Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΜΟΧΛΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΟΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

O ανθρώπινος πολιτισμός ήταν πάντοτε αντικείμενο ελέγχου του νου. Η πληροφορία μονοπωλήθηκε, κρύφτηκε και καταστράφηκε και το κυρίαρχο εργαλείο επεξεργασίας των πληροφοριών, ο νους, ελέγχθηκε. Στον 20o αιώνα όμως, τα τεχνολογικά εργαλεία για την κατάκτηση του ολοκληρωτικού ελέγχου, παραδόθηκαν στα χέρια μιας μικρής συντροφιάς επιστημόνων και ανθρώπων που μισθώνουν τις υπηρεσίες τους στους ισχυρούς. Τα εργαλεία αυτά εστράφησαν εναντί­ον του ανύποπτου πληθυσμού που παραπλανήθηκε, χειραγωγήθηκε και εξαπατήθηκε, πολλές φορές στο όνομα της κατάκτησης της ειρήνης, δηλαδή μιας ελεγχόμενης κοινωνίας. Όταν η πληροφορία πως διαδίδεται ο έλεγχος του νου αποκαλύπτεται, η απάντηση είναι σταθερή: Αυτά είναι επιστημονική φαντασία. Μέσα σε δέκα χρό­νια, το πολύ, ο πόλεμος για τον έλεγχο του νου ή θα έχει κερδηθεί ή θα έχει χαθεί.

Κλειδί για την κατανόηση του ελέγχου του νου είναι η κατανόηση της ίδιας της ζωής και αυτό ίσως αποτελέσει τη σωτηρία του πληθυ­σμού του πλανήτη αυτού. Ο έλεγχος του νου είναι μια υποτιμημένη διαδικασία με την οποία μια μονάδα ζωής καταλήγει να γίνεται μια μονάδα ισχύος και τίθεται υπό τον έλεγχο ενός πράκτορα που κινεί τα νήματά της. Με τον τρόπο αυτό ο άνθρωπος γίνεται ένα παραγωγικό ζώο, ένας αχθοφόρος ή μια μηχανή.

Είναι αλήθεια πως υπάρχουν εμφυτεύματα που χρησιμοποιούνται στον έλεγχο του νου, αλλά και ψυχοτρονικές γεννήτριες. Υπάρχει όμως και μια ολόκληρη ομάδα πιο ύπουλων τεχνικών ελέγχου που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας: η τηλεόραση, ο κινηματογράφος, τα μέσα ενημέρωσης, η διαφήμιση, η υποχρεωτική εκπαίδευση, οι καταστροφι­κές λατρείες, η κατευθυνόμενη λογοτεχνία, η σύγχρονη "τέχνη", οι α­στέρες της διανόησης και η πολιτική ορθότητα.

Οι δυνατότητες των ανθρώπων είναι απεριόριστες, πρέπει όμως πρώτα να απελευθερωθούν σταδιακά από τις περιοριστικές πεποιθήσεις και τις αυταπάτες ώστε να απογοη­τεύσουμε κάθε ελπίδα εκείνων που θέλουν να μας ελέγξουν. Η τεχνο­λογία, για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταστρέψει τα όρια της ανθρώπινης ελευθερίας. Υπάρχει μια πρόκληση και αυτή είναι η χρησιμοποίηση της τεχνολογίας στο έργο της απελευθέρωσης.

Άλλες φορές υπάρχει όφελος στο διαλυμένο γάμο, αφού ένας χω­ρισμένος ή μοναχικός υπάλληλος, βρίσκει διέξοδο στην εργασία. Οι εταιρίες αρνούνται στα ζευγάρια να εργάζονται στην ίδια επιχείρηση. Αν δεν καταφέρουν να τους χωρίσουν, ζητούν ο ένας από τους δύο να εγκαταλείψει την εταιρία. Οι εργαζόμενοι που πιέζονται πολύ και δεν ικανο­ποιούνται από την εργασία τους, βλέπουν το ανοσοποιητικό τους σύ­στημα να εξασθενεί και τελικά αρρωσταίνουν. Ο άρρωστος όμως εργά­της σημαίνει απώλεια εργατοωρών.

Το χρήμα είναι υλοποιημένη ενέργεια.

Και για το χρήμα ισχύει το Ε=M.C^2, όπου Μ = χρήμα

Η ανεργία είναι η βασική δύναμη κρούσης της έννοιας του υλισμού και της ιδεολογίας του χρήματος που τον στηρίζει.

Η επιβεβλημένη μη διοχέτευση της ενέργειας τόσων δισεκατομμυρίων και, ιδιαίτερα, νέων ανθρώπων ισοδυναμεί με έγκλημα – ηθελημένο – κατά της ανθρωπότητας.

Καμία οικονομική θεωρία ή «διευθέτηση», απ’ όπου κι αν προέρχεται, δεν θα μπορέσει σε λίγο καιρό να συγκρατήσει την ογκούμενη οργή των δισεκατομμυρίων μεγατόνων εγκλωβισμένης συλλογικής ενέργειας των ανέργων του κόσμου από το να εκραγεί.

Ο τρόπος χρήσης του χρήματος είναι η βασική αρχή της ασθένειας του πλανήτη.

Ο πλανήτης νοσεί βαριά λόγω της μη ορθής διανομής της ενέργειας του χρήματος.

Το χάος και η έλλειψη σκοπού, που δημιουργούνται από το φόβο και την ανάγκη, δεν έλκουν ποτέ την ενέργεια του χρήματος.

Η αίσθηση επίσης των εργαζομένων ότι οι ίδιοι δεν είναι δημιουργοί, αλλά ότι κάνουν κάτι για κάποιον άλλον, κατευθύνει την ενέργεια του χρήματος προς το κεντρικό πρόσωπο μιας εταιρίας ή προς την ηγετική της ομάδα.

Με την εξάλειψη του φόβου του θανάτου, η φυλή των ανθρώπων θα ενωθεί και το χρήμα – με τη νέα του μορφή – θα είναι το μέσον και όχι ο σκοπός για την επίγεια παραμονή των όντων επί της Γης.

Γ. ΚΛΕΙΔΑΡΑΣ