Ο ανεμιστήρας του Απόστολου Κακλαμάνη.

Συνηθίζετε από πολλούς πολιτικούς που κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ο πασοκισμός, να συμπεριφέρονται ως αμόλυντοι και καθαροί, εβρισκόμενοι και συχνωτιζόμενοι  όμως σε όλη τους την πολιτική καριέρα ως συνδαιτυμόνες ή θεατές σε ένα απέραντο πολιτικό ιδεολογικό και οικονομικό  πλιάτσικο το οποίο διέλυσε την Ελλάδα.

Σου λέει ο Πάγκαλος: Όλοι μαζί τα φάγαμε.

Αλλά εσύ ρε κουφιοκέφαλε ψηφοφόρε γιατί δεν τον ρωτάς: Και καλά εσένα ποιός ήταν ο ρόλος σου, σε αυτό το φαγοπότι;  Εσύ τα μοίραζες; Έβλεπες άλλους να τα μοιράζουν; Εσύ πόσα έφαγες; Έφαγε η δεν έφαγε και η οικογένεια σου; Οι σύντροφοι σου. Αυτοί τι έκαναν, μόνο μοίραζαν;  έτρωγαν κιόλας, πόσα έδιναν στον κάθε ένα από όσους τα μοίραζαν.

Αυτά είναι μερικά ερωτήματα που θα έπρεπε να τα είχε διευκρινίσει ο κύριος Πάγκαλος, γιατί είναι άλλο να αρπάξει ένα κουλούρι ο πεινασμένος από τον πάγκο του κουλουρά, και είναι εντελώς διαφορετικό αν ο αντιπρόεδρος ενός κράτους να τρώει μαζί με κάποιους η  τους μοιράζει την περιουσία του Κράτους.

Αυτή είναι η πρακτική του ανεμιστήρα, ένας ανεμιστήρας ο οποίος είναι πολύ οικείος και στον πρώην πρόεδρο της Βουλής κύριο Απόστολο Κακλαμάνη.

Αυτός αρέσκεται να κάνει τον δάσκαλο του έθνους, τον κύριο φορέα της αγνότητας, και την παντογνωσίας.

Ξέρει για πουλημένα ΜΜΕ. Ξέρει για πολιτικούς που τα έχουν κάνει πλιάτσικο με εργολάβους. Γνωρίζει ότι υπάρχουν διεφθαρμένοι Πολιτικοί. Γενικώς αντιλαμβάνεται, κάτι ακούει, κάτι δείχνει να κατανοεί ή τουλάχιστον προσπαθεί να δείχνει ότι κατανοεί όταν βγαίνει στην τηλεόραση. Άλλες φορές δείχνει εκνευρισμένος εντός της Βουλής, προσπαθώντας άλλους να συνετίσει και άλλους να δασκαλέψει.

Δεν ξεχνά βέβαια τον ανένδοτο, της επάρατη δεξιά, κάπου κάπου είναι σαν να βλέπει δύο τρεις χούντες να έρχονται ταυτόχρονα, και πάει λέγοντας.

Με αυτά και με αυτά, με της γενικότητες της γενικεύσεις, ούτε αυτός ο καλοκάγαθος γέροντας κατάλαβε ποιός τα έφαγε, ποιός τα μοίρασε, ποιοί πήραν την μεγάλη μερίδα, ποιοί τα ψίχουλα, ποιοί τσαλαπατήθηκαν από όσους έτρεχαν να αρπάξουν.

Και έτσι, έχοντας και Απόστολος Κακλαμάνης τον ανεμιστήρα συνεχώς στο φουλ, κατάφερε να είναι 50 χρόνια στην πολιτική, χωρίς όμως ούτε και αυτός να έχει εντοπίσει ή αναφέρει κάτι χειροπιαστό.

Βέβαια, μπορεί και έχουν και οι δύο δίκιο, και ο Πάγκαλος και Κακλαμάνης, γιατί εμείς δεν εκλέγομαι βουλευτές ιδικών προσόντων, αλλά εκλέγομαι βουλευτές γενικώς προσόντων.

Τώρα, άντε να ψάξεις να βρεις σε τι είδους προσόντα είναι ο κάθε ένας καλός.

Τουλάχιστον, ας μας γίνει το πάθημα μάθημα, και να μπορέσουμε στο μέλλον να ξεχωρίσομε τα προσόντα ενός κλέφτη και ψεύτη, από τα προσόντα ενός πολιτικού.

Πρώην σοσιαλιστής τύπου ΠΑΣΟΚ.