15.5.12
Ο πολιτικός οργασμός στο Προεδρικό Μέγαρο γέννησε εκλογές
Νάμαστε λοιπόν ξανά στην εκκίνηση μιας νέας εκλογικής
αναμέτρησης .Αυτό από μόνο του δεν αποτελεί έκπληξη πρώτου μεγέθους αφού
προβλέπεται και από το Σύνταγμα. Έκπληξη και αιτία λαϊκής εξέγερσης θα
αποτελούσε οποιαδήποτε σύμπραξη –συμμαχία –ξεπούλημα , κομμάτων και πολιτικών
που θα έδινε ψήφο εμπιστοσύνης σε μία νέα «μνημονιακή» κυβέρνηση.
Θα ήταν όχι
απλά παρερμηνεία της λαϊκής εντολής αλλά πολιτικό πραξικόπημα. Αυτό το
οκταήμερο πέραν από τη λυσσαλέα προσπάθεια που κατέβαλε η μαύρη συμμαχία ΕΕ – ΔΝΤ-Τρόϊκα μέσω της πολιτικής της εκπροσώπησης στην Ελλάδα επιστρατεύοντας τα δικά της ΜΜΕ , «ξεβρακώματα»
και κολοτούμπες , αναδείχτηκε μια νέα ρητορική. Το τελευταίο τριήμερο όλοι οι
πολιτικοί αρχηγοί και επιτελάρχες (και όταν λέμε όλοι , εννοούμε όλοι)
ενεργοποιούσαν ένα καινούργιο «τετράγωνο» σκεπτικό μπλοκοποίησης.
Έτσι σιγά-σιγά άρχισαν να «φουντώνουν» τρεις πολιτικές
εστίες
Στην μία ανήκουν εκείνα τα κόμματα που έχουν ταυτίσει το
μέλλον τους και το μέλλον της χώρας με τους δανειστές , οι λεγόμενοι
μνημονιακοί (ΝΔ. ΠΑΣΟΚ. ΛΑΟΣ Δράση, ΔΗΣΥ. Κοινωνία και λοιποί στρατιωτικοί).
Μια δεύτερη εστία είναι εκείνη των
πολιτικών δυνάμεων που βλέπουν το μέλλον της Ελλάδας ταυτισμένο με την ΕΕ και
το Ευρώ , χωρίς μνημόνια και με επαναδιαπραγμάτευση του χρέους
(ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγοι. Ανεξάρτητοι Έλληνες). Τέλος υπάρχουν και οι
τολμηροί. Είναι αυτά τα κόμματα και οι παρατάξεις που δεν θέλουν όχι μόνο τα
μνημόνια αλλά επιζητούν την έξοδο της χώρας από την ΕΕ και το Ευρώ με διαγραφή του χρέους αλλά και υπαγωγή
τραπεζών και μεγάλων μονάδων παραγωγής σε εργατικό έλεγχο( ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ,
ΜΛ ΚΚΕ μλ κ.λ.π.)
Μέσα σε αυτή την πολιτική «γειτονιά» καλούμαστε όλοι να
κατοικήσουμε αλλά και να αποφασίσουμε με ποιο τρόπο , με ποια καθημερινότητα
και με ποια άλυτα προβλήματα.
Κοιτάζω στο δρόμο στο όριο που ενώνει νοερά την γειτονιά των
Ελλήνων με εκείνη των Ιταλών των
Ισπανών των Πορτογάλων και βλέπω μάτια να με κοιτούν ενώ καπνοί ανεβαίνουν
μακριά στον ορίζοντα. Στρέφω το βλέμμα μου στην ακτή και βλέπω πέρα από την
θάλασσα τα ίδια μάτια να με κοιτούν με την ίδια λάμψη αλλά και προσμονή…Σε
λίγες ημέρες σε αυτή τη σπουδαία χώρα του Ευρωπαϊκού νότου είτε θα γεννηθεί ή
ελπίδα για όλους τους λαούς ή θα
υψώσουμε τείχη φυλακής για εμάς και τις επόμενες γενιές.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου