Βαρόνοι και τρόικα θέλουν κυβερνήσεις συνεργασίας

Εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης κι ενώ αναζωπυρώνεται η κινδυνολογία περί πιθανής χρεοκοπίας της χώρας, ανοίγει ένας νέος κύκλος εξελίξεων, που θα οδηγήσουν σε πλήρη αναδιάταξη του πολιτικού-κομματικού χάρτη και στο σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας. Προς την κατεύθυνση αυτή εργάζονται οι άνθρωποι της τρόικας, βαρόνοι του χρήματος και το επιχειρηματικό καταστημένο, σπρώχνοντας τον Γ. Παπανδρέου σε πρόωρες εκλογές, από τις οποίες θα βγει σαφώς αποδυναμωμένος. Οι επιδιώξεις ποικίλουν. Κοινός παρονομαστής η εξασφάλιση ευρείας πολιτικής συναίνεσης, για την απρόσκοπτη εφαρμογή πολιτικών και μέτρων που υπαγορεύονται από κέντρα πολιτικοοικονομικής ισχύος. Τα media σιγοντάρουν, προπαρασκευάζοντας το έδαφος για ανατροπή πολιτικού σκηνικού. Ολα δείχνουν ότι η τωρινή κυβέρνηση θα είναι η τελευταία μονοκομματική.

Προς το παρόν η προοπτική αυτή προκαλεί ανησυχία στις αγορές, που φοβούνται μια μακρά περίοδο κυβερνητικής αστάθειας και πολιτικής αβεβαιότητας, που θα ανακόψει την προσπάθεια δημοσιονομικής σταθεροποίησης και εξόδου από την κρίση, επιδεινώνοντας το ελληνικό πρόβλημα.
Λόγω αυτών των ανησυχιών, οι τιμές των ελληνικών ομολόγων υποχωρούν πάλι και τα περιβόητα spreads διευρύνονται, ενώ το χρηματιστήριο έχει πάρει την κατιούσα, καθώς οι ξένοι ρευστοποιούν μαζικά κυρίως τραπεζικές μετοχές.
Η «έξοδος» των ξένων οφείλεται βέβαια και στην γενικότερη «καταστροφολογία» όσον αφορά τις δημοσιονομικές προοπτικές της χώρας, όπως επίσης και στον προβληματισμό για την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες σπεύδουν η μία μετά την άλλη να αντλήσουν τεράστια ποσά με αυξήσεις κεφαλαίου.
Οι ιθύνοντες των Βρυξελλών και του ΔΝΤ που σπρώχνουν τις εξελίξεις προς την κατεύθυνση συμμαχικών κυβερνήσεων, βλέπουν βέβαια πιο μακριά από αυτή την πρώτη φάση μετασχηματισμού και ανατροπής του κομματικού status quo, κατά την οποία αναπόφευκτα θα υπάρξει αστάθεια. Τα σενάρια που καταστρώνονται, προβλέπουν κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων και σχηματισμό αδύναμων κυβερνήσεων συνεργασίας με συμμετοχή «άχρωμων» τεχνοκρατών, οι οποίες θα υλοποιούν πειθήνια μέτρα και πολιτικές που θα αποφασίζονται στις Βρυξέλλες.
Στην προοπτική αυτή ποντάρουν επίσης το εγχώριο επιχειρηματικό κατεστημένο, τραπεζίτες, βαρόνοι των media και διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα, εκτιμώντας ότι με αδύναμες κυβερνήσεις ευάλωτες στις πιέσεις, που θα αναζητούν στήριξη και ισορροπίες, θα έχουν τη δυνατότητα να προωθήσουν αποτελεσματικότερα τα συμφέροντα τους.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος αυτών των συμφερόντων βρίσκονται οι προς ιδιωτικοποίηση κρατικές επιχειρήσεις - συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών με μεγάλη κρατική συμμετοχή - καθώς και τομείς όπου η απελευθέρωση της αγοράς (ενέργεια κλπ) θα δημιουργήσει ευκαιρίες και κερδοφόρες δραστηριότητες.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα FREE MONEY