Δε θα ξεχάσω εκείνο το γελάκι ικανοποίησης του Παπανδρέου μετά το τέλος της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου. Θυμάμαι να καθόμαστε γύρω από μια τηλεόραση, με την ένταση στο τέρμα και να παρακολουθούμε αυτό το φιάσκο που θα όριζε τη ζωή μας από την επόμενη κιόλας μέρα. Η βλακεία όμως ήταν ότι πιστεύαμε ότι ‘’Δε παίζει να περάσει ρε πούστη μου, δε παίζει, κάτι θα γίνει’’.
Τελικά οκ… και πάλι αποφάσισαν για μας, χωρίς εμάς.
Το παραμύθι το ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά. ‘’Πρέπει να λάβουμε μέτρα αλλιώς βουλιάζουμε.’’, ‘’Πρέπει να βάλουμε πλάτη για να βγούμε από τη κρίση.’’ Και ο Ελληνικός λαός το βούλωσε, έκανε το μαλάκα για μία ακόμη φορά και έβαλε πλάτη στα μεγάλα σχέδια των εθνοσωτήρων. Είδε όμως το πρώτο σχέδιο για τη διάσωσή του, να μην αποδίδει, να βουλιάζει. Έτσι έπεσε από τον ουρανό το δεύτερο θαυματουργό Μεσοπρόθεσμο. Ένα Μεσοπρόθεσμο που θέλει την εκποίηση της περοιουσίας του δημοσίου, που θέλει κεφαλικούς φόρους, που θέλει κατάργηση επιδομάτων, κατάργση θέσεων εργασίας, μειώσεις συντάξεων, που θέλει την εξαφάνιση της κρατικής πρόνοιας και πάει λέγοντας. Και όλα αυτά γίνονται πράξη μέρα με τη μέρα, τα βλέπω όλα γύρω μου. Βλέπω τη μάνα μου να χάνει 1.500 ευρώ το χρόνο, το πατέρα μου να δουλεύει όλη μέρα για ένα μπουρδέλο κράτος και τους φόρους του, βλέπω ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε, βλέπω άστεγους, βλέπω βία και τρομοκρατία από κρατικούς φορείς και τηλεόραση, βλέπω σπίτια χωρίς νερό και ρεύμα, βλέπω φυλακίσεις λόγω χρεών, βλέπω αυτοκτονίες παιδιών επειδή δεν έχουν δουλεία.
Αυτό που δε βλέπω όμως είναι, αυτους τους παραθυρόφιλους, τους υπουργους και τους πρωθυπουργους να αφήνουν στην άκρη τα ατσαλάκωτα σακάκια τους, τις λιμουζίνες τους, τα ιδιωτικά αεροπλάνα τους, και τη βολή τους. Δε βλέπω να συμπάσχουν. Μία φίλη μου είχε πει ‘’Νίκο, αυτοί δεν είναι Ελλήνες, πολύ απλά γιατί αυτοί και μετά από τη κατάρευση θα τρώνε παντεσπάνι με χρυσά κουτάλια. Εμείς είμαστε αυτοί που θα πεινάμε.’’
Στην Ελλάδα του σήμερα, οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί κατά 40%, οι άστεγοι κατά 25%, οι άνεργοι είναι 800.000, τα σχολεία μας δεν έχουν βιβλία, τα νοσοκομεία μας δεν έχουν γάζες. Η Ελλάδα του σήμερα, είναι η χώρα που θυσιάζει τον πληθυσμό της για να ικανοποιήσει το τέρας του ωμού καπιταλισμού.
Μια ερώτηση μόνο… Αυτός ο κύριος Γ.Α.Π. κοιμάται τα βράδυα; Ελπίζω, μάλλον είμαι σίγουρος κύριε Παπανδρέου ότι τα γέλια θα σας βγουν ξινά. Και αυτό γιατί περικυκλώσατε το λαό που κυβερνάτε ‘’με παρακμή και πείνα’’ .
''Τα παιδιά πρέπει να ζήσουν λεύτερα ρε λαμόγια
για να δούνε πως τα όνειρα δεν είναι μόνο λόγια...''
\
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου