Επί ενάμισι χρόνο από τις εκλογές του Οκτώβριου του 2009, δούλευαν το κόσμο λέγοντας ότι το θέμα ήταν τα κρατικά ελλείμματα, οι μισθοί και οι συντάξεις των δημοσίων υπάλληλων και η φοροδιαφυγή των μικροεπαγγελματιών γιατί αυτή των 600 δισεκατομμυρίων της Ελβετίας δεν αγγίζεται και θα διαπραγματευτούμε.Επί ενάμιση χρόνο δεν άκουγαν τίποτα για τις συνέπειες των μέτρων αυτών στην ανάπτυξη τον κινδύνων της ύφεσης και της ανεργίας.Επί ενάμιση χρόνο όλες οι περικοπές έγιναν οριζόντια και αναλογικά 10 %, 20 & σε όλους και σ’ αυτούς με 1000 ευρώ μηναίο εισόδημα και σ αυτούς με 5000 ευρώ σαν να μη γνώριζαν ότι τον πρώτο τον καταδικάζεις στη φτώχεια και τον δεύτερο δεν τον ακουμπάς καν.Επί ενάμιση χρόνο σώζουν τις ΔΕΚΟ μεταφέροντας απλώς τα χρέη τους στο χρέος της γενικής κυβέρνησης και πανηγυρίζουν με δηλώσεις περί μείωσης των ελλειμμάτων λες και είναι δύσκολο να μειώσεις το έλλειμμα κόβοντας μισθούς και μεταφέροντας τα χρέη.Επί ενάμιση χρόνο καμία αξιοποίηση κρατικής περιούσιας, καμιά ιδιωτικοποίηση παρά μόνο αστείες δηλώσεις περί ιδιωτικοποίησης λείψανων τύπου ΟΣΕ και ξαφνικά η τρόικα λέει ότι όλα αυτά δεν αρκούν, δεν χρησιμεύουν σε τίποτα, δεν φτάνουν.Επί ενάμιση χρόνο, ενώ το θέμα ήταν το χρέος κα κάθε νέος δανεισμός επιδεινώνει το λογαριασμό, μίλαγαν για το έλλειμμα
Το χρέος της χώρας δεν αντιμετωπίζεται πλέον με δανεισμό όχι γιατί είναι αναλογικά μεγαλύτερο από αυτό άλλων χωρών αλλά γιατί, και ας το λέει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλήθεια είναι :Όλα αυτά και ειδικά το τελευταίο, οι δανειστές της χώρας το ξέρουν και για το λόγο αυτό γελούν με τους μηχανισμούς στήριξης, δεν έγιναν στο εξάμηνο. Δεν το έκανε ο Γιώργος μόνος του, δεν είναι κατόρθωμα του. Έγινε συνεχώς,από όλες τις κυβερνήσεις και απλά όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι, οι δανειστές μας έκαναν ότι κάνει ο κάθε δανειστής που δεν θέλει να αιφνιδιαστεί πατήσει από μια ενδεχόμενη χρεωκοπία του δανειζόμενου.
η χώρα παράγει όλο και λιγότερο,
η ανταγωνιστικότητα της συνεχώς υποχωρεί,
το χρέος της ως ποσοστό του ΑΕΠ διευρύνεται και η ετήσια εξυπηρέτηση του είναι πλέον δυσβάστακτη
και τα νέα δάνεια, αντί να δημιουργούν πλούτο, εξυπηρετούν το χρέος, και επιδεινώνουν τη κατάσταση.
Δεν άφησαν τον δανειζόμενο να χρεοκοπήσει γιατί αυτό δεν ελέγχεται αλλά οργάνωσανΑυτό είναι το πραγματικό νόημα του μηχανισμού στήριξης.
την διαδικασία επιτήρησης,
ενεχυριασμού
και κατάσχεσης των περιουσιακών του στοιχείων.
● Όσο δεν γίνονται, όλα θα λειτουργούν αδιατάρακτα. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να διαλύει ό,τι στέκεται εμπόδιο στην εκποίηση και τη διάλυση, ενώ η πιο προβλέψιμη και ακίνδυνη αντιπολίτευση που μπορούμε να θυμηθούμε εδώ και χρόνια θα συνεχίσει να είναι ο απαραίτητος κομπάρσος ώστε το έργο να εκτυλίσσεται χωρίς εκπλήξεις και ανατροπές.
● Αν όμως γίνουν πρόωρα, αυτό θα συμβεί, όπως από το περασμένο φθινόπωρο επιμένουμε, μόνο υπό το φάσμα μιας μείζονος κυβερνητικής αποτυχίας που θα απαιτεί τα χειρότερα δυνατά μέτρα – πέραν των όσων έχουν ήδη εφαρμοστεί – ή υπό την απειλή μιας «τελικής λύσης», της οποίας το πολιτικό κόστος θα είναι μη διαχειρίσιμο χωρίς εκλογές.
● Αφήστε που, αν γίνουν χωρίς έναν καταφανώς μείζονα λόγο και με την κυβέρνηση αδύναμη να θέσει ένα «επιθετικό» δίλημμα, θα καταλήξουν σε κάτι μεταξύ Βατερλώ και κωμωδίας των αδελφών Μαρξ.
ΕΛΑΤΕ
Τα ψέμματα ΤΕΛΟΣ!Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του!
...«είναι η περιουσία μου!».... hggiken
