Τι επιδιώκει η κυβέρνηση με την πώληση των ΕΛ.ΤΑ.;

Διαβάζουμε στις εφημερίδες την πρόθεση της κυβέρνησης να πουλήσει το 39% των ΕΛ.ΤΑ. Πιο συγκεκριμένα, η Καθημερινή πιθανολογεί για τους αγοραστές:

Η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε επαφές με τους ευρωπαϊκούς ταχυδρομικούς οργανισμούς που είχαν επιδείξει στο παρελθόν ενδιαφέρον, ωστόσο αδιευκρίνιστο παραμένει εάν οι συνομιλίες θα οδηγήσουν σε επίσημη εκδήλωση ενδιαφέροντος. Τα βελγικά ταχυδρομεία είχαν επιδείξει ενδιαφέρον για τις «Ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ», ενώ και οι Ολλανδοί φαίνεται να εξετάζουν το ενδεχόμενο πιθανής συνεργασίας με τα ΕΛΤΑ. Τα γαλλικά ταχυδρομεία από την πλευρά τους μελετούν την πιθανότητα ανάπτυξής τους μέσω ομίλου ταχυδρομείων των χωρών της Μεσογείου.

Όλη η κουβέντα σχετικά με την πώληση των ΕΛ.ΤΑ. συσχετίζεται από την κυβέρνηση και τον τύπο με την άρση του μονοπωλίου και το άνοιγμα της ταχυδρομικής αγοράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο – πράγμα που, βέβαια, έχει ήδη ντεφάκτο συμβεί με τις ταχυμεταφορές.

Η Χελώνα θα ήθελε να συνεισφέρει στη συζήτηση με ορισμένα χρήσιμα στοιχεία για τα ταχυδρομεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δείχνουν ότι αυτή η επιχειρηματολογία είναι αβάσιμη και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Και εξηγούμαστε:

Η σημερινή μετοχική σύνθεση των ΕΛ.ΤΑ. έχει ως εξής: Ελληνικό Δημόσιο 90%, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο 10% (8.700 μόνιμοι εργαζόμενοι + 2.500 εποχικοί ετησίως). Ποια είναι η μετοχική σύνθεση των μεγάλων ευρωπαϊκών ταχυδρομικών οργανισμών που, σύμφωνα με την Καθημερινή, ενδέχεται να ενδιαφερθούν για τα ΕΛ.ΤΑ. και τις Ταχυμεταφορές ΕΛ.ΤΑ.; Παρακάτω θα βρείτε τα σχετικά στοιχεία γι’ αυτούς τους οργανισμούς και για ορισμένους άλλους μεγάλους ευρωπαϊκούς ταχυδρομικούς οργανισμούς.

ΒΕΛΓΙΟ (bpost – 30.000 εργαζόμενοι)

• Βελγικό δημόσιο: 50% συν μία μετοχή
• CVC Capital: 50% μείον μία μετοχή

H CVC Capital είναι ένα απ’ τα πέντε μεγαλύτερα equity funds του κόσμου (Citicorp).

ΟΛΛΑΝΔΙΑ (TNT – 65.700 εργαζόμενοι μόνο στην Ολλανδία)

• θεσμικοί επενδυτές: 97%
• απλοί επενδυτές: 3%

Στους θεσμικούς επενδυτές περιλαμβάνονται με ποσοστά πέριξ του 5% έκαστος: Barclays, BlackRock, Alberta fund, Lansdowne UK Equity, UBS AG, Morgan Stanley κά. Το ολλανδικό δημόσιο δεν έχει πλέον συμμετοχή στην εταιρεία.

ΓΑΛΛΙΑ (La Poste – 280.000+ εργαζόμενοι)

Γαλλικό δημόσιο: 100%

ΙΤΑΛΙΑ (Poste Italiane Spa – 155.000 εργαζόμενοι)

• Ιταλικό δημόσιο: 65%
• Cassa depositi e prestiti (Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο): 35%

Η Cassa depositi e prestiti ανήκει κατά 70% στο ιταλικό δημόσιο και 30% σε άλλες τράπεζες.

ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ (Royal Mail Group – 176.000 εργαζόμενοι)

Βρετανικό δημόσιο: 100%

ΓΕΡΜΑΝΙΑ (Deutsche Post DHL – 186.000 εργαζόμενοι μόνο στην Γερμανία)

• KfW Bankengruppe: 30,5%
• Θεσμικοί επενδυτές (ΗΠΑ): 19,8%
• Θεσμικοί επενδυτές (Γερμανία): 11,1%
• Θεσμικοί επενδυτές (Μ.Βρετανία): 29,7%
• Θεσμικοί επενδυτές (Γαλλία): 5,6%
• Θεσμικοί επενδυτές (Ελβετία): 3,4%
• Απλοί επενδυτές: 7,1%

Η KfW Bankengruppe είναι κρατική γερμανική τράπεζα, που ανήκει κατά 80% στην ομοσπονδία και κατά 20% στα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας.

ΑΥΣΤΡΙΑ (Österreichische Post AG – 27.000 εργαζόμενοι)

• Αυστριακό δημόσιο: 52,8%
• Επενδυτές: 47,2%

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ (CTT Correios de Portugal, S.A. – 15.000 εργαζόμενοι)

Πορτογαλικό δημόσιο: 100%

ΙΣΠΑΝΙΑ (La Sociedad Estatal Correos y Telégrafos – 64.000 εργαζόμενοι)

Ισπανικό δημόσιο: 100%

ΣΟΥΗΔΙΑ+ΔΑΝΙΑ (Posten Norden AB – 50.000 εργαζόμενοι)

• Σουηδικό δημόσιο: 60%
• Δανέζικο δημόσιο: 40%

Τροφή για σκέψη

Δεν είναι πουθενά γραμμένο ότι τα ΕΛ.ΤΑ. πρέπει να πουληθούν. Η σύνδεση της άρσης του μονοπωλίου με την ιδιωτικοποίηση του οργανισμού υπάρχει μόνο στο κεφάλι της ελληνικής κυβέρνησης. 29 κατασκευαστές πλυντηρίων δεν μπορεί να κάνουν λάθος: Σουηδία, Δανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Γαλλία διατηρούν τον έλεγχο των εταιρειών 100%.

Η ελληνική κυβέρνηση διαρρέει στον τύπο το υποτιθέμενο ενδιαφέρον Βέλγων και Ολλανδών για τα ΕΛ.ΤΑ.

Το να αναφέρει κανείς την ΤΝΤ σαν ολλανδική εταιρεία είναι αυτό που λέμε “παρελκυστική τακτική” ή αλλιώς πεντακάθαρο ψέμα. Μια εισηγμένη ΑΕ της οποίας οι μέτοχοι αλλά και οι δραστηριότητες απλώνονται σ’ όλον τον πλανήτη λέγεται απλά κι ωραία “πολυεθνική” κι έτσι είμαστε ειλικρινέστεροι.

Η βελγική περίπτωση είναι πιο περίεργη.

Προ πενταετίας, η Post Danmark και η CVC (που κατείχε το 25% της Post Danmark) αγόρασαν τη μισή βελγική εταιρεία. Στην πορεία, η Post Danmark συμφώνησε με την αντίστοιχη δημόσια σουηδική εταιρεία και σχημάτισαν την δημόσια Posten Norden που καλύπτει και τις δυο χώρες και φυσικά επιδιώκει να επεκταθεί και παραπέρα. Πριν τη συγχώνευση, η Post Danmark πούλησε το βελγικό της μερίδιο στην CVC και η CVC επέστρεψε το δικό της στους Δανούς. Σήμερα η CVC (που είναι αυτό που λέμε “θεσμικός επενδυτής” – δηλαδή φεύγει από την επένδυση μόλις βρει κάτι καλύτερο) σκέφτεται να εισαχθεί η bpost στο χρηματιστήριο και η CVC να βάλει συμμετοχή στην “ολλανδική” ΤΝΤ. Η ΤΝΤ με τη σειρά της μόλις αποφάσισε να διασπαστεί σε δύο εταιρείες, μια για την κλασική αλληλογραφία και μια για τις υπηρεσίες κούριερ. Κάπου εκεί η CVC βλέπει δυνατότητα στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των δύο εταιρειών. Και, έτσι ξαφνικά, σαν πορδή, σ’ αυτό το πλάνο ξεπετάγεται και η ελληνική κυβέρνηση με το φιλετάκι των ΕΛ.ΤΑ.

Είναι γεγονός ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός αυτών των μεγαθηρίων μέσα στα όρια της ΕΕ δε σηκώνει μικρές “οικογενειακές” επιχειρήσεις. Όμως μια σοβαρότερη κυβέρνηση χωρίς υπαλλήλους σε θέση υπουργών, μπορεί να σκεφτόταν να αντλήσει εμπειρία από το δανοσουηδικό μοντέλο και να δει τι μπορεί να κάνει σε συνεργασία με τις γειτονικές στην Ελλάδα χώρες-μέλη της ΕΕ. Αλλά εδώ τέτοια δεν γίνονται. Με τις υγείες μας και θα επανέλθουμε όταν διαβάσουμε καμιά βλακεία για τα ΕΛ.ΤΑ.

Χελωνα