15.12.11
Η απάντηση τής μάνας τού Γρηγόρη Αυξεντίου στον Γιώργο Καρατζαφέρη, που ζητά να δώσουμε και κώλο αν χρειαστεί
Σύμφωνα με την λογική τού οσφυοκάμπτη, δουλοπρεπή, γραικύλου, κωλοτούμπα και χαμαιλέοντα πρόεδρο τού ΛΑΟΣ, όπως αυτή εκφράστηκε σε πρωινή εκπομπή, απέναντι στις απαιτήσεις τών Ευρωπαίων, όσο παράλογες κι αν είναι αυτές, οι Έλληνες δεν θα πρέπει να λένε «ΟΧΙ».
http://www.pare-dose.net
Κατά την καρατζαφέρεια λογική, οι Έλληνες θα πρέπει ....να είναι έτοιμοι να δεχτούν αδιαμαρτύρητα, να τούς πηδήξουν μάνες, γυναίκες και παιδιά, ως γνήσιοι ραγιάδες. Για το καλό τής πατρίδας βέβαια…
Όταν άκουσα αυτή τα γελοία λόγια (μεταφορικά υποθέτω, αν και μ’ αυτόν ποτέ δεν ξέρεις…), αίφνης ήρθε στο μυαλό μου, ένα περιστατικό από τον θάνατο τού Κύπριου ήρωα, Γρηγόρη Αυξεντίου:
Όταν ο πατέρας τού Αυξεντίου, πήγε στο νεκροτομείο να αναγνωρίσει το καμμένο σώμα τού γιου του, δεν είπε τίποτα. Χαμογέλασε και βγήκε έξω. Όταν απομακρύνθηκε από το κτήριο, ξέσπασε σε κλάματα… Όταν ρωτήθηκε γιατί το έκανε αυτό, απάντησε: «Ο Γρηγόρης είναι, αλλά να μην μας δούνε αυτά τα σκυλιά να κλαίμε…».
Η μάνα τού Γρηγόρη Αυξεντίου, όταν έμαθε τα θλιβερά νέα, είπε με όσο σθένος τής είχε απομείνει: «Είμαι περήφανη για τον γιο μου. Κάλλιο μια χούφτα τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου. Χαλάλι για την πατρίδα». Κι αφού κάθησε σε μια καρέκλα, συνέχισε: «Και τώρα θα κάνω το καθήκον μου…» κι άρχισε να κλαίει τον γιο της…
Ευτυχώς, υπάρχουν άνθρωποι «μεγάλοι» και δυστυχώς, υπάρχουν κι άνθρωποι «μικροί»… Ο καθένας διαλέγει το μέγεθος που τού ταιριάζει…
http://www.pare-dose.net
Κατά την καρατζαφέρεια λογική, οι Έλληνες θα πρέπει ....να είναι έτοιμοι να δεχτούν αδιαμαρτύρητα, να τούς πηδήξουν μάνες, γυναίκες και παιδιά, ως γνήσιοι ραγιάδες. Για το καλό τής πατρίδας βέβαια…
Όταν άκουσα αυτή τα γελοία λόγια (μεταφορικά υποθέτω, αν και μ’ αυτόν ποτέ δεν ξέρεις…), αίφνης ήρθε στο μυαλό μου, ένα περιστατικό από τον θάνατο τού Κύπριου ήρωα, Γρηγόρη Αυξεντίου:
Όταν ο πατέρας τού Αυξεντίου, πήγε στο νεκροτομείο να αναγνωρίσει το καμμένο σώμα τού γιου του, δεν είπε τίποτα. Χαμογέλασε και βγήκε έξω. Όταν απομακρύνθηκε από το κτήριο, ξέσπασε σε κλάματα… Όταν ρωτήθηκε γιατί το έκανε αυτό, απάντησε: «Ο Γρηγόρης είναι, αλλά να μην μας δούνε αυτά τα σκυλιά να κλαίμε…».
Η μάνα τού Γρηγόρη Αυξεντίου, όταν έμαθε τα θλιβερά νέα, είπε με όσο σθένος τής είχε απομείνει: «Είμαι περήφανη για τον γιο μου. Κάλλιο μια χούφτα τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου. Χαλάλι για την πατρίδα». Κι αφού κάθησε σε μια καρέκλα, συνέχισε: «Και τώρα θα κάνω το καθήκον μου…» κι άρχισε να κλαίει τον γιο της…
Ευτυχώς, υπάρχουν άνθρωποι «μεγάλοι» και δυστυχώς, υπάρχουν κι άνθρωποι «μικροί»… Ο καθένας διαλέγει το μέγεθος που τού ταιριάζει…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Στο NeoBux πληρώνεστε απλώς για την
περιήγηση στις διαφημιζόμενες σελίδες.
http://www.neobux.com/?rh=73616C696E6131393736
Δημοσίευση σχολίου