ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ..Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΟ ΔΕΝ ΣΩΘΗΚΕ ..ΒΕΛΑΖΟΝΤΑΣ

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Το email μας tolimeri@gmail.com

ΓΑΠ & ΑΝΔΡΕΑ Co .Η Ελβετκή εταιρεία του ,αδελφού του πρωθυπουργού.που θα κάνει το ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ

27.12.11

Η επιστροφή του Ανδρέα

thumb

Toυ ανωνύμου Πασόκου…

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ: Ο Μπένι, κάποια στιγµή που διέλαθε την προσοχή του… Βενιζέλου, συνάντησε τον Παναγιωτακόπουλο και συµφώνησαν ο Παναγιωτακόπουλος να… απαγάγει τον Γιώργο, υπό τον όρο ότι ο Μπένι θα υποστηρίξει στις επόµενες εκλογές τον… Αντρέα! Η επιχείρηση πραγµατοποιήθηκε στο σπίτι της Εύας Καϊλή, µε τον κωδικό «επιχείρηση καλτσοδέτα»! Εν τω µεταξύ, ο Άγιος Πέτρος είναι ανήσυχος µε τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της 9ης Δεκεµβρίου. Φοβάται ότι η γερµανική λιτότητα θα πλήξει και τον… Παράδεισο! Και ζητάει τη συµβουλή του Αντρέα, που του συστήνει να καλέσει τη Μέρκελ στον… Παράδεισο επειγόντως!



71 Ο Γιώργος σε καθεστώς προστασίας!


Όταν ο Γιώργος άνοιξε τα µάτια του δεν µπορούσε να καταλάβει πού βρισκόταν. Ένιωθε έναν φρικτό πονοκέφαλο και µια έντονη ζαλάδα. Έτσι ακριβώς όπως αισθανόταν και εκείνο το βράδυ των βασανιστηρίων στις… Κάννες µετά το… τετ-α-τετ µε τον Σαρκοζί και τη Μέρκελ. Πονούσε όλο το καλογυµνασµένο κορµί του!

Καθώς σιγά-σιγά συνερχόταν, διαπίστωσε ότι βρισκόταν έγκλειστος σ’ ένα λευκό κελί θανάτου! Σαν κι αυτά που χρησιµοποιούσαν τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 οι Γερµανοί για τους αναρχικούς του ένοπλου επαναστατικού αγώνα.

«Λες τίποτα Γαλλογερµανοί κοµάντος να µε απήγαγαν;» αναρωτήθηκε καθώς ήταν ακόµα ζαλισµένος και σαστισµένος. Το θεωρούσε φυσικό, έπειτα από έναν τόσο σκληρό αγώνα που είχε δώσει κατά των συντηρητικών δυνάµεων της Ευρώπης!

Όσο όµως ξελαµπικάριζε το µυαλό του, θυµήθηκε ότι το βράδυ ήταν προσκαλεσµένος στο σπίτι της Εύας Καϊλή, σ’ ένα στενό, τρυφερό, πολιτικό δείπνο, όπου επρόκειτο να δοθούν αµοιβαίες εξηγήσεις για εκείνη την απαράδεκτη… καλτσοδέτα.

«Αυτό είναι!» µουρµούρισε, σφίγγοντας τις γροθιές του. «Με απήγαγαν οι… οργισµένες ορκισµένες και αδίστακτες αµαζόνες της φρουράς του Βενιζέλου για να µε βγάλουν έξω από το πολιτικό παιχνίδι!».

Του ’κανε όµως εντύπωση, γιατί µε τον Μπένι ήταν καθαρός… Είχαν συµφωνήσει ότι όταν θα αποχωρούσε, µετά την επανεκλογή του στην… Προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, το «δαχτυλίδι της διαδοχής» θα ήταν δικό του…

Μάλιστα του είχε παραχωρήσει και τον Ρέππα! Ήθελε οµαλή µετάβαση. Πρώτα να σωθεί η χώρα. Μετά να διασφαλιστεί η ενότητα του ΠΑΣΟΚ. Και όταν θα επανεκλεγόταν πρόεδρος της Διεθνούς, τότε… οµαλά θα τον διαδεχόταν ο Βενιζέλος! Ένιωθε προδοµένος.

Εκείνη όµως τη στιγµή, οι σκέψεις του διακόπηκαν από τον ήχο της βαριάς σιδερόφρακτης πόρτας του λευκού κελιού, που τρίζοντας ανατριχιαστικά άρχισε ν’ ανοίγει.

Η έκπληξη του Γιώργου δεν περιγράφεται, καθώς στην είσοδό της αντίκρισε τον Παναγιωτακόπουλο! Τον µεγάλο και διαχρονικό ηγέτη των Ταγµάτων Ασφαλείας του Παπανδρεϊσµού!

«Πρόεδρε, µη φοβάσαι… Αναλάβαµε εµείς την προστασία σου! Αντί να σε απαγάγουν οι αδίστακτοι κοµάντος των Μερκεζί ή να πας από καµιά αδέσποτη του Λοβέρδου ή του Μπένι, σε φέραµε εδώ για προστασία…».

Ο Παπανδρέου, από τη µακρά οικογενειακή του παράδοση, γνώριζε ότι ο µεγαλύτερος κίνδυνος ενός πολιτικού είναι οι… δικοί του άνθρωποι! Πάντα, περισσότερο απ’ όλους φοβόταν τους Παπανδρεϊκούς…

«Και καλά, πρόεδρε, να πας από αδέσποτη του Μπένι, σκέφτεστε όµως την ξεφτίλα να σε καθαρίσει κανένας Χρυσοχοΐδης; Θα είναι το αποκορύφωµα της γελοιότητας! Γι’ αυτό θα σε φυλάξουµε εδώ για λίγο καιρό, να δούµε πώς θα πάνε τα πράγµατα και µετά βλέπουµε…».

«Μα έχω δεσµευτεί µέσα στις γιορτές ν’ ανοίξω τις διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ…» ψέλλισε ο Παπανδρέου.

«Δεν πειράζει, πρόεδρε. Άφησέ τες για αργότερα. Τόσα χρόνια που ήσουν… συνεπής τι κατάλαβες;» ρώτησε µε αφοπλιστική ειλικρίνεια ο Παναγιωτακόπουλος.

«Σ’ αυτό έχει δίκιο…» σκέφτηκε ο Γιώργος.

«Ξεκουράσου τώρα που ’ναι γιορτές µε ασφάλεια και µετά βλέπουµε τι θα κάνουµε. Βέβαια, πρόεδρε, δεν θα µείνεις εδώ, θα σε πάω στο VIP κελί, όπου θα έχεις και ευχάριστη παρέα…».

«Ποιον;» ρώτησε ο Παπανδρέου.

«Τον Παύλο. Τον Παύλο Γερουλάνο! Τον έχουµε κι αυτόν εδώ σε καθεστώς προστασίας!» πέταξε ο Παναγιωτακόπουλος στον άναυδο Γιώργο.

Το σχέδιο του Παναγιωτακόπουλου εξελισσόταν ραγδαία. Άνοιγε τον δρόµο για την πολιτική επιστροφή του Αντρέα χωρίς οικογενειακά προσκόµµατα…



72 Το μεγάλο… αδιέξοδο


Ο Αντρέας, καθώς έβλεπε ειδήσεις, δεν άντεξε και φώναξε: «Αυτοί είναι ικανοί να καταστρέψουν όχι µόνο τον Παπαδήµο, αλλά και τον Ιησού Χριστό, εάν γινόταν πρωθυπουργός, σε µια κυβέρνηση που τη στηρίζουν ο Γιώργος, ο Σαµαράς και ο Καρατζαφέρης!».

Αυτή η υποκρισία τους τον εκνεύριζε αφάνταστα. Όλοι «φόρτωναν» τις ανάγκες τους, τις σκοπιµότητές τους και τα εσωκοµµατικά τους σχέδια πάνω στον Παπαδήµο. Η σύνθεση της κυβέρνησης ήταν τραγι­κή, όπως τραγική ήταν και η ιδέα της… µεγάλης παράτασής της!

Ο Αντρέας έβλεπε, ότι το «µεγάλο αδιέξοδο» - και όχι η «µεγάλη λύση» - ερχόταν! Τον Μάρτιο το… έµφραγµα δύσκολα θα µπορούσε να το αποφύγει η Ελλάδα, έτσι όπως εξελίσσονταν τα πράγµατα.

Όσο για τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του Δεκεµβρίου, είχαν καταρρεύσει πριν καν περάσει µήνας από τότε που εξαγγέλθηκαν!

Οι εκλογές ήταν απαραίτητες. Ήξερε ότι λύση χωρίς Αντρέα δεν υπήρχε!

Αυτά τα παιδιά δεν ήταν µόνο φθαρµένα, αλλά και εντελώς ανίκα­να…

Η µόνη ελπίδα ήταν η αλλαγή κυβέρνησης στη Γαλλία. Μέχρι τότε η Ελλάδα, αν βέβαια κατάφερνε να αντέξει, θα σουρνόταν… Έπρε­πε όµως να αντέξει. Χρειαζόταν βέβαια άλλη «συνταγή» κι αυτοί ήταν ανίκανοι όχι µόνο να τη διατυπώσουν και να την επιβάλλουν, αλλά ακόµα και να την υλοποιήσουν στην απίθανη περίπτωση που τους την επέβαλε η τρόικα!

Με την κοινωνία στο περιθώριο, ο Αντρέας ήξερε πολύ καλά ότι δεν γινόταν τίποτα. Χρειαζόταν επειγόντως η χώρα, όχι µόνο µια άλλη πο­ρεία, αλλά και ένα νέο «ζωτικό όνειρο» που θα κινητοποιούσε ένα µε­γάλο µέρος του λαού.

Οι εκσυγχρονιστικές προσπάθειες στην Ελλάδα αποτύγχαναν, όχι γιατί δεν ήταν ορισµένες φορές καλές, αλλά γιατί δεν υπήρχε ηγέτης που να τους δώσει ισχυρό λαϊκό περιεχόµενο. Έτσι έµειναν κοινωνικά ξεκρέµαστες και αποτύγχαναν…

Από τις σκέψεις του, τον διέκοψε η Έµιλυ. «Πού θα κάνουµε την παραµονή των Χριστουγέννων ρεβεγιόν, αγάπη µου;» ρώτησε. «Μας έχει καλέσει στο σπίτι του ο Λιβάνης…» είπε ο Αντρέας. «Και πότε λες να επιστρέψουµε στον Παράδεισο…» του πέταξε διακριτικά.

«Έµιλυ», είπε ο Αντρέας, «ξέρεις δεν είµαι κολληµένος µε καµία καρέκλα, αλλά πρώτα θα σώσουµε τη χώρα και µετά πάµε όπου θέλεις, ακόµα και στον… Παράδεισο!».

Η Έµιλυ µειδίασε διακριτικά, καθώς κατάλαβε ότι παρ’ όλες τις διαφορές ο Γιώργος έµοιαζε από πλευράς χαρακτήρα πολύ στον πατέρα του…



73 Στις… 19 Φεβρουαρίου


Το πρόγραµµα του Μega αιφνιδίως διεκόπη µε την αναγγελία εκτάκτου δελτίου ειδήσεων, µε την πλήρη σύνθεση του κεντρικού του δελτίου!

«Κυρίες και κύριοι, µια αποκλειστική είδηση που αλλάζει όλα τα δεδοµένα της χώρας έχει στη διάθεσή του ο Μανώλης Καψής! Μανώλη σ’ ακούµε…» είπε η Όλγα. «Όλγα, πριν από λίγο µια λιτή ανακοίνωση εξεδόθη από το γραφείο του Αντώνη Λιβάνη, που ούτε λίγο ούτε πολύ αναγγέλλει ότι στις… 19 Φεβρουαρίου, ο ίδιος ο Αντρέας Παπανδρέου θα εξαγγείλει την επιστροφή του πραγµατικού ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέµβρη και τη συµµετοχή του στις επόµενες εκλογές!».

«Μοιάζει απίστευτο… Εσύ τι λες, Γιάννη;»

«Όλγα, στην Ελλάδα πια τίποτα δεν είναι απίστευτο, αλλά απ’ ό,τι ξέρω στις 19 Φεβρουαρίου, µε βάση τη συµφωνία των τριών αρχηγών, θα γίνουν εκλογές!».

«Καλά, Γιάννη µου, εσύ ακόµα πιστεύεις τι λένε οι αρχηγοί…».

«Όχι, δεν πιστεύω τίποτα, αλλά αυτή ήταν η συµφωνία!».

«Εσύ, Παύλο, τι λες;».

«Να σου πω, Όλγα, κι εγώ αν ήµουν Αντρέας, και έβλεπα ότι τη λαϊ­κή εξέγερση του ΠΑΣΟΚ θέλει να την κάνει ο… Χρυσοχοΐδης, θα εγκα­τέλειπα εσπευσµένα τον Παράδεισο για να έρθω στην Ελλάδα και να βάλω κάπως τα πράγµατα σε µια τάξη…».

«Τι λέει, Μαρία, για όλα αυτά η Ν.Δ.;».

«Άνθρωποι κοντά στον κύριο Σαµαρά µου έλεγαν ότι καµία… νεκρα­νάσταση δεν σώζει το ΠΑΣΟΚ! Και συµπλήρωναν ότι αυτά είναι πολι­τικά κόλπα του κ. Παπανδρέου για να αποσυντονίσει τους δελφίνους του…».

«Μπορώ να πω κάτι, Όλγα…».

«Ναι, Παύλο, σε ακούµε…».

«Τουλάχιστον ο Αντρέας, όταν µιλάει για ένα αριστερό και λαϊκό ΠΑ­ΣΟΚ, έχει υπέρ του ότι δεν υπέγραψε το µνηµόνιο! Οι άλλοι, όµως, που συναγωνίζονται τώρα ποιος είναι πιο πολύ αριστερός από τον άλλο, αφού επί δύο χρόνια υποστήριζαν µε µανία το µνηµόνιο, εµφανίζονται σαν να µην… υπήρχαν!

Υπ’ αυτή την έννοια, ο Αντρέας είναι πιο… υπαρκτό και πραγµατικό πρόσωπο από τους δελφίνους και τον Γιώργο!».

«Εγώ συµφωνώ µε τον Παύλο», είπε ο Πρετεντέρης, «αλλά υπό τον όρο να επιστρέψει και να συµµετάσχει στις εκλογές ο Κωνσταντίνος Καραµανλής!».

«Γιάννη», πετάχτηκε ο Μανώλης, «ξέρω ότι ο Καραµανλής δεν θα επιστρέψει µε τίποτα!».

«Αυτό φοβάµαι, γιατί τότε µεγαλώνουν οι κίνδυνοι να επιστρέψει ο µικρός Καραµανλής!» σχολίασε απογοητευµένος ο Πρετεντέρης.

«Κυρίες και κύριοι, περισσότερες λεπτοµέρειες στο βραδινό κεντρι­κό µας δελτίο ειδήσεων», αποφώνησε η Όλγα…

Συνεχίζεται...

Το Ποντικι

Δεν υπάρχουν σχόλια: