25.10.11
Είμαστε ο περίγελος της οικουμένης
Για την διαπραγματευτική δεινότητα της ελληνικής κυβέρνησης θα έχουν να πουν οι ιστορικοί του μέλλοντος. Από τον κ. Σαμαρά, όμως, ο οποίος μας έχει μιλήσει άπειρες φορές για την ανάγκη της επαναδιαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους, περιμέναμε κάτι περισσότερο. Μας είπαν ότι δεν μίλησε στους συναδέλφους του Ευρωπαϊκού λαϊκού Κόμματος, επειδή δεν άνοιξε θέμα συζήτησης για την Ελλάδα! Κυρίες και κύριοι, μην έχετε ελπίδα για κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη εισπράττουμε...
Χτες διάβαζα ότι ο Βούλγαρος υπουργός Οικονομικών έκανε δηλώσεις ότι οι συμπατριώτες του... «χαίρονται» για την ελληνική κρίση και ότι αυτή –η αναθεματισμένη η κρίση– έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι επενδύσεις στη Βουλγαρία. Μην ακούσω κάποιον στο μέλλον να μιλήσει για "διεθνισμό"...
Αυτό έχει συμβεί! Είμαστε ο περίγελος της οικουμένης. Οι άλλοι χαίρονται με τα δεινά μας και οι γείτονές μας ακόμη περισσότερο. Ειδικά αυτό το τελευταίο χρειάζεται να το προσέξουμε ιδιαίτερα...
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, λοιπόν, που οι λύκοι μας έχουν περικυκλώσει και περιμένουν την στιγμή που θα στραβοπατήσουμε και θα είμαστε περισσότερο ευάλωτοι, οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα αδυνατούν να βρουν μία κοινή γραμμή πλεύσης. Δεν μπορούν να συνεργαστούν για να σώσουν την πατρίδα.
Ο μεν κύριος Παπανδρέου δεν ξέρει καν τι σημαίνει η λέξη «συναίνεση», ο δε κύριος Σαμαράς έχει παρασυρθεί από ένα ακραίο περιβάλλον και συμπεριφέρεται λες και είναι ο αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης και όχι της Νέας Δημοκρατίας...
Καιρό τώρα επισημαίνουμε ότι δεν υπάρχει θέμα επαναδιαπραγμάτευσης. Το μόνο ζήτημα που μπορεί να μπει σε συζήτηση είναι «εντός ή εκτός Ευρώπης». Το να πηγαίνει, λοιπόν, κάποιος στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα και να περιμένει να ανοίξουν οι άλλοι την συζήτηση, είναι απορίας άξιο…
Με άλλα λόγια, τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Ο Γολγοθάς συνεχίζεται. Ίσως μέχρι να απαλλαγούμε απ’ όλες μας τις φαντασιώσεις, ότι μπορούν δήθεν κάποιοι να παίξουν τον ρόλο του Μεσσία και να μας απαλλάξουν έτσι από όσα πρέπει να κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας...
Χτες διάβαζα ότι ο Βούλγαρος υπουργός Οικονομικών έκανε δηλώσεις ότι οι συμπατριώτες του... «χαίρονται» για την ελληνική κρίση και ότι αυτή –η αναθεματισμένη η κρίση– έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι επενδύσεις στη Βουλγαρία. Μην ακούσω κάποιον στο μέλλον να μιλήσει για "διεθνισμό"...
Αυτό έχει συμβεί! Είμαστε ο περίγελος της οικουμένης. Οι άλλοι χαίρονται με τα δεινά μας και οι γείτονές μας ακόμη περισσότερο. Ειδικά αυτό το τελευταίο χρειάζεται να το προσέξουμε ιδιαίτερα...
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, λοιπόν, που οι λύκοι μας έχουν περικυκλώσει και περιμένουν την στιγμή που θα στραβοπατήσουμε και θα είμαστε περισσότερο ευάλωτοι, οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα αδυνατούν να βρουν μία κοινή γραμμή πλεύσης. Δεν μπορούν να συνεργαστούν για να σώσουν την πατρίδα.
Ο μεν κύριος Παπανδρέου δεν ξέρει καν τι σημαίνει η λέξη «συναίνεση», ο δε κύριος Σαμαράς έχει παρασυρθεί από ένα ακραίο περιβάλλον και συμπεριφέρεται λες και είναι ο αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης και όχι της Νέας Δημοκρατίας...
Καιρό τώρα επισημαίνουμε ότι δεν υπάρχει θέμα επαναδιαπραγμάτευσης. Το μόνο ζήτημα που μπορεί να μπει σε συζήτηση είναι «εντός ή εκτός Ευρώπης». Το να πηγαίνει, λοιπόν, κάποιος στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα και να περιμένει να ανοίξουν οι άλλοι την συζήτηση, είναι απορίας άξιο…
Με άλλα λόγια, τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Ο Γολγοθάς συνεχίζεται. Ίσως μέχρι να απαλλαγούμε απ’ όλες μας τις φαντασιώσεις, ότι μπορούν δήθεν κάποιοι να παίξουν τον ρόλο του Μεσσία και να μας απαλλάξουν έτσι από όσα πρέπει να κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας...
από το capital via apnea
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου