7.4.11
Ο ενταφιασμός του πολιτικού συστήματος……
Τώρα, σήμερα πια, μετά από τα όσα διαδραματίστηκαν στην πολιτική σκηνή της χώρας, μπορώ απεριφράστως να ισχυριστώ ότι, επήλθε η κατάρρευση του υπάρχοντος πολιτικού μεταπολιτευτικού συστήματος, όπως τούτο διαστροφικώς εφαρμόζεται επί δεκαετίες. Δεν ομιλώ για την οικονομική κατάρρευση. Ομιλώ για την ηθική κατάρρευση του συστήματος.
Ένα οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα, πρέπει να δικαιώνεται ηθικώς, για να γίνει αποδεκτό από τους πολίτες. Ηθική δικαίωση του συστήματος σημαίνει, να μπορεί – πρωτίστως – να εξασφαλίζει την διαβίωση των πολιτών, υπό συνθήκες που θα επιτρέπουν την ελευθέρα έκφραση της γνώμης τους. Και ακόμη να δημιουργεί, τουλάχιστον, ένα στοιχειώδες αίσθημα δικαίου, αξιοκρατίας και να δίδει ίσες ευκαιρίες στους πολίτες.
Στην χώρα μας, από της μεταπολιτεύσεως και μετέπειτα, εκείνο που κυριάρχησε ήταν η ελευθερία της χύδην εκφράσεως και η ελευθερία της καταπατήσεως των υφισταμένων νόμων. Το αίσθημα δικαίου και η ισότητα των ευκαιριών δεν υπήρξαν ποτέ!
Εκείνο που απέμεινε, για να δικαιώνει την αποδοχή – του πολιτικού μας συστήματος, ήταν ότι εξασφάλιζε τουλάχιστον την διαβίωση, ή καλλίτερα την επιβίωση των πολιτών, με ξένα χρήματα. Εάν δεν εξασφαλισθεί η στοιχειώδης επιβίωση όλων των Ελλήνων, κανένα ερώτημα του τύπου «υπάρχει εναλλακτική πρόταση;» και καμία ελπιδοφόρος προοπτική του τύπου «μόνο τρία χρόνια σκληρής λιτότητος», θα μπορέσει να πείσει τον απελπισμένο πολίτη…..
Τα νέα μέτρα και αυτά που θα παρθούν στο μέλλον, έδωσαν – κατά την άποψή μου – το τελειωτικό κτύπημα στο κατ’ επίφαση πολιτικό μας σύστημα. Γιατί; Γιατί απώλεσε και το τελευταίο του ηθικό έρεισμα, αφού δεν μπορεί πιά να εξασφαλίσει την επιβίωση σε όλους τους Έλληνες! Και η επιβίωση δεν είναι μόνο τα τροφεία…..
Όταν η όποια κυβέρνηση, περικόπτει μισθούς και συντάξεις πείνας, όταν δεν λαμβάνει υπ’ όψη της τις υποχρεώσεις που έχει ο κάθε πολίτης, τότε δεν μπορεί να μας πείσει, ότι είναι το ίδιο να, περικόπτει τις αποδοχές κατά 10% ή 20% εκείνων που ξεπερνούν τις 5.000 € το μήνα! Όταν φορολογικώς μόνο οι μισθωτοί και συνταξιούχοι επωμίζονται τις κρατικές δαπάνες και το αποτυχημένο σύστημα επιτρέπει στους άλλους να φοροδιαφεύγουν ή να τους καθιστά υπεράνω νόμων, δεν μπορεί να μας πείσει ότι άρουμε όλοι τα αναλογούντα οικονομικά βάρη.
Όταν δεν υπάρχουν, ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, Εθνική άμυνα, παιδεία, υγεία, πρόνοια για όλους, δεν μπορεί να με πείσει κανείς ότι εξασφαλίζεται η διαβίωση των πολιτών στην Ελληνική επικράτεια.
Για μένα, που πιστεύω στην «ηθική και κοινωνική» ανωτερότητα αυτών των συστημάτων, που δεν έπαψα ποτέ να ομιλώ για αξιοκρατία, για ίσες ευκαιρίες, για ένα κοινωνικό κράτος, τα εξαγγελθέντα μέχρι τώρα μέτρα και όσα θα εξαγγελθούν στο μέλλον, έχουν, και στη δική μου συνείδηση, κυριολεκτικώς, ενταφιάσει το πολιτικό σύστημα της ημετέρας δανιμαρκίας, για τον απλούστατο λόγο, ότι τώρα του έχουν στερήσει κάθε ηθικό έρεισμα.
Πολύ φοβούμαι πως, εάν κάποτε – μετά από χρόνια – διασωθεί οικονομικώς η Ελλάδα, θα έχουν μαραζώσει στην ψυχή και στο πνεύμα των νεοΕλλήνων, η Εθνικότητα, η υπηρηφάνεια, η αξιοπρέπεια, τα ήθη και τα έθιμα, η ιστορικότητα και κάθε ζωογόνος ελπίδα……
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου