Ξεμείναμε ... σχεδόν από εναλλακτικές στους αγωγούς

Σε αγώνα δρόμου προκειμένου να κάνει εγκαίρως επιλογές, οι οποίες θα διασφαλίσουν τη στοιχειώδη έστω παρουσία της χώρας μας στο παιχνίδι των αγωγών από την Κασπία προς τη Δύση υποχρεώνεται τώρα η Αθήνα, μετά την απόρριψη του Ελληνοϊταλικός αγωγού ITGI από τις εταιρίες που διαχειρίζονταν το μεγάλο κοίτασμα της Κασπίας Θάλασσας, Shah Deniz.

Η τελική επιλογή για τον αγωγό που θα μεταφέρει σε πρώτη φάση τα 10 δις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, θα γίνει το 2013, μεταξύ του αγωγού ΤΑΡ στη νότια διαδρομή (Ελλάδα, Αλβανία και υποθαλάσσιο αγωγό στην Ιταλία) και του αγωγού που θα επιλεγεί έως τα μέσα του 2012 μεταξύ των δύο υποψηφίων στην βόρεια διαδρομή (Nabucco και SEEP)

O SEO, o οποίος υποστηρίζεται από την ΒΡ, έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα, μια και η εταιρεία αυτή κατέχει το 24% του κοιτάσματος στην Κασπία είναι διαχειρίστριά του, ακόμη, ωστόσο, υπάρχει ασάφεια αναφορικά με το συνολικό σχεδιασμό του και τη χρήση τως υπαρχόντων δικτύων.

Η προσπάθεια των εταιρειών που μετέχουν στον Nabucco να παραμείνει στο παιχνίδι ο αγωγός τις οδήγησε να μετέχουν σε συνολικό ανασχεδιασμό του, ώστε να μειωθούν το κόστος αλλά και χωρητικότητά του, καθώς ο αρχικός σχεδιασμός προϋπόθετε την εξασφάλιση πρόσθετων μεγάλων ποσοτήτων πέραν του Αζερμπαϊτζάν, κάτι που δεν φαίνετε πιθανό στο ορατό μέλλον. Ο ανασχεδιασμός του αγωγού δεν είναι εύκολη υπόθεση, και εξασθενίζει τη δυναμική που είχε δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια ο Nabucco, εξασφαλίζοντας την υποστήριξη της Κομισιόν.

Η Αθήνα, έχοντας απωλέσει – τουλάχιστον για όσο παραμένει στην εξουσία στη Σόφια ο κ. Μπορίσοφ -  την προοπτική του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και με την απόρριψή του αγωγού ITGI, είναι υποχρεωμένη να σκεφτεί τις εναλλακτικές επιλογές, που, σε ότι αφορά στο αζέρικο αέριο, δεν είναι παρά η εξής μία, η επιδίωξη συμμετοχής της στον αγωγό ΤΑΡ.

Ο ΤΑΡ υποστηρίζεται από την έτερη μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία Statoil, η οποία κατέχει ποσοστό 24% του Shah Deniz και έχει εξασφαλίσει ισχυρή χρηματοδότηση, αλλά προς το παρόν δεν έχει έτερο στη χώρα μας ούτε έχει υπογράψει διακρατικές συμφωνίες με την Ελλάδα και την Ιταλία. Η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτό το project είναι παραπάνω από αναγκαία, προκειμένου να μπορεί η κοινοπραξία του ΤΑΡ να διεκδικήσει την επιλογή του αγωγού της το 2013, αλλά και για την Ελλάδα θα είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος εάν θέλει να παραμείνει ζωντανή η παρουσία της στο παιχνίδι των αγωγών, έστω κι αν ο ΤΑΡ περιορίσει τουλάχιστον στο ήμισυ τα οφέλη που θα είχε η χώρα μας από τα τέλη διέλευσης του αερίου.

Αυτή η πραγματικότητα επιβάλλει με στην πλευρά του ΤΑΡ να κινηθεί εσπευσμένα, θέλοντας να εξασφαλίσει την σύμπραξη της Ελλάδας, συγχρόνως, ωστόσο, προσφέρεται και στην χώρα μας η δυνατότητα να επιχειρήσει να εξασφαλίσει ευνοϊκότερους οικονομικούς όρους για τη διέλευση του αερίου από το ελληνικό έδαφος και για τις ποσότητες αερίου που θα διατεθούν στην εσωτερική αγορά. Η ανάγκη της Αλβανίας να εξασφαλιστεί η συναίνεσή της Ελλάδας για την υλοποίηση του αγωγού προσφέρει, όμως, δυνατότητες και για την προώθηση λύσεων σε πολιτικά προβλήματα στις διμερείς σχέσεις, τα οποία είναι «παγωμένα», λόγω της αλβανικής στάσης, με πιο σημαντικό τη συμφωνία για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών.

Η ελληνική κυβέρνηση, με ανακοίνωσή της την περασμένη εβδομάδα, συνεχίζει να υποστηρίζει ότι ο ITGI είναι η πιο προχωρημένη και ώριμη για να υλοποίηση επιλογή, σε μια τελική προσπάθεια να κρατηθεί ζωντανή η προοπτική του ελληνοϊταλικού αγωγού. Αυτό, όπως, δεν εξαρτάται από επιθυμίες και προσωπικές επιλογές όσων επιδίδονται σε ασκήσεις επί χάρτου, αλλά από την πραγματικότητα, την οποία και καθορίζουν κυρίως αυτοί που κατέχουν τις πηγές ενέργειας…

επικαιρα