Ο Έλληνας Πρωθυπουργός μοιάζει να είναι “καμένος”.

Επιστολή αναγνώστη:

Η Ελλάδα βούλιαξε στα ρηχά. Δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ένα χρέος που σε ποσοστό του ΑΕΠ ήταν διαχειρίσιμο από την εποχή του Μητσοτάκη όταν το χρέος ξεπέρασε για πρώτη φορά το 100% πριν 19 χρόνια…

Αντίστοιχα χρέη ως ποσοστό του ΑΕΠ -αλλά και ασύλληπτα ποσά μετρούμενα σε πραγματικά ευρώ- έχουν πάρα πολλές χώρες στην Ευρωπαϊκή ένωση και την ευρωζώνη. Ο παρακάτω πίνακας είναι ενδεικτικός.

Αν πορεία προς το ΔΝΤ είναι αναπόφευκτη για όλες τις χρεωμένες χώρες θα έπρεπε πριν από εμάς να είχαν προηγηθεί άλλοι που βρίσκονται σε χειρότερο status από εμάς. Μπορούμε βάσιμα να πούμε λοιπόν ότι η πορεία αυτή η πορεία δεν ήταν αναπόφευκτη και εδώ θυμίζω όλες τις σχετικές δηλώσεις του πρωθυπουργού και των αρμόδιων Υπουργών.

Η πορεία προς το ΔΝΤ στην περίπτωση της Ελλάδα ήταν μια διαδικασία οριζόμενη από την απώλεια αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση κατά κύριο λόγο, και σε πολύ μικρότερο βαθμό απόρροια των οικονομικών προβλημάτων. Είναι κατανοητό -και προκύπτει απο τον παραπάνω πίνακα- ότι όταν οι αγορές πιστεύουν ότι μπορείς να αποπληρώσεις τα χρέη σου συνεχίζουν να σε δανείζουν χωρίς να πολύ λογαριάζουν το πόσα ήδη χρωστάς. Χρειάζεται απλά να σε πιστέψουν ότι μπορείς να τα αποπληρώσεις. Σε αυτό το ζητούμενο όλες οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα λόγο του Ευρώ.

Η κυβέρνηση παρέλαβε μια οικονομία τραυματισμένη που δημιουργούσε κάποιες “ανασφάλειες” στους επενδυτές. Καθρέφτης αυτών ήταν οι διαφορές επιτοκίων των ελληνικών από τα Γερμανικά ομόλογα. Όμως έχασε σταδιακά και πλήρως την εμπιστοσύνη των αγορών στις δυνατότητες αποπληρωμής των χρεών της, και αυτή η σταδιακή πορεία αποτυπωνεται στην σταδιακή -επί 7μηνο- άυξηση αυτής της διαφοράς μεταξύ των ομολόγων (spread).

Το γεγονός ότι η απώλεια εμπιστοσύνης προς την παρούσα κυβέρνηση μας οδήγησε στην χρεοκοπία πιστοποιείτε από το γεγονός ότι τα τρία πακέτα μέτρων τύπου Ιρλανδίας δεν βοήθησαν, ενώ πολύ μικρότερα αντίστοιχα πακέτα στην Ισπανία και στην Πορτογαλία ήταν επαρκέστατα.

Είναι γνωστό ότι η αγορά ορίζεται από την ψυχολογία και είναι εμφανές ότι για την Ελλάδα κυριάρχησε σταδιακά και παντού ο πανικός. Πανικός που δημιουργήθηκε καθώς η νέα κυβέρνηση γνωρίζονταν και εκτίθονταν στο παγκόσμιο κοινό με κάθε μέσο και σε κάθε πρόσφορο επίπεδο. Η απώλεια εμπιστοσύνης και ο πανικός ήταν η κύρια αιτία της χρεοκοπίας

Μπορούμε να πούμε λοιπόν ότι η παρούσα κυβέρνηση πανικόβαλε όλο τον πλανήτη. Αυτός ο πανικός και παρόλο που το ΔΝΤ εγγυάτε για την χώρα μας συνεχίζει να συντηρεί την παγκόσμια αβεβαιότητα για την Ελλάδα και εξ αυτού προκύπτει η σχετική διεθνής αρθογραφία. Ταυτόχρονα στο εσωτερικό και στην Ελληνική αγορά αυτοί οι άνθρωποι δημιουργούν απαισιοδοξία τόσο όσων αφορά την δυνατότητα αποφυγής της στάσης πληρωμών όσο και την έξοδο από το ευρώ.

Εκτιμώ λοιπόν ότι η χρεοκοπία της Ελλάδος όσο και η παραμονή στο ευρώ δεν είναι πλέον οικονομικά θέματα αλλά προβλήματα πολιτικής επάρκειας ή ανεπάρκειας. Το προσωπικό της Κυβέρνηση που ασχολείται με αυτά τα θέματα και ο πρωθυπουργός δεν εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη ούτε εντός ούτε εκτός. Δεν μπορώ να παρακολουθώ αυτή την πορεία. Δεν μου πάει.

Η Ελλάδα χρειάζεται μια κυβέρνηση και έναν πρωθυπουργό που μπορεί να πείσει ότι μπορεί να σώσει την χώρα. Τον χρειάζεται όσο ποτέ στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό.

Και σε αυτό το θέμα ο εν ενεργεία Έλληνας Πρωθυπουργός μοιάζει να είναι καμένος.

πηγη