Του Μάξιμου Χαρακόπουλου
Τέτοιες μέρες, κάθε χρόνο, η ελληνική κοινωνία θυμάται ότι ο αγροτικός κόσμος αντιμετωπίζει χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα.
Οι ακραίες κινητοποιήσεις των αγροτών, τα αποκαλούμενα μπλόκα στις εθνικές οδούς, εκ των πραγμάτων τυγχάνουν της προσοχής των ΜΜΕ και αναγκάζουν το «αθηνοκεντρικό κράτος» να ασχοληθεί με τα οξυμμένα προβλήματά τους. Κάποιοι θα πουν ότι οι κινητοποιήσεις των αγροτών έχουν πάρει πλέον εθιμικό χαρακτήρα.
ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ πως τρεις δεκαετίες μετά την ένταξη στην Ε.Ε. και τον πακτωλό χρημάτων που συνέρρευσαν στον αγροτικό τομέα, ο πρωτογενής τομέας φθίνει, ο αγροτικός πληθυσμός γηράσκει και η περιφέρεια ερημώνει. Τα ευρωπαϊκά «πακέτα» δεν έπιασαν τόπο. Μεγάλα έργα που θα μείωναν το κόστος παραγωγής κακοφόρμισαν. Η συζήτηση για αναδιάρθρωση καλλιεργειών παραμένει σε θεωρητικό επίπεδο.Οι αγρότες χρεωμένοι και η αγροτική γη υποθηκευμένη στην ΑΤΕ.
Φέτος τα πράγματα λόγω και της οικονομικής κρίσης έχουν γίνει ακόμη χειρότερα. Το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί με τον ΦΠΑ, το αγροτικό ρεύμα και το πετρέλαιο να σέρνουν πρώτα το χορό των αυξήσεων.
Ο κ. Παπανδρέου το 2009 υποδεχόταν τους αγρότες από την Κρήτη στο λιμάνι του Πειραιά χαρακτηρίζοντας «ψίχουλα» τις αποζημιώσεις των 500 εκατομμυρίων του «πακέτου Χατζηγάκη», ζητώντας τουλάχιστον 1 δισ. Ως πρωθυπουργός από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να αποδυναμώσει τον ΕΛΓΑ.
ΑΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ η κυβέρνηση ότι πρέπει να κάνει διάλογο ουσίας με τους αγρότες και να αφήσει κατά μέρος την τακτική τού «διαίρει και βασίλευε» στρέφοντας τη μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης.
Bookmark It
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου