Κριτική 15 μελών του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ χωρίς διέξοδο και δια ταύτα

Ακτιβιστης
Οι μοναδικές διαφορετικές φωνές που ακούστηκαν στην συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, προέρχονται από τα 15 μέλη που κατέθεσαν ένα υπόμνημα που έδωσαν στην δημοσιότητα.

Χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε την αξία της διαφοροποίησής τους θα θέλαμε να τονίσουμε ότι δεν διαγιγνώσκουν τις αιτίες που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της αβύσσου και πολύ περισσότερο δεν τολμούν να υποδείξουν προτάσεις που θα οδηγούσαν σε ανάκαμψη αλλά κυρίως θα βοηθούσαν να βρει διέξοδο η οργή των πολιτών απέναντι στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Η προσπάθεια να διαχωριστεί σε καλό και κακό το υπάρχον πολιτικό προσωπικό (Οι αφοριστικές καταγγελίες και η καθολική κατακραυγή κατά του πολιτικού κόσμου συνιστούν ιστορική αφέλεια. Ενέχουν δόλιες σκοπιμότητες) αν και είναι σωστή δεν βοηθά πουθενά και δεν αρκεί για να δώσει διέξοδο στην απογοήτευση και το θυμό των πολιτών. Ο κόσμος υιοθετεί την ρήση "μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά" και ζητά άμεση απόδοση ευθυνών με τους κλέφτες στις φυλακές, δήμευση περουσιών, κατάργηση των νόμων περί ασυλίας των βουλευτών και περί μη ευθύνης υπουργών, έξοδο από την μέγγενη του ΔΝΤ.

Πολύ δε περισσότερο όταν επιχειρείται να δώσουν άφεση αμαρτιών σε ....συγκεκριμένες πολιτικές που είναι καταδικασμένες στην συνείδηση του λαού ( τη χώρα διασώζει το όποιο απόθεμα αξιοπιστίας της επειδή ανήκει στην ΟΝΕ). Γιατί οι συγκεκριμένες κυβερνήσεις και πολιτικές είναι αυτές που και εξέθρεψαν τις μεγάλες εθνικές αυταπάτες της "ισχυρής Ελλάδας" (με βοήθεια Goldman Sacks) και δεν τόλμησαν ούτε απλές μεταρρυθμίσεις να εισαγάγουν στην Ελληνική κοινωνία, αλλά και το χρέος μεγάλωσαν με την μωροφιλοδοξία της διοργάνωσης των Ολυμπιακών αγώνων αλλά και τις δυσανάλογα μεγάλες - και μιζαρισμένες - προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Και κυρίως όταν δεν τολμούν να υποδείξουν κάποια άλλη πολιτική μακριά από τις αγκαλιές του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού συστήματος και των αρπακτικών του ΔΝΤ.

Πιστεύουμε ότι ακόμη και ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα είχε αντίρρηση να προσυπογράψει το συγκεκριμένο κείμενο.

Η δήλωση των 15 έχει ως εξής:

«Η προσφυγή στο ΔΝΤ δεν ήταν αναπόφευκτη», σημειώνουν, καταλογίζοντας μεταξύ άλλων στην κυβέρνηση καθυστερήσεις, ταλαντεύσεις και απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου για την αντιμετώπιση της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης της μεταπολίτευσης.

Η προσφυγή της Κυβέρνησης στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και το Δ.Ν.Τ. θέτει την χώρα υπo οικονομική και κοινωνική κηδεμονία. Μια επώδυνη περίοδος αρχίζει.

Η αβεβαιότητα, ο φόβος και η ανασφάλεια είναι τα συναισθήματα του ελληνικού λαού. Όλοι αισθάνονται ότι η προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. δεν είναι μια συνήθης πρόταση οικονομικής διαχείρισης. Kατέστη αναγκαία.

Υποβιβάζει τη διεθνή θέση της χώρας, πλήττει το κύρος και την ισχύ της. Όλοι αισθάνονται ότι τίποτα δεν θα είναι ίδιο με το χθες.

Η καταστροφική διακυβέρνηση του κ. Καραμανλή και της Ν.Δ. φέρει το κύριο βάρος της αρνητικής πορείας της οικονομίας. Τα αντιπολιτευτικά ψελλίσματα του κ. Σαμαρά δηλώνουν την άρνηση της συντηρητικής παράταξης να κατανοήσει τις επιπτώσεις της επιζήμιας πολιτικής της.

Αναμφίβολα όσοι κυβέρνησαν έχουν το μερίδιο ευθύνης τους.
Αναμφίβολα όμως κάποιοι έχουν στο ενεργητικό τους εθνικές, κοινωνικές και οικονομικές επιτυχίες με στρατηγική διάσταση. Η χώρα διασώζει το όποιο απόθεμα αξιοπιστίας της επειδή ανήκει στην ΟΝΕ.

Οι αφοριστικές καταγγελίες και η καθολική κατακραυγή κατά του πολιτικού κόσμου συνιστούν ιστορική αφέλεια. Ενέχουν δόλιες σκοπιμότητες.

Ιδιαίτερα από εκείνους που επί δεκαετίες αντιτάχθηκαν και πολέμησαν με όλους τους τρόπους κάθε προσπάθεια για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.
Σε κάθε περίπτωση, είτε από άγνοια, είτε συνειδητά εκτρέφεται το «αυγό του φιδιού» και ωθείται η εκτροπή του πολιτικού εκκρεμούς προς την Ακροδεξιά η μπερλουσκόνιες λύσεις.

Η άλλη αριστερά πλανάται όταν ελπίζει ότι θα αποκομίσει πολιτικά κέρδη με την αναγόρευση του ΠΑΣΟΚ σε κύριο αντίπαλο.

Γνωρίζουμε ότι ήρθε η ώρα του τέλους για τις Εθνικές αυταπάτες.

Γνωρίζουμε ότι τις διαρθρωτικές αλλαγές και το αναγκαίο εκσυγχρονιστικό πλαίσιο εμείς πρέπει να το αποφασίσουμε

Γνωρίζουμε ότι η πραγματικότητα επιβάλλει μέτρα και επιλογές που ανατρέπουν ισορροπίες, νοοτροπίες, συμπεριφορές που μας διαμόρφωσε ο δανειοτροφοδοτούμενος ευδαιμονισμός μας.

Τα χρονικά περιθώρια για να αποτραπούν δυσμενέστερες εξελίξεις εξανεμίζονται.

Η κυβέρνηση ξεκίνησε χωρίς σαφή προσανατολισμό, καθυστέρησε, ταλαντεύτηκε, δεν είχε ολοκληρωμένο σχέδιο για να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη οικονομική κρίση της μεταπολίτευσης.
Η προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. δεν ήταν αναπόφευκτη

Είναι επείγον και κρίσιμο η κυβέρνηση:
Να απαγκιστρωθεί από επικοινωνιακά τεχνάσματα, λεονταρισμούς και την εκπομπή αντιφατικών και διφορούμενων μηνυμάτων.

Να αποφασίζει έγκαιρα για να διαθέτει ευχέρεια χειρισμών ώστε να αποφεύγει τον εγκλωβισμό σε μονόδρομους όπως αυτός του Δ.Ν.Τ.

Η δυσκολία των αποφάσεων δεν δικαιολογεί καθυστερήσεις στην λήψη τους. Οι καιροί και οι συνθήκες μόνον δύσκολες αποφάσεις επιβάλλουν.

Η κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίσει την απόλυτη αποτροπή εξελίξεων που αναθεωρούν και μετακινούν τους βασικούς άξονες των στρατηγικών προσανατολισμών της Ελλάδας.
Αυτό πρέπει να καταστεί σαφές προς οιονδήποτε διαχειρίζεται το απόθεμα εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού.
Η Κυβέρνηση διαθέτει νωπή λαϊκή εντολή, ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και μηδενική πίστωση χρόνου.

Η κοινωνική συνοχή θα δοκιμασθεί. Οι μεγάλες αποφάσεις πραγματώνονται στο έδαφος της ευρείας κοινωνικής αποδοχής.
Ας θυμηθούμε ότι πριν μια δεκαετία περίπου, η μεταρρύθμιση για την διασφάλιση της βιωσιμότητας του Ασφαλιστικού συστήματος ακυρώθηκε από την λαϊκίστικη αντίδραση συντεχνιακών, συνδικαλιστικών και πολιτικών δυνάμεων που χάιδεψαν την αμεριμνησία των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση οφείλει να μιλήσει με καθαρό πολιτικό λόγο.
Οι πολιτικές ηγεσίες δεν υπεκφεύγουν, αίρουν τα βάρη, δίνουν λύσεις.
Το μέγεθος των προβλημάτων υπερβαίνει επικοινωνιακές αλχημείες, προσωπικές ματαιοδοξίες και επίκληση του πολιτικού κόστους.

Το Εθνικό κόστος υπερτερεί και κατισχύει έναντι οποιουδήποτε άλλου.
Η κυβέρνηση οφείλει να απαλλαγεί από το σύνδρομο της συνεχούς «δικαίωσης».
Η αντιστροφή της πορεία της χώρας από την χρεοκοπία σε μια σύγχρονη αναπτυγμένη ευρωπαϊκή οικονομία συνιστά την ελαχίστη ευθύνη έναντι της πατρίδας και της νέας γενιάς. Και αυτό μας αφορά όλους.

Τη δήλωση υπογράφουν τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Ζωή Ακριβούλη, Δημήτρης Βογανάτσης, Έλσα Γράψα, Σωτήρης Ζαρμπαλας, Γιώργος Θωμάς, Λευτέρης Κατσικαρέλης, Νίκος Μπίστης, Γιάννης Νιάβης, Γιάννης Νικολάου, Αλέκος Οφίδης, Βασίλης Σπυρόπουλος, Μηνάς Σταυρακάκης, Αλέκος Σωτηρίου, Σάββας Τσολάκης και Κώστας Χαραλαμπίδης.