4.11.10
Πρώτα πυροβολούμε και μετά ρωτάμε; Χωρίς νόημα η μετά Μνημόνιο νομιμοποίηση
Διερωτάται κανείς τι είναι αυτό που υποχρεώνει την κυβέρνηση να ζητήσει νομιμοποίηση της πολιτικής της αυτήν την χρονική στιγμή, δηλαδή εκ των υστέρων.
Σύμφωνα με όσα τις τελευταίες ημέρες επαναλαμβάνουν διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες – χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν περισσότερο από σαφής – η πολιτική που ακολουθείται δεν ήταν στις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ και «δεν αφορούν καν τις ιδεολογικές μας προσεγγίσεις ως προς την πολιτική».
Αυτό το ξέραμε. Όλοι γνωρίζουν πως όσα συνέβησαν μετά την 4η Οκτωβρίου του 2009 ουδεμία σχέση έχουν με όσα ακούγονταν προ της 4ης Οκτωβρίου, κατά την προεκλογική δηλαδή περίοδο.
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε χάθηκε πολύτιμος χρόνος ως προς την λήψη ηπιότερων μέτρων, με αποτέλεσμα να καταλήξουμε στους σκληρούς όρους του Μνημονίου. Στο ΠΑΣΟΚ αισθάνονταν ότι δεν μπορούσαν να περάσουν αμέσως από το «λεφτά υπάρχουν» στο «πού πήγαν τα λεφτά;» και από το «αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» στις περικοπές μισθών, συντάξεων, δώρων και επιδομάτων.
Είχαμε φθάσει στον Δεκέμβριο του 2009 και ο κ. Παπανδρέου δήλωνε ακόμη «δεν συζητώ πάγωμα μισθών» - με αποτέλεσμα να περνούν οι μήνες και να καταλήξουμε όχι μόνο σε πάγωμα, αλλά και σε περικοπές.
Είχαμε φθάσει στον Ιανουάριο του 2010 και ο κ. Παπανδρέου περνούσε ατέλειωτες ώρες κουβεντιάζοντας με τους «σοφούς» για την οικονομία - αλήθεια πού βρίσκονται αυτές οι ψυχές; - ενώ στη συνέντευξη στο Ζάππειο για τις περίφημες πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης, δήλωνε πως «θα αποδείξουμε στην πράξη ότι λεφτά υπάρχουν», ξεκαθάριζε πως «ούτε ήπια προσαρμογή, ούτε σκληρά μέτρα» και διακήρυσσε πως δεν θα γίνει «εκκαθαριστής της πτώχευσης», υποσχόμενος, πάλι, ορθοπεταλιές. Ήταν οι ορθοπεταλιές που μας οδήγησαν στο Μνημόνιο…
Ερώτημα πρώτο: Δεν γνώριζαν τίποτε και συνέχιζαν να αρμενίζουν αμέριμνοι μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2010, οπότε και τότε ο κ. Παπανδρέου δήλωνε πως «θα πληρώσουν οι έχοντες, δεν μπορεί να πέσουν τα βάρη στον απλό κόσμο»; Σ’ αυτήν την περίπτωση η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη, μιλάμε για πρόβλημα νοημοσύνης.
Ερώτημα δεύτερο: Γνώριζαν, αλλά ροκάνιζαν τον χρόνο για να ληφθούν τα μέτρα σε ικανή απόσταση από τις προεκλογικές υποσχέσεις; Σ’ αυτήν την περίπτωση τα πράγματα χειροτερεύουν, διότι μιλάμε για σκόπιμη ενέργεια που έβλαψε την χώρα.
Και επιτέλους, αν δεν υπήρχαν οι περιφερειακές εκλογές η κυβέρνηση δεν θα χρειαζόταν να νομιμοποιήσει τις πράξεις της; Δεν θα βρίσκονταν οι πράξεις της σε αντίθεση με όσα το ΠΑΣΟΚ πιστεύει περί πολιτικής και κοινωνικού κράτους; Ευκαιρίας δοθείσης ζητούν νομιμοποίηση;
Η κυβέρνηση μας λέει πως αυτή η πολιτική, αν και αντίθετη προς την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ, ακολουθήθηκε αναγκαστικά για την σωτηρία της χώρας. Αν είναι έτσι, τι την χρειάζεται την εκ των υστέρων νομιμοποίηση;
Αν ήσαν ειλικρινείς, όφειλαν από την πρώτη στιγμή, αμέσως μόλις διαπίστωσαν ότι είναι υποχρεωμένοι να προχωρήσουν σε «μέτρα που δεν είναι ΠΑΣΟΚ», όπως αρέσκονται να επαναλαμβάνουν, να πουν ξεκάθαρα: «Δεν γνωρίζαμε την πραγματική κατάσταση, πρέπει να ληφθούν σκληρά μέτρα, χρειαζόμαστε εντολή γι’ αυτά τα μέτρα, διότι η εντολή που μας δώσατε ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ».
Δεν είναι έντιμο να ασκείς μια πολιτική για την οποία δεν έλαβες εντολή και να ζητάς εκ των υστέρων νομιμοποίηση. Πρώτα πυροβολούμε και μετά ρωτάμε;
Σύμφωνα με όσα τις τελευταίες ημέρες επαναλαμβάνουν διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες – χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν περισσότερο από σαφής – η πολιτική που ακολουθείται δεν ήταν στις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ και «δεν αφορούν καν τις ιδεολογικές μας προσεγγίσεις ως προς την πολιτική».
Αυτό το ξέραμε. Όλοι γνωρίζουν πως όσα συνέβησαν μετά την 4η Οκτωβρίου του 2009 ουδεμία σχέση έχουν με όσα ακούγονταν προ της 4ης Οκτωβρίου, κατά την προεκλογική δηλαδή περίοδο.
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε χάθηκε πολύτιμος χρόνος ως προς την λήψη ηπιότερων μέτρων, με αποτέλεσμα να καταλήξουμε στους σκληρούς όρους του Μνημονίου. Στο ΠΑΣΟΚ αισθάνονταν ότι δεν μπορούσαν να περάσουν αμέσως από το «λεφτά υπάρχουν» στο «πού πήγαν τα λεφτά;» και από το «αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» στις περικοπές μισθών, συντάξεων, δώρων και επιδομάτων.
Είχαμε φθάσει στον Δεκέμβριο του 2009 και ο κ. Παπανδρέου δήλωνε ακόμη «δεν συζητώ πάγωμα μισθών» - με αποτέλεσμα να περνούν οι μήνες και να καταλήξουμε όχι μόνο σε πάγωμα, αλλά και σε περικοπές.
Είχαμε φθάσει στον Ιανουάριο του 2010 και ο κ. Παπανδρέου περνούσε ατέλειωτες ώρες κουβεντιάζοντας με τους «σοφούς» για την οικονομία - αλήθεια πού βρίσκονται αυτές οι ψυχές; - ενώ στη συνέντευξη στο Ζάππειο για τις περίφημες πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης, δήλωνε πως «θα αποδείξουμε στην πράξη ότι λεφτά υπάρχουν», ξεκαθάριζε πως «ούτε ήπια προσαρμογή, ούτε σκληρά μέτρα» και διακήρυσσε πως δεν θα γίνει «εκκαθαριστής της πτώχευσης», υποσχόμενος, πάλι, ορθοπεταλιές. Ήταν οι ορθοπεταλιές που μας οδήγησαν στο Μνημόνιο…
Ερώτημα πρώτο: Δεν γνώριζαν τίποτε και συνέχιζαν να αρμενίζουν αμέριμνοι μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2010, οπότε και τότε ο κ. Παπανδρέου δήλωνε πως «θα πληρώσουν οι έχοντες, δεν μπορεί να πέσουν τα βάρη στον απλό κόσμο»; Σ’ αυτήν την περίπτωση η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη, μιλάμε για πρόβλημα νοημοσύνης.
Ερώτημα δεύτερο: Γνώριζαν, αλλά ροκάνιζαν τον χρόνο για να ληφθούν τα μέτρα σε ικανή απόσταση από τις προεκλογικές υποσχέσεις; Σ’ αυτήν την περίπτωση τα πράγματα χειροτερεύουν, διότι μιλάμε για σκόπιμη ενέργεια που έβλαψε την χώρα.
Και επιτέλους, αν δεν υπήρχαν οι περιφερειακές εκλογές η κυβέρνηση δεν θα χρειαζόταν να νομιμοποιήσει τις πράξεις της; Δεν θα βρίσκονταν οι πράξεις της σε αντίθεση με όσα το ΠΑΣΟΚ πιστεύει περί πολιτικής και κοινωνικού κράτους; Ευκαιρίας δοθείσης ζητούν νομιμοποίηση;
Η κυβέρνηση μας λέει πως αυτή η πολιτική, αν και αντίθετη προς την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ, ακολουθήθηκε αναγκαστικά για την σωτηρία της χώρας. Αν είναι έτσι, τι την χρειάζεται την εκ των υστέρων νομιμοποίηση;
Αν ήσαν ειλικρινείς, όφειλαν από την πρώτη στιγμή, αμέσως μόλις διαπίστωσαν ότι είναι υποχρεωμένοι να προχωρήσουν σε «μέτρα που δεν είναι ΠΑΣΟΚ», όπως αρέσκονται να επαναλαμβάνουν, να πουν ξεκάθαρα: «Δεν γνωρίζαμε την πραγματική κατάσταση, πρέπει να ληφθούν σκληρά μέτρα, χρειαζόμαστε εντολή γι’ αυτά τα μέτρα, διότι η εντολή που μας δώσατε ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ».
Δεν είναι έντιμο να ασκείς μια πολιτική για την οποία δεν έλαβες εντολή και να ζητάς εκ των υστέρων νομιμοποίηση. Πρώτα πυροβολούμε και μετά ρωτάμε;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου