«Άριστοι» και “Δημοκράτες”!

Γιάννης Παπαϊωάννου

Άριστοι και Αρεστοί. Στήθηκε επάνω σε αυτή την φράση ένα σύνορο ανάμεσα σε κομματικά στελέχη και “Αρίστους με βάση το βιογραφικό. Κυριάρχησε ο συλλογισμός ότι τα κομματικά στελέχη που προέρχονται από την βάση της κοινωνίας με ψήφο κατά πλειοψηφία δεν είναι κάτοχοι υψηλής παιδείας και μόρφωσης, δεν είναι επαρκείς και πιθανών να είναι διεφθαρμένοι. Έτσι αναζητήθηκε η παιδεία ως εχέγγυο της «μη διαφθοράς» και λιγότερο ως εχέγγυο επάρκειας.

Και μόνο ανιστόρητοι και μη μετέχοντες της ελληνικής παιδείας θα τολμούσαν να ζητήσουν βιογραφικά. Δεν θα μπορούσε να το κάνει κανείς άλλος καθώς στην Ελλάδα μαθαίνουμε για τον Δήμο στην Αρχαία Αθήνα, για τον Κλεισθένη, και για το διαρκή αγώνα Δημοκρατικών και Ολιγαρχικών -Αριστοκρατων.

Με βάση αυτό το ανιστόρητο αίτημα στερήθηκαν μεγάλα τμήματα του ελληνικού Λαού την πρόσβαση τους στα ανωτέρα αξιώματα της χώρας . Ταυτόχρονα άνοιξε ο δρόμος διάπλατα στους αριστοκράτες Ολιγάρχες και την εν λόγω παράταξη.

Επαναλαμβάνω για να γίνει πληρως κατανοητό. Οι Έλληνες στερήθηκαν πολιτικά δικαιώματα καθώς αυτά αποκτιούνται βάση του πτυχίου του εξωτερικού και του βιογραφικού. Αυτό είναι εντελώς αντισυνταγματικό μας γυρίζει αιώνες πίσω.

Είναι βαθιά Αριστοκρατική επιλογή το να ζητείται βιογραφικό και πτυχία ανώτερων σπουδών όταν αυτά τα πτυχία δεν παρέχονται δωρεάν από το κράτος, αλλά αποκτούνται στην αλλοδαπή και σε πανεπιστήμια όπου η πρόσβαση δεν είναι δωρεάν αλλά μόνο για λίγους και οικονομικά σχυρούς. Για λίγες αριστοκρατικές οικογένειες των Αθηνών και άλλων πόλεων.

Δημοκράτες όλου το κόσμου ενωθείτε. Το δίλημμα δεν είναι μεταξύ “Αρίστων και αρεστών” αλλά μεταξύ Αριστοκρατών και ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ.

θα μείνω στην Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη