργαζομένων; Θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Θα τον κάνει χειρότερο. Θα φέρει λοιπόν μερικά τέτοια, η εκλογή ας πούμε του Προέδρου της Δημοκρατίας ενδεχομένως να είναι άμεση. Τίποτα από αυτά δεν αφορούν την τσέπη και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Τάχα θα σοβατίσουν το πολιτικό σύστημα και θα γίνει πιο έντιμο, πιο ηθικό».
Η Αλέκα Παπαρήγα εκτίμησε επίσης ότι θα βάλουν θέματα για «μείωση των δημοσίων υπαλλήλων, μπορεί να βάλουν και το καμποτάζ, αξιοποιώντας αντιθέσεις που έχουν δημιουργήσει μέσα στον λαό. Φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, φταίνε οι ναυτεργάτες, φταίνε οι ταξιτζήδες. Τέτοια ερωτήματα».
Με αφορμή τις κινητοποίησεις των ιδιοκτητών ταξί και των ναυτεργατών η Αλέκα Παπαρήγα σχολίασε ότι για το ΚΚΕ «δεν υπάρχει γενικά οικονομία της Ελλάδας. Υπάρχει οικονομία της Ελλάδας η οποία απαρτίζεται από τους καπιταλιστές και από κει και πέρα είναι οι εργαζόμενοι, είτε μικροί επιχειρηματίες είτε εργατοϋπάλληλοι. Και όταν η οικονομία πάει καλά οι εργαζόμενοι δεν ικανοποιούνται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και με βάση τα κέρδη που βγαίνουν στην οικονομία. Και όταν είναι σε κρίση τότε χάνουν και αυτές τις παραχωρήσεις που τους είχαν κάνει σε μια καλύτερη περίοδο».
Θ.ΤΣ.
enet, μέσω "Το Γρέκι"

Aύριο το πρωί o κ. Κ. Παπoύλιας, παρέα, μαζί με νεοφιλελεύθερους γιάπηδες, τους…

…Γερουλάνους και Δρούτσηδες του γΑΠ, μικρά παιδιά τότε υπέφεραν από τις διώξεις της χούντας οι οικογένειές τους. Έτσι δεν πειράζει που δεν θα έλθουν αντιστασιακοί, εξαιρουμένων των αντιστασιακών Μητσοτάκη και Καρατζαφέρη. Περικυκλωμένος από δεκάδες διμοιρίες των ΜΑΤ, ώστε να μην προσεγγίσουν οι πολίτες, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι των 297 ευρώ, θα γιορτάσει τον ελληνικό θρίαμβο!
Ευτυχώς, έφυγε ο...
Ανδρέας και δεν θα δει τη γιορτή...
Άραγε έχει συναίσθηση της πραγματικότητας;
Κ.Α.

* Κύριε πρόεδρε, μιας και συμμετέχεις κι εσύ στη λιτότητα -μόνο αναψυκτικά στην αποψινή φιέστα- δεν ζητάς φιλοξενία για τις διακοπές σου από κάποιο υπουργό στο φτωχικό του;
Ξέρεις υπάρχουν υπουργοί με εξοχικά που διαθέτουν με υδατοσυλλέκτες! Άσε που τώρα που δεν υπάρχει σκάνδαλο siemens, μπορεί να συνεισφέρει κάτι για την πατρίδα και ο αξιότιμος κ. Χριστοφοράκος...
 
----------------------------------------------------------------------
 

ΚΑΚΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ’ΧΕΤΕ ΚΟΠΡΙΤΕΣ ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟΙ

Αυτή η πατσαβούρα που σέρνεται από χέστρα σε χέστρα, πολιτικά καθάρματα, δεν είναι δημοκρατία. Είναι οι πομπές του σταύλου σας απατεώνες!!!…

Τα Real μπαγιάτικα θέματα...


Κοπιάζει αρκετό καιρό οι RealNews να ξεκολλήσει από τις μεσαίες θέσεις στις εβδομαδιαίες κατατάξεις των πωλήσεων των κυριακάτικων φίλων, αλλά με.. σίτες για δώρο στους αναγνώστες και τον πολυπαιγμένο Γιάννη Πάριο δεν φαίνεται να τα καταφέρνει. Αναφέρω μόνο τις σχετικές προσφορές που συνηθίζει το έντυπο, ως την κύρια αιτία για την μη αύξηση των αναγνωστών, καθώς η εφημερίδα και ο υπεύθυνος της ποτέ δεν παρουσίασαν Την είδηση. Ποτέ δεν έβγαλαν Το θέμα. Αν εξαιρέσεις ένα άηθες πρωτοσέλιδο για την off the record παραδοχή του Καραμανλή ότι κουράστηκε, τα κυριακάτικα φύλλα της -με τις πολλές υποσχέσεις των ονομάτων που τα συνδιαμορφώνουν- δεν έχουν το κάτι αποκαλυπτικό για να υπερηφανεύονται. Ακόμα και οι αποκαλύψεις για τον Άκη Τσοχατζόπουλο, έχουν παίξει πρώτα αλλού (αποσπασματικά ή και αυτούσια).
Τα παραπάνω γράφονται με αφορμή το τελευταίο πρωτοσέλιδο της εφημερίδος (24/7/11), όπου ένα από τα κύρια θέματα που το κοσμούν είναι άρθρο του αδελφού του Πρωθυπουργού, Νίκου Παπανδρέου, στην Οικονομική Επιθεώρηση. Δεν γνωρίζω αν δεν ενημερώνονται οι δημοσιογράφοι της εφημερίδος και δεν παρακολουθούν άλλα έντυπα και το τί γράφεται στο διαδίκτυο, αλλά το συγκεκριμένο θέμα έχει παίξει κατά κόρων στα blogs, ενώ μετά από μια πρόχειρη googlοαναζήτηση, σχετική αναφορά έχει γίνει στην εφημερίδα Έθνος από τις 7 Ιουλίου (!).
Προφανώς, τέτοια εποχή οι καμπάνες στον Αστέρα της Βουλιαγμένης προτιμούνται από την δημοσιογραφική έρευνα...

"ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ" ....ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗΝ "ΑΠΟΝΕΥΡΩΜΕΝΗ" ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!!! (ΒΙΝΤΕΟ)





ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΑΙ ΑΝΩΜΑΛΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ: ΟΙ ΚΟΛΛΗΤΟΙ ΤΟΥ ΓΑΠ "ΚΑΡΦΩΝΟΥΝ" ΤΟΥΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!!!

Θέλουν και άλλο μνημόνιο, θα μας διαλύσουν όλους δεν πάνε καλά οι άνθρωποι…Λίγες ώρες μετά την υπέρμετρη αισιοδοξία που επιχείρησαν να εμπνεύσουν οι ηγέτες της ευρωζώνης όσον αφορά...

το ελληνικό πρόβλημα, οι ανώτεροι αξιωματούχοι της Ενωσης έσπευσαν να μετριάσουν τις προσδοκίες.


Επειτα από εντολή του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ,



τα κορυφαία στελέχη της διεύθυνσης Οικονομικών της Κομισιόν και του προσωρινού μηχανισμού EFSF θέλησαν να περιγράψουν με όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερο τρόπο τις πραγματικές διαστάσεις της απόφασης της Συνόδου Κορυφής υπογραμμίζοντας το σημαντικό έργο που πρέπει να γίνει από την πλευρά της Αθήνας.



Οπως εξήγησαν από την αρχή, όλα τα νούμερα και οι αριθμοί είναι… κατά προσέγγιση και δεν αποτελούν δέσμευση. Τόνισαν κατ’ επανάληψη ότι αφενός μεν τα spreads δεν θα πέσουν σε μια νύχτα, αφετέρου πρέπει να γίνουν πολλά από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης για να πεισθούν οι αγορές.


Αποκάλυψαν επίσης ότι ευθύς αμέσως αρχίζει η διαδικασία για τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης  το νέο Μνημόνιο  με διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας και εξέφρασαν την ελπίδα αυτές να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.


Μιλώντας για το επίμαχο ζήτημα τού κατά πόσον το ελληνικό δημόσιο χρέος καθίσταται βιώσιμο μετά τις αποφάσεις των «17», απέφυγαν επιμελώς να τοποθετηθούν και εξήγησαν πως αυτή η βιωσιμότητα θα εξαρτηθεί από τέσσερις διαφορετικές παραμέτρους: εάν θα πετύχει το εγχείρημα της συμμετοχής των ιδιωτών, κατά πόσον θα μειωθεί το έλλειμμα στην Ελλάδα, κατά πόσον θα πετύχουν οι ιδιωτικοποιήσεις και, βέβαια, εάν το λεγόμενο σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα πράγματι θα καταφέρει να δημιουργήσει ανάπτυξη.

ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΕΝΑΡΙΟ. Σύμφωνα με τους αρμόδιους κοινοτικούς αξιωματούχους, σε γενικές γραμμές  και εφόσον υπάρξει καλή έκβαση  το ελληνικό δημόσιο χρέος θα μειωθεί από το 160% του ΑΕΠ στο 148% «στην καλύτερη περίπτωση». Σημείωσαν ωστόσο ότι οι αγορές δίνουν σημασία και στην τάση μείωσης του χρέους, δηλαδή την ταχύτητα με την οποία η Ελλάδα θα πετύχει τη μείωσή του από εκεί και πέρα.


Οσον αφορά το αμφιλεγόμενο ζήτημα της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, διευκρίνισαν πως ο EFSF δεν προλαβαίνει να προβεί στις δέουσες κινήσεις και ως εκ τούτου θα πρέπει να υπάρξει μια προσφορά προς τους ιδιώτες από την ελληνική κυβέρνηση. Για το εγχείρημα αυτό η ελληνική κυβέρνηση θα λάβει από τον EFSF 20 δισ. προκειμένου να επαναγοράσει ομόλογα ύψους 32,6 δισ. – δηλαδή με ένα κούρεμα της τάξης του 15%.


Βάσει των εκτιμήσεων των Κοινοτικών, εάν ο ιδιωτικός τομέας μετάσχει στο 90% της έκθεσής του σε ελληνικά ομόλογα, αυτό θα αφορά 135 δισ. ελληνικών ομολόγων, τα οποία θα μετατραπούν σε 106 δισ.


Αναλύοντας το σύνολο των ποσών και της βοήθειας οι Κοινοτικοί  επαναλαμβάνοντας πως πρόκειται για κατά προσέγγιση νούμερα  είπαν πως το πακέτο των 109 δισ. συνίσταται:
Σε 20 δισ. που θα δοθούν από τον EFSF για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Σε 20 δισ. που δίνονται για την επαναγορά ομολόγων.


Σε 35 δισ. που δίνονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να συνεχίσει να δέχεται ως εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα.


Σε 35 δισ. που είναι πράγματι το νέο δάνειο (περιλαμβανομένης της συνεισφοράς του ΔΝΤ).
Στα παραπάνω χρήματα θα πρέπει να προστεθούν τα 45 δισ. από το προηγούμενο πακέτο βοήθειας και δεν έχουν εκταμιευθεί ακόμη, όπως και περίπου 28 δισ. που θα προέλθουν από τις ιδιωτικοποιήσεις

epanastasi-gr.blogspot

Selective Default: Όταν τα κτήνη της Ευρώπης συναντούν τους προδότες της Ελλάδας, αυτό είναι το αποτέλεσμα.

σωτηρία η προδοσία τους

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΕΙ ΣΤΗΝ "ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" .. Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΗΝ "ΧΟΥΝΤΑ ΓΑΠ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΠΑΠΟΥΛΙΑ"


Επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια απέστειλε ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλέξης Τσίπρας με την οποία του γνωστοποιεί την απόφαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ να μην παρευρεθεί στην εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου της αποκατάστασης της Δημοκρατίας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής:...
«Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε, 
Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω την απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, να μην παραβρεθούμε στη φετινή εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου αποκατάστασης της Δημοκρατίας.
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, η Δημοκρατία δεν είναι μία έννοια αφηρημένη, αλλά άρρηκτα συνδεδεμένη με τον ίδιο το λαό και την κυριαρχία του. 
Και όσο ο λαός μας, που μήνες τώρα στέλνει ηχηρό μήνυμα από όλες τις πλατείες των πόλεων, φιμώνεται και παραμένει στο περιθώριο, αυτή η εορτή ούτε νόημα θα έχει, ούτε περιεχόμενο.
Η Δημοκρατία μας φέτος δεν εορτάζει. 
Υποφέρει εξαιτίας της πλήρους και άνευ όρων παράδοσης της χώρας μας από την κυβέρνηση, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προκαλώντας φτώχεια, ανεργία και απελπισία στην πλειοψηφία των συμπολιτών μας. 
Πονάει από τα ισχυρά πλήγματα που επέφεραν μεθοδεύσεις που παρακάμπτουν τη λαϊκή κυριαρχία και δρομολογούν οδυνηρές εξελίξεις ερήμην του λαού.
Δακρύζει εξαιτίας των τριών χιλιάδων δακρυγόνων που οι εντεταλμένες αστυνομικές δυνάμεις εκτόξευσαν στις 29 Ιουνίου σε ειρηνικούς διαδηλωτές, προκαλώντας ανήκεστες βλάβες σε συμπολίτες μας.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, 
Για τους παραπάνω λόγους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα παραβρεθούν στο Προεδρικό Μέγαρο, όπως άλλωστε αποφάσισαν να πράξουν και πολλοί από τους αντιστασιακούς του αντιδικτατορικού αγώνα.
Εύχομαι και ελπίζω να είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που η συνείδησή μας μας υπαγορεύει μια τέτοια απόφαση.
Εύχομαι και ελπίζω η δημοκρατία να μην είναι το πρώτο θύμα της ζοφερής αυτής κρίσης που βιώνει η χώρα και ο λαός μας».

To κείμενο της απόφασης της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, για την Ελλάδα και το Ευρώ.



∆ΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΖΩΝΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΗΣ ΕΕ
Επιβεβαιώνουμε εκ νέου τη δέσμευσή μας υπέρ του ευρώ, καθώς και ότι θα καταβάλουμε κάθε αναγκαία προσπάθεια προκειμένου να διασφαλισθεί η χρηματοοικονομική σταθερότητα της ευρωζώνης στο σύνολό της καθώς και των κρατών μελών της. 
Επαναλαμβάνουμε επίσης ότι είμαστε αποφασισμένοι να ενισχύσουμε τη σύγκλιση, την ανταγωνιστικότητα και τη διακυβέρνηση εντός της ζώνης του ευρώ. Από τις απαρχές της κρίσης του δημόσιου χρέους, ελήφθησαν σημαντικά μέτρα με στόχο τη σταθεροποίηση της ζώνης του ευρώ, τη μεταρρύθμιση των κανόνων και την εκπόνηση νέων εργαλείων σταθεροποίησης. Η ανάκαμψη στην ζώνη του ευρώ ακολουθεί ικανοποιητικούς ρυθμούς και το ευρώ στηρίζεται σε υγιή βασικά οικονομικά μεγέθη. Αλλά οι προκλήσεις που παρουσιάζονται υπογραμμίζουν την ανάγκη για μέτρα μεγαλύτερης εμβέλειας.

Σήμερα, συμφωνήσαμε όσον αφορά τα ακόλουθα μέτρα:
Ελλάδα:
1. Επικροτούμε τα μέτρα που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση με στόχο τη σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών και τη μεταρρύθμιση της οικονομίας, καθώς και τη νέα δέσμη μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποίησης, η οποία θεσπίσθηκε πρόσφατα από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρόκειται για πρωτοφανείς, αλλά αναγκαίες προσπάθειες προκειμένου να επανέλθει η ελληνική οικονομία σε βιώσιμη πορεία οικονομικής ανάπτυξης. Συνειδητοποιούμε τις προσπάθειες που απαιτούν τα μέτρα προσαρμογής για τους Έλληνες πολίτες και είμαστε βέβαιοι ότι οι θυσίες αυτές είναι αναγκαίες για την οικονομική ανάκαμψη και θα συμβάλουν στη μελλοντική σταθερότητα και ευημερία της χώρας.
2. Συμφωνούμε να στηρίξουμε ένα νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα και, από κοινού με το ∆ΝΤ και την εθελοντική συμβολή του ιδιωτικού τομέα, να καλύψουμε πλήρως το χρηματοδοτικό έλλειμμα. Η συνολική επίσημη χρηματοδότηση εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 109 δισ. ευρώ. Το πρόγραμμα αυτό θα σχεδιασθεί, κυρίως με χαμηλότερα επιτόκια και μεγαλύτερες προθεσμίες λήξεως, ώστε να βελτιώσει αποφασιστικά τη βιωσιμότητα του χρέους και τις δυνατότητες αναχρηματοδότησης της Ελλάδας. Καλούμε το ∆ΝΤ να συνεχίσει να συνεισφέρει στη χρηματοδότηση του νέου ελληνικού προγράμματος. Ως μέσο χρηματοδότησης σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) για την επόμενη εκταμίευση. Θα παρακολουθήσουμε εκ του σύνεγγυς την αυστηρή υλοποίηση του προγράμματος με βάση τακτική αξιολόγηση από την Επιτροπή σε συνεργασία με την ΕΚΤ και το ∆ΝΤ.
3. Αποφασίσαμε να επιμηκύνουμε την προθεσμία λήξεως των μελλοντικών δανείων του EFSF προς την Ελλάδα κατά το μέγιστο δυνατό διάστημα από τα ισχύοντα 7,5 έτη σε τουλάχιστον 15 έτη και σε 30 έτη κατ’ ανώτατο όριο με περίοδο χάριτος 10 ετών. Στο πλαίσιο αυτό, θα εξασφαλίσουμε την κατάλληλη παρακολούθηση του προγράμματος. 

Θα παράσχουμε δάνεια του EFSF με επιτόκια δανεισμού ισοδύναμα με τα επιτόκια του Μηχανισμού για τη στήριξη του ισοζυγίου πληρωμών (επί του παρόντος περ. 3,5%), ώστε να πλησιάσουμε το κόστος χρηματοδότησης του EFSF, χωρίς να κατέλθουμε κάτω από αυτό. Αποφασίσαμε επίσης να παρατείνουμε σημαντικά τις προθεσμίες λήξεως του υπάρχοντος ελληνικού μηχανισμού. Η πρωτοβουλία αυτή θα συνοδεύεται από μηχανισμό που διασφαλίζει κατάλληλα κίνητρα για την εκτέλεση του προγράμματος.
4. Ζητούμε την υλοποίηση μιας συνολικής στρατηγικής οικονομικής μεγέθυνσης και επενδύσεων στην Ελλάδα. Επικροτούμε την απόφαση της Επιτροπής να συστήσει ειδική ομάδα η οποία θα συνεργασθεί με τις ελληνικές αρχές προκειμένου να διοχετευθούν οι πόροι των διαρθρωτικών ταμείων προς την ανταγωνιστικότητα και την οικονομική μεγέθυνση, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την κατάρτιση. Θα κινητοποιήσουμε πόρους και θεσμούς της ΕΕ, όπως η ΕΤΕπ προς τον σκοπό αυτό και θα δώσουμε νέα ώθηση στην ελληνική οικονομία. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα κινητοποιήσουν αμέσως όλους τους απαραίτητους πόρους προκειμένου να παράσχουν έκτακτη τεχνική βοήθεια στην Ελλάδα για να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις της. Η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση για τη σχετική πρόοδο τον Οκτώβριο.
5. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας έχει επιδείξει προθυμία να υποστηρίξει την Ελλάδα εθελοντικά αξιοποιώντας διάφορες δυνατότητες προς περαιτέρω ενίσχυση της γενικής βιωσιμότητας. Η καθαρή συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα εκτιμάται σε 37 δισ. ευρώ.   Η πιστωτική ενίσχυση θα παρασχεθεί για να στηρίξει την ποιότητα της παροχής ασφάλειας προκειμένου να καταστεί δυνατή η περαιτέρω χρήση της για την πρόσβαση των ελληνικών τραπεζών στις πράξεις εξασφάλισης ρευστότητας του Ευρωσυστήματος. Εν ανάγκη θα παράσχουμε επαρκείς πόρους για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Λαμβανομένου υπόψη του κόστους της πιστωτικής ενίσχυσης για την περίοδο 2011-2014. Επιπλέον, ένα πρόγραμμα επαναγοράς του χρέους θα συνεισφέρει κατά 12,6 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα το σύνολο να ανέρχεται σε 50 δισ. ευρώ. Για την περίοδο 2011-2019 η συνολική καθαρή συμβολή από τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα εκτιμάται σε 106 δισ. ευρώ.


Συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα:
6. Όσον αφορά τη γενική προσέγγισή μας για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην ευρωζώνη, επιθυμούμε να καταστήσουμε σαφές ότι η περίπτωση της Ελλάδας απαιτεί μια λύση έκτακτου και μοναδικού χαρακτήρα.
7. Όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης επαναλαμβάνουν επισήμως την ακράδαντη αποφασιστικότητά τους να τιμήσουν πλήρως την οικεία κρατική υπογραφή τους, καθώς και όλες τις δεσμεύσεις τους για βιώσιμες δημοσιονομικές συνθήκες και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ υποστηρίζουν πλήρως την αποφασιστικότητα αυτή, καθώς η αξιοπιστία όλων των κρατικών υπογραφών τους συνιστά ουσιαστικό στοιχείο για την εξασφάλιση χρηματοοικονομικής σταθερότητας στο σύνολο της ευρωζώνης.

Εργαλεία σταθεροποίησης:
8. Προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα του EFSF και του ΕΜΣ και να αντιμετωπιστεί ενδεχόμενος κίνδυνος εξάπλωσης της κρίσης, συμφωνούμε να αυξηθεί η ευελιξία τους με επιβολή κατάλληλων προϋποθέσεων, ώστε να έχουν τη δυνατότητα:
- να δρουν βάσει προληπτικού προγράμματος·
- να χρηματοδοτούν την ανακεφαλαιοποίηση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων μέσω της χορήγησης δανείων σε κυβερνήσεις, μεταξύ άλλων και σε χώρες που δεν υπάγονται σε πρόγραμμα·
- να παρεμβαίνει στις δευτερεύουσες αγορές βάσει ανάλυσης της ΕΚΤ που αναγνωρίζει την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων στη χρηματοπιστωτική αγορά και κινδύνων για τη δημοσιονομική σταθερότητα και βάσει απόφασης με αμοιβαία συμφωνία των κρατών μελών του EFSF/ΕΜΣ, προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση της κρίσης.

Θα δρομολογήσουμε τις αναγκαίες διαδικασίες για την εφαρμογή των αποφάσεων αυτών το συντομότερο δυνατόν.
9. Κατά περίπτωση, θα τεθεί σε εφαρμογή συμφωνία παροχής ασφάλειας ούτως ώστε να καλύπτεται ο κίνδυνος που προκύπτει για τα κράτη μέλη της ευρωζώνης από τις εγγυήσεις τους προς το EFSF.

∆ημοσιονομική εξυγίανση και μεγέθυνση στη ζώνη του ευρώ:
10. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τις χώρες που υπάγονται σε προγράμματα έως ότου ανακτήσουν πρόσβαση στις αγορές, με την προϋπόθεση ότι θα εφαρμόσουν επιτυχώς τα προγράμματα αυτά. ∆εχόμαστε με ικανοποίηση την αποφασιστικότητα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας για την αυστηρή εφαρμογή των προγραμμάτων τους και επαναλαμβάνουμε την ισχυρή μας δέσμευση για την επιτυχία αυτών των προγραμμάτων. Τα επιτόκια δανεισμού και οι προθεσμίες λήξεως του EFSF επί των οποίων συμφωνήσαμε για την Ελλάδα θα ισχύσουν επίσης για την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Εν προκειμένω, σημειώνουμε ότι η Ιρλανδία είναι πρόθυμη να συμμετάσχει εποικοδομητικά στις συζητήσεις για το σχέδιο οδηγίας σχετικά με την κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών (ΚΕΒΦΕ) και στις διαρθρωμένες συζητήσεις για θέματα φορολογικής πολιτικής στο πλαίσιο του Συμφώνου για το ευρώ.
11. Όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης θα τηρήσουν αυστηρά τους συμπεφωνημένους δημοσιονομικούς στόχους, θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα και θα αντιμετωπίσουν τις μακροοικονομικές ανισορροπίες. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα σε όλες τις χώρες εκτός από τις υπαγόμενες σε πρόγραμμα θα μειωθούν κάτω από 3% ως το 2013 το αργότερο. Στο πλαίσιο αυτό, δεχόμαστε με ικανοποίηση τη δημοσιονομική δέσμη που παρουσίασε πρόσφατα η ιταλική κυβέρνηση, βάσει της οποίας θα μπορέσει να μειώσει το έλλειμμα κάτω από 3% το 2012 και να επιτύχει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό το 2014. Εκφράζουμε επίσης την ικανοποίησή μας για τις φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις που ανέλαβε να πραγματοποιήσει η Ισπανία στο δημοσιονομικό, χρηματοοικονομικό και διαρθρωτικό τομέα. Εν συνεχεία των αποτελεσμάτων των δοκιμών αντοχής των τραπεζών, τα κράτη μέλη θα παράσχουν δίκτυα ασφαλείας στις τράπεζες όταν χρειάζεται.
12. Θα υλοποιήσουμε τις συστάσεις που εγκρίθηκαν τον Ιούνιο σχετικά με μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της οικονομικής μεγέθυνσης. Καλούμε την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να ενδυναμώσουν τις συνέργειες μεταξύ δανειοδοτικών προγραμμάτων και κεφαλαίων της ΕΕ σε όλες τις υπαγόμενες σε προγράμματα συνδρομής ΕΕ/∆ΝΤ χώρες. Στηρίζουμε όλες τις προσπάθειες για βελτίωση της ικανότητας απορρόφησης κεφαλαίων της ΕΕ ώστε να τονωθεί η οικονομική μεγέθυνση και η απασχόληση, μεταξύ άλλων μέσω προσωρινής αύξησης των ποσοστών συγχρηματοδότησης.

Οικονομική διακυβέρνηση:13. Ζητάμε την ταχεία οριστικοποίηση της νομοθετικής δέσμης και την ενίσχυση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και το νέο πλαίσιο μακροοικονομικής εποπτείας. Τα μέλη της ευρωζώνης θα στηρίξουν πλήρως της προσπάθειες της πολωνικής Προεδρίας για την επίτευξη συμφωνίας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσον αφορά τους κανόνες ψηφοφορίας στο προληπτικό σκέλος του συμφώνου.
14. ∆εσμευόμαστε να εισαγάγουμε ως το τέλος του 2012 εθνικά δημοσιονομικά πλαίσια όπως προβλέπεται στην οδηγία για τα δημοσιονομικά πλαίσια.
15. Συμφωνούμε ότι θα πρέπει να περιοριστεί η εξάρτηση από εξωτερικές αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας στο κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ λαμβανομένων υπόψη των πρόσφατων σχετικών προτάσεων της Επιτροπής και αναμένουμε τις προτάσεις της Επιτροπής για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.
16. Καλούμε τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, σε στενή διαβούλευση με τον Πρόεδρο της Επιτροπής και τον Πρόεδρο της Ευρωομάδας, να υποβάλει ως τον Οκτώβριο συγκεκριμένες προτάσεις για τη βελτίωση των μεθόδων εργασίας και την καλύτερη διαχείριση κρίσεων στην ευρωζώνη.



Πηγή

ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ) Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα χρεοκοπεί την Ελλάδα για να σωθεί η ίδια (La Bce fa fallire la Grecia per salvare se stessa)! Έτσι βλέπουν οι Ιταλοί την χθεσινή τεράστια επιτυχία του Τζέφρι και της παρέας του!!!

 
Η ΕΚΤ ζήτησε επίσης από την Ελλάδα, να σώσει τον εαυτό της!!!!

Antonio Vanuzzo
Ο Trichet συμφωνεί με την «Προσωρινή Προεπιλεγμένη Επιλεκτική Χρεοκοπία» της Αθήνας (Ελλάδας), σε αντάλλαγμα για τη μεταρρύθμιση του οχήματος εξοικονόμησης EFSF
(=European Financial Stability Facility = Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), ύψους 440 δισ. ευρώ. Με το EFSF, η ΕΚΤ θα αναλάβει την ευθύνη, να διαχειρίζεται την εξαγορά των χρεογράφων μέχρι τη λήξη τους στη δευτερογενή αγορά και να χορηγεί δάνεια σε χώρες που έχουν ανάγκη. Το σχέδιο της Ευρωζώνης επικροτεί το ιταλικό σχέδιο-πρόταση, περιγράφοντάς το ως ένα παράδειγμα. Η «διορροή» της ΕΚΤ εκτόξευσε τις τιμές στα χρηματιστήρια.
Η Ευρώπη εγκαινιάζει το (νέο) «Σχέδιο Μάρσαλ» στην Ελλάδα, και οι (χρηματιστηριακές) αγορές ανασάνουν με ανακούφιση. Σύμφωνα με ορισμένες (πληροφορίες) που διέρρευσαν λίγο πριν από τη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης των αρχηγών κρατών (και κυβερνήσεων) στις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Jean-Claude Trichet είχε εγκρίνει την «Προσωρινή Προεπιλεγμένη Επιλεκτική Χρεοκοπία» της Ελλάδας – ως το αποτέλεσμα της συμμετοχής της ιδιωτικής αποταμίευσης, στην σύμφωνα με τη γαλλο-γερμανική πρόταση – σε αντάλλαγμα για τις (Ελληνικές) κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις υπέρ του dell’ EFSF, το όχημα εξοικονόμησης (εξεύρεσης, εκταμίευσης) ποσού 440 δισ. ευρώ, και η ΕΚΤ θα αναλάβει το βάρος της διαχείρισης της επαναγοράς των χρεογράφων μέχρι τη λήξη τους στη δευτερογενή αγορά και της αντικατάστασής τους με νέα, μεγαλύτερης διάρκειας (μεταγενέστερης λήξης) (κάτι σαν την αγορά ιδίων μετοχών).
Έτσι ήταν. Σύμφωνα με το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατά τη στιγμή της γραφής δεν περιλαμβάνει το τελικό ποσό του δεύτερου πακέτου ενίσχυσης, το όχημα «Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας» (EFSF), θα αγοράσει από τις Ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως Γαλλικές και Γερμανικές οι οποίες είναι περισσότερο εκτεθειμένες στο χρέος (των Ελληνικών Ομολόγων), με 25 και 39 δισ. ευρώ αντίστοιχα, από τα έτοιμα να λήξουν χρεόγραφα (ομόλογα) μιας αποτυχημένης (=χρεοκοπημένης) χώρας – τα οποία έχουν αγοραία αξία κατά 40% χαμηλότερη από την ονομαστική αξία των αξιών αυτών των «χαρτιών» στα Γερμανικά και στα Γαλλικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (=τράπεζες), με ανταλλαγή τους, με μακροπρόθεσμα χρεόγραφα, εγγυημένα από το πρόγραμμα του «EFSF», και να κριθούν ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΑ από τους οργανισμούς αξιολόγησης!!!! Όχι μόνο αυτό: η ωριμότητα των (υπό λήξη) δανείων που χορηγούνται στην Ελλάδα δια του EFSF (Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), με επιτόκιο χαμηλότερο κατά 3,5%, από το επιτόκιο του πρώτου δανείου της κοινής δήλωσης ΕΕ / ΔΝΤ / ΕΚΤ (Τρόϊκα), θα επεκταθεί (=παραταθεί) από 7,5 έως το πολύ 15 χρόνια. Τέλος, ο μηχανισμός του EFSF μπορεί να ανακεφαλαιοποιεί επίσης (δάνεια ή ομόλογα που λήγουν = αναδανεισμός) των εγχώριων τραπεζών των χωρών της ευρωζώνης μέσω νέων δανείων, ακόμη και για τα κράτη που δεν έχουν υπογράψει ένα πρόγραμμα διάσωσης.
Σύμφωνα με το σχέδιο, το οποίο χαιρετίζει την Ιταλική πρόταση, θα εφαρμοστεί ως παράδειγμα, στις προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης στη ζώνη του ευρώ, που θα γίνουν μέχρι το 2013 για μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 3%, σύμφωνα με τις παραμέτρους που θέτει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, με τον ιδιωτικό ​​τομέα να συμμετέχει στη διάσωση σε εθελοντική βάση, μέσα από τρεις διαφορετικές επιλογές: αγορά ιδίων μετοχών, αναδανεισμό και swap (=ανταλλαγή). Δηλαδή, τα αγορασμένα Ελληνικά ομόλογα που λήγουν άμεσα, διατηρούνται στα τραπεζικά χαρτοφυλάκια μέσω μιας ανανέωσης μακράς διάρκειας, ή ανταλλαγής των ομολογιών τους στοχευμένα (=εγγυημένα) από το EFSF.
Εάν οι Ευρωπαϊκές τράπεζες (ενταχθούν), μέσω των νέων εξουσιών του EFSF, δεν θα πρέπει να αποσβένουν (τα ομόλογα) που φέρουν στο τραπεζικό χαρτοφυλάκιό τους, καθώς θα αποκτήσουν τα (νέα) ομόλογα σε αντάλλαγμα για τα Ελληνικά ομόλογα, που θα έχουν αξία αγοράς, ίση με την ονομαστική αξία, γιατί το γύρισμα (ρύθμιση) του Ελληνικού χρέους, θα μπορούσε να έχει σοβαρές συνέπειες μόνο για την ΕΚΤ. Σύμφωνα με τις συνθήκες της ΕΕ, η Σχολή της Φρανκφούρτης δεν μπορεί να δεχθεί ως εγγυήσεις, τα δάνεια που χορηγούνται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας, (έναντι) των τίτλων χρέους των κρατών που «επίσημα απέτυχαν» (χρεοκόπησαν), και που (μια τέτοια διαδικασία) κρίνεται ως τέτοια (χρεοκοπημένη) από τους οργανισμούς αξιολόγησης. Και ακριβώς (εδώ είναι που) οι εταιρείες αξιολόγησης έχουν δηλώσει, ότι η συμμετοχή των ιδιωτών θα πρέπει να θεωρηθεί ως αποτυχία (=χρεοκοπία).
Ο Mario Draghi, ο οποίος θα αντικαταστήσει τον Jean-Claude Trichet στα τέλη Νοεμβρίου 2011, θα διαπιστώσει ότι έχει να αντιμετωπίσει (το πρόβλημα) της αύξησης του κεφαλαίου του ιδρύματος (ΕΚΤ) στη Φρανκφούρτη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της επενδυτικής τράπεζας JP Morgan, στο τέλος του Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους η έκθεση της Φρανκφούρτης (ΕΚΤ) για το Ελληνικό χρέος, το ανέβαζε στα 194 δισ. ευρώ σε δάνεια, σε σύγκριση με τα 131 δισ. ευρώ, ή το 68% της ονομαστικής (αξίας τους). Με μια μείωση μεγαλύτερη από 32% της αναδιάρθρωσης του Ελληνικού χρέους, δηλαδή αν αυτό επέφερε απώλειες μέχρι το 50% (της συμμετοχής) της ΕΚΤ, θα ισοδυναμούσε με 35 δισ. ευρώ, σύμφωνα με φήμες, αλλά σήμερα ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να ανέλθει στα 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα δάνεια απ’ τη Φρανκφούρτη, αποτελούν επίσης τη μόνη πηγή χρηματοδότησης για τις Ελληνικές εθνικές τράπεζες. Τον περασμένο Μάιο, για πρώτη φορά σε πέντε μήνες, ο όγκος των δανείων αυτών ανήλθαν σε σχεδόν € 100 δισεκατομμύρια (97,5) σε σύγκριση με 86,8 τον Απρίλιο του 2011.
Είναι αλήθεια ότι στους ώμους των θεματοφυλάκων της ΕΚΤ, όπως του Jürgen Stark (μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Eurotower) δεν επιβαρύνονται πολύ από το βάρος της εφαρμογής των πράξεων νομισματικής πολιτικής, (αλλά) εκτός (αυτού) από τα ποσοστά (επιβάρυνσης) και του (ιδιωτικού) τραπεζικού συστήματος, την επιβάρυνση (του οποίου) κανένας στη Φρανκφούρτη δεν θα ήθελε να δεχτεί. Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, ωστόσο, η τράπεζα (ΕΚΤ) θα πρέπει να αναδιαρθρώσει το Ευρωπαϊκό κοινοτικό σύστημα των εγγυήσεων για την προστασία του ρόλου της ως «δανειστής έσχατης ανάγκης». Ένα σημείο χωρίς εύκολη λύση.
Οι ευρωπαϊκές μετοχές, λόγω της αναμενόμενης πυρετώδους σημερινής (χθεσινής) συνεδρίασης, στις συνεδριάσεις (των χρηματιστηρίων) ήταν εξαιρετικά ασταθείς. Για άλλη μια φορά, το Top Stories, η κύρια λίστα των χρηματιστήριο του Μιλάνου, ήταν το καλύτερο στην Ευρώπη (0,79% FTSE 100, DAX 0,95%, CAC 1,66%), κλείνοντας στις περισσότερες (περιπτώσεις), στο + 3,76% μετά την (αρχική εμφάνιση) απωλειών, της τάξης του – 1,71% στα μέσα των συνεδριάσεων, όταν ο Πρόεδρος του Eurogroup, Jean-Claude Juncker, είχε τονίσει, ότι η «επιλεκτική χρεοκοπία» της Ελλάδας ήταν μια δυνατότητα. Η ισχυρή (χρηματιστηριακή) αγορά για τον τραπεζικό τομέα, η οποία κατέχει περίπου το 30% του ιταλικού χρέους, σκαρφάλωσε προς τα πάνω σε όλες τις λίστες (μετοχών χρηματιστηρίων). Από τα καλύτερα παιχνίδια της )χρηματιστηριακής) συνόδου, αξιοσημείωτο (ήταν), το ότι για τη (τράπεζα) Intesa Sanpaolo ανεστάλλει (η διαπραγμάτευση της μετοχής της) λόγω της υπερβολικής ανόδου της, σε περισσότερο από το + 10,2% για να κλείσει στο +9,54% και, συνέχισαν, η UniCredit (+9,95%), η Ubi (+9,97%), η Banco Popolare (+8,87%), και η Banca Mps (+7,72%). Από την άποψη των κρατικών ομολόγων, η απόδοση ανεβαίνει στο +6% για τα δεκαετή Ισπανικά, τα BTP με λήξη το 2021 μειώθηκαν ελαφρά στο 5,6 τοις εκατό. Τα CDΟs, τα παράγωγα που λειτουργούν ως ασφάλιση κατά του κινδύνου της χρεοκοπίας ενός χρηματοδοτούμενου κρατικού φορέα επίσης συρρικνώθηκαν, της Ιταλία, στις 250 μονάδες βάσης, στις 306 μονάδες βάσης για την Ισπανία και για την Ελλάδα στις 2.000, σε σύγκριση με τις 2500 χθεσινές μονάδες βάσης. Αυτό σημαίνει ότι, στην τελευταία περίπτωση (της Ελλάδας), για να ασφαλίσουν Ελληνικά (τζατζίκι) ομόλογα ονομαστικής αξίας 10 εκατ. ευρώ, απαιτούνται ασφάλιστρα 2 εκατ. ευρώ ετησίως.
Η διαδικασία για την έγκριση του νέου καταστατικού του ταμείου εξοικονόμησης (EFSF) γίνεται με τη παροχή (πρόσθετης) έγκρισης της σημερινής απόφασης από το Συμβούλιο Ecofin των υπουργών οικονομικών, που θα συναντηθούν τις προσεχείς ημέρες, αν και, σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, φαίνεται ότι τα δευτερόλεπτα που πέρασαν μετά τη παρέμβαση διάσωσης της Ελληνικής οικονομίας του Μαΐου 2010, από τις φήμες έχουν ρευστοποιηθεί σε δισεκατομμύρια, ενώ για τα 110 δις δεν θα αποφασίσουν (ουσιαστικά) πριν από τις θερινές διακοπές. Μια μικρή δόση του αδιεξόδου, των Βρυξελλών, που φαίνεται ότι κάποιοι αντιστέκονται σε κάθε (αργή) διαμεσολάβηση (ρύθμιση).
Αναρτήθηκε από  Σίβυλλα – Sibilla
Αναρτήθηκε από ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ – ΤΟ ΛΙΜΕΡΙ
Μετάφραση: Μπαρμπανίκος Αρβανίτης


ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ «ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΡΣΑΛ» και ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΓΛΑΣΤΡΕΣ
Για λόγους επεκτατικούς της Αμερικής, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, τουλάχιστον τα πρώτα 10 χρόνια, το «Σχέδιο Μάρσαλ» προέβλεπε τη χορήγηση ΔΩΡΕΑΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ προς την Ελλάδα, αποκλειστικά για την αντιμετώπιση του λεγόμενου «κομμουνιστικού κινδύνου», δηλαδή για την παραμονή της Ελλάδας υπό Αμερικάνικη «επιρροή». Το αντίτιμο όμως υπήρχε και ήταν, η μακροχρόνια παραχώρηση μεγάλων στρατιωτικών βάσεων στους Αμερικάνους. Κάνω τη σημείωση αυτή, για να γίνουν κατανοητά τα δύο τελείως ξεχωριστά οικονομικά συμβάντα και η επιστημονική οικονομολογική μου θέση είναι, ότι αυτά που γίνονται στις Βρυξέλλες τα τελευταία χρόνια, είναι πράγματι χρηματιστηριακά παιχνίδια κάποιων κερδοσκόπων, ενώ το «Σχέδιο Μάρσαλ» ήταν κάτι τελείως άσχετο με τα σημερινά. Το ότι και τα δύο κατέληγαν σε «κατοχή», δεν τα εξισώνει σε ίδια έννοια.
Πάντως τέτοια κείμενα είναι ιδιαίτερα χρήσιμα (πολύτιμα θα έλεγα), γιατί μας βοηθούν να ξεφεύγουμε από αεριτζήδες γυρολόγους – οικονομολόγους της κακιάς ώρας, κατασκευασμένες και κατευθυνόμενες γλάστρες τηλεοπτικών παράθυρων. Όταν μας έμπαζαν βίαια και με δυσμενείς όρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Ευρώ, ο Μπαρμπανίκος και αρκετοί άλλοι, ξέραμε και αιτιολογούσαμε το ΟΧΙ μας. Τώρα περίσκεπτοι και καραγκιόζηδες και χαζάκηδες, είναι εκείνοι που μετά από τέτοια λαίλαπα, μιλούν για επαναφορά της δραχμής, για να την …υποτιμούν «ελεύθερα», υποτιμώντας και τη νοημοσύνη μας. ΟΧΙ μόνο μη δίνεται βήμα και υπόσταση σε τέτοια καθίκια, αλλά στη κυριολεξία τσακίστε τους, είναι επικίνδυνοι.

Η επιλεκτική χρεοκοπία μιας ευρωπαϊκής μπανανίας…

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου *

Η Ελλάδα τράβηξε το δικό της δρόμο χρεοκοπίας, όπως με ακρίβεια είχαμε προβλέψει. Την οδό και τη διαδικασία της επιλεκτικής χρεοκοπίας, όπως ταιριάζει σε μια ευρωπαϊκή μπανανία, η οποία έζησε για μια δεκαετία και κάτι τον μύθο της ισχυρής χώρας. Τώρα γίνεται προσπάθεια από αυτούς που συνέθεσαν αυτόν τον μύθο να ζήσει τον μύθο της μόνης χρεοκοπημένης χώρας που καμώνεται ότι δεν  πτώχευσε.


Μην ταλαιπωρήστε με τις έννοιες, τα κράτη χρεοκοπούν όταν αθετούν τους όρους της δανειακής σύμβασης που υπογράφουν με τους ομολογιούχους τους. Από εκεί και πέρα η στάση πληρωμών είναι μια άλλη υπόθεση, όπως έχουμε επανειλημμένα εξηγήσει,  Στη δική μας περίπτωση έχουμε αλλοίωση των όρων πληρωμής υπό την αιγίδα της ΕΕ (!!) και όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου «όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης επαναλαμβάνουν επισήμως την ακράδαντη αποφασιστικότητά τους να τιμήσουν πλήρως την οικεία κρατική υπογραφή τους, καθώς και όλες τις δεσμεύσεις τους για βιώσιμες δημοσιονομικές συνθήκες και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Εμείς δεν θα τιμήσουμε την υπογραφή μας ως κράτος, κατ΄ εξαίρεση και με «άδεια» της ΕΕ και τούτο οδηγεί σε «χρεοκοπία κατ’ εξαίρεση» με δέσμευση προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ότι θα στηριχθεί και δεν θα εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Τέτοια παράγραφος δεν θα υπήρχε στο «κείμενο συμπερασμάτων» αν η «εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών», δεν αποτιμάτο ως «roll-over program», όπως ανακοίνωσε άλλωστε και το αρμόδιο Institute of International Finance. Και η απόφαση αυτή των ηγετών της ΕΕ αντιμετωπίζεται από την χρηματαγορά ως «ανταλλαγή και μετακύλιση» δημόσιου χρέους που δεν θα μπορούσε ασφαλώς να κριθεί διαφορετικά παρά μόνον ως «επιλεκτική χρεοκοπία». Αν οι οίκοι αξιολόγησης λάβουν διαφορετική απόφαση τότε θα μιλάμε για είδηση που θα προκαλέσει νέα ήθη στην χρηματαγορά! 

Όλα τα άλλα εντάσσονται στο φάσμα της κυβερνητικής μέχρι χθες κινδυνολογίας και από σήμερα ωραιοποίησης της ίδιας κατάστασης: της ελεγχόμενης αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους, που από μόνη της δεν είναι καθόλου κακό εδώ που φτάσαμε. Κακό είναι να βαπτίζουμε το κρέας, ψάρι και να «αγοράζουμε» με ικανοποίηση ότι μας σερβίρουν ως «λύση» κάθε φορά με τα έξοδα να τα πληρώνει ο λαός φυσικά, δίχως ποτέ να τον ρωτήσει κανείς. Είτε άμεσα, είτε έμμεσα. Όταν εμείς μιλούσαμε για την ανάγκη αναδιάρθρωσης με διαγραφή μέρους του χρέους, οι προπαγανδιστές του καθεστώτος διέστρεφαν την πραγματικότητα και τρόμαζαν τον κόσμο, μιλώντας για συσσίτια και νεκρούς από λιμό. Ε, λοιπόν η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους ξεκίνησε επίσημα και κατά την γνώμη μου «χύμα», δειλά, με πολλές ασάφειες και νομικά κενά που θα ταλαιπωρήσουν την χώρα τουλάχιστον μέχρι τον Οκτώβριο. Η κυβέρνηση παγιδευμένη στην υποκρισία της και στην άρνηση της να εξετάσει, επανελέγξει και να αναδιαπραγματευτεί η ίδια το δημόσιο χρέος της κατέληξε να λάβει ως «λύση» ότι της δώσανε, όπως ακριβώς έκανε και με τον αρχικό «μηχανισμό». Έτσι η χώρα μπαίνει στο γύψο για πολλά χρόνια και μεταβάλλεται σε κράτος του οποίου η πολιτική θα καθορίζεται απολύτως από τους δανειστές του. Αν όλα πάνε καλά η Ελλάδα τα επόμενα δέκα χρόνια θα μετατραπεί στο πιο νεοφιλελεύθερο κρατίδιο της ΕΕ με την πλέον υποβαθμισμένη αξία του παράγοντα εργασία. Είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ που υιοθετεί ένα τέτοιο εξευτελιστικό και απολύτως αντιδημοκρατικό status, το οποίο αλλοιώνει  εκτός από την συνταγματική τάξη στην Ελλάδα και τον πολιτικό χαρακτήρα της ΕΕ.    

Το σημερινό βήμα τυπικής έκφρασης της χρεοκοπίας υποδηλώνει ότι ο δικομματισμός πρόδωσε τους Έλληνες, ενώ ο κ. Παπανδρέου με το κυβερνόν κόμμα του επέλεξαν να δώσουν την χαριστική βολή στα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Η ήπια αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, με τη μορφή που συμφωνήθηκε στη Σύνοδο των Βρυξέλλες ήταν το αποτέλεσμα του συγκερασμού συμφερόντων μεταξύ του χρηματοπιστωτικού λόμπι, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και της ελίτ του λεγόμενου παραγωγικού καπιταλισμού, όπως ηγετικά εκφράζεται από την κυβέρνηση της Γερμανίας. Το μήνυμα είναι ότι η ΕΕ έθεσε υπό αυστηρή κηδεμονία την Ελλάδα, δίνοντας της θεωρητικά χρόνο να βελτιώσει τα δημοσιονομικά της, περιορίζοντας παράλληλα στο ελάχιστο της ζημίες στον τραπεζικό τομέα από το δυνητικό σκάσιμο της ελληνικής «φούσκας», που προκάλεσε το χρηματοπιστωτικό λόμπι. Το άλλο μήνυμα είναι ότι θα συνεχιστεί η εσωτερική υποτίμηση με καταστροφή της κοινωνίας, θα εκποιηθεί η εναπομείνασα  δημόσια περιουσία αντί πινακίου φακής υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων, που λειτουργούν στο πλαίσιο κυριαρχίας των δανειστών μας, ενώ ορίζονται εμπράγματες εγγυήσεις δανεισμού με παραβίαση κάθε έννοιας κρατικής κυριαρχίας. Με την αόριστη μάλιστα υπόσχεση για ένα «σχέδιο Μάρσαλ», επιχειρείται να διασκεδαστεί η αντιαναπτυξιακή φύση των μνημονίων και η υποθήκευση του πλούτου της χώρας μας. Χάνεται για πολλά χρόνια η αυτοκυβέρνηση μας και η σχετική αυτονομία στις αποφάσεις και τέλος προνοείται οι τράπεζες με πολύ μικρό κόστος να «καθαρίσουν» από το ελληνικό χρέος που κατέχουν εξυγιαίνοντας τα χαρτοφυλάκια τους με έξοδα των φορολογουμένων της ΕΕ, ασφαλώς. Να, τι σημαίνει σκληρή δεξιά πολιτική (νεοφιλελεύθερη προσέγγιση), την οποία χειροκροτούν και για την οποία δηλώνουν υπερήφανοι και μετασοσιαλιστές σαν το Γιώργο Παπανδρέου και μέρος του ΠΑΣΟΚ, δίχως να ντρέπονται.

Στο πλαίσιο διαμόρφωσης αυτής της συμφωνίας η Ελλάδα ήταν πολιτικά απούσα. Η κυβέρνηση της χώρας είχε «πειστεί» εδώ και καιρό ότι η Ελλάδα έχει χάσει την κυριαρχία της, έτσι συμπεριφέρθηκε δουλικά, υποκριτικά και αμφίσημα σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας μας. Λειτούργησε σαν να πίστευε ότι κάποιοι άλλοι στην ΕΕ και στις ΗΠΑ κατέχουν το μυστικό (τεχνογνωσία) ώστε να ορίσουν αυθεντικά και να διαπραγματευτούν το ελληνικό εθνικό και κοινωνικό συμφέρον. Μπέρδεψε συνειδητά το τεχνικό μέρος της διοίκησης με το πολιτικό, για να διασκεδάσει την νεοφιλελεύθερη ιδεολογική μεταστροφή της και τα έκανε σαλάτα.  Η Ελληνική κυβέρνηση, από τη στιγμή που απαίτησε και έλαβε τον ατομικό μηχανισμό «σωτηρίας», όπως τον αποκάλεσε, τοποθέτησε μόνη της τον εαυτό της στο περιθώριο, εκλιπαρώντας στο εξωτερικό για συμπάθεια και βοήθεια και απειλώντας στο εσωτερικό διαρκώς με στάση πληρωμών για να περάσει άκριτα και αλλοπρόσαλλα, καιροσκοπικά μέτρα, που κατέτειναν σχεδόν αποκλειστικά στην εσωτερική υποτίμηση, στην μεγέθυνση της κοινωνικής ανισότητας, στην ασφυξία της αγοράς και στο ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας.

Με δύο λόγια, σε όλη αυτή τη διαδρομή φτωχοποίησης της κοινωνίας και αποδυνάμωσης της χώρας, η κυβερνητική στάση έδειξε να δίνει έμφαση στην επικοινωνία – με φαιδρές διαστάσεις πολλές φορές – και όχι στην στρατηγική και την δομημένη πολιτική: ότι αποφασισθεί στην ΕΕ καλό είναι, αρκεί να παρουσιαστεί θετικά από την διαπλοκή, έμοιαζε να πιστεύει η κυβέρνηση και το ίδιο ακολουθεί και σήμερα. Αυτή ήταν και είναι η πολιτική κουλτούρα του δικομματισμού.  Όλα τα πολιτικά κουστούμια μας ταιριάζουν, αρκεί να τα φοράμε όντες στα πράγματα, αρκεί να μην χάσουμε το γκουβέρνο. Δεν μπορεί, κάτι θα κερδίσουν και οι πελάτες μας, υπονοούν οι «δικομματικοί», κλείνοντας πονηρά το μάτι ο καθένας στα «δικά του παιδιά»: τα χαμένα παιδιά, τα ζαλισμένα παιδιά! Αυτά που οι ίδιοι δεν διστάζουν να αποκαλούν κοπρίτες!  Όλα για την διαπλοκή είναι θετικά αρκεί να μην κλονισθεί το καθεστώς. Αυτός, άλλωστε, δεν ήταν ο αρχικός στόχος; Πτώχευση με φτωχοποίηση της κοινωνίας και δραστική εσωτερική υποτίμηση, δίχως να χρειασθεί να πει ο πρωθυπουργός το «δυστυχώς επτωχεύσαμε». Αλήθεια υπήρχε ποτέ τέτοια περίπτωση εντός της ευρωζώνης; Μπορούσε ποτέ να γίνει ανεξέλεγκτη πτώχευση δίχως πολιτικό ναυάγιο ολόκληρης της ευρωζώνης και καταστροφή του τραπεζικού τομέα της Ένωσης;  Ασφαλώς όχι. Η Ελλάδα ακολούθησε την οδό της ελεγχόμενης χρεοκοπίας από την αρχή, δίχως κανείς σοβαρός άνθρωπος, γνώστης της οικονομικής επιστήμης και των ευρωπαϊκών θεσμών να μπορεί να εκτιμήσει κάτι διαφορετικό. Όσοι ειδικοί και πολιτικοί θεώρησαν ότι το μνημόνιο θα απέτρεπε την πτώχευση, απλώς γελοιοποιήθηκαν. Οι υπόλοιποι δεν ήμασταν «κασσάνδρες», όπως συνήθιζε να μας αποκαλεί το καθεστώς, αλλά λογικά όντα, τα οποία δεν θέλανε να εξαπατήσουν κανέναν.

Έτσι καταλήξαμε στην επιλεκτική πτώχευση. Αλήθεια υπήρχε άλλη σοβαρή δυνατότητα εντός της ευρωζώνης υπό της παρούσες συνθήκες, επαναλαμβάνω! Υπήρχε άλλη πιθανή  εκδοχή χρεοκοπίας – υπό τις σημερινές συνθήκες στην ΕΕ - πέραν της επιλεκτικής πτώχευσης, ασχέτως των επιμέρους διευθετήσεων που θα την χαρακτήριζαν; Αν δεν ήθελε η κυβέρνηση αυτή τη λύση, τότε γιατί εκβίαζε μια λύση εδώ και τώρα;  Το θέμα ήταν πώς θα ορίσουμε στα ελληνικά το selective default, ή πώς θα πετυχαίναμε μια καλύτερη συμφωνία με την ΕΕ; Αν δηλαδή ακολουθούσαμε την λογική της δραστικής αναδιάρθρωσης, πριν αναζητήσουμε τον προσωρινό μηχανισμό, όπως προτείναμε κάποιοι, πάλι σε selective default δεν θα καταλήγαμε αν είχαμε την κάλυψη της ΕΕ, με απείρως ευνοϊκότερους όρους για την ελληνική κοινωνία και δίχως να δημιουργηθεί τέτοια κακή παράδοση με την μορφή του χρεοστασίου που αποδεχθήκαμε με το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και την δανειακή σύμβαση; Που προφανώς την είχαμε, διότι καμία οικονομία της ευρωζώνης δεν θα ήθελε να αυτοκτονήσει, όπως αποδείχθηκε.

Υπήρχε περίπτωση να μην είχαμε την κάλυψη της ΕΕ – τουλάχιστον στον βαθμό που αυτή εμφανίζεται να υπάρχει σήμερα  - από τη στιγμή που τότε οι κίνδυνοι από μια ανεξέλεγκτη ελληνική χρεοκοπία για τις ευρωπαϊκές οικονομίες και όχι μόνον, θα ήταν  πολύ μεγαλύτεροι; Ποιοι λοιπόν θυσίασαν το συμφέρον της κοινωνίας (μέσω μιας σκληρής και σοβαρής διαπραγμάτευσης με την ΕΕ, πριν πάρουν τους δρόμους για το ΔΝΤ και αναζητήσουν σωτηρία μέσω του μηχανισμού που δήθεν τον ήθελαν για πολιτική υποστήριξη) στο βωμό της πολιτικής τους επιβίωσης και των συμφερόντων των πατρώνων τους εντός και εκτός της Ελλάδας; Μήπως αυτοί που δήλωναν «την αναδιάρθρωση ή την κάνεις στην αρχή ή καθόλου», αλλά παρόλα αυτά την άφησαν για…αργότερα; Θα μπορούσαν ποτέ μετά από μια επωφελή για την κοινωνία διαπραγμάτευση, με το που κέρδισαν τις εκλογές, να παραμείνουν στην εξουσία, από τη στιγμή που τότε θα ξεγυμνώνονταν, καθώς θα αποδεικνυόταν ότι περιέπαιζαν το λαό προεκλογικά, ιδιαίτερα ο κ. Παπανδρέου; Δεν μπορούσε το καθεστώς να αγωνιστεί για τα συμφέροντα της κοινωνίας ακόμη και να μεταμορφωνόταν πολιτικά, καθώς ήταν πολλαπλά εκτεθειμένο, καθώς θα έπρεπε να πληρώσουν ποικιλοτρόπως όσοι τα «έτρωγαν μαζί» τόσα χρόνια και όσοι κερδοσκόπησαν με την καλλιέργεια του μύθου της ισχυρής Ελλάδας. Και αυτοί είναι πολλοί. Είναι το δικομματικό σύστημα και η διαπλοκή που το συνδέει και το προστατεύει οργανωμένα και κυριαρχικά μετά το 1990. Ακολούθησαν λοιπόν την γνωστή συνταγή «σωτηρίας» των αντιδημοκρατικών καθεστώτων: να πληρώσουν οι μη-έχοντες τους άπληστους, δολίως κατέχοντες. Μόνο που αυτό αποτελεί αντιοικονομική, πέραν όλων των άλλων, συμπεριφορά και οδηγεί σε νέα πολιτικά αδιέξοδα, στα οποία θα γίνουμε μάρτυρες τα αμέσως επόμενα χρόνια. 

Ποιοι λοιπόν εξαπάτησαν για άλλη μια φορά θεσμούς και εκλογικό σώμα, επιμηκύνοντας το αδιέξοδο, όσο μπορούν κάθε φορά με έξοδα της κοινωνίας φυσικά; Με οικονομική και κοινωνική απορρύθμιση και εκτίναξη του δανεισμού, ο οποίος απέκτησε επιπλέον και επαχθή χαρακτηριστικά., μέσω του ελεεινότερου χρεοστασίου που έχει ποτέ επιβληθεί στη χώρα μας ή στις χώρες της ΕΕ.  Μα, όλοι αυτοί οι «υπεύθυνοι», που, ενώ οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία, δεν διέθεταν «ισχυρούς αδένες» και στοιχειώδη αξιοπρέπεια, ώστε να επωμισθούν τις ευθύνες της πολιτείας τους. Η σημερινή χρεοκοπημένη ελληνική πολιτεία είναι το αποτέλεσμα ενός χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος, το οποίο τους τελευταίους 25 μήνες επέλεξε τις χειρότερες για την κοινωνία στρατηγικές που του προσφέρθηκαν από το εξωτερικό, με αποκλειστικό κίνητρο να μην κλονισθεί το ίδιο και το βαθύ κράτος της διαπλοκής που το στηρίζει. Για την δική τους πρόσκαιρη σωτηρία θυσίασαν το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως το μέλλον μιας γενιάς νέων Ελλήνων. Αυτό αποτελεί έγκλημα με ιστορικούς όρους, το οποίο δεν θα βρεθεί ποτέ κανείς δικαστής να το δικάσει.

Γιατί αγνοήθηκε η μεθοδολογία που υπερασπίστηκε ο συντάκτης αυτών των γραμμών περί διαγραφής ενός μεγάλου μέρους του χρέους, με βελτίωση του χρόνου αποπληρωμής και των επιτοκίων για το υπόλοιπο; Πράγμα που θα μπορούσε να συνοδευτεί με ένα νέο αναπτυξιακό ευρωπαϊκό σχέδιο και με ένα νέο μακροχρόνιο και ασφαλώς δεσμευτικό συμβόλαιο του ελληνικού λαού με την ΕΕ, που θα προνοούσε για ορθολογισμό των δημοσιονομικών με παράλληλες όμως δημόσιες επενδύσεις σε ανταγωνιστικούς τομείς. Γιατί το καθεστώς επέμεινε στο μονόδρομο της φτωχοποίησης και της συρρίκνωσης της οικονομίας; Ποιόν συνέφερε αυτό; Πού ακριβώς ήταν το ανεφάρμοστο της μεθοδολογίας που υποστήριξα μαζί με ένα μέρος της Αριστεράς και της κοινωνίας των πολιτών; Σίγουρα θα οδηγούσε και αυτή η στρατηγική σε επιλεκτική χρεοκοπία. Μόνον που θα είχαμε να κάνουμε με άλλη μορφή διαχείρισης της πτώχευσης από αυτή που προδιαγράφεται σήμερα. Πολύ πιο θετική για την κοινωνία και τις παραγωγικές δυνάμεις από αυτήν που επέφερε το καθεστώς. Βέβαια μια τέτοια θετική προοπτική θα έθιγε τον παρασιτικό καπιταλισμό και τους ντόπιους νταβάδες και μεταπράτες για τους οποίους εργάζεται ο δικομματισμός.
   
Δείτε σήμερα το ευτράπελο, ο κ. Σαμαράς να «παίζει»  τον κ. Παπανδρέου, όπως επιχείρησαν να παίξουν οι κυβερνητικοί με εμάς τόσο καιρό. Τότε που αναφερόμενοι στη κριτική μας περί ανάγκης διαγραφής του χρέους, μας έλεγαν ότι επιθυμούμε την χρεοκοπία της χώρας. Όπως αυτοί αποκαλούν την αναμφισβήτητα σπεκουλαδόρικη στάση του κ. Σαμαρά, «παράδοξη, αντιφατική, βλαπτική για τα συμφέροντα της χώρας», αντίστοιχα και εμείς αποκαλούμε με τα ίδια επίθετα την συμπεριφορά των κυβερνητικών, οι οποίοι τόσο καιρό κινδυνολόγησαν ασύστολα με την χρεοκοπία. Εξεβίασαν με την απειλή της χρεοκοπίας, πολιτεύτηκαν με μοναδικό εφόδιο την απειλή αυτή, ενώ τώρα την λούζονται, διαστρέφοντας, όπως συνηθίζουν, την πραγματικότητα.  Σε τι διέφερε δηλαδή η στάση του κ. Παπανδρέου από την στάση του κ. Σαμαρά ως προς την μη-συμμετοχή των ιδιωτών; Πότε άλλαξε ξαφνικά την διαλεκτική της πτώχευσης ο πρωθυπουργός; Πώς μπόρεσε την ίδια ώρα που έστελνε επιστολή στον κ. Γιούνκερ, περί μη-συμμετοχής ιδιωτών, ο υπουργός του επί των οικονομικών να συζητά ακριβώς για το είδος της συμμετοχής αυτής, ενώ ο ίδιος έδινε συνέντευξη αναφερόμενος στο ενδεχόμενο περιορισμένης χρονικά στάσης πληρωμών; Ποιους άραγε επιχειρεί να τρελάνει ο πρωθυπουργός, τους ευρωπαίους ή τον ελληνικό λαό;  Πώς χαρακτηρίζεται μια τέτοια συμπεριφορά; Μα, πώς αλλιώς, από άκρως… υπεύθυνη! Μια υπεύθυνη κυβέρνηση για την χρεοκοπία, η οποία δίχως τσίπα γελοιοποιείται διαρκώς, υπευθύνως. Υπεύθυνη κυβερνητική δήλωση αποτελεί πράγματι αυτή η στάση: ή νέας απάτης ή απόλυτης αποτυχίας. Και δεν έχει ο πρωθυπουργός παρά να μας διευκρινίσει τι από τα δύο ισχύει. Μας κορόιδευε τόσο καιρό, ή απλώς απέτυχε να αποφύγει την στάση πληρωμών.

Κάποιος θα πλήρωνε την ελληνική φούσκα ομολόγων στη φάση κοινωνικού μετασχηματισμού που αναγκαστικά προκύπτει από την κρίση που προκάλεσε οργανωμένα και με την έμμεση, αλλά πάντως αμέριστη βοήθεια του πρωθυπουργού, η διεθνής χρηματοπιστωτική ελιτ: είτε οι φορολογούμενοι, είτε οι επενδυτές που ανέλαβαν τον σχετικό κίνδυνο στο παιχνίδι της αγοράς κρατικών ομολόγων. Ασφαλώς η συνάρτηση αυτή πρέπει να προσεγγίζεται σχετικά. Στο πλαίσιο αυτό παράγονται νικητές και ηττημένοι, αλλά γίνεται προσπάθεια να μην εμφανιστεί ότι θα υπάρξουν απόλυτοι νικητές και απολύτως χαμένοι. Η Δεξιά και οι δεξιοί, ως συνήθως, πρότειναν  να φορτωθεί ο ελληνικός λαός και έμμεσα οι φορολογούμενοι της ΕΕ το βάρος της απομείωσης των ελληνικών ομολόγων (ηττημένοι) και όχι οι χρηματοπιστωτικοί παίκτες (νικητές). Η Αριστερά το αντίθετο. Αυτό είναι που διαχωρίζει δεξιούς και αριστερούς, δεξιές και αριστερές πολιτικές. Δείτε ποιους θέλει νικητές και ποιους ηττημένους η Δεξιά και ποιους η Αριστερά, για να καταλάβετε με σύγχρονους όρους τι σημαίνει Δεξιά και τι Αριστερά. Ποιοι είναι δεξιοί και ποιοι αριστεροί, έξω από προπαγανδιστικά καμώματα, απολύτως πλαστές διαχωριστικές γραμμές και την υπερβατική ή δήθεν αντικειμενική οικονομίστικη ρητορεία. Επιμένω στη σχετικότητα της προσέγγισης, αλλά εύκολα κανείς μπορεί να διακρίνει την πολιτική τάση, σήμερα μέσα στην κρίση. Δεν υπάρχει πιο αντικειμενικό πράγμα από το να κρίνει κάποιος την συγκεκριμένη οικονομική πολιτική στο επίπεδο της ωφέλειας και του αποκλεισμού. Όλα τα άλλα είναι επικοινωνιακή πολιτική και ελιγμοί παραπλάνησης προς αποκλειστική κατανάλωση από τους χαμένους, τους ηττημένους της κοινωνίας, ενός αγώνα που διεξάγεται σε δύο ξεχωριστά επίπεδα: στο αποφασιστικό-πολιτικό και στο κοινωνικό. Στον βαθμό που το κοινωνικό δεν πετυχαίνει να επιβληθεί, το πολιτικό λειτουργεί για το συμφέρον των ελίτ. Στο πολιτικό έχουμε, δηλαδή, σύγκρουση συμφερόντων εντός της κυρίαρχης ελίτ, ενώ η κοινωνία ουσιαστικά απουσιάζει. Όπως απουσίασε και στο παζάρι για την διευθέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Εμείς κάναμε πολιτικές προτάσεις για να μπει και η κοινωνία σε αυτό το παιχνίδι, αλλά δυστυχώς ούτε η Αριστερά φάνηκε πρόθυμη και ικανή να αντιδράσει συλλογικά και στρατηγικά, ούτε ασφαλώς η κοινωνία των πολιτών, που έμπλεξε σε «διαβουλεύσεις» πανεπιστημιακού αμφιθεάτρου της δεκαετίας του ‘70.

Ασφαλώς όλοι οι δεξιοί δεν είναι ίδιοι. Υπάρχουν οι κυνικοί δεξιοί (νεοφιλελεύθεροι), οι εμφανιζόμενοι κοινωνικά ευαίσθητοι (αντιμνημονιακοί), οι λαϊκιστές της καθ’ ημάς ακροδεξιάς (οργανικό τμήμα της διαπλοκής) και οι σοσιαλιστές του τέταρτου δρόμου (δεξιοί από οικονομικοπολιτική ανάγκη και αριστερίζοντες από εκλογική ανάγκη), όπως λέμε ΠΑΣΟΚ. Αυτό το ετερόκλητο πολιτικό συνονθύλευμα χρεοκόπησε την χώρα πρώτα πολιτικά και μετά οικονομικά. Δυστυχώς η Αριστερά κατέστη σε μεγάλο βαθμό κομπάρσος σε αυτό το πελατειακό θέατρο που οδήγησε στην πολυδιάστατη χρεοκοπία που βιώνουμε, δίχως ποτέ να ενδιαφερθεί να αναπτύξει σύγχρονη στρατηγική ηγεμονίας. Παρότι υποτίθεται ότι η Αριστερά είναι εξοπλισμένη με θεωρητικά εργαλεία για να αναλύει τις κρίσεις του καπιταλισμού, στην περίπτωση της Ελλάδας πιάστηκε κυριολεκτικά στον ύπνο. Αυτούς τους 20 μήνες, μάλιστα – εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων – η οργανωμένη Αριστερά συνέχισε να τσαλαβουτά σε λενινιστικές αναπαραστάσεις της εξουσίας, δίχως να αναλαμβάνει οποιαδήποτε πρωτοβουλία για την ανατροπή του χρεοκοπημένου στην κυριολεξία καθεστώτος. Μοιάζει να πιστεύει ότι οι συνέπειες της χρεοκοπίας θα ενδυναμώσουν την ταξική συνείδηση και θα προκαλέσουν συνθήκες διαμόρφωσης ενός λαϊκού κινήματος διαφορετικού από το σημερινό, στον βαθμό που αυτό υπάρχει. Ο «ευσεβής» αυτός πόθος δεν μοιάζει να δικαιολογείται με κανένα από τα διαθέσιμα στοιχεία για την ελληνική κοινωνία, όπως αυτά ορίζονται κοινωνιολογικά ή πολιτικά.

Η πρωτόγνωρη μορφή χρεοκοπίας που επεβλήθη στην χώρα, απαιτεί και μια εντελώς φρέσκια στρατηγική από την ευρύτερη Αριστερά και από όλους εν γένει τους προοδευτικούς πολίτες. Αν ούτε τώρα υπάρξει μια πρόταση νέας δημοκρατικής ηγεμονίας από όλες τις δυνάμεις και τις προσωπικότητες που δεν συνωστίζονται στους διαδρόμους της διαπλοκής και στα πόστα του πελατειακού κράτους, η επόμενη δεκαπενταετία θα αποτελέσει μια μαύρη σελίδα για την δημοκρατία στον τόπο μας και τον ελληνισμό. Η μέθοδος ευημερίας της μεταπολίτευσης χρεοκόπησε. Η ευημερία μπορεί να επανακτηθεί (αργά και βασανιστικά) μόνον με την καλλιέργεια μιας νέας πλουραλιστικής δημοκρατικής κουλτούρας και ενός νέου μοντέλου εξουσίας που θα προνοεί για την καταστροφή του πελατειασμού, την αναδιανομή από πάνω προς τα κάτω και την διαμόρφωση σύγχρονων θεσμών διοίκησης υπό λαϊκό έλεγχο. Ο ίδιος έλεγχος πρέπει να διέπει και την λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, το οποίο δεν έχει την δυνατότητα να αναρρώσει και να αναδομηθεί από μόνο του πλέον, δίχως δημόσια στρατηγική.

Από σήμερα νέες προκλήσεις ανατέλλουν, λοιπόν, για την χώρα, οι οποίες είτε θα αντιμετωπιστούν με τον γνωστό παραδοσιακό τρόπο του πολιτικού συστήματος, είτε από εντελώς νέες δομές που δεν μπορεί να προσφέρει το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα. Και όλα αυτά τώρα που η κρίση θα λάβει τις πραγματικές της διαστάσεις, δίχως μάλιστα να είναι βέβαιο ότι θα περιοριστεί στην Ελλάδα. Η τρύπα που άνοιξε στον πυρήνα της Ένωσης δεν θα κλείσει με αυτή την ήπια πτώχευση που πρόχειρα και απολύτως καιροσκοπικά επιλέχτηκε για την χώρα μας. 


Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΝ..ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Όπως είπε ο κ. Βενιζέλος, διαμορφώθηκε τεράστιο κέλυφος προστασίας πάνω από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και πρόσθεσε πως ο Έλληνας καταθέτης πρέπει να νιώθει απολύτως ασφαλής.
Πιο αναλυτικά, ο κ. Βενιζέλος είπε οτι:

- Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι το πιο εγγυημένο και ασφαλές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Υπάρχει ένα κέλυφος προστασίας πάνω από τις ελληνικές τράπεζες και ο πολίτης, ο καταθέτης πρέπει να είναι απολύτως ασφαλής. Η ρευστότητα των τραπεζών και η κεφαλαιακή ενίσχυση που χρειάζεται, αντιμετωπίζονται 100% προληπτικά και απόλυτα με εγγύηση του EFSF.
δε ντρέπονται καθόλου; δε θα χασουν οι καταθέτες τα λεφτά τους!!!!
γιατί ,ειδε κανεις τοσους πολλούς καταθετες; υπάρχει Έλληνας πλην κάποιων εξαιρέσεων οπου διαθέτουν σοβαρές καταθέσεις στην Ελλάδα;
Ο καημός του είναι για το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα για την κυβέρνηση
Να θωρακίσει τον μέσο Έλληνα πολίτη από τη φτώχεια δεν μπορεί.
ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ -ΑΝΕΡΓΟΥΣ -ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ -ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ
ΒΕΒΑΙΑ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΣΑΝ ΑΥΤΟΝ ΤΙ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ;
ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΠΟΤΕ ΤΗΣ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑΣ ;
Εκτός από μερικά κροκοδείλια δάκρυα όταν πήρε τα μέτρα τίποτα.
Εμείς λεφτά θέλουμε και θα τα πάρουμε από όποιον μπορούμε.
Και δεν μπορούμε να τα πάρουμε από τους πλούσιους,
ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ
άρα θα τα πάρουμε από τους φτωχούς (δεν έχουν τα μέσα να τα κρύψουν).
 

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα χρεοκοπεί την Ελλάδα για να σωθεί η ίδια (La Bce fa fallire la Grecia per salvare se stessa)! Έτσι βλέπουν οι Ιταλοί την…

…χθεσινή τεράστια επιτυχία του γΑΠ και της παρέας του

La Bce fa fallire la Grecia per salvare se stessa

Trichet avalla il “default selettivo temporaneo” di Atene in cambio di una riforma del veicolo salva-Stati Efsf da 440 miliardi di euro. L’Efsf avrà l’onere di...
 gestire il riacquisto di titoli di debito a scadenza sul mercato secondario e di concedere prestiti ai Paesi in difficoltà. La bozza dell’Eurozona plaude alla manovra italiana, definendola d’esempio. I titoli bancari schizzano in Borsa.
L’Europa vara il Piano Marshall per la Grecia, i mercati tirano un sospiro di sollievo. Secondo alcune indiscrezioni trapelate poco prima dell’inizio del summit dei capi di Stato dell’Eurozona, a Bruxelles, il presidente della Bce Jean-Claude Trichet avrebbe avallato il «default selettivo temporaneo» di Atene – effetto del coinvolgimento dei privati nel salvataggio, in base alla proposta franco-tedesca – in cambio di una riforma dei poteri dell’Efsf, il veicolo salva-Stati da 440 miliardi di euro, che toglierà alla Bce l’onere di gestire il riacquisto di titoli di debito a scadenza sul mercato secondario e sostituirli con altri di durata maggiore (buyback).
Così è stato. In base alla bozza dell’accordo, che al momento in cui scriviamo non include l’ammontare finale del secondo pacchetto di aiuti, il veicolo Efsf acquisterà dalle banche europee, soprattutto francesi e tedesche (maggiormente esposte al debito ellenico, con rispettivamente 25 e 39 miliardi di euro), titoli di debito in scadenza di un Paese fallito – che hanno un valore di mercato inferiore del 40% rispetto al valore nominale di questi titoli iscritto sul bilancio degli istituti tedeschi e francesi – in cambio di titoli a lunga scadenza garantiti dall’Efsf, giudicato dalle agenzie di rating con il massimo dei voti. Non solo: la scadenza dei prestiti che l’Efsf portrà concedere alla Grecia, a un tasso del 3,5%, inferiore al tasso del primo prestito congiunto Ue/Fmi, sarà estesa da 7,5 a un massimo di 15 anni. Infine, l’Efsf potrà inoltre ricapitalizzare le banche domestiche dei Paesi dell’Eurozona attraverso prestiti anche per gli Stati che non hanno firmato un programma di salvataggio.
Stando alla bozza, che plaude alla manovra italiana e la prende a esempio degli sforzi di consolidamento fiscale che gli Stati della zona euro dovranno compiere per ridurre al 2013 il deficit di bilancio entro il parametro del 3%, fissato dal Trattato di Maastricht, il settore privato sarà coinvolto su base volontaria nel salvataggio attraverso tre differenti opzioni: buyback, rollover e swap. Ovvero, il riacquisto di obbligazioni greche a scadenza, il loro mantenimento nel banking book attraverso un rinnovo a scadenza allungata, o un loro scambio con bond targati Efsf.
Se, attraverso i nuovi poteri dell’Efsf, gli istituti di credito europei non dovranno dunque sopportare delle svalutazioni sul proprio banking book, in quanto le obbligazioni che acquisiranno in cambio dei bond greci avranno un valore di mercato pari al valore nominale, la patata bollente del debito ellenico potrebbe invece avere gravi conseguenze per la Bce. In base ai Trattati Ue, l’istituto di Francoforte non può accettare a garanzia dei prestiti concessi nell’ambito dell’European stability mechanism titoli di debito di Stati “formalmente falliti”, cioè giudicati come tali dalle agenzie di rating. E sono proprio le agenzie di rating ad aver dichiarato che un coinvolgimento dei privati sarebbe stato considerato alla stregua di un fallimento.
Mario Draghi , che prenderà il posto dell’uscente Jean-Claude Trichet a novembre, si ritroverebbe a dover fronteggiare un aumento di capitale dell’istituto di Francoforte. Secondo i calcoli della banca d’affari JP Morgan, alla fine dello scorso febbraio l’esposizione di Francoforte sul debito greco era pari a 194 miliardi di euro rispetto a prestiti per 131 miliardi di euro, ovvero il 68% del nominale. Con un taglio maggiore del 32% del debito greco in caso di ristrutturazione, cioè del 50%, la perdita per la Bce sarebbe di 35 miliardi di euro, ma secondo indiscrezioni odierne la cifra potrebbe salire a 50 miliardi. I prestiti di Francoforte, inoltre, rappresentano l’unica fonte di finanziamento per le banche nazionali greche. Lo scorso maggio, per la prima volta in cinque mesi il volume dei prestiti ha sfiorato i 100 miliardi di euro (97,5) rispetto agli 86,8 di aprile 2011.
È vero che sulle spalle dei custodi dell’ortodossia della Bce, come Jurgen Stark (membro esecutivo del board dell’Eurotower) non graverà l’onere di attuare politiche monetarie diverse dalle operazioni sui tassi e sul sistema bancario, un peso che nessuno, a Francoforte, voleva più sopportare. Dall’altro lato della medaglia, tuttavia, la banca comunitaria europea dovrà rimodulare il sistema di garanzie a tutela del proprio ruolo di “prestatore di ultima istanza”. Un punto di non facile soluzione.
Sui listini europei, per via dell’attesa febbrile per la riunione odierna, la seduta è stata altamente volatile. Ancora una volta, il Ftse Mib, il principale listino di Piazza Affari, è risultato il migliore d’Europa (Ftse 100 +0,79%, Dax +0,95%, Cac +1,66%) , chiudendo a più 3,76% dopo aver perso l’1,71% a metà seduta, quando il presidente dell’Eurogruppo, Jean-Claude Juncker , aveva sottolineato che il «default selettivo» della Grecia era una possibilità. I forti acquisti sul comparto bancario, che detiene circa il 30% del debito italiano, ha trascinato all’insù tutto il listino. Tra i titoli migliori della seduta, degna di nota Intesa Sanpaolo sospesa per eccesso di rialzo a più 10,2% per poi chiudere a +9,54%, UniCredit (+9,95%), Ubi (+9,97%), Banco Popolare (+8,87%), e Banca Mps (+7,72%). Sul fronte dei titoli di Stato, il rendimento del decennale spagnolo sale al 6%, il Btp con scadenza al 2021 è in leggera contrazione al 5,6 per cento. In contrazione anche i Cds, i derivati che fungono da assicurazione contro il rischio di fallimento di un’emittente, sull’Italia, a 250 punti base, Spagna 306 punti base e Grecia 2.000, rispetto ai 2.500 di ieri. Significa, in quest’ultimo caso, che per assicurare tzatziki bond per 10 milioni di euro, sono necessari 2 milioni di euro l’anno.
L’iter per l’approvazione del nuovo statuto del fondo salva-Stati prevede l’approvazione delle decisioni odierne da parte dei ministri finanziari dell’Ecofin, che si riuniranno nei prossimi giorni, anche se, stando a fonti europee, pare che l’ammontare del secondo bailout greco dopo quello del maggio 2010, che le indiscrezioni quantificano in 110 miliardi di euro, non sarà deciso prima della pausa estiva. Una piccola dose di impasse, a Bruxelles, sembra resistere a qualsiasi (tardiva) mediazione.