«ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ» …… ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ????

Στην χώρα μας την Ελλάδα η λέξη «αδιαφορία» καταλαμβάνει δεσπόζουσα θέση
…..-δυστυχώς και πρωτίστως από το ίδιο το ΚΡΑΤΟΣ προς τους πολίτες που το αποτελούν- …..ως αντικείμενο πλέον συμπεριφοράς αλλά και χαρακτηρισμού.

Είναι πλείστα τα παραδείγματα της καθημερινής απαξιωτικής συμβίωσης ΚΡΑΤΟΥΣ & ΠΟΛΙΤΗ .

Ο «καθηγητής» φρόντισε ασελγώντας κατ εξακολούθηση με….. «ευαίσθητους νόμους» που επαγγέλλεται ….. προς τους «απογοητευμένους μαθητές του» , να τους εμπεδώσει τα χαρακτηριστικά του, παροτρύνοντας τους έμμεσα αλλά και με …..«στρατηγική», να ακολουθήσουν το παράδειγμα του και να το εφαρμόσουν πρακτικά στις μεταξύ τους σχέσεις … - αφού πρώτα αφαίρεσε τους «βαθμούς ελευθερίας» τους για να αποσοβήσει πιθανές αντιδράσεις - ….με σκοπό η «αδιαφορία» να καταστεί εργαλείο του για την επίτευξη μιας κοινωνίας υποχείριων , πειθήνιων και μη αντιδραστικών «μαθητών» .

Το ερώτημα τώρα είναι κατά πόσον η διαπίστωση της «αδιαφορίας» θα τύχει εμπέδωσης από τους πολίτες αυτής της χώρας όχι για την εφαρμογή της …–κατά το δασκάλεμα- ….από μέρους τους αλλά για την πάταξη της , αφού σα λαός δεν μας πρεσβεύει. Όταν το «ενδιαφέρον» το έχουμε μέσα από τον θεσμό της οικογένειας, που διατηρεί τους άρρηκτους δεσμούς του στη χώρα μας.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από εκεί, ας γίνει το υπόβαθρο το βίωμα των δεσμών της Ελληνικής οικογένειας για να υπερνικήσουμε την αδιαφορία ,τους αδιάφορους ψηφίσαντες νόμους ,τις αδιάφορες αποφάσεις που παίρνονται ερήμην θεωρώντας οι εκάστοτε μειοψηφούντος κρατούντες την εξουσία ότι ως πολίτες έχουμε καταστεί ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ.