ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ

Παρακολοθώντας στην T/V την συζήτηση στην βουλή, εν όψει της ψηφοφορίας για το νέο μνημόνιο και βλέποντας ότι παρά την προϊούσα ολοτελή καταστροφή της χώρας, τελικά, με τις μεθοδεύσεις των μνημονιακών υποδούλων της τρόϊκας, θα περάσουν τα νέα εξοντοτικά μέτρα, κόντρα στην θέληση του Ελληνικού λαού και στο συμφέρον της χώρας και ακούγοντας τους σωτήρες - εθνοπατέρες, να αναμασούν ότι μας σφάζουν για το καλό μας και για την σωτηρία της χώρας, αναρωτιέμαι για πολλοστή φορά, πώς εννοούν την σωτηρία μιας χώρας χωρίς κατοίκους, αφού σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε ένας Έλληνας σε αυτή την χώρα, για ποιους τελικά θα είναι αυτή η σωτηρία και από τι θα μας σώσει, αφού δεν υπάρχει ολική καταστροφή σε οποιονδήποτε τομέα, που να μην την έχουμε ήδη υποστεί.

Έλεγε κάποτε ο Λένιν, ότι αν ο εχθρός σου σε επαινέσει, ψάξε να βρεις το λάθος σου.

Αναρωτιέμαι, αν όλοι αυτοί οι σωτήρες, ακούγοντας τα επαινετικά σχόλια των άσπονδων φίλων μας δηλαδή των αφεντικών τους, για την πιστή εφαρμογή των καταστρεπτικών για την Ελλάδα οδηγιών τους, σκέφτηκαν ότι αυτό τους αφήνει έκθετους στα μάτια κάθε καλόπιστου παρατηρητή;

Προσωπικά πιστεύω, ότι αφενός λόγω της παχυδερμικής αναισθησίας τους, η οποία δεν συγκινείται ούτε από τις χιλιάδες αυτοκτονίες, ούτε από την εξαθλοίωση του περήφανου λαού μας, ούτε από την ερήμωση της χώρας και αφετέρου λόγω της ξεκάθαρης επιλογής τους να ακολουθούν σαν πιστά σκυλάκια τους ξένους δήμιους της χώρας μας, που ενώ στις δύσκολες ώρες την εξυμνούσαν διακηρύσσοντας ότι η προσφορά της στην παγκόσμια κοινότητα είναι ανυπολόγιστη, τώρα την πετούν έξω από την οποιαδήποτε καλώς νοούμενη συμμαχία και προσπαθούν να χορτάσουν την αδηφάγο όρεξή τους από το πτώμα της, που είναι δικό τους δημιούργημα, για όλα αυτά, πιστεύω ότι δεν έχουμε καμμία τύχη αν εξακολουθούμε να τους ανεχόμαστε με ευγενική καρτερία που δεν θα την εκτιμήσουν, ή έστω και στοϊκά.

Και επειδή όλοι μας έχουμε χρέος να προσφέρουμε στην πατρίδα μας, ότι μπορεί ο καθένας στις δύσκολες στιγμές, ένοιωσα πάρα πολύ άσχημα, βλέποντας προχθές στην αποστειρωμένη παρέλαση, τους ήρωες των εθνικών μας αγώνων, να κλίνουν την κεφαλή εμπρός στην ξενόδουλη κρατική εξουσία, αντί να πρωτοστατούν στον νυν υπερ πάντων αγώνα, εναντίον της εξαθλοίωσης και της πλήρους υποδούλωσης της πατρίδας μας.

Επειδή οι άνθρωποι αυτοί έχουν αγνή, άδολη και ευγενική ψυχή, ενώ μπροστά στον ορατό εχθρό, δεν δίστασαν να πολεμήσουν γενναία, τώρα, ξεγελασμένοι από την υποκριτική δήθεν εκδήλωση τιμής της πατρίδας προς το εξαθλοιωμένο από αυτήν την ίδια την πατρίδα πρόσωπό τους, που τους έχει στερήσει χωρίς δισταγμό ακόμα και τα αναγκαία, όντες ταπεινοί, όπως όλες οι γενναίες ψυχές, δέχονται αγόγγυστα όλες τις ταπεινώσεις και τελικά και αυτά τα ψεύτικα ψύχουλα εκδήλωσης τιμής, προς το πρόσωπό τους.

Όμως επειδή οι άνθρωποι αυτοί είναι σύμβολα για τον πολύπαθο λαό μας, η στάση τους επηρεάζει τον αγνό λαό, από του οποίου τα σπλάχνα προέρχονται.

Γιαυτό κάνοντας κι΄εγώ ότι μπορώ, τους παροτρύνω, να αναθεωρήσουν στο εξής την στάση τους, γιατί έτσι θα προσφέρουν ανυπολόγιστη υπηρεσία στην πατρίδα για ακόμα μια φορά.

ΕΝΑΣ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ