1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων...
2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»
Το email μας tolimeri@gmail.com
΄Οσοι τους ψηφίσατε το 2004, πάει στο διάολο, ας γίνει αποδεκτό, πως δεν τους ξέρατε… Είσαστε και μπουχτισμένοι από το ΠΑΣΟΚ, τόσα χρόνια, ψάχνατε για αλλαγή στην …αλλαγή…
ΕΛΑΤΕ
Τα ψέμματα ΤΕΛΟΣ!Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του!
...«είναι η περιουσία μου!».... hggiken
1 σχόλιο:
ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΤΗΦΟΡΟ Η ΕΛΛΑΔΑ
1. ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Και ίσως να είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της, που αυτή η πορεία φθοράς, αποδιάρθρωσης, αυτή η διαδικασία αποκαθήλωσης της εθνικής υπόστασης και απόλυτης «μπαχαλοποίησης» του καθημερινού γίγνεσθαι, ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια όλων μας σαν κακογυρισμένη ταινία.
Είναι η πρώτη φορά ίσως που κανείς δεν προσπάθησε, κανένας δεν κόπιασε, κανένας δεν ίδρωσε για ν ανατρέψει τις όποιες κατακτήσεις (όσο αμφιλεγόμενες και αν ήταν) της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Δε χρειάστηκε να το κάνει…
Δε χρειάστηκε να το επιχειρήσει καν…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Οι καλοθελητές που συνθέτουν το πολιτικό σύστημα , αυτοί που το οικοδόμησαν με μεράκι και που κάνουν τα πάντα, ακόμα και …αντιπολίτευση για να το συντηρούν, φρόντισαν να παραδώσουν τα κλειδιά και μαζί μ αυτά τα ιερά και τα όσια αυτής της χώρας.
Για τα σοβαρά και σπουδαία που κρίνονται καθημερινά κανείς δε μιλά.
Κι εκείνοι που επιχειρούν κακότεχνα να δημοκοπήσουν καταπιανόμενοι με κάποιες πλευρές τους, είναι ολοφάνερο πως αναζητούν εφαλτήρια για να εξυπηρετήσουν μικροκομματισμούς και ανίερες σκοπιμότητες.
2. ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΑΝ.
Προοπτική???
Σχεδιασμός???
Ελπίδα???
Είναι μερικά μόνο από τα μεγάλα ερωτηματικά που είναι καταδικασμένα σ αυτό το σάπιο σκηνικό να μένουν αναπάντητα…
Ο καταγγελτικός λόγος περισσεύει στις μέρες μας. Άλλωστε πάντα ήταν εύκολο να καταδείξεις αυτά που κάνει ή δεν κάνει κανείς, πολύ δε περισσότερο που τα τελευταία χρόνια όλα τούτα εκδηλώνονται με τρόπο ιδιαίτερα προκλητικό.
Ποιος όμως τόλμησε να δείξει που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια οι κυρίαρχες επιλογές, οι υπαναχωρήσεις και η μειοδοσία στο βαθμό που δεν ανατραπούν άμεσα???
Ποιος πήρε την πρωτοβουλία να αφυπνίσει αυτόν το λαό και να τον κάνει μπαίνοντας ο ίδιος μπροστά, ανάχωμα για να μπει ένα τέλος σ αυτή την κατηφόρα???
Ποιος τόλμησε να προσδιορίσει με σαφήνεια την εθνική κόκκινη γραμμή, να την αναδείξει σε κυρίαρχο στοιχείο της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας, να υποτάξει το σύνολο της δουλειάς του στην απρόσκοπτη εξυπηρέτησή της και να συσπειρώσει μαχητικά γύρω από αυτήν και σε στόχους σαφείς και συγκεκριμένους τις πιο ζωντανές δυνάμεις του λαού μας???
ΚΑΝΕΙΣ.
Κάποιοι γιατί δεν θέλησαν. Γιατί συνειδητά επέλεξαν να εξυπηρετήσουν και να προωθήσουν συγκεκριμένες επιλογές και σχεδιασμούς που αποβλέπουν στην παγίωση μιας διαφορετικής πραγματικότητας, που άλλοι σχεδίασαν και που επείγονται να επιβάλλουν.
Κάποιοι άλλοι γιατί δεν μπόρεσαν. Γιατί εγκλωβισμένοι σε απεραντολογίες και ιδεολογήματα του παρελθόντος, δεν έχουν την ικανότητα ενδεχομένως και την προθυμία, να συνειδητοποιήσουν πως εκτός από την ανέξοδη επαναστατική γυμναστική του πεζοδρόμιου, υπάρχουν και τα σχέδια που γίνονται κάτω από το τραπέζι. Σχέδια που δεν ακολουθούν πολιτικά πρωτόκολλα και δεν συνάδουν με προσεγγίσεις μεθοδολογικές για να τα αντιλαμβάνεται κανείς «κατά πως έμαθε»…
Υπάρχουν και οι τρίτοι, εκείνοι που προσπάθησαν, εκείνοι που υγιώς ανέδειξαν πλευρές των προβλημάτων, αλλά που δεν κατάφεραν να πείσουν για το ρεαλιστικό της πρότασης και το ελπιδοφόρο της παρουσίας τους στην πολιτική ζωή. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Αυτή είναι η μοίρα της ασυνέχειας, της αποσπασματικότητας, της περιοδικότητας στην εμφάνιση και στην πολιτική παρουσία.
Κυρίως όμως είναι συνέπεια, της ελλιπούς πολιτικής αναζήτησης, και πάνω απ΄όλα της αποϊδεολογικοποίησης της πολιτικής τους υπόστασης και πρακτικής.
Αυτά τα κενά, ο εποχιακός παραγοντισμός και η επετειακή δράση δεν είναι δυνατόν να τα αναπληρώσουν.
3. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ?
Φυσικά και υπάρχει.
Μπορεί να καθυστερήσαμε, αλλά δεν δικαιούμαστε...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ:
http://ellinikoforum.blogspot.com/
Δημοσίευση σχολίου