Το χρονικό ενός υπηρέτη του λαού…..

Γράφει η Vicky Zar

Αν νομίζατε ότι τα επαγγέλματα που θεωρούνται βαρέα και ανθυγιεινά είναι τα παραδοσιακά χειρονακτικά που όλοι γνωρίζουμε τότε ζείτε κι εσείς σε μια πλάνη…. Αρκεί να δείτε το πρόγραμμα ενός υποψήφιου βουλευτή και θα καταλάβετε από πού πηγάζει ο όρος υπηρέτης του λαού….

Πρωινό ξύπνημα , επισκέψεις σε λαϊκές , συναντήσεις με εργαζομένους στα δημόσια ταμεία , με φιλήσυχους ηλικιωμένους στα ΚΑΠΗ , αναγνωριστικές συζητήσεις με νέους στα <<ιν μπαρ >> της πόλης …. Και η καθημερινή περιοδεία δεν έχει τέλος στην πολιτική αρένα που ο όποιος κόψει πρώτος το νήμα θα λάβει το δάφνινο στεφάνι της βουλής…. Ποιος όμως θυμάται μετά την εκλογή του τα πρόσωπα όλων αυτών που συνάντησε σ’ αυτή την τρελή κούρσα εντυπώσεων και φρούδων υποσχέσεων….; Όταν την επομένη μέρα τα φώτα σβήσουν όλες αυτές οι επισκέψεις γίνονται απλά σημειώσεις στο πρόγραμμα της επόμενης προεκλογικής εκστρατείας ….

Υπάρχουν όμως και κάποιοι που δεν ξεχνάνε …..ο παππούς που του έσφιξε το χέρι και πίστεψε για ένα λεπτό ότι θα σταματήσει η σύνταξη της πείνας ,το παιδί που το ανέβασαν στην εξέδρα της συγκέντρωσης και τόσοι απλοί άνθρωποι που δεν είναι τίποτα άλλο παρά σκιές στο χρονικό ενός υποψηφίου βουλευτή….

Vicky Zar