Πολιτικός Ανήρ..

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Δεν ανέμενα σε καμία περίπτωση η τηλεμαχία των 2 να είναι πιο βαρετή από εκείνη των 6. Ίσως, ήταν αναμενόμενο εξαιτίας της ανάγκης τεχνοκρατικών αναφορών και της επικοινωνιακής λούμπας της αναφοράς αριθμών. Κρατώ από το κ. Παπανδρέου, τη στιγμή που ενώ η θεματική ενότητα ήταν η «παιδεία» εκείνος μιλούσε για την ανεργία και τα προγράμματα stage, μια στιγμή που καταδηλώνει την θέση που έχει η παιδεία στην πολιτική του ατζέντα. (Αν και είναι καλό να γίνει επιτέλους, έστω και στη ρητορεία, από ένα σοσιαλιστικό κόμμα η διασύνδεση της αγοράς εργασίας με την εκπαίδευση). Η θεματική ήταν η παιδεία και εκείνος μιλούσε για τα απαραίτητα «κοννέ» επί ημερών Νέας Δημοκρατίας και για τα δάση. Ξέχασε εύκολα τη πασοκική λαίλαπα στην κατάληψη δημοσίων θέσεων. Θυμάμαι δε, την στάση που κράτησε το κόμμα του στην τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος, όταν έγινε προσπάθεια να συζητηθούν όλα τα θέματα που αποτελούν σήμερα φόβητρα ψήφου. Μιλά για «οικονομία» ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όταν ο ίδιος δεν μπορεί να «νοικοκυρέψει» (χρησιμοποιώ δική του φράση) τα οικονομικά του κόμματός του. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα έχει το μεγαλύτερο χρέος απ’ όλα τα κόμματα. Ο κ. Καραμανλής ήταν αυτός που πριν από ένα χρόνο, με επιστολή του στον Πρόεδρο της Βουλής είχε ζητήσει τη συγκρότηση Διακομματικής Επιτροπής για τη θωράκιση των κομμάτων και τον αυστηρότερο έλεγχο των οικονομικών τους. Ο κ. Παπανδρέου αρνήθηκε την πρόταση. Η Νέα Δημοκρατία τότε, είχε καταθέσει σειρά προτάσεων για τον αυστηρότερο έλεγχο του λεγόμενου «πολιτικού» χρήματος, που δεν κατέστη δυνατό να γίνουν συνταγματική επιταγή, λόγω της άρνησης σύμπραξης της Αντιπολίτευσης. Οι βουλευτές του ΠαΣοΚ αποχώρησαν από το κοινοβούλιο.

Έλαβα ένα ενδιαφέρον απόσπασμα σε μήνυμα από το group των εκδόσεων «Κάκτος», όπου είμαι μέλος στο facebook, και σας το παραθέτω. Έχει νομίζω αξία η αναφορά και η υπενθύμισή του, απόψε μετά την θέαση εκείνων που ζητούν την εμπιστοσύνη μας.

«Ο άνδρας, όμως, που έχει κοινωνικό πνεύμα, που αγαπάει τους ανθρώπους και την πόλη του, που μεριμνά για τα δημόσια πράγματα και έχει στην αλήθεια πολιτική αντίληψη, ακόμα και αν δεν φόρεσε ποτέ χλαμύδα, πολιτεύεται πάντοτε με το να προτρέπει όσους έχουν δύναμη, να καθοδηγεί όσους χρειάζονται καθοδήγηση, να συμπαρίσταται σε όσους το επιθυμούν, να επανορθώνει όσους προχωρούν σε άσχημες πράξεις, να ενθαρρύνει όσους σκέφτονται σωστά, δηλώνοντας σαφώς ό,τι το ενδιαφέρον του για τα κοινά δεν είναι πάρεργο και ό,τι κατευθύνεται στο θέατρο και στο βουλευτήριο όχι για να καταλάβει την πρωτοκαθεδρία, όταν υπάρχει κάποιο σπουδαίο θέμα ή όταν έχει προσκληθεί, και ό,τι πηγαίνει εκεί, οπότε πηγαίνει, όχι για να ψυχαγωγηθεί απλώς ή για να παρακολουθήσει κάποιο θέαμα η ακρόαμα, αλλά ό,τι ακόμα κι όταν δεν είναι σωματικώς παρών, είναι παρών με το νου του κ με το ενδιαφέρον του να πληροφορηθεί, αποδεχόμενος τα μεν κι απορρίπτοντας τα δε από όσα διενεργούνται εκεί. Ούτε, άλλωστε, ο Αριστείδης κυβέρνησε πολλές φορές τους Αθηναίους, ούτε ο Κατων τους Ρωμαίους, αλλά προσέφεραν συνεχώς στις πατρίδες τους ενεργή ολόκληρη τη ζωή τους.....»

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ
ΗΘΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 20 αρ. σειρας 362,

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ "ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ"
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ