1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...
2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»
Το email μας tolimeri@gmail.com |
| (πηγή) |
"...οι τιμωρητικές νουθεσίες που ακούει όλη μέρα στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις δεν είναι για να διορθωθεί το κακό, αλλά για να συνεχίσει να εξαπλώνεται ανανεωμένο και πιο βουλιμικό, για να παρθούν όλα πίσω, για να μηδενιστεί το κοντέρ. Νέος εμφύλιος, νέα ερείπια, νέο σχέδιο Μάρσαλ, νέοι κανίβαλοι, νέα κόλαση, νέα εκδίκηση, παντού μίσος.
Αυτή είναι η περιγραφή, η νεοτερικότητα της μετα-μεταπολίτευσης, ο μοντερνισμός της ενάρετης παραγωγής του Προβόπουλου, η επανάσταση του καλβινιστικού παπανδρεϊσμού. Βαθιά μέσα του νομίζει ότι χάνει το πλεόνασμα από τα λύτρα. Γι' αυτό, ενοχικός, φοβισμένος και βλάκας, δεν βγαίνει, δεν εκδηλώνεται. Τάχα μου λυσσασμένος τυφλοπόντικας του youtube, τάχα μου νέες τεχνολογίες (...) έτοιμος για το χειρότερο, κατατονικός και ιντερνετάκιας. Μπαίνει και σε κανένα blog και βρίζει. «Τους τα 'πα».
Οπως παλιά ο τζινάκιας πατέρας του στην καφετέρια κι ο ρεβέρ παππούς του στο καφενείο. Ο καθένας τα 'ριχνε στο ιστορικό blog της γενιάς του. Για να ησυχάζει και να ξαναπείθεται. Πιο επικίνδυνο στη σαββατιάτικη κατάθλιψη είναι ότι κρύβει μια νέα ευπιστία κι όχι μια νέα ευφυΐα. Θα δούμε... (Δημήτρης Α. Σεβαστάκης, Η κατάθλιψη, Ελευθεροτυπία 2/12/2010)
ΕΛΑΤΕ
Τα ψέμματα ΤΕΛΟΣ!Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του!
...«είναι η περιουσία μου!».... hggiken
1 σχόλιο:
Φίλοι αναγνώστες
Η έρευνα που παρουσιάζεται στην παρούσα ανάρτηση, εμμέσως μας προτρέπει να μη χαραμίσουμε την ψήφο μας. Σύμφωνα με τα λεγόμενά κάποιων, σαν να λέμε ότι η public issue, ο ΣΚΑΪ και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δουλεύουν για το συμφέρον μας. Δηλαδή, ένα από τα ''σκληρότερα'' εργαλεία της Νέας Τάξης και δύο από το πιο ύπουλα παραρτήματά της στην Ελλάδα, που ομολογουμένως είναι ''ποιοτικά'' και τα λένε ''έξω από τα δόντια'' (μην ξεράσω), αγωνίζονται για την αφύπνιση και τη σωτηρία μας. Γίνεται; Χλωμό το βλέπω...
Κατ' αρχάς, δεν νομίζω να αμφιβάλλετε για το γεγονός ότι, όλοι όσοι υποστηρίζουν την αποχή δεν ενεργούν –συνειδητά– για λογαριασμό του συστήματος. Έπειτα, άλλο αποχή κι άλλο άκυρο-λευκό. Μπορεί στα τελικά νούμερα το αποτέλεσμα να είναι το ίδιο, αλλά μεταξύ τους υπάρχει τεράστια διαφορά. Φαντάζομαι πως είναι ευνόητη αυτή η διαφορά.
Λοιπόν, δεν έχουν άδικο σε αυτά που λένε εκείνοι που δεν θέλουν την αποχή, αλλά ίσως δεν έχουν και απόλυτο δίκιο. Λογικά είναι όσα λένε (να ψηφίσουμε μικρά κόμματα κλπ.), μπορούν όμως να έχουν αποτέλεσμα; Είναι εφικτά; Διασφαλίζουν τίποτε; Προλαβαίνουμε; Μάλλον όχι. Να γίνω πιο σαφής.
Ο υπάρχων Νόμος, που κατά πάσα πιθανότητα θα ''τεντωθεί'' κι άλλο, ήδη δίνει τη δυνατότητα σχηματισμού ''ισχυρής'' κυβέρνησης με τις ψήφους της μειονότητας (<<50%). Η αποχή είναι ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος συντονισμού όλων ημών που έχουμε σιχαθεί το πολιτικό σύστημα και γενικότερα τη σαπίλα που μας περιβάλλει. Αντί να μας πάρει καμιά δεκαετία μέχρι να ξεφορτωθούμε το αληταριό της Βουλής και όσους καιροφυλακτούν –οπότε δεν θα μας έχει μείνει απολύτως τίποτε– μήπως είναι προτιμότερο να στραφούμε όλοι στην αποχή; Αν η αποχή φτάσει στα επίπεδα του 70 και 80%, δεν θα τεθεί ζήτημα νομιμότητας της κυβέρνησης τού 10% επί του εκλογικού σώματος. Και έχει μεγάλη διαφορά μια κυβέρνηση τού 10%, μετά από εκλογές στις οποίες συμμετείχε το σύνολο του εκλογικού σώματος, από εκείνη τού 10%, που όμως προέκυψε από το πουθενά. Ποιος θα θέσει ζήτημα νομιμότητας; Μα, οι καθ' ύλην αρμόδιοι, τα ανώτατα δικαστήρια. Γιατί δεν το κάνουν σήμερα, είναι το ερώτημα που εγείρεται. Δεν θέλουν κι επιπλέον, σήμερα, οι κυβερνήσεις και το σύστημα που αντιπροσωπεύουν οι ίδιες και τα κόμματα της Βουλής, έχουν την έγκριση του λαού κατά απόλυτη πλειοψηφία. Έτσι δεν είναι; Μη μας πούνε και φασίστες...
Δημοσίευση σχολίου