Γράφει ο Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλος
Όσα έγιναν στις 11 Φεβρουαρίου και μετά, για το ζήτημα της αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, έδειξαν για μια ακόμη φορά “ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο”.
Η Τρόικα, βεβαίως, νομιμοποιημένη από το Μνημόνιο και τηρώντας τα συμφωνηθέντα, αλλά και οι μεγαλο-επιχειρηματίες/άρχοντες των μεγάλων καναλιών, αυτοί όμως… “εθιμικώ δικαίω” και πράττοντας κατά τα συμφέροντά τους.
Οι καναλάρχες, που έχουν τη δύναμη να αναγκάσουν ένα πρωθυπουργό να πλήξει καίρια την όποια ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ έχει απομείνει στον ίδιο και στη δύστυχη αυτή χώρα, ακυρώνοντας:
(α) την (προ μίας ημέρας μόλις) κυβερνητική συμφωνία με την Τρόικα,
(β) τις δικές του εξαγγελίες στους διεθνείς οικονομικούς κύκλους, στη Ν. Υόρκη τον Σεπτέμβριο: “Το Δημόσιο διαθέτει ακίνητη περιουσία, η αξία της οποίας υπερβαίνει τα 270 δις. Τα ακίνητα αυτά παραμένουν, ως επί το πλείστον, ανεκμετάλλευτα. Για το λόγο αυτό, ξεκινούμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, που εφαρμόζεται σε ένα ευρύτατο φάσμα τομέων, όπως μεταφορές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ακίνητα, ΔΕΚΟ και τράπεζες, μέσω απευθείας πώλησης, υπογραφής σύμβασης παραχώρησης, δημοσίου διαγωνισμού, ιδιωτικοποιήσεων, στρατηγικών συνεργασιών ή χρηματοοικονομικών εταιρειών συμμετοχικού κεφαλαίου – εταιρειών ‘holding’».
Κι ας κρέμεται κυριολεκτικά η τύχη μας από το ΠΟΣΟ ΜΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι αγορές και οι διεθνείς επενδυτές, που τα δάνεια και τις επενδύσεις τους αγωνιωδώς περιμένουμε αυτές τις κρίσιμες για τη Χώρα ώρες.
Οι καναλάρχες που, χωρίς να περιμένουν να μιλήσουν πρώτα οι υπεύθυνοι –ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, βουλευτές, τα κόμματα…– έσπευσαν αστραπιαία να επιδείξουν την “οργή” τους για τα συμφωνηθέντα, βάζοντας τους υψηλόβαθμους υπαλλήλους τους να ορύονται εξαγριωμένοι, επί μία ώρα στα “δελτία των οκτώ”, και να κλαίνε γοερά για την ιεροσυλία να πουλήσουμε τα ασημικά μας (τα “ακίνητα που παραμένουν, ως επί το πλείστον, ανεκμετάλλευτα”) και για τη… χαμένη αξιοπρέπειά μας.
Και που, με αυτά (και –ποιος ξέρει;– ίσως και με άλλα), κατάφεραν να τρομοκρατήσουν τον πρωθυπουργό και να τον υποχρεώσουν να συμμορφωθεί “με τας υποδείξεις” μέσα σε τέσσερεις μόλις ώρες!
Και κάτι άλλο: Γιατί, ενώ όλο αυτό το διάστημα των πέντε ολόκληρων μηνών (μετά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη Ν. Υόρκη) σιωπούσαν, ξεσήκωσαν ξαφνικά, στις 11 Φεβρουαρίου, ιερή σταυροφορία κατά της ανίερης “απευθείας πώλησης” της δημόσιας ακίνητης περιουσίας;
Και γιατί ενοχλήθηκαν τόσο πολύ που η Τρόικα τόλμησε να μας δώσει μια (σωστή, στο κάτω-κάτω) “συμβουλή”: «Μην επιτρέπετε στους λίγους που κερδίζουν από την κρατική περιουσία να αποκλείουν τους πολλούς»;
Μήπως επειδή ήξεραν ότι, κατά την εγχώρια πολιτική πρακτική, τα λόγια του πρωθυπουργού (για την “απευθείας πώληση” κ.τ.τ.) εύκολα θα ξεχνιόνταν και τίποτε δεν θα γινόταν, ενώ η συμφωνία με την Τρόικα θα μας ανάγκαζε να πραγματοποιήσουμε τα συμφωνηθέντα;
Εμείς πάντως, μετά τη σωτήρια παρέμβαση των αφεντικών και την ακαριαία συμμόρφωση του πρωθυπουργού στις υποδείξεις τους, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου θα παραμείνει “ιερή κι απαραβίαστη”, όπως μέχρι σήμερα, για να κερδίζουν απ’ αυτήν μόνο όσοι έχουν… τα (γνωστά) κατάλληλα προσόντα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου