Tόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά…

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Τα ονόματά τους μοιάζουν τόσο, όσο και το ύψος τους. Σουφλιάς και Σιούφας. Σχεδόν ίδια και η ηλικία τους. Τα χρόνια παρουσίας τους στο κόμμα της ΝΔ πολλά, κοινά και έντονα. Η ανταπόδοση του κόμματος για τη προσφορά τους, προσοδοφόρα και πολυεπίπεδη. Θεσσαλοί και οι δύο, ο ένας Λαρισαίος ο άλλος Καρδιτσιώτης. Ο κ. Σιούφας πάντα επέλεγε το ρόλο του συμβούλου-σοφού-έμπειρου, ενώ ο κ. Σουφλιάς εκείνον του αρχηγού-σοφού-έμπειρου. Παραταύτα, ο ηθικός κόσμος τους μοιάζει εκ διαμέτρου αντίθετος. Ο ένας κατεβαίνει με σταυρό στην εκλογική του περιφέρεια, ο άλλος προστρέχει να προφυλαχτεί στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας και στην περιφέρειά του –και γενικότερα όπου υπάρχει νεοδημοκράτης- δεν θέλουν καν να τον δουν.. Ο ένας επιλέγει να βρίσκεται πάντα κοντά στο Καραμανλή, ο άλλος βρέθηκε κοντά του τα τελευταία χρόνια. Μέχρι τότε, τον υπονόμευε, για χάρη του έφυγε από το κόμμα για να επανέλθει με πανηγυρικό κάλεσμα. Στη ΔΕΘ, φοβούμενος τη κατακραυγή από τη βάση του κόμματος, δεν εμφανίστηκε, με πρόσχημα την ανάγκη προετοιμασίας του Προεδρικού Διατάγματος για μερικές από τις κυβερνητικές δεσμεύσεις. Δουλευταράς θα πει κάποιος πασόκος ή μεγαλοεκδότης-εργολάβος που επωφελήθηκε από εκείνον. Υπονομευτής, βαθύτατα αντικαραμανλικός και διαπλεκόμενος θα πω εγώ. Είναι γνωστοί οι ΤΙΤΑΝοεργολάβοι που ανδρώθηκαν στα χρόνια της υπουργίας των έργων του. Είναι γνωστό ότι ο ΥΠΕΧΩΔΕ διατήρησε μη ομοϊδεάτες του σε διάφορες θέσεις στο υπουργείο του. Το κάνανε πολλοί συγκυβερνήτες, δεν είναι όμως εκεί το θέμα, αλλά στο ότι και αυτή την δύσκολη για το κόμμα της στιγμή, η «λαρισαία νταντά» προκαλεί, αμολώντας διάφορους –ακόμα και τον αδελφό του- σε καφενεία και πολιτικά στέκια της Λάρισας με μία σημαία: «Ο Σιούφας κατεβαίνει για να προετοιμάσει το έδαφος στο γιό του». Και τους δυο, θα τους κρίνει καλύτερα ο ιστορικός και ο υποτιμημένος λαός. Εύχομαι ο πρώτος να μην είναι εγκάθετος και ο δεύτερος κάποια στιγμή να ωριμάσει.