Θα πρέπει με ειλικρίνεια πλέον να αναψηλαφήσουμε την Ιστορία που ακούει στο όνομα «Ελληνική χρεοκοπία». Χρειάζεται ειλικρίνεια ώστε να αναζητηθούν και να αποδωθούν τυχών ευθύνες. Η όλη Ιστορία δείχνει ένα συγκροτημένο σχέδιο που κοιμίζει τον ελληνικό Λαό αφενός και εξαγριώνει του ευρωπαίους και τις αγορές, ενώ στο τέλος ρίχνει την χώρα στο ΔΝΤ.
Υπάρχουν άραγε ευθύνες πολιτικές ή ποινικές της ηγεσίας της χώρας; Είχε ενημερωθεί ο πρόεδρος της δημοκρατίας για τις επαφές με το ΔΝΤ που κατέληξαν στην απώλεια εθνικής κυριαρχίας;
Υπάρχουν ίσως δημοσιογράφοι ή πρόσωπα που γνώριζαν και απέκρυβαν την αλήθεια προς όφελος τους;Υπάρχουν άραγε ευθύνες στην ηγεσία της τράπεζας της Ελλάδος;
Ευθύνες στην Βουλή που ίσως δεν έλεγξε επαρκώς της κυβέρνηση;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Έλληνας τιμωρείται από την Ευρωζώνη για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε.
Μιλώντας εν κρυπτώ με το ΔΝΤ μέσα στο 2009 η κυβέρνηση ακύρωσε κάθε πιθανότητα ευρωπαϊκή αλληλεγγύης κάνοντας μας ακόμη και απεχθείς προς τους ευρωπαίους.
Χάθηκε κάθε δυνατότητα αξιοπρεπούς διαπραγμάτευσης και κάθε ίχνος αξιοπιστίας στα μάτια των ευρωπαίων. Η κατάσταση επιδεινώθηκε με την -αποδεδειγμένα πλέον- ηθελημένη αργοπορία λήψης περιοριστικών μέτρων μέσα στο 2009 ή πολύ νωρίς το 2010 και τα ψευδή στατιστικά στοιχεία που απολαυστικά εμφάνιζε η νέα κυβέρνηση.
Σημείο κλειδί είναι ότι εκείνη την εποχή δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης αρνητικό στερεότυπο για το Έλληνα ως τεμπέλη, αργόσχολο, χαραμοφάη, που τελικά του αξίζει να χρεοκοπήσει. Η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη κάταπιε εύκολα την έλευση του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη και την αδιανόητη χρεοκοπία ενός μέλους της.
Στην εικόνα βάλτε και έναν υπουργό που μιλάει διεθνώς για τιτανικό και σπέρνει πανικό. Οι έξοδοι για δανεισμό το 2010 μέσα σε αυτόν πανικό και υπό τύπο δοκιμής και πειραματισμού ήταν άραγε καλοστημένες ενέργειες που ανεβάζουν τα spread. Στον ΟΔΗΧ δεν είχε τοποθετηθεί κανείς. Στην Τράπεζα της Ελλάδος παρέμεινε η ηγεσία της προηγούμενης κυβέρνησης
Όταν τελικά ήρθαν τα μέτρα μετά από τεράστια πίεση της ΕΕ δεν ήταν επαρκή και δεν έγιναν ποτέ επαρκή, καθώς οι αγορές και ο διεθνής δημοσιογραφικός κόσμος γνώριζε ότι η χώρα οδεύει στο ΔΝΤ. Και οδεύει βάση σχεδίου το οποίο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Τελικά η Ευρωζώνη τον Μάρτιο με πίεση Παπανδρέου αναγκάστηκε να φταίξει ένα μηχανισμό για τον οποίο ήταν απρόθυμη. Πιέστηκε από τον Στρος Καν και τον OBAMA.
O μηχανισμό είχε ένα τριπλό σκεπτικό: καταρχήν να κρατήσει την ένωση ζωντανή και κατά δεύτερον να τιμωρήσει σκληρά την Ελλάδα κατά τρίτον να ακυρώσει οποιοιδήποτε δυνατότητα του Παπανδρέου να τινάξει στον αέρα το ευρώ.
Αφού έγιναν αυτά η Ελλάδα αφέθηκε να χρεοκοπήσει.
Από ο λαός της τιμωρείται σκληρά για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε.
Η ηγεσία της είναι χωρίς καμιά δυνατότητα διαπραγμάτευσης.
Κανείς ευρωπαίος ηγέτης δεν ήρθε στην χώρα μας επί 17 μήνες.
Οι ευρωπαίοι πολίτες αισθάνονται ασφαλείς ενώ οι ηγεσίες της Ευρωζώνης τρέχουν να σβήσουν την αμερικανική κρίση που ήρθε μόνο στην ΕΕ ως κρίση δανεισμού…
και δεν πήγε πουθενά αλλού στον κόσμο.
Γιάννης Παπαϊωάννου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου